»d WOP E 1I NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BÈRKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWDK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. ■o. 18831 Woensdag I Augustus 1928' 67* Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen bank KEUILLETON. Marie Antoinette. r« ii hi tl JOL f175, 1450 en &ORWEG. gevallen geeft Koningin en martelares. 35 die niet ver- (Wordt vervolgd) 4 1 J ik weet niet goed hoe ik' u aal makenl stotterde Lodiejwijk verlegen. „Mijn grootvader zjj vraagt haar Dan ibesjl hem den i taar en dA „Opnieuw zou zijn d dt Borst. lat uw man {T ROOKÏH 1 GEEF HEM TABLETTEN Het bloed bevat 1 spieren, zenuwen I a SANGUINOSE I it. I 12 flesschen 21<l 1317 40 I ‘ogisten. W< X beste dadelijk nemen, wanneer e verschijnselen •ld zijn en hijgen, «denbtj trappen* /oordoen. Men ger. Maar ook reeds vergevor- GlJ van een ge- cer's Abdijsiroop chting kunnen :t voorbeeld vu s aan asthma LIw luchtwegen het slijm met ihrijift Therese op zjjn verzoek impel van Jeruzalem en het al- Weiel bestaat rijn artikel: r voel ik, van (hoeveel belang het tioen na vizaoen dér gestigmati seerde te onderzoeken; hoe alleen (foor een psycho-analytllsche ondénzocking van elk verschijnsel op zichzelf het raadsel kan wor den opgelost Dan zeg dik Therese, <tat ik Voor de armen van geest is de reis door het leven een lange tunnel. barry, een graaf die door slecht "e- drag tot den bedelstaf gebracht was, heelt haar dezer dagen gehuwd. Voor dien tijcjl noemdo jjj, zich ook al met hare gewone schaahijteloosheijd zoo, Waar heette rij eenvoudig V ambernier ÏXJJ»T dien naam’ harer loeder men toqgt, da. haar vader een ambtenaar tje wasuiiaar zeker is dit niet eens. Wat dat huwelijk van Dubarry bjetreft, ik begreep niet waarom dat plaat» had. Nu verauv ik het pak. Zij wilde alan liet ha’ kannen en wij zullen weer dezelfde tooneelen hebben als tijdens het leven mijner lieve grootmoeder.” „Rn. moet ik zulk een vrouw ont vangen vroeg de Dauphine met «rillende lippen. Zij verstond heimi eindelijk en het bloed de|r fiere vorsten van Lotharin gen kwaftn in opstand bij haiar. Loktowi jk bloosde tot ower dé; ooren JJij gevoeld diep de bjpteeM’iging wel ker Lodiewijk XV de jonge kroonprin ses. aandteed hij haatte er zijn groot- vadter om maar deze was de konting en heit zwakke karakter van den Dau- phijn was niet in staat hem het hoofd te bieiden. „Het zal wel moeten”, stamelde hij beschaamd. „Alleton kunt gij vriéndelijk voor haar wezen.” „Als zij (Daartoe te slecht is”, vw klaarde Marie Antoinette beslist, „dan ontvang £k hear ook niet.” De jonge vorst bewaarde ’n oogen- blik het stilzwijgen. Hij gaf haar in- „Maar wat dan toch?” „Ik ik w’ dat duidelijk j heeft veel goeds God verhoede dat ik iets tegen hem zou zeggen maar koningin Marie Lectóneka wa& eene heilige en.. hij maakte haar niet ge lukkig, Toen zij twee jaar geleden stierf, was het ons allien alsof ons een engel verliet en toch konden wij al toon bedroefdl zijn over ons eigen ge mis want wij wisten dat dé Hood voor haar een verlossing was. Er wa ren toen andere vrouwen dJan mevr. Dubarry, maar niet béter dan deze, die haar heit leven tot een, (marteling maakten, haar tot Zélfs in haör eigen paleis, dleden gevoelen dat rij niet meetelde „Wat vertelt gij mij nu? Èn de ko- ning dan?” riep Marie Antoinette on- geloovig. j „Hij liet dat toe... omdM hij die vrouwen liefhad, alsi men dat gevoel ten minste liefdé kaïn noemen. Degene uerlijk gelijk maar wat zouden de gevolgen van zulk eene weigering we zen Niemand aan het gansche hot, die niet Marie