EN DUDA KEN OON. lanten ira NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN Maandag 27 Februari 1828 No. 16701 68«Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen i FEUILLETON. MIES ETER BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOENHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Tabletten i genezen. jeen schadelijke Ivere medicinale lie Ingrediënten, vooraanstaande ijke werking van net dc gastrische r :en opgewekt cn H elen neem een of U irisch en op- I I j I 1 Reparation 355 4 >ure8 Telt n men lijdt. 'S"E BIHTENLANDSCH NIEUWS. en icipen. U bij bet naar haar man „lts. bloed, waar (Wordt vervolgdfi o oor jke »rd. De groote natuurwet is: probeer en gij zult de kracht hebben; maar zij, die niet probeeren, hebben ook niet de kracht. dere gevallen. Rotterdam •n, Breukband» {•courant gratia 2670 In 5 minuten. .6 t n minnlnt geneesmidde- te vragen aan in de Medicjj- •oote Markt 7, en derde. Dat koet men ziet hel ZONNEWEELDE. Roman van OLGA WOHLBRüCK. Met autorisatie vertaald door Mevr. I. P. WESSELINK-— Van Rossum (Nadruk verbedem Oe Zuid-Tirolsche kwestie, Oostenrijksche critiek. nooten, wier kinderen het voortaan moeten «tellen zonder godsdienstonderwijs in de taal, die zij met de moedermelk hebben in gezogen. Deze nalatigheid wordt Seipel door vele Oostenrijkers vooral kwalijk genomen, omdat hij in de katholieke kerk een hoog ambt bekleed en uit deze hoofde alleen reeds het gezag bezat om een ferm protest te laten hooren. In Italië is men daarentegen ook over Dr. Seipels woorden zeer verontwaardigd en zelfs hebben zijn uitlatingen aanleiding ge geven tot een interpellatie in de Italiaan sche Kamer. De vraag werd gesteld wat Mussolini denkt te doen tegen de onwaar dige manifestaties van haat en de tegen Italië gerichte demonstratie in den Oosten- rijkschen nationalen raad. Verder werd de aandacht gevestigd op den leugenachtigen veldtocht van verant woordelijke Oostenrjjksche kringen tegen de eenvoudige toepassing van Italiaansche wetten in een Italiaansche provincie. Mussolini schijnt niet dadel yk te hebben geantwoord. Het verluidde dat Italië zijn gezant te Weenen zou teriugroepen, een stap die reeds bij voorbaat door de Italiaansche pers werd toegejuicht. Dit schijnt echter niet juist te zijn geweest; wel dat de Ita liaansche gezant van zijn regeering de tele grafische opdracht kreeg, onmiddellijk naar Rome te komen, waar hij vandaag door Mus solini zal worden ontvangen, teneinde dezen persoonlijk in te lichten over de betooging in den Nationalen Raad inzake Z.-Tirol. In Horugaiarsdhe politieke kringen is men van meening dat de moeilijkheden tussohen Oostenrijk en Italië omtrent Zuid-Tyrol welke hier zeer betreurd worden een gevolg zijn van de reis van Dr. Seipel naar Praag, terwijl de toenadering tot Rome als doel van dlezte reis voor oogen werd gehouden leven ontvangen ruikers. ie Handel- en VEAST-ViTt” ■ag. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den bezorgkring) 15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN M EDE DE EL ING EN1-4 regels 2.05, elke regel meer 0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededelingen by contract tot zeer gereduceerden pry's. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande laren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn. beschrijvingovcr /storingen, huid- te koude, slapc- nzwakking. (1 cte. Bleekzucht a Maag of t, zwaarten in ^uitslag, roode n enz. op elke Rheumatiek, jver, leverstee- 11e ziekten van Li' een gektei’*- t stop beduidt, snelheid, blauw dwingen. nieuwe lijke. Zij moest aan haar vader denken, zooats zij hem in Berlijn in een, uit medelijden voor hem gehuurd, atelier had gezien En hij schiep werken, die in die kunstgeschiedenis van zijn tijd en zijn land blijvende waarde hadden In die scholen zou misschien eens zijn had. Dit tweede bericht wekte den indruk, dat alles in orde was en geen assistentie be hoefde te worden verleend. De commandant van de kustwacht had niet het minste idee, dat het Italiaansche schip in de diepte was verdwenen. Later seinde de „Moldania” van de P. and O., dat men een wrak had gezien, dat den naam „Alcantara’’ droeg. Terstond na ontvangst van dit bericht zijn toen de red- ciingshooten van Dungenea» en Rye Harbaur uitgevaren, echter tp laat, want men vond niets dan het wrak van de Alcantara. Van de opvarenden was geen spoor meer te on - delcken. De kapitein van de „Towarisj”, Fried mans, weigerde na aankomst te Southamp ton voorloopig eenige verklaring af te leg gen, hoe hy er toe gekomen was het eerste S.O.S.