P
99'W
kanten
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBL
D VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
ZOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
i
i
66* Jaargang
Ko. 16698
BERKENWOUDE, BODEGRAVEN,
BOSK'
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
MT
FEUILLETON.
LES ETER
MS
eekbank I
BERGAMBACHT,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OÜDEWATER, REÉUWIJK,
i
Tabletten
genezen.
'een schadelijke
veremcdicinalc
le Ingrediënten,
vooraanstaande 9
|ke werking van g
iet de gastrische g
en opgemekt en
ilen neem een of
U frisch en op-
elpen U bl] bet
i
in5minuten. 3
'totWminuten. J
Donderdag 23 Februari 1928
In 5 minuten.
tot 15 minuten
kruis van robijnen, je
dan
(Wordt vervolgd).
f
ZONNEWEILDE.
Roman van OLGA WOHLBRüCK.
Met autorisatie vertaald door
Mevr. I. P. WESSELINK— VanRowuni
(Nadruk verboden)
idere gevallen.
Ie
vplrigheidsverdiragen,
sluiten van deze ver-
iZy zijn evenwel voor
grootste belang voor
t De Zweed-
igovcr
huid
slapc
'g-
‘ie:
R. HOORWEG. I
zijn (hienby doelde ‘hij op Nederland) deze
uitbreiding wellicht toch zullen aanvaarden,
mits de veiligheid erdoor zal toenemen, m.
a. w. wanneer een voldoend aantal staten
zulk een conventie ratificeert.
liillllSUlE COURANT
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels f 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prys. Liefdadigheids-advertentiën de helft Van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEL IN GEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeeiingen bjj contract tot zeer gereduceerden
prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
jor het uitbreken van
I, Dii’dntengevolge hangt
den vrede af van de
wapening. Er bestaal
erband tusschen veihg-
ven ontvangen
ilkers.
Handel- en
IA8T-V1TE”
18*
Kamer. Zij hoorde zijn lichte en zacii-
tc schreden op ae trap hoorde hei
aisiunen van een deur.
Zij nam liet vliegennet weg de
morgenlucht stroomde in geurige goi
ven in groote lage vertrek.
De hetnel werd bloedrood gekleurd
in het Oosten. Achter de schuur kraai
de een haan, éénmaal tweemaal... In
den stal hinnikte een paard. Honig
zoete geiür woei uit het hooi, dat op
oppers stond, hierheen. De jonge dienst
meid stond aan de pomp, druKte den
zwengel neder en liet het water over
haar gloeiende wangen stroomen. Daar
na hief zij het hoo.d op en lachte naar
het vlammend roode uitspansel zij
breidde haar armen uit, den gloed van
den dag tegemoet.
Maar Suzanne Oberwall stond in de
diepte van de vensterni», ongezien
zonder dat men haar daar vermoedde.
>-n zij kon niet boos zijn op het jonge
lichtzinnige s4*' epsel.
Vandaag zou zij haar nog op he*
erf houden. Alleen vandaag nog. Want
heden moesten er geen tranen go
stort worden nu, na lange jaren,
ivoor et eerst een Gareto het huis der
Vidals zou betreden.
.,Dus, is het niete. spitsmuis, je
maakt geen drukte en komt beneden?
Lou knikte.
„Maak je heel mooi, Lou. Terwille
van mij.”
En omdat zij zich schaatode, dat
ikte.
Bleekzucht -
is Maag of
st, zwaarten in
(uitslag, roode
m enz. op elke
- Rheumatiek,
ever, leverstee-
dle ziekten van
s «eneesmidde-
te vragen aan
in de Medicij-
"oote Markt 7,
n men l(jdt.
In de eerste zitting van den landdag van
Mecklenburg-Streliita benoemde de herko
zen president landrat dr. Foth (socialist)
den vroegeren staatsminister dr. Fhr. von
Keitnitz (socialist) en den burgemeester
van de hoofdstad des lands, dr. Heipertz
(Duiteche volkspartij) tot staatsministers.
