i
1
iwielen
wagens
achines
E
Elliot Mij.
f
I
Ss
HEID
r
anten
NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
dan 6000 gezinnen in Gouda en Omgeving
Deze Courant komt in meer
No. 16852
Zaterdag 25 Augustus 1828
in Hnur.
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
sweg 54,
4,
EERSTE BLAD.
EEUILLETON.
Marie Antoinette.
BERGAMBACHT, BERKENW0UDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
ST0LWUK, WADDINXVfcjEN, ZEVENHUIZEN, eu.
I
^*‘**w^*'**XTA*>**y/*x 9 ULUUUXH1 IT VUlZIij DVL/JAIIVA T JLillj Dl/Ollvvl \J\JJLrJCzIVAl
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUW UK, SCHOONHOVEN,
I
Bedictie T»l«t. 83. Partrek«dn< 48400.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
I
2 fl. 21.—.
Haag.
HAGENAAR.
men lijdt.
pi
2697
40
Koningin en martelares.
id
ler
3800.000
f 146.100
de gemeenten 2986.700
MODEPRAATJK.
Nieuwe hoedjes voor den Herfst.
Herfathoedjes! Het mocht wat! Ze waren
er immers al in einde Juni, toen we nog
maar nauwelijks den zomer in het hoofd
hadden. Ze waren er van vilt, van zacht
velours, van geappreteerd castor en ze wa
ren er, heelemaal overdekt met veertjes,
bloempjes of blaadjes. Ze waren allerchar-
rnantst en toch... ze werden nog bijna niet
aangekeken, ’k wil zwijgen van „gekocht”.
Het was ook nog te vroeg!
De wensch om elkaar de loef af te ste
ken bij het brengen van nouveauté’s, heeft
ditmaal de modistes parten gespeeld. Want
de vacantiegangsters voor wie ze toch
bedoeld waren zetten wijselijk hun oude
viltjes op .zelfs droeg het meerendeel den
eeht-zomerschen stroohoed, blijde natuur
lijk, dat mode en zomer, hier voor een enkel
maal eens niets tegen hadden.
Nu geleidelijk de grootstad weer vol
loopt, begint de nieuwe herfstcollectie de
aandacht te trekken. Ook wordt zjj aange
vuld met allerlei nieuwtjes die ons vreemd
toeschijnen, nieuwtjes, die ons stellig ver
trouwen op het voortduren der korte haar
mode ernstig aan het wankelen brengen. Ze
I ■■■II
kkao (beboerende tot dra bezorgkring)
ran buiten Gouda ra dra bezorakring
ertratifa ia het Zatortagmunmer M
i <te helft van dra prtja
egels 2.66, alka regal meer LM. Op
iMw lepitaw
67» Jaargang
146.000
14349000
iwzwakte.
egel ijk verster-
t toegepast bij
ters, bjj klier-
llle die gevallen
en geleidelijk
voor alle geval -
Het is een opluchting dat deze tol ver
dwenen is, vooral voor /de omwonenden die
niet van die haan ala wandeling gebhiik kon
den maken, of het cffetje moest eerst ge
bracht worden. Vooralpvoor de kinderen uit
de omtrek was Ihet een kwelling dat zij deze
laan niet modhten betreden, en zij hebben
dan ook op het moment dat dit plaats had,
onder luid gejuich ibezit genomen van het
nieuwe vrije terrein:
Aan alle zijden van den Haag zijn nog
tollen, zelfs op den drukken verkeersweg
naar Delft. Alle hoop is er nu qp gevestigd,
dat na de verbeteringen die aan die wegen
worden aangebracht met het geld der ver
keersbelasting, deze sta-in-den-weg’s en
rudementen uit de middeleeuwen, zullen
verdwijnen.
Het meest bekend uit den omtrek is de .tol
aan het begin van den Sahevenringsdhe weg
geweest, ter hoogte van de plaats, waar nu
het Vredespaleis staat. Toen deze weg door
Huygens was aangelegd, werd er natuur
lijk een Tol ongeplaatst.
