1
13
I
i
►UT.
I
zaamheid
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, .gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
No. 16081
Vrijdag 19 Februari 1926
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
to
FEUILLETON.
d
i
laten
tvuller
an uit
torn
DE MAANSTEEN.
Sta
■■■I
85" Jaargang
E 375
.‘1
I
stoel etn begon zijn lagen aanval op
verkiest,
mevrouw,
(Wordt vervolgd).
n wat «let
it
tt.
Spannend romantisch verhaal
van
WILKIE COLLINS.
olate vertrouwen
■sis stellen wan
ting mede houdt,
evering, de Che-
,n alle mogelijke
wordt onder-
Tl NIEUWS.
«rit la dele» Truck,»**1
tpon aan Uw dinrtUK**,
De quaestie der permanente Raadszetels.
Uitstel van de FranschRussische bespreking.
van den Volkenbond en volstrekt niet om
bepaalde combinaties van mogendheden te
gen elkander. „In laatstgenoemde richting
kan de quaestie niet worden opgedost”, ver
volgde Chamberlain. „De vraag is alleen:
hoe kan de Raad van den Volkenbond ver
sterkt worden om opgewassen te zijn tegen
zijn moeilijke taak en om de groote verant
woordelijkheid van het oogenblik en de nog
grootere in de toekomst te kunnen dragen
Hoe kunnen wij den Volkenbond zoo orga-
niseeren, dat hij sterk genoeg is om den
vrede te handhaven en dat het moreel over
wicht van zijn uitspraken en beslissingen
zoo groot is, dat ook die leden, die door de
uitspraken worden getroffen en op het
oogenblik nog in de vooroordeeJen van de
oorlogsatmosfeer bevangen zjjn, zich naar
die uitspraken (voegen Slechts van dit stand
punt kan de qiAestie der permanente zetels
worden opgelost.”
.Goed. Nu voor gij begint, moet
dat
in
haar
^ardig-
gedele-
lakt tot
lijke of de landelijk». Die van.
mogen wel de zittingen v'ay
by Wonen, maar er niet het jr
meestemmen, en omgekeejfi.
Volgens het verslag in de „Evening Stan
dard” is het den eersten congresdag zeer
levendig toegegaan, met name bij de be
handeling der resolutie dat alle land be
halve bouwland of land voor open plekken
voor het publiek, belast zou worden naar de
waarde als bouwterrein, welke belasting dan
zou dienen om ten nutte van het openbaar
te worden besteed. Van verschillende zijden
werd er op aangedrongen om ook bouwland
aldus te belasten, wat de gramschap der
zidh op de galerij bevindende plattelanders
gaande maakte, die het oud-Lagerhui slid
Pringle, een der voorstanders van de belas
ting van bouwland, zelfs beletten zijn rede
te voltooien.
Ten slotte werd een compromis-voorstel
van Sir John Simon aangenomen, uitepre-
kend, dat de lasten voor land, dat werkelijk
als bouwland in gebruik is en niet voor
bouwterrein noodig is, niet moeten worden
verhoogd.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda omstreken (behoorende tot den bexorgkrin»;:
1—5 regels 1_8U, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring.
15 regels 1 55, «ike regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 K
beslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1-4 regels ƒ2.05, elke regel meer ƒ.0.60. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bü contract tot seer getreduceer-
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuaschenkomet van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daage vóór de plaatsing
tan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
cht, de soliditeit
tnheid van dele
jzen, heeft men
il daarvoor be-
cidenteérd proef-
eral Motor», met
laten meer dan
'gelegd met een
9 Kg.
De beste belegging van levenswaarden
is die in goede daden geschiedt.
Staten er ten slotte niet toe zal overgaan, de
Engelsche gravin van Cathcart het land uit
te zetten, omdat, indien men ertoe zou ko
men, echtbreuk te beschouwen als een zede-
lykheidsdelict, dat een reden kan zijn om
vreemdelingen te dwingen, het land te ver
laten, représaille-maatregelen te verwach
ten zouden zjjn, waardoor vele Amerikanen
genoodzaakt zouden kunnen worden, uit
Europa te vertrekken.
