1
I
11
blad.
KEN
OON.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No. 18844
Donderdag 18 Augustus 1828
87’ Jaargang
ichines
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
153, Gouda
lanten
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REE U WIJK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
vanaf f90-
f 28.-.
■J
Af
'l
EEUILLETON.
-
Mane Antoinette.
Volkenbond en Oorlogspsychose.
Advortratiin in bet
BUITENLANDSCH NIEUWS.
men ijjdt.
niet
öll
soorten HAAR-
MAANDAG en
willen
46
de uit-
el,
aak
(Wordt vervokd)
40
oor
ijke
Brd.
estatiea
toe zijn
organen
Amerika.
jTJiES in den
'ELDEN kunnen
iddelen voor 21
dekken ontstaan
ret of te droog
Oordeel niet te snel.
Klaag niet te gauw.
Juich niet te vroeg.
4
ITERDAM.
naar.
iere gevallen.
ij
■I
i
GOIDSQIE COURANT.
heeft afgedaan; en vooral de pacifisten wil
len ons ervan overtuigen dat men de dwaas
heid van een deigeiyk" principe allerwege
inniet. De feiten bewijzen het tegendeel. En
als groote staten ais Frankrijk, Engeland
en Duiitsdhland den geest van Locarno ver
zaken, hoe zal men dan van kleinere staten
mogen verwachten, dat zij erin gelooven
Diyjpelijke uitdrukkingen vertroebelen de
gekweekte sfeer van internationaal ver
trouwen. Geen wonder, dat de Londensche
correspondent van een Duitsch blad, da Kól-
r.isdhe Zeitung min of meer verbitterd
n dus
ningste
dialing,
loorlijk
ck-out.
ite.
Bleekzucht
i Maag of
t, zwparten in
uitslag, roode
i enz. op elke
Rheumatiek,
ver, leverstee-
le ziekten van
houding
ters, die in het kabinet voor den bouw van
den pantserkruiser hebben gestemd, afge
keurd. Het bestuur publiceert een verkla
ring, waarin gezegd wórdt dat de houding
der ministers in strijd is met de principes
der partij en ook met de te Brussel op het
internationaal sociaal-democratisoh congres
genomen besluiten.
Verder wordt het ontslag van de ministers
en de onmiddellyike bjjleenroeping van een
partij-congres geëischt.
Ten slotte hebben het bestuur van de
sociaal-democratische party in Duitschland
en het (bestuur van de sod aal-democratische
ryksdaggroep wel het onaangename gevoel
dat er iets bezworen moet worden, vandaar
uat is beslaten de
gedelegeerden 7.
Behalve de kwest
geneesmidde-
te vragen aan
in de Medicjj-
oote Markt 7,
Slechts zeer weinigen betreurde^ het
heengaan des konings. IIij,had Ms °ea
zelfzuaht ge geleefd en den tijd niet
gehad de kwellingen goed te maken,
waaraan hij maar al te vaak zijne
naas'èf omgeving had| onküerworpen.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.20, per week 22 cent, overal waar de liezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boeknandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 83. Postrekening 48400.
Koningin en martelares.
Wie den vrede wil
Het gevaarlijke pantserschip.
vraagt welk goed doel ermee gediend kam
worden om weer voor den4 dag te komen
met den woordenschat uit den tijd der erg
ste oorlogspsychose: wanneer men hier met
scherts heeft te maken, dan is hy van slecht
allooi en geschikt om misverstand të wek
ken. Wanneer de Morning Post dan boven
dien nog schrijft over het meer vertrouwen
stellen in de krachten, die op het oogenblik
manoeuvres houden, dan is het Kellogg-
pact, dat het blad in één adem met den Vol
kenbond en het verdrag van Locarno noenit
van weinig waande, dan worden aldus de
correspondent slechts de van liberale En-
gelsche zyde getuite inzichten bevestigd,
dat er nog heel wat arbeid in Engeland
moet worden verricht, Voordat uitgebreide
kringen zich vrijgemaakt hebben van de
oorlogspsychose en den weg hebben gevon
den naar een nieuwe wereldopvatting.
