IJ N UT NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN No. 16092 Donderdag 4 Maart 1926 NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen FEUILLETON. I - 1>E MAANSTEEN vzleken I 85« Jaargang BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPEI.LE, enz. Het verdrag met België. nTTnrrnTrnnTr AïTnnr» ^*->9 wvx/AJMivzi aju DVorvWJF, UUUVEKAA, nAAö 1 JvrAJtl 1 j iVl VvKVKIJjVil JLIVlVILKCArlL F 464 200 I '1 BUITENUANDSCH NIEUWS. 10 sommige wat ken. die lasteraars zeggen, (Jat de Maan laten ruller n uit een en smeek- ZOO- De Fransche delegatie naar den Volken bond, die Zaterdagavond uit Parijs ver trekt, bestaat uit Briand, Boncour en Lou- cheur. slotte toch niet zal uitspreken voor een on middellijke uitbreiding van den Raad: het is toch bekend, dat dte meeste Britsche mi nisters er meer voor voelen de kwestie der reorganisatie van dien raad pas in den herfst aan de orde te stellen. Een en ander maakt het waarschijnlijk, dat Chamberlain dus voor zijn vertrek naar Genève van het kabinet opdracht zal krijgen Duitschland onvoorwaardelijke toelating tot den Raad te bepleiten; tevens zal de deur voor toetre ding van andere staten tot den Raad, doch op een later tijdstip, worden opengelaten. Spannend romantisch verhaal van WILKIE COLLINS. In verband met de Duitsche oppositie tegen uitbreiding van den Raad behalve met Duitschlad .wordt herinnerd aan den tekst van de Duitsche lidmaatschapsaanvrage van. Februari j.l. De Duitsche regeering steunt haar aanvrage op vier documenten,, ten eerste het Duitsche memorandum aan de regeeringen in den Raad vertegenwoor digd, waarin Duitschland expresselijk ver klaart geen bijzondere voorrechten te vragen en alleen zekerheid moet bezitten onmiddel lijk na intrede een Raadszetel te zullen krij gen. Ten tweede de Duitsche nota aan het Bondssecretariaat, waarin wordt vermeld, dat de regeering in den Raad vertegen woordigd de Duitsche aanspraak op een ze tel gunstig hebben aanvaard. Ten derde ’s 'Raads antwoord aan Duitschland met de verklaring, dat de vertegenwoordigers in den Raad zich aan de toezegging hunner regeeringen zullen houden. Ten vierde de nota van de onderteekenaars der Locarno- verdragen aan Duitschland met de verkla ring omtrent de aan Duitschland welgeval lige interpretatie van artikel 16 van het Bondspact, waaromtrent trouwens ook in de andere drie documenten bijzonderheden werden gevraagd en gegeven. Nergens in deze vier documenten is spra ke van een Duitschen eisch of een Raads- toezegging om geen andere candddaten voor den Raad ter sprake te brengen. Op deze documenten kan Duitschland' zulk een ex clusieve aanspraak dus niet gronden. For meel kan Duitschland of wie ook trouwens geen enkel Raadslid of Bondslid beletten om op elk oogenblik nieuwe candidaturen voor te leggen aan de goedkeuring van Raad en Vergadering. >rgie, neerslachtigheid, tanden, hypochondrie, gratis brochure van Frankenstraat 79, 1158 18 DUITSCHLAND. De nieuwe commissaris te Dantzig. Een onderhoud van prof. Van Hamel met de persvertegen woordigers. Uit Dantzig wordt gemeld dat prof. Van Hamel, die gisteren is aangekomen, na de begroeting in den Senaat de vertegenwoor- digers van de pers ontvangen heeft. Zijn mededeelingen konden natuurlijk; slechts een algemeen karakter dragen. HM betoogde dat hij als Volkenbondscommis- saris te Dantzig in de eerste plaats een be-' middelende rol wenscht te spelen, teneinde de tegenstellingen tusschen Dantzig en Po len uit den weg te ruimen en de bestaande, geschillen te slechten,, zonder er den Vol-] kenbond mee lastig te vallen. Zooveel mo- gelijk wil hij trachten dit te bereiken door rechtstreekse he onderhandel ing tusschen de lilHIISUIE (IHIIIVL re doeleind, Dij hem alleen bekeaiu. Hij heeft herhaaldelijk verklaard nooit vroeger van den Maansteen gehoord te hebben. En die lage Lieden houden vol ,,hij heeft zijn redenen om de waarheid te verzwijgien wij gelooven hem niet.” Sdhandeiijk! Schandelij 