EN
VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
lanten
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBL
Zaterdag it
No. 18718
laart 1928
68* Jaargang
JHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
EERSTE BLAD.
J1AUES ETEH
BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKI
OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK,
GOUDERAK. HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
EEUILLETON^
Stad en Platteland.
BERGAMBACHT,
NIEUWERKERK,
i Tabletten I
ir genezen.
t geen schadelijke 1
zuivere medicinale
volle Ingrediënten, -.
*st vooraanstaande
elijke werking van 2
t met de gastrische -
;teen opgewekt eu
voelen neem een of
Bit U frisch enop-
UVVJL/JU41WXJUM MnirkUllVUVlllj A.*v*-*wv*»*
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
BRIEVEN
t
n men lijdt.
E. M. T.
zoon,
steu-
de
(Wordt vervolgd).
gansch
openf
Idlen uit haar don
witte. geUankette
,09-
■pj®.
on-
dere gevallen.
van
Uw
kt.
Gelukkig hij, die de zonnestralen leerde
op vangen, welke altijd nog door den mist
end.en nevel van het verdriet doordringen.
e geneesmidde-
te vragen aan
in de Medicjj-
roote Markt 7,
ZONNEWEELDE.
Romen van OLGA WOHLBRüCK.
Met autorisatie vertaald door
Mevr. I. P. WESSEL1NK-Van Rossuru
(Nadruk Verboden i
Gerhard Obeatwall slenterde dbor do
straten van Aries. Door de nauwe,
bergachtige straten, die met puntige
steetaen geplaveid waren en waarover
jong®, mooie nueflsjjes zoo bevallig trip
pelden en vrouwen aoo voorzichtig
Zaterdag jJ. h
ling plaats gehw
weerga in ue w
ziek-museum, da
één man, wylen
lang geleden is 1
by zyn overiyde
brief zijn groot
Eigemyk was I
ny had echter e
geest en al zyn 1
vin cuituur-ge®
hoogst zelden v<
sfeer der gro<
een wetenschaj
mensch is. Sch
en hy was bovt
was aan zyn b
verzamelingen
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. In tere. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
brieven ontvangen
erbrulkers.
icho Hendel- en
„YEAST-VITE”
Haag.
Nu echter staat d
en de conservator
stellenden beeotlaw^
Het museum bevat
instrumenten
ste tijden af tot heden 'toe. Daarnaast is
enorme bibliotheek aanwezig op muziekge
bied, de grootste die er bestaat en ten slotte
is er een verzameling platen en feto’s die
alle betrekking hebben op de muziek, voor
namelijk ook aji aanvulling op de instru
menten aangezien zij het gebruik daarvan
en het milieu waarin ze bespeeld werden,
toonen.
Natuurlijk zal het den eersten tijd stórm
loopen naar dit museum, waarvan de roem
reeds tientallen jaren algemeen is. Op den
duur zullen alleen de kenners en djfcbestu-
deerders van de muziek er heen gaan om
hun weten te vergrooten. Het zal dan een
echt studie-archief zyn, een attractie voor
alle muziek-kenners en liefhebbers zoowel
als historici. Den Haag kan op deze aan-*
winst voor zyn cultuur-leven zeer trotsch
zijn vooral waar het hier geldt een schen-
Ang van één zjjner eigen burgers en een
werk, dat zyn weerga in de wereld niet
vindt en waarschijnlijk ook nooit zal kunnen
vinden.
Verleden week passeerden wy juist door
en straat waar zich het huis bevindt van
wylen den notaris Treub wiens nalaten
schap in zoo’n desolaten staat werd gevon
den, dat een passief van vele tonnen gouds
bleek te bestaan. De verkoop van de bezit
tingen na iemands dood heeft altyd iets
tragisch. Een vreemd publiek loopt in de
woning rond, onbescheiden, ruw, met be-
geerige blikken, alles taxeerend en bedru-
melend met tastende vingers.
De opbrengst is slechts negen mille ge
weest, een der weinige activa tegenover het
enorme tekort.
