'ieën
i en blaas
EN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOL'ÜERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
EEUILLETON.
■ng
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
1—5 regels
•4, GOUDA.
cmL
man
ui
No. 355.
HOOFDSTUK XIII.
ir DIERGAARDE-
7W60
Wie altijd piekert.wat het leven hem
„had kunnen" bieden, die kan van het
leven niet genieten.
HET GEHEIME SPEELHOL
(Nadruk verboden)
te soorten HAAR-
omgeving, gratis
ALSKEA.OJ
(KJ
i, hoesten
n zijn ge-
tan FIK.
iden nad
MIK FIPS
IPS toot-
eschheld,
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de Imorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal 3.15, met Zondagsblad :M 0.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bui eau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn lage lijks; geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
maand In
Dit all
wijze, -mol
vilLe schfe
dame kpr
de redenen te hebben om alle moei
lijkheden over het hoofd! te zien. Zij
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den besorgkring)
1—5 regels 1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertantiën in bet Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheide-advertentifai de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.05, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhande
laren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het
Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
lustbarende wijzo mocht ontwikkelen. Bo
vendien loopt het gerucht, dat Engeland,
mocht Egypte in zjjn verzet volharden, be
slag zou leggen op de douanerechten van
laatstgenoemd Land, waardoor het van een
belangrijk» bron van inkomsten zou worden 1
beroofd.
Intusschen heeft Egypte reeds water in
den wjjn gedaan. Velschillende besprekin
gen zyin gevoerd tusschen Koning Foead en
Nalias Pasja, de premier en het resultaat is
geweest dat het ontwerp, hetwelk Engeland'
zoo onwelgevallig is, niet terstond tot wet
zal worden verheven. De verdere besprekin
gen daarover zullen tot November worden
uitgesteld. Hieruit volgt, dat Egypte voor
den Britschen aandrang is gezwicht, zij het
wellicht op een wyze, waarmee men te Lon
den geen genoegen kan nemen. Engelad
toch verlangt intrekking dér wet, terwijl
Egypte de behandeling ervan slechts een
half jaar heeft uitgesteld. Aan de eischen,
vervat in ’t ultimatum, is dus niet volledig
voldaan, slechts is van een compromis spra
ke in het antwoord dat de Egyptische re-
geering gisteren heeft overhandigd aan den
Hoogen Commissaris Lord Lloyd. In dit
antwoord toch wijst de regeering er op dat
zy het recht van Engeland, of van eenigen
anderen staat om zich te bemoeien met een
aangelegenheid van zuiver binnenlandschen
aard, niet kan erkennen. Wel wil zy aanne
men, dat de Engelsche regeering eveneens
te goeder trouw is bij het vaststellen van
haar standpunt, dat van de zienswijze der
Egyptische regeering zoozeer verschilt. Om
nu een conflict, dat uit dit verschil van op
vattingen kan voortkomen, in elk geval te
vermijden, zal de Egyptische regeering de
betrokken wet in deze zitting van het par
lement niet meer indienen. Zij verwacht dan
echter, dat, tegenover dit bewijs van den
goecten wil der Egyptische regeering, de
Engelsche ook haar best zal «loen om in den
tijd tusschen nu en November, lyanneer het
nieuwe zittingsjaar geopend wordt, een
compromis te vinden, dat beide partijen zal
bevredigen.
De Egyptische regeering wenscht van
ganscher harte tot een beter begrip van het
Engelsche standpunt te komen, maar hoopt
omgekeerd hetzelfde en verwacht dat door
nadere gedachtenwisseling de moeilijkheden
oplosbaar zullen blijken. De nota herhaalt
dan den wensch van Egypte om alle wrij
ving te vermijden en hoopt, dat de Engel
sche regeering met deze verklaring en den
algemeenen toon van de antwoordnota, ge
noegen zal kunnen nemen.
ddelen uit planten-
anen gjj lijdt, man
om een uitvoerige
op te zenden aan
i de medicijnen, bij
DAM, die U alle
‘handeling, met de
Engeland en Egypte.
