NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
ira
86* Jaargang
Dinsdag 17 Januari 1928
No. 18668
kbank
BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
OUDERKERK,
Dit blad verschijnt dagelijks behsflve op Zon- en Feestdagen
FEUILLETON.
lanten
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN,
NIEUWERKERK,
HOORWEG.
rjjj. nvT JCjINUVÜlkVvi xjvvxx****ma.x**jvüa, iT* w_-.w~-.w~~——-r
2 fl. 21'.—.
Den Haag.
i men lijdt.
r
be-
(Wordt vervoAgdl)
o
jnuwzwakte.
degelyk verster-
cht toegepast bij
b, by klierachtige
gevallen waar de
idelijk en zonder
gevallen van uit-
[ere gevallen,
ZONNIWULDE.
Roman van OLGA WOHLBRÜCK.
Met autorisatie vertaald door
Mevr I P. WESSEL1NK—Van Roesm.
(Nadruk verbedea)
00.-
iale samenwer-
llen een verante
i niemand zich
ÜOI DSOiE COURANT.
te.
Bleekzucht
i Maag of
zwaarten in
uitslag, roode
i. enz. op elke
Rheumatiek,
ver, leverstee-
le ziekten van
(otterdam
in, Breukbanden
'scourant gratis
2670
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
BUITENLANDSCtf NIEUWS.
BELGIë.
De overstroomden in Vlaanderen.
De overstroomingen in het Noorden en
Oost= en West-Vaanderen Myven, naar men
uit Brussel meldt, maar steeds aan
houden. De schade, zondei zoo erg te zyn
als in 1926, is toch ontzaglijk. Vele boeren
leven geheel afgesloten, op hun erf en
weigeren dit te verlaten. Sommige waden
een paar maal in de weeik door het water
om zich naar het dichtbij.droogigebleven
Als ge in tweestrijd verkeert vraag dan
niet aan verschillende menschen raad,
maar doet wat gij het moeilijkst vindt, dat
zal uw plicht zijn.
geneesmidde-
te vragen aan
in de Medicy-
)ote Markt 7,
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (bahoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zatordagnummer 20
bijslag op den prfjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regels 2.05, elke regel meer 0.60. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
De Pan-Amerikaanscho conferentie.
President Coolidge aan het woord.
faald, welke het voorbestemd was om de
menschheid te bewijzen.
Coolidge wees op den rykdom van den
bodem der Amerikaansche Landen, op den
bloei van kunsten en wetenschappen en de
voordeelen van een goed onderwijs, en zei-
de dat de geest van vrijheid algemeen is.
Een vredelievende gezindheid overheerscht
by de verschillende naties, en „het besluit
om geschillen onder ons zelf niet door het
toevlucht nemen tot geweld, maar door het
in toepassing brengen van de beginselen
van rechtvaardigheid en billijkheid, is een
onzer grootste karaktertrekken’’. De souve-
reiniiteit der kleine naties wordt geëerbie
digd. Met het doel aan deze beginselen
krachtiger waarborgen te geven en dien
zegen er van uit te breiden, is deze confe
rentie bijeen geroepen.
Onze heiligste taak aldus de president
was en is de vestiging en de uitbreiding
van den geest van democratie.
Naast onze gehechtheid aan een politiek
van zelfbestuur staat onze gehechtheid aan
de vredespolitiek.
Nergens in de republieken zijn groote mi
litaire instellingen gehandhaafd met het
doel andere naties omver te loopen of
ondergeschikt te maken. Wij alen kweekten
het prijzenswaardige gevoel ons een gema
tigde nationale verdediging voor te berei
den. Wy hebben den vrede zoo sterk onder
onze republieken gehandhaafd omdat demo
cratieën vredelievend zijn. Zij zyn gegrond
vest op den wensch de algemeene welvaart
te bevoirderen, welke zelden door oorlog ver
kregen wordt.
Alle hier vertegenwoordigde republieken,
zoo vervolgde Coolidge, staan op voet van
volkomen gelijkheid. De kleinste en de
zwakste spreekt hier met hetzelfde gezag
als de grootste en de krachtigste. Ge gaat
voort een nieuwen toon te doen hooren in
internationale vergaderingen door een forum
te scheppen, waarop niet over de zelfzuch
tige belangen van enkelen, doch over het
algemeen welzijn van allen zal worden be
raadslaagd. Wy moeten niet slechts onze
kracht, maar ook onze zwakheid beschou
wen; wij moeten niet alleen aan onze voor
treffelijkheid denken, maar ook aan onze
tekortkomingen, en open kaart spelen. Vóór
alles moeten wy worden geleid door ge
duld, verdraagzaamheid en mildheid, en
onze zuster-natieg niet slechts beoordeelen
naar hetgeen zy hebben verricht, maar ook
naar hetgeen zij nastreven.