Het voorstel der Duitsch-nationalen, om
door stemming vast te stellen, of beide mi
nisters het vertrouwen van den landdag had-
denden, gaf aanleiding tot een levendig de
bat. Tenslotte werd de vraag, of de bedoel
de ministers inderdaad het vertrouwen van
den landdag hadden, met meerderheid van
stemmen in ontkennenden zin beantwoord.
Vervolgens is nog een socialistisch voor
stel aangenomen om ook de ministers
Rustaedt en Sahwabe uit te schakelen van
verdere bewindsvoering, zoodat er momen
teel geen regeering in Mecklenburg Str elite
bestaat.
Met een enkel woord hebben we gisteren
gewezen op die door minister Hymans in
den Belgischen Senaat gehouden rede, waar
bij de door Duitschland zoo zeer gewensch-
te ontruiming van het Rijnland ter sprake
is gekomen. Thans komen wij daarop terug-
Duitschland dringt telkenmale er op aan
dat de ontruiming van het Rijnland zal
plaats hebben vóór het tijdstip in het vredes
verdrag van Versailles vastgesteld. Men
acht deze bezetting ook in strijd met het
streven naar vrede en verzoening dat de
laatste jaren is waar te nemen.
Vooral nu Duitschland, met al de rechten
van een grooten staat, in den Volkenbond is
opgenomen, acht men het ona-edeljjk en on
eervol, dat zich nog steeds buitenlandsche
troepen op Duitsch gebied bevinden. Van
Duiteche zijde wordt dan ook herhaaklelijk
betoogd, dat van een werkelijke toenadering
nooit sprake kan zyn, zoolang de bezetting
‘voortduurt.
Fransche politici en ook leden der
Fransche regeering hebben meermalen
gereageerd^ op het onder woorden gebrachte
verlangen van Duitschland, dat de bezet
tingstroepen Duitschland zoo spoedig moge
lijk zullen verlaten. De Fransche nationa
listen nemen tegenover de Duitsche wen-
rchen te dezer zake een volstrekt afwijzen
de houding aan, doch de meer democratische
elementen zijn wel voor een bespoedigde
ontruiming te vinden, mits Duitschland be
reid is tot tegenprestaties. Wat België be
treft, dit trekt, hetgeen te verwachten was,
gezien de zeer nauwe staatkundige relaties
tusschen Brussel en Parijs, één lijn met
Frankrijk.
Dit is nu opnieuw gebleken, toen Hymans
de Belgische minister van bulitenlandsche
zaken,, bij die behandeling der begrooting
verschillende politieke vraagstukken aan
roerend, ook geruimen tijd stil stond bij de
kwestie der Rijnland-ontruiming.- Met vol
doening gewaagde Hymans van de Fransch-
Duitsdhe toenadering, die zijn sympathie
had, omdat volgens hem ook België elke po
ging welgezind is, waardoor het stelsel van
internationale eendracht en politieke stabi
lisatie wordt bevestigd. Ook vond hij nog
gelegenheid op te merken, dat België tot
een der meest pacifistische landen behoorde.
Wat nu de ontruiming van het Rijnland
aangaat, België heeft er geen bezwaar te
gen, dat deze een feit wordt, maar Hymans
meende, dat men naet overijld te werk
mocht gaan, doch zich door voorzichtigheid
diende te laten leiden. Daarom bepleitte hij
ook niet een onvoorwaardelijke ontruiming
maar stelde deze afhankelijk van het vooraf
verschaffen, door Duitschland, van waar
borgen. Zonder deze garanties, drie de zeker
heid' moeten bieden dat Duitschland op ’t
gebied der bewapening niet buiten den band
Geduld in den goéden zin is geen lauw
heid en lijdzaamheid, maar inspanning
en zelfbeheersching.
Hot 15 minuten.
tot 15 minuten *1
in 24 uren. -1
ischrijvingover H
toringen, huid 1
i koude, slapc 2
cwakking. 9
Het vraagstuk der ontwapening vormt
nog steeds het onderwerp der debatten in
de yeiligheidscommissie van den Volken
bond. Thans is ook de Belgische gedelegeer
de Rollin aan het woord geweest, die het
standpunt door Frankrijk’s gedelegeerde
Paul Boncour ingenomen, begrijpelijkerwijs
heeft ondersteund.
