1
m
Zn.
4
b Waschmachines
E I
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE. BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REECVVIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Zaterdag 14 Juli 1828
87»Jaargang
Mo. 18818
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
EERSTE RljkD.
kbank
EEUILLETON.
I
f *j»
kim
ilvraagstuk
._Z ..A 7
Marie Antoinette.
- I
HOORWEG.
Kun-
Fcf,"<'rr»
188
1248
'elefoonNo. 5811.
CHARLO1S
vanaf 314®
vanaf 10.00
s mensen, die baby
ts eén vraagstuk
Lselkwestie ia
de hulp van
ündermeel
i beste verstand-
‘s en verpleegster.
enboekje aan
00—
eoy gekost,
<dn hebben
/de bevo.-
het gevaar
;nd teven,
lat eeuwen
weer
terker aelfs
hun voor-
oor ieder, die I
Iken aard.
den gezonden I
n de verloren I
van ruim 330 I
12 fl. 21.—. I
ogisten.
laag.
ABONNEMENTSPRIJS; per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 24)0, per week 22 cent, overal waar de Dexorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 8.15,* met Zondagsblad 310.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bui eau: MARKT 81, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
goi in iii nu m \r.
maf de straat in
100—, 125—,
r om op de licht-
t en vertrouwdst
rplichting.
dat zij de vorstin was die hel wel ofi
wee van een groot vote, in haar han
den hield Zij arbeidde onv^poeiu
voort en halan kinderen werden toe-
vertixmwd aan de hoed© van ver
trouwde personen, die, van hoe goede
bedoelingen ook vervuild, haar omno
golijk bij die kleinen vervangen kon-
darf. Waarschijnlijk juist omdat zij zich
zelve weekhartig voelde worden, zoo-
dra zij slechts een dier rooskleurige
gezichtjes naar zich opgehekqn zal»,
eischte de keizerin, dat de gouvernan
tes en leermeesters streng tegenover
hahr kinderen ouden zijn. Zij zelve
was onder ijzeren tucht opgegroeid1 en
dat had; haar voor héél het leven ge
staald. Met al haar schrandlerheid'ver
gat jij, dat niet aille karakters een
dergelijke opvoeding kunnen verdra
gen.
Het was thans aan diezelfde doeh-
De korste weg om meer 4? krijgen, is
om altijd dankbaar te zijn hetgeen gij
reeds ontvangen hebt.
Reisvaardig
De examens zijn alweer achter den rug;
of zy vreugde of teleurstelling brachten,
r alle geëxamineerde jongens en meisjes zijn
bljj onder dien druk uit te zijn; de jeugd
prepareert zich, om met volle teugen te ge
nieten van de genoegens, welke de vacantie
in velerlei vormen biedt. Ook wy, ouderen;
al zyn we die examenkoorts reeds lan,g te
boven, we hebben iets anders achter den
ruig: een jaar van arbeid, van moeite en
zengen^Zeker, de arfreiid te een vreugde, en
l-a-4*ontaine mag jju één van zyn vele fa-
terecht zeggen: werk, span U in dx-t
ii het kapitaal dat IJ het minst in den steek
laat, waarop gij bouwen kunt”, ma^r-af en
toe moet men eenigen tyd hebben om uit te
rusten, van de blyheüd der natuur te kunnen
genieten, om dJoor haar weer tot zich zelf te
komen. Maar raakt zichzelf kwy’t in de her
rie van het bedryf’s avonds ontvlucht men
zichzelf in allerlei vermaken die ontspan
ning moeten brenger., maar die ons even
arm laten als wij zyn. Wat wy'Hpodiig heb
ben om aan te vullen wat "de aroedd ons
doet verliezen, kan alleen dfe natuur ons ge
ven. Door haar schoonheid en, meer nog,
door haar majesteit.