1 Rachel keek hem aan op zonderlin-, ge wijze. Ik weet zelve niet, hoe net te beschrijven. En toen hij •uitgespro ken had, voegde zij hem toe ,,In aanmerking nemende, dal mijn heer Luker sledhts een toevallig be kende van u is, neemt gij het nog al warmi voor hem1 op, Godfrey.” Mijn dierbare vriend gaf haar een antwoord1, waarin al zijn bewonde- renswaardige grootheid van ziel door straalde. ,„Ik hoop. Rachel, dat ik de zaak van alle verdrukten met warmte ver dedig”, zeide hij. De toon, waarop deze woorden werden gesproken. Zou een steen week hebben gemaakt. Maar ach. Wat is de hardheid! van steen, vergeleken bij de hardheid van een verdorven' hart. Zii lachte. Ik schaam) mij, het te moeten zeggen zij bespotte hem1 in zijn ge zicht. Bewaar die mooie praatjes voor uwe dtemes ver een igingen, Godfrey. Ik ben zeker, dat men u ook niet ge spaard zou hebben, evenmin als mijn heer Lufcer”. Deze woorden wekten 66, i Zij keerde zich nogmaals tot mijn- j Geschiedenis en ontstaan. Onze verhouding tot België men den- ke slechts aan de scheiding in 1839 is altijd van kieschen aard geweest. Dat onzé Zuidelijke naburen in den wereldoorlog werden getroffen door «en noodlot, waar aan Nederland ontkwam, moest de stem ming in België jegens Nederland wel tijde- Ijjk bederven. Wjj kregen na de overwin ning der Entente met een nabuur te doen, die de (vermeende) gunst van het oogen- bkk ten volle tot zijn particulier voordeel trachtte te gebruiken. Nederland gaf ech ter in hfet begin van 1919 ondubbelzinnig te kennen, dat het elke overweging van ge- biedsafstand uitgesloten achtte, en de Op perste Raad ging dan ook niet voider, dan een herziening der tractaten van 1839 nood- zakelijk te verklaren, waarbij een commis sie zou hebben te onderzoeken of de Belgi sche wenscheij alleen te bevredigen waren door pverdracht van grondgebied dan even goed op andere wijze. Het gevaar, dat Minister van Kamebeek had af te wenden, was dus nog ernstig ge noeg; hij trad het echter onverschrokken te gemoet. Om erger te keeren, legde hij een zóó groote tegemoetkoming aan den dag inzake Schelde-beheer en Belgische uitwe gen, dat h(j in Juni 1919 in de Kamer kon verklaren, dat de bedreiging, die uit het na burige land was opgekomen, ter zijde was gesteld. Ongetwijfeld zouden dan ook in 1920 door België en .Nederland in gemeen overleg gevonden formules aan de Geal lieerde Mogendheden zijn aangeboden had niet België te elfder uré door het op de spits drijven van het Wielingengeschil (in 1919 met geen woord aangeduid) die aan bieding verhinderd. In het afbreken der onderhandelingen De uitbreiding van dan Volkenbondsraad. Op zoek naar een compromis. ren reeds in ons blad heeft kunnen lezen. De houding van Engeland blijft nog steeds onzeker. Thans verluidt weer dat Chamber- lain vandaag een uitvoerige verklaring zal afleggen aangaande de quaesties, welke door den Raad van den Volkenbond' zullen behandeld worden. In politieke kringen is men van oordeel, dat de door Briand en door Luther gehou den redevoeringen door hun verzoenlyken toon er toe zullen bijdragen een acute cri sis in den Volkenbond te vermijden. De Duitsche ambassadeur was op de 'tri bune van het Lagerhuis aanwezig toen Bald win aankondigde dat Chamberlain vandaag over de Volkenbond-quaestie zal spreken. Men verwacht dat Chamberlain zich ten- IJverig wordt, ook in Volkenbondskrin- gen in Genève gezocht naar een compro mis. Volgens de Hbld. cotresp. zou de raad na opneming van Duitschland aan de As semblee voorstellen de verdere uitbreiding' voor het oogenblik te beperken tot toevoe ging van een niet-permanenten zetel, welke dan stilzwijgend voor Polen zou zijn be doeld. Daarna zou het gansche vraagstuk van uitbreiding van den Raad worden on derworpen aan een bijzondere studiecom missie, die aan een volgende Assemblée rap port zou uitbrengen. Tot deze procedure zouden Spanje en Brazilië alsook Londen en Parijs reeds hebben toegestemd. Uit verschillende