■Belangrijk is datgene wat door den vroe
geren Zweedschen Mrinister-presrident Un-
den naar voren is gebracht. Hy betoogde,
dat de Zweedsche regeering rin het tot stand
brengen van een verplichte anbtrage voor
alle conflicten een werkelijke waarborg voor
de veiligheid ziet. Die regeeringen, die zich
niet willen onderwerpen aan een arbitrale
regeling, moeten in een internationale con
ventie nauwkeurig de punten vaststellen,
waarop zy zich niet aan arbitrage zullen
onderwerpen.
Met betrekking tot de quaestie der veilig1-
heid zeide Unden, dat het veiligheidssy
steem van het Pact van den Volkenbond in
nauw verband staat met het artikel van het
Pact over de ontwapening. Het voortduren
van de bewapening in de wereld beteekent
„Ik ben hef’, iluistecrdie hij. De
nacht is voor mij wat de dag voor u
is Ga slapen. Het geboorteland heen
hem weer, den jongen mijnheer. Ga
slapen, il^tt"Lwaken
Suzaun^Hpkeldie met zware voeten
naar huis terug; niemand zat meer in
de huiskamer; de lalnrp ‘orajidde al
leen nog.
Zij viejl op oen stoel naast den groo
tea. schoorsteen neer en had niet den
.moed naar boven te gaan, naar haar
(kamer voorbij de deur, waardoor een
lijne roode lichtstreep op den steenen
vloer viel.
Zij leunde het mooie hoofd1 met de
prachtige haarkroon tegen den rand
en haar oogleden sloeg zij diiep neer
in zorg volle gedachten.
Eensklaps schrok zij op. Voor haar
aan tafel stond Gerhard. Hij schonk
van den wijn in, dien zij voor ,,de
f kindeken’ had klaargezet. De groote
hanglamp was uitgegaan en door het
vliegennet drong een vaal grijs licht
en woei de zachte, koele ochtendwind
Gerhard lachte zacht, en wat verle
gen.
,.Wat voert u daar uit, mémère
,,Wij hebben op je gewacht, je
vrouw en ik, zei zij.
Zij wilde streng zijn, maar haar
stem trilde van ingehoudien tranen.
„Dat wab toch werkelijk overbodig
En in zijn toon lag de Oberwallsche
hardheid.
Hij dronk den wijn op en verliet de x
90 -
En zij kon het niet begrijpen, da
zij hem niet had geroepen, gelijk een
moeder haar kind moet roepen, als
het ’t pad der zonde gaat.
Een uur zat zij op de bank met in
de schoot gevouwen: handen, niet in
staat zich te verroeren, m doodelijkon
angst, dat iemand zou komen en haa*
hier vinden, op deze bank en zou vra
gen, waar haar zoon was en wat zij
hier uitvoerde.
De professor kon komen, of haar
moeder misschien ook Lou zélf
in haar wit, sneeuwachtig nachtge
waad. Wat zou ze antwoorden, als Lou
haar vroeg: „Waar is mijn man?”
Zij kromp ineen. Iets hards eln kouds
voelde zij tegen haar wang, het raak
te haar schouder, legde zich op haar
in haar schoot gevouwen handen.
Het was de blinde.
men getooide paarden. Zij wenkte hem
uit ’t raam met haar zakdoek toe eu
daar zij nog tijd hed, schreef zij den
brief aan haar vader at.
„Wij verwachten een Spaiansclien
matador, ’t Huis is onderste boven ge
haald. Gerhard is in de beste stem
ming en hei zal zeker een grappige
herinnering voor het leven zijn.
Toen ging zij zich aankleeden. Zij
riep Madlon om haar tie helpen. Maar
in haar plaats kwiakn mémère.
Madlon had op het oogenblik te veel
te doen.