Heel spoedig werd die echter afgeschaft
voor zoover het de Söheveningeache bevol
king betrof. De bevolking was te arm om
tolgeld te kunnen betalten en zij wandelden
dus met de zware manden vol visch liever
door de duinen naar dien Haag, dan langs
den tolweg. De Hagenaars zullen wel begre
pen hebben, dat zij daardoor de visch iets
duurder hadden te betalen.
Een Sch&vemnger met een mand visch bij
zich werd van tokbetaling vrijgesteld1 en zoo
heeft men deze bevolking eenigermate wil-
len helpen.
Latov heeft den Haag dm tol af geschaft
Tot voor weina ge jaren heeft het monumen
tale hek nog op zijn plaats gestaan. Het
stond echter na de verbreeding van den
Scheveningschen weg zeer in den weg en
het is toen verplaatst naar een deer paden in
ormen door D. Fr.
HE KRACHTP1L*
irbare Bustes. Ook
vakken. Bekroont
eere-dipioma’s. in
toeneming. Gega-
oor Artsen aanbe-
s dankbetuigingen.
stuks f L50. 2M
is onder rembours
it wissel
»tr ?1. Den Wear.
■■■Mill
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2J0, per week 22 cent, overal waar de Imorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal f 8.16, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan oim Bureau: MARKT 81, GOUDA,
bÖ onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
?eneesmidde-
e vragen aan
n de Medicij-
ote Markt 7,
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda ra om*
1—6 regels L80, elke regel meer 0.25.
1—6 regel* L55, elke regel meer MO. Ac
bjjsiag op den prijs. Liefdadigheids-advertentj
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4
de voorpagina 60 booger.
Gewone advertentiin en ingezonden mededec
prijs. Groote letters en randen worden beren
Advertentiin kunnen worden ingezonden do
laren, Advertentiebureaux en onze agenten en
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
leekzucht
Maag of
zwaarten in
itslag, roode
enz. op elke
Rheumatiek,
er, leverstee-
j ziekten van
vertrouwelijke mededeelingen worden
dikwerf gedaan in vertrouwen op de in-
descretievan anderen.
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
CMXXXIV»
Wij mogen niet nalaten dezen brief aan
te vangen met een enkel woord ter nage
dachtenis van één der giroojte mannen in den
Haag die ons deze,r (.lagen ontvallen is. Het
is de kunstschilder H. J. Haverman, wiens
naam alom bekend is, en wiens werk voor
het nageslacht bewaard, zal blijven. Hij was
levendig in zijn arbeid, wars van alle9 wat
naaj reclame zweemde. A|s portretschilder
was hij het best. Zeer vele groote mannen
zijn door zijn penseel vereeuwigd en een
reeks van de beste portretten danken wy
aan hem.
dn de kringen der kunstschilders was hij
een zeer gezien figuur, die om zijn geestig-
lieid bekend was. Zooals hij, zijn er niet vele
en een persoonlijkheid vanjbjjzondere betee-
kenis is met hem ten grave gedaald.
Hoe ouderwetsch het oo|c lijkt, het is
helaas zoo dat om den Haag heem nog aller
lei tollen bestaan. In dowwop der tijden- ia
het al verminderd, maar er zjjn er altijd
nog, en we vermelden met vreugde als er
weer één is opgeheven.
Thans is dït weer geschied. De weg van
Den Haag naar Voorburg was altijd een
pai tóculóere weg, en gelijk te doen gebrui
kelijk was werd deze wel voor het publiek
opéngesteld, maar tegen betaling van een
klein bedrag voor de onkosten voor het
onderhoud. Een voetganger betaalde op de
zen weg twee centen. Dit heeft zoo niet min- l
der dian tweehonderd en zeepntig jaar ge
duurd. Sinds vele jaren heeft den Haag zelf
een eigen weg naar Voorburg aangelegd en
het overgroots deel van het verkeer ging
daarover. Een klein deel bleef echter, omdat
de verbinding haar voordeel had', langs den
ouden particulieren weg gaan.
