LEN
.EN
DE HQUIHDSCHE HUISVROUW
Veertiendaagse!) Blad
voer de Huishouding,
a o o
1
NIÉUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
I
No. 15112
Zaterdag 16 December 1922.
Dit inmnar bestaat nit 3 bladen.
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
61. Jaargang*
teeren
ÏRKOOPEN
ONS
KERK a. d. IJ„ OUDERKERK a. d. IJ„ OUDEVVATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz,
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWER-
In den Maalstroom
Roman van
rOLGA W0HLBROCK.
de
gen
4973 258
Geiooven schenkt ons wonderkracht.
(Wordt vervolgd.)
Prijs per kwartaal Ir. p. past. I 1,—
O O
ll>n dekena 1
BAADT
br. de Baadt
W Heven 42
postkantoor.
pryxon. I
4266 10
Ldend aam
Reppen—Frank-
•■T Men
Boekhandel of
ZOOM. GQU
Hans Graebner wachtte op Percy Well. Tn
<le verte zag hij het aardige, lichte rieten
wageblje, met den zwarten draver ervoor,
zag de hooge veemnpluirn van mevrouw
Percy Wel!. En naast een van de wielen,
nauwelijks een hoofd er boven uitstekend,
liep iets diks, vormeloos, grijs, ingepakt. Dab
was Percy Wdll zelf, die naast het wagentje
draafde om magerder te worden.
„Hallo... Mister Schorhaan!”
Mevrouw Percy Well wierp een staljongen
do teugels toe, sprong van de hooge tree
plank, zonder hulp, rood, frisch, lachte zich
dood om haar man. die tweetand, vloekend
het trapje naar de villa opstapte.
„Dien heb Ik eons even laten loopen, zeg’
En niet zoo zuinig. Kom, we zullen hem uit-
paken." k
Percy Weil stond midden In de badkamer.
De wollen muts, die zijn hoofd tot de ooren
omhuld had, lag op den grond van zijn
haar liep het zweet in stralen over zijn ge
zicht.
kan zich abonneeren bü des
buda Uiig. vet. A. BRINKMAN
ABONNEMENTSPRIJS t per kwartaal /2J5, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90. per week 22 cent, overal waar do bezorging per looper e^-hUvls,
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, mat Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aaa ons Buren: MARKT M, GOUDA*
Ml on»® agenten en loopers, den bcekhrndel en da postkantoren.
On*® bureaux stjn dagelijks geopend va» 2-4 buli Administratis Tri. fok tt|
Redactie TeL 646.
ADVKRTENTIEPRUS! un Gouda ea oractrritoB (bahomeode tat den banrVtateff)|
1—6 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.26. Van belton Gouda en den bnangkrlnfl
1—6 regels 1455, elke regel moes 0AA Advortoatiia In bot Zaterdagnammer M M
5*^^^ /<ua o.
de voorpagina 50 honger.
rtentiên en l»m«DÓo iwMrtnin M) «ontreet tot «re> treatreree.
ito letten n nnd» word.n berekend naar plaateralmte.
kunnen vonten Ingelanden door taseehenkomet ren «oliede beret
lenüebmeaaa en onre Atnl» re moeten daan etór d. «laattea#
un het Bureau «Un bwakonen, teneinde re» opnam, reraekerd te «tja.
woning in de stad af en ging naar bulten,
naar haar schoonzuster en de kinderen.
„Alleen... zonder je man?”
Ottilie trok haar het trapje op, keek haar
onderzoekend in 't gezicht.
„Zonder je man?"
„Zwijg er maar over, moedertje... later...
van avond." Als gebroken was zij, die krach
tige, gezonde vrouw. Zij knuffelde haar kin
deren en sloot zich op in haar luchtige,
lichte slaapkamer.
Eerst toen de kinderen naar bed waren on
de kaarseii op het terras brandden, kwam zij
naar beneden. Ottilie deed wat vleesch en
salade op haar bord, vufde haar kopje xpet
geurige sterke thee.