onofficieele Poolsche kringen vernam de Cqrr. verder, dat de Poolsche regeering geenszins verdere mede werking in den Bond afhankelijk stelt van verkrijging van een .raadszetel, maar de candidatuur hoofdzakeljjk zal verdedigen op grond, dat Polen de belangrijkste staat is van OostrEuropa, .zoolang Rusland buiten .den bond blijft, terwiRj^ie Poolsche invloed in den Raad een leemte zal kunnen vullen van de Locamo-verdragen, die de Oost-Eu- ropeesche problemen minder grondig regel den dan de West-Europeesche. Tevens zou Polen meenen dat de Oost-Europeesche sta-, ten tot dusver te zeer onder dep pol iti eken druk van de West-Europeesche groote mo gendheden hebben bestaan en een onafhan kelijke autoriteit in den Raad behoeven. Het denkbeeld van een FranschnPoolsch blok te gen Duitschland werd door zijn zegsman ernstig bestreden. De Poolsche regeering. zou betreuren, dat de pers in Frankrijk en elders, de Poolsche pers inbegrepen, van zulke tegestelljngen spreekt. Daardoor wordt de houding der Poolsche regeering ook in het eigen land bemoeilijkt. Bovenver meld compromis zou hier evenwel een uit-; weg bieden. De kwestie der uitbreiding van het aan tal raadszetels is een onderwerp, dat nog steeds de gemoederen bezig houdt. De toe stand is nu, ruw aan gegeven, zóó, dat Frankrijk en Frankrijk’s protégés en vrien den, Italië inbegrepen, dat den laatsten tijd een anti-Duitsche houding aanneemt, vast blijven houden aan de opvatting, dat het niet aangaat bezwaren te laten gelden tegen op neming in den Volkenbondsraad van Polen of een anderen staat, die een aanspraak zou mogep laten gelden. Duitschland daarente gen is tegen deze vermeerdering gekant, tenminste, wanneer deze gelijktijdig plaats vindt met de opneming van Duitschland. Dit bleek o.a. uit de door rjjkskanselier Luther te Hamburg gehouden rede, die men giste- Het beste leven is het leven, dat in zich zelf genoeg heeft. ABONNEMENTSPRIJS: par kwartaal /2J25, per waak 17 cant, met Zondagsblad per kwartaal ƒ2.90, par waak 22 cent, o>ral waar de bezorging per üpeï ^Sied Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80 fréscniedt. Abennemanten worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81. GOUDA bfl onze agenten en loopers, den boekhandel en da postkantoren. Onze hureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel. Int. 82; Radactie, Tel. 83. beide partijen ,dus zonder zelf als scheids rechter op te treden. Dringend verzocht hij ten slotte de pers hem bij zijn bemoeiingen om alle meeningsverschillen en twistpunten - langs vreedzamen weg uit den weg te rui men ,te ondersteunen. De „Dantziger Zeitung” bevatte gister avond een hoofdartikel onder het opschrift „Twee gelijke ooren”, waarin het blad de hoop uitspreekt, dat de nieuwe commissaris beide partijen recht zal doen wedervaren. Het blad waarschuwt er tegen, prof. Van Hamel uitsluitend te beoordeelen naar de anti-Duitsché houding, die hij gedurende den oorlog heeft aangenomen. Wellicht is ook hij als zooveel anderen een slachtoffer van den oorlogspsychose geweest en thans tot een ander inzicht gekomen. BELGIë. Het Vlaamsch op de Brusselsche scholen. Voor een buitengewoo groot auditorium heeft de minister van Kunsten en Weten schappen, Huysmans, in het Volkshuis van Molenbeek, een Fransche lezing gehouden over: Moedertaal-Onderwij.staal in het Brus selsche. Deze vergadering was op touw ge zet door hét Plaatselijk Comité voor Arbei- ders-opvoeding. Aan de hand van reeds door hem in den Senaat en elders aangehaalde statistieken, wees die minister op het onzinnige en onpe dagogische van het Brusselsche onderwijs stelsel. Men speculeert zeide hij, heel een voudig op het vooroordeel vai\ de ouders, diie denken dat met de Fransche onderwijs taal hun kinderen gauwer Fransch zullen leenen. Wijzende ook op de algemeene hervor mingen die hij in het onderwijs wil invoe ren, verklaarde de minister dat er wel eeni- gen tijd zal noodig zijn alvorens alles ge