»d
WOP
E 1I
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BÈRKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWDK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
■o. 18831
Woensdag I Augustus 1928'
67* Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
bank
KEUILLETON.
Marie Antoinette.
r«
ii
hi
tl JOL f175, 1450
en
&ORWEG.
gevallen geeft
Koningin en martelares.
35
die
niet
ver-
(Wordt vervolgd)
4
1
J
ik weet niet goed hoe ik' u
aal makenl stotterde
Lodiejwijk verlegen. „Mijn grootvader
zjj vraagt
haar
Dan ibesjl
hem den i
taar en dA
„Opnieuw
zou zijn d
dt Borst.
lat uw man
{T ROOKÏH
1 GEEF HEM
TABLETTEN
Het bloed bevat 1
spieren, zenuwen I
a SANGUINOSE I
it. I
12 flesschen 21<l
1317 40 I
‘ogisten.
W< X
beste dadelijk
nemen, wanneer
e verschijnselen
•ld zijn en hijgen,
«denbtj trappen*
/oordoen. Men
ger. Maar ook
reeds vergevor-
GlJ van een ge-
cer's Abdijsiroop
chting kunnen
:t voorbeeld vu
s aan asthma
LIw luchtwegen
het slijm met
ihrijift Therese op zjjn verzoek
impel van Jeruzalem en het al-
Weiel bestaat rijn artikel:
r voel ik, van (hoeveel belang het
tioen na vizaoen dér gestigmati
seerde te onderzoeken; hoe alleen (foor een
psycho-analytllsche ondénzocking van elk
verschijnsel op zichzelf het raadsel kan wor
den opgelost Dan zeg dik Therese, <tat ik
Voor de armen van geest is de reis door
het leven een lange tunnel.
barry, een graaf die door slecht "e-
drag tot den bedelstaf gebracht was,
heelt haar dezer dagen gehuwd. Voor
dien tijcjl noemdo jjj, zich ook al met
hare gewone schaahijteloosheijd zoo,
Waar heette rij eenvoudig V ambernier
ÏXJJ»T dien naam’ harer loeder men
toqgt, da. haar vader een ambtenaar
tje wasuiiaar zeker is dit niet eens.
Wat dat huwelijk van Dubarry bjetreft,
ik begreep niet waarom dat plaat»
had. Nu verauv ik het pak. Zij wilde
alan liet ha’ kannen en wij zullen weer
dezelfde tooneelen hebben als tijdens
het leven mijner lieve grootmoeder.”
„Rn. moet ik zulk een vrouw ont
vangen vroeg de Dauphine met
«rillende lippen.
Zij verstond heimi eindelijk en het
bloed de|r fiere vorsten van Lotharin
gen kwaftn in opstand bij haiar.
Loktowi jk bloosde tot ower dé; ooren
JJij gevoeld diep de bjpteeM’iging wel
ker Lodiewijk XV de jonge kroonprin
ses. aandteed hij haatte er zijn groot-
vadter om maar deze was de konting
en heit zwakke karakter van den Dau-
phijn was niet in staat hem het hoofd
te bieiden.
„Het zal wel moeten”, stamelde hij
beschaamd. „Alleton kunt gij
vriéndelijk voor haar wezen.”
„Als zij (Daartoe te slecht is”, vw
klaarde Marie Antoinette beslist, „dan
ontvang £k hear ook niet.”
De jonge vorst bewaarde ’n oogen-
blik het stilzwijgen. Hij gaf haar in-
„Maar wat dan toch?”
„Ik ik w’
dat duidelijk
j
heeft veel goeds God verhoede dat
ik iets tegen hem zou zeggen maar
koningin Marie Lectóneka wa& eene
heilige en.. hij maakte haar niet ge
lukkig, Toen zij twee jaar geleden
stierf, was het ons allien alsof ons een
engel verliet en toch konden wij al
toon bedroefdl zijn over ons eigen ge
mis want wij wisten dat dé Hood
voor haar een verlossing was. Er wa
ren toen andere vrouwen dJan mevr.
