t Blad.
BABY
P
mepost
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINJLVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Bo. 16228
Zaterdag 14 Augustus 1826
65*Jaargang
I
EERSTE BLAD.
edael
Chapel
bandieten,
laid.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
1
FEUILLETON.
DOOK GOUD VERBLIND.
Voor de ajiden.
Dl huurwittin in dl winlngnood.
sschikbaar.
roor Heeran
’ELD 2.00
NDAG
van de Opera.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
i
2012 46
n.
te redden en ziet
- 1.25
■dagen”, voor wie
1878 40
I
ge-
shure aan
Westzaan.
dat dit denkbeeld ernstig» overweging ver-
dient
duurdere wonin-
huurwetten eer
zijn gebleken, zou nieanand
gewagen. Het geroep om op
harde stemmen v der schoolkinheren
hooren opdreunen met dezelfde eento
nigheid. En daarenboven stelde de
Zondag miss Carew bloot aam de kwel
ling der wangunst, opgewekt door het
zien der nieuwe kleedjes en hoeden
van de jonge dames onderwijzeressen.
Die jonge dames schenen lederen Zon-
liepen haar ge-
c gedurende den
japonnen die zij
ijen die zij zou
tdscfie reizen, al
en stand
;el wordt gevoed
d<j verpakking,
n verstopping of
of van stuipjes,
ndermeel het
d
t.
F-
oF
5R9ONEN,
AG
een groot
melijk -C
m Dakota.
LJ vertellen
er
t m ir in de gelegen-
ooit hun verloren ge-
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
DOOCXXIX.
Het verslag van den hoofdinspecteur van
de Volksgezondheid rapporteerde kort ge
leden met eenigen ophef dat de woning
nood in Nederland voorbij is en dat de toe
stand op de woningmarkt wepr zoo goed
als normaal is te noemen. De gegevens
waarop deze uitspraak berust zijn waar
schijnlijk voor het gansche land door elkaar
genomen, want bezien wjj de cijfers voor
HAARZIEKTEN
torten tijd, ronde
droog of te vet
eiken Maan*
-8 uur.
ROTTERDAM
R”
alltelt
:n van dankbare
sarziekten.
Een veel bewogen levan.
Roman uit het Engelsch
van
Miss E. BRADDON.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den bezorgkrmgK
1—6 regels f 1-80, elke regel meer 0.26. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—6 regels 1.66, elke regel moer 0.80. Advertentiën in-het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN M^DEDEELINGEN: 1—4 regels 2.06, elke regel meer 0.60. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededelingen bjj contract tot zoor gerodueeer-
den prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zjjn iagekomea, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
1) Ten aanzien van d«
gen was de werking der
omgekeerd. Zjj zetten de eigenaren aan tot
verkoop tot nadeel veelal van de huurders,
die gedwongen wonden té koqpen.
Een vakvereniging hééft den Minister
van Arbeid verzocht, het mogelijk te ma
ken, dat de leden van de vereeniging, die
in verband met hunnen leeftijd geen betrek*
king kunnen vinden, een vooneohot van het
rijk ontvangen om eigee „nering” op te
zetten. J
De Minister heeft op i It verzoek geant
woord, dat de Regeering »t een dergelijke
subsidie-politiek niet kani overgaan en Z.E.
argnmenteertle zjjn ojn. met de
bewering, dat werd de verzoekende vereeni
ging financieel gesteund^ ook andere vak
verenigingen bjj de Regeering zouden aan
kloppen om subsidie voo* hare „ouden van
dagen".
Het verzoek van de hl rboven bedoelde
vereeniging is begrjjpel; i. Wie in nood
verkeert, poogt zijn level U -kt
daarbjj niet uit, of hjj i allicht gras plat
trapt, een bloembed bete adigt, of op ©eni
gerlei andere wjjze „Verb den handelingen”
verricht De „ouden van
in dezen economdschen isistjjd het leven
steeds moeiljjker wordt, Ja, onder wier
zijn, die wellicht niet
heid zullen geraken
uag iets nieuws te hebben. Als zij
iemand de oogen niet konden uitsté
ken met nieuwe hoeden, hadden ze
toch aljijd een lint om dien hals, een
paar nwiehctten, een 'parasol of een
Kraagje, dat een paar dagen van te
voren nog bij Ganzlein voor ’t raam
was uitgestald. Sylvia bewonderde aie
kostbaarheden slechts van buiten ach
ter de spiegelruiten. Voor haar betee-
kende de Zondag „nooit nieuwe kle©-
ren aantrekken.”
