s
1
a
2
3N
NG
IB
I
JEN
NIÉUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Woensdag 13 December 1922.
Io. 16109
•ACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPEIJE. NIEUWER»
a- d, OUDERKERK a. d. IJM OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, mul
!D
FEUILLETON.
1
len op peil
van Neder-
BUITENLAND.
JDA
In den Maalstroom
BER<
KER]
61. Jaargang
BINNENLAND.
MIME COURANT
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en
fdagen
1
van
terug.’
buiten
l
I FABRIKAAT
I, Marlastr. 25
in h*»t
•I»»»
vaarden
de schuld
nemen
nadeel
Duitschland
ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal
per kwartaal 2.90, per week 22 cent,
Franco per post per kwartaal 8.16, met
JOINGKN.
van Amsterdam te
avia naar
ML
ia naar
mbo.
taar
ld.
naar
L
v.rti. 7 uur te Bataa
4159 99
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wesselink—van Rossum.
werd verwacht, dat lord Glenavy, vroeger lord-
kanselier van Ierland, gisteren zou worden ge-
bijeenkwamen.
den lerscht-n
van kardinaal
van dèn
voer 8
Amaterdan^
Amsterdam^
Amsterdam, veiM
Rotterdam, vew
IERLAND.
Bijeenkomst van den Senaat
De eerste zitting van den Senaat van den Ier-
schen Vrijstaat werd Maandag in Dublin gehou
den. Ongeveer veertig senatoren woonden de
zitting bij. In afwachting van de benoeming van
een president presideerde dr. Sigerson, het oud
ste Senaatslid. Verschillende namen zijn voor
het voorzitterschap genoemd, doch algemeen
aar Amsterdam, kwung
naar Batavia,
aal IMS. par week 17 cent met Zondagsblad
ii i i^^waar de bezorging per looper geschiedt»
»t Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureaui MARKT 81» GOUDA»
by onze agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren.
Onze bureaux *Un dagelijks geopend van 9—4 uur.j Administratie Tal. Int, B2f
Redactie Tel MA.
Geen geluk der werkelijkheid komt dat
per verbeelding nabij.
.r, Uw benoeming. De Heilige'
Vader bidt, dat een gelukkige tijd van vrede en
welvaart nu zal eanbreken voor zijn gebeld volk
van Ierland en ld) zendt U van harte zijn pause-
lijken zegen.”
ITALIË.
Mussolini en de vakbeweging/
Rome, 12 Dec. (B. T. A.). Mussolini zond
aan het fascistische Kamerlid Fannalli een tele
gram, waarin hij gewaagde van de richtsnoeren
der Italiaansche vakbeweging en écide, dat het
fascisme zich niet zal laten om den-tuin leiden
oï bedotten. Dit telegram doelt ongetwijfeld op
do eenheid in de vakbeweging, met het oog
waarop pogingen worden gedaan door do leiders
der socialistische organisaties.
POLEN.
DE PRESIDENT DER REPUBLIEK.
De opvolger van Pilsoedski.
Nanr het B. T. A. uit Warschau meldt, heeft
de Nationale Vergadering tot president van de
Poolsche republiek gekozen Gabriel Naroeto-
witsj, den minister van builonlandsche zaken,
mef 289 stommen tegen 227, die werden uitge
bracht op den Poolschen gezant te Parijs.
ONGEREGELDHEDEN.
De minister van binnen-
landsche zaken afgelreden.
Warschau, II Dec. (B. T. A.). Naroeto-
wiisj, de nieuwe president van de republiek,
heeft heden den eed ‘afgelegd. Daarbij zijn on
lusten voorgevallen, die veroorzaakt zijn door
nationalistische studenten, wier doel was het
bijeenkomen van de Nat. Verg, te beletten. Ver
scheidene afgevaardigden en senatoren zijn
mishandeld, tal van betoogers gewond. De com
missaris van politie is uit zijn ambt ontzet, de
minister van binnenlandsfhe zaken is afgetre-
den. De orde is hersteld. De ^minister van ar-
I beid is ad interim minister van binnenlandsche
zaken.
ralië naar Rotterdam^
laid naar Genua.