De weg draagt den naam van I^aan van
Nieuw Oost-Ipdië. Over de herkomst van
dien naam is veel gestreden. Waarschijnlijk
hier Oost-Indië de typische verbastering
van oost-einde. Den Haag kent het Koord
einde en het Westeinde. Waarschijnlijk
heette vroeger de plaats waar deze laan Ligt
het oosteinde en is alleen door de ongebrui
kelijkheid van dit wóórd) die naam verbas
terd tot Oost-Indië.
leeds aanstonds verboden, dat iemand bén
nen of op het aan te leggen werft, buiten de
ordinarus passage op de kanten aan weers
zijden zou looper^ of rijden, of planten zou
beschadigen, op poene van boete of tucht
huisstraf. Het strenge optreden heeft ge
maakt, dat het plantsoen langs den weg
welig opgroeide en de weg met zijn zes pa
den tot een welig priëel uitgroeide. Na bijTra
drie eeuwen is deze weg nog groöt en breed
genoeg voor het enorme verkeef.
Er is een rijweg, een dubbele trambaan,
eenruiterpad, een fietspad en er zijn twee
voetpaden, wat wilt ge nog meer? Hudgens
heeft den weg met groote moeite door het
mulile duin aangelegd, maar hjj heeft er dan
ook eer van. Zijn beeltenis staat ergens hal
verwege den wieg en als er één monument
verdiend is, dan is het dit
Aan de oud<? Schevendngische weg stuit de
Keizerstraat aan, de hoofdweg In Scheve-
ningerdorp, natuurlijk een smalle weg die
al heel wat moeilijkheden gaf. Voor eenige
jarert is een breede zijweg gemaakt, maar
men liet mg steeds na de trambaan daar
door Iheen ta leggjen.
Van het oude Scheveningsche dorp is
niet veel meer over, de hofjes en krotten
zijn verdwenen en wat er van over is, is ten
dbode opgeschreven.
Met den Scheveningsdhe weg was de ver
binding tusschen den Haag en zee tot stand
gebracht ^mi een tol zou hier ai zeer mis
plaatst zijp gelijk dit eigenlijk overal het
geval is.
Totaal 20.462.000
Langs welke wegen komen nti bese ruim
20 millioen gulden aan de werkloozen ten
goede?
In de eerste plaats moeten in dezen wor
den genoemd de subsidiën van Rijk en ge
meente aan de verzekeringskassen tegen
werkloosheid. Deze verzekeringskassen
ga|an uit van de valovereenigingen, die van
de leden eene zekere premie heffen. Krach
tens het werkloosheidsbesluit 1917 nu kan
va^i overheidswege aan deze veezakerings-
kiiSsen, i-ndien zjj aan bepaalde eischen vol-
doén, een subsidie worden verleend van ten
hoogste 1O0 der door de leden gestorte
l'iikiragen. Dit subsidie komt voor de helft
ten| laste van 'het Rijk en voor de andere
helft ten laste der gemeenten, waai' de werk-
leozen gevestigd zijn. Als regel kan zoo
doende door de werkloozenkasSen geduren
de 90 dagen aan de werklooze leden eene
uitkeering worden verstrekt, voldoende voor
het noodzakelijk levensonderhoud.
Bovenvermelde subsidiën nu bedroegen in
1927 3674.000, waarvan dus 1837.000
kwim ten. laste van het Rijk en eenzelfde
bedrag ten laste van de gemeenten,
gg—i I
Da kaatan dar warklaazanzorg.
In den nood der werkloozen wordt langs
verschillende wegen en door verschillende
organen voorzien. Dit maakt het zeer moei
lijk, een overzicht te krijlgen van het totale
bedrag, dat jaarlijks uit de openbare kassen
aan de werkloosenzorg wordt besteed. De in
dazen door het Tweede Kamerlid, den heer
Knottenbelt, aan den Minister van Binnen-
hndsdge Zaken en Landbouw gestelde
vraag, was dan ook ongetwijfeld op hare
plaats. De Minister heeft naar aanleiding
van deze vraag inlichtingen ingewönnen bij
de gemeentebesturen. De zoodoende verkre
gen gegevens zjjn met die, berustende bij
dp Departementen van Arbeid, Handel en
Nijverheid en van Binnenlandsche Zaken en
Landbouw tot een overzicht bewerkt, dat wij
gepubliceerd vinden jn het Juli-nununer van
hpt Maandschrift van het Cenrtaal Bureau
vbor de Statistiek.
