Had. JT richting NïEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWÖUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPEL1.E, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Mo. 16129 Maandag f9 April 1926 63"Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen FEUILLETON. [KERS dier uit 'ten, enz. enz. behandeling. IRVAART. DE MAANSTEEN Gouda iswagens van .*1 >en Haag. J HUITENI.ANDSCH NIEUWS. Volgens de bladen heeft Dr. Stresemann V uw de i DA. staan en ••lanaiagol 77 iten aan lin den Hoe ler en duur» bed Fe- Spannend romantisch verhaal van WILKIE COLLINS. inslapen? Zjjt gy at U alles te veel an hoofdpijn; aan zjjt gij prikkel- delyk dien vijand t” middel dat U dit reeds onder- 103) - „Waardoor bemerkte een liaht onder deur en hoorde voetstappen naderen. de gevaren aan Raadsuitbréiding verbonden niet blind is, en men mag hopen, dat oo)^ dit netelige punt ten slotte nog een bevre digende oplossing zal vinden. Wat hier ook van zij, hoofdtaak is, in het algemeen aan de gedachte Ajast te houden, dat al mocht ei op Volfcenbondsgebied het DUITSCHLAND. Auto over den kop een helling af. Ben huisje onder den wagen verpletterd. Bij een scherpe bocht van een landweg nabij Huerzig aan den Moezel verloor de chauffeur va» een Franschen militairen vrachtauto, waarin tweeëntwintig man ge zeten waren, de macht over het stuur. De auto reed tegen den stutirniur langs den weg, verbrijzelde dien en stortte een helling af! Na drie of vier maal over den kop te Zoodanig, dat gij zien kon. wat ik niet mijn handen deed ..Er zijn drie spiegels in mijn zit- kamer. Terwijl gii daar stond werd uw beeld in een ervan duidelijk weer- Die vredesonderhandelingen met de Riffü' ren zouden officieel Zaterdagmorgen be ginnen. Generaal Simon heeft den vertegenwoor diger van Havas althans het volgende ver klaard: Zaterdagochtend om 10 uur zullen in het kamp Berteaux zes Fransche en Spaanach^j gedelegeerden drie afgezanten van Abd efl Krim ontmoeten, die sedert Vrijdag te Taoerirt zijn. Het zijn Azerkan, een zwager van Abd el Krim, die hem den titel gaf vat) minister van buitenlandsche zaken van hel Riffgebied, Cheddi, bedden den stam der Beni Oeriaghels vertegenwoordigend, en Kaïd Haddoe, vertegenwoordiger van den stam der Boekaya’s. Om licht te begrijpen redenen van cor rectheid heb ik in geenerlei persoonlijk con tact willen treden met de afgevaardigden der afvallige stammen vóór de komst der Spaansche gevolmachtigden. Het program van ons eerste onderhoud is niet overladen In de eerste plaats zullen wij degenen, die met ons komen spreken, moeten vragen uit wiens naam zjj spreken; vervolgens zal ik aan de afgevaardigden der Riffijnen uiteen zetten welke de waarborgen van militairen aard zjjn die het ons noodzakelijk voorkomt een en ander niet naar den zin gaan, de Volkenbond daarmede nog niet is veroor deeld of heeft afgedaan. Hij is er en hij heeft zijn laatste woont nog niet gesproken. Hij zal echter om tot zjjn volle recht te ko men, universeel moeten worden, pn ik ge loof, dat dit op den duur ook gescftjeden zak De achterklap, de laster, de haat, welk een dwaasheid! Men moet leven in ge duld, in vrede, in goedheid! Dat zijn wa pens, die eenmaal den leugen en het kwaad zullen overwinnen. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omscrokan (behooroodo tot den bezorgkrin» 1—6 regels f 1.80, alk* regal maar ƒ0.25. Vaa buiten Gouda en dan bazorgkriog 1—6 regels ƒ155, elke regel meer ƒ0.80. Advartentiën in het Zaterdagnummer 21 jjslag op dan prjjs. Liefdadigheids-sdvertentiën de belït van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels ƒ2.06, elke regel meer ƒ0.50. Up de voorpagina 60 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot «eer gereduceerd den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten en moeten daags vóór do plaatsing aan het Bureau zjjn ingekoman, teneinde van opname verzekerd te zijn. V iel er niets meer voor, van dien tijd af, tot op het oogenblik waarop iedereen wist, dat de diamant vermist werd ..Niekfl.” ..Zijl gij daar