In de eiken morgen weenkeereinde.zorgen
van ons ambacht of ons beroep loopen wy
gevaar de juiste verhouriang van den mensch
tot wat hem omringt uit 'het oog te verlie
zen. In den regel gaan wyi teveel in allerlei
besognes op, én kunnen we te weinig aan
dacht schenken aan het Leven zelf, zooals
het zich demonstreert in al zijn schoonheid
en voor den mensch onbegrijpelijk harmo
nische volmaaktheid! in het werk van <ien
Schepper; vol bekoring door zyn groote lij
nen, zyn schoonheid van vorm en kleur,
maar ook en bovenal, door zjjn geweldige
kracht.
Wie dat niet meer kan ondergaan, is
geestelijk begraven. Welk een vrerugde en
innige dankbaarheid ontroeren den mensch
(tóe zich een schepsel in de schepping weet;
al zou hij zich dfiit maar éénmaal in het
keven 'bewust werden, (hij zou er zich rijker
door gevoelen. Beter ig het, wanneer hy van
tyd tot tyd idit gevoel ondervindt, zyn
plaats in het heelal beseft als hij zijn nietig
heid zet tegenover de machtige monumen
ten van de natuur, zyn aldoor naar het
werk gebogen hoofd eindelijk ophsft naar
de ten hemel reikende bergen of, aan de zee
zittend, zijn door den arbeid vermoeide
oogen laat gaan over de schier eindelooze
wijdheid van dé zee, waarop de machtige
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
CMXXVIII.
Het plqa? is gerezen om in diep Haag
een planetarium te stichten, dat op liet
terrein van den Dierentuin zou kun
nen verrijzen. Röeds is een vereeni-
giihg fapgericht die het benoodigde
tér dat Maria Theresia dacht Zij had
haar een uur geleden tot zich geroe
pen, haar in d$ anschuiaige oogen
gezien en haar omhelsd met eene on-
stuitefigheid, die het prinses jic had ver
wonderd ‘n maar op haar vraag of er
iets buitengewoons was voorgevallen,
had zij onijwijkend geantwioord en was
toen hierheen gevlucht, onder voor
wendsel dat zij brieven had te schrij
ven. En Z'j hadi er inderdaad een
beantwoorden maar haar hand vond
de kracht niet de pen daartoe op te
nemen.
Na lang, zeer lang in gepeins ver
zonken te zijn gebleken, sloeg zj met
teen zilveren hamer op een) metalen
klankbord in haar onmaddellijke na
bijheid!.
Een kamerheer vertoonde zich op
den drempel dier deur.
..Is het u wellicht bekend of broe
der PaitriCMs reeds ten paleize aange
komen is
„Hij wacht seder een kwartier op
de bevelen van Uwe .Majesteit luid
de het antwoord.
..Zeer goed. Verzoek, hem. binnen te
kome
De hoveling boog en verwijderde
zich, ovfr spoedig weder te keeren met
een monnik van hoog© gestalte, zoo
•mager, dat de zware pij slechts een
geraamte scheen le omhullen.
..Laat ons alleen voedde de kei
zerin den kamerheer toe, ..en draag
>zorg dat wij niet ge&foprd wordten
hemelkoepel rust. Hy mag in de maat
schappij een nog zoo groot man zijn, in de
stilte van de bergweide, geaccentueerd door
het zacht geklingel van de klokjes, zal hij
aich klein voelen. Daar wordt de sfeer be-
heerscht door een groote ondefinieerbare
macht, waarvan wij de reinigende en ster
kende wy'ding ondergaan; in dit ryk zal on<>'
de Rust, die wy zoo dikwijls vergeefs hebben
gezocht, met een zaohten glimlach tegemoet
treden.
De man die zich in zee begeeft, zal achter
<le stuwing van het rustelooze water de
oerkracht van Ihet leven voelen; en iets van
die wonderlijke vitaliteit zal hy meedrager.
naar het land. Beiden zullen van die besog
nes, die hun opjagen en hun leven versom
beren, de betrekkeilijkheid leeren zien; zy
zullen de lasten van hun schouders voeten
glijden; pessimisten worden weer blijIe men-
schen, dankbaar het leven aanvaardend.