naar Batavia, vertroü
84 -
„Alsjeblieft, lieve Alma, vat dat niet zoo
tragisch op. Ik kan er niets aan verandè-
Jen. Het is me op ’t bogenblik onmogelijk
bier te blijven beslist onmogelijk. Ik ht*b
daar zaken
Ze spitste haar ooren, bijna gerustgesteld
Hoor het woord: „zaken”.
j j„Zoo zaken heb je? Wat voor zaken? Oa
je dirigeeren? Heb je een uitgever gevon
den? Dat zou mooi zijn dan wil ik niet
klagen." Zij voelde, dat er iets niet in den
haak was, er was iets, dat hij in het onklare
laten wilde, wat hij haar niet bekennen wil
de, ze ging in haar hersens alle mogelijkhe
den na, gaf aan haar stem den toon van
Blijde onschuld om hem vertrouw dijk, mede
deelzaam te maken.
Hij schudde zijn hoofd.
-Neenhet heeft niets met mijn mu-
|*lek te maken niet direct tenminste
later misschienia...... het Is iets uit
buitend zakelijks, dat ik op me genomen
■®b en dat Ik nu ten einde moet brengen,
Wanneer ik niet alles wil verliezen."
Hij schraapte zijn keel, hoestte, daar hem
,e geur van de naftaline in den neus dror
Iweede Kamer.
Vergadering van Dinsdag 12 December.
Geopend te 1.10 uur.
Voorzitter mr. D. A. P. hL Kooien.
Regeling van werkzaamheden,
De Voorzitter deelt mede, dat MJ mor
gen een voorstel zal doen, om hoofdstuk VIII nan
de orde te stellen na hoofdstuk UI ter behande
ling in de avondvergadering.
Voorts stelt Spr. voor Vrijdag a. s. tegen 1 Uur
een aantal wetsontwerpen aan de orde te stellen.
Conform besloten.
Stemming.
Aan do orde is stemming ovef de motle-ier
Hall ca. betreffende de pensioenen van de oud-
gepensionneerden der Marine, vallende buiten
de pensioenwetten 1918—1922.
De heer Snoeck Henkemans (C.-H.) «egt, na
de verklaring van den minister, dat hij bereid is
nader overleg te plegen mat zijn ambtgenoot en,
tegen te zullen stemmen.
De motie wordt daarna verworpen mat 46
tegen 34 stemmen.
Vóórt de sociaal-domocratèn, de vrijzinnig-
democraten, de Vrijheidsbonders (behalve da
heer Van Gijn), de revolutionnairen en de hoe
ren Kuiper, Van der Bilt, Feber, Van Rijzewijk
en Bulten (allen R.-K.).
Aan de orde is daarna stemming over artikel 1
(tractement van den minister) van de Marine-
begrooting.
De heer D r e s s 1 h u y s (V. B.) zal als bewijs
van instemming tegen dit artikel stemmen na
de vroeger afgelegde verklaring van de regee-
ring.
Aan de begrooting zal spr. echter zijn stem
niet behoeven te onthouden.
Het artikel wordt daarna aangenomen met
51 tegen 30 stómmen.
Tégende linkerzijde, behalve de heer ter
Hall (V. B.).
De Marinebegrooting wordt vervolgens aan
genomen met 60 tegen 21 stemmen.
Tegen: de sociaal-dcmocraten, de plattelan
ders, de communisten en de vrijzinnig-demo-1
craten
haar komen zij had ook immers niets
een kleine lijfrente en verder nog maar twee
duizend mark, die met rente en rente op
rente voor de kinderen bestemd waren.
„Onzin voor de kinderen! De kinderen
hebben niets noodig. De kinderen krijgen
genoeg. Wij hadden ook niet. Dan moeten
zij er zich maar dooreen slaan, zooals mijn
broer, zooals Ottilie het gedaan hebben, dan
moeten ze maar een gunstig huwelijk aan
gaan zooals ik gedaan heb ze moeten
alleen maar verstandiger zijn, dan wij allen
waren."