Daar volgens de immigratiewet een
vreemdeling, die niet in de Vereenigde Sta
ten wordt toegelaten, met een schip van de
zelfde maatschappij, waarmede hij gekomen
is, moet woren teruggebracht en omdat het
eerstvolgende schip van de Ounard-ljjn niet
voor het eind van deze maand vertrekt,
heeft men nog tien dagen om een beslissing
te nemen, die waarschijnlijk gunstig zal uit
vallen, te meer daar de minister vai^rbeid,
die tegen de toelating gekant was, in dien
tijd „vacantie” neemt. Mocht de beslissing
afwijzend zijn, dan zal de advocaat van de
gravin een z.g. habeas corpus-procedure
uitlokken, waardoor een uitspraak over de
juistheid van de interpretatie der immigran
tenwet noodig wordt.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal X25, per week 17 rcetit, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, oxeral waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA
bjj onze agenten «n loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—uur. Administratie Tel. Int. 82:
Redactie, Tel. 88.
BOIME (MRANT.
De 'besprekingen van de Fransch-Russi-
sche conferentie, die 17 Februari moesten
beginnen, zijn, naar de „Posljednieja No-
wosti”, het te Parijs verschijnend blad van
Miljoekow, mededeelt, een week uitgesteld,
Als oorzaak van het uitstel wordt opgege
ven, dat de Fransche leiders eerst in intieme
onderhandelingen met de Russische leiders
willen te weten komen, wat de sovjets eigen
lijk willen voorstellen, terwijl het ook noo
dig is met de Fransche groepen, die bij de
pndejdjapdeiin’gen belang hebben, rugge
spraak tè‘ houden. Het is n.1. gebleken, dat
h^^ntfrerp-oWfeénkohi'St, flat ddflT de Sbv-
jet-regeering als mogelijke basis voor de
onderhandelingen is uitgewerkt, en dat door
invloedrijke leden van de Fransche commis
sie als in principe aanneembaar wordt be
schouwd, op hardnekkigen tegenstand stuit
van den kant van de belanghebbende Fran
sche groepen. Een gedeelte van de Fransche
delegatie, hoofdzakelijk de politici, is bereid
te erkennen, dat er principieel verband be
staat tusschen het vraagstuk der schulden
en dat der credieten en tusschen het vraag
stuk der credieten en dat van de hanriels-
overeenkomst, zoodat zy dus het sovjet-
standpunt min of meer deelt.
De Associatie van de Fransche bezitters
van onroerende goederen in Rusland en van
de houders van Russische obligaties verzet
zich tegen dat standpunt. De Associatie be
schouwt de zaak als een zuiver economisch
vraagstuk en eischt, dat de sovjet-regeering
haar decreet over de annuleering der schul
den zou intrekken en de vroegere bezittin
gen van Franse hen aan hun eigenaars als
concessie of in erfpacht zouden teruggege
ven worden. Deze zullen hun vroegere on
dernemingen herstellen en daarvoor de noo-
dige kapitalen verschaffen. Zij eischen dan
echter dat de regeering hun het recht zou
toekennen vrijelijk de producten van hun on
dernemingen uit te voeren. De associatie
55)
Mijnheer Cuff”, zeide zij, „er be-
stunm misschien wel eenige verschoo-
uiiig voor mijn gedrag van daareven
ten wen opzichte. Ik wil mij daar
cellier niet op beroepen, doch u lie
ver bekennen, dat het mij spijt, In
dian ik u ongelijk heb aangedaan.”
Het bevallige in haar stem1 en ma
nieren liet niet* na indruk te maken
op den politie-beambte. Hij vroeg ver
lof om zich zelf te rechtvaardigen. Het
was ónmogelijk, meende hij, hem ver
antwoordelijk te stellen voor een on-
Relukkig toeval waar niemand op ver
nacht hadi kunnen zijn. Als Rosanna
Spearman in haar angst voor de vei-
ligheid van iets, dat zij misschien ver
borgen had, zich nogmaals op die ge
vaarlijke plaats had1 begeven, was dat
Diet toe te schrijven aan eenige han
deling van zijn kant.
