NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
en blaas
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen
4-
L
L
rljs.
Gouda.
FEUILLETON.
Marie Antoinette.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE. BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEL! WIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
gouda.„m
No. 16885
imber 1828
i Privaatlessen
en
g'
C K
raat 96.
tmnister Necker wilt
F
haard
:ht ij»!
□epen
i
n.
ïrkamers
lectrische
heel com-
Miderdugavond
n, inschrijving
en het samen-
ADVERTENTIEPRIJS; Uit Gouda «n amtóNtan (Wboanod* tot den besortkring)
btyelag op den prijk Uefdadigheida-édTeitentfta de helft van dan prik
INGEZONDEN MEDEDBELINGEN: 1—4 regels LM, elke rafel naar LM. Op
de voorpagina 5fl tt booger.
Gewone advertentün en ingezonden mededeelingen taty contract tot mr geroduceetrdan
prtja. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte.
AdvertentiMn kunnen worden ingezonden door tuanehenkooM van aoliodo Boekhande
laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan bet
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te rijn.
Koningin en martelares.
ABONNEMENTSPRIJS* per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per wedt 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per poet per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 81, GOUDA
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie Telef. Interc. 82;
Redactie Telef. 88. Postrekening 48480.
geweest, van Cl e
had’ sl«ehte willen verge-
aan
waar
had van geestelijke
andere! kinderen
leien uit pMnten-
nen gij lijdt, man-
xm een uitvoerige
jp te zenden aar.
de medicijnen, bij
'AM, die U alle
landeling, met de
De waarde van den mensch bestaat
niet in wat hij weet en kan verrichten,
maar in den adeldom van zijn hart.
hield mij daarvan terug? Dit al
leen, dat ik uwe gemalin, de moedtr
onzer kinderen was, en ik beni geble
ven, ik ledigde zondier mhj te bekla
gen mijn bitteren kelk. Lodewij'gij
hebt het in we hand mij diaarvoor te
beloonendoe het, het is de moeder
van den Dauphijn, die er u om bidt:
iaat Necker aaniblijvien en volbreng die
groote verzoeniiigsdaad de Bastille
te doen ontruimen, de vrijheid weder
te geven aan allen}, die daar opgeslo
ten zijn. Dat zal liefde wekken, de
1-efde, die ons tot nu toe onthouden
werd.”
„ónmogelijk, lieve droomstar, klonk
het glimlachend!. „Necker heeft zich,
helaas, ónmogelijk gemaakt bij de prin
sen. Hij begrijpt niet wat jeugd! is en
nog mindieri dat vorsten niet als klei
ne burger» unnen leven. Indien ik
hem de hand boven het hoofd hield',
zou ik even goed Provence en Artois
als Orleans grieven en dat is de man
nie‘ waard. Ik wil gelukkige, tevre
den gezichten in mijne omgeving zien.
Wat die Bastille betreft, dait kan ik
tot later uitstellen. Ik moet er eerst
net mijne raadslieden over spreken
het is een veel te gewichtig besluit
„Vijftien jaar geleden hebt gij mii
bctzeiWe geantwoord”, riep de ko-
nngin radeloos uft.
(Wordt vervolgd).
RUSLAND.
Zinowjef en Kamenef.
De sterren van Zinowjef en Kame-
nei, de „bekende’ opppsitie-ïeide
schijnen langzamerhand, weder op te
komen. Zooals men weet, waren hun,
na hun boetedoening en wederaannc-
ming in partij en staatsdienst, onder
geschikte lunet ie» toebedeeld bij den
Centrosojoez. Thans zullen zdj, naar
uit anti-bolsjewistisehe bron wordt ge
meld, vandaar overgaan naar bet Cen
traal Statistisch Bestuur, waarbij zij
belangrijke functies zullen bjekleeden,
dan op liet oogenblik bij dien Centro
sojoes.
isoleering, een handeling, die de Ver. Sta
ten zal verwikkelen in een poging om alle
onrechtvaardigheden van de bestaande ver
dragen in Europa te bestendigen.
In Washington wordt echter beweerd, dat
president Coolidge by zyn beroep op den
Senaat om het verdrag te ratificeeren, on
omwonden zal verklareü, dat de tjjd is aan
gebroken om de oude politiek van isoleering
op te geven en dat de Ver. Staten zich
voortaan moreel gebonden moeten voelen
om met Europa samen te werken in elke
poging, die gedaan wordt om oorlog te ver
mijden. Indien deze voorspelling juist is,
zullen de voorstander» Van isoleering in den
Senaat hieruit argumenten halen om aan te
toonen, welke ernstige gevolgen het voor de
Ver. Staten kan hebben, wanneer zjj ver
plicht worden om den vrede in Europa te
helpen handhaven.