-<sein in te trekken. weer .evend in ons warden.' Zeker, zei monsieur Uitvier, zulk ten carrier© lieeit zeds' Serrano Gere- to zien met hunnen uroomen. ,.iioe bedoelt u dat?” vroeg Suzan ne Uber wall en ,.vecK heel verbaasd. Mevrouw Viual zat als altijd op de schitterend wille stoep van het huis. x^euior Baja’oz ia.u het eindje van een algebrande, zwart geworden siga ret m uen hoek van zijn mond en snuhieuit'e met zijn breede neusvleu gels. Het rook naar hooi. Ergens moest men toch kunnen gaan liggen. Hij ging op den reuk af en kwam aan de schuur. Santo Dios. Dat eindeloos getafel, en de wijn en de jonge, mooie zon- uewariue vrouwen. Hij Brok zijn jas luit, trok den ongewonen kraag qmlaag en viel met zijn zwaar, warm lichaam in hel hooi. (.areto «as toch de beste. Voor de stióve diners in de groote hotels van Madrid, daar bedankte hij voor. Maar zoo n schappelijk landgoed, waar men na tafel behoorlijk kon uitslapen, dat was wat voor hem. En dat had Ga- reto begrepen, tot dank zou bij zich iiorgetn leenen om te oefenen. Dat was eigenlijk zijn ambt niet, maar op reis.;.. Men kon Gareto tooh niet la ten ritten.... Hij moest overmorgen weer de eerste zijn in Nimea. Dan viel er ook wel weer wat af voor hem Bajadbz een paar honderd op zijn minst en een vat wijn voor den win ter. Een eenvoudig avondn aal vereenig- dc allen weer in de groote, lage kamer De professor speelde een larandole, vergat rich toen een beetje, omdat hem de zoete wijn naar het hoofd was gestegen, en begon zelfs zijn ouden wals te spelen. „Mag ik?” Lou keeik vragend ,Wel natuurlijk.” En zij danste nipt Gareto de ‘afel om in haar wit wazig kanten kleedje en haar blonde krufllemle haren flad derden om hem heen als een lichte wolk. ,.Kun je dansen, Madlon Madlon stond aan tafel en ruimde de borden op. Haar mooi, door de zon verbrand gezicht gloeide. Er was niets onbetameüijks in, dat een landheer met de dienstmaagden een ronde danste. Niemand zou daar iets van kunnen zeggen. Maar mevrouw Vidal sloeg met haar stok tegen den vloer. ,.Je hebt je werk. Madllon, ga.” Het mensje werd bleek, een prachtig Sèvresbord viel uit haar hand en la’ in scherven op den grond. Mevrouw Vidail herhaalde „Ga.” ENGELAND. Itahaansch stoomschip in het kanaal gezonken. Van de 23 opvarenden slechts één gered. Het Italiaansche stoomschep „Alcantara vartrokken op 17 Februari van Gibraltar met Mestemminig naar Eng1,eland, is na een botsing met het Russische opleidingsschip „Towarisj” in den mist bij Dungeness ge- zonken. De „Towarisj” was met averij op weg naar Southampton. Het schip is Zaterdag nacht te Southampton buwengetieept en had slechts een overlevende van de „Alcan- taxa” aan boord. De overige 22 opvarenden van het Italiaan sche schip hebben den dood in de gplven gevonden. Giovanni Pavon, de eenige overlevende der opvarenden verklaarde by zijn aan komst te Southampton dat de „Alcantara” het Kanaal opvoer, toen de „Towarisj” haar bijna midscheeps trof. Hij zelf werd geren, doordat hij zich na de aanvaring aan de kettingen bij den boegspriet van het Russi sche schip wist; vast te klemmen. Able verdere nasporingen naar andere overlevenden der „Alcantara” zijn zonder resultaat gebleven. Wel zyn een leege red dingsboot en twee reddingagordels van het gezonken schip bij Rye Harbour aan land geipöéld. Het blijkt thans, dat het reddingswerk vertraagd is dooj- een zeer ongelukkig mis verstand. De commandant van de kustwacht te Sandgate verklaart, dat hij Vrijdagnacht een fJ-O.S.