”D|e angst met betrekking tot den
protesteert tegen het Verleenen van credie
ten aan de bolsjewiki, WRartoe, naar het uit
gelekt is, de leider van de Fransdhe delega
tie wel geneigd schijnen te zijn, alvorens het
vraagstuk over de schadeloosstelling van de
gedupeerde Franschen geregeld zal zyn. Zy
waarschuwt de regeering er voor, dat de
credieten niet voor het economisch herstel
van Rusland zullen gebruikt worden.
BUITENLANDSE]
engelJj
De grondpolitiek. der liberalen.
Het congres bijeengekomen.
Gisteren is in de Kingsway Hall te Lon
den het veelbesproken liberale congres bij
eengekomen ter behandeling van het vraag
stuk der grondpolitiek, De aanleiding tot
dit congres is naar men weet de door Lloyd
George op eigen houtje begonnen campagne
voor een ingrijpende hervorming der ten
aanzien van den grond te volgen politiek
zoowel wat betreft den grond in en bij de
steden als het platteland, waarover twee
brochures verchenen zyn. Over de denkbeel
den, in die brochures vervat, heeft de ver-
eeniging van liberale candidaten haar lidht
laten schijnen, hetgeen tot door Lloyd Geor
ge aanvaardde wijzigingen aanleiding heeft
gegeven. Het hoofdbestuur der liberale par
ty heeft op grond dier geamendeerde denk
beelden resoluties aan het congres voorge
legd.
De zitting van gisteren was aan de voor
stellen inzake den grond in en bij de steden
gewijd. Heden en morgenochtend zou men
over het platteland spreken en morgenmid
dag zou een gemeenschappelijke zitting wor-
den gehouden, waar dan besluiten
worden genomen. Er zijn 1500 $fge
<jen; de districten door welke zy ziü
geerd hebben van te voren uitgam
welke sectie zy zullen behoorerf; de stede-
yfle stedelijke
cle landelijke
'oord voeren of
plaats voor altijd zal verlaten.
,,1'k had genoopt hernam'mevrouw
langzaam en duidelijk., ,,u voor uwe
diensten te kunnen biptaijwi en af
scheid van u te kunnen nemen, zon
der dat de naami van juffrouw Verin-
der tusschen ons genoemd werd op
een wijze, als nu is geschied. Mijn
neef heeft zeker iets dergelijks ge
zegd, voor gij hier kwam?”
„Mijnheer Blake heeft mij de bood
schap overgebracht, mevrouw, en ik
heb hem de reden gezegd.”
,,Die behoef ik niet te weten. Na
uwe woorden van daareven is het u
evengoed als mij duidelijk, dat wij te
ver zijn gegaan oto terug te treden.
Ik ben het verplicht aan mij zeit en
aan mijn kind, er op aan te dringen,
dat gij blijft en ronduit voor den dag
komt niet wat gij weet.”
Cuff zag op zijn horloge.
„Als ik tijd had gehad, mevrouw,
zou ik liever mijn rapport schriftelijk
hebben ingediend1, dan het nu monde
ling te geven. Doch voor het geval,
dat ons onderzoek moet voort gezet wor
den. is de tijd kostbaar. Ik ben be
reid oogenblikkelijk tot de zaak te ko
men. Voor mij is het onaangenaam1 en
voor u eveneens als-
Mijn meesteres onderbrak hem.
„Be1 kan die bezwaren misschien
eenigszins wegnemen en voor mijn
trouwen dienaar hier insgelijks”, zei-
BINNENLAND.
De zilveren bruiloft van de Koningin en
den Prins.
Een schilderij van de Koninklijke familie
door P. van der Hem en 85.000, waaraan
de Koningin een nadere bestemming
zal geven.
Gistermiddag tusschen half vjjf en zes
uur hebben de Koningin en de Prins een
tweede reeks audiënties verleend aan per
sonen of comité’», ter aanbieding van ge
schenken ter gelegenheid van de herdenking
van het 25-jarighuiweiyk van het Koninlrïyk
Echtpaar.