regeld is zooals dat behoort te zijn. Maar met vastberadenheid, goeden wil en de g«' wenschte voorlichting kan dit doel toch langzamerhand' bereikt worden. De Bond van West-Vlaaningen te Brus sel heeft besloten de actie van minister Huysmans tot bestrijding van de onpaeda- gogische toestanden in Brusselsche scholen, waar het onderwijs der Vlaamsche kinderen geheel Fransch is, onvoorwaardelijk te steu nen en samen met andere Vlaamsche ver een) gingen uit de hoofdstad een beweging voor het herstel van het Vlaamsche onder wijs te Brussel en voorsteden pp touw te zetten. Binnenkort zal met hetzelfde doel een groote vergadering worden gehouden. VER. STATEN. Het Witte Huis in gevaar. Volgens een mededeeling van het depar tement der openbare gebouwen te Washing ton dreigt het dak van het Witte Huis in te storten.*De reparatiekosten worden geschat op 500.000 dollar. Men is van meening, dat president Coo lidge zal aarzelen om zulk een uitgave goed te keuren. steen verpand is aan mijnheer Luker en dat ik de man ben, die het hem in bewaring heb gegeven.” Zij stiet een gil uit, terwijl zij op-^ sprong. Zij zag van mijnheer Godlrey naar mijn tanta en van, mijn tante naar mijnheer Godfrey, met zulke wil de oogen, dat ik vreesde, dat zij krankzinnig was geworden. Spreek niet tot.mij. Raak m.j niet aan”, riep zij uit, van ons allen lo- rugdejnzende in een hoek als een ot ander opgejaagd dier. „Dit is mijn schuld. Ik moet het weer goedmaken. Ik heb mij zelf opgeofferd' en daar, had ik het recht toe. Maar een on schuldig man te doen lijden. Een ge-i heim te bewaren, dat zijn goeden naam voor het leven zal verwoesten, o. groote hemel 1 dat is te verschrik kelijk. Dat kan ik niet dulden.” Mijn tante hief zidh half overeind n haar stoel, doch ging eensklaps weer zitten. Zij riep mij met zwakke sleuf en wees naar een fleschje' in haar werkdoosje. Haast u”. fluisterde zij. Zes drup pels in een glas water. Laiat Rachel; het niet zien.” Onder andere omstandigheden zou ik zulks vreenudi gevonden hebben Thans had ik slechts den tijd' om het. medicijn klaar te maken, terwijl mijn-; heer Godfrey mij, zonder het te we ten; hielp om hei voor Rachel te ver- 4- MM I heer Godfrey. „Straks vroeg ik u, wat sommige menschel! over ons zeggen. Vertel net mij zonder omwegen, Godfrey; wordt er beweerd, dat het kostbare juweel; van mijnheer Luker de Maansteen Toen die naam over hare lippen kwam, meende ik een aanmerkelijke verandering bij mijn dierbaren vriend te bespeuren. Zijn gelaatskleur iuün koeger tint aan, zijn gemoedskalmte, welkie een zijner grootste aantrekke ijkheden uitmaakt, verliet hem in ze kere mate. Wen edele verontwaardiging sprak i u,t den toon van zijn antwoord. „Dat beweren sommigen. Er zijn J*nschen, die met aarzelen mijnheer Luker te beschuldïgeni van een leu gen te vertellen tot het een of ande- - ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda «a omacrakau (behoorend* tot den bezorgkrin®; 1—5 regale 1.80, elke régel moer /0.26. Van buiten Gouda en den bazorgkring 1—5 regels f 1 55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zataidagnummer 20 G bijslag op den prtje. Liefdadigheide-advertentiOn de helft van den prtfs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1regels f 2.05, elke regel moer 0.50. üp de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën eo ingezonden mededeelingen bfj contract tot zeer geroduceer den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonde» door tusschenkomst van «oliede Boekhan delaren, Advertentiebureau! en onze Agenten on moeten daags vóór do plaatsing aan het Bureau zfjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zfjn. I. door België kon worden berust: wij hadden aan België zeer weinig te vragen en België zeer veel aan ons. Het was Minister van Karnebeek zelf, die toen zeide, dat Neder land, hetwelk de herziening der tractaten van 1839 niet gezocht heeft, de Belgische verklaring (van af breken der onderhande