„Je moet eten... hoor"...
„Ja"...
En zij dwong zich er toe een paaf happen
te nemen. Ottilie Wendde de oogen niet van
haar af, vatte Maar plotseling bij de schou
ders, boog haar gerimpeld hoofd met het
grijze haar over het bleeke gelaat harcr
schoonzuster. „Zeg... maak mij niets wijs...
hij heeft geschreven, die Felix!... Wat heeft
hij geschreeven? Heeft hij geld willen heb
ben of wat dan?"
Alma Frank knikte, elk woord deed haar
pijn: „geld... ja... tien duizend mark... Hij
was er zelf jk heb effecten verkocht, en
toen is hij weer naar Berlijn terug gegaan,
en zijn trouwring... dien draagt hij aan zijn
horlogeketting en”...
Zij staarde plotseling op de broche, waar
mee haar schoonzuster, sinds den dood van
haar broeder, haar kraagje (licht hield. Het
was het laatste portret van rank Nehls,
verkleind op ivoor gcfotogrdft^ I.
„En zoo zag hij er uit, Tllle... Felix... zoo
zag hij er uit... dèselfde oogc Tillo... zeg...
„Vlug... vlug... hoe la'ng moet ik nog wach
ten?"...
Als een wollen massa stond hjj voor de
badkuip, waarin het warme water gutste.
Zc kleedde hem uitde lange wollen hand
schoenen. de drie wollën trni’s. Zjjn borst
en rng waren drijfnat en zoo rood als
kreeften. Men kon zijn ribben tellen onder
de huid. Hans Graebner trok aan de dikke
wollen kousen.
„Zeg, Mister Schorliaan, vandna gis h(J
minstens een kilo afgevallen door het swee
ten. Nog vier, dan is hy er.
De jockey zei geen woord. IIü liet alles
met rich doen, stootte slechts menigen keer
tnsschen de tanden een vloek uit, half
woedend, half bevredigd. 11 gleed over
de i rand van de badkuit). dun als een re-,
genworm.
Hij sprong op de treeplank, liep door de
zijgang, keek elke coupé na... Eindelijk, daar
had hij hem gevonden. Als die heer uitge-
lezen was, dan wilde hij hem het blad vra
gen, hij moest toch weten hoe zijn kansen
vandaag stonden Schöppke kon hem na
derhand wel alles wijsmaken... oppassen
was nu de boodschap...
De plaats tegenover den heer was vrij. Een
1 beetje slaap had hij ook nog. Misschien ver
nam hij wat die mijnheer scheen wel ge-
abonnneerd op het blad.
„Felix... Felix"...
O ja Alma stond nog buiten op het per
ron.
„Pardon."
Hij deed het raampje open, gooide zijn
hoed op de fluweelen bank, gaf haar zijn
hand.
„Adieu, Alma... het beste hoor!”
Zij merkte op, dat zijn haar, dat hij nu lan
ger droeg dan vroeger, bijn zijn slapen dun
ner was geworden: dat zijn oogen groot en
diep in de kassen lagen, dat zijn lippen dun-
ner waren en nerveus trilden. Zo drukte zijn
tegen haar oogen. Plotseling werd ze bleek.
„Waar heb je den trouwring, Felix, je
trouwring?"
Meteen zette de trein zich in beweging en
zc liep mee, met uitgestrekten arm en wijd
opengesperde oogen.
„Ja, denk toch eens aan. hij is me te wijd
geworden, ik had hem bijna verloren nu
heb ik hem maar hier” En hij wees, ver
uit bet raampje geleund zijn horlogeket
ting met den daaraan hengelenden brec-
den trouwring, het glazende symbool van
echtelijke trouw en saamhoorigheld...