Maar om die levensblyiheid te vergaren is
het niet eens noodig, naar andere landen te
gaan. Het onze, al mist het de bergen, biedt
zooveel schoonheid «lat de mensch, die er
oogen voor heeft, naar al zijn begeeren er
van geniéten kan. Welk een gouden gloed
glanst er op het heide-landschap, wanneer
de zon het in kleur zet, en hoe fluweelig lig
gen de schaduwen van die boomen op ’.iet
zachte mos. Hoe weinigen kennen den rijk
dom van het blonde Zeeuwsche land, waar
van het prachtige licht den schilder in ver-
i-ukking brengt; dat sappilge polderland met
zijn forsche, met vier boomen rij en beplante
dijken, het wuivende, goudgele graan waar
de noodgedakte huisjes juist even bovenuit
komen; en wat een wonderlijke rust, ver
mengd met een tikje melancholische teeder-
heid, heerscht er in de roerloosheid van de
Brabantsche vennen; en dan zyn er de plas
sen: liefelijk stralend bij zonneweelde, maar
soms, onder donkere luchten en die strie-
ming van een feilen wind, van een gewel
dige kracht, vol bedreiging.
De vacantie opent ons koog voor wat wy
bijna in de misère, in alle somlbertieid zou
den vergeten: de schatten der natuur, die
onvervreemdbaar zijn, terwijl desondanks
ieder zich ermee verrijken kan. “Laten wij
zoo veel, zoo intens mogelijk ervan genie
ten; het zal ons leven zonniger, ons hart
rustiger, ons hoofd klaarder maken; als wij
straks den arbeid cpnneuw aanvatten, zul
len wij andere, innerlijk rijkere n»n*iien
zyn.
ia inceiiijK zijn, want ik zod' nooit
naar inOoie vpijÉppen.
„tai och ik ma» er Over oordee-
len. wan* ik heb n, uuiten uw weten,
Zeil gehoord - bezit gij in de hoogste
mate dat talent, waarvoor intenig staaife
man d^ helft zijner levensjaren zou
geven, maar dlat aan geen twee man
nen in eene generatie geschonken
wordt. Maar gij hebt mijn vraag nog
niet beantwoord. Zijt gij reeds als
knaap in het' klooster getrecten
.Neen, mevrouiw, ’b volwassen man.
En verdenk mij niet van kinder-
achtige niefciwsgierighedd, mijn vragen
bcoogen iets ernstigs ik vergis mij
immers niet, als ik meen te onder-
sdreidlen. dat gij tot de eersje standen
der maalschappij behoort
.,Ik behoorae daartoe. Majesteit
thans ben ik nög slechts broeder Pa-
tricius. de volgeling van een God di©
in een stal werd getxWn, De discipel
is niet meer dan zijn meester.
„Eh ik zal niet onbescheiden genoeg
zijn om1 naar uw werelii|i|ke|n naam te
vragen Wil mij nog slechte (fit ééne
zeggen hebt gij ooit aan het hof van
Frankrijk verkeerd
De monnik zag haar met eeh zekere
onrust aan. Hij begreep niet waar’’rij
heen wilde
..Ik heH de eter gehad ntendgmaak de
leden der vorstelïfte fanfilje van nabij
te zien”, klonk bet ontwijkend.
(Wordt vervolgd)
Koningin en martelares.
Haar eerste jeu^d was niet vroolijk.
Ondanks Maria Iheresia’s iiartstochiie-
lijke moederliefde, vergat zij nooil.
geld, eenj som van vi3r ton gouds bij
een wd brengeo. Wie Ws ie©A wei
ee»s een planetarium heeft gezien weet
dat het zepr interossa'nt is, maar 01
liet eigenlfcjK van veel meer nut is ',an
equ oogeniuljkuel inteijetesanildrigheid
voor den leek, is nog wel de vraag,
in den regel gaat heit zoo dat een dier-
geijijke inrichting aoor vreemdelingen
wordt bezocht en mMschien door de
schoolkinderen, maar veel verder gaat
het gewoonlijk ni&t. Wij gunnen nun
die dit zaakje willen .opzetten veel
sucoe»; enhousiast ervoer kunnen wij
n.et zij». Het is een leermiddel en als
zoodanig erg mooi en ais liet dan ook
nog een attractie voor de s^ad wordt
zijn wij er tevreden mpe. Natuurlijk
dat de sterren-geleerden zeer gesteld
zijn oip dit nieluiwe zaakje, dat belang
steliing zal kunnen wekken voor hun
vak maar dit vak is nu eenmaal te
geleerd voor de buitenstaandtera zoo-
dat het voor dezen niet veel meer ‘au
een aardigheid zal blijven o»n zoo n
planetarium, te bezichtigen.