Dubarry, maar niet béter dan deze,
die haar heit leven tot een, (marteling
maakten, haar tot Zélfs in haör eigen
paleis, dleden gevoelen dat rij niet
meetelde
„Wat vertelt gij mij nu? Èn de ko-
ning dan?” riep Marie Antoinette on-
geloovig. j
„Hij liet dat toe... omdM hij die
vrouwen liefhad, alsi men dat gevoel
ten minste liefdé kaïn noemen. Degene
uerlijk gelijk maar wat zouden de
gevolgen van zulk eene weigering we
zen Niemand aan het gansche hot,
die niet Marie Antoinette’s zedelijken
moed toejuichen zou. Het eenige ver
wijt, dat hij ooit tegen de nagedach
tenis zijner grootmoeder had1 hooren
fluisteren, was. dat Maria Lecrinska
ie zwak, te oudelr worpen was geweest
en\ daardoor de ondeugd! vergund had
poo driest Ihet hoofd: op te steken. Zijn
gemalin kon een nieuw tijdperk in
liet leven roepen ieder zou haar
daar dankbaar voor zijnimmers,
zelfs de losbandige hovelingen ver
droegen slechts met moeite de heer
schappij ven zulke avonturiersters, die
met haar insolente weelde Frankrijk’
ouhen adel op den chtergrofidi dron
gen n aar de koning.
Lodewijlï XV was &r de man niet
naar vergiffenis te vinden voor een
verzet tegen zijn wil. Hij zou er ,de
Dauphine tot zijn dood toe voor doen
boeten en de prins zelf kon zich nier
dan sidderend het ooien blik voorstel
len, waarop hij hem bij rich ontbie
den zou, om hem1 rekenschap te vra
gen van Marie Antoinette’s handlelwij
ze. Neen, hij durfde den toom van
rijn grootvader niet op rich laden. Het
’eenige wat er té doen viel, was dat
rijn gemalin het woord niét tot laDu-
berfy zou richten. Dit kon waarlijk
niet gevergd, worden van haar. De
koning zou dat spoedig aelf erkennen.
„Nu gaat gij te veir”, zeidle hij m t
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper gesdüedt
Franco per poot per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Inters. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
Een Engelsch-Fransoh Vlootcompromis.
Een nieuwe regeering in Zuid-Slavie.
eersten een, overwegende ról willen spelen,
büjjft dan ook latent en «ie moeilijkheden
zijn dlan ook geenstains uit den weg geruimd.
Daar met de wenschen der Kroaten niet vol
doende rekening ig gehouden, zullen «lezen
natuurlijk in hun.’ verzet worden gestijfd en
blijven ageeren voor een oplossing, die be
antwoordt aan hun aspiraties. Terwijl! de
Kroaten zich aanvankelijk neerlegden brij ’t
vetrwerikélyken van ’t denkbeeld van dén
Zuidz-Slavischen eenheidsstaat, omdat zij in
de waan leefden, dat zij otp gelijken voet
met de Serven zouden werdén behandeld,
zagen zij spoedig in, dat hun verlangens ge
woonweg wenden genegeerd en het oude
Servië een «xverheerSChiingspolitfiek wilde
toepaissen. Dit wakkerde hiun streven naar
politieke zelfstandigheid op verklaarbare
wijze aan en uit de jongiste venklairingen, af
gelegd door Stefan Raditsj, het hoofd van
dte Kroatische boerenpartyi en leidter der
oppositie lin het Zuid-Slatvische parlement,
blijkt thans, dat de Kroaten alleen nog maar
door een personeele unie met Servië ver
bonden willen zijn. Vandaar dat Raditsj
aandringt op een herziening van de grond
wet, die het denkbeeld van den eenheids
staat te niet «loet en Kroatië volkomen
autonomie verschaft. M.aw.: de Kromten
eischen <lte .schepping van een federatieven
staat, térwij1 «Ie Serven Ziéh steeds 'Voor-
stand'era hébben betoond van een centraal
bewind. Te eender eiSclieat ®y «Hit thans, daar
het kabinet-iKonoeeitsj stedhts een verkapte
voortzetting is van dé TegeeringtWoekitsjqr
witsj en <fe niteuwe premier, die ïwnbtor van
binmenlandfiche zaken was in het vorige (ka
binet, zich toch reeds impopulair heefit ’ge
maakt bij de Kroaten, o.a. dóór zijn maat
regelen ter onderdrukking van manifesta
ties tegen «te verdragen van Nettuno, waar
tegen de partijgangers van Raditsj zidh zoo
fel kanten, omdlat deze verdragen met Ita
lië economisdh nadeelig voor Kroatië wor
den geadht. De thans 'gevonden oplossing
der kabinetscrisis zal «lam ook de tegenstel
lingen verscherpen, in plaats vair de zoo
noodige verzoening naderbij brengen.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
DUITSCHLAND.