Denzelfden avond sloot Alma Frank haar
GOUDSCHE COURANT.
zoo zag hij er uit, (oen hij wegreed... zoo
preices zoo „Lieve God..." mompelde
Ottilie Frank- En uur op uur verging in hui
lend, snikend gemopel. De nachtwind bracht
het geluid van een nachtegaal uit de’dicpte
van het woud met zich mee... een hond blaf
te ergens, en de maan kroop langzaam en
ontsluierd over de donkere toppen der hoo
rnen, over de trotsche kroon van den ouden
beuk.
„Kom,” zei Öttilie Frank. „De kaarsen
gaan uit... morgen komt er weer een dag!”
Morgen kwam er weer een dag... Een dag
van angst, van kommer van bidden en
tvan hopen!
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Weaselink—van Rossom.
HET PROCES-HARDEN.
De veroordeeling der beklaagden.
Hedennacht heeft de jury na een beraadsla
ging van uur, naar d.d. heden uit Berlijn
nun 't Hbl. wordt geseindj uitspraak gedaan. Do
vraag, of de beklaagden schuldig waren aan po
ging tot moord en aanstichting tot mooid werd
ontkennend beantwoord. De jury beantwoordde
alleen bevestigend de vraag, of de beklaagden
schuldig waren aan medeplichtigheid bij het
toebrengen van zwaar lichamelijk letsel. Voor
den beklaagde Weichardt werden verzachtende
omstandigheden aangenomen, voor den beklaag
de Grenz niet. De procureur-generaal vroeg
daarop voor Weichardt twee jaar en elf maan
den, voor Grenz vier jaar eh elf maanden ge
vangenisstraf; met aftrek van de preventieve
len inzien, welke voordeelen een overeenkomst
voor hen oplevert en dat zij niet de verant
woordelijkheid op zich zullen laden voor een
mislukking der Conferentie en voor de moge
lijkheid, dat <je oorlog in het Oosten opnieuw
zal ontbranden.
Hjj verklaarde, dat de besprekingen te Lon
den zich kenmerken door een buitengewoon
gunstige stemming en door het-ontbreken van
elke bijbedoeling. Het nadruk wees hij op de
onrechtvaardigheid der beschuldiging van im
perialisme, die tot Frankrijk is gericht. Deze
beschuldiging zal m Engelsthe regeeringskrin-
gen nooit weerklank vinden.
Het is trouwens onpiogelijk, zeide Poincaré,
dat Fiankrijk, dat honderd milliard voor
Duitschland heeft uitgegeven, afstand zou doen
van zijn vordering. Wat c'.
schukien betreft, die in totaal 72 milliard be
hagen, deze zijn aangegaan ten bate van de
gemeenschappelijke verdediging.
De geallieerden moeten niet de oorlogskosten
*Van elkaar gaan opeischen, alvorens Duitsch-
lond de schadeloosstelling heeft betaald. Het
zou de meest onduldbare onrechtvaardigheid
.««•«•kmg «ifn régreteS- S’ ““ne,er «“"«5 .werdcn
22 Doe. te Parijs brfn* l °P d» ver-
jo uijwi antwoordehjkheid rust.
Hei is niet onze bedoeling, aldus Poincaré,
onze schulden te ontkennen, maar zoowel op
grond van het recht als van den feitelijken toe
stand is het ons onmogelijk te betalen, alvo
rens Duitschlaftd heeft betaald. Poincaré ver
klaarde vervolgens, dat de jongste onderhan-
delingen te Londen het thans mogelijk hebben
gemaakt een regeling der Europeesche inter-
geallieerde schulden te bespreken, zonderdat
Frankrijk toestemt in eenig offer wat zijn vor
dering op Duitschland betreft.
Poincaré drong vervolgens aan op de nood
zakelijkheid eener contröle op de Duitsche
financiën. Na eraan herinnerd te hebben, dat
de bezittingen der schuldenaren steeds het
onderpand zijn der schuldeischers, verklaarde
hij, dat Frankrijk nooit het plan heeft ge
koesterd tot è«n militaire expeditie of het op
leggen van een straf aan Duitschland. Het wil
slechts alle mogelijke maatregelen nemen om
betaling zijner vordering te verkrijgen en het
is sle< hts bedacht op de bescherming van de
gemeenschappelijke belangen der geallieerden.