Tot daartoe was htet haar lie: geweest
niet uiteen door haar rang, inaar ook
door har® toiletten boven alle vrou-
|wen des lands uit te blinken; voortaan
■wiPe zij e-envotfdig zijn. Vroeger nad
zij ziohi met heel de onstuimigheid’der
jeugd overgegeven aan de vele ver
maken vaij dat lichtzinnige haf; inliet
vervolg wilde zij ernstig wezen. Ma''”
zij gevoelde, dat zij daartoe steun be
hoefde. Zij was nauwelijks negentien
jaaW Lodewijk moest haar helpen. En
ook tegenover hem wilde zij anders
I zijn d'an voorheen. Zij herinnerde zich
vol berouw hoe vaak hij haar onge
duldig had gemaakt door zijn gbi^is
aan zedeWjken moed, aan geestkracht,
doof' zijne voorliefde tol dat nutteloos
tijdverdrijf bet vervaardigen van
klokken, en sloten. Het was haar zoo
weinig koninklijk voorgekomen. Zij
had hem zooveel lievefr wilde paarden
zien berijden, op de jacbt trekken,
life1 toonen in. de krijgskuplstdat he*
haar kregeligtegen hem had gestemd .,Dat is nog niet zeker”, sprak Lo
pen kunstsmid! in hem te zien. Maar
thans zoit hiQ die bezigheid laten va
ren, ■slechts t:jd overhouden waarlijk
J-oning te zijn, en zij zou hete1 liefhed
en, zooals zijne vele deugden dat
verdienden.
Vol teederheld sloot hrij haar m de
armen.
„Gij hebt niets goed te maken Toi-
non”. antwoordde hb’ geroerd*. „Gij
zitt voorbeeldig geweest, vooral tijdens
df ziekte van mijn grootvader Gij
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda ra ometrakao (baboorande tot dra braorykria*
1—5 regels L80, elke regel meer 0.25. Van buitra Gouda ra dra b~~
1—5 regels 1A5, elke regel meer 0.80. AdvartratUin in bet ZatardagnummertB 8b
bijslag op den prjja. Liefdadigbeids-advertcntita de helft van den prtja.
INGEZONDEN MEDEDEELLNGENi 1—4 regels AM, elke regd meer Op
de voorpagina 50 booger.
Gewone advertentièn en ingezonden mededeeiingen b^j contract tot zeer geroduceerdra
prys. Groote letten en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiin kunnen worden ingezonden door tusacbenkomst van •oliede Boekhande
laren, Advertentiebureau! en onze agenten ra moeten daags vóór de plaateing aan het
Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te rijn.
Delaals, zij meeiute dat dlie belofte
zich over vele, veie jaren zou uit
strekken. Zij bleef er trouw aan iot
het eindmaar hoe kort zou het du
ren voordat die beide bekoorlijk o
hooiden, die thans vol liefde legen
ellkanH,er aahleundlen, bloedend aan
het waanzinnige volk zouden worden
getoond.
I Henaeifdien avond, toen de jonge
koning, bleek en vermoeid zijne ge-
hialin opzöolut in hare vertrekken vond
hij haa*r bezig aam hare moeder te
Lodewijk schrijven.
wnen. Gii 8, Zij wierp aanstonds de pen neder
en snelde op hen» toe.
„Lodewnjk”, zeide zij, de armen om
zijn hals slaande, „er breekt een
nieuw tijdperk voor ons aan en ik wil
ook een nieuw leven begiiitien. Ef ia
geen Dauphine -meer: de koningin
wil zwakheden goedmaken, die haar
kenmerkten. Wilt gij mij daarin bij
staan
Wat zij hen» niet zeide, was, da*‘zij
dien avond geruiftnen tijd op «e knieën
had doorgeblraicht, God smeecende
haar kracht te verleenen to het lei-
dten van een vcorbeeldig leven. Zij
had 'ich geen groote zonden ie ver
bijten, zlij wist het maar l'et sterbed
des konings bafcl diepen indruk op
.haar gemaakt, haar geleerd hoe ct-
zettend het is in het aangezicht van
den doöd te moeten terugblikken op
een nutteioos bestaan. Pe edelste
vodmemens waren bij haar opgerezen.