Antoinette’s zedelijken moed toejuichen zou. Het eenige ver wijt, dat hij ooit tegen de nagedach tenis zijner grootmoeder had1 hooren fluisteren, was. dat Maria Lecrinska ie zwak, te oudelr worpen was geweest en\ daardoor de ondeugd! vergund had poo driest Ihet hoofd: op te steken. Zijn gemalin kon een nieuw tijdperk in liet leven roepen ieder zou haar daar dankbaar voor zijnimmers, zelfs de losbandige hovelingen ver droegen slechts met moeite de heer schappij ven zulke avonturiersters, die met haar insolente weelde Frankrijk’ ouhen adel op den chtergrofidi dron gen n aar de koning. Lodewijlï XV was &r de man niet naar vergiffenis te vinden voor een verzet tegen zijn wil. Hij zou er ,de Dauphine tot zijn dood toe voor doen boeten en de prins zelf kon zich nier dan sidderend het ooien blik voorstel len, waarop hij hem bij rich ontbie den zou, om hem1 rekenschap te vra gen van Marie Antoinette’s handlelwij ze. Neen, hij durfde den toom van rijn grootvader niet op rich laden. Het ’eenige wat er té doen viel, was dat rijn gemalin het woord niét tot laDu- berfy zou richten. Dit kon waarlijk niet gevergd, worden van haar. De koning zou dat spoedig aelf erkennen. „Nu gaat gij te veir”, zeidle hij m t ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper gesdüedt Franco per poot per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Inters. 82; Redactie Telef. 88. Postrekening 48400. Een Engelsch-Fransoh Vlootcompromis. Een nieuwe regeering in Zuid-Slavie. eersten een, overwegende ról willen spelen, büjjft dan ook latent en «ie moeilijkheden zijn dlan ook geenstains uit den weg geruimd. Daar met de wenschen der Kroaten niet vol doende rekening ig gehouden, zullen «lezen natuurlijk in hun.’ verzet worden gestijfd en blijven ageeren voor een oplossing, die be antwoordt aan hun aspiraties. Terwijl! de Kroaten zich aanvankelijk neerlegden brij ’t vetrwerikélyken van ’t denkbeeld van dén Zuidz-Slavischen eenheidsstaat, omdat zij in de waan leefden, dat zij otp gelijken voet met de Serven zouden werdén behandeld, zagen zij spoedig in, dat hun verlangens ge woonweg wenden genegeerd en het oude Servië een «xverheerSChiingspolitfiek wilde toepaissen. Dit wakkerde hiun streven naar politieke zelfstandigheid op verklaarbare wijze aan en uit de jongiste venklairingen, af gelegd door Stefan Raditsj, het hoofd van dte Kroatische boerenpartyi en leidter der oppositie lin het Zuid-Slatvische parlement, blijkt thans, dat de Kroaten alleen nog maar door een personeele unie met Servië ver bonden willen zijn. Vandaar dat Raditsj aandringt op een herziening van de grond wet, die het denkbeeld van den eenheids staat te niet «loet en Kroatië volkomen autonomie verschaft. M.aw.: de Kromten eischen <lte .schepping van een federatieven staat, térwij1 «Ie Serven Ziéh steeds 'Voor- stand'era hébben betoond van een centraal bewind. Te eender eiSclieat ®y «Hit thans, daar het kabinet-iKonoeeitsj stedhts een verkapte voortzetting is van dé TegeeringtWoekitsjqr witsj en <fe niteuwe premier, die ïwnbtor van binmenlandfiche zaken was in het vorige (ka binet, zich toch reeds impopulair heefit ’ge maakt bij de Kroaten, o.a. dóór zijn maat regelen ter onderdrukking van manifesta ties tegen «te verdragen van Nettuno, waar tegen de partijgangers van Raditsj zidh zoo fel kanten, omdlat deze verdragen met Ita lië economisdh nadeelig voor Kroatië wor den geadht. De thans 'gevonden oplossing der kabinetscrisis zal «lam ook de tegenstel lingen verscherpen, in plaats vair de zoo noodige verzoening naderbij brengen. BUITENLANDSCH NIEUWS. DUITSCHLAND. Knoeierij