Het geschenk van het Nedcrlandsch volk.
Ten half vyf werd allereerst ontegggen
een deputatie, bUbande ujt 26 heeren, uit
allle provinciën van het Oranje-comité 1926,
ter aanbieding van het dezer dagen reeds
uitvoerig in de pers beschreven schilderij,
door P. van der Hem geschilderd en voor
stellende Koningin, Prins en Prinses.
Hetcomité van aanbieding bestond uit de
heeren 0. Fred. Klokke, directeur der
Utrechtsche Assurantie-Maatschappij, voor
zitter; C. J. Heetveld, koopman te Utrecht,
secretaris; D. Blom, koopman te Utrecht,
penningmeester; J. G. Crèvecoeur, gep. chef
de bureau N. S.; H. J. L. Bax, generaal-ma
joor der artillerie, te Utrecht; M. Bokhorst,
boekhandelaar, te Utrecht; G. W. P. Dok-
kum, kunstschilder, te Utrecht; mr. Th. A.
Wesstna, gemeentesecretaris van Haarlem;
C. de Graaf, architect te Utrecht; K. Koet,
koopman te Rotterdam; A. B. Karreman,
koopman te Rotterdam; mr. J. Lohman, bur
gemeester van Assen; D. J. Leverman, in
specteur van het lager onderwijs te Gronin
gen; M. Meyerink, archiect te Zwolle; J. H.
Mignon, ambtenaar van den burgerlijken
stand te Utrecht; Henri van Oppen, koop
man te Maastricht; S. Slooten, particulier
te Amsterdam; W. F. Suyling, koopman te
’s-Hertogenbosch; mr. J. Óieburgh, advo
caat en procureur te Utrecht; ir. H. L. van
bekend zijn. Ia dat niet zoo?”
„Juist, mieivrouw.”
„Gi>txi. nu vwi
ik u, als haar moeder, zeggen,
juffrouw Verinder volstrekt met
sib'.at is to doen wat gij van
denkt. Ik ken haar karakter daarvoor
to goed. Kleed uwe opinio in op een
wijze, zoo sterk als gij verkiest,
gij zult mij daarmede niet beleedigeu.
Ik houd miij voorshands verzekerd, dat
gij, met al uw ondervinding, u schro
melijk vergist. Beienk é'én zaak wel,
ik bezit volstrekt geen bijzondere, m-
Itehtingeo. Mijn dochter heeft mij,
evenmin als u, haar vertrouwen ge
schonken. Mijn eenige reden, dat ik
op dezen beslisten toon tot u spreeK,
is die. welke gij reeds gehoord hebt:
ik ken mijn kind.”
Zij wendde zich tot mij en gaf mij
haar hand1.1 waarop ik zwijgend een
kus 'rukte.
Cuff boog. De woorden mijner mees
teres hadden slechts één uitwerking
on hem zijn scherp gezicht nam voor
een oogenblik een zachtere uitdruk
king 'an, alsof hij iet» gelijk medelij
den geivoelde me<t haar Zijn overtui
ging evenwel was er niet het minste
door gesdholrt. Hij naim plaats in zijn
mij, zonder eenige vtf-
tnijnerzijds,
rolet Track t«
treenh prijKourMt t«
ue «zij, „wanneer ik van mijn kant
recht op de zaak inga. Gij verdenkt
juffrouw Verinder, dat zij ons allen
bedriegt om redenen, die haar alleen
HONGARIJE.
De valschemuntersaffaire.
De uitlevering van Achulz.
Zooals uit Boedapest wordt gemeld, zou
de Hongaarsche regeering voornemens zyn,
de uitlevering van Schulz te vragen. Een
ambtenaar van de Pary sche recherche is op
weg naar Berlijn om hier in samenwerking
met de rechters aan Schulz nog eenige vra
gen van byzonder belang voor te leggen.
In Boedapest verluidt, dat ook de Fran
sche regeering de uitlevering van Schuflz zou
willen vragen1.
Schulz verhoord.