LeeLijke, kwade hoon 1st» In zijn laatste
woorden. De hoed viel haar uit de hand,
haar oogen sperde zij wijd open. Wat zei
die man toch allemaal, wat was er met hem
gebeurd? Ze hadden tien jaar in vrede en
eensgezindheid geleefd, hadden nooit van
het mijn en het zijn gesproken, ze had zich ----- w. ---
tien jaren een met hem gevoeld cn geloofd, -de oogen. Een lentcroes was het geweest, ook meteen het bedrag noemen, dat ik hoog-
had hem tien jaren de handen onder de voe- een kort gedicht, dat in de nuchtc heid van tfens noodig heb, opdat ik nog niet weer
ten gelegd en nu stond hij voor haar en zijn leven binnengeslopen was, een beetje een keer moet komen,niet waar?
stelde zich als een bedrogen kooper aan? verlangen, dat wtr’ eliikheid was geworden En voor hoe lang? In drie, in vierin
„Feiixmijn jongenMaar dan zoo braaf, zoo zoet had- ergste geval in acht weken heb je het geld
7 DÏ^hUe geliefkoosde naam kwam haar ‘,ra ’lrh - Su.anne Oraabaer t.™.»
ónwillekesrig over de lippen. Wat was er
uan met riem gebeurd, wat hinderde hem
toch, dat mij zoo veranderd was. z«o hard
en onrechtvaardig! Zoo koud en vreemd!
Had een vrouw misschiendie mooie
vrouyv vanXOtto GraebnerHaar hart
stond stil. Ze viel op een stoel i er.ge-
ADVKRTENTIEPRIJ8» Uit Goud» en omstreken (hghnnremte Mfti kniiglD until
I—8 regels 1.80. elk. regel meer ƒ0.26. Van bulten Gouda «B dm taaMgknmn
1—6 regels f LSA. elke regel meer 0.80. Advertentita te bet Zaterdagronma» M
biMag op dn» prüa. Mefdadighalda-advertantita da helft van dm prifa.
INGttONDEN MKDKDEEUNGRNt 6—4 regale ƒ106» alka regal waar /AM Of
da voorpagina 50 booger.
Cam «dvertmUS, «1 Inbonden mwtedMllaw» M> «trw* M w
d«n pril. Groot, latur. m mud., wordwi bardund nw plnuniteU.
Ad.m-tentlËB Ininnoo worden Inrevwdu door tuMefaankooi— ra, wdUd.
delaren. Ad verten tiebureaux m onxa Agenten m moeten daam vóór de plmtatng
aan het Bureau xün Ingekomen, teneinde van opname vanekard te bSb.
DUITSCHLAND.
DE VOEDSELVOORZIENING
Berlijn, 12 Dec. (W. B.). Naar aan de
bladen wordt gemeld, zullen de ministers voor
de voedselvoorziening der afzonderlijke landen
legen Maandag a. s. ter bespreking te Berlijn
bijeenkomen.
Berbf»rioht«
len morgen van:
u- 10-%
te München, loagstg
loër.
ond van 13 Dec.:
jk wellicht krachtigd
wol kt tot betrokkenf
et N., iets zachter.
mouwen, aan haar kraagi
,.Zegwanneer er weer een andere..."
Hij bukte om zijn h op te rapen.
..Wa( voor een andere'
Ze kon het niet over xach verkrijgen den
was zij het ook
jar. hij mucHiimrc i»v>.----vrouw m de kost-
r.iaken. niet om geld bij'bate kanten kraagjes, de iheclen
den zij zich gedragen Susanne Graebner
en hij, zich geschikt in de onverb’ddelij' heid
des levens. Haar armoede had haar behoed
voor een ander, had hun getoond, hoe wei
nig dat liefdesspel v or hen beide noonend,
was
Arme, kleine Sustlten paar»tochtjes
naar buiten, een paar gefluisterde woorden
dat was de heele buit die 1 >ar ten deel
gevallen was uit den korten ices van zyn
in alle eer meester u»
het gedaan zooals w_.._
maal deden, die niet langer bij een .rouv
hieven, dan noodig is om haar bezitten
of om zich nn het vorgeefsche vap haar
w wgnsch te overtuigen.
niet bij 4 Wanneer hem schuld trof was het slechts
lam naar Buenos Ayn
Montevideo. z
ar New-York, vertroï
duizend ton mag zijn, doorgelaten zou wórden.'
Toen de geallieerden de deelneming aan de
discussie door de Russen weigerden, zijn dezen
vertrokken en werd de diacuseie gestaakt. Of
schoon «ij dreigden met vertrek hunner dele
gatie naar Moskou, verneem ik, dat het nog te
vroeg is voor de conclusie, dat de Runen het
Dardanellen-tractaat niet zouden teekenen.