Uit deze gegevens blijkt, dat de in 1927
tón behoeve der werkloozen getroffen maat
regelen hebben gekost aan:
het Rijk 5967.000
de provinciën
de gebeenten
Totaal 6931.800
Bij deae drie belangrijkste posten komen
nog enkele kleinere. Zoo geeft het Rijk, be
halve het reeds genoemde subsidie, aan de
vereenigingen, waarvan de werkloozenkas
Sen! uitgaan, een toelage voor de administra
tiekosten, terwijl van Rijkswege mede steun
wordt verleend aan Nederlandsche anbei-
r ders in België, Duitschland en Frankrijk.
Voorts besteden Rijk en gemeenten nog
verschillende, zij het niet groote, bedragen
ten behoeve van wachtgeldregelingen, van
de verplaatsing van arbeiders binnenslands
en van de emigratie naar Canada. Zooals
uit de bovenvermelde cijfers blijkt, komt
van de totale kosten, ten bedrage »an ruim
20 millioen, rufin '14 millioen "df nage-'
noeg ten laste der gemeenten en slechts
ruim >4 ten laste van het Rijk. Dit is een
toestand, dte niet zonder bedenking'te, daar
hij veel heeft bijgedragen tot het ontstaan
van den financieelen nood van bepaalde ge
meenten. Men denke b.v. aan Emmen. Men
komt door deze regeling als het ware in een
vicieusen cirkel.
Wanneer in eene gemeente veel werkloos
heid voorkomt, ligt het reeds in oen aard
der zaak, dat de daardoor ontstaande ver-
niindering van het totale inkomen der in
woners de gemeentebelastingen doet stijgen.
Deze stijging nu wordt in hooge mate be
vorderd door het brengen van de kosten der j
werkloozenvoorziening ten laste der ge
meente. Het 'gevolg daarvan is, dat de ge
goeden de gemeente mijden, waan'oor de
belastingen nog meer stijgen en <iat men
huiverig is er ondernemingen te vestigen of
uit te breiden, terwijl dit laatste toch het
voornaamste middel is, om de werkloosheid
te verminderen.
Wy scharen ons dan ook geheel aan de
zijde van den heer Wibaut, die bij de be
handeling van de Staatsbegrooting voor
1927 deze aangelegenheid in de Eerste Ka
mer ter sprake bracht. Tegenover de mee-
de Scheveningsche Éoachjes, tegenover den
ingang der algemeene begraafplaats. Wie
het tiaar ziet staan, zal er altijd) verbaasd
over wezen wat dit vier-zuiilen groote hok
hier op ’n verlaten laantye moet uitvoeren. j
Men heeft het er maar neergezet om het
kwijt te zijn en het toch te bewaren. Toen
het nog aan den fogang van de Schevening-
sche weg stond is eenóge malen één der pi- j
laren omvergereden en daarna heeft men
begrepen dat het maar beter was het hek te
verplaatsen.
Omtrent dezen tol willen wij nog eenige
bijzonderheden uit de lüstorie melden. Bij
resolutie van de Staten van Holland en
West-Frieeland van 16 Juli 1663 werd' den|
Haag octrooi verleend voor dezen tol en
eerst in 1889 dus 226 jaar later is de tol op
geheven. Men erkende in 1663 dat door de-
zen nieuwen weg het vermaak en de luister1
van dien Haag niet weinig konden worden
vermeerderd. Om te voorkomen, dat t aan-
zien van den weg werd, geschaad, werd!
voor de nagedachtenis zijner grootva
der /eene jaarwedde van honr'ierdvijf-
tig duizend franios heeft toegeaegd. En
dat terwijl zoovelen zijner brave on
derdanen, van deti honger oinkovnen
„Zijt gij wel zeker van wat gij zegt,
riep de markiezin ontsteld uit.