zeker van? Kunt gij oen gedeelte van dien tijd niet gesla pen hebben ,,lk ben zelfs niet weer naar I gegaan. Er is niets gebeurd, tot nelope binnenkwam. Ik liet haai hand los. stond op en deed een paar schreden de kamer in. ..Elke vraag, die ik bad kunnen stellen, was beantwoord. Iedere om standigheid, to elke het voor mij van belang was tie weten, was mij uitge legd. De veronderstelling, dat ik »n mijn slaap zou gehandeld hebben, was al even onhoudbaar als dit ik be- sfliicnken zou zijn geweest. Wat wa- er verder nog te zeggen Wat verder nog te doen Alleen het verschrikke lijke feit van den diefstal, het eenigo zichtbare en tastbare in die ondoor dringbare duisternis, stond daar drei gend voor mij. Geen straaltje licht om mij den weg te wijzen, toen ik ud Rosanna Spearman’s brief het geheim van het drijfzand had ontdek En geen sprankje licht thans nu ik een beroep had gedaan op Rachel zelf en de ge schiedenis van dien onheilvollen nacht gehoord1 had van haar eigen linnen Ditmaal was zii de eerste die het stil- zwijgen verbrak. (Wor4t vervolgd) Volgens de Chicago Tribune, zijn de geal lieerde Chineesche troepen Zaterdag Pe king binnengerukt. Reuter meldt dat het Chineesche Kabinet een decreet van Toean Tsji-joei heeft goed gekeurd, waarin deze zegt, dat hij zich ge noopt voelt, tijdens de reconstructie der re- geering zjjn taak als hoofd van den Staat weer op te vatten. Het Kabinet heeft het decrett van j.l. October heritoepen, waarbij de arrestatie werd’ gelast van een aantal lei ders der Tsjili-party. Voorts werd de nati onalistische commandant generaal Loe Tjoeng-lin van a| zjjn functies ontheven. Zondagmorgen werd gemeld, dat vrijwel alle stadspoorten zouden worden geopehd, maar dat zjj ’s middags weer zouden worden gesloten, behalve de Yoengiingmen-poort, in welker nabijheid zich eenige vertegen woordigers der zegevierende generaals met hup lijfwacht bevinden in afwachting van de komst van Tsjang Tso-lin. Reeds werden aanhangers van Tsjang in de stad toegelaten. Zij plakten geruststellende pro clamaties aan. Er blijft kalmte en orde heerschen in de hoofd stad. Minister van Karnebeek over den Volkenbond. In het tijdschrift „de Volkenbond" schrijft minister Van Karnebeek o.m.: Lwe Redactie vraagt mij, met het oog op de stemming, die de laatste gebeurtenis- sen te Genève hebben gewekt, of er ook naar mijne meening reden is tot ontmoedi ging en of ik daarover iets wil zeggen. Ik voldoe aan dit verzoek gaarne en wel om. dat ik geloof, dat daairvoor inderdaad geen reden is. Ik beweer dit, niet omdat het et voor een minister van Buitenlandsche Za ken zoo bij behoort zich in dezen zin uit te laten, maan op grond van mijn overtuiging. De vraag is hoe men den Volkenbond ziet. Zij die dachten, dat met de stichting van den Volkenbond meteen de wereldgeest en de werkelijkheid veranderd zouden zjjn, vragen zich natuurlijk af hoe allerlei din gen, die teleurstellen, zijn te verklairen. Wanneer men evenwel begrijpt, dat dit het geval kon zjjn, dan ziet men de verschijn selen anders. De beteekenis van den Vol kenbond ligt daarin, dat in tegenstelling met vroeger, de wereld thans een gelegen heid rijk is geworden, waarin de verzoenen»- de factoren, die zich in de statensamenle- ving doen gelden, niet incidenteel en toe vallig, maar permanent op den grondslag van een vaste orde en ontwikkeling kunnen komen en woirden georganiseerd. 'Dit is een geweldige vooruitgang. Natuurlijk werd daarmede aan andere factoren niet het zwijgen opgelegd en was het te verwachten, dat ambities, belangentegenstellingen, uit- .eenloopögte historische en cultureele tradi ties en Opvattingen, kortom het gehéfelè complex van tendenzen, dat in de politiek tot uitdrukking komt, ook in den Volken bond om den hoek zou komen kijken en zich aldaar zou doen gelden. Zelfs was het te verwachten, dat deze factoren, wier kracht niet was gebroken, nu en dan de overhand zouden krijgen en de andere in de schaduw zouden stellen. Maar ligt daarin een grond om aan den Volkenbond te gaan wanhopen Ik geloof