Knoeierij met spoorkaartjes.
Op groote schaal.
Dé controleurs, van de spoorwegen te
Breslau hebben in sameniwerknig met de re
cherche een groote knceierij in spoorweg-
waartjes ontxlekt, welke ainds jaren moet
zijn gedlreveni. Tegen tien medeplichtigen,
die ’betrapt zijn, is reeds een vervolging in
gesteld. De leidter var. die „ondarneining” is
iemand uit Breslau, genaamd Tsjemik, hy
is gisteren gearresteerd. Zlijln voornaamste
medéplichtige is een spoorweiglbeambte ge-
weest, die men echter nog niet heeft kunnen
parlement. De crisis in het koninkrijk der uitvinden. Tsjernilk had voor zijn doeleinden
ir x— Slovenen, waarin de een uitgebreide organisatie in elkaar gezet.
(lOl IISIHE (III111VI
ADVERTENTIEPRIJS t Uit Gouda en tot den beeorgkring)
1—5 regels L80, elke regel meer 8.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regel» 1.55, elke regel meef 0.84). Advertentie in het Zatordagnununer 20 tt
bysiag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiin de helft van den pr#*.
INGEZONDEN MEDEDBEUNGENi 1-4 regels 2AI, elke regel meer M8. Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededelingen bty contract tot seer gereduceerden
k prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaateraixnte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuMchénkomat van eoliode Boekhand»*
laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaateing aan bet
Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te ztjn.
onvaste stern’ „de koning gebiedt
dan moet alle tegenspraak zwijgen.”
„Zijne Majesteit gebiedt Ook, dat ik
mij bijzonder vrwmjdélijk vOor die*
vrouw zal betooneqluidde bet min
achtend.
„Dat zal geen bevel, slecht» een
verzoek zijn geweest, Toinon. Komaan
wees verstandig breng geen vijand
schap tusschen den koning en mij Ik
verzeker u, dlat mijh lot toch reed»
moeilijk genoeg is. Zijne Majesteit ge
last. dat mevrouw Dubarry aan het
hof zal verschillen. Ik betreur dl1'4
rnieer dan ik zeggen kan, maar wij
^loe en er ons aan onderwerpen. Ver
genoeg u, haar geen woord toe te
voeden en eenvoudig hare buiging te
beantwoorden.”
„Ik voor haar buigen ïk riep
Marie Theresia’s (tochter, met flikke
rende oogen uit. „Voor wie ziet gij
mij aan
„Voor een verstandig vrouwtje, de
gemalin van dien eersten dienaar der
kroon. En, o Toinon. gij weet niet
wat liet zegt mijn grootvader te mis
hagen. Hij vergeeft of vergeet nooit.’
„Schande te meer voor hem. Laat
hem bql» blijven zoolang hij wil. Ik
ben bang vöor niemand!, als ik geen
kwaad doe.”
gaarne eenoge weken te Konnerereuth zou
willen bleven en dag na «lag elk détail met
liaar zou willen bespreken. Zij noocUigt my
daartoe uilt en kan niet Ibegrypen, «lat ik
weg moet en reizen maken, «Me mij veel
minder interesseeren dan déze zied op haar
vlucht naar vergane eeuwen te volgen en
\'an haar te leeren, hoe «Ie riel het lichaam
tot onderwerping kan dwingen.”
De tocht van luitenant Romer,
Naar uiit St. Shoma, ongeveer 50 mylen
ten oosten van Portorico gemeld wordt is
de officier van «ie Duit.-«he marine Romer,
die op 3 Maart uit Lissabon vertrok, Dins
dag aldaar aangekomen.
Romer heeft lederen «lag ongeveer 23 mij
len afgelegd.
Weer een treinbotsing in Beieren.
Zestien dooden en een dertig
tal gewonden.
Gfetorm'.aukig s de sneltrein no. 011
op het traject UhnAugsburg gi«ter-
namadiulag tegeni Kwart voor vier in
het station i dncKeischerben op een
gixidiereinitiein geioopen, blijkbaar door
het weigeren van een WiSeeL De lo
comotief en drie wagons zujn elkaar
geechioven. Volgen» de laatste berich
ten zijn er 12 uooa-en °n 10 zhvaar en
20» a 25 licht gewonden.
