ijn
"X
Het bevat yzer
lijk in het bloed I
deel. Omdat de I
oovdiurend door I
rdragen, door de I
Sanguinose met I
Blad.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapblle,
■o. f8204
Zatardteg 17 Juli 1928
8Sa Jaargang
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
EERSTE BLAD.
FEUILLETON.
DOOR GOUD VERBLIND.
J
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
te
wat Laiulensche
E
een
(TERDAM
pptjM
mlllloen
lem v.n «M.
«iMtMfldMl
(Wordt vervolgd).
1717
230
’s Menschen geweten is dikwijls als het
kompas: kamt er metaal bij, dan wijst
het mis.
Advertentiebureaux en onze agenten wn moeten daags vóór
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
Wib
voor
LCH
ue
fiOUDSCHE COURANT.
ene verslappings-1
12 fl. 21.— I
1799 40|
gaar-
i 1!
Een veel bewogen leven.
Roman uit het Engelsch
van
Miss E. BJIADDON.
haastigen spoed te willen fokken.
Wie voor het eerst aan zee komt, doet
zeer verstandig, indien hy heel voorzichtig
zy. Uit den booze is het stellig de felle zon
onmiddellyk op de bloote huid te laten bran
den met name op plaatsen van het lichaam
die in gewone omstandigheden altijd door
kleederen bedekt zijn. Hals en gelaat en
handen kunnen er heel wat beter tegen dan
rug en beenen. Zoodra op die plaatsen de
rechtstreeksche zonnewarmte brandt,
schroeien ze onmiddellyk: de huid barst, er
ontstaan blaasje» en in minder dan geen tyd
hangen de vellen er by. Wanneer dit over
een vrij groot oppervlak van de huid plaats
heeft, wordt het proces zelfs gevaarlyk.
Wilt ge volop genieten van de zon, begin
dan het verkleuringsproces voorzichtig.
Houdt de in normale omstandigheden be
dekte gedeelten ook bedekt, zy het met
minder veel kleeren. Wie in het volle sei
zoen voor het eerst aan zee komt, bly’ve
voorloopig in de schaduw; de zon is sterk
genoeg om zelfs daar door te werken.
Na deze op ervaring berustende vriénde
lijke raadgeving komen wij op het begin
van onzen brief terug.
Wie over den boulevard wandelt en neer
ziet op de tenten die op het strand staan,
ontdekt spoedig daar tusschen eenige kin-
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in-het Zaterdagnummer 20
byslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prü«.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 14 regels 2.05, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingebonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceer-
den prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze agenten wn moeten daags vóór de plaatsing
aan het
derkolonies. Geregeld worden jaarlijks vele
zwakke kinderen hier bijeengebracht om op
verstandige wyze gekoesterd te worden in
de zon. Er zyn stakkerds by, dat zie je met
•één oogopslag maar ook kunt ge dadelijk
bespeuren dat de lucht goed doet. Hun ge
laatsuitdrukking, hun tint is al veel beter
en tydens het spelen toonen ze al veel le
venslust en kracht Ongetwijfeld doen de
stumperds hier' nieuwe levenskans op en
worden zy bewaard voor ernstige ziekten
waaraan zy met hun gering weerstandsver
mogen altijd bloot staan.
Op een paar kilometer afstand van de
zee, naby het Stadhoudersplein kunt ge een
andere kinderkolonie vinden. Hier zyn de
kinderen by een die getemperde zeelucht
moeten hebben omdat de directe te sterk
voor hen is. Op den boulevard kunt ge nu
ook het nieuwste zien, n.l. de rythmische
gymnastiek in de open lucht. Er ligt op het
strand een plankiertje omgeven door bad
stoelen. Op dat open tooneeltie houden kin
deren in badcostuums gymnastische oefe
ningen in het bekende Dalcroze-genre. Na
tuurlijk geschiedt dit onder goede leiding en
begeleid met maatslag op een gong. Dit
nieuwe oefenspel trekt gelijk te begrijpen
valt, heel wat belangstelling.
Wat is in dit opzicht het publiek al ver
anderd. Tien jaap geleden knetterde de kri
tiek in vele bladen over het zedelooze ver
maak aan het strand. De allervreeselijkste
verhalen deden de ronde en er waren er die
te vuur en te zwaard al dat nieuwe wilden
uitroeien. Het heette dat als niet onmiddel
lyk tegen dat vrye leventje werd opgetre
den, de verschrikkelijkste gevolgen te duch
ten waren.