Het werk van den Volkenbond is
'zonder beteekenis;‘qi men leest met vol
doening, dat Duitsche schoolkinderen hun
vacantie in Frankrijk, en hun Fransche
makkers den vrijen tydin Duitsch'land do->r-
brengen. Dat de Duitsche en de Fransche
minister van arbeid zijn overeengekomen,
jaarlijks een bepaald aantal vakarbeiders
uit te wisselen, die zidh in het andere land
met de arbeidfianeöioden en de taal ver-
trouwd zullen kunnen maken.
Al deze dingen werken een meer elkander
begrijpen, een vémosferipg in de hand.
Maar beteekenen zy veel? Als er geschillen
zijn van min of meer emstigen aard, dan
handelen de betrokken staten niet in den
geest van bet instituut van Genève, zooals
Litauen, dat weigert om voor de zitting van
den Volkenbondsraad te Genève nog eens
onderling overleg te houden over de hangen
de geschillep met Potten. Datds ee^i teleur
stelling voor allen, die daarvan meer suc
ces hadden verwacht dan van eten, behande
ling van het forum van den Raad. Mpt uit
zondering van het geschil over heil gebied
van Wilna zjjn het kleinigheden die de be
trekkingen tusschen de twee buurstaten ver
troebelen, meest kwesties van grensverkeer,
die met wederzydschen goeden wil geinaik-
kelyk uit den weg te ruimen waren. Maar
juist die goede wil blijft, met name aan
Litauschen kant, ontbreken. Dat Wolde-
maras het Poolsdhe initiatief toch nog v>n
de hand heeft gewezen, hoewel niet-offi-
cieefe berichten uit Kowno al' van een aan
vaarding hadden gerept, is te meer te ver
wonderen, nu het congres van de Poolsöhe
legioeneoldaten te Wilna zdch van iedere de
monstratie tegen Litauen heeft onthouden.
Men gelooft soms, dat de oude /preuk:
„wie den vrede wil, wapene zich ten oorlog”
ijksdaggroep en de party-
;erdag bijeen te roepen.
3 van den pantserkruiser
zullen de crisismaatregelen worden bespro
ken. Beide organen betreuren het levendig,
dat de sociaal-democratische ministers niet
in overeenstemming met de party-besluiten
tegen den bouw van het pantserschip ge
stemd hebben.
Zouden de heeren, desondanks, toch blij
ven zitten?
De Fransche manoeuvres, die momenteel
in het Rjjnland gehouden wonden zullen de
Duitsdhers pynlyk aan hun nederlaag her
inneren, en de oude revandhe-idee nieuw
voedsel geven. Men weet dat sommige En-
gelsche bladen er ajkh tegen gekant hebbii-
dat Engels’che cavalerie aan «leze manoeu
vres deelneemt. Maar een*andere krant, de
Morning Post, "zegt oimmwonden:
^Groot-Byittannië en Frankryk gaan er
mee dó->^ het Rjjnland op grond van ’t ver
drag vuh Versailles bezet te houden en ge
meenschappelijke handelingen der heide
„legers zyn natuurlijk wenkchelyk. Het moge
prytzenswaardig ®ijn’ zelfs de gebeurtenis
sen yan 1914,1918 te wtllen vergeven,
maar het is ónmogelijk ze te vergeten.”
Daarin herleeft de oorlogspsychose; en
zjj wondt nog versterkt door wat hetzelfde
blad schreef over de luchtmanoeuvres, die
deze week boven Londen gehouden worden;,
daanby wordt een algemeene oorlogstoe
stand aangekomen, die 'luidt: „Oostland valt
Westland aan”. De Morning Post nu
schrijft:
„Onze oude vriend Oostlartfl wordt on
rustig. Hy gevoelt de noodzaak eener eco
nomische expansie. Hy is er angistvallóg op
bedacht zyn vroegere nederlaag te wreken.
Hy wri.1 van zyn weg 'het eenige be letaal
voor zjjn wereldheerschappij verwijderen.
Hij bét lijdt zidh van de-bep^ingen, die
hem de Volkenbond of d^geest van Locarno
indien hij althans dozen geest in zich
heeft opgenomen opleggen en heeft den
oorlog aan Westland verklaard.”