De aankdmst te Lausanne van eenige afge
vaardigden uit Angora schijnt de Turkaphe de
legatie minder handelbaar te hebben gemaakt
De zeeónglen.
Volgens de Temps zijn in algemeenen zin de
wijzigingen in het geal1 leerde ontwerp aange
bracht, die door do Turksche deskundigen wa
ren gevraagd en blijven er nog slechts enjkel*
punten ter bespreking ove», die waarschijnlijk
Woensdag aan de commissie voor de seeëngten
zi Hen worden voorgelegd. De Temps consta
teert, dat de Russische deskundigen geen blijk
van eenzelfden geest van gematigdheid geven.
kanselier van Ierland, giste...
kozen, wanneer beide Huizen
De gouverneur-ger.eraal van
Vrijstaat heeft door bemiddeling
Gaspairi het volgende telegram van dèn paus]
ontvangen,^L. H. heeft met genoegen Uwej
Excellenties mededeeling ontvangen en begroet
>ar Amsterdam, vertrap
rdam naar Britsch-bJ
Kurraches.
tugao naar Liverpool
7 Dec. van Buenqf'
h-lndië naar Rotitm
ij Ouessant.
van Amsterdam te Sa<‘
BULGARIJE.
De onlusten.
Weenen, 12 Dec. (B. T. A). Uit Tsari-
brod aan de Bulgaarsche grens wordt aan het
Wiener Tagblatt gemeld, dat volgens het be
richt van een reiziger, die uit Sofia kwam, de
laatste gebeurtenissen ernstiger «ouden zijn ge
weest dan do Bulgaarsche berichten zouden
doen vermoeden. De boeren zouden tal van
winkels hebben geplunderd en vernield. De re-
geering zou een beroep hebben gedaan op de
bceren om zich te beschermer^ tegen de oppo
sitie, wier aanhangers steeds in aantal groeien.
De universitcit en de synode xouden onlangs
naar de oppisitie zijn overgeloopen.
TURKIJE.
DB CONFERENTIE TB LAUSANNE.
De Russen dreigen met te
rugkeer naar Moskou.
De conferentie ondervindt den terugslag van
Londen zeer stéék, aldus seint Nypels uit Lau
sanne aan Hbld. Men ziet den toestand zee:
ernstig i»y daar het geallieerde front hier lastig
houdbaar is, terwijl de alliantie zelf steeds on
zekerder wordt.
De Russen «ischten hedenmAgen deelneming
aan de discussie over het voorstel der geallieer-
goeding in de lü hadden gestreken, Engelandvriendschappelijk
in naam de eenige schuldeisdier van Duitsch-1 Vader bidt, dat e
land zou zijn mét betrekking toi de schadeloos
stelling. Maar, zooals wij zagen, voor het te
gemoetkomende voorstel van Bonar Law was
Poincaré niet te vinden. De consequentie van
den loop der zaken ,was een verdaging
der conferentiede premiers konden in
den beschikbaren tijd niet tot definitieve con
clusies komen en besloten weid dan>om op 2
Jan. nog eens samen te praten en wel te Parijs.
Het ligt in 't voornemen der geallieerden om
indien de discussies het mogelijk maken on
middellijk na aen tweeden Jan. een plenaire
conferentie te houden om vóór 15 Jan., den
dag, dat het Duitsche betalings-uitstel af
loopt, tot definitieve besluiten te komen met
betrekking tol de schadeloosstelling en de in-
tcrgealli» i Je schulden. De conferentie is dus
ontêgenzeggelijk mislukt, doprdat de opvattin
gen van Bonar Law en Poincaré te zeer uiteen
liepen. In Duitschland is men heelemaal niet
ingenomen met den loop van zaken. Daar zag
men uit naar een definitieve regeling en onr
deze te vergemakkelijken, waren voorstellen
naar Londen gestihird, die aan de opvattingen
der geallieerden nog meer trachtten tegemoet ti»
komen. Wat Duitschland echter aan de hond
deed, viel niet in volkomeft goede aarde, al
heeft Bonar Low rechtstreeks, Poincaré minder
direct erkend, dat de nieuwe Duitsche voorstel
len inderdaad een vooruitgang beteekenden. Het
eenige voordeel der verdaging is althans, dat
Frankrijk niet dadelijk tot het nemen van
dwangmaatregelen overgaateen nadeel is
echter, dat de onzekerheid in Duitschland
blijft bestendigd. De mark zal stellig merkbaar
reageeren op den loop der’Londensche confe
rentie.