De kritiek Is totaal verstomd-on boven-
.dien voor het overgroote deel omgeslagen
in een toejuiching. Van al die gevolgen die
•men vreesde is niets, detterlyk niets, geble
ken, maar wel is het ontzaggelijk groote hy
giënische nut aan den dag gekomen. Her-
haaldelyk hooren wy hoe door doctoren pa
tiënten die rust en lichte ontspanning be
hoeven, naar het strand worden gestuurd.
Neem een tentje en ga uw vacantie aan het
strand doorbrengen, heet het advies en hon
derden hebben ondervonden welk een won
der van genezing er te vinden was door de
opvolging van dat advies.
Het was zonderling in ons land dat alles
wat nieuw is maar afwykt van de conven
tioneel e begrippen altyd met hoongelach,
met onwaardige kritiek en met leugens
wordt ontvangen. Wordt het nieuwe door
gezet dan zyn spoedig de venijnigste tegen
standers omgezwaaid en ze juichen mede.
Het is een harde strijd geweest voor hen
die het vrije strandleven wilden bevorderen;
zij hebben aan den leeljjksten laster bloot
gestaan en de gemeenste leugens werden
verspreid. En nu... loopt het storm!
Den Haag heeft in de statistiek der sterf
te het gunstigste cyfer van heel Nederland!
We zijn zoo vry te beweren dat de enorme
ontwikkeling van het strandleven, waaraan
Over den geest des tijds.
Er wordt den laatsten tyd opvallend drek
geschermd' met het woord „persoonlijkheid".
En zooals het in den regel gesdhiedt met
woorden, die in broeden kring opgang doen,
is het slagwoord gqworden. Het begrip,
waarvan 't oorspronkelijk de vertolking was,
en dus ook zou moeten blijven, vervaagt,
leder heeft ihet woord' op de lippen, maar
ook ieder hecht er een eigen beteekenis aan.
Hierdoor wonden wy gemaand tot voorzich
tigheid by onze ibeoordeeling van het ge
bruik van tzoo’n slagwoord in de gemeen
schap..
Heeft de opgang, die het woord persoon
lijkheid gemaakt heeft, eenige beteekenis,
en zoo ja, welke
Het is niet gemakkelyk in een kort be
stek op deze vraag een afgerond antwoord
te geven, maar (wel kan, met een enkel
woord gezegd worden waarom de maat
schappelijke strooming, die wy kunnen sa
men vatten in het woord' „persoonljjkheids-
vertheerlijking” niet aan onze aandacht mag
ontsnappen.
In de eerste plaats zy dan opgemerkt, dat
de strooming geenzins een bijzondere karak
tertrek is van onzen tyd. Eeuwig is de strijd
in den rnensch tusschen den wil zich zelf te
zyn en den wil onder te gaan of juister mis
schien: op te gaan in de massa. Elke tyd
geeft aan dien stryd zijn eigen vonm. In het
einde der achttiende eeuw leidt de botsing
tot de overwinning van het individualisme,
dat de heerschappij opeischt over het poli
tiek, het economische, het .godsdienstige en
het aesthetische leven. In de veertiger jaren
treedt een kentering in. Het zoover moge-
iijk doorgevoerde individualisme heeft ge
leid tot verzwakking van den enkeling, over
wien boosaardige gemeenschapsmachten een
wreede tynannie voeren. In het economische
leven bij voorbeeld zijn in het .begin van de
vorige eeuw verhoudingen ontstaan, waar
door den enkeling de vrijheid, waarvoor een
vorige geslacht gestreden had, ontnomen
werd. Doch ziet, reeds in de zeventiger ja
ren begint de tegenstrooming, de reactie,
verzet aanteekenende tegen de uniformisee-
ring van het leven. Rauw, tartend en grof
klinkt de kreet van Max Stinner, die met
zyn „Der Einzige und sein Eigentum" het
collectivisme veroordeelt, het anarchisme
verheerlijkt. Idealistischer klinkt de stem
van Friedrich Nietzsche, die niet de orde
in het maatschappelijk leven, den dwang
over den enkeling verwerpt, maar de ge
lijkmaking, de onderdrukking van het by-
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
DOOCXV.
Het is toch wel merkwaardig dat men
pas sinds weinige jaren inziet welk een on
schatbaar voorrecht den Haag heeft in zyn
ligging aan de zee. Wij herinneren ons nog
zeer goed den tyd dat men er niet aan dacht
om zooveel van de zeelucht te genieten.
Bruin-branden door de zon, daar paste men
zorgvuldig voor op, want dat stond zoo af
freus, net een boeren-arbeider. De dames
die het waagden in een badstoel te gaan
zitten, staken haar parasols op om toch te
zorgen dat de zon haar tint niet zou aantas
ten. We herinneren ons heel goed dat een
paar meisjes die mee geweest waren met
een zeiltochtje, drie dagen lang onzichtbaar
bleven om de roode hoofden weer op nor
male kleur te kry’gen.