Wat nu weer eens heeft verwonderd is de
schuld die 'bij de belastingen stond, 't Was
een bedrag van twintig duizend gulden. W y
vragen ons toch af hoe dit mogelyk is. Is
dit de schuld van één jaar, het jaar loopen-
de toen de schuldenaar stierf Het lykt ons
zeer ons zeer onwaarschijnlijk.
Hoe hoog zou wel het inkomen geweest
moeten zyn als dit het jaar-bedrag voor ’s
mans belastingen was? Het is bekend dpt
sommige menschen hun inkomen te h<wg
opgeven omdat daarin een element van re
clame voor credietwaardigheid zit, dat
gaare betaald wordt met een noogere be
lasting, maar dan nog is dit bedrag hoog.
Was er achterstallige schuld van vorige ja
ren? Maar wij vragen dan toch hoe dat
kan. iedere belastingbetaler wordt tegen
woordig zeer achter zyn vodden gezeten
met aanmaningen enz. Is dit by dezen man
ook geschied en waarom is dan niet met alle
.macht gehandeld? Wy vreezen dat er hier
iets niet in orde is geweest en dat van de
schyn-betrouwbaarheid van dezen man zelfs
de fiscus de dupe is.
kte.
Bleekzucht
s Maag of
.t, zwaarten in
(uitslag, roode
n enz. op elke
- Rheumatiek,
ever, leverstee-
11e ziekten van
Het is allerminst gewemcht de tegenstel
ling van belangen, die er bestaat tusschen
stad en platteland steeds weer toe te spit
sen, doch of men wil of niet, zy komt tel
ken» weer naar voren. Daarbij is de grens
tusschen beide piet altyd met juistheid te
trekken: de kleine steden zyn dikwijls meer
platteland dan stad en de bewoners der in-
dustrieele centra, die zich hier en daar op
het platteland ontwikkelen, hebben dkwyls
dezelfde belangen als hun kameraden in de
groote steden. Maar dit eenmaal toege
geven, springt de tegenstelling ddkwiyls dui-
dellyk in het oog en ziet men telkens weer,
dat vooral tegenover de groote steden de
rest van het land' vaak aan het kortste eind
trekt at in den hoek wordt gedrongen of
dat althans pogingen daartoe worden ge
daan.
Een voorbeeld is o.a. het gewijzigde post-
tarief, dat voor plaatselyk verkeer voor
brieven is verlaagd tot vyf cent en voor
briefkaarten tot drie cent. Op zichzelf ver
dient deze verlaging natuurlijk toejuiching,
doch men begrijpt, dat een onderneming in
Amsterdam, die uiteraard vele klanten heeft
in de stad zelf en misschien hare eigen be-
noodigdheden steeds in Amsterdam koopt,
daarvan veel meer profiteert dan eene der-
gelyke onderneming, die in een kleine plaats
werkt en dus spoedig buiten de grenzen van
het plaatselyk verkeer 18. Wanneer nu het
verzonden aantal brieven en briefkaarten
in de groote steden dermate toenam, dat
deze portverlaging zichzelf kon bedruipen,
zou er nog niet zooveel van zyn te zeggen,
doch dit is allerminst het geval; de maatre
gel kost jaarlyks aan den Staat een slor
dige zeven ton, die even goed door het plat
teland als door de steden moeten worden
opgebracht.
Ook op andere wyze w^rdt het platteland
door het bedrijf van post en telegrafie stief
moederlijk behandeld. Het gebruik van de
telefoon is dikwijls duur, daar men spoedig
valt onder het intercommunaal tarief; de
telegrammen zijn dikwijls lang onderweg;
de kantoren zyn vele uren van den dag en
ook den geheelen Zondag gesloten. De be
zorging der brieven heeft slechts tweemaal
per dag plaats en eveneens de bualichting;
in sommige streken slechts éénmaal per
oag; dan is er eigenlijk van een postdienst,
vooral als de Zondag er ook tusschen valt
nauwelijks sprake. Jn de groote steden ech
ter worden d« bussen zes maal per dag ge
licht en de bestelling geschiedt vier malen
per dag; men schreeuwt moord en brand
GOtDSCIIE COURANT
i helpen U bï] bet 8
Op een merkwaardig verschijnsel moeten
wij even wyzen. Het betreft onze telefoon.