Maar met welk een geheel ander
gevoel zou ze vandaag die oubeschot-
te Hedinghamsdhe' juffers aanzien, die
haar zoo npffig in haar Sabbathtooi
voorbij gingen^. Met welk een trotsch-
heid zou zij haar verachtende blikken
beantwoorden, in ’t vooruitzicht van
al de kostbare nieuwe japonnen, die
zij ais Lady Perriam1 zou dragen. Uit
dit oogpunt beschouwd, scheen haar
huwelijk haar bijkans een te schitte
rende droom' om verwezenlijkt te wor
den. Helt dui^e'de haar voor de oogen;
haar geweten pijnigde haar niet lan
ger met het beeld van Edmund Stan
den zij dacht aan niets meer, behal
ve aan haar zegepraal over Heding-
ham.
Over dit ondei
dachten onophou
ochtenddienst.
zou dragen, de
geven, haar buil
die genietingen aan rijkdom
Dezer dagen verscheen in de Verslagen
en Mededeelingen betreffende de Volksge
zondheid het jaarverslag van den hoofdin
specteur voor de volkshuisvestnig over 1926.
In dit venslag wondt geconstateerd, dat
de woningnood waaronder is te verstaan
het tekort aan woningen ten gevolge van
de stagnatie van den bouw gedurende de
ooriogsjaren zoo goed als voorbij is. Dit
blykt o.a. uit de gestadige toeneming in
den laatsten tijd van het aantal leegstaande
woningen in verschillende groote gemeen
ten. Zoo bedroeg het aantal te huur staan
de woningen bjj de gemeentelijke woning*
beur» te Amsterdam, zonder de winkels, op
81 Dec. 1922 216 en drie jaar later: 2184.
Het aantal leegstaande woningen steeg van
1616 op 81 Dec. 1922 tot 3079 op denzelf-
den datum van 1925. Op grond van een en
ander meent de hoofdinspecteur, dat het
percentage van het theoretisch aantal v»or
eene woning in aanmerking komende ge
sinnen, hetwelk zich een afzonderlijke wo
ning kan veroorloven, niet geringer Is dan
voor den oorlog.
Juist toen wij van bovengenoemd verslag
hadden kennis genomen, trof ons eene ine-
dedeeling in de N. Roti. Crt, volgens welke
het Nöderk Werkliedenvefixmd „Patrimo
nium” aan den Minister van Arbeid, Han
del en Nijverheid een adres deed toekomen,
waarin wordt verzocht, althans in de groo
te steden niet over te gaan tot algeheele
intrekking van de huurwetten en bij beper
king van de taak der huurcommdssies te
willen rekenen met de belangen der econo
misch zwakkeren, die zonder beschermende
bepalingen der wet ongetwijfeld in,h»oge
mate zouden worden geschaad.
Op dit adres geeft, naar het ons voor
komt, het verslag van den hoofdinspecteur
voor de volkshuisvesting het juiste ant
woord.
Wy willen gaarne toegeven, dat, toen in
de oorlogsjaren niet gebouwd kon worden,
ingrijpen der overheid ter bescherming^ van
de huurders noodig was. Maar tevens'valt
o.i. niet te ontkennen, dat dit ingrijpen ge
schiedde met te groote miskenning van de
rechtmatige belangen der huiseigenaren.
Het was toch geene zeldzaamheid, dat
menschen, die van de huuropbrengst van
enkele huizen vooral volkswoningen
moesten leven, tot gebrek lijden gedoemd
waren, alleen om de huurders in staat te
hem kwelt de duisternis van het leven
niet meer.
zeiizuchtig van me wezen. om zulk een
opoffering van hem te vergen. En er
valt immers niet aan te twijfelen’ dat
ons huwelijk ons gelukkig zou maken.