met spoorkaartjes. Op groote schaal. Dé controleurs, van de spoorwegen te Breslau hebben in sameniwerknig met de re cherche een groote knceierij in spoorweg- waartjes ontxlekt, welke ainds jaren moet zijn gedlreveni. Tegen tien medeplichtigen, die ’betrapt zijn, is reeds een vervolging in gesteld. De leidter var. die „ondarneining” is iemand uit Breslau, genaamd Tsjemik, hy is gisteren gearresteerd. Zlijln voornaamste medéplichtige is een spoorweiglbeambte ge- weest, die men echter nog niet heeft kunnen parlement. De crisis in het koninkrijk der uitvinden. Tsjernilk had voor zijn doeleinden ir x— Slovenen, waarin de een uitgebreide organisatie in elkaar gezet. (lOl IISIHE (III111VI ADVERTENTIEPRIJS t Uit Gouda en tot den beeorgkring) 1—5 regels L80, elke regel meer 8.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regel» 1.55, elke regel meef 0.84). Advertentie in het Zatordagnununer 20 tt bysiag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiin de helft van den pr#*. INGEZONDEN MEDEDBEUNGENi 1-4 regels 2AI, elke regel meer M8. Op de voorpagina 50 booger. Gewone advertentiën en ingezonden mededelingen bty contract tot seer gereduceerden k prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaateraixnte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuMchénkomat van eoliode Boekhand»* laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaateing aan bet Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te ztjn. onvaste stern’ „de koning gebiedt dan moet alle tegenspraak zwijgen.” „Zijne Majesteit gebiedt Ook, dat ik mij bijzonder vrwmjdélijk vOor die* vrouw zal betooneqluidde bet min achtend. „Dat zal geen bevel, slecht» een verzoek zijn geweest, Toinon. Komaan wees verstandig breng geen vijand schap tusschen den koning en mij Ik verzeker u, dlat mijh lot toch reed» moeilijk genoeg is. Zijne Majesteit ge last. dat mevrouw Dubarry aan het hof zal verschillen. Ik betreur dl1'4 rnieer dan ik zeggen kan, maar wij ^loe en er ons aan onderwerpen. Ver genoeg u, haar geen woord toe te voeden en eenvoudig hare buiging te beantwoorden.” „Ik voor haar buigen ïk riep Marie Theresia’s (tochter, met flikke rende oogen uit. „Voor wie ziet gij mij aan „Voor een verstandig vrouwtje, de gemalin van dien eersten dienaar der kroon. En, o Toinon. gij weet niet wat liet zegt mijn grootvader te mis hagen. Hij vergeeft of vergeet nooit.’ „Schande te meer voor hem. Laat hem bql» blijven zoolang hij wil. Ik ben bang vöor niemand!, als ik geen kwaad doe.” gaarne eenoge weken te Konnerereuth zou willen bleven en dag na «lag elk détail met liaar zou willen bespreken. Zij noocUigt my daartoe uilt en kan niet Ibegrypen, «lat ik weg moet en reizen maken, «Me mij veel minder interesseeren dan déze zied op haar vlucht naar vergane eeuwen te volgen en \'an haar te leeren, hoe «Ie riel het lichaam tot onderwerping kan dwingen.” De tocht van luitenant Romer, Naar uiit St. Shoma, ongeveer 50 mylen ten oosten van Portorico gemeld wordt is de officier van «ie Duit.-«he marine Romer, die op 3 Maart uit Lissabon vertrok, Dins dag aldaar aangekomen. Romer heeft lederen «lag ongeveer 23 mij len afgelegd. Weer een treinbotsing in Beieren. Zestien dooden en een dertig tal gewonden. Gfetorm'.aukig s de sneltrein no. 011 op het traject UhnAugsburg gi«ter- namadiulag tegeni Kwart voor vier in het station i dncKeischerben op een gixidiereinitiein geioopen, blijkbaar door het weigeren van een WiSeeL De lo comotief en drie wagons zujn elkaar geechioven. Volgen» de laatste berich ten zijn er 12 uooa-en °n 10 zhvaar en 20» a 