Wij zullen er vriendschapplijk op aandrin
gen hun medewerking to verkrijgen, zeide
Poincaréf Wanneer wij tot ons zeer groot leed
wezen verplicht zouden worden tot een. afzon
derlijk optieóen teneinde de noodige waarbor
gen te krijgen, zouden wij dit slechts doen ten
bate van. alle geallieciden.
Frankrijk zou in dat geval spontaan de con
tröle zijner vrienden inroepen'op de maatrege
len, die hef eventueel zou nkmen en het is
bereid hun te bewijzen, dat het niet zou han
delen in een militaristischen geest of met het
voornemen de hand te leggen op vreemd
grondgebied.
De gedachtenwisseiing te Londen was zeer
kalm en bevestigde de overtuiging^ dat aan de
Entente cordiale geenerlei afbreuk zal worden
gedaan. Het zou. de voorkeur verdienen om,
gelijk Bonar Law verklaa-de, tot een gemeen
schappelijke oplossing te komen. Het was met
algemeene instemming der geallieerden, dat het
Duitsche voorstel werd verworpen. Het zou
VOLKENBOND.
ëcstrijdingf der epidemieën.
Genève, 14 Den. (Offideel) (B. A.) De
minister van buitenlandsche zaken van Tsjedio-
Sowakije heeft aan het secretariaat van den
Volkenbond medegedeeld, dat de regeering een
bedrag van eèn milÜoen Tsjechische kronen ter
becchikking stelt van de Volkenbontfccommissie
W de hygiëne voor haar strijd tegen de epi- <h
demieën.
De subcommissies voor de intellectueele r
samenwerking.
G,enbv«., 15 Dec. (B. T. A.) De drie sub-
commissies, die door de VoUfenbcndscommissie
Voor intel lectueele same*""—
zullen resp. 18, 20 en J
komen.
DUITSCHLAND.
DE SCHADELOOSSTELLING.
Bergmann te Berlijn teruggekeerd.
B e r 1 ij n, 15 D c. (W. B.) Staatssecretaris
Bergmann is heden hier aangekomen. Hij had
vanmorgen zijn eerste onderhoud met den rijks,
kanselier en den minister van buitenlandsche
zaken, von Rosenberg. Naar aanleiding hiervan
werd aan dé bladen medegedeeld, dat Berg
mann vermoedelijk nog in den loop van den dag
aan de overige belanghebbende autoriteiten rap
port zal uitbrengen over de indrukken, die hij te
Londen heeft opgedaan. Waarschijnlijk zal de
rijkskanselier morgen de partijleiders ontvan
gen. Verder is in overweging genomen ook ver
tegenwoordigers van de financieele, Industrieele
en bankwereld aan de beraadslagingen te laten
deelnemen en in de naaste toekomst het advies
van deskundigen uit anderè kringen in te win
nen. Van het resultaat der besprekingen tus-
s._ en Bergmann en de vooraanstaande persoon
lijkheden al afhangen, wat inzake het vraagstuk
der schadeloosstelling geschieden zal.
De gedwongen leening.
Berlijn, 15 Dec. (W. B.) De Rijksdag nam I
m tweede lezing de novelle op de gedwongen
leening aan. Daarna werd het bedrag der lee
ning vastgesteld op 70 miliard mark. Het vrij
gestelde minimum werd verdubbeld en gebracht
van 100.000 mark op 200.000 mark.
Een verklaring van Poincaré.