lingen) rustig naast' zich kon neerleggen. Totdat plotseling op 28 April 1925 aan de Staten-Generaal een wetsontwerp werd aangeboden tot goedkeuring van een ver drag, op 8 April tevoren gesloten tusschen de Ministers van Buitenlandfcche Zaken van Nederland en België, ter herziening van dat van 1839. Er dient helder licht op te gaan over de vraag, hoe het mogelijk is, dat een tractaat alleen als uitvloeisel van den geest van Versailles te begrijpen, doch waarvan Bel gië de totstandkoming in* 1920 zelf verhin derd heeft; een tractaat, dat de levensbe langen van Nederland aantast en ons las ten oplegt, die niet bipnen redelijke gren zen zyn beperkt, ons desniettemin ter rati ficatie wordt voorgelegd op een oogenblik, dat Europa leert ademen in de sfeer van Locarno. Moet men besluiten, dat Minister van Karnebeek door zijn verklaring in 1919 zich meer gebonden rekent dan eenlg Ne- derlandsch staatsman het thans zou wen- schen te zijn? Immers dit tractaat levert, voor Nederland politieke, economische en financieele bezwaren op, welke niet nood zakelijk verbonden behoeven te zijn aan de tegemoetkomingen, welke ook wij ten op zichte van België zouden willen betoenen. Heb bedreigt de goede verstandhouding met België eerder dan dat het die zou bevorde ren. Eer het te laat is, opene de natie de oogen voor wat haar boven het hoofd hangt! zelfs mijiu tante uit haar onverschil ligheid. „Rachel”, zoo kwamii zij tusschen beide. „Gij hebt inderdaad' geen recht' om dat te z?ggen. „Ik bedoel niets kwaads, mama. lk| meen het goed. Heb nog een weinigs geduld en gij zult zien Ik ben erf zeker vain, zoo ging zij tot m jnheer Godfrey voort, ,.dat ik de ware reden gevondien heb, waarom gij voor mijn moeder en mij niet over deze zaa'c wilt spreken. Een ongelukkig toeval heeft u in één adem doen noemen met mijnheer Luker. Gij hebt mij me degedeeld, welke lasterpra tjes er om treat hem in omloop zijn. Maar zegt men van u Zelfs nu nog trachtte mijnheer God frey haar te siparen. Vraag er mij niet naar. Het .s beter, dat wij het vergeten, Rachel. Inderdaad.” ..Ik wil het hooren”, riep zij met luide stem. „Vertel hét haar, Godfrey”, te mijn tante. „Niets kan haör veel kiwaad doen, alls uw stilzwijgen thans”. „Mijnheer Godfrey's oogen vulden zich met tranen. Hij wierp nog veelbeteekenenden blik op haar sprak toen de noodlottige woorden „Als gii er dan op staat. Rachel De voornaamste Britsche gedelegeerden naar de bijeenkomst van den Raad van den Volkenbond zullen zijn Sir Austen Cham berlain en burggraaf Cécil. Zij zulten ver gezeld worden door Sir Cecil Hurst, juri disch adviseur van het Foreign Office, de heeren Lampson Selby, Cadogan, Roberts en Bentinck van genoemd departement, schout-bij-nacht Aubrey Smith als technisch deskudige en majoor Young van het depar tement van koloniën. bergeni, doordat hij eenige troost woorden tot haar richtte aan het an dere eind der kamer. „Kom, kom, gij overdrijft”, hoorde ik hem zeggen. ,,Mijn goede naam staat te hoog om door dergelijke las terpraatjes te lijden. Binnen een week is alles vergeten. Laten wij er niet njper over spréken. Zij wilde niet naar hem luisteren en ging van kwaad tot erger. „Ik wil en moet er een eind aan maken”, zeide zij. „Mama, hoor wat ik zeg. Ik weet, wie dei) Maansteen heeft weggenomen. Ik weet het zij legde een heftigen nadruk op die woorden en stampte met den voet op den vloer „Ik weet, dat Gpdfrev Abl©white onschuldig is. Ik wil het bezweren voor welke rechtbank ook.” Mijn tante nam mij bij de hand en fluisterde „Blijf hier even tusschen ons beiden staan, dat Rachel mij niet zien kan. Ik bemerkte een roode vlek op elk harer wangen, wat mij erg verschrik te.! Zij zag het. ..Die dmp'X'ls zullen mii dadelijk doen herstellen”, zeide zii, waarna zij die oogen sloot en een poöSje wachtte. Terwijl dit voorviel, hoorde ik mijn heer Godfrey nog altijd zachtjes gpre_ (Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1926 | | pagina 1