V ersfChillendie der om het leven ge-
komoii reiziger» zijn zoo verminkt, dat
liet tot dusverre nog niet mogelijk wfls
hun identiteit vast te stellen. Twee
aetr zwaargewonden zijn tijdens hun
overbrenging naar het ziekenhuis be
zoeken. In die riekenliurizen zijn thans
tien zwaargewonden ondergebracht.
De sneltrein kwam via Frankfort a
d. M. uit de Palts, zood&t het meeren-
dleel' der reizigers ongetwijfeld uit de
Palts, Würtemburg en Hessen afkom
stig was.
De Duiitsche bladen bevatten scher
pe oammentaren in verband met de
raimp, waaHbij zij er op wijEen, <fr*i,
het aantal spoOTwegcartastrophien in
1 nirtschland en vooral in Beieren, een
schrikbarende hoogte heeft bereikt.
De laatste twaalf maandlen zijn niet
minder dan zes ernstige spoorwegram
pen te betreuren.
Nader wordt vernomen dat in den
a.gciloopeïi nacht nog twee persojien,
die bij dé treinramp in Dinckeiecher-
bien gewpnd, rijn overleden. Het aan
tal doodleaii is hierdoor tot 16 gestegen.
lEen 10-tal hunner bevindt zich op
liet station, 2 zijn tijden» biet transport
naar Augsburg gestorven, 2 in bet
ziekenhuis te Insnarshausen.
NOORWEGEN.
Op zoek naar Amundsen.
Naar uit Oslo gemeld wordt, is de
„Veslekaris” naar Tromaoe terugge
keerd nadat hij de Oowtkéfert. van Spits
bergen en het Beren-eitland tevergeefs
had afgezocht naar Atmundaen. De ge
zagvoerder heeft titans zijn laatste
De spoorwegbeambte wiat hem geregeld
hoeveelheden spoon^aaitjea, welke <fo reizi
gers bij heit verlate^ van de stations haddén
afgegeven aan de controleurs, <in handen te
«pelen. Deze werkte hjj dan by, giing met
zoo’n kaartje naa,r het station van aflgnfte»
en wist oiwter verschillende voorwendsels
z.g. zjjn geld terug te krygen. Daar hij, of
zyn helpers en helpsters, hiervoor steeds
kaartjes over lange trajecten gébruikten,
ontving men steeds vry grootei bedragen.
Deeer dagen echter Diep dit spelletje te
Leipzig mis: een jong meisje, émdeplïdhtige
van Tsjemlik, kreeg aan het loket ruzie met
een beambte, die njiet spoedig genoeg naar
haar zin het geld uitbetaalde: <*r ontstond
een oploopje, de politie kwam erbij te pas
en nam «ié juffrouw in arreist. Een dér
spoorwegconitroleurs, die op de hoogte was
van 'het feit, dat er geknoeid moest worden
met spoorwegkaartjes, kreeg het aangebo
den spoorwegkaartj© in handén, en kwam al
spoedig tot de overtuiging, dat het ver-
valscht was.
Dit was natuurlyk het begin van het ednd-
<te van Tsjernfik’s oplichtingen.
De juriste omvang «laarvan is echter nog
nriet vastgestekï'kminen werdén.
Het raadsel van Konnersreuth.
Een bezoek aan Konnersreuth
Therese Neumann zelve.
Toen in het vorige jaar omtrent het ge-
strigmatiseerde meisje Therese Neumann
uit Konnersreuth allerlei wondlerbaarlyke
vehha^en de ronde begonnen te doen, ver
wekte «allerled kringen, ook die der
w^tengdiipAgroote apschudding. Maar, sen-
saX’s'kotPOTJIfegWWi snel, en toen het eer-
witsj en die nieuwe premier, die manaster vanste'nüajvtitóftif iwap en de wetenschap, ook
al bij Wh wradeweiking van de ay'de
van Therese en haar lamftlfo, geen vast
staand oordeel durfde uritspreken en boven
dien de verscfliynselen zelve schenen te ver-
niinKferen, kwam «te figuur Therese van
Konnersreuth wat op <ien achtergrond’ te
staan.
Nu is zij weer meer naar voren, gekomen,
door een bezofik aan Konuersreuth van den
arts dr. Wolfgang Wedsl, die zich ook vroe
ger met een onderzoek: naar de waaide der
wonderbaarlijke verschijnselen had ingela
ten. Teruggekeerd van een Indische reis
heetft «léze arts zich tens naar Konners
reuth begeven en doet nu verslag van zijn
bevindingen aldaar in een reeks artikelen,
die nog vervolgd worden, in dé Neue Freie
Presse, waaraain de N. R. Ort. het vollgen-
<le ontleend):
De plaatseljike geestelyke ontkende te
genover hem d&t de st'iigmata ooit geheel
zonden zijn verdwenen. Zelfs zijn de vizioe-
nen in sterkte en dluidelylkiheiid toegenomen.