Het antwoord van Koning Foead.
Tusschen Engeland en Egypte spant het
den laatsten tijd. De directe aanleiding,
men weet het, vormt het feit, dat de natio
nalistische regeering te Caïro een ontwerp
tot wet wilde verheffen, waarmee Engeland
zich ónmogelijk kon vereen iigen. Bedoeld
ontwerp, hetwelk betrekking heeft op open
bare bijeenkomsten en betoogingen, zou in
de plaats komen van de bestaande wet,
waarmee Egypte het al een jaar of vijf
heeft gedaan en die, naar de Engelschen
meenen, de handhaving der publieke orde
zeer wel mogeljjk maakte, zonder dat de in-
dividueele vrijheid' daardoor in 't gedrang
raakte. De Egyptische, nationalisten waren
van een ander gevoelen en redigeerden
nieuwe artikelen, die Engeland» ontstem
ming wekten, omdat ze, naar het inzicht
van dit land, de bevoegdheden der autoritei
ten ten zeerste beperkten en de activiteit
der politie verlamden. De'Engelsche bezwa
ren golden ook de omstandigheid, dat krach
tens de nieuwe wet de politie geen preven-
tie-maatregelen mocht nemen, maai- pas
mocht optreden, wanneer ernstige ongere
geldheden waven uitgebroken. Terwijl voor
betoogers Slechts Straffen, die niet al te veel
om het lijf hebben, in ’t vooruitzicht worden
gesteld, bedreigt de nieuwe wet de politie
autoriteiten, die zich „vergissen”, d.w.z.
iets te vroeg bij' relletjes tusschen beide ko
men, met hooge boeten en vrijheidsberoo-
ving. Engeland meent, dat een en ander de
openbare orde, in Egypte ten zeerste gevaar
kon doen loopen en dait, werd het ontwerp
de veiligheid' der buitenlanders, waar-
,,'v^br Engeland krachtens de declaratie van
^1922 verantwoordelijk is, niet langer verze-
rffend zou zijn. Ook door Chamberlain, Ehge-
lanuls minister van buitenlandsche zaken, is
gisteren deze vices geuit in ’t Lagerhuis,
waar hij de Engelsch-E^ypttsche spanning
besprak.
Daar men te Londen echter inzag, dat
met vriéndelijke verzoeken; aan de regee-
ring-Nahas pasja niets was te bereiken, zag
het Engelsche kabinet zich genoodzaakt
krachtiger op te treden en een laatste waar
schuwing; die een ultimatief karakter droeg,
tot de Egyptische regeering te richten. En
geland verlangde daarin van den Egypti-
schen premier, dat terstond alles zou war
den gedaan, opdat het ontwerp op het
vereenigingsrecht geen wet zou worden en
dat het bericht, behelzende de inwilliging
van dezen eisch, op 2 Mei ’s avonds te 1 uur
moest ^ijn ontvangen. Wanneer met de En-
gelsche verlangens geen rekening wend ge
houden, zou Groot-Brittannië die maatrege
len nemen, welke haar in verband met den
toestand wenschelijk voorkwamen. Dat dit
geen loos dreigement was, bleek uit het feit,
dat Engeland terstond slagschepen en krui
sers naar Egypte zond, terwijl het nog ver
schillende vlooteenheden by Malta gereed
houdt, voor ’t geval de situatie zich op on-
'jaar van DuilscWand en Ierland
veest, dat Amerika niet zal vergetea.
BULGARIJE.
Een cycloon boven het land.
Vele dooden en gewonden.
Uit Stara Zagara wordt gemeld, dat een
»eor heftige cycloon, die met hagelslag ge
paard ging, om 4 uur namiddag» in de buurt
gepasseerd is, die verscheidene gebouwen
beschadigd heeft; daken werden afgerukt
en tad rijke barakken vernield. Een karre-
voenttar werd met wagen en al opgenomen
en ergens verder zwaar gewond neerge-
smakt. Het is nog niet bekend hoe groot het
aantal slachtoffers en de materieele schade
is. De cycloon, die de richting Noord-Zuid
had doorsneed Bulgarije van Roese naar
Gorna Ozjechowitsa en heeft de telegrafi
sche verbindingen met Roemenië verbroken.