Het bijeenkomen dezer conferentie, wel
ke wordt gehouden ter beraadslaging over
zuiver Amerikaansche maatregelen, sluit
geen antagonisme ten opzichte van eenig
ander deel der wereld in. Zy beduidt, dat de
onafhankelijke republieken van het weste
lijk halfrond, bezield door dezelfde idealen
en dezelfde zegeningen van vrijheid en
vrede genietend, zich er van bewust zijn,
CALVIN COQLIDGE.
President Coolidge die, zooals bekend, naar
Havana is gereisd om daar de Pan-Ameri-
kaansche conferentie bij te wonen is Zondag
gearriveerd.
De ontvangst van den President van de
Ver. Staten was voor de stad een ware
-sensatie. Op de tonen van de Amerikaan
sche en Cubaansche volksliederen en be
groet door 21 saluutschoten verliet Coolidge
met zijn gevolg het stoomschip Texas,
waarna hij door den Cubaan schen staats
president ontvangen werd. Beide Staats
lieden inspecteerden vervolgens de troepen.
Tijdens den tocht door de straten was de
belangstelling van de zijde van het publiek
zeer groot. Des avonds werd ter eere van de
Amerikaansche delegatie in het paleis van
den staatspresident een groot banquet aan
gericht, waaraan Coolidge en zijn echtge-
noote deelnamen.
Gistermorgen is het congres, waarover
reeds zooveel is geschreven, door President
Coolidge geopend mét een rede waarin hy
verklaarde dat in der. geest van Columbus
alle Amerikaansche staten door een eeuwi
gen band van eenheid zijn verbonden, een
gemeenschappelijke erfenis, aan hen alleen
vermaakt. Indien zij niet tezamen, de belof
te nakomen, welke zijn reis voor de mensch
heid inhield, zou deze voor altoos nutteloos
zyn. Dit is de lotsbestemming, tot welker
nastreving Plan-Amerika is uitverkoren.
Wanneer wy terugzien aldus Coolidge
op hetgeen gedurende vier eeuwen is ver
richt, kunnen wij verklaren, dat het weste
lijk halfrond niet in den dienst heeft ge-
doen. Ook in de omstreken van Lier staat
het land ten gevolge van een drietal
dijkbreuken mylenter onder water. De
toestand is er echter minder tragisch dan in
W est-Vlaanderen.
Waar in de geteisterde streken groot ge
brek begint te heerschen heeft de onlangs
opgerichte vereeniging Het Vlaamsche
Kruis een inschrijving geopend ten einde de
noodlijdenden te helpen.
j RUSLAND.
De voortgezette agitatie, die waarschijnlijk
leidde tot het verbannings-besluit.
De „Prawda” publiceert twee instructies
welke de oppositie-party aan. haar aanhan
gers in het buitenland heeft gezonden en
die door het sovjetblad een bewijs worden
genoemd van de ondergrondsche werkzaam
heden der Trotakyisten.
D« eerste brief qualificeert de onderwer
ping van Kamenew en Zinowjew als een
verraad aan de oppositionele zaak en
noemt de houding van Ruth Fischer en
Maslow dubbelzninig.
In den tweeden brief wordt er met na
druk op gewezen, dat de oppositie in de
Eurojjeesche landen niet moet leiden tot de
dat er vele aangelegenheden van gemeen
schappelijk belang zijn, $elke het best kun
nen worden onderzocht en geregeld door
het vriendschappelyk contact en onderhan-
delingen, noodig voor een gemeenschappe
lijke actie.
Sprekende over het groote werk der in-
ter-Amerikaansche toenadering, betoogde
Coolidge, dat een groote verantwoordelijk
heid bij de pers in ^lle landen berust. Door
het verkeerd weergeven van feitén of door
achteloosheid in de voorstelling er van kan
veel schade worden aangëricht.