Intusschen kan de corr. van het Duitsche
blad niet al te hoog van den toren blaaen.
Want dan zou men van pot en kietel kun
nen spreken. Duitschland, dat een nieuwen
pantserkruiser gaat bouwen, verzaakt im
mers niet minder zijn vredelievende prin
cipes. Vanzelfsprekend is de ontevredenheid
over de houding der socialistische leden van
het Riykskabinet, die allen voor het bouwer/
van den nieuwen pantserkruiser hebben ge-i
stemd, ook in sommige kringen hunner eigen
party zeer groot. Zoo schrijft b.v. de te
Breslau verschijnende Volkswacht, het or
gaan van Loébe, den president van. den
Rijksdag, dat de houding van de socialisti
sche ministers de geheele partij in de ón
mogelijkste positie brengt. In de eerste
plaats tegenover de Internationale. Het be
sluit is n.l. genomen op denzelfden dag,
waarop (het te Brussel gehouden congres
der Internationale de motie inzake de ont
wapening aanvaardde! Bovendien zullen de
kiezers een dergelyke houding, die gelijk
staat met een schending van de in den ver
kiezingsstrijd afige®f>de belofte, niet be-
grypen. De toestemming tot het bouwen
van het schip, besluit de Volkswacht, over
treft elke concessie, die de party kan ver
leenen om de onlangs gevormde regeering
in het leven te houden. Het blad hoopt, dat
de sociaal-democratische Ryksdaggoep nog
een poging za! doen om het besluit onge
daan te maken.
Nog maar enkele dagen geleden heeft
men hfet begin van den grooten wereldoorlog
herdacht 14 jaren terug. Soms lykt 't veel
langer, soms schylnt 't nog zoo nabjj --al
naar de rustigheid in de sfeer van de intern,
politiek. Er ayn momenten, vooral in tijden
van vredescongressen, dat men de vólken
aan het gevaar van een nieuwen oorlog
ontgroeid acht: dan Lykt de afkeer van een
nieuwen oorlog sterk, het instituut van den
Volkenbond een uitstekende waarborg voor
*hct behoud van den vrede-
iMaar vlak daarop waarschuwen sommige
gebeurtenissen ons met onmiskenbare dui
delijkheid, dat men niet te-optimistisch mag
zjjn; dan blijkt de gemeenschap der volken
toch maar een heel los verband, vertoornen
zich weer donkere wolken. Dezer dagen
kwam weer heel duidelijk naar voren, dat
er maar bitter weinig noodiig is om de oude
haat te doen oplaaien.
rtvöder wag aoq goed voor
tikte zij, „en nu heb ik nie
meier.”
DUITSCHLAND.
Zelfmoord van moeder en dochter
Uit' wanhoop over den dood van
vader en broers.
Het uit zes leden bestaande mjjnwerkers-
geain Schirok uit Osterfold in DuitscihlAd,
is in korten tyd door aaneenschakeling van
tragische omstandigheden volkomen uitge
storven.
Vader en zoon vonden eenïgen tyd ge
leden in een mjjn door vallend gesteente
den dood. De tweede 18-jarige zoon kwam
kort daarop by een hyachongeluk om het
leven. Eenige weken geleden was de jong
ste zoon van het gezin spoorloos verdwe
nen. Na langdurge opsporingen werd zyn
lijk uit de 'Roer opgehaald.
Blijkbaar ia hy na het verlaten der myn
goot de duisternis in de Roer geraakt.
Van het gezin bleven slechts nog moeder
en dochter over. De dochter stond op heL
punt zich met een mijnwerker te verloven.
De vreeselyke slagen hebben moeder en
dochter zoo getroffen, dat zij beiden in den
Rijn sprongen en verdronken.
BBLG1E.
De speelzaal te Blankenberge.
De correspondent van de N. K. Crt. te
Brussel meldt:
Te Blankenbei'ge is de speelzaal van de
Cercle des Etrangers in het Casino op bevel
van het parket van Brugge gesloten. De
boekhouding en andere voorwerpen van het
secretariaat zijn medegenomen. Later heeft
het parket, daar er een nieuw secretariaat
was georganiseerd en de speelcLub in een
andere zaal opnieuw was geopend de speel
tafels doen demonteeren en het Iteele ma
terieel naar Brugge doA overbren^P- Dezt
feiten hebben onder de badgasten heel wat
opschudding teweeggebracht.