-sein opving van het Russisöhe schip. Terstond 'telefoneerde hij naar de reddingsbooten te Dungeness en Rye Harbour om naar het tooneel van de ramp te vertrekken. Bijna onmiddellylk na het eerste noodsein kwam echter een tweede bericht van de „Towarisj”, meldend, dat alles wel was en het schip geen hulp noodig vooral af te keuren is dte houding van Julius Barmat tegenover dr. Höfle. rnANJUU». Een erfenis van 250 tyillioen -francs. Een Parijsche weduw# de gelukkige. De Petit Parisien meld^.dat de weduvv. Jaubert-Berthelot te Parjja een erfehis van 250 millioen frans heeft gekregen, die huur door een in Amerika overfcjjen neef zyn na gelaten. Volgens den laatEen wil van dten overledene zal madame Jautert echter eerst over zes maanden in hetLbez.it van dit ge weldig vermogen komen.;'Tot de nalaten schap behooren groote lazerijen in dér. staat Montana en een ^antal ranches in Arizona en Califomië. De gelukkige erf genante is natuurlijk zeer in haar schik met het haar te beurt ge- valllen buitenkansje, dochjy was ontstekt, toen zy de hoogte vernai&van het bedrag aan successierechten, dat zy zal hebben te betalen. arijs. fparys, dat da- ■t evenals in pende aandacht ir van politie faeYing der ver plaats .:gehad, waarin ilitie, een nieuw Hng heeft voor- rois naar vangen genomen, ais verdacht van fraude met de leveringen in natura herstelrekening tusschen Duitschïand en Frankrijk. Hij is nu op verzoek van zjjn dokter uit de voor- loopige hechtenis ontslagen, maar heeft in afwachting van zijn proces «en borgstorting moeten stellen. Alvorens hem te laten vertrekken heeft de onderzoeksrechter hem geschat en... een millioen als waarborgsom geëischt. En het miilliioen is onmi<Melllyk neengjeteld gewoi- den. Dat de rechter niet verwonderd is ge weest, bewjjst wel, dat men ook zich onder <le toga moderniseert. 'Tijdens het proces- Bolio viel een rechter uit de wolken, toen bleek, dat Bolo op een van zijn reizen een millioen had gebeurd. Hij begreep niet, hoe iemand, dat maar zoo bij zich kon steken; waarop Bolo zei: .^Mijnheer de rechter, een mïllioen, dat Is niet vee). Dat is maar een klein pakje. Daar gaan er verscheidene in mijn portefeuille” De rechter was er niet zoo spoedig van bekomen. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen Worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—0 uur. Administratie Telef. Interc. 82; Redactie Telef. 83. Postrekening 48400. GOinsr.lïE COURANT. Zuid-Tirol, het gebied dat by het. sluiten van het vredesverdrag van St. Germain aan Italië werd toegewezen, een Italiaansche provincie dus is geworden, staat ntomenteel in het teeken der belangstelling. Indertijd ia van Italiaansche rijde nadrukkeLyik toegezegd, dat het eigen wezen van het Duitsche element in Zuid-Tirol, zoowel in nationaal, taal- als regilieus opzicht, zooveel moge! ijk zou worden ontzien. Het fascisme draagt echter een ultra-nationalistisch karakter en naarmate Mussolini’s macht en aanzien steeg, werd een politiek gevoerd, die het er op aanstuurde de nieuw verworven gebieden geheel in Italaaanschen geest te U-geeren, de Italiaansche autoriteiten beijverden zich bjjna hartrtochtelyk om alles, wat maar eenigiszins aan het Duitsch herinnerdle, te doen verdwijnen. De Duitsche taal raakte volkomen in het gedrang, in de schóól, in de pers, in de kerken. Zelfs de famih'ènamen moesten Italiaansch worden en evenéens de grafinscripties. Van zelfbestuur, in welken Vorm ook, is niet de minste sprake meer. Verscheidene Duitsche vereenigingen wed den ontbonden, maar vooral heeft het de ontstemming der betrokkenen gewekt, dat er een verbod werd uitgevaardigd, hierop neerkomende, dat het godsdienstonderwijs niet langer in het Duitsch mocht worden gegeven. Dat vele Oostenrykers de maatregele-1, die tegen hun vroegere landgenooten wor den genomen en die hun van vele vrijheden berooven, laken, is iets vanzelfsprekends en ook is het natuurlijk, dat in den Oostenryk- scheo Nationalen Raad verschillende leden van het parlement lucht hebben gegeven aan hun verontwaardiging