Haar Lichamelijke toestand, aldkis de pas
toor, is beter «Dan vroeger, ondanks het feit,
dat zaj geen voedsel, in welken vorm dan
ook^ tot zich neemt.
Én het dbrp wordt stiilnwiylgend uitgegaan
van de onomstootelyke iwaaihdikl en juist
heid vam wat „die Resl” in haar extatische
toestanden z>et en hoort Van haai- m«xte
Minister Ghamlberlain heeft in het Brit-A
sche Lagerhuis medegedeeld dat Engeland
met Frankryk ten aan zien, van «De geschil
len over marine-kwesties tot een compro
mis is gekomen.
De Engelsch-Fransche besprekingen,
zeide Chamberlain, hebben succes gehad en
ik sta op het punt aan de andere groote zee
mogendheden medédeel.ng te doen/van het
compromis, waartoe wij gekomen zyn, in de
hoop, diat het ook voor1 haar aanvaardbaar
zal zyn. Naar w*y vertrouwen zou dan een
groote hinderpaal uit «ten weg zyn geruimd
en een stap voorwaarts zyn gedaan.
Ghamberlain wilde zich niet over d» voor
stellen zelf verder uitlaten, zoolang zij niet
ter kennis van de andere mogendheden zyn
gebracht, doch hij1 geloofde, dat de eerste
ernstige discussie hieromtrent in die ontwa
peningscommissie zelf zou plaats hebben.
„’De voorstellen beperken zich tot de vloot-
bewapening en betreffen geschillen, die met
betrekking tot de. vloot ziyn gerezen, «frant
by die aangelegenheid! hébben wy bijzonder
belang. Onze militaire strijdkrachten zijn
zeer ig«r,mg vergeleken met die van andere
mogendheden, maar de marine te altydl het
voornaamste verdedigiigsmidkH voor ons
land geweest (Daarom imttereseeerde de ma-
rine-aangelegenheid ons het meest en daar
om hébben wijj in zake dje geschillen, dlie
daarop betrekking hebben, getracht tot
overeenstemming te komen en een methode
te vrinden’, ten einde vorderingen të maken.”
Deze mededeel’ingen van den Engelschen
minister hebben te Paryg bytzondére belang
stelling gewekt
I «teelingen maakt de pastoor klakkeloos to
zijn prediking gebruik. Zoo woonde «te.
Wedsl een godsdienatxx'fening bij, waarbij
«te pastoor, over het MagdaJenafeet spre-
kenid, o.m. zei: „Therese Neumann heeft ook
de geschiettenlis van Maalia 'Magdalena ge-
i zien. Zij heeft mij verteld, dat Maria de
jongste zuster van Lazarus was, die zeer
i rijk was. Maria was een koppig en harts-
tochtelyk meisje en het ernstige leven in
het huis van Lazarus beviel haar niet Zjj
i verlangde haar erfdeel van hem en kocht
daarvoor het slot Magdala aan het meer
van TiJbeniajs en leefde daan- en gang den ver-
keerden weg op. En toen ontmoette zy den
I Heiland en had eerst den man in Hem lief
i En zoo vertelt de pastoor al dé virioe-
r.en van Therese als die van een ooggetuige,
i Alleen met toestemming van den bisschop
van Regensbuijg wordt bezoek by Therese
Neumann toegelaten. Dr. Weisl wist die te
krygen en heeft aldus peneoonlijk met The
rese gesproken. Deze was gekleed alg altijd
in een zwarte blouse, zwarte handschoenen
t«>t halverwege «Ie vingers om «te 4 stigmata
te verbergen, een witten hoofddoek om de
bruine haren en licht-rood gekleurde wan-
gqp. Zjj gaf veel gezonder induik dan 'het
vorige jaar. Zy erkent, dat zy, nu zjj' (niet
i meer ge«|wongen wordt wat water te drin
ken, zich veel beter voelt. Haar 'Scheelt niets
alleen in de stigmata heeft rij eenige pyn.
i Als zy loopt, gaat zjj o<p haar teenen. Zij
vertelt van haar huisgenöoten en hoe het
aJlen gaat. Dan informeert zij naar de Inda-
sche reis van haar bezoeker, die haar ver
telt van Indische boetelingen, dlie 3 dagen
achter elkaar elke week vasten. Waarop zij
heel naïdf vraagt: „Maar hoe houden die
menschep dat uit?”