POLEN.
De tocht van Generaal Nobilé uitgesteld.
Het tegen hedennacht bepaalde vertrek
van Generaal Nobilé naar Spitsbergen is te
elfder ure pfgelascht daar intusschen zeer
ongunstige weerberichten binnenkwamen.
By windkracht en hevige sneeuwval be
draagt het zicht slechts 100 Meter.
BELGIE.
Löwenstein koopt eeln Fokker-toestel.
i>ü oeigiscne üuancier Lowenstein
nooit een F OKKcr-eendeKker geKociil
voor 10 passagiers. ALij is voornemens
mol vrienden een toer ie maiKOiov.r
net Aniierikaaaischiei continent. Hij ver-
irent vanuaag naar Mqntreal mei oeu
sUturdor Balcheji.
OOSTENRIJK.
Een proces tegen een „helderziende”.
Te luster burg is een proces» begon
nen Legen een bekende -
ue uit Koningsbergen, Kise uuntiier-
Geffters. Zij werd vaak geraadpleegd
bij bet naspeuren van misdaden eb
vi rlieugde ZicR in ee groote clients I
uit alle kriÉgö der bevolking. Verle-
uen jaar Mei was zij reeds vervolgd'
wégens bedrog, maar werd toen in
eerste instantie vrijgesproken, waarte
gen tiet O. M. in nooger beroep was
gegaan,
Ér zijn ongeveer 70 getuigen gedag
vaard, o.w. verschillende deskundigen
Voor liét O. M. treedt als deskundige
op prol. Nippe. De verdediger is ee
Berliijnsch adivocaat, (jy. Winterberg,
die een rapport heeft samengesteld
met 26 positieve gevallen. Met mevr.
Günther wordt de detective Radtke
uil Koningsbergen vervolgd. ,Do man
is al eems een keer gestraft wegens
heling.
Bij den aanvang van het proces
heeft beklaagde eert overzicht gegeven
van tiaar leve «loop. Zij beweert bijv
op het landgoed' Osterwein verschil
lende fain'idiegeheimejii onthuid te
hebben. B j de ontdekking van een
Kindermoord zlou een politie-ajibtenaar
Kortom, de geschiedenis werd van
alle kouten oe'zien, doch nooit van de
liU'lvüziiyUe’. Natuurlijk werden er wel
vijl ol zes aanbidders met namen ge
noemd, met wie Vida kon ontvlucht
zijn, en onder hen in de eerste plaats
bare Devereux.
Lucille had natuurlijk het eerst het
verdwijnen van miss Carolan on'dekt.
bïkw.jls stond Vida vroeg op en
Kleedde Kidii dan zonder hulp barer
kamenier. Zoo werd het middag eer
Lusilie, over t lange stilzwijgen van
haar meesteres verwonderd', haar
slaapkamer betrad! eki de waarheid
ontdekte. Was mademoiselle misschien
vroegtijdig te paard of te voet uitfee-
gaan Spoedig verkeerde men daar
omtrent in zekerheid door het vinden
van ddn brief aan Hrs. Hargrave,
den Vida in ’t salon op tafe’ laad
gefegdl.
Mrs. Hargrave had in haar ont - i-
tenis nog niet eens een plan gevon
over t geen haar te doen stond, toen
een ander persoon ten tooneele ver
scheen.
Dare Devereux had de gewoonte
eiken morgen eepr wandelrit te maken
cn was dezen morgen te paard naar
Richmond1 gdweest. Bij zijn thuiskomst
trad Ellis hen» re<*fe in die ves ibule
tegen. Devereux zag duidelijk aan zijn
gezicht, dat ‘dr iets belangrijks moest
gebeurd zijn en vroeg daarom mln oï
ii eer ongerus>
„Wat te er, HUtó?”
