iw» p Blad nieuwerkerk, ouderkerk, oudewater, reeuwde, schoonhoven, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN 50 3 ■Mi67es S7£'Jaargang Maandag 14 Mai 1828 Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen 1879-1929 EEUILLETON. Aan de Vrouwen en Meisjes van Nederland. 'en krans I ta.BO 'enkrans M A.NF - TEL. U74 I IDEM. .1 len en Hoeden. HET GEHEIME SPEELHOL J. BIK, de weg 52 BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, ihirna j KONINGIN EMMA Emma l de niet awn de schuld barer niedBte- armen dadne zelf gejaagd, en angstig in haar (Wordt vervolgd) salon heen en weer. Niet alleen het J I (Nadruk verboden) we en .Amsterdam, by welke gelegenheid aan H. M. als nationaal huidebiyk een riviere en broche van diamant, style Neo-Gracque, werd aangeboden. ARTIKELEN 20 2fL 859 50 Jen Haag. Koningin Emma heeft de haar opgedra gen taak van Regentes vervuld van 24 No vember 1890 tot 31 Augustus 1898. En toen de dag aanbrak, dat zij die taak zou over dragen aan hare dochter, deed zy daarvan afkondiging in eene proclamatie waarvan vooral deze woorden troffen: groot in alles, waarin ook een klein volk groot kan zjjn!” rer* de lan be- :ult :ige ge- nk- (lOUISIlIE COURANT. 550 ÜB|. Tjjdens haar achtjarig regentschap heb ben vier ministeries elkaar opgevoigd: het kerkelyke van Mackay en Lohman, de libe rale van Van Tienhoven, Van Houten tn Goeman Borgeaius. En met al deze mannen van verschillenden aanleg en uiteenloopen- den aard heeft zy kunnen saftienwerken, zon der dat er van eenige wryving van beteeke- ms gebleken is. In die jaren zyn verscheidene belangrijke wetten tot stand gekomen o.a. tot regeling van het kiesrecht en tot invoering van den persoonlijken dienstplicht. In dien tijd viel ook de vinnige strijd op Lombok, welke ein digde met de zegepraal onzer wapenen. Bij haar aftreden als Regentes heeft ons volk in breeden kring getuigenis algelegc van zyn dankbaarheid voor het vele, dat Koningin Emma voor haar tweede vader land heeft gedaan. Op 2 September 1898 werd haar ten paleize in het Noordeinde in Den Haag een nationaal huldeblijk aange boden door een commissie, wier woordvoer der was mr. 8. A. Veiling Memesz, burge meester van Amsterdam. Deze bracht haar dank der natie voor de groote zorgen, door H. M. aan de opvoeding dej Koningin be steedt. Een som van 300.000 was door de com- missie bijeengebracht als een blyk van eer biedige hulde en van warme erkentelijkheid aan de Koningin-Weduwe „voor de volko men toewijding en onvermoeide zorg, waar mee door Hoogstdezelve hare hooge waar digheden gedurende bijna 8 janen zyn ver vuld, het schoone voorbeeld van vrouwelyke en vorstelyke deugden, dat de jonge Ko ningin is gegeven den vrede, de welvaart, de. orde en den zegen van een mild en wys re geer! ngsbeleid, die het Nederlandsohe volk in die jaren heeft genoten.” Diep getroffen aanvaardde H. M. dit hul deblijk: „in de liefde en de dankbaarheid van het Nederlandsohe volk, waarvan dit ge schenk getuigt, vind ik de schoonste voldoe ning voor wat ik gepoogd heb te doen in het belang van land en volk" zeide. H. M. Ze verklaarde daarby dadel yk, dit bedrag te zullen besteden voor een liefdadig doel: de stichting van het eerste sanatorium voor longlijders in Nederland, waartoe zy het landgoed „Oranje Nassau’s Oord" atfstond. Later heeft H. M. daarby gevoegd de ga rantie van 4 pet rente en aflossing van een leening van 150.000 benevens 40.000 ren teloos voorschot tot aanschaffing van meu bilair en inventaris. Toen zy haar taak had overgedragen aan hare dochter, is Koningin Emma terugge- treden van de plaats, zoo eervol door haar vervuld. Haar taak als regentes was ge ëindigd. En met groote zorgvuldigheid heeft zy. zich sedert dien onthouden van alles, wat ook maar den