Hij zou berouw krijgen over de opof
fering als t te faat was. En na een
afwezigheid vap, drie maanden zal zijn
liefde misschien ook wel wat bekoeld
zijn”, dacht zij, met een spijtigen
zucht „Hoe meer ik er over nadenk,
hoe meer ik lot de overtuiging kom
dat hetgeen gebeurd is veel beter voor
ons beiden is, 1 we veel we ook van
elkander mogen gehouden hebben. Pa
pa Heeft gel’jk. De Fortuin komt slechts
eemraal in ’t leven van iedere vrouw,
en ’t zou meer dan dwaasheid van me
zijn haar den rug toe te keeren.”
Het was Zondag. Sylvia hield niet
van dien Zondag. De aanhoudende
kerkdienst ep de Zondagsschool bevie-
len haar niet. Zij kende de bijbeische
geschiedenis op baar duimpje, en had.
meer dan haar bekomst van die bij-
belsche geschiedenissen, waarvan de
«hvergetijketijke schoonheid wei wat
vermindert in ’t oog van hen die het
heilige boek iederen Zondag door de
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal 8.16, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen uan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Talef. Interc. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
66)
En door dien heerlijken, droom ge
rustgesteld viel Sylvia in slaap, juist
toen de vogels hunne liederen aanhie-
ven. t
Zij ontwaïakte in een bijkans opge
ruimd humeur, hoewel het beeld vam
haar 1 verongelijkten miwiaar haar
steeds volgde. ,,’tWas toch beter voor
hem”, dat was het argument waarmee
zij trachtte haar geweten in slaap te
wiegen. „Dam, kan hij met miss Roch
dale trouwen”, zei'de zij bij zich zel
ve, maar die gedachte kon zij toen,
niet goed verdragen zij mocht er niet
aan denken.
„Neem, hij zal toch zoo gauw niet
trouwen”, dmcht zij, „maar stilletjes
nij zijn moeder Wijven en' een gemak-'
kelijk rijk leven leidton. Daar ia
hij voor in de wieg gelefcd. ’t .Zou
immers een wreedheid! zijn hem te ver
lagen tot klerk op een kantoor. T Zou
nAenschap.die handelend moet optreden. De
arbeid van maatschappelijk herstel, die
thans door elk volk aangevat Is, zal er toe
moeten leiden, dat lichamelijk tot arbeid
geschikt zijnde menschen arbeid kunnen
vinden, terwijl de „ouden van dagen”, die
voor den arbeid niet meer geschikt zjjn, hun
bestaansmiddelen betrekken uit het fonds
van middelen door de arbeidende leden van
de gemeenschap gevormd en dat toereikend
moet sqjn om het onvrijwillig niet-arbeiden-
de deel te onderhouden. Houden wjj toch
goed voor oogen, dat wjj allen onze be
staansmiddelen moeten putten uit het door
arbeid verkregen fonds, maar dat het niet
op den weg van de Regeering ligt om de
verdeeling van dit maatschappelijk arbeids
product op zich te nemen. Ons maatschap
pelijk leven is gegrondvest op het beginsel
van vrjjheid van voortbrenging en vrijheid
van verbruik. Die vrjjheid is beperkt, maar
haar te ver beperken, of haar opheffen, zou
tot gevolg hebben: ineenstorting van ge-
héél ons maatsdhappeljjk bouwwerk. Daar
om het kan niet te dikwijls herhaald wor
den: zij, die in dezen tijd arbeid vinden en
daarmede werken aan de vorming van het
bestaanmiddel enfonds, moeten al hunne
krachten inspannen, opdat elk product met
zoo weinig mogeljjk energieverspilling en
grondstofgebruik voortgebracht wordt. De
arbeid goedkooper, de producten grooter in
aantal. Hierdoor schept men welvaart en
werkgelegenheid voor lichamelijk tot wer
ken nog geschikte „ouden van dagen”. Elk
ander middel zal bjj zjjn toepassing lap
werk geven. Het verzoek van de voor hunne
„ouden van dagen” opkomende Jeden, kan
toch zijn nut hebben, n.l. wanneer de be
voorrechten onder ons, rij, die kunnen ar
beiden; zorgen, dat er door hun arbeid ge
legenheid komt voor allen, die thans buiten
weriqplaate en kantoor wonden gehouden,
omdat er niets te verdienen is.