L
ik U melden, dat
1, m BETREKKE-
leling ben geweest,
;eljjk dankzeg voor
aan my betoond,
gaarne aanbeveel,
itend,
echt, Westeinde.
„Vida Carolan Londen ontvlucht?
Ónmogelijk zoo klonk1 d'e uitrcep
van ieder, wien dit nieuwste nieuws
ter oore kwam, maar de vertellers
wisten zooveel biijzonderiiedlein mede te
deelen, dat zelfs de ongeloovlgste toe-
hoordler van de waarheid van het telt
dbordïrongen werd. Het wab zoo, Vida
Carolan had haar woning in d'e llert-
foaxHstreet plotseling en op een ge-
beimKinJiiige wijze verlat en. en nie-
i.aar huip hebben ingetrospen. Zij kan
uj( tiet voornoottU cm net ucnaoui ie
zen ol iemand! een goede oi een Rech
te tocuxomst heelt, pij verzekerde, dat
in een bepaald' stadium van opwin
ding een psychisch contact ontstaat lus-
sctien de vragende persoon *>n haar
zeil |uoe dn geschiedt of te verkla
ren is weet aij zeil niet.
Op de vraag van den president wdi
zij verslaat onder helderziendheid,
antwoordde mevrouw (iünfcher, dit aan
ue wfttensicihap te moeite overlateo.
Het is also! ziahi iels in mij losmaakt,
lichtte zij toe ik voel me dan niet
aan de aarde gebonden.
De president wees haair erop, dat
zij Iteel vaak vergissingen had begaan
en dat zij dikwijls in te algemeeno
bewoordingen sprak, waar op zij ver
klaarde, dat, als zij verkeerd ant
woordde, de wijze van vragen onjuist
was.
De president trachtte vast te stel
len, dat beklaagde zich bediend had
van een d^ecUve ot van te voren m
gewonnen inlonnatiee, hetgeen mevr.
Güntlter beslist antkendé. Zij beroept
zich op het aan het licht brengen van.
een moord', begaian op het dienstmeis
je van een grondbezitter in Walters
dorf. Als getuige wordt een rechtelijk
'ambtenaar gehoordi, die mededeelde,
dat hij liet medium in haar helder
zienden toestand heeft gadegeslagen
de vrouw heeft liet gebeurde van deur
moai^d, zooals deae volgens de gege
ven» ook geschied kan zijn, nauwkeu
rig beschreven, als dader een zeke
ren Gundling aangewezen. Volgens
getuige kan wn sïinmtlafco van het me-
diinu-jcaen sprak* Xater feeft
Gundling beketnd do dader te zijn:.
hij werd tor dood veroordeeld, welke
straf (later in levenslang veranderdL'\f«
werd.
som <ler meeste redeneieriiigen
dat zij niet alleen de stad had
laten.
Sommigen echter bekeken die zaak
van,, een zeer iprotzhisch standpunt en
melenden, dat het hluis in de Ilertford-
street wel spoedig door klagende en
jammerende schiuldie'schters zou be
stormd wordten. Vodgens hunne mee-
nmg. had Vida allleem van oplichterij
weten te leven en de nachtelijke
vlucht noest daarvoor als bewijs
den. Zij had alles op predict geno
men, tot eindelijk de bom moest los
barsten. Bijtijds iind zij aich evenwel
uit de voeten weten te maken.
Anderen weer iwilden weten, dat
Vida in 't geheim een dubbel huwe
lijk luid aangegaan en diaf nu de er
ste echtgenoot plotseling wals te voor
schijn gekomen.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
DU1TSCHLAND.
De Arbeidsconflicten.
De staking in de Rynscheepvaart.
De staking van het personeel van
do Rijnscheepvaart is gisteren rèeds
de vreemde taai kende, doch haar uïï-
spirak alsof het Engelsdi was.