De dood van Loewenstein.
Het ond’erzoiek vau de ingewanden
van deni verdronken bankier Lootven-
stein blijkt thans geeilndigdi te zijn.
Binnenkort zal het rapport vau dr.
1‘üftil aan het gerecht worden medege
deeld, maar de Etoile Beige meent
‘toch te wejten, dm er bij h.et onder
zoek sporeai van vergifbigdie stoffen
zouden zijn gevonden.
V’;un andere zijde iwordt echter ge-
meld, Hfcit dit vergif in het lichaam
kan zijn gekomen door een overmatig
gebruik van geneesmiddelen, «waaraan
de bankier zich tijdens zijn ’'-ven
schuMig maakte. Ook de directeur van
het bacteriologisch instituut moet ver-
Ja, het is mogelyk dat de nieuwe Du.it-
sche'kruiser al dood en verderf zaait voor
hij gebouwd is; en dan zullen de soc.-dem.
ministers als eerste, slachtoffers vallen.
Want met den dag n^emt de verontwaardi
ging van de soc.-dqm. buiten den Rijksdag
toe.
Het bestuur van de party* in het district
Leipzig heeft met algemeene stemmen de
een engel, tets onbeschrijfelijks, dat
hem eerbied inboezemde, ondanks zich
uoivie».
„Groot
mij’kni
mand
De jonge koningn trok haar zach
keus tot zich en stoot haar in Je ar
men.
„Dat i&' heil eerste leelijke woord,
dat ik ooit miijne kle ne* Elisabjeth heb
hooren zeggen”, fluisterde zij, het
blönde kopjje öp liaar schouder laten
de rusten. „VooTtaan zullen I
en ik zijn plaats bij u innemen.
hebt ons immers wel lief?”
^,Ja, ja”, schreide heit prinsesje,
_r_ ,,n\aar ik ben nog zoo jong en zoo
Zijn^ bedienden waren overtuigd, dat donk Artois en Protreiioe maak ik ai-
x t.. x_ tijdjen Lodewijk beeft höt
zoo jtfuk grootvader had geduld met
vond $ok dikwijle tijd om mij,
aan te hooren.”
..Ik zal altijd tijd voor u hebben,
lietfste, altijd. En wat geduld betreft,
ik vrees <tat gij dat meer met ons zult
hebben, dan^wij met u. Gij zult onze
iel re ling zijflB
Waarlij^F vroeg het kind,
groote blauwe oogeti tot lialar oppit
d" „Gij wilt heusdh
mij houden, Tolnon
„Niet een beetje, maar heel, beel
veel.”
„Altijd?”
„Zoölaög ik leef”, beloofde Marie
Antoinette. t
vroeg het kind, de
- aan-
,Gij wilt heusdh een beetje van
dewijk met een rilling „de zie’-te
behoeft zidh iftet aanstonds te open
baren. Ik; voel mij nog verre van ge
niet.”
Onwillekeurig maakte znj zich uit
zline omhelzing los. Daar weer een
dier dingen, die haar zfooweer tegen
de borst stuitten in hem, die bloohar-
ticheid, zoo vreemd aan haar eigen
natuur.
klaard hebben, dat er van een <‘ood
door vergiftiging geen Bpral e kan rijn.
tttAnnKuK.
De onderteekening van hei Keliogg-verdrag.
Naar in welingelichte kringen te Parya
verklaard wordt is het programma voor de
met de onderteekening van het Kehogg-
pact verband houdende plechtigheden thans
zoover gereed dat het aan den ministerraad
kan wonden voorgeiegd.
Men zou het er nog niet over eens x|jn
geworden of de onderteesening m de ktokken
zaal of te Raanhouwiet, het^zomerverbiyt
van den president der Republiek, zax plaats
hebben. Ook heeft men aan de spiegelzaal
te Versailles gedacht. Minister Briand
schynt- het meest voor de klokkenzaal te
voelen.