Ten slotte wees Coolidge nogmaals op
het gemis van elk streven naar overheer-
sching bij de verschillende landen en de vol
strekte eerbiediging van de rechten van alle
naties. Juist door de stikte eerbiediging
dezer wetten is intematfifoal
king mogeljjk. Dit legt filler
woordelijkheid op, waaraan
wenscht te onttrekken. Het licht, dat Co
lumbus volgde, faalde niet, de moed, die
hem voortstuwde, leeft nog. Zy zyn de
erfenis van het volk vanlBolivar en Was
hington.
uit eigen beweging een en ander aau
B- eu W. nueegaueeld.
B. en-W, heoben gemeend de fami
lie van den directeur met een en an
der in kennis te móeten steden en er
up te nioetep wijzen dat dit bedrag
aan de gemeente onttroKKeui was. Na
conlerenties met de familie van den
overledene, heelt een broer van dezen
Hoewel het niet ééns zijnde met de
opvatting dat er sprake zou zijm van
een benadeeling van de gemeente zich
bereid) verklaard), ter verwijdering zelis
van den schijn, dat de lamilie zou
profiteeren van dit bedrag, de gemeen-
t tegemoet te komen. Het resultaat is
geweest dat er f 18.600 bij den ge-
meente-ontvanger is gestort ten behoe
de van het burgerlijk armbestuur. Spi.
heeft groot respect en waardeering
voor deze houding.
De magazijnmeester heelt i 100 ,te-
rugbetaai|d.
B. en W. zullen een dienstorder voor
hiel personeel vast stellen, waarin.wordt
gewezen op den ernst der feiten en
waarin elke an btenalar die er ziich aan
schuldig maakt, met ontslag wordt ge
dreigd.
Mr. G. W. baron van der Feltz. t
in uien ouoenalom van /4 jaar isgjs
teiceu mr. G. W. baron van der Feltz
ie Assen plotseling overleden.
De thans ontslapene was te Arnhem
geboren op lb December 1&53. lüj be-
zocht het gymnasium te Assen, stu
deerde aan de rijksuniversiteit te Le
den on promoveerue op een uisserta-
Uo m löiö. iwee jaiar is mj advocaat
te Leeuwarden geweest en ver<Uy_ o.
m griffier van de Staten van Drente,
lid van de Eerste Kamer, commissaris
van de, Utrechtsere Hypodneekban
commissaris van de financieele maat
schappij voor Canada, commissaris uer
Algemeene r aafso' appij voor levens
verzekering en lijfrente en oomm-ssa
ris van de Dreutsche kuimalmafitschap
Pij-
Behalve vele functies in mstedlingen
in de stad) zijner inwoning, was baron
van der Feltz kamerheer in bunenge-
wonen dienst van de Koningin. Hij
was ridder in de orde van den Ne-
derlan(lschen Leeuw en offitfer in de
Orde van Oranje Nassau.
Voordat hij griffier der Staten van
Drente w erd, was baron van der Feltz
werkzaam als commies ter grift’.e,
waartoe bij in 1880 benoemd was. in
1884 volgde zijn bennen, tmg tort) griffier
welke functie hij tot 1 November 1904
heeft vervuld in Augustus werd bij
naar de Eerste Kamer afgevaardigd,
waarin hij tot September 1922 zitting
heelt gehad-
De Russische oppositie.
Mevrouw Henriette Roland) Hols
heeft, naar het Volk toeld]t, het inilia-
„Het is zoo ongemakkelijk, zei au-
sannu etn voegde er haastig aan toe.
toen zij de afkeurende uitdrukking op
bet gelaat van de> oude vrouw opmerk
te iwee, drie maal lii het jalar maak
ik groot toilet als allen mt de omge
ving op mijn naamdag bij mij komen
en ook, als ik naar Nimes rijd voor
de Spaansche stierengevechten.
De oude graVin boog zich vol
langstelling naar voren.
..Och kom, zijn die er nog
.,Niet bij ons in de Provence, naar
bij onze buren in, Languedoc Mijn
goede vader zei altijd,~diat Provence
en Languedoc even verscbiillend waren,
als olie en water Hij zeil kwam uit
Aries waar ook onze oudste familie-
woning staat. Maar mijn rffoeder is uit
Toulouse. Zij kon niet buiten haar
Spaansche stierengevechten en reisde,
toen zij nog jonger was. élk jaar naar
Nimes of Montpellier. Mijn vader hield
niet van de Corrida. Daar moet r en
nu eenmaal van kindsbeen af aan
woon zijn, dan trekt het buitengewoon
sterk.”