,.Ik wilde dlat ik nog kon bwijfelert
aan de waarheid daarvan klonk het
smartelijk1, „maar dan zou ik er a
zeer zeker met over hebben gespro
ken. O. tante, bij oogenblikken moet
ik letterlijk worstelen om de wanhoop
te bedwingen, die in mij opkomt. Mijn
overste ziet evenals ik het gevaar in,
dat dreigender en dreigender kamt op
steken. en schenkt mij menige gele
genheid' den tijdgeest te bestrijden
maar wat yeroiag men tegenover Jer-
ge’ijk) Aaiden, u, voor de geduldigsten
zelfs, voor de voeten geworpen? De
koning wordt door zijn onverschoon
bare zwakheid zijn ergste vijand. Ik
zou soms over hem kunnen weenen.’
„Het is ontzettend. En die Norbert
maakt daar zeer zeker gebruik van.’’
,NorBert en de anderen want hij
staat niet alleen. Van alle zijden ko
mem mannen aanzetten, die hetzelfde
willen als hij orrivenwerping van de
koningsmacht, ondergang van den adel
en ook wifj waleden daardoor bedreigd
want zij ondervinfien het dagelijks,
dal de geestelijken, die trouw aan
hunne geloften blijven, en hun invlóef1
op de' geioovigen uitoefenen, om hen
tot onderwerping en gelatenheid aan
54
Weet gij ook, tante, of zij ooit dien
-K Sylvian Norbert heeft wedergezien
Hij ook beweegt zich veel onder de
armen."
.Ik kan u verzekeren dat dit niet
gesdhieddte’ sprak de markiezin be
slist. ..Yvonne zegt mij alles zij zou
mU Zulk eene gebeurteïtis niet ver.
H)" *ie*>*)en' g’ j hem dia» ont-
Nog niet. Parijs is groot en er zijn
zoovele armen. Wat al levensraadse
len fcijn er toch", ging hij peinzend
voort. ..Eenmialafl zijn die beidé wezens
f>én geweest in streven en denken, ep
thans slaan zijn lijnrecht tegenover
elkaflr zij tracht niet anders dan op
te bdniwen hïj voert een arbeid der
verwoesting nit.”
,.l)en een of anderen dag zal God'
hel-ii machteloos maken tot het stich
ten van meerdeir kwaad", zeide de
^e vrouw, op een toon vol «vertui
ging
^Maar reed» zal het onkruid, door
gezaaid, vruchten hebben gedra-
Er was eene sterke partij, die Jeanne
Vaubemier naar de Bastille wilde
Kenden. De koningin verzette zich daar
itegen uil al hare macht- Zij ook wilde
'ballingschap voor die vrouw, haar
voortaan onschadelijk maken; maar
haar lot moest draótelijk zijn en zij
bewerkte, dat zij botrekkelijke vrij
heid genoot. He* 'booster heeft uitgê-
strekte gronden, waarop zij zachi aar
willekeur bewegen mocht, en haar
werden een reeks van kamers toege
wezen.
..Waarom spreekt gij, alsof dit alles
lot het verleden behoorde? vroeg de
markiezin verontrust. ,,Dd koning heeft
toch niet.... Neen, dat is niet moge
lijk."
Zijne Majesteit heeft toegegevon
a<in Dubairryi's smeekbrieven waarin
zij den koning van zijn grootvader
sprak, hiem verw.-et tegen den wil
van den doode te handelen en zoo al
meer. Kortom, die vrouw heeft de
hrijheid terug ontvangen, op geen an-»
dere voorwaarde dan deze dat zij
zich niet meer aan het hof vertoonen
zou, alsof dfe aanblik van haar rijk
dom het volk niet opnieuw buiten
zichzelf zal brengen.
..Welk eene zwakheid”, mompelde
d< eude vrouw op een toon vol droef
heid.
..Helaas, ja", ging haar npef voort.
En alsotf dat nog niet voldoende ware
is het algemeen bekend geworden, '♦at
koning Lodewijk haalr .,uit eerbied
ire gevallen.
GOIDSCHE COURANT.
te sparen. Wij zullen den Godge-
zalfdei vcrdeHiigen en zullen dat tot het
laatst doen, al moeten wij het met ons
leven betalen. Die mannen weten dat
«n hebban ons daarom een onverzoen-
li jl e» haat gezworen. Indien alles
voortgaat zooals nu, zullen wij spoe
dig in Frankrijk ni^t veilig meer zijn.
