10
I
VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAÏ’ELLE,
[OON HOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBU
No. 16748
67«JJ—rgonpx
Zaterdag
iril 1828
GOUDA
van
EERSTE BLAD.
E
EEtflLLETON.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKI
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK,
Xe
iOUDA
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Jatstraat 71.
K.
m van da
gel,
HAGENAAR.
ons
•ht-
RE
HET GEHEIME SPEELHOL
(Nadruk verbaden;
oor
de
kamenier
van
m pakijs
0.45
0.75
te brengen. Men w
tot een straat aan
tdt met den dag
mg onvermijde-
liet achterwege
ien
de
0.79
0.05
strekten en al ge meenen j^n, een teruggang
op de ontwikkelingslijn van het leven.
Het is allerminst de bedoeling hi&r een
loirede te houden op het parlementarisme
of de democratie. Zij hebben beide hun
ernstige gebreken. Maar zij vertegenwoor-
digen ongetwijfeld een belangrijk en een
later stadium in onze menschelyke ontwik
keling dan het absolutisme of de dictatuur.
Want dat is toch duidelijk, dat we in de ont
wikkeling' van het gemeenschapsleven, en
feitelyk van alle leven, als een draad
het streven naar ordening kunnen herken
nen. Uit den chaos en het anarchisme ont
wikkelen we ons tot steeds zuiverder orde
ning. Het is de ontwikkelingslijn waar
langs de groei van kind tot inensch gaaf.
En het is de mate, waarin ieder eigen inner
lijk leven bewust geordend heeft, die in
laatste instantie den graad zijner bescha
ving,, maar ook zijn beteekenis en waarde
voor het leven bepaalt. Het is ook de lijn,
waarlangs de menschheid zich beweegt in
haar ontwikkelingsgang. Ook de wilde, ook
het hooger ontwikkeldier, kent een zekere
nog hoogst primitieve levensordening. Hij
heeft regels, wetten gesteld, waaraan hij
zelf gehoorzaamt en waaraan allen te ge
hoorzamen hebben. De beschaving van
eeuwen heeft van deze primitieve ordening
een geregelde, aan vormen en gebruiken en
wetten onderworpen samenleving gemaakt
en den rechtsstaat geschapen.
En nu is iedere dictatuur en alle absolu
tisme feitelijk de opheffing van dien rechts
staat en daarom een teruggang op de lijn
der ontwikkeling. Want
0.09
0.89
0.25
0.95
0.59
0.79
0.19
2.25
0.95
0.95
0.39
tui
MODEPRAATJE.
Moderne ochtendjaponnen.
De huisvrouw van den tegenwoordigen
tijd heeft heel andere behoeften dan de
vroegere huisvrouw. Nu door het invoeren
van den stofzuiger, de Amerikaansche rol
ler en zeilwrjjver, het werk in huis zooveel
gemakkeljjker en zindelijke? is, nu allerlei
andere hulpmiddelen haar ten dienste staan,
kan zij zelfs gedurende den weiktjjd keurig
voor den dag komen.
De vroegere ochtendjapon of peignoir is
dan ook geheel door de „overall*’ verdron
gen, de „overall!” gemakkelijke werkjas, die
over elke Weeding aangetrokken wordt en
Een bedorven maag en een bedorven
gemoed beiden worden herkend aan
de tong.
laren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daag» vóór de plaatsing aan hot
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
dwynen. De grootere ayn ai verkleind en
dat is het begin van opruiming.
Zoo tegen den zomer komen de tentoon
stellingen los. Men schijnt dit den besten
tijd daarvoor te vinden. Op het oogenblik
zijn er twee Toorop-tentoonstellingen in den
Haag, beide toonder interessant en het is
alleen jammer dat de entreeprijs wat hoog
is, zoodat het publiek niet in die drommen
op komt als wel gewenscht is. Hier **s nu
een mooie gelegenheid voor het gemeente
bestuur geweest, dat meer dan een ton
gouds aan muziekuitvoeringen per jaar aub;
sidiez geeft, om eens te helpen door de
kosten te verminderen tengevolge waarvan
thans de toegangsprijs zoo hoog is. Tran
sport en assurantie eischen een heel bedrag
en uit de opbrengst der vermakelijkheids
belasting ware subsidie te verleenen. in
plaats daarvan «al het gemeentebestuur
waarschijnlijk nog het een en ander in de
wacht slepen uit de entree’s voor deze expo
sities. Met name voor de schilderkunst doet
de overheid niets en het ware juist zoo ge
makkelijk wel iet® te d oen door bij te dra
gen in de hooge kosten die er nu eenmaal
onvermijdelijk aan verbonden zijn.