„Courage, ’t zal waarachtig wel gaan!”
zoo sprak Tromp als leider tot hen, die on
der hem en met hem streden voor de zaak*
van het vaderland. „Courage, ’t zal waar
achtig wel gaan!” Laten wjj dit ook onzen
ouden van dagen toeroepen, maar... dan
ooi als Tromp zorgen dat het gaat.
Voor hen, die buiten het terrein van den
arbeid worden gehouden, worden de voor
waarden tot toelating opgesteld door hen,
die binnen zijn.
stellen voor eene, in verhouding tot de stij
ging van het inkomen dier huurders, be-
epotteljjk lage huur te wonen. Nu de wo
ningnood uit is, eiseiht o.i. de billijkheid, dat
er van dit onrecht ook niet het kleinste deel
overblijft.
Wil men hen, die geen behoorlijke huur
kunnen betalen, tegemoet komen, daar valt
over te praten. Die tegemoetkoming moet
dan echter geschieden ten koste van de al-
gomeene kas, maar niet uit den zak van
hen, die toevallig huiseigenaar zijn.
iMen denkt er toch ook niet aan, hen, die
geen brood, geen kleeren of geen schoenen
kunnen koopen, te voorzien op kosten van
de bakkers, de kleermakers of de schoen
makers. Waarom dan ten opzichte van ne
huiseigenaren eene andere gedragslijn ge
volgd? mag men vragen.
Wil men de huren vender doen dalen, zoo
moet dit niet geschieden door uitzonderings
wetten ten aanzien van de huiseigenaren,
maar door verlaging der bouw- en exploita
tiekosten. Daarvan profiteeren niet alleen
de bewoners van voor den oorlog gebouwde
huizen, maar ook die van de later gebouwde.
De hoofdanspecteur wijst op de gunstige
werking van de daling van den rentestand
m dezen. Ook de prijzen der bouwmateria
len zjjn betrekkelijk laag. De loonen der
bouwvakarbeiders zjjn echter nog steeds
twee drie keer zoo hoog als voor den oor
log. Dat niettegenstaande deze hooge loo
nen de totale bouwkosten van een woning
niet belangrjjk hoven het algemeene index
cijfer uitkamen, is te danken aan de lage
prijzen der bouwmaterialen.
■De eenige factor, die nog voor verlaging
vatbaar is, zegt de hoofdinspecteur, id de
loonfactor. Intusschen moet za. wel in het
oog worden gehouden, dat de bouwvakarbei
ders wel een hoog uurloon verdienen, maar
dat het verdiende jaarloon daarmede niet
geheel in overeenstemming is ten gevolge
van het voorkomen van veel dagen met on
werkbaar weer. Zoo wenkten in de jfwen
19201923 te Amsterdam de timmerlieden
gemiddeld slechts 38.2 en de metselaars
slechte 353 uur per week.
/De hoofdinspecteur ziet de oplossing in
eene blijvende regeling, waaribjj 3 maanden
in het voorjaar en in het najaar 8% uur
per dag, 8 maanden in den winter 7% uur
en 3 maanden in den zomer 9ffi uur wordt
gewerkt.
■Zoodoende zou in verband met het aantal
uren onwerkbaar weer gemiddel toch niet
langer dan 8 uur daags iworden gewerkt.
Het jaarloon der arbeiders aou hetzelflie
kunnen blijven; terwjjl toch de bouwkosten
belangrijk zouden dalen. Het komt ons voor,
wen, die zich bewust zijn van ver-
sciulienidie gebreken in hare kleeding.