Zoo komt het gesprek op haar eigen vas
ten en zy vertelt: „Bjj m'y gaat dat zóó:
Warmee^- ik communiceer, dan zie ik noch
k den priester noch de hostie, maar vóór mij
staat de Heiland zelf en op het oogertblik
1 dat ik de hostie op de tong voel, 'behoef ik
heelemaal niet te slakken; zij is al weg.”
i Dr. Weisl vraagt haar naar den inhoudi
harer extatische visioenen. „Wanneer men
1 mij iets vraagt”, antwoordt zy, „dat voor
het rielehedl van iemand, van belang ia, dan
i kan ik daarop antwoorden. Maar alleen
wanneetr het het zieléhedl betreft Het
schijnt echter, dat dit begrip, aldus dr.
Weriisl, nogal retoaar is. Went o.m. gaf zij
op die vraag van\een twijfelaar hem dén
raad een hute te koopen, ate zijnde gunstig
voor zijn geestelijk welzyn. Ook in ziekte-
iy raad. Men vraagt haar en
Hei tan? 1 en Hij antwoordt
onder haar, die mijn arme grootmoe
der liet meest deied.' lijden, mevrouw
de Pognpadjour, stierf vetrgiftigd! en
niemand’ die zal beweren dat rij haar
'lot ntot had1 verdiend. Sedert een jaar^
heeft mevrouw Dubajrry tWÉ1, in het
(barf des konings opgevolgdf O, liefste,
als gij wist hoezeer ik mij schaam u
dit alle» te vertellen, en toeti gij moet
het weten.”
Het prinsesje had hem aandachtig
aangehoord. Haar kinderlijk voOrhooId
rimpelde rich onder de inspanning,
welke rij rich getroostte om hem> te
verstaan. En nog geschiedde dlit slechts
ten halve.
„Zi.jne Majesteit hield! dlus van an
deren, terwijl de koningin nog leef
de!”, dacht rij hardlop. „Dat is heel
leelijk van hem maar nu is hij we
duwnaar, waarom trouwt hij die me
vrouw Dubarry dan niet?”
„Denkt gij, dat rijn keus valt op
vrouwen, die men huwen kan?” mom-
peflde Lodewijk bitter. „La Pompa
dour kreeg haar titel en nahlav van
de koning. Ik behoef u ntots meer
te zeggen dan dat rij in waarheid
Jeanne Poisson heette. Lai Dubarry is
van nog lager geboorte dan rij en ik
toou u niet gaarne haar verleden me-
diedeelen. riet bevat niets dan vuil en
zonde.”
„Dan vergist gij u toch. Zij is een
gravin.”
„O ja, zooals mevrouw de Pompa
dour een markiezin was. Georges Dn
Sinde een paar diaken ibezaït Zukl-Slavië
een nieuwp regeering. Na «len aanslag to de
Skoepgjtóna, waadby enkele oppositieleden
werdén gedood, wer«l voortdurend aandrang
op de regeering-Wockritejewitsj geoefend'
om van het tooneel te verdwijnen. Tenslotte
is «léze Sgezwridht, maar het had heel wat
voeten in dé aarde een nieuw kabinet samen
te stellen, «lat de verschil lende partijen in
den lande bevredigde. Tenslotte is na onge
veer een maand! dlan het aanzijn gegeven
aan een legeeripg ondér leiding van Koro-
setsj, die katholiek is en Staveen, maar van
wien de Kroaten overigens niets te hunnen
gunste verwachten. Eigenlyk kan men wel
zeggen, dat er, wat de ZuÖdl-Slavi'sche regee-
ring betreft, weinig is verandemd’, omdat de
geest, die in het .kabinet-Woekiitsjewitsj
heerschte, ook op het nieuwe bewind, al is
laatstgenoemde niet to die combinatie terug
gekeerd, zyn stempel drukt. Dat de Kroaten
over «len gang van zaken ten zeerste ver
ontwaardigd zijn, belweft nriet uitvoerig
uiteen te worden gezet en evenman ris het
onbegrijpelijk, dat de Kroaten uit protest
tegen de oplossing der crisis voornemens
zyn zich voorioopig verre te houden van heit
Serven, Kroaten en