het niet, omdat ook de Volken bond zelf een eisch der tegenwoordige wer kelijkheid is. Met andere woorden, de kracht van den Volkenbond ligt niet zoozeer in zijn conven tioneel karakter, als wel in zijn onvermijde lijkheid, in den tijdgeest. Wanneer men hqm maar laat begaan en hem geen eischen stelt, die voor vervulling nog niet vatbaar zyh, dan zal hij op den internationalen gang van zaken een girooten en weldadigen invloed kunnen uitoefenen, al zal hij nog wel eeps te kort schieten. Men leert de beteekenis van het bestaan van den Volkenbond eerst beseffen wanneer men 'bedenkt, hoe het met het herstel van Europa gegaan zou zjjn, in dien hjj niet had bestaan. Alleen dan loopt de Bond gevaar, wan neer hij de werkelijkheid miskent. De ge schiedenis geeft een proces te zien van on afgebroken verandering en vervorming. In- uiet roepen, LR was zelfs niet bij machte mij te bewegen om mijn deur te sluiten. „Kon ik u zien, -waar gij stond l „Gij hadl mij zeker kunnen zien, doch gij wende uwe oogen niet naar mijn kant. Ik ben althans overtuigd, dat gij mij niet hebt opgemerkt. „Hoe zoo?’,’ ,,Zoudt gij anders den diamant heb ben weggenomen Zoudt gij gehan deld hebben, gelijk gij later deed Zoudt gij u thans hier bevinden, in- dien gij wist, dat ik u gezien had l Eisch niet vaat mij, dat ik daar ver der over spreek. Ik wil u zoo goed ik kan antwoorden. Help mij. dat ik bedaard blijf. Ga over tot iets an ders.” Zij had geliijk, volkomen gelijk. Ik hervatte mijn reeks van vragen. „Wat deed ik, na in het midden der kamer te zijn blijven staan. „Gij wendde u om en ging recht naar den hoek bij het venster, waar mijn Indiisch kastje zich bevindt. „Toen ik daar was, moet ik - rug naar u toegekeerd hebben, kon gij zien, wat ik deed'?” „Ik verplaatste mij zoo. dat ik uwe bewegingen kon volgen.” f7 *..3 m ra ra. I m. rara l./l.' I' .Waart gij bang?” ■In het eerst niet. Ik wist, dat mijn ntoetler slieöht sliep en zij er d«en avond1 lang op had aiangedrongen, dat ik haar den diamant in bewaring zou geven. Zij maakte zich er onnoodig ongerust over, zoo dacht ik, en ik ver beeldde mij, dat zij kwam om mij nog- maa|ls| over hef juweel te spreken, Wanneer ik nog op was. „Ik blies dd kaars uit, om haar ie dooi denken, dat ik te bed lag. Ik van mijn kant was stijfhoofdig en wil de den diamant op de plaats laten, waar ik hem gelegd» had.” ,,Bi na de kaars te hebben uitge blazen, xijt gij üaar bed' gegaan?’’ „Ik had er geen tijd toe. Op het Hat Ouitsoh-Russisch verdrag. Het oordeel van Engeland. Vredesonderhandelingen te Oedjda. Peking bezet. reeds voor eenige weken te Stuttgart het verdrag met de Sovjet-Unie besproken in een vergadering van de Duitsche Volkspar tij, en heeft hy er de aandacht op gevestigd, dat in het verdrag zal worden geconstateerd dat de beginselen van het verdrag Man Ra- pallp riiet aangetast zjjn. Beide staten verplichten zich voorts aan geen enkele tegen een der verdragssluiten- den gericht agressieve actie te zullen deel nemen. Het verdrag beteekent niet, dat Duitsch- land zich afwendt van het Verdrag van Lo- corna. Duitschland heeft, toen zjjn onder- handelïngen mét 'Rusland ten einde liepen, zijn mede-contractanten van Locarno eer- lyk en openlijk van het feit der onderhan- delingen in kennis gesteld. Duitschland heeft daarmede een voorbeeld gegeven, dat anderen in de toekomst eveneens moeten volgen. Locarno heeft voor Duitschland geen ori ëntering naar het Westen, doch het vol ge p van eene vredespolitiek beteekend en het i| vanzelfsprekend, dat Duitschland is inge gaan op een voorstel tot uitbreiding zijner vreedzame betrekkingen met het Oosten. tusschen is aan het stelsel van den Bond het beginsel ten grondslag gelegd van on- voorwaardelyke, door sanctie gewaarborg de handhaving van een bepaald, na- oorliogsch, territoriaal status quo, zonder dat afdoende in eene oplossing is voorzien van het probleem van de onhoudbaar en ge vaarlijk geworden situaties. Hierin is een zwak punt gelegen, dat meer reden tot be zorgdheid geeft dan het vraagstuk van de samenstelling