Een rozen-tentoonstclling en een katten
tentoonstelling werde deze week aangekon-
digd beide in de maand Mei te houden. Voor
de liefhebbers zullen dit interessante expo-
ities zijn.
Het is over het aigemeen nog zoo moeie-
Ijjk het publiek er heen te brengen' als het
rich toevalllig niet voor het onderwerp in
teresseert En juist voor dit gedeelte van
het publiek was het zoo noodig dat het er
op uit ging om er belangstetling voor te
krijgen. Een al gemeen e tentoonstellings
zaal in het centrum der stad zou al zooveel
de loop was, «wam men ook wel eens kij
als het onderwerp niet aanstonds tot
„liefhebberijen” behoorde.
Meer centralisatie op dit terrein van ten
toonstellingen ware gewenscht, meer samen
werking tussehen aillen die een bepaald doel
voor oagen hebben. Voorshands behoort dat
tot de vrome wenschen maar wie weet leidt
de noodzakelijkheid op den duur niet tot
samenwerking.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 1» cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.J0, per week 22 cent, overal waar de ’«surging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 3.S0.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Hu eau: MARK1 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de posti ajit oren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Ammnistiatie Telef. latere. 82;
(iOlBSCHE MEANT
seWe’; moet ik baar zeggen, dat ge
verb&ndlerd zijt om haar te ontvangen?
Zoo sprak Lucile, de kamenier van
Vida Garoten, tot haar meesteres, die
bezig was om een nieuw muziekstuk
in te studeeren.
Eenigszifls verrast zag Vida op, maar
antwoordde toch bedaard: Volstrekt
niet. Laat Mrs. Bradford in mijn boudoir
en als ik sdhel, breng mij dan thee.”
Doch nauwelijks werd de deur achter
Lucite gesloten, of Vida sprong op, pres
te haar handen tegen de slapen van het
hoofd en steunde daarbij
„Mijn God, wart moet ik haar zeggen?
Zij is hier gekomen om mij alles af te vra
gen! Heb ik geen verraad gepleegd? Neen
neen, dat heb ijc niet! Toch weet ik niet
wat ik haar antwoorden zal.”
Driftig begon zij ’t vertrek op en
neer te loopen. Zij beefde angstig terug
voor den strijd, dien zij al te overmoedig
had aanvaard. Zij beproefde om al die
denkbeelden voor 't oogenblik uit haar
ziel te bannen, om alleen te denken aan
het moeilijke van bet heden: de samen
komst met haar móeder. Ze moest track-
ten om aMes te verzwijgen wat haar moe
der verdadnt kon voorkomen, ’t Was
geen gemakkeliijke taak, Vida ontveinsde
’t niet, om Hester Ransome om den tuin
te leiden, doch *t meisje kiende de moeilij
ke kunst om haar gedachten en haar ge
voel voor anderen te verbergen, want nog
nimmer was liefde voor de waarheid in
haar jeugdig hart geprent.
(Wordt vervolgd).
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstrokan (behoorende tot dan besorgkxingj
1—5 regels L80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en dan bexorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer f 0.30. Advertentün in bet Zaterdagnummer 20
bijslag op den pry*. Liefdadigheids-advertentiën de helft r*n den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN1—4 regels 2.05, elks xagei meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeeUngen bjj contract tot zeer gereduceerde^
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
1 ascisme te buiteh gaan, beselfen -yeelal de
diepere beteekenis Van dat fascisme niet en
zien ook niet den bodem waaruit het abso
lutisme leelt. In vvtzen is dit absolutism?
een verzet tegen de heerschappij van het
lecht, zooals zicmoit in den loop van
eeuwen in onze wwten en gebruiken ge
kristalliseerd heeftj en een beroep op de
willekeur. Daarom moeten, zpn gevolgen
vopr onze samenleving verderiely-k zyn.
