erd
•aaid
EN!
Blad.
Hen!
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle,
nieuwerkerk, ouderkerk, oudewater, reeuwijk, schoonhoven, stolwijk, waddinxveen, ZEVENHUIZEN, eM.
«o. 18206
Dinsdag BOJuH I8S6
Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
ng
FEUILLETON.
r
►ntegenzegige-
DOOR GOUD VERBLIND.
bijslag
I
sdtalti
‘i’
Zuinig
•r eeuw.
v 10
groet
880
|150
0.
44)
in naai uier,
weigerde het
(Wordt vervolgd)?*
itrli M.it".
DEN HAAG
ogisten.
handeling.
D, DAT HET
ELEN KAN
ING’S GIST-
IMUM AAN
GIST EN
:nd IN DE
N NEEMT U
GEVOELT U
>lgende:
5 Minuten
De grijsheid is een sierlijke kroon: Zij
wordt op den weg der gerechtigheid ge
vonden.
Zij
zou
van dankbare
i.
anden tyd in
15
15
lur
Herriot heeft het blijkbaar niet zoo heel
moeilijk gevonden. Zijn kabinet is gereed en
volgens ontvangen (berichten zal de Monzie
als minister van Financiën optreden.
Zij had een hoofdstuk in dat heilige
gelezen, eer zij insliepwaar-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.16, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
Een veel bewogen leven.
Roman uit het Engelsoh
van
Miss E. BRADDON.
iDe draadlooze dienat zegt, dat men niet
verwachtte, dat het gisteren plaats gehad
hebbende onderhoud tussdhen den eerste-
ntinister en de „Industrial Christian Fellow
ship” tot een oplossinjg van het conflict in
de mijnen zou leiden. Toch hechtten de bla
den groote beteekenis aan de bijeenkomst.
Gezien het antwoord van Baldwin aan den
bisschop van Lichfield op diens voorstellen,
is het duidelijk, dat de regeering het plan
om tot een oplossing te komen door nieuwe
subsidie zal afwijzen.
Het feit, dat het bestoiur der Mijnwerkers-
Federatie zelf voorstellen heeft gedaan,
wondt beschouwd als een vooruitgang en
ofschoon zij niet zullen worden aanvaard,
wordt het waarschijnlijk geacht, dat zij de
basis zullen vormen voor nieuwe onderhan-
delingen. Gehoopt wordt, dat de ondenhan-
delingen spoedig zullen wonden hervat.
deiwerkers naar Maagdc
die zijn daar allemaal
gekomen, dat het onderzqe
dige wijze wordt geleid, O’
litie heeft eenige van haai
ijverigste agentén naar B
zonden, maar deze wordert-
beid door de politie daar fci
In Maagdenburg hebben
ronde gedaan, dat kwitanti
ren genomen, waaruit bl<M
den moord op Helling aafl
i in antwoord op den bedeesd en
van de vreemde.
„Dank u, miss Carew ja, tamelijk
2c heb zeilden een gerusten
ik heb zulke benauwde droo-
de ziekte veroorzaakt wordt door den steek
van een tot dusver nog onbekend insect, dat
zich in dichte zwermen boven de moerassen,
die het hooge water heeft achtergelaten,
ophoudt.
Voor 80.000 M. bestolen.
In een Berlijnsch café in de nabijheid van
’t station „Zoöl. Garten” is een tijdelijk met
zijn familie m de Duitsche hoofidstad ver
toevend Amerikaan beroofd van een porte
feuille met 80.000 M. erin. De diefstal is ge
pleegd door een jonge man, Wallace, die op
hetzelfde schip als de Amerikaan te Bremen
uit Amerika was aangekomen. Te Bremen
had hy kennis gemaakt met de Amerikaan-
sche familie, aan wie hjj zich als een land
genoot had voorgesteld en al spoedig was
men op vriendschappelijken voet geraakt.