schijn zou kunnen hebben van poging tot bemoeienis met zaken van regee- Ook aan Koningin Emma is in haar veels zins gelukkig leven het leed niet gespaard. Na den dood van Prins Hendrik viel ook nog het verlies te betreuren van Kroonprins Willem, die U <tai 1879 op 38-jarigen leef tijd en van Prins Alexander, die 21 Juni 1884 op 32-jarigen leeftijd overleed. Daar door bleek het noodig te voorzien in het ge val, dat de Koning zou sterven vóór zyn toen bijna 4-jarige dochter Wilhelmina den troon kon bestijgen: 2 Augustus 1884 werd de wet uitgevaardigd, waaifoy Koningin Emma wend aangewezen tot Regentes van het Ko ninkrijk, ingeval de omstandigheden dit zouden eischen. Vier jaar later, 14 Septem ber 1888, werd de wet afgekondigd tot rege ling der voogidyi over Koningin Wilhelmina, voor het geval van hare minderjarigheid by hare komst tot den troon; de Koningin werd tot voogdes aangewezen en een Raad van Voogdij zou haar bystaan. In het begin van April 1889 maakte ’s Ro llings ziekte het noodzakelyk. dat de Raad van State ingevolge art. 38 der toenmalige Grondiwet het Koninklijk gezag aanvaardde, wat intusschen van korten dluur was, want op 2 Mei nam de Koning het gezag weer over. Maar anderihalf jaar later, 14 Novem ber 1890, moest de wet bekrachtigd worden tot benoeming van Koningin Emma tot Re gentes gedurende den tijd, dat de Koning vreemde van haar toestand deed tiet hart angstig kloppen, maar ook ue vrees voor iemand, aan wie Devereux oikwijl» nacht, zonder haar bestaan jh «enig veruand te brengen met de door hem boven allen ui verkorene,. Hoeseer ida ook opzag tegen een aamejukomist met haar moeder, zij wil- „In dagen van smart en rouw trad ik op als Regentes van het Koninkrijk; thans schaart zich het geheele volk in vreugde om den troon zyner jonge Ko ningin. God heeft my in deqie jaren ge steund, myn dierbaarste wensch is ver vuld. Aan allen, die my met raad en daad hebben ter zyde gestaan, en die my gesteund hebben door hunne liefde en gehechtheid, breng ik mynen dank. Moge ’t het land met zyne bezittingen, en kolonies onder de regeering vtan Ko ningin Wilhelmina wèl gaan. Het zy bijeengebracht zal worden, maar dat dit bedrag de totaal som mag wezen van een aantal kleine bijdragen, het- welk zoo dicht nwgelijk bet aantal Nederlandsche vrouwen benadert. Met aandrang beveelt het Comité de te houden collecte in de belang stelling aan van de vrouwen en meis jes van Gouda. Het plaateeïyik Comité voor hei Nationaal Huldeblijk aan H. M. de Komngin-Moeder te Gouda: en er vallen dage- t, wanneer gy uw of zemiwachüg; achtoffer te wor- rom versterk uw middel dat u snel weerstand svermo- wekt gevoel van >ort. Neemt er de Kyk moedig in den nacht en verheug u wer de komende ochtendzon. Terwijl in verschillende kringen de naam van Vida Carol au de slof lever de voor liet gesprek, liep die jonge JGBAAR BIJ ERKENDE HANDELAREN Mevrouw E. M. C. BeckingVerbeek van der Sande, Mevrouw E. de Blouw- Schoiten, Mevrouw C. Botih.—-Graaf land, Mevrouw H. E. C. BylJedeio, Mevrouw R. van CollenCardozo, Zuster Maxie Clausing, Mevrouw M. P. A. Derckamvan Andel, Mevrouw t-ï TT/ Mevrouw 1M. IBoedewaagenJonker, Mevrouw M. A. GouverneurOuwer kerk, Mevrouw E. HoyngBruns, Mevrouw J. H. HogendoomMesker, Mevrouw P. HornemanJansen, Mevrouw Jelsma, Mevrouw Kuizinga, Mevrouw LoendersLoot, Mevrouw van Mechelen, Mevrouw van der Meulen, Mevrouw I. PotBoswijk, Mevrouw W. H. C. Quianitr—van Baaien, Me vrouw van Reedt Dortlandde Kat, Mevrouw A. E. RieszNoothoven van Goor, Mevrouw R. Roeseling Winter, Mevrouw Roosendaal, Me vrouw L. C. Schroot—Prins, Mevrouw SontropTholens, Mejuffr. Snoep, Mevrouw M. SteijnbachTuijn, Me vrouw C. L. Tjailsmavan der Meu- len, Mevrouw J. E. Tieter—Brink man, Mevrouw D. Valckenier de