Het is moge! ijk, zdïfs waarschynlyk, dat
onze tegenwoordige ïegeeringsvoi m zich in
den loop der tijden kal wijzigen naar nieuwe
behoeften. Maar het is ondenkbaar, dat de
ontwikkelingslijn vgn ons leven zich weer
zoover achterwaart? zou buigen, dat we den
rechtsstaat zouden cpheffen en opnieuw de
willekeur en het geweld de macht over ons
leven zouden geven-
~BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
GMV1.
Op tal van plaatsen in de residentie ligt
de straat ovemoop, want men ts bezig n«n
jaaiiyKscne tomuig voor asiaiteering te be
steden^ Den naag stelt op zyn oegrootmg
geregeld een som vast ofci straten met
asiait-üek te beleggen en volgens eenvast
ptan wordt daarmede gewerkt. Binnen wei
nige jaren zUlleij alle belangrijke wegen de
bekende gladde baan hebben. De volgorde
hangt ook al van den toestand waarin de
wegen thans verkeeren en van de verande
ringen in het tram-net die men denkt aan
bjijj. de asfaiteering
beurt ia voor herstra-
|fce de kosten zoo klein
1 Dliriw lnWW* 1
Het is nu zóó dat men van het station
Holiandsche Spoor tot aan het begin van
den ouden Scheveningschen Weg onafgebro
ken een geasfalteerde straat heeft. Tal van
andere wegen hebben reeds dezelfde bedek
king en nog geregeld gaat men met de uit
breiding voort. Als het werk gereed is ia het
hee' mooi ,maar de aanleg is een vreeselyke
boel. De straat ligt vol puin en het is een
stofplaag van je welste. Als gevolg van den
korten arbeidsdag vordert het langzaam en
het zou ernstige overweging kunnen verdie-
nen of het niet mogelijik was in twee ploe
gen te werken opdat het eens zoo vlug ging.
Natuurlijk geeft de keuze der straten aan
leiding tot veel kritiek maar bij de bepaling
van de volgorde overwegen allerlei andere
motieven dan de bewoners willen doen gei
den.
Het i3 nu vijf en veertig jaar geleden, dat
de eerste asfaltweg werd aangelegd. Niet
dan na heel veel discussie js tot den aanleg
besloten. Men vreesde vooral voor de glad
heid, die Voor de paarden noodlottig zou
zijn. Het is wel merkwaardig dat van die
noodlottigheid nooit veel, ig gebleken en dat
thans de paarden bijna geheel verdwenen
zijn. Een paard is een abnormaal verschijn-
0.39
dijk 0.35
ehts 1.95
2.75
0.15
0.25
0.12'/j
f 0.12
:hts 0.25
0.15
ons 0.69
■an-
0.69
1.39
0.79
1.25
2.25
1J5
1.29
1.25
0.29
1.95
2.25
0.39
'oor f 1.95
oor 0.25
i 1.25
nge
0.98,
f 0.25
ral
sel geworden. Men zegt dat er nog maar
t wee Qi <lne eigen equipages in den Haag
bastaan en als het Hof en de politie nog
niet geregeld paarden lieten «ren zou er
vrywei mets meer van dit edele ras over
zjjn. Een enkele groenteboer heeft nog zijn
knol, maar ook by deze industrie is het
paan! al grootendeels door de auto verdron
gen. Vooral voor den aanvoeg van de groen
ten uit het. Westland is de auto van veel nut.
Het ouderwetschj Westlandsche schuitje
heeft ook afgedfen; de auto verdrong het
en van deze heeft men ook het voordeel dat
er Zondags van gebruik gemaakt kan wor
den ©n dat een ijs-periode geen schade aan
het bedrijf berokkend.