Mevrouw Standen’s zwaar zijden kleed,
kanten shawl en witte hoed met vee-
reu, zagen er uit alsof alles splinter
nieuw was Haar kanten kraagje zat
als geschilderd^ in; haar lichtgrijze
handsaiioenen was geen kreukje, ja
zelfs baar gebedenboek' zag er uit als
of 't zooeven van den boekbinder was
gekotneii. En miss Rochdale’s Weeding
was even in ’t oog val end netjes. Zij
droeg een helder wit met blauw ge-
■streept neteldoeksch kleedje met nieuw
modische sjerp, en een luchtig wit lul
len hoedje me. vergeat-mij-uietjes. Syl
via kneep de lippen op elkander, toen
rij er aan dacht hoe zij die eenvoudi
ge toiletten zou overschaduwen als zij
oens meesteres van Perriam was.
„Ja, hoewel ’t mij aan ’t hart gaat,
s ’t toch heerlijk mij op hen allen te
kuimeni wreken”, zeide raj bij zich
zelve, toen zij een lichte aandoening
in de keel voelde opkomen bij ’t zien r
van Edmund’s ledige plaats.
Na kerktijd zat zij aan open ven
ster; rij bladerde lusteloos in „Wer.
ther” en herinnerde rich hoe Edmund
haar had gezegd dat rijn liefde voor
haar even plotseling opgekomen en
even sterk was als de hartstocht van
den ongelukkigen jongen Duitscher,
toen rij dbor het geruisch van een zij-
den kleed en het dichtslaan van hei
"tuinhek opkeek. (Wordt vervolgd).
den Haar dan is de bewering piad mis. Den
Haag telt nu iets meer dan viermaal hon
derd duizend weien en heeft 98473 wonin
gen. Dat Ijjkt een gunstige verhouding maar
uit andere cijfers bltfkt weer dat er nog
wel iets, aan ontbreekt Op 1 Juli van dit
jaar werden als leegstaand genoteerd 1091
wnningen, dat ia dus 1 van het totaal,
e®i getal dat op zichzelf al te gering is.
Omer die 1091 waren 114 gemeentewonin-
gen, die niet verhuurd werden, hoewel ze
beneden den kostprijs worden verhuurd, om
dat er geen liefhebbers voor zijn. Het genre
publiek waarvoor dergeljjke woningen be
stemd zjjn, vindt het nog te duur. Verder
zjjn er 134 winkelhuizen met annex woning
en 811 woningen van hooge huurwaarde, d.
w. z. boven de 760 gld. 'a j&ara. Voor den
middenstand en de arbeidersbevolking wa
ren er dus 600 in het geheel beschikbaar,
een getal dat absoluut te klein is. Zoolang
niet in alle categorieën ^48% der wonin
gen leegstaat, kan van opheffing van den
woningnood geen sprakezijn. Het totaal der
woningen beneden 750 gld. huur moet min
stens twee duizend zijn en dan nog is het
altijd de vraag of die over alle categorieën
geljjdelük verdeeld zjjn.
Wanneer dus Wordt beweerd dat in Ne
derland de woningnood is opgeheven, dan
is" dit voor den Haag ongetwijfeld onjuist.
Men beweert dit aan zekere zijde met op
hef, omdat men de Huureommissie opgehe
ven Wll zien. Indien de woningnood inder
daad niet meer bestond, zouden deze wetten
al ovei
meer da
heffing fcrvan is het beste bewijs dat men
daarvan in zekeren kring voordeel ver-
wacht, hetgeen beteekent dat die wetten
nog een goede preventieve werking hebben.
Opmerkelijk is het dat de koopprijzen der
woningen wel gedaald zijn en nog dalen,
maar dat de huren waar mogelijk eer naar
boven dan naar beneden gaan. Dit vindt zijn
oorzaak hierin dat de woningen die tijdens
en na den oorlog gebouwd zjjn, veel minder
geriefelijk zjjn dan de oude, uit den tjjd van
vóór 1914 en die bovendien veel duurder zjjn
dan de oude. Door nu de oude prjjs op te
drijven tracht men den schijn te wekken
dat die nieuwe goedkooper zijn.