De dierentuin slooft zich den laat-
sten tijd zeer uit om attracties te ge
ve Er zijn een paar bdren aange--
schalt om de kinderen een genoegelijk
uur.je te verschaffen, men adverteert
vlijtig om de aandalaht Op dten tuin t©
vestigen, men maakt er een tea-gele-
genheid van. enz altegaldter middelen1
om woeir wat in de belangstelling van
het publiek te stijgen Of het echter
gelukken zal dfie -weer t^ krijgen is
een tweede, er is geten ■Boette meer
aan deeen tuin, die jniwege*. jareu
wtel iets te beteökenen had maar uit
de gedachten-sieer der Hagenaars is
verdwenen. Het is dan altijd een hee-
le toer daarifi weer een plaats te* ver
overen. Het publiek dat ©r oudtijds
kwatai wals voor een goed1 deel de
elite van den Haag maar dat zakte ge
leidelijk en spoedig .was de tuin ,iog
maar een attractie voor den midden
stand, die op don duur daar ook uit
verdwenen is. Men gaat het/nu in de
beren en de sterren zoeken, maar wij
vree-zen dat op den duur dleae instel
ling toch naar dte maan zal gaan om
dat er h er o-p> aarde geen plaats in
de zon meier is te vinden
Er zijn meer Man die instellingen
die een tijd van bloei hebben en dan-
geleWeflijk int verval kOmen dm ten^
slotte te verdwijnen hebben dan
hunne Sohuldlgkeit getam en kunnen
mistig op hun lauweren gaan leven.
Hetzelfde voortóien wij bijvoorbeeld
van de Volksuniversiteit, die ook al
van detn hoofdweg afwijkt en op zij
paden is gaan wandleflen omdat die
groote weg niet cPruk genoeg beloopen
werd Er worden concerten en too
neeluitvoeringen gegeven, wat heele-
miaal niet in do werktefeer van dat
inetftuut b'gt en wat in den Haag hee-
ZeJs dringende inededteelingen
nen vpor t oogenblih. wachten.’
Zij wendde» zich nu tot oen monml
'He in eerbiedige houding was blijven
staar» en zeide met baar vriéndelijk-
sten glimlach,
„Wil mij vergeven, broeder, dat ik
u wachten liet; wat .mij zelden ge
beurt. ik had den tijd1 vergeten.
„Uwe Majestet heeft over mij te
beschikken", a woordde hij in vloei
end Duitsch, ofschoon men aan zijn
tongvel toch aanstonds den vreemde
ling kon herkennen.
„Nog grooter vrijheid veroorloofde
ik mij door u tei laten uitnoodigen «en
bezoek ten paleize af te leggen her
nam zij. ..Men heeft n^j veel van uwe
welsprekendheid verteldnmaf wat
ik u bidden unag, neem plaats. Ik heb
u over ernstige zaken te raadplegen
Zij wees hem een stoel aan, niet
ver van haar schrijftafel, waaraan zij
zich weer nederzette, ejn ging voort
„Men heeft mij imïners wel inge
licht Het is een Hranscfcman, dien ik
voor mij zie
..Ja. Majesteit ik weH althans in
Frankr jk geboren maar thans be
hoor ik dfe landen toe. waar het God
behaagt mij heen te roepen.”