Tot voor kort was het tarief daarvan opge-
bouwd op het aantal gesprekken, in dien zin
dat ieder gesprek, inkomend zoowel als uit
gaand, meetelde. Ata A en B met elkaar
telefoneerden, was dat voor beide één punt
op hun gesprekkenlyst Thans is dat ver
anderd; alleen wie opbelt, krygt een cyfer
meer op zyn lijst, de opgebelde gaat vry uit.
Het is merkwaardig hoeveel minder er nu
getelefoneerd wordt. Ieder gebruikt zyn
telefoon niet meer dan strikt noodig is, om
te voorkomen dat hy wellimt in een hoo-
gere klasse komt. Men laat zich liever op
bellen, #ant dit kost voor den opgebelde
niets.
Men kan over de billijkheid en redelijk
heid lang redeneeren. We geven het den le
zers als onderwerp voor een debat-avond.
Men bedenke alleen eens dat winkels veel
worden opgebeld voorleveranties en dat
deze hoewel al die gesprekken in het belang
en het voordeel van den winkelier zijn, be
taalt hy toch zijn telefoongesprekken niet.
Dat doen zyn klanten.
Zoo zyn er tal van gevallen. Wie van
puzzles houdt, zoeke het maar eens uit. Het
lykt ons, dat een allen bevredigende oplos
sing niet te vinden zal zyn.
HAGENAAR.
110 -
En al zou zij ook hier geen tehuis
vinden, dan zou zij het m het huis
zijner ouders vinden. Op zijn ouders
Kon hij zich verlaten- Wait er later ge-
wangen, langzaam en zwaar en ijzig
koud.
„be laatste Oberwaii.’
Zij snikte opeens stil als een ouu
vrouwtje, wat zij eigenlijk ook was,
en als een moeder, die haar
haar laats ten zoon beweent.
En op dit oogenblik voelde zij voor
het eerst, hoe dierbaar haar de naam
was geworden, daen zij met bijna
neerbuigende goedheid had gedragen.
Zij greep naar die hand van Taysen.
.,lk zal met mijn zoon spreken
ik oen niet bang voor de trap ik
kom wel naar beneden. Mendel en-de
knecht zuilen mij helpen. Wij zullen
aan Gerhard schrijven Hij moet terug
'Komen. Onmiddelhik moet^jiji teirugko-
men.
,,Dat helpt niets”, zei Taysen. ..Ik
ga hem zelf balen.”
lie: hoofd der oude vrouw vie>< op
zijn arm. haar verwelkte lippen raak
ten zijn huid!.
..Mifp zoon heeft steeds veel van u
gehouden mijnheer Taysen veel
veel.”
Zij kon niet meer spreken. Zij duw
de hem van zich, zacht en als vroeg
zij om vergeving.
IT DE HOFSTAD.
CCCCJ.
de officieel# openstel-
►n een museum dat zyn
M niet vindt. Een mu
lct werk is geweest van
D. F. Scheurleer. Niet
^verleden en wy hebben
ook m onzen Haagschen
■/verdiensten gehuldigd,
hurleer bank-directeur.
■eer breed-ontwikkelden
[besteedde hy aan studie
•dems. Het Komt maar
Ü*t een man die in de
geld-zaken leeft, tevens
jjrfc en een kunstzinnig
ter was alle drie tegelyk
m ryk zoodat hy in staat
rten toe te geven en zyn
te maken.
*van zyn historische
bibliotheek onder den hamer gebracht, waar
door een onherstelbaar verlies werd gele
den maar zyn ftootsche verzameling
op het gebied (far* muziek is gebleven.
Zyn zoon heeft thans deze collectie die een
gansch dmwseum voymt voor het publiek
opengeateld. Tot nu toe was het voor ieder
belangstellende mogelyk de collectie te be
zichtigen, want tader die zich by den heer
Scheurleer daarvoor aanmeldde wetd aan
stonds toegelaten, en door den eigenaar zelf
op de charmantste wijze rondgeleid.
