Blad.
I
II
:rheid
unsvormen door D. D»
ÏRSCHE KRACHTPIL*
Vonder bare Bustes. Ook
•n zwakken. Bekroond
bs en eere-diploma’s. 11
pond toeneming. G®!**
jk. Door Artsen aa»>
Vele dankbetuiginK®”'
n 100 slaks 3.50, 201
thuis onder remboart
n postwissel.
i
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDER^K, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONÖOVENi, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
No. 10838
87«Jaargang
-
,-g
EEUILLETON.
M'
Marie Antoinette.
sa
elvraagstuk
Donderdag 8 Auguatu» 1828
g maakt.
genezen.
ten aan-
i iSli
DEHT1ENDE HOOFDSTUK.
(Wordt vervolgd)
Koningin en martelares.
f
e dagen
etten in
rmt zich
infectie’»
BUITENLANDSCH NIEUWS.
ENGELAND.
Aan Slater is 6000 pond sterling
schadevergoeding aangeboden.
Naar vernomen wondt, hééft de Britsche
regeerin-g Oscar Slater, die destijds tot le-
Zeeatr. 21, Den B*»
ft
BINNENLAND.
Invoerrecht op thee.
De Kamer van Koophandel, en h-
briek»n voor Anisterdti'm heelt afin
den minister van Financiën een adres
gezonden inzake het invoerrecht op
thee, aan welk adres wij het volgende
ontleenen
Om te komen tot een herstel van
ons budgetair evenwicht weird inder
tijd besloten tot vergoeding van bet
invoerrecht op thee van f 0.25—10.75
per K..G., welk laatste cijfer, berekend
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de besorging per looper geschiedt.
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Inters. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48400.
De Russische volikscommiss^ris kan het
niet verkroppen dat men de unie van sovjet
republieken heeft getpasseerd. Uit dit feit
maakt hy alleirlei boosaardige gevolgtrek
kingen en als wy hem wel begrijpen, wil hy
met zyn verklaringen doen uitkomen, dat
het doel van het pact is de omsingélings-
politiek, die tegen Rusland gericht zou zyn,
een nog volmaakter karakter tegeven. Zelfs
gaat hy in ayn verdachtmakingen zoo ver,
dat hy beweert, dat de staten, waar de
bouigeoise nog de lakens uitdeelt, gezamen
lijk een oorlog tegen Rusland, organiseeren.
Dat zyn merkwaardige beschuldigingen,
doch deze uitingen zyn overigens niet nieuw
omdat de officieel© woordvoerders van Rus
land reeds by verschillende andere gelegen
heden zich in soortgelijken zin hebben uit
gelaten.
Inderdaad: Rusland is niet uitgenoodigd
om zyn adhaesie te betuigen met het ver
drag van den Amerikaansehen minister van
buitenlandsche zaken, Kellogg, en zoo op
het eerste gezicht heeft het er dan ook den
schyn van, dat men tegenover Rusland in
verzuim is geweest. Tsjitsjerin verliest in
middels uit het oog, dat het verdrag, voort
gekomen uit Fransch-Amerikaansche on-
derhandeiingen, pas naderhand aan enkele
groote mogendheden werd voorgelegd, op
dat deze er rich eventueel by izouden kun
nen aansluiten. Nog later had, daar Frank-
lyk desbetreffend® wenschen uitte een uit
breiding plaats tot die staten, met wie
Frankrijk bizonder hartelyte betrekkingen
onderhoudt
Overigens heeft de Russische volkscom
missaris van buitenlandsche zaken zich niet
tot insinuaties bepaald, maar te kennen ge
geven, dat Rusland er nog steeds voor te
vinden is eveneens het pact te teekenen. Die
bereidheid treedt waarlyk wel wat laat aan
den dag en het is ook nog niet heelemaal
duidelyk, of zy betrekking heeft op het pact
in zijn tegenwoordige» vorm. Tsjitsjerin
toch schijnt als zyn opvatting te kennen héb
ben gegeven, dat het verdrag, zooals het er
nu uitziet aan herziening onderworpen
dient te worden: de voorbehouden, die het
behelst, wil hy1 blijkbaar geschrapt zien,
tarwyl z.i. tevens gestipuleerd moet worden,
dat algemeene ontwapening plicht der sta
ten is. Wanneer echter aan deze voonwaar-
den zou worden voldaan, zou het pact weer
geheel ondersteboven worden gegooid en
daarmee kunnen de staten, die het pact zul
len teekenen, zich niet vereenigen. Desnoods
zouden zy misschien nog bereid zijn Rus-
lands deelneming als een feit te aanvaarden
mits Rul and onvoorwaardelijk zich bij de
overeenkomsten aansluit en zelfs Amerika,
ofschoon dit Rusland niet heeft erkend, zou
vermoedeljjk zijn bezwaren tegen de Russi
sche onderteekening laten vallen. Doch men
wil niet voor 'Russische eischen zwichten,
heuvel Op
op Uw
Met den Kroatische» leider Stefan Ra-
dits is er niet alleen een zeer merkwaardige
figuur uit de Europeesche politiek verdwe
nen, maar verdwijnt zeer waarschijnlijk ook
de laatste hoop op een Groot-Servisch ge
centraliseerd ryk.