Méni’re had haar bruinrooden, bro-
caien japon aangetrokken, het coeur
echter met zware, crème kanten be
dekt Zij zou het prettiger gevonden
hebben als Lou niet oeneden was gc
koren. Maar nu was er niets aan te
doen. En bet stemde haar eigenlijk
gelukkig, dat Lou er zoo .buitenge
woon lief’ uitzag. Zij hoore|e toch jij
het huis. Niets kon mooi genoeg zajn
voor den gevierden gast.
„Wij hebben nog een telegram e
kregen. Hij brengt behalve zijn fokker
ook zijn secretaris mieö.”
Lou lachte harteljk.
„Hij kan stellig niet schrijven?
Mémère werd ernstig boos.
,.En al kon hij niet schrijven,
is hij nog, wat hij is.”
BUITENLAWDSCH NMVWS.
DUITSCHLAND.
Electrischt* sneltreinen.
De bladen melden, dat sinds Maandag in
Duitschland de eerste electflsdhe sneltrei
nen loepen en wel op de lijn HalleLeipzig.
De wagens «yn nog grooter dan de moderne
D-treinwagens. Met de staanplaatsen inbe
grepen, kunnen 100 tot 110 personen wov
en vervoerd. De treinen loopen 100 k.m. per
uur.
De opstand in <te gevan«|Bia tg Tegel.
Naar wy nader in de bladen lezen over
het oproer in de strafgevangenis te Tegel,
bevonden zich in de gevangenis, toen het
rumoer uitbrak, 1400 gevangenen. Overdag
wenden zy gedeeltelijk gezamenlijk te werk
gesteld, zoodat er gelegenheid bestond on
tleding van gedachten te wisselen. Reeds
gedurende eenige dagen hadden de bewa
kers opgemerkt, dat er iets gaande was; dat
de hoofden vaak bij elkaar werden gestoken
en dat er iets ongewoons leefde onder <le
gevangenen. Deze stemming werd voor een
deel toegeschreven aan ontevredenheid ten
gevolge van een verplaatsing van de gevan
genen naar andere cellen.
Toen nu op den bewusten dag de bewa
kers in een groote gemeenechapsce! weer
wyiziging wilden aanbrengen, welen de be
woners de mannen plotseling aan, zoodat
dezen zich gedwongen zagen het veld te rui
men, tot het alarmsein de noodige hulp zou
hebben gebracht. Onder de oproermakers
bevond zich een zigeuner, een der laatste
dagen binnengebracht teneinde een langdu
rige straf te ondergaan wegens een messen
vechtpartij. Deze zigeumer nam dadelyk de
leiding op zich, Viet de cell barrikadeeren en
gisterem niettegenstaande dc waarschu-
w ingetn van mémère toch was ingesla-
pen en nu blij was, dat Gerhard
inplaats vangeprikkeld te zijn zooais
andiers lachend en goed geiuimd
haar bedenkingen weerlei, zociit zij in
de kisitein en spreidde de schatten van
haar kostbare uitzet voor hem uit.
Hij zelf koos een wit kanten Kleed
je. hooggesloten, dat haar omsloot als
een taudraall
..Daarop het kruis van robijnen, je
zult er als een kleine koningin uit
zien.”
De ijdelheid van den man was m
hem ontwaakt, die van zijn eigen vrouw
een tentoonstellingsvoorwerp maakt
Wie deze Gareto ook intocht zijn, hij
had zeker veel schoonheid en beval
ligheid gezien zijn naam was zelfs
genoemd voor de volgende Gornda
voor dén koning van Spanje.
Misschien slagejrs. Maar dan toch de
eer Jen van het beroep.
<nerhard had zich bereid verklaard
den wensch zijner grOotfinoeder te vol
gen en naar Arles te ri:den om l em
af te halen.
..Gij zijt hier de meester. Dat is zoo
gewoonte bij ons.”
Het leek Gerhard een dwaze vas-
tennachtgrap. En Ixm moest hem
lachen, zoo grappig als hij haar de
ontvangst schilderde zooals hij zich
die voorsteldie.