Ideur open voor ieder
Is bereid den belang
voor en in te lichten,
rijwel alle muziek-
ptatgld en van de oud-
3 een
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring
1—<5 regels f 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 eA
bysiag op den p?ys. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZQNDEN MEDEDEEL1NGEN1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededelingen by contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
2
In 5 minuten. 1
4n 5 tot 10 mi noten.
n 10 tot 15 minuten.
in 10 tot 15 minuten I
in 24 uren
tisbeschrijvingovc:
uwstoringen, huid-
zatte koude, slapc-
verzwakkinj.
i
wiegend liepen.
Hij wist nu weier vanwaar zijn moe
der dien, wiegenden, waardigen gan
had zoo liepen hier alle gehuwde
vrouwen de oude zoowel a.s de
jonge, en hij wist nu ook., waarom
mémère en grootje er van hielden op
de witte stoep He aitten. Alle vrouwen,
in Arles zaten op de schitterend wutft
stoepen van haar huis, als de zon
niet langer verzengend heet brandde.
Daar zaten zij en babbelden, naai
den, breiden en vertelden elkaa- lief
desgeschiedenissen, giechelden K praat
ten over dood en geboorten, neurie
den een lied en kusten de kinderen
fcn achter haar bolderden de witte
gordijnen in den zachlten arrondfoind
en voor haar de witte borstdoeken
over de zwarte uitgesneden keureliji-
jes
Eiken avond dlrenteide hij zoo door
de straten en zijn oogen spiedden m
de domere kamers, waar ijverige, jon
ge naaisters aan lange tafels zaten en
verlangend naar buiten keken naar
den roserooden avondhemel. Wenken
de hem reeds, men knikte hem toe,
men lachte tegen hem met glinsteren
de tanden- Men sprak van bem als van
..den joncen heer Vidal omdat hij
in het 1 uis der Vidals woonde, dat
aan het Kendal lag. En als 's avonds
de muziek op den Boulevard speelde,
dan wierp de een of de andere bem
op het balkon een takje olijven toe
or een bloem of ook wel een* klein
beuren moest, daaraan wildie hij niet
hlenken, dat deed er ook niets toe. Hij
had eens tot Lou gezegd
,,ilk zal alltijd gereed staan als ge i
mij noodig hebt, en, hij zou er zijn f
Helpen. Nu was hij met zich zelf ia
het reine.
,,O God, o God”, klonk het
niend uit den ouden brocaten stoel.
-,Ja, mevrouw, nu ziet de geheele
zaak er toch werkelijk anders int.’’
Hij sprak onwillekeurig harder dan
zijn bedoeling was
De oude gravin stamelde
v ’dw^ *8 6611 06,11 £een
Zij keek verwezen voor ziefti*. Al
baar gevoel k^am er tegen in opsta.id.
wanneer het <eva4r dreigt, -Lat het aantal
bestellingen zal worden teruggebracht op
drie. Wy kunnen ons dat begrypen, doen
men moet toch ook eens denken aan de za
ken en de particulieien op het platteland,
die minstens evenveel behoefte hebben aan
een snel verkeer met de overige deelen van
net land.
Zoo zyn er meer voorbeelden te noemen;
uukwiyus ook wordt er by de wetgeving wei
nig rekening met speciale plattelandsoelan-
gen genouden. Het maakt veel veiuchil of
de aemunge werkdag wordt voorgeschreveh
voor een machinefabriek, die geregeld win
ter en zomer kan doorwerken, dan wel voor
een doipssmedery, die des zomers vioeg
open en laat gesloten moet zijn, doch des
winters veel minder werk heeft. Hetzelfde
zal men merken aJs er straks een wet op de
winkelsluiting komt; het winkelen in de
groote steden is iets heel anders dan het
doen van inkoopen in de dorpen of gehuch
ten.