Raditsj’s politieke macht steunde op de
boeren, die zelf in heel Europa hun sociale
en economische situatie versterkt hadden
gedurende den oorlog. De Kroatische boe
ren stonden daarenboven ook vroeger reeds
heel wat hooger dan hun Servische stand-
genooten en toen de uitslag van den oorlog
Kroaten en Serviërs «laaiby als de kern
reisde hy
vrij algemeery dat
de andere demo
cratische boerenpartijen qp den Balkan zich
voor het sovjetregiem zouden uitspreken.
Het jaar daarop edhter had hy zich met de
regeering verzoend en reisde hij als offi
cieel afgevaardigde van. Zuad-Slavië naar
Genève om de vergadering aldaar by te
wonen. -
Een volkomen onzelfzuchtige dienaar van
de zaak, die hij voorstond is hy" zeer waar
schijnlijk niet geweest. -
De verzoening met 'Belgrado kon niet
blyvend zyn. De tegenstellingen waren te
scherp en Raditsj zelf bevond zich weer zeer
spoedig in de oppositie en, moest scherper
dan ooit den strijd tegert de centralisten
voeren. Hy werd gearresteerd, zwierf ge
durende eendige tyd als baling in het bui
tenland, keerde ten slotte terug, niet alleen
naar zyn land, maai- ooi» naar de Skoepts-
jina, het Zuid-Slavisdbq parlement, waar hy
meer dan ooit een belangrijke, ja een be
slissende rol speelde.
Bij de laatste verkiezingen werd van de
zijde der regeering alijft gedaan wat moge
lijk was om de Kroatische party een neder
laag te doen tijden. Het kwam tot een feilen
haat tusschen Serviërs en Kroaten en deze
laatste» werden steeds meer gesteund door
al de andere minderheden in den Zuid-Sla-
vischen staat. Een geregeld parlementair
leven was ónmogelijk en het revolverschot
van den Servische» democraat, aan de ge
volgen waarvan Raditsj thans overleden is,
was ben slotte het laatste gebaar in een
sinds weken durende» niets meer ontzien
de» strijd tusschen de vijandige vglks-
deelen.
Of de Kroaten na het overlijden van hun
leider er nog ooit toe zullen te brengen zjjn
toch nog overleg te plegen met de overige
Zuid Slaven mag betwijfeld wonden.
Vooreerst kan men slechts constateeren
dat iedere oplossing door den dood van
Stefan Raditsj moeilyker geworden is.
De politieke malaise op den Balkan is er
nog grooter dóór geworden.
eS'Syrjjdt
Va/s vanieH
jrijscourant aan
Dedomsvaart.
Kellogg’* Vredespaot.
Lord Cushendun zal voor Engeland teekenen. Stefan Raditsj, de leider
der Kroatische boeren party overleden.
vooral niet, nadat Tsjitsjerin de oprecht
heid van ’t verdrag in zyn huidigen vorm
zoo onverbiddellijk heeft gegispt. Ontkend
kan intusschen niet worden, dat Rusland s
verlangen inzake ontwapening niet onrede-
lyk ia, omdat daardoor stellig een belang
rijke oorlogsfactor zou wonden uitgescha
keld.