Wij moeten dus thans afwachten, wat Parijs
zal bieden en zullen dan tevens zien, of Poincaré
blijft vasthouden aan de bezetting van het Ruhr-
gebied om pressie op Duitschland uit ta oefe
nen, tegen welke methode de Engelschen gekant
zijn. In allen gevalle zal dus het jaar 1922 niet
de definitieve oplossing van 't vraagstuk der
schadeloosstelling brengen.
het schamele inkonjetKvan haar man pas-,
ten. Maar men kon niet weten hoe die het
deden in Berlijn'de vrouwen - van wien
zij het hadden, wat zij aantrokken.
Hij herhaalde geprikkeld: „wil je me asje
blieft zeggen welke andere^’
Ze mompelde, wanhopig er over dat 3
alles ingewikkelder gemaakt, verscherpt
had: „Dat weet ik toch niet welke In
Berlijn zijn er zoo veeli n alle huizen, op
alle'hoeken der straten, die naar de handen
van de mannen gluren, of die hun uit de
handen halen wat ie maar kunnen, of die
Stil huilen benam haar de stem. Zoo
haar stuk gebracht had hij haar nog
nooit gezien.
„Wat moet dut, Alma, wat zijn dat voor
Imalle fantasieën?",
I Heel uit de verte, met nevel bedekt, kwam
het beeld van Susanne Graebner hem voor
deze, dat hij Susanne Grabner meer om I
haar zelfswllle gespaard had, dan met het
oog op zijn eigen vrouw. En later vergat
hij Susanne evenals hij vrouw en kinderen
vergeten had
„Neen, Almadat zijn fantasieën, zie-
zij kelijke droombeelden.”
rpt Ze geloofde hem niet. Alleen om hem niet
opnieuw te prikkelen alleen om hem weer
voor zich terug te winnen, droogde zij haar
oogen *af, vroeg, zich beheerschend: „Hoe
veel moet je dan hebben. Felix?Voor
hoe lang?"
Hij greep haar hand, drukte die tegeti zich
aan, met dankbaarheid vervuld, dat zij niet
vroeg: „Waarom?" En het werd hem een
behoefte,.zich nog een schijn van recht te
geven.
„Het is werkelijk een goed dingIk
was er anders niet mee begonnen. Ik wil je
OVERZICHT.
De Londensche conferentie van geallieerde
«remiets, waar de internationale kwestie# van
Se schadeloosstelling en intergeallieerde schul
den zijn besproken, is Zaterdag begonnen en
Maandag reeds geëindigd. Zij heeft dus nauw-
lijks drie dagen geduurd. Terwijl de vroegere
internationale conferenties gewoonlijk veel tijd
vergden en desniettemin op een mislukking uit
liepen, duurde de jongste conferentie kort, maar
mislukte zij evenzeer. De Times heeft niet on
aardig opgemerkt, dat de geallieerden het er
over ééns zijn gewogen, dat zij het oneens zijn.
Inderdaadzoo is de toestand vernuftig en be
knopt saAmgevat. Terwijl de Duitsche voorstel
len vai> geen der premiers do ulgeheele goed
keuring konden erlangen, was er een aanmer
kelijk verschil in opvatting vast to stellen met
betrekking tot de methodes, volgens welke te*
gen Duischland zou moeten woiden opgetre
den. Eigenlijk moet er dan ook weer voor de
xooveelste maal worden gesproken, van een
Britsch-Fransch geschil. De loop van zaken
moet aldus zijn geweestnadat de Duitsche
Voorstellen'waren verworpen, kwam Bonar Law
«net eqn voorstel voor den *dag, dat niet dé
goedkeuring van Poincaré kon wegc ragen. Het
Was op dft kritieke moment, dat Bonar Law
van gevoelen was, dat het kabinet bijeen moest
worden geroepen, opdat hij voor eventueele be-
•lissingen de sanctie van 't gcheele kabin?‘
mocht erlangen.