En hoe zal het straks worden met de*fi-
nancieele regeling tusschen Ryk en Ge
meenten? We weten er niets van, doch de
regeling die voorgesteld is door de Staats
commissie is voor het platteland zeer on
gunstig en niet te aanvaarden. Het valt te
betwijfelen of het door de Regeenng toege
zegde wetsontwerp er veel beter uit zal
zien; de vertegenwoordigers der groote
steden, tot welke politieke party zy ook be-
hooren, zitten dich^jj het vuur en zullen
niet aarzelen vad jBe aangename positie
gebruik te maken. Daarom alleen reeds die
nen het platteland en de kleine steden op
hunne hoede te zjjn en zich zoo noodig te
verweren. Of het daarom noodzakelyk zal
zijn, zooals men b.v. in de provincie Gronin
gen schynt te willen probeeren, een veree-
niging van plattelandsgemeenten op te rich
ten, kan in het midden worden gelaten. Er
bestaat eene vereeniging van Nederland-
sche gemeenten, die in vele opzichten nogal
actief is en wij houden in het algemeen niet
van verbrokkeling; er zyn al zoovele ver-
eenigingen! Alleen wanneer de stem der
klpine gemeenten in deze vereeniging niet
voldoende tot uiting zou kunnen komen, zou
dit een reden kunnen zyn van uittreding.
Maar hoe dit ook zy, de kleine gemeenten,
waarvan sommige het moeilijker hebben
dan de groote, moeten niet denken, dat de
groote zusters in de eerste plaats de belan
gen der kleine zullen behartigen. Zy moe
ten ook niet denken, dat de belangen van
het platteland der Regeering zoo buitenge
woon ter harte gaan. Zy dienen daarom
waakzaam te blyven om te zorgen, dat zy
niet de rol van asschepoes behoeven te spe
len.
MODEPRAATJE.
Modeshow.
Het modepaleis is in feestgewaad. Aan
vankelijk pralen aan weerszijden der breede -
marmergalery, de blanke, tulpversierde ta
feltjes, waarop het zilver van theegerei
blinkt in de stralende voorjaarszon. Nog
heerscht er rust in deze heilige, aan Mode
gewyde hallen. Maar zoodra buiten, de file
der auto’s langer en,langer wordt zoodat
de slang zich slingert tot vér om den hoek
van het Leidscheplein te Amsterdam
maakt een koortsachtige bedrijvigheid zich
voelbaar. Tot plotseling, na het voorbyzwe-
ven van vele, vele gracieuse vrouwengestal
ten, die aan de tafeltjes met bloemen ver
sierd plaats nemen, de gedwongen stilte een
einde neemt en onder het losbreken der mu
ziek, de rondwandeling een aanvang neemt.
Wy bemerken weer onmiddellijk dat men
er hier den slag van heeft een modeshow in
een passend kader te zetten. Hulptroepen
uit Parjj® secondeeren de eigen, bekende
mannequins, die het t moet gezegd wor
den met glans tegen haar op kunnen ne
men. Kwiek, fleurig, jeugdig en elegant
trippelen zy- aan, geheel in styl met de een
voudige, maar o zoo geraffineerde voor
jaarsmode, waarvan zij de bekoorlijke
draagsters zijn. Deux-pièces zyn het, van
het sportieve en het gekleede genre, welke
als „voorjaarskleeding” allereerst de aan
dacht vragen. En ze zijn beeldig. Beeldig
van stoffen, van typisch-geraTfineerde ver
siering, van kleuren, die uiterst etheritsch
en lente-achtig aandoen.
Een rose-beige, een pastellig blauw, een
teer zeegroen, veel blauw met wit, vele me-
taalglanzen, xiWift’Mi moppen, veel geschit
ter van strass aan ceintuurgespen en glim
mende monturen, dat zijn mode’s heófd-
trekken.