van den Raad, hoe belangrijk dit ook moge zyn. Maar ook ten aanzien van dat punt zal de tijd op den duur wel raad schaffen en het besef van de groeiende in ternationale saamhoorigheid en afhankelijk heid de noodige correctie aanbrengen. Voor- loopig is er reden om reeds meer dan tevre den te zjjn over het vermogen, dat de Bond getoond heeft te bezitten om zich met suc ces bij acute conflicten te doen gelden en die daairuit voqr den vrede voortspruitende gevaren te keeren. Wanneer de Bond op dat stuk diligent blijft en er voor zorgt, dat de noodige machinerie tot onderzoek en rege ling dadelyk in werking kan worden ge steld in het licht der openbaarheid, dan is daarmede in het belang van den vrede reeds zeer veel bereikt Het verleden is in dit op zicht bemoedigend en men kan op de betee kenis van den Bond te dien aanzien het licht niet genoeg laten vallen. Wat nu het probleem aangaat van den Raad, het was te verwachten, dat daarbij de politiek zich duchtig zou doen gelden. Men aanvaarde dit als een onvermijdelijkheid, die men kan betreuren, maar die nog niet noodlottig behoeft te zijn. De reden intus- schen, waarom men met de uitbreiding van din Raad zoo voorzichtig moet zijn, is, dat op den duur het beginsel der eenstemmig heid^ als hoofdwaarborg tegen het oven- wicht van politiek in dat college, niet te handhaven zal zijn, wanneer het te talrijk is geworden. Verkeerd zou het ook zjjn, in dien de verantwoordelijkheid van de groote mogendheden, die uiteraard' den internatio nalen toestand het meest in de hand heb ben, door onevenredige toevoeging van klei nere Staten verzwakking onderging. Zoo- als in zooveel opzichten getuigde ook op dit punt de opzet van het Grondverdrag, die op beperking was gericht, van Staatsmans- wijsheid. Men dacht zich den Raad ails een politiek lichaam, waarin de groote mogend heden suo jure zitting zouden hebben; ech ter niet met uitsluiting van anderen, als een tweede Heilige Alliantie, maar in ge zelschap en onder controle van enkele klei nere, minder politieke grootheden, daartoe bij toerbeurt geroepen, wier kracht zou zijn gelegen, niet in hun aantal, maar in het ook aan ieder hunner toekomend absoluut veto recht. Afwijking van dezen opzet is geen verbetering, en reeds vier jaar geleden, in 1922, heeft Nederland er met nadruk tegen gewaarschuwd. Wjj stonden toen alleen, bij de stemming door geen ander lid gesteund. Het is intusschen te midden der verwarring onlangs te Genève gebleken, dat men voor van hen te eiataen alvorens tot eigenlijke ondetaandelingen over te gaan. Dadelijk na onze eerste bespreking moet dus een wapen stilstand in werking treden. Er is geen ze kerder middel om van alle stammen het in acht nemen der bevelen van Abd el Krim zelf indien zjj daartoe niet volkomen ge neigd zouden zijn te verkrijgen, dan het bezetten van stellingen, die wjj op- eischen. Jk verwacht op het oogenblik geen onovcr komeljjke moeilijkheden te dien aanzien. Dan zullen wij ons moeten verstaan over de voorioopige besprekingen morgenochtend. Ik zal de drie afgevaardigden der afvallige stammen uitnoodigen zich naar Oedjda te begeven om eert aanvang te maken met de officieele onderhandeMngen. Intusschen, al dus besluit generaal Simon, doen de eerste inlichtingen mij gelooven (ongetwij feld zinspeelde hij hier op de officieuze be sprekingen van generaal Mougin te Taoe rirt) dat de afgevaardigden van Abd el Krim tot ons komen met den ernstigen wensch om tot een goed einde te komen. Gehoopt mag worden, dat de toekomst wel dra deze optimistische voorspelling zal be vestigen. ..Ja. Gij GIIIDSIHE COURANT. oogenblik. dat ik het licht uitdeed, werd die deur der zitkamer geopend en ik zag- Gij zag?’ „U.” „Gekleed als gewoonlijk „Neen.” „In mijn nachthemd?’’ „Ja. Gij hadt een kaars in de hand. „Was ik alleen?’ „Alleen.” „Kon gij mijn gezicht zien Ia ’.’Duidelijk „Zeer diuidtelijk. Het licht van kaars viel er op.” „Wairen mijn oogen open „Ja. „Merkte gij er niets vreemds Iets als een starendie, onzekere drukking „Neen. Uwe oogen stonden helder helderder zelfs dan gewoonlijk. Gjj zag de kamer rond, alsof gij wist, u ergens te bevinden, waar gij niet ko men mocht, en bang waart, ontdekt tc worden.” „Hebt gij ook acht geslagen op mijn gang terwijl ik in, het vertrek kwam „Gij Hep met uw gewonen stap Midden in de kamer bleef gij en sloeg een blik in hert rond.” „Wat deed gij. toen gij mij in het oog kreeg?” ,,Ik kon niets doen. Ik was als ver steend. Ik kon niet spreken, ik kon ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2^6, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal 8.16 net Zondagsblad 8.80. Abannementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA, hij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Tel. Int. 82; Redactie, Tel. 88. Kaatst. „Wat zag gij?’ „Gij zette uwe kaars boven op hef kastje en deec ue eene lade na do andere open en dicht, tot gij aan die kwam, waarin ik den diamant had ge legd. bij bleei er een oogenbiil in staan kijken. Toen stak gi.; er do hana in en nam den diamant weu „Hoe weel gij dit „Ik zag den steen glinsteren, wijl gij hem tusschen vinger eu hield. „Kwam mijn hand nogmaals bij de lade om ze te sluiten bijvoorbeeld? „Neen. Gij hield den diamant in -«^uij op pui ubbu uo puBipaiqooj mi het licht van het kastje. ..Keek ik daarna in het rond „Neen.” „Verliet ik onmiddelliik het vertrek? ..Neen. Gij bleef een poos lang sfi! staan. Ik zag uw gelaat ter zijde «n den spiegel. Het was. af gij diep in gedachten waart en volstrekt niet te vreden met uw eigen overpeinzingen. „Wat gebeurde er vervolgens?” „Op eens scheen gij een besluit <e nemen. Gij verliet do kamer.” „Sloot, ik de deur achter mij?” „Gij liep snel de smalle gang in en liet de deur open.” „En toen?” „Toen verdween uw licht. Het ge luid uwer voetstappen stierf weg ik bleef achter in het donker.” De op handen zynde onderteekening van een overeenkomst tusschen DuitschlaJid en Rusland is door Duitschland ter kennis ge bracht van de Britsche Reige&ring. Dit wordt in Engokmd zeer op prijs gesteld, en men uit de o’^tatuiging, dat openbaarma king van den volledigen tekst van het nieu we verdrag de door Berlijn gegeven verze kering zal bevestigen, dat het past in het kader, dat geschapen is op de conferentie te ocarnoL, en dat Duitschland hierdoor niet zal verhinderd worden tot den Volkenbond toe te treden. De Britsche regcering heeft reeds aan Duitschland doen weten dat de meening vai) het Foreign Office betreffende het voorge stelde Duitsch-Russische verdrag niet on gunstig is. Dat de Duitsche regeering de overige onderteekenaars van het Locarno- verdrag van de op handen zijnde ondertee kening van een overeenkomst met de Sov jet-Unie in kennis heeft gesteld wordt zeer op prijs gesteld. In Praag en Warschau heerscht daarente gen twijfel omtrent de nauwkeurige beteeke nis van ’t nieuwe Duitsch-»Riïssische verdrag, en reeds heeft Benesj aandacht geves tigd van de Engelsche, Fransche en ItaH- aansche regeeringen op de noodzakelijkheid van een bespreking van den invloed van het nieuwe verdrag op het vraagstuk van Duitschlands toetreding tot den Volkenbond in September a.s. Men verwacht, dat Benesj in de eerstvol gende bijeenkomst van den Volkenbonds raad1 niet slechts de meening van de Kleine Entente tot uiting zal brengen, maar ook die van Polen. Benesj is van meening, dat het Duitsch-Russische verdTag vragen zal doen oprijzen, waarop, naar hij hoopt, de Duitsche regeering in de gelegenheid zal zy’n bevredigende antwoorden te geven, vóórdat een toetreden van dit land tot den Bond mogelijk is. Benesj heeft een lijst van vragen opge steld ,vjjf categorieën omvattend, waarvan hij aan de onderteekenaars van Locarno met inbegrip van 'Duitschland, mededeeling heeft gedaan. De houding van de Fransche regeering ten aanzien van het nieuwe verdrag is in be ginsel niet ongelijk aan die van de Britsche regeering, maar Briand zal vragen den vol ledigen tekst van het verdrag te zien, alvo rens een bindende meening uit te spreken.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1926 | | pagina 1