Het voorstel van den Engelschen eersten mi
nister Bonar Law kwam hierop neer, dat hij
voor Engeland tevreden wilde zijn met het aan-
van Duitsche „bons” ter betaling van
-v «vaiud van Frankrijk en Italië nan Engeland,
waarbij sléchts een deel der schuld rechtstreeks
door de in 't krijt staande land in xou worden
betaald als #en soort symbool van onder
linge afhankelijkheid tusschen Lngeland’s schuld
aan de Ver. St. en die van Frankrijk aan Groot-
Brittannië. Om de portée te begtijpen van Bo-
aar Law’s voorstel, dat een bemiddelend karak
ter droeg Poincaré was voot sancties tegen-
■wer Duitschlandworde in herinnering ga-
Iteicht, dat Duitschland aan de geallieerden in
TBtaal een som moet betalen, die 132 milliard
gouden marken bedraagt. Duitschland moest
daarvoor uitgeven z.g. A-obligaties (bons) ten
bedrage van 12 milliard, B-obligaties ten be-
H diage van 38 milliard en C-obligaties ter waar-
de van 82 milliard. Van deze obligaties zouden
alleen de A- en B-bons een direct verhan-
d Ibare waarde hebben, terwijl de C-bons vrij-
H Wel algémeen als oninbaar worden beschouwd.
Mén kan stellig aan Bonar Law's voorstel een
tekere generositeit niet ontzeggen, daar de Brit-
ache premier genoegen wilde nemen met deze
C-obligaties, op voorwaarde natuurlijk, dat zijn
I (Voorstel deel uit zou maken van een practische
en algemeene regeling van ’t schadeloosstel-
lingsvraagstuk. M.a.w. Engeland zou; wanneer
bet voorstel werd aanvaard, hebben afgezien
van het grootste deel van het bedrag, waarvoor
Frankrijk bij Groot-Brittannië in het krijt staat.
Als contra-prestftjie zou Engeland vrijwel waar-
delooze briefjes ontvangen. Ook zou de aan
vaarding van 't voorstel hebben meegèbracht,
dat, nadat Frankrijk en België hun schadever-
(Wordt vervolgdj
Veertlendaagsoh Blad
voor da Huishouding.
.-i o o o
lancer hii pen rmiv O O O
M«b Ir in liuh al >nne«r»n bU dan.
Boekhandel of b(j de Uitgeven BRINKMJjl
3l ZOON. GOUDA.
hoestte langer en sterker dan noodig 8vas, i
haalde zijn zakdoek uit zijn zak, wendde het
g.'zicht af. Zoo nu had hij het belang-
rijkste gezegd nu moest ze er over op
houden, moest weten hoe h.ij het bedoelde,
moest het hem niet te moeilijk maken, wan
neer zij werkelijk zooveel van hem hield, als
ze hem telkens herhaalde.
Alma Frank zat op den met grijslinnén
overtrokken divan, wreef haar handen tegen
elkaar, staarde naar de schouders van haar
man, die haar zoo eigenaardig smal en neer
hangend voorkwamen. Geld wilde hij hebben
dat was het. Slechts geld. Daarvoor was
hij gekomen. En ze was hem «n den hals
gevallen, wijl ze geloofd had, aat zijn ver
langen naar haar en de kinderan hem hier
heen gedreven had. Ze schaamde zich,
schaamde zich voor hem, dat Bij het haar
zoo ruw en koud bekende.
„Je weet toch heel goed, dit we op ’t
oogenbLk een beetje krap zitte/ op niui-1
we, grootsche plannen kunnerf wij niet^F j
gaan.”
Hij kende dien harden toon met van h - J
Deze wekte ongeduld en geprikkelde tegen
spraak bij hem op. Zoo stelde ze zich dus
tegenover hem als een vreemde, zooals
rie lui in Berlijn zich tegenover hem stel
den, wanneer zij hem af wilden schepen.
„Waar is Ottilie?” vroeg hij norsch.
„Naar buiten met de kinders, ik heb het
je toch geschreven." isiunu bui. z.c vici w.. v», BW-
Ze schreef hem veel. Van de derde blad- heel krachteloos; trok zenuwaï iug aan haar
zijde af las hij niet verder meer. --
„O ja, dat is waar ook - laar
Dan ga ik er nu meteen heen."