Pa r ijs, 15 Dec. (Havas.). In de rede, die
Pomcaré heden in de Kamer heeft gehouden,
verklaarde hij, dat de olgcmeene toestand eer-
der gunstiger dan ongunstiger is geworden. Hij
herinnerde eraan, dat te Lausanne overeenstem- I
qung is bereikt en verklaarde, dat Frankrijk In I
volledige gedachteftwisseling met de geallieer-
den zal blijven, het accoord van Angora zal
handhaven en niet zal toestaan, dat zijn moreel i
erfdeel in het Oosten wordt vernietigd of ver-
minderd,
Poincaré zeide te hopen, dat de Turken zul- niet raadzaam zijn, vond Poincaré, thans reeds
Ibcel Wiesbaden in een groote openbare verga
dering in het Kurhaus verzet oon^eteekend te
gen de Frnnsche plannen inzake het Rijnland,
onder het motto: „Wij Rijnlanders, rijn Duit-
schers en wflien bij Duitschland blijven”. Dui
zenden konden in het Kurhdtr» geen plaats meer
krijgen.
Frankrijk en het Saargebied.
Snarbrücken, 15 Dac. (W. B.) In een
voltallige vergadering van den landsrnad was
de verordening van de regeeringscommiKye be-j
treffende vereenvoudiging van de onteigenings
wet, met het oog op den aanleg van nieuwe
spoorwegen aan de orde. Hierbfj kwwn ook het
douane- en belastingstelsel ter sprake. Daar,
volgens het verdrag van Versailles, het Snarge-
bied aan het Fraftsche douanestelscl moet wor
den aangepast, stelt de regeeringscommissaris
voor met uen aanleg ven een uitgebreid spoor
wegnet een begin te maken.
De vergadering heeft het regeeringsvoorstel
niet aangenomen. Men ging hierbij uit van de
gedadtye, dat aanpassing van het Saargebied
aan’ het Fransche douanestehel de algemeene
vernietiging van het economisch leven van het
Saargebied en verarming van de geheel© be
volking zou beteekenen. Deze verarmde bevol
king zou beweerde men zeker niet in staat
zijn de enorme kosten, die op 80 tot 100 mll-
lioen francs worden geschat, te dragen.
De vertegenwoordiger van de regeeringzeom-
misjie verklaarde, dat^het wetsontwerp tot aan
passing van het Fransche douanestelsel onder
alle omstandigheden zou worden ten uitvoef ge-
lefêd.
„Wees toch verstandig, Alma, die paar
dagen”...
Zc fluisterde hartstochtelijk, wang tegen
wang, oog in oog: ’„Stuur ook den rest van
het geld per post maak het schriftelijk af
ga niet weer terug..', lieve jongen... luister
toch”...
Ze had hem alles vergeven op dit oogen-
blik, alle dwalingen, elke lichtzinnigheid,
lederen misstap zelfs. En zij vöelde hoe zijn
lichaam in haar armen tofgaf, zag zijn blik,
hoe die teeder en zacht Ontroerd aan haar
bleef hangen.
Daar kwam de trein rftL4
„Instappen in de richtifg:
fort—BerJijnl"
In de coupé zat een heer en las in een
blauw sportblad. Felix Frank rukte zich los.
„Vaarwel, Alma... tot ziens, het beste, in
•en paar weken... de groeten”...
mede te deden, wat besproken ishet zou
geen nut hebben onzen schuldenaar, Duitsch
land, reeds ihans in kennis te steUen met
plcnnen zijner onbetaalde schuldeischers.
Poincaré 'zeide niets «dn deze verklaiiag te
kunnen toevoegen. Hij Uide zijn pógingen te
zullen voortzetten om alle vraagstukken in
denzelfden geest van rechtvaardigheid en mét
denzelfden wil tot v-eedtame verwezenlnking
op te lossen. Wanneer de Kamer vertrouwen
stelt in het kabinet, zal dit dies in het werk
stellen tot verdediging der Delangen yan Frank
rijk, die onafscheidelijk zijn van die van Europa
en de grheele wereld.