Daarna zag zij hem wegrijden m de
groote familiekoets met de met bloe.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal’ 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onzr agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
een groot gevaar 1
toekomstige oorlog
het handhaven v®
doorvoering der d(
dus ook een nauw
heid en ontwapening. De voorstellen van de
Duitsche delegatie ’hebben verstrekkende
reëele beteekems. De Zweedache regeering,
aldus Unden, heeft*dtelf geen belang by het
sluiten van regiona»
zy zal daarom aan het
dragen niet deelnemen,
andlere staten van het .o-
de verzekering van Oen vrede,
sche regeering deelt met betrekkihg tot de
veilugheidsquaestóe de opvatting van de
Duitsche en van de Engelse he regeering.
Zooals gemeld heeft ook de Nederland-
»che gedelegeerde Mr. Rutgers zjjn stand
punt uiteengezet Volgens een'telegram uit
Genève aan het Hlbld. heft Mr. Rutgers den
nadruk gelegd op de noodzakelijkheid om
by het zoeken naar nieuiwe wegen voor vei--
grootling der veiligheid rekening te houden
met de by het ontwer®en van een algemeen
verdrag voor veiligheii en arbitrage opge
dane ervaring. Ook al is een diergelijk groot
werk thans niet voor verwezenlijking vat
baar dan is nog niet uitgesloten, dat een
verdrag van minder grooten ontvang thans
geen kans van slagen zal hebben. Mr. Rut
gers meent, dat de Voléknbond ’n directe ac
tie moet uitoefenen bij het zoeken naar groo
ter veiligheid dan het pact den leden reeds
biedt. Hy geeft hieraan de voorkeur ‘boven
het ontwerpen van model- of type-verdra-
geai), die eerst dan practische waarde ver
krijgen, wanneer ze na directe onderhande-
lingen tusschen de staten door een groep
van staten worden geratificeerd,
Mr. Rutgers heeft dan 'n warm pleidooi ge
houden voor de zoo^i^P9M|M«*<riJ>ectieve
verdragen die do<*r een bepaald aantal sta
ten woirden gesloten en daarnaast eventueel
nog geteekend worden door andere staten.
De directe actie <üe de Raad hierbij kan uit
oefenen ris niet alleen het woord, dat hij de
staten tot teekeniing van het protocol van
zulk een verdrag kan uitnoodigen, hy kan
er bovendien voor waken dat de verdragen
geheel binnen het kader van het Pact tot
stand komen. Spreker meent, dat er vol
doende onderwerpen zijn die voor een rege
ling door deugelyke collectieve verdragen
in aanmerking komen,
Dat arbitrage en conciliatie voor regeling
in collectieve verdragen in aanmerking kun
nen komen, eischt het Zweedach ontwerp
verdrag. Voor een collectieve regeling ko
men voorts in aanmerking het Finsche plan
tot verleening van finandeele bijstand aan
een aangevallen staat, alsmede de aanvaar
ding door leden van <len Bpnd van zekeren
byzonderen ‘bevoegdheden van den Volken-
bondraad in tyden van crisis, zooals door
den Duitschen gedelegeerde is voor gesteld.
Wat dit laatste voorstel betreft, merkt Mr.
Rutgers op, dat de staten die niet voor ujt-
breiiding van de bevoegdheden van den Raa"
de bewoners zich wapenen met pooten van
stoelen enz.
Toen de bewakers tot den aanral over
gingen, en er al spoedig in slaagden de bar-
rikaden te verwijderen, wierp deze zigeuner
zich met een soort dolk in de vuist op den
vyiand. Na een scherp gevecht werden de
gevangenen tenslotte overmand, zoodat de
cipiers de handen vrij kregen om zich tegen
anderen inmiddels in verzet gekomen ge
vangenen te keeretn.
Pas laat in den avond was de rust, her
steld. Aan weerszyden viellen gewonden.
Een petitie aan koning Aman Oellah
te Berlyn.
Nu koning Amanoellah van Afghanistan
te Berlyn is aangekomen, zal hem daar door
bemiddeling van het ryksministerie van
Bhitenlandsche Zaken, een petitie worden
aangeboden, waarin hem een willlig oor
wordt verzocht voor de smeekbede van een
ongelukkige Duitsche moeder,Charlotte
Böttcher.