De fotochemicus Arthur Schulz is gisteren
en heden uitvoerig verhoord.
Volgens de „B. Z. am M.” kon tot dusver
notg niet worden geconstateerd, dat Schülz
zich in Duitschland aan het maken van
valsch geld had schuldig gemaakt.
Met de zorg voor het papier, waarvan de
valsche biljetten werden vervaardigd, heeft
Schulz niets te maken gehad. Volgens zyn
verklaring is het papier niet uit Duitsch
land afkomstig.
Indien Sdhulz zich aan strafbare feiten
zou hebben schuldig gemaakt, zou hij over
eenkomstig de wettelijke voorschriften niet
worden uitgedeverd.
VEREENIGDE STATEN.
Mgr. Cieplak. f
Zijn martelaarschap in Rusland.
Reuter seint uit Possaic (New-Yersey):
De Poolsche aartsbisschop van Wilna, die
,<n Maart 1923 door de Russen ter dood ver
oordeeld werd, wegens het verbergen van
te te J^oskou, is aan longontste-
king overleden. w
Mgr. Johannes Baptist Cieplak werJ^én
17den Augustus 1857 te Dombrova (diocees
Kielce) geboren.
Den 12den Juni 1908 werd hy tot titulair-
ibissdhop van Evaria benoemd. Den 28sten
Maart 1919 werd hij hulpbisschop van Mo-
hilev met den titel van aartsbisschop van
Acrida en nog niet zoo lang geleden volgde
zyn benoeming tot aartsbisschop van Wilna.
Men kent de geschiedenis en weet hoe
mgr. Cieplak 14 maanden lang als „staats
gevaarlijk gevangene” in de Boetyïki-gevan-
genis te Moskou heeft opgesloten gezeten,
en men zal zich ook herinneren welk een
ontvangst hem te Rome ten deel viel en hoe
hij door den Plaatsbekleeder van Christus
mocht begroet worden op een onvergetelyke
en ontroeren le wyize.
Nadien maakte hij een tournee door Ame
rika, waar hij thans ontslapen is.
De gravin die niet werd toegelaten.
Aan de New York Times wordt uit
Washington gemeld, dat men daar ver
wacht, dat de regeering van de Vebeenigde
De quaestie van de permanente zetels in
den Volkenbond heeft nog steeds aller be
langstelling en het is daarom dat wy hier
laten vojgen een bericht van de Manchester
Guardian, waarin wordt gezegd dat dr. Be-
nesj voornemens is aan te bieden, dat Tsje-
cho-Slowaikije by de herkiezing van de ty-
delyke leden van den Raad van den Volken
bond zyn zetel zal beschikbaar stellen. De
verkiezing zal plaats hebben in den loop
van de volgende maand of, wat waarschijn
lijker is, in September a.s.
iDr. Benesj acht het zeer noodzakeljjk, dat
onder de niet-perimanente leden van den
Raad een rouleersysteem wordt gehand-
hoofd, althans voor zoover het groepen be
treft als de Kleine Entente, de Scandinavi
sche landen of de Zuid-Amenkaansche sta
ten. Hy wenscht, dat men bepalen zal, dat
de niet-permanente leden voor den tyd van
drie jaar zullen worden gekozen. Benesj is
n.1. van meening, dat een jaar te kort is om
een lid gelegenheid te geven om voldoende
ervaring op te doen en dat drie jaar noodig
zjjn, wil het lidmaatschap vrucht dragen.
Zelfs indien Tsjecho-Slowakjje op de vol
gende Vergadering tot niet-permanent lid
van den Raad zou worden herkozen, wil Be
nesj zich terugtrekken.
De „Manchester Guardian” merkt hieFbjj
op, dat de vrienden van den Volkenbond in
Engeland, ofschoon zy de juistheid van Be
nesj' standpunt moeteii erkennen, hem on
gaarne suften zien heengaan.