Gezamenlijk ging men daarop naar Ber
lijn, bekeek daar de verschillende beziens
waardigheden en amuseerde zich best. Al
spoedig begaf de Amerikaan zich, in gezel
schap van den heer Wallace, naar de Deut
sche Bank, waar hij; 80.000 M. opnam. Dien
middag ging men wederom winkelen, waar
bij in verschillend© restaurants een aardig
glas werd gedronken. Wallace ontmoette
nog een kennis, die ook in den kring kwam
zitten, doch al spoedig weer afscheid nam,
daar hij nog zaken had af te doen. Waarna
ook Wallace plotseling verdween. Toen de
Amerikaan, eindelijk het wachten moede,
met vrouw en dochter weg wilde gaan en
de rekening wilde betalen, bleek, dat ®Ün
portefeuille met al het zoo juist opgenomen
geld,, eveneens verdwenen was.
In het hotel gekomen, vernam de familie,
dat hun vriend juist even te voren zijn ba
gage gehaald vertrokken was.
Weer noodweer.
Op de hittegolf der laatste dagen zijn op
vele plaatsen van Duitschland zware onwe-
ders en wolkbreuken gevolgd. Bizonder
zwaar werd wederom Silezië getroffen. Vol
gens een bericht uit Breslau steeg in wei
nige minuten de Katzbach met een volle
meter. Alle bruggen werden door geweldi
gen drang van het water vernield. De> we
gen hebben alle danig geleden; kelders wer
den overstroomd, hagen en schuttingen te
gen <len grond geworpen. In vele gevallen
veroorzaakte de bliksem brand.
Uit Stuttgart wordt gemeld, dat te Besig
heim een 24-jarige man en een 17-jarig
meisje door den bliksem weiden gewond.
Het spoorwegverkeer üusschen Altensteig
en Nagold moest onderbroken worden.
Ook in de omgeving van Karlsruhe is het
noodweer geweest. In het plaatsje Bruchsal
zijn alle kelders ondergeloopen. In het café
„Zum Engel” zyn tienduizend liter wijn
door het water meegesleurd. Het beekje
Romlbacih steeg in weinige minuten van 20
c.M. tot op 2% Meter, en joeg als een ra
zende stroom door de straten van het dorp,
die een meter hoog onder water kwamen te
staan. De akkers bieden een troosteloos
beeld van verwoesting.
(lüUISCIIE (01 KAM.
BU1TENLANDSCH. NIEUWS.
DUITSCHLAND.
De zaak Haas.
De zaak Haas wond! steeds ingewikkel
der. Verscheidene Berlynschfe bladen hebben
medewerkers naar Maagdenburg gezonden
en die ‘rijn daar allemaal tot de conclusie
op zeer eenzij-
Berlijnsche po-
bekwaamste en
iagderiburg ge
leeds in hun. ar-
;engewerkt.
geruchten de
b in beslag wa-
dat Haas voor
Iwöder^n diens
litie deelde echter mede, dat daarvan geen
woord waar is.
De warmste dag.
Gistermiddag om twee uur was het te
Berlijn 32 graden. Het was de warmste dag
van het jaar.
Wijn voor de controlecommissie.
3Ö00 flesschen in beslag genomen.
Naar de „Vossische Ztg.” verneemt, heeft
het hoofldbureau van de douane dezer dagen
in den kelder van het gebouw, waarin dejji-
tergeallieeWde militaire 'controlecommissie
haar bureaux en haar cantine heeft, ruim
3000 flesschen. Fransche wijn en likeuren,
waarvoor geen invoerrecht was betaald, in
beslag genomen. De leider van de intergeal-
lieerde militaire controlecommissie, gene
raal Walsh, heeft hiertegen geprotesteerd
en verklaard, dat de wijnen en de likeuren
alleen voor de leden en de soldaten van de
commissie bestemd zijn.
Een mysterieuze ziekte.
In Silezië heerscht een geheimzinnige
ziekte, die tot dusver reeds ruim 300 perso
nen heeft aangetast. iDe ziekenhuizen zijn
overbevolkt en de onrust onder de bevolking
neemt van dag tot dag toe. De doktoren
staan voor een raadsel. Zij nemen aan, dat
Het kabinet Herriot gereed.
De Britsch'Fransche regeling. Het geschil in de mijnindustrie.