Recht van vorm, geploofu, geplisseerd,
met wat ruimte naar het midden gebracht,
is het rokje. De jumper, hy ook, is recht en
sluik van lyn, met een schootje en een smal
ceintuurtje, dat hem zyn jeugdig en spor
tief cachet verleent
Er zijn pakjes die van jersey zyn en er
uitzien alls fluweel, er zijn er wier rokjes
geheel met goud of zilver doorweven zijn,
weer andere waar de fondkleuren djpr stof,
de motieven der weefsels, in hand- of ma-
chineborduursel zich herhalen. Boogjes en
puntjes komen veel voor als motieven, zig-
zaglyntjes zyn t^t een veelkleurig ornament
geweven, terwijl groote zilveren noppen en
moezen over een effen veld gezaaid, prach
tig afsteken tegen de pastelkleur die zy
versieren.
Sportief en toch bijzonder elegant is het
jumperpakje van satijn. Roomwit jasje
compleeten vestvorm, over crêpe de chine
jumperblouse met plissé. jabot bij zwart
satijnen rokje, het glanst en flikkert naar
alle zijden en doet u zien dat bij de festijnen
der sport, ook de toeschouwster „haar styl”
kan hebijen, zonder een greintje aan ele-
gance in te boeten.
kieaejsteemtj-e,* waak een haar omheen
wan geboodien. een lang, zwart baar
En hij wierp lachend kleine, gepran-
de noteof^terug, die krakende ca ca ve
los. uit den groeten herderehoed, die
hem als Korïje diende.
En op zekeren dag stond Madlen er
en ving de noten met beide han 'en
op. Zij stond daar en lachte, en ver
wijdlerde zjch “iet van de plek, en
wierp noot voor noot naar hem terug
in zijl gezicht, mididen in zijn ge
zicht. zoodat de scherpe ruwe schaal
item trof als de prik van een speld
op zijn wangen, zijn slapen, zijn voor
hoofd!.
..Kami riep hij. Kom.’
Zij lachte, schudde het hoofd en
iiep weg.
£n nu zocht hij haar; hij zocht haar
in de warme nauwe straatjes, onder
de lachende, babbelende menschen,
s avonds, voor de mutóekkapei, voor
de dicht bezette café s op den Boule
vard. t
Hij had niet meer aan haar gedacht
en niet eens met züjn wimpers getrild,
toen zij plotseling voor hem had ge
staan met haar bruine, fluweelzachte
wangen, met haar (vurige, donkere*
oogen. Alleen, dat hij haar niet terug
zag. pp dien avond en ook op den
volgenden en daarop vol enden niet
dat ergerde hem. Hij moest aan haar
denken! Hij moest haar terug zien
dlat haar kleinzoon, oe kleinzoon van
generaal Rey, zoo zou zijn geworden.
i at begreep hij alleen van.
-,De Key is wa^jn rejvplutioinnaireD,
woeste, verschrikkeilijke menschen
maar ze bleven markieaen onder hun
Jacob^nen-mutsen zij h|addien idealen
de Rpy’s een ppliue.c programma
en zij legden hun hoofd moedip op
het sehavot, aus het op beta.en aan
kwam. Zij waren helden.
Hij fluisterde
Zulke helden zijn er bij dozijn- w
in het vreemdelingenlegioen
,.Wat h- wat zegt u”, vroeg 'eouda
gravin. Vreemdelingenlegioen W at
moet hij daar?
..Uitrazen”, antwoordde Taysen.
,,Het bloed der Rey’s en der Vidals,
uitrazen. Anders niets. Daarvoor is
het Vreemdelingenlegioen bij uitstek
geschikt, evengoed als een revolutie
Gravin Marie Antoinette Oberwaii.
boog het hoofd diep op de bokst
Zij zette geen ronden rug meer, en
legde het hoofd ook niet meer scheef
terrijde, om haar snibbige woord|en uit
te stoeten. Er was iet» in haar gebro
ken. De trots op haar onstuimig-bloed
de trots van het geboorteland barer
moeder, de trots op de Rey s uit
vurige Languedoc
„Mijn zoon is een oudl man Ger
hard is de laatste Oberwaii de laat
ste Oberwaii
De tranen druppel*
kere oogen over de v
groot te
Hela* is een deel
Ier den hi
I