GreveRosenboom, Mevrouw A. van der VeldeBurgersdijk, Mevrouw M. W. Verkerk—Stradmedjer, Mevrouw G. VingerlingHaan, Mevrouw Voor- steegh, Mevrouw M. de Vooys—-de Lange en Mevrouw A. Vroman Vromen. res geloof slaan en had dan ook bij haar afscheid haar 'adres aan Mrs. Hargrave opgegeveu, met hef verzoek haar taolu dadelijk te laten roepen, zoodira mademoiselle Vida tenure keerd zou zijd. Toen dit nu Werkelijk bet geval was, snelde het trouwe meisje vol blijdschap weder naar de Henfowtetreet en iwerd ook met liefde weder in dienst genomen. ..Madentaiselte zei Lucille, ..Mrs. Bredaort verlangt u te spreken.” „Laat haar bnnenkomen, Lucille.’’ De kamenier verdween en kort 'taarop vertoor de zich de vermomde gestalte van Hester Ransome in het salon. Vida snelde niet, zooals voor heen, haar nrootar tegemoet. Zij bleef in t midden van het salon staan met een vreemde mengeling van trots en 7 Januari 1929 zal een dag van geschied Kundige beteexems voor het Nederiandsche voik zyn. Den 7den Januari 1B79 had te Arolsen net hu welijk plaats tusöchen onzen laatsien koning Willem 111 en Hare Doorluch tige Hoogheid Adelheid Emma Wil- helmina Iheresia Prinses van Wal deck en Pyranont, door welk feit de jeugdige Prinses Koningin der Neder landen en Nederiandscne staatsbur geres is geworden. I Meer nog dan Koningin is ze voor ons volk geweest. Na den dood van Koning Willem III toch aanvaardde Zij liet regentschap en de geschiedenis van ons land is daar om te bewijzen dat Zjj deae taak op voortreffelijke wijze heeft vervuld, ieder van welke politieke richting hij ook moge zijn, zal dat aanstonds moeten toegeven. Naast de vervulling Harer plichten als Regentes heeft Zij over de opvoe ding onzer Koningin gewaakt en deze gestuurd in een richting, welke voor ons land en volk ten zegen wezen zou. Daarom heeft deze Hooge Vrouwe een plaats veroverd in het hart des volks als Koningin-Regentes, maar niet minder als Koningin-Moeder. Nu nog deelt Zy inhet wel en wee van ons land, welks belangen niet te vergers aan Haar werden toevertrouiwd. Daar- door stichtte Zy zicli een monument I dat de tyd zal verduren. De behoef te om Hare Majesteit van deze gevoelens inzonderheid van die der Nederlandsche vrouwen en meis jes op dien gedenkwaardiger) dag te doen blijken, heeft zich allerwege ge- uit o.a. door de oprichting van een Nationaal Comité voor het aanbieden van een huldeblijk, welk comité zich vertakt heeft in Provinciale en Plaat- selyke Gomité’s. Het ligt in de bedoeling deze hulde te doen bestaan in de aanbieding van een geschenk dat aan Hare Majesteit welgevallig wezen zal. Teneinde ook de vrouwen van Gouda in de gelegenheid te stellen aan dit Huldebetoon deel te nemen heeft zich een plaatselyk Comité ge vormd dat op Dinsdag 15 Mei en Woensdag 16 Mei, door het huis aan huis aanbieden van een inteekenlijst met een gesloten bus een algemeene inzameling zal houden. De bedoeling is dat niet alleen het noodige bedrag Mevrouw H. J. M. Gaarlandtde Kat. presidente. M. G. K. RupsBoon, secretaresse. A. C. SimonAppel, le pemningmeesberesse. M. G. Broekhuyzen— Barents, 2e pqnmngmeesteresse. Mevrouw A. D. Donkervan Dam. 35 - „Gisterenavond ging zij voort, „is zo teruggekeerd een van baar be dienden beeft het zeil aa mijn ka- ineniuetr verteld, en ik besloot dadelijk u het nieuws tel komen berichten Dat meisje UJ|Qet aetkej een voorhoofd van si«al bezitten om de oubcfeobaamdheii'* zoo ver te drijven. Zijn schijnt waar lijk te denken, dat men haar overal weder zal ontvangen).' „Dat is nu heb merkwaardigst ge val, t welk ik ooit in de groote we re,d geaaen heb’ meende Mrs. Etaun- „Zijl wordt amet den dag geheam zinniger. Als zij met iemand de stad had verlaten, zou zij toch niet zoo dadelijk zijn teruggekomen. Zijt gij verkielijk