25 licht gewonden. V ersfChillendie der om het leven ge- komoii reiziger» zijn zoo verminkt, dat liet tot dusverre nog niet mogelijk wfls hun identiteit vast te stellen. Twee aetr zwaargewonden zijn tijdens hun overbrenging naar het ziekenhuis be zoeken. In die riekenliurizen zijn thans tien zwaargewonden ondergebracht. De sneltrein kwam via Frankfort a d. M. uit de Palts, zood&t het meeren- dleel' der reizigers ongetwijfeld uit de Palts, Würtemburg en Hessen afkom stig was. De Duiitsche bladen bevatten scher pe oammentaren in verband met de raimp, waaHbij zij er op wijEen, <fr*i, het aantal spoOTwegcartastrophien in 1 nirtschland en vooral in Beieren, een schrikbarende hoogte heeft bereikt. De laatste twaalf maandlen zijn niet minder dan zes ernstige spoorwegram pen te betreuren. Nader wordt vernomen dat in den a.gciloopeïi nacht nog twee persojien, die bij dé treinramp in Dinckeiecher- bien gewpnd, rijn overleden. Het aan tal doodleaii is hierdoor tot 16 gestegen. lEen 10-tal hunner bevindt zich op liet station, 2 zijn tijden» biet transport naar Augsburg gestorven, 2 in bet ziekenhuis te Insnarshausen. NOORWEGEN. Op zoek naar Amundsen. Naar uit Oslo gemeld wordt, is de „Veslekaris” naar Tromaoe terugge keerd nadat hij de Oowtkéfert. van Spits bergen en het Beren-eitland tevergeefs had afgezocht naar Atmundaen. De ge zagvoerder heeft titans zijn laatste De spoorwegbeambte wiat hem geregeld hoeveelheden spoon^aaitjea, welke <fo reizi gers bij heit verlate^ van de stations haddén afgegeven aan de controleurs, <in handen te «pelen. Deze werkte hjj dan by, giing met zoo’n kaartje naa,r het station van aflgnfte» en wist oiwter verschillende voorwendsels z.g. zjjn geld terug te krygen. Daar hij, of zyn helpers en helpsters, hiervoor steeds kaartjes over lange trajecten gébruikten, ontving men steeds vry grootei bedragen. Deeer dagen echter Diep dit spelletje te Leipzig mis: een jong meisje, émdeplïdhtige van Tsjemlik, kreeg aan het loket ruzie met een beambte, die njiet spoedig genoeg naar haar zin het geld uitbetaalde: <*r ontstond een oploopje, de politie kwam erbij te pas en nam «ié juffrouw in arreist. Een dér spoorwegconitroleurs, die op de hoogte was van 'het feit, dat er geknoeid moest worden met spoorwegkaartjes, kreeg het aangebo den spoorwegkaartj© in handén, en kwam al spoedig tot de overtuiging, dat het ver- valscht was. Dit was natuurlyk het begin van het ednd- <te van Tsjernfik’s oplichtingen. De juriste omvang «laarvan is echter nog nriet vastgestekï'kminen werdén. Het raadsel van Konnersreuth. Een bezoek aan Konnersreuth Therese Neumann zelve. Toen in het vorige jaar omtrent het ge- strigmatiseerde meisje Therese Neumann uit Konnersreuth allerlei wondlerbaarlyke vehha^en de ronde begonnen te doen, ver wekte «allerled kringen, ook die der w^tengdiipAgroote apschudding. Maar, sen- saX’s'kotPOTJIfegWWi snel, en toen het eer- witsj en die nieuwe premier, die manaster vanste'nüajvtitóftif iwap en de wetenschap, ook al bij Wh wradeweiking van de ay'de van Therese en haar lamftlfo, geen vast staand oordeel durfde uritspreken en boven dien de verscfliynselen zelve schenen te ver- niinKferen, kwam «te figuur Therese van Konnersreuth wat op <ien achtergrond’ te staan. Nu is zij weer meer naar voren, gekomen, door een bezofik aan Konuersreuth van den arts dr. Wolfgang Wedsl, die zich ook vroe ger met een onderzoek: naar de waaide der wonderbaarlijke verschijnselen had ingela ten. Teruggekeerd van een Indische reis heetft «léze arts zich tens naar Konners reuth begeven en doet nu verslag van zijn