,,Ch|ois£ud”, mompelde) de gravin.
„Hm, dat zal zoo gemakkelijk niel
gaan. Ook: die koning is zeer aan hem
gehecht.”
„Indfien gij dien maatregel werke
lijk wilt om u op dei Dauphine Le
wreken dan behoeft gij eenvoudig
de een of andiere onbeleefdheid van
den hertog uit te lokken, wat van
einankl .met zijn strenge bjeginselen
licht verkregen worden kan.
„Goed. diofeeui zal vallen. Ik houd
niet van vrome lieden, zooals hij. Zij
behooren njet meer thuis in dezen
tijd. Dat is dus één d&ng. En verder?”
„Gij zult don hertog van Aiguilion
in zijn plaats doen kiezen.”
„Een allerliefste losbol”, lachte Du-
barry, „maar ads minister....”
„Hoe minder hii voor zijn hoogen
post geschikt is, hoe meer geld hij
uit ’s lands schatkist néémt, om u in
den schoot te werpen, hoe beter.”
„Waarlijk Tot hiidrtoe zijn uwe
middeletn verre van onaangenaam. Is
Mat Mltfc?”
„Neen. Eén zaak heb ik vain u te
vragen, die u heel wat overredings
kracht koeten zal. Gij moet de parle
menten laten afedhaffen.”
„Wat veirtelt gij mij daar Dat ’s
ónmogelijk,”
„Onimogeli.ik is u niets, als gij het
van den koning te Verkrijgen hebt”,
sprak de hertog bedalald.
„War het is iets, dat het heelé
land in opschudding zal brengen.”
Sa
kracht zou hebben gekregen en... gaf
hij andermaal blijken van bloohartig-
heid alleen.
Geslingerd tusschen zoovele tegen
strijdige gevoelens, zou iVlarie Antoi
nette niets liever hébben gewenscht
dan eene verstrooiing te zoeken in
liefdewerken onder het volk doch
haar grootvaider verbood' haar dit ten
strengste, zéodra hij van hare eerste
poging in die richting vernomen had,
hem op spottende wijtoe door Jeanne
Dubarry overgebracht, en, toen zij
meer en meer blijken van haat van
datzeïfde volk ontving, trachtte zij
haar leed te vergeten in de vele ver
maken, 'welke men aan dat wufte hof
genoot Zij, die haar op een afstand
gadesloegen, waanden haar even licht
zinnig als de overigen zij vermoed
•den weinig hoe vaak zij naar de nroe-
diervleugelen terüghunkerde, in al de
bals en tooneelvoorstéllingen, welke
zij bijwoonde, slechts naar .ets zocht,
dat d© kwellende leegte in haar ge
moed' zou kunnen aanvullen
Er brak eeno epidemie van kinder-
pokken, de meest gevréefede ziekte
dder dagen, te Parijs uit. De hertog
van Berry joeg zijne jonge gemalin
vaak een blos van schaaonte naar de
wangen door rijn overdréven an^st.
Bijna vier jaren waren na dien '*ag
ver’oopen en het komplat was in alle
opzichten geslaagd. De beminde mi
nister was gevallen en in volslagen
ongenade geraakt, de parlementen wa
ren gebannen uit Lodierwijk’s rijk; de
nieuwe minister hielp ’e lands kas le
digen in handen van Jeanne Dubarry
en de beide eerste feiten werden aan
„den klimmenden invloed” der Dau
phine toegesohnevén. terwijl rij in
waarheid voortdurend te kampen ha'1
ve mensch, die baby
•hts één vraagstuk
ödselkwestie i>
at de hulp van
Kindermeel
de beste veiwtand-
.ers en verpleegster.
«tenbodeje aan
Co. WESTZAANj
ten wil.