Zelfs werden theorieën verkondigd over
de slechte werking op de huid en het ver
nietigen van onderhuidsch weefsel door de
te sterke zon.
En nu, sinds weinige jaren is het precies
omgekeerd. Men doet zelfs zyn (en haar)
best om te zorgen dat men zoo spoedig mo
gelijk een zomersch uiterlyk heeft. Braden
en bakken in de zon heet nu het allerbeste
en fraaie theorieën kan men vernemen over
de desinfecteerende werking, den heilzamen
invloed van de zonnewarmte en het zonlicht.
Menigeen heeft van de overdrijving waar
toe zulke theorieën altyd onvermydelyk
schynen te moeten leiden, het noodlottige
nadeel ondervonden. Het is ontegenzegge-
üyk heel goed om veel in de zon te zijn,
maar de bruine kleur op zichzelf is niet het
sterkste bewys voor de gezonde uitwerking.
Nadeelig is het zelfs die bronzen kleur met
zondere verafschuwt
mensdhonteerend.
Niettzsche staat aan het begin van de
periode, waarin wij thans leven. De enkeling
komt weer op voor zyn onvervreemdbaar
recht: zich zelf te zyn. En deze worsteling
van het Ik gaat geheel om buiten den
„partijstrijd”, of liever: de partijstrijd is er
van doortrokken. Zie hoe de heersohers in
het collectivistisch georganiseerd Rusland
gedwongen worden tot het doen van conces
sies aan den Ik-wil van den enkeling! In
West-döuropa zal de worsteling, alle orga-
nisatie-eischen ten spijt uitgestreden wor
den, alleen wy kunnen niet voorspellen hoe
ihet verloop van dien strijd zal zyn. Toch
is, om het eens huiselyk uit te drukken: het
steeds toeifemende gebruik van het woord
persoonlijkheid het bewys, Jat wy ons
worsteling zelf bewust zyiy geworden.
De conflicten in het politieke en'het eco
nomische leven zyn tweZ van de uitingen
fvan de tegenstrooming, die op het einde der
vorige eeuw ingezet, maar nog niet tot voltie
krachtsontplooiing is gekomen. Waarvoor
wy nu moeten oppassen is dit: wie meent,
dat met de oude leuzen en oude frozen, oude
vrijheidsvormen hersteld kunnen worden,
zal zich teleurgesteld zien.
Want dan zou er geen vooruitgang, d.w^z.
ordelijke ontwikkeling zyn, nieuwe voranen
worden voorbereid en daarmede nieuwe
■voorwaarden voor de ontwikkeling van de
persoonlijkheid in ons, waarbij wy dan
moeten bedenken, dat ten slotte van het Ik
«elf afhangt, of onder de nieuwe voorwaar
den zijn persoonlijkheid tot ontwikkeling
‘komt. Voor hem geldt, als voor eiken Ik, het
gebod van den door Ibsen uitgebeelden in
dividualist Brand:
„Wees wat je bent, voiudt, geheel,
Niet half, niet stuksgewijs verdeeld!”
Overdenke de jongere van onzen tyd, in
hoeverre hij bereid is aan dit gebod te ge
hoorzamen. y i I
zaj die woorden zeds in gedachten uit
sprak. Zoo laag gezonken, zoo schul
dig, zoo vernederd, en todi was het
haar moeder. Sylvia was te bekrom
pen van geest oir.- in te zien dat juist
die diep vervallen toestand, het ge
volg van laihge berouwvolle jaren,
haar boetedoening des te heerlijker
deed uitkameci, dat die van gebrek
©inkomende en in lompen gekleede
moeder in onwe dagen liet beeld was
van de ware Magdalena dei vrouw,
die haar xombetn had afgewassdhen ih
de diepe zee van memchelijk lijden,
en ootmoedig.maar niet wanhopig,
den blik ten hemel kon slaan. Sylvia
begreep a leen dat haar moeder was
gevallen. Voor haar was die armoede
’net uiterlijke kenmerk van haar val.
Zou zij ooit die» onteerde vrouw kun-
i e i erkennen voor haar kleine wereld
;e:i vooral vopr Edmund Standen? Bij
de gedachte alleen bedekte zij schaam
rood haar gelaat met beide handen.
Aan die groote vernedering, aan die
verschrikking moest zij zich niet bloot
stellen. Zij dacht er geen oogenblik
over na. hoe slecht ’t van een kind is
zijn moeder te verloochenen een
zonde die 't meest nabij komt aan
Godioochening.