Par ijs, 15 Dec (Havas.). Briand verklaar-
m aistana zou aoen de d“‘ -white «venrem de
de intervenieerde «'•’"“■’hotting on<i.r de Jeelbeerden te
i—r 70 a hebben kunnen bewaren. Toen Dusseldorp,
Duisburg en Ruhiort weiden bezet, daar
Duitschlands kwode wil nan den dag was ge
komen, gnf de rijksdag toe en zwichtte voor
de genomen dwangmaatregelen. Toen ik af
trad, vervolgde Briand, had Duitschland al zijn
verplichtingen vervuld. Spreker hechtte ver
der zijn goedkeuring atn de verklaring van
Poinciré met betrekking tot de insvolabiliteit
van Duitschland en zeide ten slotte
„Het zou thans onmogelijk zijn met de ge
allieerden samen te werken, wanneer jk het
bondgenootschap niet had gehandhaafd in het
belang van Frankrijk1 en van den wereld
vrede". |j
De Kamer zette h?t deljat voort, en hervatte
vervolgens de besprekingen inzake binnen-
landsche kwesties van m’rder belang.
X De houding van Amerika.
Londen, 15 Dec. (R.) Met betrekking tot
de zitting, die het Ameriiaanscl.o kabinet heden
onder voorzitterschap von president Harding
hield, wordt nog gemeld,; dat de zitting langer
don twee uur duurde. Na# gemeld wordt, vötfn-
de men het plan vort- êeg hit er nationale leening
aan Duitschland, welk land, volgens officieele
rapporten aan de Amerikaansche regeering aan
den rand van een déb&cle staat, een der onder
werpen van bespreking, maar er wordt tevens op
gewezen, dat het ontwerp inzake deze leening
nog geen concreet feit is en dat er nog geen
definitieve beslissing is genomen omtrent de po-,
litiek der Amerikaansche regeering met betrek
king tot de tegenwoordige moeilijkheden. Het
feit, dat de Duitsche gezant hedenmorgen e?n
bezoek bracht aan het Amerikaansche departe
ment van buitenlandsche zaken, juist voor het
begin der- kabinetszilting, die gewoonlijk op
Vrijdag wordt gehouden, beschouwt men als
een aanwijzing, dat da president en de andere
regeringspersonen zich alle mogelijke inlichtin
gen wenschen te verschaffen inzake den toe
stand van Duitschland, voor zoover deze van
^invloed is op het vradgstuk der schadeloosstel
ling.
De New-Zork Tribune meldt volgens een Ber-
lijnsch bericht, dat de Vereenigde Staten door
hun groote Banken aan een groote internationale
leening tot herstel van Duitschland zouden deel
nemen, indien een definitieve som wordt vast
gesteld als schadeloosstel lingsbetaling en
Frankrijk zijn politiek van geweld en dwang
maatregelen opgeeft.
Tegen de Duitsche Rijnland-politiek.
Ber 1 ijn, 15 Dec. (W. B.) Onder de oogen
van vele vreemdelingen heeft gisteravond bijna
De voedselvoorziening.
Berlijn1 5 De c. (W-B.). De niéuwe rijka-
minister van voedselvoorziening, dr. Luthej, leg
de heden in de rijkscommisie voor den Duit-
sohen landbouw de volgende verklaringen af in
zake den stand der voedselvoorzieningDe
mogelijkheid voor de bevolking der steden, om
zich voldoende te voeden, yprdt met den dag
kleiner. De middenstand, het brandpunt der
Duitsche cultuur, de rentetrekkers en ook groote
kringen der stedelijke arbeidersbevolking leven
niet alleen veel bescheidener dan tevoren, maar,
wat het ergste is, .de kinderen worden het
zwaarst getroffen. Er moeten daarom iqiddejtn
worden gevonden voor een gevoels- en lotsge-
meenschap tusschen stad en land.
Geen stakingsrecht voor de rijksambtenaren.