Naar reiluMt^Lvu de Bntertiu Regee ri ng'
het beslist wensdhelyk achten, dat voorloo-
pig alleen Duitschland als nieuw permanent
lid tot den Raad van den Volkenbond wordt
toegelaten. Zy kant zich in beginsel echtei
geenszins tegen andere candidaturen. De
regeering hoopt, dat Duitschland als lid van
den Raad de atmosfeer te Genève vóór de
bijeenkomst van de vergadering van den
Volkenbond in September a.s. voldoende zal
leeren kennen om zijn vooroordeelen te laten
varen en dat het dan geen bezwaar meer zal
hebben tegen het toelaten van andere sta
ten, tot het permanente lidmaatschap van
<len Raad.
Een officieele verklaring omtrent het
Britsche standpunt is nog niet gegeven. Al
leen kan de passage uit de rede, die Cham
berlain voor de Foreign Press Association
heeft gehouden, als officieel worden be
schouwd. Chamberlain zeide in deze rede,
dat hy nog geen verklaring omtrent de
kwestie der permanente zetels kon afleggen,
zoolang hij daarover nog niet in het Lager
huis heeft gesproken, en hy voegde daaraan
toe, dat hij ook in het Lagerhuis nog niet
kan spreken, omdat de quaestie daarvoor
nog niet rjjp is. De minister van Buiten-
landsche Zaken stelde er echter prijs op, ter
voorkoming van misverstand te verzekeren,
dat het hier gaat om den geest in den Raad
Vjerniusieiii dianiiauil voegde hij er bij,
„is alleen oormak van het gebeurde.
Van welken aard haar ongerustheid
was, durf ik met op mij nemen te
verklairen- Doch ik denk, met uw ver
lof, mevrouw, dat ik een persoon kan
aanwijzen, die in staat is te zeggen,
oi ik gelijk heb of onaelijk.”
Is die persoon thans hier in huis?
vroeg zij na een poos.
„Die persoon heeft het huis verla
ten, mevrouw.”
Dat antwoord doelde op juffrouw
Radhel, zoo rechtstreeks als het maar
kon. Er volgde een diepe stilte, waar
aan geen einde scheen te komen. He
mel Wat huilde de wind en wat sloeg*
do regen tegen het vensiter, terwijl
ik daar zat te wachten, wie van bei
den weer het seerst zou spreken.
„Wees zoo goed1, u nader te verkla
ren’zei mevrouw. „Spreekt gijover
mijn dochter
„Ja”, antwoordde Cuff kortaf.
Mijn meesteres had haar chèque-
boek op tafel liggen, toen wij binnen
traden, zeker om Cuff zijn geld uit te
betalen. Thans legde zij het terug in
de lade. Het ging mij aan het hart te
zien, hoe haar arme hand1 beefde,
de hand, die mij, haar ouden dienaar,
met weldaden, had ovetrladlen de
hand, welke, dat geve» God ten
miinste, de mijne zal omvatten,
wanneer mijn tijd komt en ik mijn
juffrouw Rachel’s goeden naam in de
zer voege: m
Ik moet u verzoeken, mevrouw,
deze zaak te beschouwen uit mijn
oogpunt zoowel als uit het uwe. Wilt
gij u zelve voorstellen als hier geko-
men met mijne ervaring En wilt gij
mij veroorlooven u te zeggen, wat die
ervaring geweest is?”
Mijn meesteres knikte. Cuff hernam
„De laatste twintig jaren heeft men
mij dikwijls als persoon van vertrou
wen gebruikt in gevallen, waarmede
de eer eener familie gemoeid was.
Wat ik in zulke gevallen nw>estal on-
dervonden heb, kan ik in een paar
woorden zeggen. Het is mij herhaal
delijk voorgekomen, dat jonge dames
in de» hoogere standen geheime schui
nen hadden, welke zij verborgen hiel
den voor haar bloedverwanten en
vrienden. Somtijds was de modemaak
ster. somtijds de juwelier er de oor
zaak van. Een enkele maal was het
geld noodig voor andere doeleinden,
waarover ik in dit geval niet wit spre
ken. Houd dat alles in het oog, me
vrouw, en laten wij men, hoe de ge
beurtenissen in uw huis mij terugge-
bracht hebben op mijn eigen onder
vindingen, of ik wilde of niet.”
