SC
e t
lingenverkegr
NIEUWS» EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVÈN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
KIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVeEN, ZEVENHUIZEN, ens.
Doifflvi*das «"Wmrember lose
KERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN
Dit blad verschijnt dagelijks behave op Zon- en Feestdagen
Juf
I
i rustig.
Do Reeuwijksche en Sluipwijksche
Plassen bedreigd I
>5—
JINIG
acbtauto
aar ten»
IHfrder
SANEN'S
Fabrieken
rzleken
schreien,
igerig.
FEUILLETON.
DOOR GOUD VERBLIND.
<i,Uu i£an veel bewogca laten. I
If
OTORS
behouden!
2754 46
2489 84
uit de
CENTS
i. 5;
tmsterdui
ctadeahr.
REN
N.V.
MERVEER.
(«richt 1765 -
BOTSTE
igswaarde.
aan
WESTZAAN.
rer de -cheelc wereld
an gidsen in alle talen
Uu> dealer
ikkelijke be-
tnditién t*an
ral Motors
nee Corpo-
BUITENLANDSCH NIEUWS.
DUITSCHLAND.
De Veemmo«rdprote<|d*t».
Schulz en WiHy Klappröjlh vrijgempraken.
HA Hibld. verneemt dat de jury te Lands
berg in het veemmooédprtwes-Gröechke
het volgende vonnis heeft geveld: Luit.
Schulz, Willy Klapproth, Glaser en Vogel
zo'n vrygesproken. Vogel, Glaser en Klw
rotfi worden onmiddellylc in vrijheid ge
steld.
Schulz blijft nog in hechtenis daar hij
zich nog jn andere veetofrtnoorclprocesaen
zal hebben te verantwoosden.
De beklaagde Erich Klapproth die bfj
Vie, neerslachtigheid,
inden, hypochondrie,
ratii brochure vuo
Frankenetraat 79,
1168 II
üsch verpakt
„Ik wil zoo beleefd zijn als gij ver
kiest, Lady Perriammaar gij hebt
mij nog niet verteld waarom gij haar
in dienst houdt.”
Omdat ze mij in meer dan één op
zicht van nut is. In die eerste plaats
en wel voornamelijk, past ze mijnheer
Perriam op.”
„Maar als mijnheer Perriam zoo
ziek is dat hij eene oppasseres noodig
heeft, moest hij toch zeker ook een
dokter raadplegen.”
„MordTed is niet ziek genoeg ora
ondier dokters handen te zijnmaar
nu en dian is hij niet recht bij ’t hoofd.
„Zeer goed, Lady Perriam'. Ik wil
ei mij niet in mengen. Ik wil niets
liever dan u te gehoorzamen, zoo gij
slechts duidelijk zegt wij gij verlangt.”
„ban verlang ik dat Mordred Per
riam met rust worde gelaten, en niet
door mijnheer Stimpson of eenig an
deren dokter wprde lastig gevallen.’
„Welnu, dit zij zoo, zoolang zijn 11
channel ijke toestand1 geen onrustbaren
de verschijnselen oplevert. We moeten
hem niet laten sterven bij gebrek aan
geneeskundige verpleging.’’
„Hij zal zoo gauw nog niet sterven”,
hernam I^ady Perriam met een soort
van spijtigen. zucht, alsof Mordred's be
staan haar tot last was. „Hij wordt
goed verpleegd door juffr. Carter en
hij gevoelt zich zoo tevreden als nij
zijn kan na den schok, dien ’t verlies
van zijn broeder hem heeft veroor
zaakt.”
Die zaak was dus afgehandeld. Een
enkele maal was de rentmeester over
wonnen. In den laatsten tijd, gedroeg
hij zich ook veel beleefder en onder
daniger dan gewoonlijk. Hij scheen,
zooals hij zelf zeide, niets liever te
verlangen dan Lady Perriam in alle
dingen genoegen te geven.
Hij was niet weinig verstoord' bij de
gedachte aan zijn onderhoud met Syl
via. terwijl hij langzaam huiswaarts
reed. Hij had juffr. Carter nooit mo
gen lijden.