„Wenscht madame een kam*’’? Eén
kamer is nog vrij op de bovenste ver
dieping en maidame moest altiji’l eea
maand hinjr vooruit betalen."
fo werd niet op hoffelijke
legedieeld1, doch madame Mer
en, ofschoon zij een trotsche
geawemd worden, haar goe-
fli te hebben otm alle
,,lk dacht, Sir’ antwoordde Elh»,
„dat gij reeds alles aou gehoord neb
ben.
De steim van den trouwen kamerdienaar
slokte en Devereux opende haastig d'e
deur van een j^jkamer, Ellis een wenk
gevend om hem te vdigen. Nadat hij
de deur gesloten had, vroeg hij met
rustige stem, ofschoon zijn hart schier
hoorbaar klopte
„Ellis, wat is er gebeurd.”
,,'t Is het beste, Sir, dacht ik, d i
gij t nieuws hel eerst van mij ver
neemt. Ik heb gehoord men heek
h t mij' -zooeven verteld dat miss
Carolan van «echt irit haar woning
verdwqnen is.”
„Wat Wat zegt ge daar?
Met heesflhe en Bevende stem bracht
Devereux detae weinige woorden uit,
terwijl zijn hand zwaar op Elli s schou
der viel.
Deze hernam blijkbaar ontroerd
..Mr. Devereux, gij weet, dat ik u
met hart en ziel ben toegedaan, en ik
weet vtvgeef mij die vrijpostigheid
-- ik dacht ten minste, dat gij veel
belang stelde in miss Carolan. -
daarom mocht ik u niet verzwijgen,
’t geen ik vernomen heb. Ik lloor''e
het nienRVB van uw rijknecht. Sir. Al
le wait men weet, bepaaüt zich tot
’t geen ik u gezegd heb, n.l. dat m»ss
Carolan hedennacht haar woning hei
nrijk heeft venlaten de ri'knec’
althans wist nie<ts anders te vermel
den (Wordt vervolgd).
BINNENLAND.
Raad van State.
Gistermiddag is de vergadering va
den Raald Van State, die ook' werd
bijgewoond door den Prins en Prin
ses Juliana, voor de eetste maal ge»-
pretsideerdi door mr. dr. F. A. C. graai
van Lynden van Sandenburg, die een
korte toespraak hield, waiarin iuj hul
de bracht aan het werk van zijn voor
ganger’ en liet vertrouwen uiteprak,
dat do leden en dé ambtenaren, even
als zij dit onder zijn voorgang r heb
ben gedhan, met hem zouden willen
samenwerken om een zoo goed1 moge
lijke' afdoening van zaken te bevorde
ren
Het oudste lid van den Raad van
State, mr. Harte van Tecklenburg,
heeft dlaarna den nieuwen vice-presi-
en» in zijn functie welkom geheeten;
waarbij hij op diens schitterenden
staat van dienst wees.
25 -
„Om dé verschillend^ méteniugen
zeide ze ,,kan ik lachen en een ver
blijf in deze nabuursdiap is mij om
vele redenen het aaiugenaahiist. Adieu,
uiadfairne.”
Nogmaals boog zij tot afscheid
vertroi'.
Nadat zij de deiur achter zich, ad'
dichtgetrokken bleef zij een ©ogen
blik staan, drukte liaialr hand tegen
>et halrt, terwijl liaat beiveinde, blee-
kc lippen eenige wooirdlen schenen te
vormen, doch de' klonk der stem werd
niet gehoord.
„Misschien is ’t niet zoo als ik
denk”, dacht zij, „mfis&chiien ben ik
geheel op een dwaalspoor, docht ik
wil geen steen op mijn wég ondoor
zocht laten.”
Vastbesloten stapte zij dé straat
over en bij de Goodinan» binnen.
De oudste Goodman, een ineei
drongen man met een gemeen, ongun
«tig voorkomen, sprak geen Frangch.
liet zijn zoon roepetn, die we)
antwoordde, dat zij nveit de vooruitbe
taling genoegen nam en, niettegen
staande de opgegeven huurprijs hon
ger was dim dien jjij gewoon was te
betalen, verlangde zij do 'ka er te
zien.