Alleen zijn goede wegen een vereischte en
in den omtrek van den Haag werkt men
daaraan met groote kracht. In de stad zelf
laat inderdaad de .vegbedekking eigenlijk
nergens iets te wenschen over, dank zy de
veeljarige zorg die daaraan besteed ia Nu
hebben wy wel dit vóór, dat de ondergrond,
uitsluitend uit zand uesteande, zeer vast i»
en ‘lat verzakking byna is uitgesloten. Wan
neer er eenmaal een asfalb-bedekking is, i»
ze op der. duur goedkooper dan andere be
strating omdat het onderhoud veel minder
zorg eischt.
Het zijn wel enorme' kapitalen die met
den aanleg gemoeid zyn. Nu is weer 126
duizend gulden aangevraagd om. een brug
te venbreeden en fle oprit gemakkeiyk te
maken. Vroeger heeft men altijd ue fout
begaan om de bruggen smaller, soms zelfs
veel smaller te maken dan de straten die zij
verbinden. Daardoor werd het verkeer altijd
ernstig belemmerd en werden de bruggen
gevaarlijke punten in het verkeer.
Niet dan met groote kosten is die fout te
ijDatWijk?nuocScweer*met^^
het groote Becuidenhout-kwarteir met de
middenstad verbindt. Het is daarover een
zeer druk verkeer en het w<
drukker zoodat de verbreei
lijk is en de uitgave dus
kan fa/yven. i
Alle vroegere doorbrakei blijken op den
duur eigenlijk te nauw. Het best ziet men
dit in het hartje van de stad» om het stad
huis, waar het ook nog steeds tobben blijft
zoolang het postkantoor daar in den weg
staat Het is te begrijpen dat men niet zoo
spoedig overgaat tot stichting van een
nieuw postkantoor, al is daarvan al dikwijls
sprake geweest. Het is een toenemende
moeielykheid om in delude stad ruim baan
te maken voor het autovefkeer en op den
duur zal er van dit oude gedeelte niet veel
meer over zijn.
De grachten zijn op den duur wellicht alle
ten doode opgeschreven omdat zy de gele
genheid geven voor den aanleg van breede
wegen. Ook vele plantsoentjes moeten het
levefo laten als dit no<xlig is. Het is a'tjjd
een aardige opfleuring midden in een straat
een plantsoentje (maar men kan er zeker van
zijn dat het op een kwaden dag moet ver-
1.79
;eer
en zoomden heetten Goodman, men-
schen wien 't geheel onverschillig was
wie zij in huis iwnen. Zij hadden
vroeger reeds huurders van verlacht
allooi geihiad. Mrs. Russel'werd op CÜ
jaar geschat. Ze -was groot, trotsch en
had grijzende haren;. Zeilden ging ze
uit en öeUiaiOe stipt haar huishuur.
Ze had een bransohe kanueniéc Fan-
chelW geheeten, die met moeite eern.
gebroken hngelisdi sprak en van aio
men al zeer Weinig begrijpen ko”
liet huis bezat ook een uitgang aan
de achterzijde. In dien vroegen mor
genstond zag men dikwijls elegant ge
kleeds heeren het huis verlaten ue
buren waren eenparig van meening.
dlat bij Mrs. Russel een lichtzinnige
schoonheid vdrborgen moest zijn, die
nimmer te voorschijn kwam.
DR was alles wat de slimme kamer
dienaar ontdekt had' Mrs. Russol was
blijkbaar een vrouw, die de geheele
nabuurschap omtrent ftaar handel en
waadel in onwetendheid hield.
„Mijn eerste zet”, sprak Devereux,
toen' hij weder alleen was, in zichzell
,,is om die Mrs. Russel te zien. Is rij
de vrouw, die ik denk te zien, dan
volgt weldra mijn (laatste zet Het 41
/moeilijk zijn, maar niet onuitvoerbaar
En dan, Hester Ransome, zullen wij
eens zien, wie het geheele spel wint:
ik of gij.”
hoofdstuk yin.
,,D*ar is Mr». Bredford, inademoi-
vun ven uanie van naar leeiuju.
„Is die Mrs. Russel zou ouu reeds?
„ito en bij ei zestig, denk ju. Ze
ker is zij voorheen geen heilige ge
weest, doch döt behoort tot de dagen
van olim. Ze Kan indertijd mooi zijn
geweest, meat zooveel is zeker, dat
zoo iets lang, zeer lang moet geleden
zijn.