42; -
Behalve onder t afdak van
schuur zou zij in Hedingham geen
nachtverblijf hebben kunnen vinden.
Dat deugdzame dorp lag reeds lang m
rus tig en slaap gedompeld, en had een
doedel ijk en afkeer van vagebonden.
l'e morgenstond brak helder en/vrién
delijk aan. Lijsters en meer 1 en zon
gen hun vroclijk lied aan de opgaan
de zon. Het doordringende geluid vau
de boerderij de leeuwerik verhief
zich boven uitgestrekte| korenvelden.
En Sylvia veriieugde zich dat het och
tend was, want zij had den nacht sla
peloos doorgebrachi.
Zij had klaar wakker gelegen op de
canapé, die anders gemakkelijk genoeg
was om op te slapen, en had onop
houdelijk gedacht aan de vrouw die
boven lag zij had' aan haar gedacht
met een gevoel van drukkende be
nauwdheid. die zij niet van zich kan
afwerpen, totdat zij ten laatste begon
te gelooven dait geen vreugde in late
re dagen ooit in staat zou zijn dien
bitteren smaak uit haar mond1 weg te
nemen. Haar moeder, ^ij sidderde toen
.senena© je t uesixieiutjioic lui. a»s uei
sicuuis mx.uig genoeg is om buiten
lc verzoening ie blijven.
Mevrouw cat?.orJ nad zidt nooit toe
gelegd op de» öiunie van hel mensene-
hjk Karauter en wist niet dat sommige
cuirustig'e, steens naar aardsche genie
tingen slreveunuiö zieien, de verleiding
in zich zelveu omdragen.
De verleiding waarvan Sylvia Carew
•zou wiord-'.i| blootlgcsbeld. vertoonde
zich niet oiwier den gewonen vorm
zij vond haar oorsprong in de diepte
van haiar eigen arglistig gemoed.
Geen toenadering.
Sylvia geleidde de zwerveling den
trap op naar haar kamer een klein
vertrekje onder het dak, d'art. even
schuins afliep als dat v.an een stuk
kinderspeelgoed. Het ameublement was
armoedig, maar het meisje had het
kamertje met eenige snuisterijen en
kleinigheden opgesierd, zooals men
zich het verblijf van Gretchen zou
voorstellen. De heldere wit kanoenen
gordijnen voor venster en bed. waren
sierlijk riret strikken van groen lint
weggebonden. Het lompe oude noten-
huu*en Dua»wu was zuo tang met
ingeiwieven, io.gul het bijkans
een spiegel had kunnen dienen
porseleinen vaas me|l bloemen op
waschtaifej verspreidide een aoeieui geur
van lavendel en welriekende anjelie
ren. Le kale wanden waren helder
gewit, en he. langwerpige stuk ver
schoten tapijt voor het, smail’e bed
was netjes geboord en met een goed-
koope franje omiaeil. Een zin voor net
fraaie en sierlijke openbaarde zich m
iedere kleinigheid.
Juffrouw Cairford' overzag het ver
trek met dienzelfden somberen smee
kenden blik, waarmee zij Sylvia had
aangekeken. Heerlijk verblijf der on
schuld hoelang was 't reeds geleden
dat zij, de zondares, zulk een tempel
was binnengetreden. Er was iets be-
tooverends in dat zolderkamertje, dat
het aantrekkelijker en fraaier deed
voorkomen, dan de prachtigste zaal,
die zij in haar leven vol afwisseling
ooit was binnengetreden. En hoe weel
derig scheen haar dit nederige ver
trekje, na de krotten die zij in latere
jaren had bewoond. Wat grootte en
omivaijg betreft was het wel is waar
weinig meer dian de vlieringen van
Holborn, maar de zindelijkheid, die net
heid. die bloemengeur en de zoete
landlucht, daarin zat juist het groote
verschil.
„Wat een mooie kamer.” Zeide zij
haperend.
en beschouwt als
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
pev kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
kening moeten worden 'gehouden, doch ook
met andere rechtmatige belangen (de vei
ligheid van het oevergebied en de waterloo-
zing van de op de Schelde afwaterende
landstreken).
De kosten van het baggerwerk op de
Schelde behoeven door Nederland slechts te
worden gedragen tot een maximum van vijf
tien millioen kubieke meter per twintig
jaar.
De kostelooze sleepdienst, door België
aan de scheepvaart tusscheiï Antwerpen en
Straatsburg verleend, zal niet worden uit
gebreid en zal worden opgeheven op den
dag, waarop het zoo berucht geworden ka
naal Antwerpen-Moerdyk wordt geopend.