(Wordt vervolgd).
is
Uw huisdokter,
RMEEL maakt
Geef den schoenpoetser een half heel
al, een halve almacht, en hij zal dadelijk
den strijd aanbinden met den bezitter van
de andere helften en beweren, dat hij de
slechtst 'WhandVtde ntëhsdh ter wereld Is.
Thomas Carlyle.
noman uit het Eegelsfh
van
Miss E. BRAD DHR.
schap. Goef U op aan
De alarmklok luidt!
De alarmklok luidt voor het behoud der Reeuwijksche en
Sluipwijksche Plassen, een brok najuu; van ongeëvenaarde
schoonhèid in onze lage landen, in dé onmiddellijke nabijheid
van onze stad.
De Reeuwijksche en Sluipwijksche Plassen worden bedreigd.
De Staten van Zuid-Holland zullen, wellicht reeds in de komende
maand, wanneer de winterzitting van dit College zal plaats heb
ben, voor het feit worden gesteld om te beslissen of deze Plassen
zullen worden drooggemaakt en herschapen in een polder van
weideland, waarop een aantal boeren een schamel stuk brood
zullen kunnen vinden. En om dat schrale bestaan te verkrijgen
wordt dan aan vernietiging prijsgegeven een kleinood, een schep
ping van verheven pracht, van een rijkdom der natuur, waarvoor
menige streek zich enorme offers zou gillen getroosten om zich
zulk een kostbaar bezit té verwelven.
De alarmklok luidt om deze Plassen te behouden. Deze Plassen
zijn moöi, zóó mooi, dat het onbegrijpelijk en onverklaarbaar is
dat het plan tot vernietiging daarvan kan rijpen in het brein
van h^n, die leven te midden dezer nathur. Zien zij, gevoelen zij
dan niet de ontroerende schoonheid die er ligt over deze wijde
watervlakten, waarin ziéh de schaduwen afspiegelen vah de
weelderige groene boorden en van het hoogopgaande hout, dat
üp de door de natuur zoo grillig gevofmde eilandjes te midden
van de Plassen welig groeit? Kennen zij niet de rustige rust,
die er uitgaat van dit lyonderschoone waterlandschap, dat zijn
weerga in ons land niet vindt? Of heeft de dagelijksche aan
schouwing hen onontvankelijk gemaakt voor deze weelde, die
den bezoeker aangrijpt en stille doet zjjn
Wie de schoonheid der natuur van ’deze plassen ziet, wordt
fenténs en tefken^-opttmifw gbtfoffén/wlj! elkê rf!éüwe~aspec-
ten geeft. Iri’ vólteó zomertijd, wanrteer de zon uit strakken
blauwen hemel straalt op het kabbelende water, wanneer het
vogelenheir zijn hoogste lied zingt in de lucht, in het hout en in
het riet, en plassen en landschap zich béden in het gouden zonne
licht, wanneer ranke vaartuigen de watervlakten doorklieven en
hun groote zeilen, door wind gebold, scheren langs den water
spiegel, dan is dit een oord van leven, van stralende blijheid,
van schoonheid die verkwikt en weldadig aandoet. En in het
avonduur, wanneer de zon in gouden gloed ter kimme is gedaald
en in haar laatste röod-gouden schijnsel1 weerkaatst zich al wat er
op en aan het water is, dan is daarin een rijkdom en praal te
aanschouwen, die verheven is. Maar verhevener, rijk fantastisch
is het beeld dat dit onvergelijkelijk schoone oord biedt onder het
licht der maan. Wanneer de maan op laten kalmen zomeravond
haar zacht schijnsel werpt over de wijde wateren, dan overgiet
zij de plassen met een zilveren glans en in dezen zilveren water
spiegel beeldt zich af hét hout aan de boorden en op de eilandjes,
waaraan bij het minste windgeruisch de zilveren blaren trillen.
Mooi is deze natuur, van den morgen tot den avond in elk
getij, telkens anders, telkens nieuw, maar* steeds grootsch.