bevindingen aldaar in een reeks artikelen, die nog vervolgd worden, in dé Neue Freie Presse, waaraain de N. R. Ort. het vollgen- <le ontleend): De plaatseljike geestelyke ontkende te genover hem d&t de st'iigmata ooit geheel zonden zijn verdwenen. Zelfs zijn de vizioe- nen in sterkte en dluidelylkiheiid toegenomen. Haar Lichamelijke toestand, aldkis de pas toor, is beter «Dan vroeger, ondanks het feit, dat zaj geen voedsel, in welken vorm dan ook^ tot zich neemt. Én het dbrp wordt stiilnwiylgend uitgegaan van de onomstootelyke iwaaihdikl en juist heid vam wat „die Resl” in haar extatische toestanden z>et en hoort Van haai- m«xte Minister Ghamlberlain heeft in het Brit-A sche Lagerhuis medegedeeld dat Engeland met Frankryk ten aan zien, van «De geschil len over marine-kwesties tot een compro mis is gekomen. De Engelsch-Fransche besprekingen, zeide Chamberlain, hebben succes gehad en ik sta op het punt aan de andere groote zee mogendheden medédeel.ng te doen/van het compromis, waartoe wij gekomen zyn, in de hoop, diat het ook voor1 haar aanvaardbaar zal zyn. Naar w*y vertrouwen zou dan een groote hinderpaal uit «ten weg zyn geruimd en een stap voorwaarts zyn gedaan. Ghamberlain wilde zich niet over d» voor stellen zelf verder uitlaten, zoolang zij niet ter kennis van de andere mogendheden zyn gebracht, doch hij1 geloofde, dat de eerste ernstige discussie hieromtrent in die ontwa peningscommissie zelf zou plaats hebben. „’De voorstellen beperken zich tot de vloot- bewapening en betreffen geschillen, die met betrekking tot de. vloot ziyn gerezen, «frant by die aangelegenheid! hébben wy bijzonder belang. Onze militaire strijdkrachten zijn zeer ig«r,mg vergeleken met die van andere mogendheden, maar de marine te altydl het voornaamste verdedigiigsmidkH voor ons land geweest (Daarom imttereseeerde de ma- rine-aangelegenheid ons het meest en daar om hébben wijj in zake dje geschillen, dlie daarop betrekking hebben, getracht tot overeenstemming te komen en een methode te vrinden’, ten einde vorderingen të maken.” Deze mededeel’ingen van den Engelschen minister hebben te Paryg bytzondére belang stelling gewekt I «teelingen maakt de pastoor klakkeloos to zijn prediking gebruik. Zoo woonde «te. Wedsl een godsdienatxx'fening bij, waarbij «te pastoor, over het MagdaJenafeet spre- kenid, o.m. zei: „Therese Neumann heeft ook de geschiettenlis van Maalia 'Magdalena ge- i zien. Zij heeft mij verteld, dat Maria de jongste zuster van Lazarus was, die zeer i rijk was. Maria was een koppig en harts- tochtelyk meisje en het ernstige leven in het huis van Lazarus beviel haar niet Zjj i verlangde haar erfdeel van hem en kocht daarvoor het slot Magdala aan het meer van TiJbeniajs en leefde daan- en gang den ver- keerden weg op. En toen ontmoette zy den I Heiland en had eerst den man in Hem lief i En zoo vertelt de pastoor al dé virioe- r.en van Therese als die van een ooggetuige, i Alleen met toestemming van den bisschop van Regensbuijg wordt bezoek by Therese Neumann toegelaten. Dr. Weisl wist die te krygen en heeft aldus peneoonlijk met The rese gesproken. Deze was gekleed alg altijd in een zwarte blouse, zwarte handschoenen t«>t halverwege «Ie vingers om «te 4 stigmata te verbergen, een witten hoofddoek om de bruine haren en licht-rood gekleurde wan- gqp. Zjj gaf veel gezonder induik dan 'het vorige jaar. Zy erkent, dat zy, nu zjj' (niet i meer ge«|wongen wordt wat water te drin ken, zich veel beter voelt. Haar 'Scheelt niets alleen in de stigmata heeft rij eenige pyn. i Als zy loopt, gaat zjj o<p haar teenen. Zij vertelt van haar