„Eh”, vroeg Devereux zoo onver-
'schihlig nwgeflijk, „is| het spel dee^m-
ge uitspanning, die men daar vindt?
,,Ja, ik keu ten minste nooit iets
enders gemerkt en die andere heer
evenmin, want geen sterveling zal het
wel in zijn hoofd krijgen om een goed
oogje te slaan op fcancheitte, hoewel
zij zichzelf voor onw eders taan naar
houdt.'’
..Fanchette
„Ja, zoo heet
Mrs. Russel.”
Devereux toekende die kamenier in
zijn geheugen op, want met een loe-
lijke vrouw, die zichzelf voor mooi
verslijt, is allee te ondernemen'.
,’t Is zeker noodig hernam hij
losjes, „omi geïntroduceerd! te worden,
alvorens bij Mrs. Rusee, toegang te
verkrijgen.”
„Natuurlijk. De oude diaij>e is op
dat punt weinig toe^ctiieteflijk Ge
moogt niemand ahn haiar voorstelbar
wiens naam haar niet vroeger
noemd is, evenals bij een presenla®
aan ’t Vlof O, ik verzeker u, n|K
vindt daar een uitgeaoriit gefeehctffiF
«acht of willekeur als grondslag
van onze samenleving.
Er is de laatste jaren in geheel Europa
een duidelyke neiging waarneembaar om
aan den regeeringsvorm, die in ons wereld
deel sinds de. F ransene revolutie de over-
heeFsciiende wassen speciaal aan de denio-
cïatie ‘voor een groote deel de misère te
1 yten, die na den oorlog ons leven is komen
d\u<kken en zich af te vragen, of we er met
heft absolutisch bestuur van een vorst of
een 'dictator niet beter aan toe «ouden zyn
dan met den parlementairen regeerings-
vorm. In Noord- en West-Eiuropa is die
neiging zeker veel minder sterk dan in
Zuid-Europa, waar zy in Italië en Spanje
al tot een dictatuur geleid heeft, die thans
ook Polen bezig is na te volgen. Maar niet
temin doet zy zich ook hier, ook in ons land
gevoelen. En al heeft ze dan ten onzent
nog geen beteekenis en behoeft men voor
haar gevolgen nog geen vrees te koesteren,
het is toch goed, zich van- haar bestaan,
haar oorzaken en haar vlieperen grond
duideiyk rekenschap te geven, ten einde
zich ervan bewust te maken, wat haar be
teekenis voor het leven js en wat de gevol
gen «ouden moeten zijn, zoo deze neiging
zich zoozeer wist uit te breiden, dat ze dey
bestaanden regeeringsvorm naar haar in
zichten wist te wijzigen.
De tyd, waarin deze afkeer van den
parlementairen r^eeringsvorm en voor
liefde voor een absolutistischen of dictato-
rialen regeeringsvorm zich duidelijker en
algemeener openbaart, bewyst reeds, dat
het geen uiting van levenskracht is. Wy
leven nog ajtyid in een tyd van inzinking
en gebrek aan energie. En wanneer zieh in
een dergelijken tyd een streven openbaart
om deze inzinking aan regeeringsvormen of
andere levensvormen te wyten en van de
verandering van stelsel verbetering te ver
wachten, dan moeten we daar altyd al êen
beetje argwanend tegenover staan. Maar
dit wantrouwen izal nog versterkt worden,
wanneer dat streven zich uitspreekt in oen
teruggrijpen naar het verleden, in een
teruggang als ’t ware. Want dit verzet tegen
het parlementarisme en deze voorliefde voor
een dictatorialen regeeringsvorm, die zich
zelf, naar Italiaansch voorbeeld, veelal fas
cisme noemen, is toch niet anders dan een
begeerte om een vorm uit het verleden,
waarvan nog sommige landen, al-s Rusland,
de afschrikwekkende herinnering bewaren,
in onzen tyd te herstellen. Maar het is
bovendien een teruggang in nog meer vol-
en wetten, die onze samenleving ordenen.