Grootsch ook vooral wanneer in 't najaar, wanneer uit sterk
gejaagde luchten een zonnestraal plots brandt op aan den zoom
half verscholen roode daken, wanneer in het gebladerte de herfst
tinten in allen rijkdom van verscheidenheid zich openbaren,
grootsch $ok in de somberte van een donkeren dag, die droef
geestige stemmingen >yekt.
bylvia vexuuuide met weerzin de bë-
zoeueu v^n deu reu uiteet; ter, a en hoe
wel zij steeds, waar zij kon, zijn be
moeiingen van de naud wees, zag zij
zich echter genoodzaakt zich er aan te
onderworpen. Hij had het toezicht op
alle huishoudelijke aangelegenheden, ot
zooals de dienstboden zeide, „hij stak
overal den neus in.”
Op zekeren dag, kort na die avond
wandeling naar Cropley, waarop Ed
mund en Esther verloofd waren ge
worden, nam mijnheer Bain de gele
genheid waar om eenige vragen te
doen nopens juffr. Carter.
„Waairom houdt gij die vrouw in
dienst, Lady Perriam vroeg hij. „Ze
kost een handvol geld. Ik was zeer
verwonderd te zien welk eten hooge
huur gij haar betaalt, en ze is nu toch
bijkans van geen nut meer.”
„Ze is van veel nut,” antwoordde
Sylvia, „en ik ben niet vah plan haér
te ontslaan.” -
De rentmeester haalde de schouders
op en keek Lady Perriam; aan met
dien scherpen blik dien zij tegelijker
tijd vreesde en verafschuwde. Bij die
vraag was zij verbleekt. Was 't erger
nis. die het vluchtige bloed'
biezende wangen verjoeg
„Maak u niet driftig, Lady Perriam.
Ik heb natuurlijk ’t recht niet om mij
daarmee te bemoeien, maar
„Er rijn menschcn die zich gaarne
overal mee bemoeien, zonder er het
reent toe te hebben,’.’ antwoordde Syl
via scherp. Zij moest gewoonlijk hit
onderspie delven in lunar strijd met dan
heer Bain, maar nooit gaf rij goed
schiks toe.
„Maar 't spreekt van zelf dat ik be
lang stel in uw zaken, ging de zaak
waarnemer bedaard voort, zonder in
’t minst acht te slaan op Lady Per-
riam’s woorden, „en 't hindert mij,
wanneer ik zie dat gij uit goedheid
dwaze dingen doet. Wat mij betreft,
k houd nooit katten, die geen mui
zen kumeh vang&i, en ik zie waarlijk
niet in van welk nut die vrouw Car
ter voor u kan zijn.”
„Mag ik u onder oog brenged,
mijnilieer Bain, dat zij vroeger in be
tere omstandigheden heeft verkeerd,
en dat 't meer gepast zou zijn haat
juffrouw Carter te noemen.”
De vertegenwoordigers, van het Engel-
sche VaRveihoml hebben in hun gisteren
gehouden bijeenkomst besloten om de ntfjn-
‘werkers te steunen door middel van teen
vrijwillige heffing van een. vborgesteld’ be-
Ura'g van één penny jper dag. Eén gedwon
gen heffing werd niet onliersteünd.
iDe 'oud-mimi ster J. ,H. .Thomas, leider
van den nationalen bond van spoorweg
personeel vertelaarde, dat er geen sprak*'
ivan gedwongen bijdragen kan «ün. Hy
wees op de zware financieele lakten, welke
de koleustaking op de schouders van het
spoorwegpersoneel en andere valevereeni-
gingon heeft gelegd.
liet beroep van Cook en andere. mynwer-
kersleiders voor een gedwongen btydiage
vond geen gewillig »or en een compromis
dat moge!jjk te aanvaarden was, wertpge-
vonden in een motie, welke door den secre
taris van de vakvereeniging der arbeiders
in de distributiebedryivan weFd inigedi^nd.
Uetze motie stelt voor, dat de leden -der
vaJcvereeKigingen, <iie (werk hebben, irij-
willig ten minste een stuiver per dag ten
bdhowe van de mijnwerkers zullen bijdra
gen.