Berlijn, 15 Dec. (W. B.) Het Reichsdiszi-
p'irwrrhof he«ü bij het uitapreken van een von
nis principieel het stakingsrecht der ambtenaren
ontkend.
hechtenis. Hij motiveerde d<”!® strenge straf me<
do overweging, dat de daad dicht aan sluip*
moord grensde. Na een beraadslaging, die op«
nieuw eenige uren duurde, moakte de voorzitter
na middernacht het vonnis bekendDe beklaag*
don worden wegens het toebrengen van zwaar
lichamelijk letsel veroordeeld reep, tot twee
jaar en negen maanden en vier jaar en negen
maanden gevangenisstraf, met aftrek van twee
maanden preventieve hechtenis.
De beklaagden verklaarden, dat zij in dit vo!W
nis berusten.
De laatste dag van het proces bracht ver<
schillende onverwachte momenten. Het hoogtes
punt werd bereikt toen Harden, niettegenstaano»
het krachtig protest der verdedigers, het woord
kreeg. Hij schilderde zijn levensloop, kwam ook
op zijn Jodendom en legde er den nadruk oft,
dat hij reeds veertig jaar geleden uit overtuig
ging Katholiek geworden was. Het anti-semitfs*
me is een getuigenis von armoede van <lat deel
van het Duitsche volk, dat meent dat do 1
Joodsche bevolking hef Duitsche volk t® gronde
kan richten Hij legde de jury de vraag voor, ol
degene, die iemand, die els schadelijk wordt be*
schouwd, doodt, vrij uh mag gaan, en of degen»
•tiê oen Jood doodt, een premie ontvangt. Hij
eischt een onomwonden bevestiging van da-
schuldvraag, niet om zichzelf, maar om der wiH<
van het aanzien van het Duitsche volk en om
verder ongeluk te vooi komen. Zijn vermaning
tot berouw vond weerklank bij dien beklaagdsj
Weichardt, die ten slotte verklaarde, dat hij be*
rouw had over zijn dnad. Hij had de persoorj
van den heer Harden en zijn beteekeni» niet got
kend De beklaagde Grenz daarentegen beweerd^
dat 50 van het Duitsche volk achter hem
stond, tegenover de 1 die Harden vertegen*
woordigde. Hij had geen berouw over zijn daad
en zou zich van het nastreven van zijn doeleuw
den niet laten afhouden.
De instructie tegen EhrhardL
Berlijn, 15 D-ec. (W. B.) Nrfec «te
Ztg. inzake de instructie, die te®en kapitein
Ehrhardt is geopend, mededsok, blijft de be*
klaagde ontkennen zich aan een strofbear feit
schuldig te hebben gemaakt. Wat zijn declne*
ir.ing aan den Knpp-Putsch betreft, dient er op
gewezen te worden, dpt deze (jnder de alge*
meene amnestie valt. Voorzoover men than»
kan overzien, zal <h? instructie geruimen tijd du*,
ren, zoodat de behandeling voor het staatsge*'
rechtshof vermoedelijk niet voor eind Febr,
1023 zal beginnen.
BELGIE.
HE VERVLAAMSCHING DER GENTSCHB
HOOGESCHOOL
De stemming verdaagdt
Destrée zette gistermiddag zijn rede van Don*
derdag voort. Hij herinnerde er blijkens den
Britschen correspondent van ’t Hbl. aan, dat hij
tijdens zijn ministetschnp de oprichting van een
Vlaamsche hoogewhool voorstelde in overleg
met Carton de Wiart, doch.de Vlamingen vals
len hom in de led* en roepen, dat «>J deze op*
lossing niet, wilden en nog niet willen. Destrée
spreekt nog langen tijd, steeds aandringend op
meer concessies vanwege de Vlamingenonder*
broker1, door het geroep „stemmen! stemmen!’*
eischt hij het iccht op voort te spreken en nu
klinkt bet vim de Vlaamsche banken„Sabo<
tage, sabotage
Na Destrée spreekt onder algemeene aan*
büzlag op den prijs.
INGEZONDEN Ml
Gewone advertr-
den prijs. Groot-
Advmtantih L_.
delaren. Advertent
87