..En gij denkt een tijdlang te Wee
nen dloor te brengen
„Ik weef het niet, mevrouw''e
generaal överste mijner orde zond mij
hierheen voor missie-preeken Mis
schien zal ik geroepen worden hier in
ADVKRTENTIEPRUS: Uit Goud* omstrek» (behoorende tot d«n bMorfkring)
15 regels L80, elke regel meer 0^5. Van buiten Gouda en den bexorgkrüig:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentita in het Zaterdagnummer 20
bjjsiag op den prys. Liefdadigheids-advertaitiin de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELLNGENi 1—4 regels j 2.05, elk* regel meer 8.58. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingebonden medededingen bjj contract tot seer gereduceerden
prijs- Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuaschenkomat van «oliede Boekhande
laren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan bet
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
in <le bloemetjes te zetten. Hij is een
D0AÖDU. wemmer, leuoreu morgen
bezocht hij de uatunrichiing aan de
Mauili^keje en huj heelt datat aip
vrienden bij massa s. erochuliende be
nende personen in den Haag duiken
daar (tegelijk» onder en zij vormen
daar een gezedigen kring. Onder «en
is de dominee een der mteest gemene
types en zijn jubilé is dan ook net
eerst in bet ziwctunb^d herdacht, te
madden van zijn zwemvrieuden.
.iluemeester is een humorist, wieoa*
geestigheden dikwijls (foor heel den
Haag gaan. '21ja ve'radhajp^ng, met z^n
grijze bakkebaarden, is zoo bizonder,
dat wie hem eenmaal zwg, hem altijA
zal herkennen.
Ate prediker zeer gelietd. als schrij
ver zeer bekend, heeft hij zijn leest
gevierd te midden van velen die ove
rigens op een dominee niet m ue eer
ste plaats zju gesteld!.
Maar Gilaenneester was voor alles
een mensch, een joviale man en daar
door trok hij zeer vele vrienden.
HAGENAAR
Uit de lijdensgeschiedenis der
menschheid.
De geschiedenis der aardbevingen is de
geschiedenis van het ernstigste lijden der
menschheid. Zelfs de veldsHagfen dier wereld
oorlogen sloegen de;r mensoiiheid niet zulke
aware wonden als de mtbairstingen der
aarde. De streken, die het meest en het
zwaarst zyn getroffen, zin Japan, een deel
van de Vereenugde Statfin van Amerika,
maar ook 4» Balkan, Iltafie en Snamje rijn
vaak de haard van aardbevingen ^geweest,
die tienduizenden het leven hebb
en menige stad met den aardbed
gelyk gemaakt. Maar, ofschoor
king der bedreigde gebuedl'm van i
zyn bewust, waarin zy voortdun
blijven ze daar toch in de hoop, I
en eeuwen zulten verloopen, vodr er
een aardbeving komt. Ja, nog
^uit de treurig® ervaringen var
ouders hebben <ie afstammelingen niets ge
leerd. De Japansche aardbevingen hebben
zoovele menschenleven^ geeischt, omdat de
huizen te 'Echt zyn gebouwd en slechts een
schuifdeur tot uitgang hebben, en dezu
deur, zelfs by kleine wyizi gingen, door een
aaimchok veroorzaakt, niet meer kunnen
worden geopend. Daardoor zyai de menschen
eersiO aj»nn een val gevangen en daair zware
^branden, die gretig voedsel vinden in het
bouwmateriaal der Jaipansche huizen,
rJfct zelden de aardbevingen begeleiden, zoo
verbrandden duizenden in hun eigen huizen,
voor het hun gelukte zich te bevrijden.
De oudste bekende aardbeving is die van
Pompeji in het jaar 79 voor Christus, waar
bij <i? steden Pompeji en Hereulanen wer
den verwoest en naar schatting 30.000 men-
sohen omkwamen. De uitwerking van deze
aardbevingscatastrophe werd nog verschrik-
lemaal niet noouig i». Als men er op
uil was aaiKiadjt eerns wat ai to
leiden van muziek eui tooneel en eens
wat meer te cxmioentreeren op andere
vormen van cuuuiur gelijk trouwens
die bedoeling der Volksuniversiteit is
dan zou het beter zijn. Maar de
’belangstelling voor de geleerdheid die
men hel puoliek heeft willen toedie
nen. begint ie verflauwen en nu grijpt
men al naar andere middelen.
De aardigheid is er ai af om met
eehigen opltef te beweren dat men op
de Volksuniversiteit col lege loopt.