Naar uit Washington gemeld wordt zal
Kellogg zich na de onderteekening van het
pact naar Ierland begeven om het bezoek
van Cocgrave dat deze verleden jaar aan de
Vereenagde Staten bracht te reeiproceeren.
Verwacht wordt dat Kellogg zyn verbluf te
Londen zal benutten om besprekingen te
voeren over de quaestie der beperking van
de bewapening ter zee.
Vliegers in gevangenschap.
Twiee bramen© vliegers, heiuu eu
oecie, zijn een Uja gel enen, pij een
nooulanding boven MaroKKaaiucn gé-
oueu, in nanoen gevallen van een
jioorsclien stam, weUe r*e vliegers
slechoi tegen loBgöld de vrijheid wil
Hergeven. Zij worden nu gevai»gvuge-
hiouuen ©n het scihdjnt moeilijk te zijn
«e twee franschen te Dempten, daar
zij zich in het gebied vanuea Spaan-
schen invloed bdvinde^Mwaa^e Erain-
bcnen niet h<^ recht fwbe» e^n ver
volging in te siettfen. Reine en Serre
ver" eren in goede gezondheid. J)e
stam, die hen gevangen houdt, ha^
reeus onderhandelingen over het los-
geiu geopMid, toen een hem vijandige
stam hen» .deed weten, dat <te geheeie
stam zou worden uitgeroeid wanneer
buj de Fransche vliegers teruggaf zon
der van de Europeesche autoriteiten
d*3 vrijlat ng van de Mooreche krijgs
gevangenen te verkrijgen. De onder
handel ingen zijn toen afgebroken.
De verstandige ezel.
In één der strelen van de kleine kreeken
by Bayonne werd een prachtig paard geleid
om te baden. Het dier zakte echter door zjjn
gewicht weg in den drassigen bodem.
dat oogenblik kwam e«n ezel voorbij
die blijkbaar de drinkplaats beter kende. HM
begaf zich te water en beet in het koptiuig
van het paard, dat hij flink tusschen de tan
den beklemd hield.
Een voorbijganger, die 'het zag, kwam
ook te huty en met de vereende krachten
van den voorbijganger, een staljongen en
van den ezel, wend het paard gered.
Si non e verois men geneigd te zeg
gen, maar het fait is bevestigd door den
weet niet hoezeer ik uw heldeomoed
lieb bewonderd. Gevoelt gij u nog
ntet ongesteidi
„Wei noen”, verklaarde de ionge
vrouw gliridachend. „net beste miuaei
aan J>esmelting te ontkomen is, er n et
bang voor te ijn, hoorde ik mijn moe
der herhaaUdetijk zeggen, en ik heb
thans^gezien, dat zij gelijk had. (£een
van ons allen....,”
„Stil”, viel die jonge vorst haart^t
CMWi schuwen blik in die rede. „Zeg
zulke d-ngen toch niet." v
„Wfclke dtingen? Ik begrijp u ‘niet.
„Weet gij clan nipt, dat men-slechts
behoeft te roemen op het on komen aan
een gevhar, om den slag toch te zien
nederdalen?” klonk het angstig»
„Wel neen, dat is brjgetooi. Ik vöbr
mij ben van oo-deei. dat het schande
zou zijn niet luid’ te verkondigen
als de goede Giod ons gespaard heelt
voor oen gevaar, en dat is frier hei
gevat! geweest.”
dte nieuwe vorst hun uiterlijke trouw
aan zijn grootvader zou weten te be-
loonen, dat zij verder onbezorgd op mij'
hunne lauweren konden gaan rusten -
Wat vroegen rij meer?
Lodewijk en zijne broeders gevoel
den zich ontheven van een wree^
despotisme, ademden voor hei eerst in
hun leven vrij. Zelfs Majpie Antoinette
Verheugde zich, over rijn voorbeeldig
sterven. De koning had rich bekeerd,
en wie kon zeggen, of haj, indiien hij
had moj^n genezen, later bij die goe
de gevoelens gebleven zou rijn At
leten prinses Elisabeth, was ontroost
baar. Zij was dan ook die eenige voor
wie de doode rich meestal vriéndelijk
had betoondj Het kind had iets van