Deze vrouw brouwde eenige jaren geleden
met een Afighaansch burger, die haar later
naar «ijn land meenam. Het huwelijk was
alleszins gelukkig en in Afghanistan schonk
de vrouw haren man verscheidene kinderen.
De man stierf, en daarop bevond die vrouw,
tot haar schrik dat zy, krachtens de wetten
des lands, de slavin werd van haar mans
broeder, die aanbood haar te huwen. Dit
weigerde zjj, en het Duitsche consulaat te
Kaboel, haindelend op instructies uit Berlijn,
kocht haar uit haar zwagers handen vry.
Haar werd boen medegedeeld dat zij, wan
neer zij wilde, Afghanistan kon verlaten,
maar dat haar kinderen in hun geboorte
land moesten blijven omdat zij Afghanen
zy'n. Charlotte Bötteher, geslingerd tus
schen verlangens naar haar vaderland en
liéïde voor haar kinderen,*t>leef by de -laJfet-*^,
genoemden, en woont nog in Afghanistan
met een pensioen vanwege den koning, wien
men thans echter wil verzoeken, haar met
haar kinderen vry te laten gaart.
ALBANIë.
De Hongersnood.
Uit Genève wordt gemeld: dat de regee-
ring van Albanië om de tusschenkomst van
den Volkenbond heeft gevraagd ten gunste
van de slachtoffers van den hongersnoot!,
die Albanië teistert, daar de hulp van het
Italiaansche Roode Kruis niet langer toe
reikend is.
Dit verzoek zal op de agenda van de eerst
volgende raadszitting worden geplaatst.
VBMKNIGDB STATKN.
De ramp van de „S 4”.
Het hof van onderzoek der marine heeft
inzake de aanvaring op 17 Januari tus
schen den torpedoboot jager „Paulding” en
den onderzeeër ,^S 4” beide commandanten
aanspnakelyk gestéld. Voorts heeft het ge
adviseerd om schout-bij-nacht Brumiby te
ontheffen van het bevel over den dienst der
ondereeeërs wegens onoordeelkundig op
treden bij het reddingswerk.
De ontruiming van het Rijnland en wnt danrann
vnstzit.
Het vraagstuk der ontwapening in Genève. Een rede van Mr. Rutgers.
Mecklenburg-Strelitz zonder regeering.
I springt en evenmin, wat het ibetalen der
schadevergoeding betreft, in verzuim ge
raakt, kan België het niet stellen. Vandaar,
dat Hymans Duitschland bedektelijk den
raad gaf met duidelijke voorstellen te ko
men, waarin waarborgen zijn belichaamd,
die even effectief zijn als de garanties wel
ke thans de bezetting verschaft. Zoodra
Duitschland deze voorstellen heeft ‘inge-
diend, is België bereid deze met zijn bond-
genooten zoo objectief mogélyk aan een on
derzoek te onderwerpen. In elk geval ver
langde Hymang als iets onontbeenlyks
zoowel voor België als voor geheel Europa
aldu£ de minister dat er garanties woic
den geboden voor de eerbiediging van het
demilitarisatiie-regime in ’t Rijnland.
‘Duitschland zal echter ook nog anders
zins over dq, brug moeten komen; zooals
men weet berusten er by de Nationale
Bank te Brussel nog mil Harden marken, die
bij den wapenstilstand in België zyn achter
gelaten en die, naar België wenscht, door
Duitschland moeten worden teruggenomen.
Hymans gewaagde in dit verband van een
„onaanvechtbare schuldvordering”, ten aan
zien waarvan Duiitshland bepaalde toezeg
gingen niet is nagekomen. Wanneer er dan
ook schikkingen mochten worden getroffen
met betrekking tot de ontruiming, dan dient
eveneens aldus het Belgisch standpunt
de markenkwestie vooraf te worden ge
regeld op een wijze, die België bevredigt.
De Duitsche regeering weet thans wat
men verlangt. Thans is het aan haar om
met voorstellen te komen.
8