over de Italiaan sche politiek, die zy volstrekt in stryd met het vredesverdrag achten. Een scherpe kri tiek is er op het fascistische regiem ge oefend, die door afgevaardigden van de meest uiteenloopende politieke richtingen werd toegejuicht. Eén der sprekers deed ten slotte dan ook een beroep op het wereld geweten. De rede, welke hjj hield, nadat Mussolini’s regeermethode ten opzichte van Zuid-Tirol in 't parlement zoo scherp was veroordeeld, werd gekenmerkt door een voorzichtigheid zonder weerga. Tot den Volkenbond wensch- te Seipel zich niet te wenden en ook zeide hy, dat het niet aanging zich te mengen in Italie’s binnenlandsche aangelegenheden. Hy bepaalde er zich toe een beroep op de Ita liaansche regeering te doen. Seipel gaf fei- teljjk toe, dat een sterke zich alles mag ver oorloven tegenover een zwakke en het recht ongestraft met voeten kan treden. Vrees voor het zoo spoedig geprikkelde Italiaan sche nationalisme bracht Seipel er waar schijnlijk toe een felle kritiek achterwege te laten en te volharden in zijn passieve poli tiek tegenover Italië. Zelfs kwam hy niet eens krachtdadig op voor zyn geloofsge- 93 - Sedert dien onveirgotelijken dag in de arena laat men Gareto bij alle mo gelijke gelegenheden door een of twee ven zijn pachters vergeaellen. «Jij spreeilrt ternauwernood met ben, maar hij laat hen deelnemen aan al het eerbetoon, dat hem bewe|zen wordt. Hij gee t hun te eten en te drinken, en drinkt hen zelfs toe zooals u ziet En zij komen weer thuis terug, bedwelmd' door rijn persoonlijkheid en doordrongen, van zijn beteekenis. Lou was geheel verward door al nel en het voor haar onbegrijpe- ui u uiiuuivu. 5 tot 10 minuten. ,0 tot 15 minuten. J 10 tot 15 minuten in 24 uren. H DUITSCHLAND. Het proces-Barmat. Vyf jaar gevangenisstraf •100.000 Mark boete geëischt. Zaterdagmiddag heeft in Berlyn de Ober- staatsanwalt dr. Trautmann requisitoir ge houden in het Barmat-proces. Hy eischte tegen Julius Baa’mat 5 jaar gevangenisstraf met 400.000 mark boete, siubs. voor <le geld boete voor elke 100 mark 1 dag gevangenis straf, met verlies van burgerrechten vooi den tyd van 5 jaar, met aftrek van de pr£ venltieve hechtenis ran 31 Dec. 1924 tot 2J Mei 1925 en van 6 Maart 1926 tot 10 Maart 1926. In zijn requisitoir wees de Oberstaaitsan*- walt erop, dat de door misdrijven van Julius Barmat veroorzaakte schade op rond 30 miillioen goudmark geraamd moet worden, in het bizonder van belang is de henadre ling van de Pruisische bank, terwijl moreel naam worden geleeru, oplat de op- bloeiendie jeugd zich naair rijn voor beeld zou vormen. hu lodi keken de besten van zijn k'nxi, de voornaaimsteu, over hem heen, zoolang hij nog onder hen leefde, ol wendlden hem koel den rug toe, omdat hij anders was dan rij. Malar hier, aan deze tafel, zat een man, dien het volk toejubtelde, voor wien de eersten van het land zich bogen, omdat hij een stuk ijzer vol gens de regelen van de kunst in den schedeil van een stier wist te stooten. Haar oogen brandden, rij kon nau- wHijks meer adem halen in de heete lucht. Mevrouw Videl hief eindelijk de ta fel op ter eere van den gast had men in den tuin matten uiitgespreid en (rieten stoelen en tafels neergezet. Men dronk sodawater met ijs en daarbij zwarte koffie met cognac. Bewonde rend gingen de blikken van Gareto naar de fijne, slanke gestalte der jon ge vrouw. „U bent een Duitsche, niet mevrouw Hij reikte liaar het kopje koffie toe en hield het zilveren emmertje met stukjes ijs voor haar vast. Gerhord streek Lou met een snelle beweging over het haar. „De vader van mijn vrouw is een bekend beeldhouwer.” Gareto boog even. „Ik ben van plan een Gasimaai ten Hove. Zaterdagavond is m ue uaierijzaal vun het kou. paleis in het Nooruein- de te ’a-Gravenhage een gastmaal ge- nouueu door de Komngui aangebouen a*iii ue numaiire auioineuten. .uet de Koningin namen oe Prins en Prinses Junana aan uen maauUju deel, alsook, een aantal leden der hol- nunuingen. van de mrtitaiire autoriteiten die lot de genoodigden behooruen noemen wij gep. generaal bnijuprs, ouu-opperbe- vetneboer van land en zeemaan t, en vice-namraal Rambonnet, insp. gene raal v. h. loodswezen. De Koniiigin-xiioeUcr. 