huisgenöoten en hoe het aJlen gaat. Dan informeert zij naar de Inda- sche reis van haar bezoeker, die haar ver telt van Indische boetelingen, dlie 3 dagen achter elkaar elke week vasten. Waarop zij heel naïdf vraagt: „Maar hoe houden die menschep dat uit?” Zoo komt het gesprek op haar eigen vas ten en zy vertelt: „Bjj m'y gaat dat zóó: Warmee^- ik communiceer, dan zie ik noch k den priester noch de hostie, maar vóór mij staat de Heiland zelf en op het oogertblik 1 dat ik de hostie op de tong voel, 'behoef ik heelemaal niet te slakken; zij is al weg.” i Dr. Weisl vraagt haar naar den inhoudi harer extatische visioenen. „Wanneer men 1 mij iets vraagt”, antwoordt zy, „dat voor het rielehedl van iemand, van belang ia, dan i kan ik daarop antwoorden. Maar alleen wanneetr het het zieléhedl betreft Het schijnt echter, dat dit begrip, aldus dr. Weriisl, nogal retoaar is. Went o.m. gaf zij op die vraag van\een twijfelaar hem dén raad een hute te koopen, ate zijnde gunstig voor zijn geestelijk welzyn. Ook in ziekte- iy raad. Men vraagt haar en Hei tan? 1 en Hij antwoordt onder haar, die mijn arme grootmoe der liet meest deied.' lijden, mevrouw de Pognpadjour, stierf vetrgiftigd! en niemand’ die zal beweren dat rij haar 'lot ntot had1 verdiend. Sedert een jaar^ heeft mevrouw Dubajrry tWÉ1, in het (barf des konings opgevolgdf O, liefste, als gij wist hoezeer ik mij schaam u dit alle» te vertellen, en toeti gij moet het weten.” Het prinsesje had hem aandachtig aangehoord. Haar kinderlijk voOrhooId rimpelde rich onder de inspanning, welke rij rich getroostte om hem> te verstaan. En nog geschiedde dlit slechts ten halve. „Zi.jne Majesteit hield! dlus van an deren, terwijl de koningin nog leef de!”, dacht rij hardlop. „Dat is heel leelijk van hem maar nu is hij we duwnaar, waarom trouwt hij die me vrouw Dubarry dan niet?” „Denkt gij, dat rijn keus valt op vrouwen, die men huwen kan?” mom- peflde Lodewijk bitter. „La Pompa dour kreeg haar titel en nahlav van de koning. Ik behoef u ntots meer te zeggen dan dat rij in waarheid Jeanne Poisson heette. Lai Dubarry is van nog lager geboorte dan rij en ik toou u niet gaarne haar verleden me- diedeelen. riet bevat niets dan vuil en zonde.” „Dan vergist gij u toch. Zij is een gravin.” „O ja, zooals mevrouw de Pompa dour een markiezin was. Georges Dn Sinde een paar diaken ibezaït Zukl-Slavië een nieuwp regeering. Na «len aanslag to de Skoepgjtóna, waadby enkele oppositieleden werdén gedood, wer«l voortdurend aandrang op de regeering-Wockritejewitsj geoefend' om van het tooneel te verdwijnen. Tenslotte is «léze Sgezwridht, maar het had heel wat voeten in dé aarde een nieuw kabinet samen te stellen, «lat de verschil lende partijen in den lande bevredigde. Tenslotte is na onge veer een maand! dlan het aanzijn gegeven aan een legeeripg ondér leiding van Koro- setsj, die katholiek is en Staveen, maar van wien de Kroaten overigens niets te hunnen gunste verwachten. Eigenlyk kan men wel zeggen, dat er, wat de ZuÖdl-Slavi'sche regee- ring betreft, weinig is verandemd’, omdat de geest, die in het .kabinet-Woekiitsjewitsj heerschte, ook op het nieuwe bewind, al is laatstgenoemde niet to die combinatie terug gekeerd, zyn stempel drukt. Dat de Kroaten over «len gang van zaken ten zeerste ver ontwaardigd zijn, belweft nriet uitvoerig uiteen te worden gezet en evenman ris het onbegrijpelijk, dat de Kroaten uit protest tegen de oplossing der crisis voornemens zyn zich voorioopig verre te houden van heit Serven, Kroaten en

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1928 | | pagina 1