40 -
1 Jat Maria Theresia daarvan gebruik
maakt om haar voor te schrijven wat
zij van den koning eischen moet; dat
het Oostenrijk alleen te 'loeai is, om
Frankrijk te verzwakken en zich daar
na van liet land meester te maken
kortonr, dat wat gij van Lodewijl XV
verkrijgt moét aan de kroonprins toe-
geschreven worden.”
Mevrouw Dubarry docht een poosje
°a, toen begon zij hartelijk te lachen.
„Het denkbeeld is waarlijk nog zoo
kwaad niet”, verklaarde rij, „en zoo
schrander, dat het verdient te slagen.
En welke rijn de dingen diel ik' eischen
moet?”
„Allereerst moeit de herjog van
Clwriseiur in ongenade vallen en rijn
portefeuille verliezen sprak Orleans
langzaam' en met nadiruk'. „Die minis
ter is bemind bij het volk want hij
is een braaf mensch, die, ondanks
alle moeilijkheden, steeds hiet goede
^wekt door te dlrijven. De menigte zal
verwoed zijn over rijn aftreden.”
Naar riit Agram gemekt wordt had er
zich gisteravond rond ■zeven uur een aan
merkelijke verbetering voorgedaan in den
toestand van Raditsj zoodat artsen en fami
lieleden zich van het ziekbed verwijderden.
Tegren 9 uur echter werd de toestand plot
seling veel slechter en spoedig daarop trad
de dood in.
venslange gevangenisstiaf veroordeeld
werd, doch achteraf onschuldig bleek, een
bedrag van 6000 pond sterling ala schade
vergoeding aangeboden.
Klater heeft met deze schadevergoeding
genoegen genomen.
HONGARIJE.
Een slachtoffer van een vegetarische vrouw
Rauwe peen en knolraap voor de
lunch.
Een ambtenaar te Debreczin heeft voor
het plaatselyke hof voor echtscheidingen
een verhaal opgedischt van de tekortkomin
gen van zyn vrouw op culinair gebied. Zy
had hem de volgende lunch ten bureele doen
bestellen: twee rauwe Wortelen, een halve
rauwe meloen, twee knolrapen mitsgaders
tien dadels.
Voor het hof kwam het aan 'het licht dat
mevrouw Bela Kovacs in 1926 volgelinge
werd van professor Biazerdy, een verwoed
vegetariër. Sindsdien moest vader Kovacs
met zyn driejarig kind de levensregelen van
Biczerdy volgen. Daanby kwam nog, dat hij
buiten zijn afkeer voor peen en meloen, ook
nog de hatelijkheden en schimpscheuten van
zyn medeambtenaren kreeg te slikken.
Hij trachtte kortgeleden zyn vrouw over
te halen iets voor hem te koken, al was het
maar een ei. Hij vroeg gekookt voedsel wat
dan ook als liet maar niet rauw was!
Het eemge antwoord was, dat professor
Bicaerdy niet toeliet, dat er iets door warm
te bezoedeld werd, alvorens het te eten. Om
haar woorden kracht bij te zetten „verkocht
zy al haar kookgerei in het huis aan een
'lorrenkoopman voor een appel pn een ei” ge
tuigd© de hongerige echtgenoot.
ITALlë.
De ramp van de F 14.
De duikboot F 14 is onder groot rouwbe
toon d© haven van Pola binnengeslieept.
Met betrekking tot de oorzaak der ramp
wordt nog gemeld, dat de duikboot met in
gehaalde periscoop voer, op het oogenblik
dat zy door de schroef van <ien torpedojager
„Muasori” werd «getroffen.
Het laatste klopsignaal, dat opgevangen
werd, luidde: „Wijj zyn verloren”.
In geheel Triest heerscht rouw over de
ernstige ramp, die de Italiaansche marine
getroffen heeft. Overal waaien de vlaggen
halfstok. De 'bladen wyden lange artikelen
aan de op zoo ongelukkige wytze om het
leven gekomen bemanning.
over den muUienprijs van toee over
de laatste jaren, neerkomit op een
recht van 4u 50 van de waarde
vjan het productsedert dien werd ue
'lariefwei herzien, waarin, als normaal
liet recht bij den invoer te heffen, op
werd gesteld.'