Hij greep naar zijn ho maar zij had-
dién al in naar hand, druk', hem haa»
borst. HIJ mocht nu niet naar builen gaan, naam te noemen. Missti
Niet zoo, zonder haar. Hij mocht Ottilie niet niet, die kleine, mooie i
'11 T St’b'kkeB ■'O"''”’ Vrancips. d
de vlootexperts, die o.a. voorstelden, dat van
elke mogendheid biecht* een vloot van hoog»
Herziening Lager Onderwijswet. fl,
mugciiuiioM u.oviii» wn ,.w. ..WB- Aan de orde is het wetsontweip tot wijziging
stens dri“ schepen, waarvan geen meer dan tien- I der Lager Onderwijswet 1920.
D^ algemeene beschouwingen worden gee
opend.
1> heer Ketelaar (V. D.) denkt onwille^
keurig terug aan 3 jaren geleden, toen het peil
van het onderwijs verlioogd werd en versdhillcM
de verbeteringen werden aangebrachL
Toen hcerschto in do Kamer een war* geest^
welke noodig is voor een goede behandeling van
de L*ger Onderwijswet.
Thans mist Spr. de vroegere raadsman vat»
den Minister en hij vraagt wie die raadsliot
nen zijn geweest. i
Een advies is niet ovi i gelegd. 1
Spr. vraagt of het juht wnt dn de oourans
ten heeft gestaan, dat ei óverleg heeft plaats gas
had met de rechterzijde. Van wie is dag dal*
overleg uitgegaan, van het Departement of vaal
Kamerleden
We weten het nietalleen weten we, jh' «oai I
er al overleg heeft plaats Rthad, dit bijeen is gew
schied met de rechterzijde. En dan wensen!
Spr. daartegen krachtig te protesteoren.
Waarom is daarbij de' linkerzijde ui*ge«k>tcn 1
Wanneer men niet wil, zooals de Minister,
heeft gezegd, dat aan «Ie beëindiging vén deal
schoolstrijd niet getornd wordt, dan moet men
ook zorgen, dat bij wijzigingen ook alle groepen
van do Kamer worden gehoord
Volgens Spr. is het gen wonder, dat, wanneer
een wetsontwerp wordt ingediend, waardoor het
peil van het onderwijs zal dalen, dat een groept
van da Kamer, die aan de bevrediging heeft
medegewerkt, zich daartegen sal verzetten.
Spr. herinnert er aan, dat do Minister zidf
•enige keeren er over heeft uitgelaten, dat v<M
hem geen vootstel tot verlaging van het peï
van het onderwijs te verwachten is.
Niemand had dus kunnen denken, dat na dia
uitlatingen een wetsontwerp ah het onderhavig^
sou worden ingediend.
Het kan niet uitblifven of door dit wetsonte
werp moet het onderwijs verslechterd worde^
Door da meeste artikelen wordt zoowel he!
openbaar als het bijzonder onderwijs verglech*
terd. Dit acht spreker het nadeel tegenover he<
door den minister vooropgestelde voordeel»
Het is dea ook begrijpelijk dat de vereeniging
voor volksonderwijs een actie tegen deze ven»
slechtering op touw heeft geset. Aan desa actie
htrbben aeer vele vareenigingen deelgemomeiL
al betreurt spr. .dat er soo weinig van rechti
bi| zijn. Maar wanneer spr. de persstemmen
nagaat, dan kan hij constateeren, dat ook bf
de rechterzijde ontstemming over dit wetsontw
werp heeracht Hiervan haalt spr. verschillende
voorbeelden aan. Spr. is van meaning, dat da
minister zich wel 10 maal mag bedenken voor
hij wil terugkeeren tot toestanden van vóór ’7B»
Vervolgens brengt spr. ter sprake het ingedien
de petitionnement. Hierop zijn niet minder da»
600,000 handteekeningen verzameld, welk anM
tal nog nimmer voor een petitionnement ia be»
reikt. Evenwel begrijpt apr. niet waarom deze
actie ven verschillende zijden nog is tegenge
werkt op het laatste oogenblik.
De beer Moerai (R.-K.): Toen waren er
nieuwe wijzigingen eangebracbt.
De heer Ketelaar komt atruks op die wije
zigingen terug. De maxima vpn het uantal kin*
deren par klas blijven ook na de wijriginMf
vrijwel onveranderd. De vraag is wel eens ge*
ateld of het petitionnement eigenlijk nog wJ