'Het huidehnjk ger Nederi*,idMChe vrouwen. oen yer leuen van het nooidcomit voor hei buiuebiijk scnrijn aan, ue bladen in januari 192U zal het vijiug' jaar geleden rijn, uat ouze ai^emeen Oe- ininue en geterue Koningin-Moeuer naar voet op Nedeiuanuscucu dow-sh zette, eUf aoor haar buhenjn. met ko mug Willem den Derde onze Konin gin zou worden, de eerste Neuerianu- sene Vrouwe. Ln nu na een halve eeuw weten wij* ad 1 en, hoezeer onze Komngin-Aloe- aer er in geslaagd is een der onzen te zijn. Wie wij ook zijn, noog ol laag, rijk of arm, jong oi oud, wjj voulen. liet, de Koningin-Moeder staal midden in ons leven. Aan „alle din gen waarin een Klein land grooi kan rijn' (een van tiaar afhomstig gevleu geld woord), gaf zij haar bciangstei- nng, en er was veel, dat haar moree- len en daadwerkelijken steun Kreeg. Meer bevoegden zullen schrijven over alles wat wij de KoningJi-Moeder (e danken hebben, als Koningin en als Regentes, als do Moeder onzer gekiel de Koningin, wij vrouwen eeren haar Het verkeer te 1 Het verkeersprobleem te g| liijiks moei'yker wordt, u alle groote steden de voortd der politie. In de prefectiui heeft deaer dagen een ven^ keerscommissie Guichard, de directeur der plan voor een verkeersiveg gelegd. «*- i Een helangiijke verandering is dat ae gewone borden met waars®wingen en in structies aan voetjganfg'erg7|èn chauffeurs zullen woiden vervangen de schijf: rood, wanneer groen voor het matigen d voor alle andere waarschüwingen. Deze waarschuwingen n,i.St woorden worden aangeduid, maar met beel den. Zoo zal b.y- de schijf by een kruispunt voor voetgangers een plaatje vertoonen met een loopenden man; de nabijheid van een school zal worden aangetoond door de afbeelding van een schoolknaap met eon tasch. De richtingssignalen zullen bestaan uit dikke metalen pijlen, terwijl de paden, waar over de voetgangers drukke straten moeten oversteken, met metalen platen zullen zijn „geplaveid”. De voetgangers worden trouwens aan een streng reglement onderworpen. Voor hen gekit het beginsed: de weg is voor de voer tuigen en de trottoirs zijn voor de voetgan gers. De voetgangers moeten de straat in loodrechte richting van het eene trottoir naar het andere oversteken. Zij magen nooit een kruispunt oversteken, maar er langs omheen loopen. Voertuigen moeten hun vaart inhouden en zelfs stoppen om den voorrang te geven aan den voetganger, wanneer deze van de eene straat naar de andere gaat, of wannöer hij zich op een punt bevindt, dat speciaal voor het over steken is aangewezen. De meneer die een millioen waard i°. Een veehandelaar, Luicien Levy was ge- Duitbchlaiiili te maken. Menschen ais wij leeiren slechts op reis. Ik houd van ue beeldhouwkunst. Zij is eenigszins verwant met ons. Men staal tegenover een kolos en moet hem overweldigen. Gerhard lachte harteMjk. „Maar de kolos van den beeldhou wer is ui elk geval makker?’ „Doch heit duurt langer, voordiat men hem meester wordt. Ik heb eens a.s model gediend voor een bedldhouw^r. Ik weet dus wat dat is. Die lapge marteling dat aarzelen ik wexd dadelijk in marmer gehouwen die eerste sLag met den hamer en dan de tweede en derde. Dat koet ook bloed, waarde graaf alleen niet.” „Ik houd van de kleur van het bloed, zei Gerhard. Die behoort er bij. Gareto bekeek den kleinzoon vJn mevrouw Vidal voor het eerst op rnerkzaam. ..Hoe lang bent u hier?” vroeg hij. Gerhard' keek hem vragend aan. Dewen zomdr Maar ik ben hier gebaren en ben mijn kinderjaren niet vergeten.” Heit k,lonk een beetje hoogmoedig. Op de bank onder het raam van Lou’s slaapkamer zat mémère met mon sieur Olivier. Hij vertelde haajr ze«er hetzelfde, wat hij te voren aan Lou had' verteld. De oogen straalden in haar mooi, goed gezich|t. Zij zei „Het rijn buitengewoon mooie 'a- gen, als de sprookjes onzer jeugd I

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1928 | | pagina 1