zeker, dat zij weerom is? .,Vt4komen izeker. Niet alleen omdat phjn kamenier bet onmiddellijk ge hoord heeft van iemand, die het wé te kon. a®r ook omdat ik zelf, zoo door de Herfordétreet gaande, het geheele huis van boven tot onder heb geopend gezien. Ook Mrs. IJar Brave m wedêr bij todar. vsvnutui. vuiuwniuaai zal losh niemand dwaas genoeg zijn J weest over Vida’s verdwijnen, zij wil om haar nog te ontvangen. --*- Doch Mrs. Staunton kende '<e redd beter dan Helena Leicester antwoordde lachend „Lieve Helena, als een dame zoo acl pon is ais Vida, kan zij zoo excen triek zijn als zij verkiest, mits men geen bepaalde vlekken van near weet aan te wijten. Ik durf u vóórspellen, dat meti baar zal ontvangen, zelfs al brengt zij, geen wldoende bewijzen voor haar overhaast vdrtrek bij Mis sclilien is haar vlucht ook veroorzaakt door een oogenblikkelijke geldverle genheid. uat is, (lunst me, net voornaam- s e nieuws, waarschijnlijk zal zich nu spoedig alles wei opneiaeren mocht aal niet het geval zijn.... Hier hield Mrs. Staunton op, waar- schiijnlijiL; omdat zij niet wist hoe zij den zun voltooien zou, en Lady Helena viel naar driftig in de rede met te zeggen „Ik kan oruuogelijk gejooven, dat voor zuik een vlucht een aanneemba re verontschuldiging kan gevonden worden, en als Vidn Caroian haar zaak behoorlijk weet te verdedigen, ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den beeorffcrinfi 1—6 resele LBO, elke regel meer 0.26. Van buiten Gouda en den beiorgknng: 16 regels 1 IJS, elke i AdwrtmlMta ia bet Zetardegauminer 20 1 OP de voorpagina 60 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeeüngen bjj contract tot «eer gereduceerden prijs. Groote letten en randen wor^mterekend ^aar^piaateroimte. Boekhande laren, Advertentiebureau» en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn. „De Koningsvrouwe zoo fier en zoo rein, Ze heeft er gevangen ons hart.' Koningin Adeiheki Emma Wilhelmina Theresia is op 2 Augustus 1.1. 69 jaar ge worden. Haar vader., George Victor vorst van Waldeck Pyrmont, ia haar steeds voor gegaan in plichtsgevoel. Haar moeder, de Vorstin Helene Wilhelmina Paulina Marian ne, voedde hare kinderen op ün een. (huiselijk, door eenvoud gekenmerkt familieleven, waar geloof samenging mat verdraagzaamheid. Van hare moeder vooral leerde de jonge prinses het lot van armen en zieken te vèi'- lichten; by voorkeur liet de vorstm door hare kinderen zelven in hunne huizen de gaven uiitreiken aan. de Armen, die daarvoor in aanmerking kwamen. Vorstin Helene was daarby het middelpunt van het intellectueele leven van Waldeck. Nimmer wenddle men zich vergeefs tot haar om steun, waar het gold het ondenwys te bevorderen; zy heelt o.a. het opvoedingsgesticht voor jonge meisjes ,/Sopnienheim” en talryke bewaar scholen gesticht. Prinses Emma was reeds als kind bekend en geliefd om hare aangeboren vriendelijk heid; „als kind” zoo .getuigde indertijd een inwoner van Arolsei, die veel aan het Hof verkeerde „was zjj ongekunsteld by al wat zy deed; zy had een allervriendelijk ste manier van groeten; by kleine geschillen was prinses Emma nooit geraakt of onte vreden of in eene onvrjfcaielyke stemming: een traan van verdriet, Sliet van toom, was haar eenig wapen tegen haar aangedaan, onverdiend lebd.” En zoo leefde zjj ,te Hadden van een ge lukkig gezin, in Arohg^,dg hoofdstad van het vorstendom. 4MiitaAlNK*^«tamt vaan „an ties Waldens Eek”, het stamslot der familie. nemen. 