Dat wil natuurlijk niet zeggen, dat ze alle
wetten en regels op zy schuiven en de
levensordening breken. Maar het beteekent,
dat ze in principe het bindende daarvan
niet erkenen en voor die wetten en regels
de wil van één mensch in dé plaat8 stellen.
Absolutist, hoe dan ook uitgeoefend, be
teekent daarom in principe »le heerschappij
van de willekeur. Tegenover deze staat de
heerschappij van het recht/ dat is van het
geheel van wetten en regels, die, in de groei
van vele eeuwen ontstaan, onze samen
leving ordenen. In dat recht is het rechts
bewustzijn der menschiheid tot uiting geko
men. En het eischt de onderwerping van
allen, wie ook. Wordt die gehoorzaamheid
verbroken en een andkre wil voor den wil
recht in de plaats gestelid, dan is
dat de opheffing van dón rechtsstaat en in
beginsel een teruggang \aar de chaos, hoe
streng ook in de praktjjk de absolutische
regeeringsvorm zich moge handhaven.
De menschen, die zich ook ten onzent
soms in sympathiebetuigingen voor het
Devereux bleef staan, zegge'rle
„Hier meet ik. tot mijn spijt, van u
afsdheidl nenren, en als bij wijze van
uitzondering een goede raad een en
kele maial werdl opgevolgd, zou ik u
b°üdetn zeggen Mijdlt in ’t vervolg 1e
Duke-Street Maar dat doet ge toch
niet. Wel te rusten.” En de vrienden
reikteai eilkamfder lachend de hand,
waarna Dare Devereux zich ’•eclit-
stieeks naar zijn woning in Earlton
Garden» begaf.
Bij het ontbijt van d/ien zelfden mor
gen liet Mr. Devereux zijn ouden ka
merdienaar roepen.'
„EUis zeidie hij. ,,in numero vijf
van die Duke^Street in Piccadilly woont
eene Mrs. Russel Ga nog dezen mor
gen naar die straat, zorg dat men iï
Aan uit het huis niet bemerkt en
tracht aangaande die Mrs. Russel zoo
veel mngelijk te weten te komen als
mogdijk is.'”
De oude kamerdienaar, aan dergo-
,ijke bevelen waarschijnlijk niet,onge
woon, antwoordde eenvoudig: ,*,Goed
sir en vertrok.
Eerst ’s a/vonds zag hij zijn meester
terug, daar Devereux den ganschen
dag buitenshuis was gebleven legen
zeven uur kwam hij van eera wande
ling terug en Ellis deed' henl dadelijk
verslag van zijne bevinding.
Mrs. Ruösel woonde sedert Maart in
ae Duke-Street Zij bewoonde de bel
étage. De beneden bewonen* van n
mero vijf waren twee mannen, vader
0.49
0.49
or f 0.69
oor f 0.15
f 0.45
0.75
0.15
0.29
0J5
2.95
0.69
or 0.15
0.04'/j
0.07'/ï
f 0.19
0.95
1.95
16 -
„Spelen Ivoimt ge, dan uit een
huis waar gespeeld wordt
„Jemaar t blijve voor iedereen
het diepste geheim, vergeet dat niet.’
„Ik begrijp niet, Danvers, waarom
dat zoo telkens herhaald moet worden.
Of ziet gij/ in nrij een. sitrengetn zede, -
(preefcer, die er op uit is zijn banvloek
lc slingeren naar liet hol des verderf?
Wat ia het voor een dame, die daar
aan ’t hoofd der zaken slaat.
„Dat weet jk zeil niet recht, maar
nted vindt daar een gedistingeerd ge
zeisefaap van heeren^ - en bizonder
hoog wor t er niet gespeeld', althans
voorioopig niet. Mrs Russel ‘zoo
heet de bewuste dame woont in
numero vijf. De buren schijnen in den
waan te zijn gebracht dat een „daine
auoc camtélias” aldaar haar temen heeft
opgeslagen, en de eigenaar van
huis, die k beneden woont, bekommert
zich weinig of niets om zijn huurders,
als ze maar behoorlijk' ap hun tijd
betalen. Overigens zullen zelfs laster
aar» niet veel kwaads kunnen zegven
^2