,,Zgp. zoo, u houdt van stierenge*
vechten? vroeg de oude gravin.
De donkere, zachte oogen der jonge
vrouw begonnen te stralen
Ontzaglijk veel. Verleden jaar had
den wij een maitaddr van dien eersten
rang ’s Middags hadden de stieren 5
paarden op hun horens genomen
Levend op hun horens genomen?
vroeg de gravin met belangstelling.
58
„Ik houd van warmte, maar als u
het wilt, mama, zal ik het raam open
doen.
..Neen, neen, laat dat.'’
De oude gravin legde haar glinste
rende vinger op den zachten vollen
schouder van haar schoondochter.
.,Ik dienk, dat wij het mettertijd
goed samen zuilen kunnen vinden.’
Zeker, lieve mama, dat weet ilr
De beide vrouwen keken elkander
aan en glimlachten. De glimlach van
de oude gravin wals bijna verlegen.
Mendel kwam binnen net de mede
deel ing. dat graaf Gerhard sliep, en
de graaf mevrouw liet verzoeken hem
nti niet wakkefr te maken, maar bij de
oude gravin te blijven dineeren.
De groote, donkere oogen vulden
zich met tranen.
„Goed. Ik zal wachten. Ik Ijeb lee-
ren wachten.”
oprichting van een nieuwe communistische
party, maar dat men moet trachten in de
oude partij weer de leiding te krygen. De
instructie verklaart zich tegen de in
Duitschland opgerichte links-communisti-
sche party en waarschuwt tegen de geva
ren, die in het oprichten van een eigen op
positioneel blad schuilen. Den communisten
in Europa wordt voorts op het hart gedrukt,
dat het den arbeiders en boeren in Sovjet-
Rusland, ondanks alles, veel beter gaat dan
in de burgerlyke staten, die ap denzelfden
trap van economische ontwikkeling staan.
De „Prawda” stelt nadrukkelyk vast, dat
deze instructies zyn uitgegeven, nadat
Trotzky en zijn aanhangers uit de party
zijn gestooten en derhalve een volstrekt
al legaal karakter dragen.
Paul Scheffer, de correspondent van het
„Berl. Tagebl.” te Moskou, oppert de ver
onderstelling, dat dit feit de aanleiding is
geweest tot de verbanning van deleiders
der oppositie.
Voorts wordt uit Moskou geméld, dat de
naar Siberië en den Kaukasus verbannen
leiders der oppositie in een gemeenschap
pelijk schrijven aan de centrale commissie
tegen déze handelwyize hebben gepro*
testeerd.
Trotzky naar zyn verbanningsoord.
Uit Moskou wordt aan het „Berl. Tag.”
meegedeeld, dat Donderdagavond Trotzky
naar Wjerny aan de Chineesch-Toerkstan-
sche grens verbannen wordt. Hy moest
Zondagavond daarheen vertrekken.
Radek is reeds gisteren naar de Oeral
vertrokken, waar hem zyn verdere woon
plaats zal worden aangewezen. In de afge-
loopen week zyn reeds een kleine vyftig
oppositioneelen naar Siberië getranspor-
BINNENLAND.
Wegenplan voor 1928.
Totaal 27 millioen aangevraagd.
Naar wij vernemen, zaï deze week
de kegeering bij, di© Iweede Kamer
et wetsontwerp indiemen tot vaststel
ling van de begroeting van het We-
gejnplan. voor 1928, waarop een totaal
bedrag van ongeveer 27 mihioen voor
de werken tot verbetering on aanleg
van wegen wordt aangevraagdi.
Het gasbedrijf in Arnhem.
Wethouder naxiemiakers heeft giste
ren in de Arniiemsohe gemeenteraad
n edegedeeld, dat ook te Arnhem ror
ruptie heelt plaats gehad en dat de
on.angs oveheden directeur commis-.
sies heeft ontvangen. Er is kanen vast
te slaianj, dat gedurende de jaren 1913
—1927 de directeur van de firma Wil->?
liam Wilson in totaal een bedrag van
lb.700 lee!4, ontvangen, waarbij de
jaren 1917 en 1918 ontbreken. De ma
gazijnmeester der gasfaioriek heeft een
bedrag van f 200 ontvangen. Dezen
was echter niet bekend, waarvoor bij
dit bedrag had) ontvangen en hijeelt
Meij.de! dekte, geholpen door dei
hofmeester, de tafel. Om over iels an
ders te spreken, vroeg de oude ffra-
vin, of de kai enter al bezig was den
kofler uit te pakken.