Up zidhzel’ is dat nietswij zijn be-
re.d te sterven maar het valt bitter
te zien, dat ons offer nutteloos ?al
worden gemaakt, door de schuld van
den koning zelf."
Er heerschte een tijdlang stilzwij
gen in het vertrek. Beiden waren in
smartelijk gepeins verzonken. Eindie-
lijk hief de markiezin bet hoofd op
en zeide, met eene sdioone ultdru"
king van vastberadenheid
Niet de geestelijken alleen zullen
weten te sterven vóór h»n plicht Wij
ook zijn daartoe bereid, mijne vele
vrienden en ik. Wij hdb|ben ons nader
aangesloten, in defce tPoelHele tijden,
en ik kan u verzekerendat er tal
vart mannen en vrouwen zijn, die
geen greater doel meer nastreevenj dan
den strodm tégen te houden, die ons
land tracht te verzwelgen. Gi) zult nuj
antwoorden, dat het een ongelijke
kamp is. dat die menschelijke dijk ie
zwaP zal blijken, om niet t« worden
meegesleurd maar het zij zoo. Wij
zullen ons niet beklagen over het erg
ste lot, indien wij slechts tot het laat
ste tóe stand hielden.”
(Wordt vervolgd^
Behalve dit subsidie werd een zeer be
langrijk bedrag, n.1. 9568.000 besteed voor
ondtersteuning van werkloözen, dfte niet voor
uitkeering uiit de kassen in aanmerking
kwamen.
Van dit aanzienlijke bedrag kwam verre
weg het grootste deel, n.1. 9476.000 voor
rekening der gemeenten.
Een derde (belangrijke post vormen de
kosten der (werkverschaffing, waarvoor
werd uitgegeven door:
het Rjjk
de provinciën
SESSSÜ
gen’', hernam de monnik hoofdschuü
ttend „de taak van dein opruier is,
helaas, zoo gemakkedijk. Er zijn met
alleen ongelukkige®! in land maar
duizemdten afgunstige®! «n even Zoovele
eerzuchtigen, dlie slechts op et or.-
vrewerpen e>ener regeering azen, om
zefli fot de hoogste posten te klimmen.
Norbent zal maar al te veel discipelen
hebben gevonden. En d? rtegenover
staat de oiw^-klaarbare zwakheid van
een orst, die dé goedheid zelve is
1 en toch door zijne houding zelf zijne
vijalHem tegen zich wapent.
..Heeft die koj^ng opnieuw een tou’.
begaan vroeg de markiezin ver
schrikt.
..Een schieir onvergeefelijke fout,
tante gaf haar bezoeker op gedruk-
ten toon ten antwoord. „Ik zou er u
niet over spreken, indien de zaak niet
'op a|Iler lippen was. Het doet mij goed
mijn hart eens. bij u uit te kunnen
stortenwant, waarlijk, ofschoon al
les in Gods handen is, ik, weet niet
meer waar wij heengaan. Het is u
bekend, dlat die koningin, na dfen dtxxi
van Lodewijk XV, verkreeg dat me
vrouw Dubarqy zich voortaan in een
klooster zou moeten terugtrekken?’’
..Ja, en ik heb Marie Antoinette om
die wijze daad bewonderd. The vrouw
ib'ccht niet meer onder de oogen van
het Fransche volk verschijnen.”
„Hare Majesteit verdient dubbel ge
prezen te warden, omdat zij toch
barmhartig bleef in dien inlaat regel.
I nmg van den Minister van Binnenlandsche
Zaken en Landbouw, die betoogde, dat de
zong voor de werkloozen uiteraard bij de ge
meenten behoorde, plaatste de heer Wibaut
de zyne, dat het opdragen Van de zorg voor
de werkloozen een der ooiwaken ia van het
onrustbarend toenemen van het aantal nood-
i lijdënde gemeenten en dat idèArom de kosten
der werkloozenvoorsienin^ in de eerste
plaats behooren te komen ten laste van
het Ryk.
iingra tyj contract tot «eer gereduceardra
nd naar plaateruimte.
>r tuMchenkomst van «oliede Boakhand*-
moetra daags vóór d« plaataing aan b«4