18 November werd H. M. als zoo danig beëe<ligd, en reeds 5 dagen later ont sliep haar Gemaal, tot aan zyn sterveneure liefderijk en zorgvol verpleegd door Ko ningin Emma. In September 1878 werd hier te lande be kend, dat Koning Willem III verloofd was met Vorstin Emma van Waldeck Pyrmont; op 6 October da.v. deed Z. M. daarvan uit Aroisen mededeeling aan de Staten Generaal by Koninklijke Boodschap, ten geleide van het wetsontwerp (betreffende zyn voorgeno men huwelijk. Toen waren de Kroonpms en Prins Alexander /beiden nog in leven Aan den Haagschen leeraar dr. L. Beynen was de taak opgedragen, de toekomstige Koningin op de hoogte te brengen van taak geschiedenis, nationale belangen en toestan den van ons volk en zoo kon de jonge Vorstin, in haar nieuwe vaderland gekomen, reeds binnen een maand of drie de Neder- landsche faal verstaan en spreken. Het huwelijk werd op 9 Januari 1879 te Aroisen ingezegend; H. M. was toen bijna 20^ jaar oud. Door den dood van Pms Hendrik kon geen sprake zyn van een feestelijke ontvangst in de residentie. Eerst in April 1879 hield de Koning met zijne gemalin zijn intocht in de diie niet verschuiven Daar Klonken sdireden op Oe trap en kort diaarop weint er aan de Ka merdeur geklopt. „Binnen nep zij en Lucille vur scheen. Lucille was ontroostbaar ge- AB0NNEMENTSPRUS: per kwartaal 2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de liewrging per looper gesdüedt. Franco per post per kwartaal f 8.16, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan om Ruraau: MARKT 31, GOUDA, by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82; Redactie Telef. 88. Postrekening 48400. berojuw in haar geheeld voorkomen, met ter neder geslagen oogen, met een blos op de wangen ea met gevou wen handen. erst stonden de beide vrouwen een oogeablik stilzwijgend in hel salon, ciaarop wierp mauame Ransome, aiiijd zonder een woord! te sprexeu, hoed leu unöntel al en trad op Vida tae, die onbewegelijk was blijven slaan. niet ViOorKamen der andere dame was stijf en streng, en toen zij spraK, klonk haar stem Koud als metaai. „Ik kom hier, Vida, sprak zij, „om een verklaring v:n je te hooreü. Wat moet ik denjkon van al t geen er ge beurd is Ge zijt op weg om wraak te neujeni tegen den man, die mij ver volgd heeft, die mij nog vervolgt, en plotse|iiiig, zo:.der eenige kennisgeving zonder een aannemelijke reden, ont vlucht gij uw huis op een donkeren naoht, zonder te bedenken, dat gij uw goeden naam door zulk een daad nood1 aakahjk moest verliezen. Daarna keert g.j, even onbegrijpelijk, plotseling *e- rug, vkst besloten, zoo het schijnt, om het oordeel der wereld te tarten. Wat zijn, dyit war krantannige handelin gen, Vitte?’’ „Ga nog verder terug antwoor' de het meisje met open gelaat, „ga nog verder terug en vraag tevens u at of hjet niet veeleer krankzinnigheid i'-tacht heeten, omt mij een taak op ie dragen, waarvoor ik niet bexekendi kon zijn. Ja, ge heoi mij gewaar schuwd voor het gevaair, '•och ge hebt me met aangeraden het te ontvl eden zooals gij had beknoren te doen. Ik was moedig tegenover hem toen ik nem nog met had leeren kennen, toen ik hem npg nooit gezadn had. Ik ken de misschien gevoeg van de wereld om bestemd te worden voor ’t werk, dat gij mij had opgedragen, doen mjn eigen hart bad ik veei te weinig leeren kennen. „Gij hebt dien man lief. Mijn oit- teirsten vijand hebt gij hei. Ja, ik heb tiet dadelijk vermoed, toen mdj ‘ie roekelooze daad ter oore kwam Thans sloeg Vida haar oogen neer, n.aar met duidelijke stem, hoewel zeer zucht, antwoordde zij „Ja, ik neb hem itaf. Hester Kansonnp sloeg naar over elkaar en lachte bitter.. ,,De oude gesdhiedenis nep zij. ..Altijd weer die oude geschiedenis. Ik heb u lielgehad, kind, ik heb je verzorgd, alles en alles heb ik voor je gedaan, en toch wordt mijn liefde met gefield mijn lijden wordt verge ten. Gij leent t oor aan de woor den van een man. dien ge moest haten gij geeft u aan hem over, om dat bij. een welgevormd gezicht en een gladde tong heef..

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1928 | | pagina 1