,,Ik heb in het geheel geen kame
nier, zei Susanne. Voor kameniers zFn(
onze dienstmeLjes niet geschikt. Bit
ons thuis maken wij geen toilet.
,,Ik maak altijd toilet, ook als ik
geheel alleen ben, zei de gravin weer
een oeetje uit de hoogte.
Susanne knikte.
.,Ja, toen ik binnenkwam, zag u er
uit als de heilige Barbara in onze pa
rochiekerk. Ik dorst u daaïom oor
niet omhelzen.
De oude vrouw glimiachte. blijkbaar
volkomen tevreden gesteld.
De hofmeester v»oeg
,.Kan er opgedaan worden mevrouw?
„Ja, dat spreekt.”
Susanne keek haar aan met een
vreemde, bijna vrome aandacht en gaf f
slechts en toe een kort antwoord
Do oude gravin, die van alles maar
een hapje nam. sloeg haar net toene-_
mende verbazing gade. Een beetje
knorrig zei rij eensklaps
„Ach, lieve, dpe dien cohier tocr
af Hij staat afschuwelijk op uw wol
len japon.” i
Heel bereidwillig gehoorzaamde Su
sanne.
„Dat dacht ik al, mama.”
„Ge dtaagt zeker weinig sieraden,
toen toch nog heel jong, en liad nooii
anders dan op het land gewoond. Al
tijd in de zon. Het hjklt wel een stuk
je van het Paradijs, bij ons in nel
Zuiden. Wij zijn natuurlijk eenvoudi
ge menschen. Tin zoo lang Aadré ziek
was, beviel het hem bij onai Maar la
tei had hij op alles wat te zeggen. Ik
moest mij inrijgen en voor tafel toilet,
maken. Ik mocht niet meer indegroo
te hal van de dienstboden komen, a.s
de herders daar hun veriiaien deden.
En dan, toen de jongen kwam-
Susanne haperde en haar onderlip
vertrok ais bij een kind, dart kramp
achtige pogingen doet on» rijn tranen
in te houden.
„Wat toen?’ drong de oude gravin
aan.
Toen ging het in het geheel niet
meer. Wat ik ook deed, niets was
meer goed. Tenslotte weet toch iedere
moeder, ook zonder dat rij bet geteerd'
heeft, wat góed voor haar kind ir. br
heerschte luist cholerine. En onze do”-'
ter reed dag en nacht naar alle kin
deren en bracht de besmetting van<U*
gezonden. Toen klaagde de kleine óp
zekeren nacht over pijnen.
„Het zijn oude, afgewerkte paarden,
zei gravin Susanne geruststellend.
De oude gravin herinnerde zich zoo-
iets wiel eens te hebben gelezen! in de,
„Mémoires” van haar zoon.
,.Iloe kwar het toch, dat jet André
trouwde, lief kind
„Hoe oedoelt u, mama?”
De beide dames lepelden haar mok
ka. Susanne trok langzaam haar volle
schouders op. Zonder een spoor van
verlegenheid, heel open, irichte zij
haar mooie oogen op de oude vrouw.
„Ik weet het werkelijk niet, Leve
mama. Ik geloof, dat hij er iets jon
ger uitzag, toen ik hem trouwde.
De oude gravin sloeg met het gou
den lepeltje op de tafel.
„Iets jonger. Kindlief, het is een
kwart eeuw geleden.
„Denkt u werkelijk, mama, dat het
al zoo lang geleden is Ik weet nog
heel goed, hoe ik destijds van Londen
vertrok. André bracht mij naar ^en
trein. Hij was heef boos op mij. «En ik
was altijd een beetje bang voor hem.
Hij zou mijn vader hebben kunnen
zijn.”
Heel dringend vroeg de gravin
„Waarom was André zoo boos op
u?”
Susanne vouwde de handen op het
witte met kant doorwerkte tafelkleed,
fetn op haan helder, glad voorhoofd leg
de zich een zorgvolle rimpel.
,.Ik geloof, mama, 'adleen omdat i’,-
andere was als andere dame». Ik was
oppositioneelen naar Siberië