Ofschoon het niet alleen Herriot is ge
weest, die Zaterdag een feilen aanval op de
Regeering deed, maar ook Louis Marin, de
leider der gematigde ‘conservatieven een
gcherp oordeel velde over het regeeringsont-
werp, en ook niet kon nalaten Caillaux’s ver
leden nog eens ter sprake te brengen, wat
tot gevolg had een nederlaag voor de regee
ring, toegebracht door het tegenstemmen
van communisten, socialisten, radicaal-
socialisten en gematigd conservatieven, is
toch aan Herriot opgedragen een kabinet
samen te stellen.
Het regeeringsvoorstel, beoogende het
verkry'igen van speciale bevoegdheden en het
invoeren van maatregelen, strekkende tot
het herstel der financiën en stabilisatie van
den franc, is daardoor van' de baan, dank zij
het verzet der Kamermeerderheid. Deze
moest niets hebben noch van 't overdragen
der pariementsr-bevoegdheden aan het kabi
net, noch ivan de ratificatie der ongewijzig
de sctaldovereenkomst met Amerika, noch
van de credieten, die Caillaux zich voorstelde
op te nemen en met behulp waarvan hy den
franc weer op de been hoopte te brengen.
De vrees voor Caillaux’s dictatorschap
speelde echter een groote rol.
iDat Herriot spoedig er in eou slagen een
nieuw kabinet samen te stellen, en een op-i
volger voor Cailaux zou kunnen vinden,
achtte men in politieke kringen in Parijs
evenwel niet zoo heel gemakkelyk.
iDe socialisten waren niet bereid met Her
riot samen te werken en slechts bereid tot
een beperkte steunpolitiek; waarschijnlijk
hebben ze hunintreding i
hankelyk gesteld van het verwerven van en
kele belangrijke portefeuilles (oorlog en fi
nanciën) en de toezegging, dat tot kapi-
taalsheffing zal wonden overgegaan. En
ook de positie van een kabinet, alleen uit ra-
dicaal-socialifiten en andere leden van het
kartel bestaande, zal steeds wankel zyn. Een
combinatie Herriot-Marin meende men ook
te moeten uitschakelen, daar alles erop
wijst, dat Briand nog minder impopulair is
by Marin’s aanhangers dan Herriot. Of zal’
zoo zeide men, Herriot het ditmaal willen
probeeren met een zoogenaamd kabinet dér
nationale eenheid Het feit, dat h(f zich te
lefonisch met iemand als Poincaré in ver
binding heeft gesteld, zou in deze ricHting
kunnen wijzen. En algemeen werd gezegd
dat het zeer moei ijk is een ministerie samen
te stellen, hetwelk eenige stabilisatie bezit.
En juist deze stabilisatie is een, dringende
voorwarde in een tijd, dat de franc voort
durend daalt en de financieele genezing een
dringende noodzaak is.
FRANKRIJK
Het ontaarde Westen.
De Sultan van Marokko, die in Parijs is
geweest en in het Pré Catelan in het Bois
de Boulogne is gaan teaen, is verbaasd over
de wijze, waarop daar wordt gedanst.
„C’est trés curieux”, heeft hy tot iemand in
zyn gezelschap gezegd, maar hy begreep
niet hoe Westersche mannen hun vrouwen
en dochters kunnen toestaan daaraan mee
te doen. Hij vergat misschien dat de man
nen en dochters vaak gaarne met de vcixi-
wen en dochters van andere Westersche
mannen dansen
Een dergelijke opmerking is» zoo vertelt
het^jkibld., kort geleden gemaakt door de
begoem van den Britsch-Indasöhen staat
Bhopal, die naar Londen was gekomen om
te bewerkstelligen dat haar zoon haar als
heerscher opvolgen zou. Sedert meer dan 25
jaren bestuurt zij den staat Bhopal, welke
trouwens sinds tachtig jaren reeds onafge
broken door vrouwen is geregeerd.