Het is te hopen dat voorshands de Huur
wetten voor den Haag niet worden opgehe
ven. De gegevens van de Hoofdinspectie
vod( Volksgezondheid zjjn voor zoover het
onze stad betreft, onjuist. Wie eens over het
park Zorgvliet wandelt, staat er verstomd
van hoe daar altjjd maar Aveer nieuwe en
groote villa’s worden gebouwd, terwjjl het
aantal groote behuizingen op tal van goede
standen, dat leeg staat zeer groot is. Er zjjn
al heel wat van die kapitale heerenhuizen
verbouwd tot winkel en boven- en beneden
woningen. Dat is eensdeels jammer, want
de wjjk waarin die huizen staan gaat daar
door achteruit. Het is onbegrijpelijk dat het
gemeentebestuur hier niet eenige leiding
EN op schepen, huizen
ie men zich tot het
THEEK EN VASTE
‘OOR te Rotterdam,
150.
ragen met overwaaide
g genomen. 1765 12
LRING - 4.50
•GE - 2.50
PJE m. goud - 3.00
POTLOOD - 1.60
NG - 0.35
E-KETTING - 1.75
ETKNOOP
TMAN
ROTTERDAM
•••tation.
llamMhnrk In nlnm
lallsn. 1694 20
60ÜDSCHE C9URANT.
middel, waarvan zij verwachten, dat het
dienstig is bjj hnn streven.
Het antwoord van den Minister is even
eens begrijpelijk, maar daarenboven recht
vaardig. Inuners, het Ligt met op den weg
van de Regeerihg, (^economische zelfver
antwoordelijkheid van den burger zóó ver
in te perken, dat ieder, wiens eigen krach
ten te kmt schieten om zich te handhaven
in een positie gelijk, die welke zij verover
den in /andere tijden en onder andere om-
stahdigheden, aan de geldelijke middelen
wordt geholpen om een nering te beginnen.
Zeker niet in onze dagen, nu, getuige de
besprekingen bij gelegenheid van hét jong
ste Middenstandscongres, blijkt in welke
mate onze ■winkelstand „overbezet” is.
Kunstmatige uitzetting van het midden-
standsbedrijf zou thans, uit een oogpunt
van volkswelvaart, tot rampzalige gevol
gen leiden.
De Minister van Arbeid, die op het ver
zoek van de subsidie-vragende vereeniging
afwijzend beschikte, handelde zooaJs van
een regeeringsteider geëischt mag werden.
Moeten dan de „ouden van dagen" aan
hun lot worden overgelaten? Neen! Maar
het is niet de regeering, doch de volksge
nie es
unst laten
verbonden, die naar deel zouden zijn
ala Sir Aubrey s vrouw. De dienst die
haaf geduld and/ens zoo lang op de
proef stelde, kwami tiaar vandaug bij
zonder kórl voor, zoo heerlijk waren
hare overpeinzingen over de toekomst.
„Als ik eeuis getrouwd ben”, zeide
rij bij rich zelve, „zal ik s Zondags
naar de Hedinghatnache kerk gaan,
’t Is wel heel mooi een eigen kerk,
in rijn eigen park te hebben, maar ik
zou willen dat die bewoners van He-
dingham mij in mijn staatsie zagen.”
Een lichte gewaarwording van be-
rouw oi gewetensknaging ontroerde
haar hart, toen rij ’t oog sloeg op de
bank, waarop rij iederen Zondag ge
woon was geweest d© slanTe gestalte
en het hoofd van haar beminde te
zien-. Menigen blik harii zij op vroege
re Sabbathdagen heimelijk in die rich
ting geworpen menige teedere’ ge
dachte had zij dien trouwen minnaar
gewijd en nu behoorde haar liefde
reeds tot he’ verleden©. In ’toen enke
len ruk had rij die uit haar hart ge
scheurd maar zelfs in den eersten
fleur van haar zegepraalscheen haar
hart ledig, nu die liefde er’ uit was
verbannen.
Daar zat mevrouw Standen op haar
gewone plaats, met miss Rochdale
naast haar, beiden met d© grootste
zorgvuldigheid en netheid gekleed', en
wel geschikt onn dto wangunst gaande
te maken van minder gelukkige vrou-