De vakvereeniging der anbeiders, werk
zaam jn de distributiebedrijven bood aan,
om als eerste bijdrage voor het vrjjwilli-
gersfonds een bedrag van 10.000 ui£ de
eigen middelen te stolden. Dit comptopiis-
yoorstel is aangenomen.
De algemeene raad van het vakvereenigings-
congres heeft daarna een verklaring open
baar gemaakt, waarin de leden van de
vakvereenigingen aangebpoord worden, om
«ich bijzondere moeite voor de bijdrage)» te
geven. Een ervaren vaJovereenigingalefder
schatte, dat zelfs indien alle vakverdeni-
gingsleden, die ,werk hebben, eert stuiver
per dag bijdragen, .slechts 50.000 per
wéék voor We mijnwerker» beschikbaar aal
zijn. Dit zou beteekenen, dat iedere wtij’i-
werker, die nog staakt, iets meer dan 1
Shilling iper week zal kxntvangen.
Hcfc blijkt verder, dat op de bijeenkomst va-n
gisteren by het debat duidelijk de overtui
ging kenbaar is gemaakt, 'dat indien de
•anynwerko/s financieelen 3teun van de an
dere vakvereenig’ingen onüvangen, zy be
reid moeten zijn om dej oplossing van .het
kolenconflict te aanvaaiWen, welke door
het vakvereenigingscongres ais vertegen
woordiger van deze vakvereenigingen 'zal
woi’den voofgesteld. Men bleek njet bereid
de mijnwerkers te helpen om den stryd, die
geen voordeel kan oplevereni, te verlengen.
Men acht het in hooge mate waarschijn
lijk, <lat thans de executieve machtiging
znl vragen om een regeling op zoo goed
mogelykci voorwaarden in de districten te
sluiten .waarbij de .bepalin’g omtrent >het
nationale beginsel gewaarborgd wordt.
Naar verluidt, zou het bastuur der Myn-
Jutfr. Carter heelt meer machi ovJF
hem dan iemiandi andere en kan hem
loi bedaren brengen, zooiUb ze vroegJr
den armen Sir Aubrey wist tp beda
ren.”
„Ja, t is een zeer geschikte vrouw
Maar ik verbeeld me altoos dat die
handige vrouwen mei tiaar bwl ar enden
invloed iets, van de aanraking van de
slang in zich hebben.”
„Ik stel vertrouwen in juffr. Carter
en ik mag haar gaarne lijden, en dit
zij u voldoende om u te overtuigen 1
dat ze geen slang is.”
„Maar gij mijt nog zoo onnoozel, Lti- 1
dy Perriam iedereen zou u kunneh 1
innemen, ’t Spijt me weidat de arme f
Mordred zoo van str^kus. Hij moest l
wat meer uit ziu^-'bel komen, meer
fripsche lucht innemen, in één woord, 2
eens een kijkit^in de buitenwereld ne-
men. ’t Is iraarlijk voldoende om hpt s
brein van iederen man te versufte^,
wanneer men, zooals hij. week ia 4
week uit in twee kamers opgesloten
leeft.’
„Sedert den dood van zijn broeder
heeft nijnheer Perriam' zijn kamers 3
niet meer willen verlaten, l^aat toch
vooral geen dokter bij hem komen
misschien zou deze ons wel aanraden
hem naar een gesticht voor krankziji- I
nigen over te brengen. Hij is alleen
een onachadelijke, half onnoooele oudf 1
man. En hij voelt rich in de gegevei 1
omstandigheden zeer naar zijn zin,” J
60IIISUIE CdlRAM.
ADVERTENTJHPliLIS; Uit Gouda en «astaken (bdworanda tot dra bra<nxkrlM>:
1—5 regels 1.3Ö, elke regel meer 0.26. Van buiten Gouda ea den baxorgicriag:
15 regels f 1.55, elke regel meer 0.30. AdvertentWu in-bet Zaterdagnummer 20
bijslag op den prjja. Liafdiadighaids-advertentiën de helft van den prQs.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.50. O»
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingea bty contract tot zeer gereduoeer-
den prys. Groote lettors en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde ran opname verzekerd te zjjn.