Zij was ten zeerste gechoqueerd over de
moderne vrouw, die naar haar meening te
veel vryheid geniet en te korte roldfen
draagt. Alle vrouwen dienen volgens haar
te werken, in ingetogenheid. De begoem
zelf is een hoogbegaafde vrouw, die in haar
staat groote dingen tot stand heeft ge
bracht. Zij loopt steeds gesluierd, doch on
der haar burkha leeft een scherpe, heldere
geest met zelfs zeer vooruitstrevende denk
beelden. Zy is kanselier vian de unlversiteit
van Aligarii, het centrum der Mohamme-
daansche cultuur, waaraan zij zelf heeft ge
studeerd, en tal van onderwijsinrichtingen
voor meisjes zijn op haar instigatie opge
richt. Vandaar dat de houding der Engel-
sche Vrouw haar heeft teleurgesteld.
Voor onze reputatie is het misschien al
les behalve wenschelijk dat zooveel Ooster
lingen ons hier in het westen komen be
zoeken!
Een geschenk van twee inillioen dollar.
De Amerikaan Frank H. Buhl heeft twee
millioen dollar ter beschikking gesteld van
de „sinistrés” in Frankrijk en België. Over
het fonds zal beschikt worden door den
Amerikaanschen ambassadeur.
Het ,Journal des Délbat” maakt natuur
lijk met vreugde melding van deze gift,
maar merkt toch eenigszins bitter op, dat
er een onderscheid tusschen Amerika en de
Amerikanen is.
Het is moeilijk te begrypen, meent het
blad, wat er daarginds in Amerika eigenlijk
omgaat. De Amerikanen, die ieder van ons
persoonlijk kent, zyn vol sympathie voor
Frankryk’s beproevingen en bewijzen dit
ook. Daarentegen brengen de onderihande-
lingen met de Amerkiaansche regeering ons
soms verrassingen, die maar heel zelden
aangename verrassingen zijn. Dit verschil
brengt ons wel een weinig van de wys en
er is een zekere inspanning voor noodig om
tusschen beide groote republieken, welke
tallooze historische banden en wederzydsche
s meascneu bestaan zat ons nierooveu
worden ontsluierd.
Juffrouw Cnrlord sloeg haar oogen
naar den blauwen hemel met 'n blik,
wagrin opnieuw jeugdig vuur schitter
de. Zij stond’ aan de open deur en
adeimde d-o irisschei morgenlucht m.
Het speet Sylvia dat zij zoo onbedacht
zaam was geweest de deur open to
laten als er eens menschen voorbij
kwamen, die de vreemde vrouw zagen
en vroegen wie zij was.
„U moest liever binnenkomien zei
de zij. „Do morgenlucht is kil. Kom
hier, en ga zitten om uw ontbijt te ge
bruiken. U behoeft niet op papa te
wachten hij komt altijd laat.”
.Juffrouw Carford1 begreep de reden
van die beleefde uitnoodiging.
„Gij wilt niet dat mien miij zien zal’
zeide zij., terwijl zij zich van de deur
verwijderde.
„O”, zei Sylvia kleurende, „dat is
’t nu juist nietmaar de menschep m
Hedingham uilaken zoo gauw praatjes
Juffrouw Carford zudhtte en zejte
zich op de haar aangewezen plaats.
Sylvia kon niet anders dan tegenover
haar plaats nemen, bij den trekpot,
■en zoodoende zaten zij beiden vlak
tegenover elkander, voor de eersta
maai zoolang het een van beiden heug
de.
De andere herinnerde zich een sier
lijk gemeubileerde kinderkamer in een
villa.', en een klein vertroeteld' kind
boek f'Tzzï, „zïr
schijnlijk met meer aandacht, dan. zijn
gelukkige’- eigenares er ooit aan had
gewijd.
had gedaan om er fatsoenlijk uit
zien, maar vond dat het niet veel
baat had. Zij had vrouwen in
werkhuis beter gekleed gezien.
één stuk, waardoor
i vuil buitengesloten
:n. „Duotone Duco"
vee aantrekkelijke
n verhoogt het
n van den wagen.
leer U in deze ge
doneerde Chevrolet
zult U verbaasd
dat men zulk eea
kwaliteit, zulk een
i lijn, zulk een groot
rt en zulke schitte-
prestaties in dezen
i vindt; eigenschap-
ie men dikwijls te-
tfs in een veel
•ren wagen zoekt.