De kamer viel niet tegen, ze werd
op staandten voet geiliuiijrd en net be
dongen geld betaaHd. Hierop verwij
derde zij zich om voor ’t overbrengen'
barer goederen te zorgen.
gedeeltelijk Talrijke sch,
pen moesten onderweg stilgelegd wor
den, aangezien de equipage het werk
stopzette.
Do 1 (uRsche Vétrkeersbond! en het
Centrale Verbond van machinisten en
sloik'trs spoort overal tol strikte soli
dariteit aan.
VER. STATEN.
De huldiging van de Oceaanvliegers.
Na da on-olli|iéelo voor-ontvaugsi
beeft gistenen de stad New York <k
vliegers van de Bremien ee(n oflicieele
negroeling octreid, die 5 uur duurde
en do inleiding beteekende voor een
feestprogramma van meerdere dlagen.
Naar officieel© dqetlmemers verklaar
den hoeft do ontvangst door het ge-
wctWige e..lih|aiffiiateim» en de groote
deolneiming herinnord aan een intocht
in liet oude Rome.Ondier het geloei
der siyren.es van dö met vlaggen ver
sierde vaartuigen, terwijl in de stra-
l papiersnippers, «lingers en bladen
uil telefoonboeken geworpen werden,
melden de vliegers Run intocht, te
midden van Duitsehe, lerscbie en Ame-
rikaausche vluggen en honderdduiz
dén toe «houwers.
Hetgeji^bel b|egon, toen hel comité
van <mtvangst de vliegers van hun
hotel aïhaalde en naar dé stoomboot
Macon bracht, die de Hudson verliet,
toen de Lloyd stoomor Dresden bij de
pier aanlegde.
Eerst 1 wa etr een vlootrevue onder
leiaing van de boncfemarinekolter Se
minoie. Do aan dé pier liggende oce-
aanschepen Leviathan en Berengaria
droegen tot ‘et algdmeiene gefoüi bij
Do beuiianningen. yan dé Schepen die
in mijlenlange rtjWWW pftwt la
g«n, stemdlen met het gejubel in. Bij
net vrijheidsbeeld' zwenkten de sche
pen. toen de Macom bij de bettenj
aan de Zuidpunt van New York aan
legde.
Onophoudelijk werden de vliegers
door de meevarende fotografen gefo
tografeerd. Bij dte batterij begon d
landparade van een 10.000 man van
tKt bondsJeger, de vloot, de staats-
ïwWo en andere organisaties. Jube
lende menschenmassa’s omringden den
stoet. Het papier viel hier en daar
als een sneeuwstorm'.
De vliegers verklaarden, dat de o t-
vangst overweldigend was geweest.
Nog wordt gemield dat bij de ont-
vangst op het raadhuis burgemeester
Walker heeft gewezen1 op dé hartelij
ke belangstelling van alle bevolkings-
dfeelen van New York. De menijle
was te grooter, omdat geen rassen zoo
danig tot de ontwikkeling van deze
wereldstad hebben bijgedragen als de
Duitschers en Ieren. De keuze van
New York a’ls dbd van de groote
vlucht naar het Westen over den Al-
lantischen Occaen is ben schoon ge
mand wist waarom of waarheen zij
gevloden was.
Mrs. Hargrave, haar dame van ge
zelschap had wel beproefd de zaak
zooveel mogelijk te verbloemen en ge
sproken van oen onverjivacht telegram
moiar geen mensch sloeg daaraan ge
loof.
De overijlde, nafcriitelijke vlucht van
Vidrt Carolan kou, volgens helooideei
der menigte, door geen enkel tele
gram gerechtvaardigd worden en de
onverschilligheid), waarmede zij het
oordeel der wereildl had' durven trot-
seeren, dieed veeleer dénken aan de
een of andere slechte daad. De slot-
was,
ver-