Trouwens diaarom hebben velen van
dten aanvaiiig af g^U^hen. Het werd
veel te voornaalm enro geleerd op ge
zet. De „faniastische i vakken brokken
bet hardy en dat wjIb al een heel
Jteeiifjk ding omdat nnst deze een bree-
de basis van ontwikkeling eischen en
de menschen dier deze basis hebben
heuscib niet, naar een Volksuniversiteit
gaan om daarop voort te bouwen
Wij voorzien dat de volksuniversi
teiten op den duur niet zullen voldoen
it dien niet eenige eischen voor de
tüelaéing worden gesteld'. Er dient
schifting te zijn tusschen hen, die een
©enigszins breede omleiding hebben
genoten en hen, die daarvan versto
ken bileven Bij die ppleidling dient het
verdere onderwijs zich aan te sluiten.
Waaraan we# altijd behoefte bestaat
dat is aan cursussen .aar mteti talen
leert spreken n.l. den. doodgewone^
Omgangstaal, geen breedte litteratuur,
geen menuai s enz. maar n ets dan het
alledaagsché gesprek. Vergissen wij
ons nief dan organisteert o.a. de
eenigifig voor Müavroawen dergelljirei
Hessen hier en elders en daarvoor zal
sttellig we! belangstelling bestaan voor
al nu iederöe® op zijn tijd e©n re’s
naar het buitenland onderneemt. De
w^eerzinwelkkende fout dat op de la
gere school geen moderne taal m®ei
wordt onderwegen, inöet hersteld wor
den. Op tal van scholen zijn a’. cur
sussen voor dp kinderen ingesteld en
het moest de Regeering toch’ to, het
inzicht brengen dat zij ten spoedigste
deze fout moet herstellen. Reeds na
zien de ouders in dat hun kinderen
het nessen en men grijpt d© aangebo
den gelegenheid aan om hen met bet
oog op het onderwijs aan de II.B S.
allvast eenige kennis van het Frans eb
b:j te brengen, waardoor het
jaar op die .school vergemakkelijkt
wordt.
Tot slot memoreeren wij ditmaal
eens het jubilé van een dominee.
Dr. F. van Geel GHldtemieeister is een
zeer bekende figuur in den Haag en
verre buiten Zijn tering van naaste
geestverwanten bekend én gezien. Hij
hteeft nu ziin goudten feest als predi
kant gevierd en velen hebben de ge
legenheid aahgegrepen om hem eens
het klooster te blijven misschien ook
word ik plotseling verder gezonden.
Maria ThApsia had onder het spre
ken aandaebtig zijn regelmatig maar
uitgeteerd gebaat gadege&lageh. Zij na'*
den man voor zich, die een week aicti-
ttereein heel de Domaiu-stad door de
macht van iijn. woord had inieegesleept
den grooten redenaar, die zelfs haar
tranen had ontlokt, toen zij hem, on
der een dichten sluier vérlborgen, was
gaan hooren. en nu zij hem van nabij
rag. werd zij meer nog dan toen ge
troffen door zijn edelen, open, of
schoon droefgeestigen blijk, maar te
vens door zijn voornalme manieren,
welke zijne ootmoedige houding ©n het
kleed der vrijwillige armoede niet voor
den blik dier onfeilbare mhischen-
kenster Rondten verbergen
„Ik hoop van ganscher harte, (te'
men u in dit land zal laten”, hernam
zij, „Men heeflt een geteste!ijk© opwek
king noodiig in mijn’ rijk en nietanond
verstaat hier zooals gij de kunst tot
het hart mijner onderdanen döor te
dringen Mag ik u vragen of gij u van
uwe eerste jeugd' af in. welsprekend
heid hebt geoefend, of zijn w ve or a
terfeché gaven aangeboren?"
.Uwe Majesteit is a’l te goted’’. ant
woordde die monnik, met een «wakken
glimlach, die rijn gelaat nog schooner
maakte, een glimlach geheel ontbloot
van eigenwaan of valsch» nederigheid
.Ik tracht alleen de zfel'en m-üner toe
hoorders te treffen Welsprekend kan