----4--
-
H«t mijnconflict in Engeland.
Een vrijwillige heffing.
werkerafederatie hebben medegedeeld, dat
het bdetuur een voorstel op het oog had
voor de heden te houden gedelegaerden-
conferentie hierop neerkomend, dat er
dlstrictsregelingen zouden zyn en dat het
werk zou worden hervat op den grondslag
van de zevenurendag mits ‘de ragearing
bereid zou zijn de federatie te steunen bjj
het verkrijgen van de toepassing van en
kele voorwaarden, too notodig door wet
gevende maatregelen.
Voorts moet zyn uitgelekt, dat mijnwer
kers uit Durham en .Zuid-Walea die naar
Lonkten waren gekomen, om gelden in te
zamelen voor de stakers, in het geheim
ivan de mynwerkersfederatie een wenk heb
ben gekregen om naar hun districten terug
te koeren, daar „de (staking 'binnen enkele
dagen 'vooihjj «ou «Un”. De münweriun-
vereenigingen van Noord-Wales hebben
Woensdag den wensch te kennen gegeven^
dat niet de leiders van ‘de mijnwerker»,
maar die van het T.UjC. volmacht rixuden
.krijgen om te onderiiandelen over de voor-
‘Waartlen die de mijnwerkers nog zouden
kunnen bedingen. De medewerker voor ar
beidszaken van de „Star” zegt, dat dit het
gevoelen in alle mijndirtricten weergeeft
en dat het tevens de gromftoon /was van de
beraadslagingen tusschen de mjjnwerkers-
leidetfe /en het bestuur van het T.U.C. Hjj
zegt dat het T.U.C. wel geneigd -was, een
hoofdeljjken (tmslag te heffen, maar niet
om daardoor den strijd te ^helpen verlen
gen. De vakvereenigingen wilden alleen
wel helpen om in den nood te voorzien ge
durende den tijd dat ever een scWfcking
worth omderfiarfdield.
iDe schikking die hA T.U.C. /roorstelt is:
plaatseljjke overeenkomsten betreffende
Joonen en werktijden, die echter worden
(belichaalmd in een nationale overeenkomst.
tDit besluit zou het figuur dar mjjnwer-
kersfederatie kunnen redden, maar deze
Voorwaarden kunnen alleen door bemidde
ling van de regeering worden verkregen.
Er waren 800 gedelegeerden op de verga
dering aanwezig, die 200 vakvereenigingen
vertegenwoordigden.
1331
Hlj 'gnf zich veel'mofrtte om kleine
verbeteringen aan te brengen, voorna-
«aelijk op dat gedeelte van de lande
rijen waarvan Lady Perriam; eene lijf
rente trok. „Als ’t zijn eigendom waa
J»wen de mensdien, „zou mijnhee-
Sagei^’ niet V<>Or kunn*n
b m®,en s weeks bezodit i|ij
dan sprak hij Lady Perriam.
t>io^!W0eT<le IUIUT den g«oondheidatoe-
and van zijn pupil, en verzocht den
*e mogen zie(n> di«
huilen op t gericht van den
het Hooge Hof der
ikinderjaren had1 toever-
tSL 19 la,n,ner «ei juffrouw
ni« S!r 91 •,ohl' W'1
fwr mijnheer Bain wennen.”
ABONNEMENTSPRIJS: per kw»rU». f UK, por wrak 17 ent, met ZondagAl
pev kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar da bezorging per looper gesehia
Franco per post per kwartaal 8.15, toet Zwaï’agAlad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den baekhandel aa de postkantoren.
Ouzo bureaux zyn dagelijks geopend van uur. Administratie Telef. Interc. 82:
Redactie Telef. 88. Ppftrekening 48400.
De Plassen zijn mooi. Dit kostbaar, tjeiut moet niet verldren
gaan. Dit kleinood der natuur aan deze Wreek geschonken njoet
in volle waarde worden gehouden, tot vefhooging van het levens
geluk van ieder, jdie de schoonheid daarvan kan aanschouwe|.