Uu> dealer de gemak-
betalingaconditièn der
I Motors Acceptance
Corporation.
goed. Ik
slaaip,
men.”
„Zoo”, mompelde Sylvia koel,
durfde niet vriéndelijk' zijn, dat
de indringster misschien aanmoedigen;
en in haar onrustig gemoed was er
een stem1 die onophoudelijk zeide
„Wanneer zai ze heengaan?”
„Droomen over afgestorvenen ol
over hen, die voor mij dood zijn
want mijn dooden behoor en nog tot
de levenden Zij verschijnen mij in
mijn droomen, en zijn zelfs vriende
lijk jegens mij, en toch zijn 't akelige
droomen, omdat ik weet dat zij be
driegelijk zijn. Ik zeg gedurig tot mij
zejf ’t Is slechts een schaduw zij
zal wel weer verdwijnen.”
Sylvia zuchtte even, en begon toen
met grooten ijver boterhammen te snij
den, als om een einde te maken aan
alle verdere overdreven, gevoeligheid.
„Als er niet een andere wereld was,
waar al het kwaad zal worden, ver
goelijkt waar ’t ons vergund zal
zijn, door ondervinding en berouw ge
waarschuwd, een nieuw leven te be
ginnen wie onzer zou dan al de
smart kunnen verdragen, die wij hier
op aarde lijden Maar er is een beter
leven, er moet een beter leven hier
namaalg zijn. Het duistere raadsel van
In het Britsche Lagerhuis is de Britsch-
Fransche regeling ter sprake gekomen en
heeft de afgevaardigde Kapitein Wedgwood
Berm den minister gevraagd waarom de
kanselier der schatkist geen stappen had
gedaan om er by deze landen op aan te
dringen hun ibewapeningen te verminderen,
die een bedreiging waren voor den vrede
van Europa. Hy vroetg of de overeengekomen
regeling een definitieve regeling wag en of
zy den stand van zaken in Frankrijk stabiel
zou maken. Sprekende over de waarborg-
clauisule zeide hy, dat als Duitschland te
eeniger tijd in gebreke bleef alle voorwaar
den der regeling weer op losse schroeven
zouden staan en de getroffen overeenkomst
Engeland, als crediteur gezamenlijk met
Frankryk, in een politiek geharrewar met
Duitschland zou betrekken.
Churchill, die namens de regeering ant
woordde, zeide, dat er bij het debat niets
was voorgevallen dat hém had doen gevoelen
dat er by de beoordeeling van de gedrags
lijn, welke de regeering .gemeend had te
moeten aanvaarden, van een groote, diepe
of sterke streaming in het parlement geble
ken was. Ten aanzien van de quaestie der
waanborgclausule was er een eisch van
Caillaux en de Fransche regeering, dat er
een definitieve bepaling in de overeenkomst
zou worden opgenomen, •waarbij de betaling
door Frankrijk aan Engeland afhankelijk
zou worden gemaakt van de Dluitsche scha
devergoedingen. De regeering had conse
quent geweigerd een dergelijke bepaling in
de overeenkomst toe te laten. Een der rede-
^rijlTTo? we^en^v^min-
derd was om te maken dat deze betalingen
uitsluitend zouden berusten op het crediet
van Frankrijk en niet zouden verband hou
den of rechtstreeks evenredig zouden zyn
met de betalingen welke Frankryk van
Duitschland ontving. Spr. wilde het Huis
niet verhelen, dat de regeering op dit punt
een concessie had gedaan, die zy, als alles
gelijk was gebleven, liever niet had gediaan.
Maar men ihoest deze concessie niet over
drijven en evenmin moest gepoogd wonden
er conclusies uit te trekken, die geenszins
gewettigd waren.