Up zichzelf beschouwd, reed», staan
deze percentages in eeai volstrexte
wanverhouding. En bepaald niet te
verdedigen komt het ons voor om een
der belangrijkste productei uk Nedar-
landsdi-lnoio, zoouis tnee, bij den in
voer hier te Lande te belasten met een
percentage, waarvan in de Tariefwel
nauwelijks een voorbeeld is te vinden
slechts „geheinimWrielen worden bij
den invoer aan een recht van 50
onderworpen.
in de onderhavige materie isvoo-ts
een vergelijking met Engeland van oe-
teekenis, omdat d'e Engelsche thee-
markt de belangrijkste is, en de Ne-
deriandsche markt toch reeds groote
moeite heeft zidh tegenover haar te
handhaven.
In Engeland nu, wordt een K.ü.
Java-thee met f 0.44 belast, welk recht
naar Engelsche opvattingen reedfe zeer
hoog is immers, het ligt in het sys
teem van het Engelsché tarief, om een
beperkt aantal artikelen z/wnar te be-
la ten en onder die artikelen behoort
ook thee. En dit recht .van f 0.44 geldt
dan slechts alleen voor thee van
vreemden oorsprong het invoerrecht
vodr Btritschf-Indiflcbe th«Pën bedraagt
nog circa 1% cent per £.G- minder.
Dit dtfferentieele recht op thee ip
Engeland! bemoeilijkt uiteraard de con
currentie van Ja)va-theet met Britse’ -
Indische thee daar te lande in de
gevolgen, welke onze theemarkt daar
van ondervindt, zoude reeds vooreen
belangrijk gedeelte kunnen worden
tegemoetgekomen indlien, door ons in
voerrecht teirug te brengen tot meer
nonmule hoogte, het verbruik van Je-
va-theo hier te lande thans 1/6 ge
deelte van den jaarlijkschen oogst
zal kunnen toenemen. Want dat door
een verlagen van bet invoerrecht de
consumptie zal toenemen, schijnt ons
voor geen tegenspraak vatbaar, ook
al kunnen daarvoor geen cijfers t n
bewijze worden geleverd. Een verge
lijking met Engeland is echter ook in
dit verteld leerzaam.
Het jaarlijksdhe verbruik in Enge
land per hoofd) van de bevolking be
draagt 8 Ilollandsche ponden, tegen
2l/2* pond in ons land). En al zijn r
omstandigheden, welke het niet waar-
dhijjilij/k maken, dat hét verbruik hier
te lande kan worden opgevoerd tot
°enzelfde hoogte als in Engeland, wij
zijn toch overtuigd, dat h«* thans be
staande véfrjchil voor een belangrijk
gedeelte kan worden overbrugd.
Men hoort alletnwege klachten over
De onnadenkende zegt: „dat zal ik
nooit doen”; de wijze zegt: „dat hoop ik
nooit te doen".
van den heelen Zuid-^avischen stóm'de
leidende, ja de overhecrschertde rol wilden
pelen, kwam het al vrj) spoedig uiitüxgen
van oribehag'en. Zoo had men züjh in Kroa
tië de nationale bevry^ng niet vooiigestold.
Het vele bijzondere, daft men in eeuwen van
afzondering der stamgenooten verkregen
had, wilde men behouden. Kroatië en ayn
hoofdstad kwamen spéedig in varaeï tegen
den centralisatiegeest ivaa Belgrado en de
boerenleider Raditsj werd een nationale held
De politiek, welke hy gevólgd heeft, is er
eene van wel eens woftderlyk opportunisme
geweest Het eene jadr réisde hy naar
Moskou en vreesde n
de Kroatische boeren
GOlIlkSCIIEOHKAVT.
1—5 regels L55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zatórdagnommer 28 M
btjalag op den prijs. Uefda^heids-adTertentiifa da helft van dan pHJa.