Voor het overige is in het Verdrag geen
wijziging gebracht, zoodat de verdere, ten
minste even ernstige bezwaren zyn geble
ven.
Dit nu valt in hooge mate te betreuren.
Immers, waar het Nederlai^dsche volk be
reid is gebleken, voor de bedingen van Bel
gië materieele affers te brengen, had men
ongetwijfeld een goede verst|jidhouding met
onze naburen kunnen bereiken, waarby niet
werd toegegeven aan Belgische wenschen,
die de grenzen van recht en billijkheid over
schreden, of waarby op voldoende wyze met
de Nederlandsche rechten ên belangen re
kening werd gehouden. y-
Bij alle critiek, die in den lande is ge
voerd, heeft voorop gestaan^ dat men een
goede internationale verstandhouding op
prijs stelt, en dat het niet meer dan natuur
lijk is, dat onze Regeering ook voor de be
langen van België een open qog heeft. Hoe
zou men ook anders kunneri -verwachten in
het land van Hugo de GrooV
Doch thans wit ïhën aaT de verlangèhs
van België tegemoet komen door de aan
vaarding van een voor de Nederlanders
iuiterst bezwarend tractaat. De Minister
■heeft niettegenstaande zyn knap betoog niet
tot zwijgen kunnen brengen het verzet te-
gengen de wijze, waarop hy goede nabuur
schap tracht te verkrijgen, n.l. door de le
vensbelangen van het eigen land aan te
tasten. Aan ons Parlement wordt een ver
drag voorgelegd, dat wegens zyn ramp
spoedige gevolgen by ons nageslacht een
wrok zal verwekken jegens hen, die Neder
land's rechten zouden vervangen door de
zwaarste lasten.
De geest van internationale waardeering
moge nog niet zyn zooals wy allen zoo
ne wenschen, de oorlogsatmosfeer van 1919
waaruit dit Verdrag voortspruit is geluk
kig voorbij. De goede verstandhouding met
onze naburen en het aanzien van Neder
land zullen gediend worden door een eerlyk
op voet van werkelyke gelijkheid gesloten
Verdrag. Maar nimmer door zelfvernede
ring!
,,iuvui. «rei luuinutJ öylvia hjiu-rrig
c is een Liiundig Kiem hok, maar ik
uoe mijn best om i oen ordemeiijK
aauiizien i© geven.
,,U, gij weet niet
tamers zijn."
„Neen, maar ik dach|i dat Londen
‘heel mooi was. hv hoor er ten minste
iedereen over roepien.’
„Dan hebben zij nooit geweten wat
t zeggen wil doodarm iij de straten
rond' te dolen. Die eindeloos lange
straten in eon brandoBde Julizon.
Geen Afrukaansche woestijn Kan er-
■ger zijn. Er zijn twee Loudens, miss
Carew, hei oeaie ligt Westelijk en is
het Paradijs der rijken, hec andere
strekt zioh aostelijk, noordelijk en zui-
Lelijk uit. en neemt steeds in omvang
toe, en dit is de Pijnbank der armen.
..Goeden nacht", zei Sylvia kortaf,
maar niet onvriendelijk. Zij kon haar
afgrijzen van. die vrouw niet overwin
nen zij kon die hoop oude vodden
niet als moeder erkennen.
Zij ging dus naar beneden, en liet
de. zwerveling© naast het bed neerknie
len en haar ulitgeteerd gelaat in de
witte bedsprei verbergen, en de wel
riekende lavendel blaadjes kussen on
der ’t storten van vele tranen.
..O, mijn dochter, mijn dochter
snikte zij. ..moge je sdhoonheid heil
zamer vruditen dragen dan de mijne.
God behoedle je voor de listen en la
gen in dit wisselvallige leven. God
ONZE FIERHEID.
Het is ongetwijfeld een mooi gesteld be
toog, dat door den staatsman, welke Minis
ter van Kamebeek is, geleverd wordt in de
memorie, waarin hy in een weerlegging
treedt van de ernstige bezwaren, welke van
alle zijden zyn komen aanstormen tegen het
Nederlandsch-Belgische Verdrag.
Met waardeering moet worden erkend,
dat de Minister tot op zekere hoogte tege
moet komt aan eenige, ook reeds door de
Tweede Kamer aangevoerde bezwaren. De
aangebrachte wijzigingen betreffen in
hoofdlzaak de drie volgende punten:
Ten aanzien van de Schelde zal niet meer
uitsluitend met de scheepvaartbelangen re-