Hy hoopte, dat het geleidely-k uit den
weg ruimen van het geschil over de schul
den en het overgaan tot een gevestigden
toestand een gunstigen factor zou vormen
voor het algemeen herstel van Europa, maar
de Britsche regeering had er naar gestreefd
deze zaak geheel en al te beoordeelen op
den grondslag van wat het meest in het be
lang van Engeland zou zijn, n.l. van het
standpunt wat de beste regeling was, die
men kan bereiken en wat overeen zou ko
men met de Britsche denkbeelden eener
billijke regeling, onder het in aanmerking
nemen van alle zedelijke en stoffelijke over
wegingen.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Goud» en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in-het Zaterdagnummer 20
by'slag op den prys. Lóefdadigheids-advertentiën de helft van den prjjs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceer-
den prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
Zuo zaten awijgend tegenover el
kander, totdat het tikken der klok be.-
den eindelijk begon te hinderen. Nu
sloeg juflroujw Carfiord) lialar oogen
naar het opengewlagon venster, waar
achter de lieve kleine bloementuin lag
die door de morgenzon werd verkwikt,
en waarin bijen gonsden en vpgels
sjilpten, in. een woord een glans van
gelukzaligheid over alles lag uidge-
sprefid. Somber verhief zich daarach
ter de taxishaag, en de grafzerken, en
haarheen richtte de zwerfster verlan
gend haar blikken. O, hoe heerlijk tot
het einde der dagen, te rusten onder
dat koele lommer vap. cyipres en taxis,
en herboren in een andere wereld ie
ontwaken.
„Ge hebt hier een lief tuintje”, zei-
de zij om het drukkende ziwijgen <e
verbreken.
„Vindt u t lief? Ik niet, ’tverveelt
me omdat het jaar in jaar uit altijd
't zelfde blijft. Dezelfde oude anjelie
ren, dezelfde wilde wingerd, diet over
alle paden heenslingeren en tegen, de
peereboomen opklimmen dezelfde ro
zen, dezelfde riddersporen”, zei Syl
via knorrig. „Op de pastorie brengen
ze gedurig verbeteringen, aanvarens
en heesters en wat niet al. Maar zij
hebben ook ruim geld en kunnen al-
les doen wat ze willen.”
Sylvia zag hoe de vrouw haar best
te
ge
bet
üij
gmg in gedachten haar eigen niet zeer
ruim voorziene garderobe na. om te
zien of er niet ’t een of andere stuk
kon overschielen voor dat berooide
schepsel Maar zij had zelve zoo wek
nig japonnen, en die welke zij bezat
kon zij niet missen zelfs niet de
oude, wamt die dienden om de nieuwe
te sparen.
„Hebt u goed geslapen?” aeide zij,
van twee jaar, in een wit neteldoekse!)
jurkje met blauwe luitjes opgemakt,
in een hoogen stoel gezeten, dat’ zoo
genaamd thee schonk uit een trekpot
van speelgoed. Heit tooneel, dat zij nu
voor zich zag, bracht haar op eens dat
lang geleden tafereeltje voor den geest
„Gebruikt u suiker en? mielktf' vroeg
Sylvia beleefd.
„Wie ik?”
De vrouw keek haar een oogenblik
strak aan, en, barstte daarop in tranen
uit. Niemand had haar nog een traan
zien storten, sedert zij het huis was
binnemgetreden.
Sylvia trok een ernstig geaicht, maar
b’.eef zitten, en stak zelfs geen vinger
naar de vreemdelinge uit.
„Och, schrei toch niet”, zeide zij,
„heit schreien dient nergens toe.”
Juffrouw Carfotrd droogde langzaam
en zwijgend haar tranen af. Zij wierp
een blik op het gelaat tegenover haar,
en de onverschilligheid' die daarop lag
uitgedrukt, doorboorde haar ’t hart.
„Maar zij weet immers niets,” dacht
zij, „hoe kan ik dan van haar ver
wachten dat zij deernis meil mij zal
hebben
Zij had den Aorigen avond met
graagte gegeten maar nu de fellei kna-
gingen van .dien honger eenmaal ge
stild waren was de eetlust verdwe
nen. Zij dronk haar thee, at een stuk
je brood en weigerde het ei, dat Syl
via haar aanbood.