De alarmklbklluidt!
De alarmklok luidt om deze Plassen té
ra ra’ f
Het is niet de eerste maal dat aan de Droogmaking der R|eu-
wijksche en Sluipwijksche Plassen worlt gedacht. ,Wij wijzen
er op dat reedsjin 1899 concessie is veleend aan den Ir. Haul,
die in 1902 in 1de Plassen 33 boringen heeft doen verrichten.
Daarna rijn plahnen ontworpen door den Ir. Vijverberg in 1021,
die eveneens boringen heeft gedaan,, maar beide concessjon-
narissen hébbep om financieele redenen hun plannen mogten
opgeven. Dat thpns van Ged. Staten vanlZuid-Holland een voor
stel tot droogmaking der Plassen te wachten is, vindt zijn Aan
leiding in het door den Gemeenteraad vin Recuwijk d.d. 22 No
vember 1923 aan Provinciale Staten gericht adres, waarinj op
economische grónden deze droogmaking is verzocht. Of 4eze
gronden juist zijri, zal nader onder dé oo^en worden gezien. Aan
het behoud van deze wondere natuur,om haar schoonheid is
daarbij niet gedacht.
De financieete bezwaren zijn opk thans niet opgeheven, door
het Gemeentebestuur van Reeuwijk wordt pok erkend dat feze
tegen de inpoldering zeer zeker zijn aan t|voeren. Dat Gemeefate-
bestuur is echter desniettegenstaande van oordeel, dat het plan
alle mogelijkheden tot welslagen in zich'Véreenigt.
De doorbraaf van den polder Vettenbroek in den nachtman
het Oude op hel Nieuwe jaar van 1926, heelt het vraagstuk-van
de droogmaking van de Reeuwijksche ep Sluipwijksche Pla isen
|hans als een urgente zaak naar voreh gebracht, wijl de Com-
missie voor de oestudeerlng van de voergenomen dröögma ing
f dezer Plassen, Welke Commissie bestap uit den burgemeester
der gemeente Reeuwijk en vijf leden vhn den Raad, bene ens
eegige plaatselAe 4e£kM«yiHicn,,#ls haa^ordeel o.a. in Dec em
ber 1923 heelt uitgesproken dat de polder Broekvelden en
tenbroek voor bekeren ondergang wordt behoed door bemaling
fnet het stoomgtiaal der nieuwe droogmakerij. In hoeverre leze
en andere uitspraken der Commissie juist zijn, zal van deskundige
zijde dienen te gorden nagegaan en in het licht gesteld.
Intusschen, de ondergeloopen polder Vettenbroek hééft; op
de tenuitvoerlegging van het groote plan niet gewacht, en is loor
het verstrekken van de noodige middelen met spoed wederom
drooggelegd. Hft grootb plan berustte eind Juli bij den Minster
van Binnenlandsche Zaken en Landbouw, wiens medewerting
is gevraagd met het oog op den door het Rijk te verleenen steun
door deze droogmaking dienstbaar te doen maken aan de be
strijding der werkloosheid. Deze medewerking was toen nog miet
verkregen.
Thans, nu wellicht de Staten over een maand voor de peer
belangrijke beslissing der droogmaking staan, is dit plan, dat
in opdracht vórt het Rijksbureau voor de Ontwatering is onge
maakt door het Ingenieursbureau J. van Hasselt en de Koiing
te Nijmegen, nofe niet publiek, zoodat de opzet en de uitvoering
daarvan niet kunnen worden beoordeeld.
Het G^jneentebestuur van Reeuwijk meent 800 H A. weide
grond te kunnen winnen, over welker hoedanigheid en waarde
groot verschil van meening kan bestaan, tnaa; het telt absoluut
niet het verlies aan natuurschoon, dat wordt vernietigd. Deze
zeer belangrijke factor mag niet worden uitgeschakéld.
Het geldt hier een zaak van groote beteekenis, die waard is
van alle zijden fe worden bezien en beoordeeld.