INGEZONDEN MEDEDEELLNGENs 1-4 refab 2J5, eUw regel meer IM O»
de voorpagina 5fl hooger. W
Gewone advertentiën en ingezonden mededeetingen bty contract tot saer gereduceerdan
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tuaacheakomat van aoliede Boekhande
laren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan bat
Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
Met betrekking tot de benoeming van
lond Cushendun tot plaatsvervanger van sir
Austen Chamberlain wordt nader medege
deeld, dat de koning zijn goedkeuring ge
hecht heeft aan een ridcteverlof van twee
maanden voor den minister van buiten
landsche zaken, en dat lord Oushendun op 27
Augustus voor Engeland te Parijs het Kel
logg pact zal onderteekenen.
Of Minister Stresemann te Parijs zal ko
men is nog met bekend.
Zyn gezondheidstoestand laat te wen-
sóhen over en zal ook hem wellicht geen
reis naar Parys veroorloven1. Anderzijds
wordt in politieke kringen te Berlyn ver
klaard dat hij zich slechts naar Parys zou
willen begeven, indien de kwestie van de
ontruiming van het Rijnland daar ter
sprake aou komen' in de conferentie, <|ie op
den onderteekeninigsdag wordt ibelegd. Kel
logg heeft intusschen zooals Ibekend is doen
weten, dat hij zich tijdens zjjn verblijf te
Parijs niet met dengelyke kwesties zal in
laten.
Bliykens iberteten uit Parijs heeft de
Fransche Regeering in opdracht van de
Amerikaanslöhe regeering j-1. Dinsdag de
uitnoodigingen om het Kelloggpact te Pa
rys te kunnen onderteekenen aan de 14 sta
ten verzonden.
De antwoorden worden in het laatst van
deze week te Parijs verwacht.
„Ik wensdi niote atadörs.... Ook dat
zal de Dauphine hébben gedaan. Meer
vraag ik voojrloopig atieft van uw in
vloed!. Ik geloof ook dat het genoee
zal wezen.”
Orleans stond op en maakt© zich ge
reed té vertrekken.
„^aat gij reedis been vroeg de
favoriete, de handen ondier het hoofd
vouwende. „Ik heb in lang niet zoo
ve©i vermaalk gevonden in een ge
sprek. Gij aijt een voortreffelijk sa
menzweerder. Indien de onbeschaam
de kleine prinses geen bloedige tra
nen tengevolge van al deze plannen
starten zal. dan bén ik mijaelve niet
meer Houdt gij nog niet een middel
tje over Ik krijg pletaier in de zaak.
„Neen”, antwoordde hij kortaf, „het
is voor heden voldoende. Uw dienaar,
mevrouw. Ik hoop u later Weer te
zien.M
met een stille vijandschap ven de
zijde des konings.
Zij was niet meer het laiebende, of
schoon zoo dappere kind van voor
heen. Hare schoonheid had zich ont
wikkeld tot die eener teere, maar
bloeiende roos. De onafgebroken ver-
ner’eringen, waaraan Lodewijk XV
haar zocht te onderwerpen, hadden
haar iets hooghartigs gegeven, dat
haar voorheen niet eigen was ge
weest maar zij, die tot op den bo
dem barer ziel doordrongen, wisten
hoe warm haar hart klopte, hoegaa'r-
ne zij ieder om rich heen gelukkig
zou hebben gerien.
I >e Dauphijn aanbad haar, en zij ‘i
De jongeling, wiens leven zoo arm
aan teedeirheid was geweest meende
dlat zij hem liefhad. Zij was voorbeel
dig tegenover hem, altijd bereid zijne
op beschroontendon toon uitgesproken
wenschen op te volgen, overal vertoon
de rij zich aan zijne rijde maar het
was haar onmogelijk heto dat gevoel
toe te dragen, waarvan zii zelfs in
het armzalige Frankrijk zulke treffen
de voorbeelden voor oogetn had. Zijne
zachtmoedigheid en vroomheid waren
haar l:efrij betwonderde rijne onbe
dorvenheid telkens en telkens op
nieuw nam rij rich voofr hem warmer
gehechtheid toe te dragenmaar dan
deed zich weer de een of andere ge
legenheid voor, wokke redelijken moed
van hem vorderde, hoopt© rij,opnieuw
dat hij met d« jaren etege geest-