100]
wijk zag er zeer atgemat uit. Hij
in een leuningstoel neergeaonken
staarde met strekken blik voor
uit, toen zijne gemaün hem in
particuliere vertrekken opzocht.
vriéndelijk. „Daair ben ik blipim Het
definitief is opgelost en die in verschillende
gevallen heeft bétemmenl, dat de Raad zich
tot het Hof wendde teneinde juridische op
lossingen te krijgen voor geschillen ook van
■politi eken aard.
Aan Minister Beelaerts, weid hulde ge
bracht voor zijn laatste rapport inzake het
verschil tusschen Polen en Litauen.
Dit rapport in zeer gematigden vorm
gesteld gaat niet verder, <lan dat het blijft
hopen op een, gunstig resultaat van recht-
streeksche Poolsch-Litausche onderhande-
lingen, maar het plaatst de bezem achter de
deur door te verklaren, dat, indien de
ouderhandellmgen thans niet slagen, ook
bedreigde belangen van derden in aanmer
king dienen te worden genomen. Alsdan
zou de Raad een studiecommissie van des
kundigen kunnen uitsturen, om na te gaan,
welke de moeilijkheden zijn, die de rechten
van derden aanranden, als de inleiding tot
verdere bondsactie.
Woldemaras bestreed het recht van den
Raad om in deze zaak de rechten van der
den te 'betrekken.
Ten slotte kwamen nog in bespreking een
rapport met klachten \aiï de Du» cache min
derheid in Poolsch Silezië over de veilig
heid der door onverantwoordelijke Polen
gekwelde Duitschers in Poolsch Opper-Si-
lezië, dat eindigde met het uiten der vrome
hoop, dat de Poolsdae regeering behoorlijke
maatregelen zal nemen.
Minister Beelaerts uitte de hoop dat Po
len zal medewerken om aan deze klachten
een einde te maken. Mgr. Seipel deelde na
tuurlijk deze zienswijze en ging er zeer diep
op in.
Maar de Pool Zaleski had bezwaren. Hy
vond de bestaande regeling mooi genoeg en
kop geen analogie zien tusschen het mino-
riteiten-regiem en mandatenregiem, zooals
de heer Beelaerts had doen uitkomen. Han
dig was zyn argument, dat hjj geen be
zwaar zou hebben tegen een permanente
ininoriteitenconunissies, indien alle bonds
leden zich wilden verplichten, dit nieuwe
regiem te aanvaarden. Zeer wed weet Za
leski vermoedelijk, dat Italië voor Tirol in
zooiets nooit zou toestemmen, zoodat de
blaam voor de mislukking niet alleen op
Polen zou vallen.
66 -
Ik weet het niet, graaf. Gij zijt
nooit in, mijn spiegel kan tor geweest.
t waar
„Neen, mevrouw. Ik weet alleen.
iat zij hier op het slot te vinden is.’
,,Ja, het was een verrassing, die de
honing mij wilde bereiden. Zijne Ma
jesteiit liet al die wanden van een klein
vertrdk voor mij met spiegelglas be- WIV tIwwt VWL
dekken en voerde mij zelf daarheen, Ik heb mijn diner laten bestellen
toen het gereed was, om te zien of
rijn plan niet goed gelukte. O, die
kamer, ik heb het den koning nooit
gezegd', om zijn genoegen niet te be-
derven, maar ik ontvlucht haar als een
«pookvertrek, want zoodra ik haai
betrad', zag ik mijzelve onthoofd in
der panellen weer. Ik iweet wel,
Mgt aan het spiegelglad alleen
AndMre personen, langer of kleiner
dön ik, zien zichi daarin Diet aldus
maar die tout in het glab is juist op
de hoogte van hals en nooit moet ik
door die katner, of ik rie mijzelvei
De correspondent van de Daily Telegraph
te New-York wijst op een ernstige waar
schuwing, die geuit wordt door de New-
York World, dat het verdrag van Kellogg
by de behandeling door den Amerikaan-
schen Senaat denzelfden weg op kan gaan
als het voorstel indertijd om lid te worden
van den Volkenbond en om deel te nemen
aan het Internationale Gerechtshof. Het
blad vraagt de aandacht voor een hoofd
artikel in de Chicago Tribune, dat het ver
drag bestempelt als een nieuwe „heilige
alliantie”, een afwijking van de politiek van
wéér uturn». Maar, Komaan, net is
Uuuus geen ougenblik aan diergelijke
zaken ie deouieai. ik moet mij vooroo-
reiden op hetgeen mij te doen staat
mrtrent de zaak Necker en ook dat
andere punt, dus z&l ik u luer niet
langer weerhouden. Heb de goedheid
ast te geven, dat men mij waarschuwt
zoodra Zijne Majesteit op liet kasteel
aankomt.”
Dit geschieddte een uur later. Lode-
was
en
zich
zijn
„Zij# gij daar, Toinon?” zeid^hij
vriéndelijk. „Daair ben ik blij om. Het
doet mij goed de zorgen des levens
van mij af te kunnen schudden, al zij
het dan Ook maar voor eeftige uren.
over twintig minuten. Dat zal alle mui
zenissen verdrijven. Kom zoolang wat
bij mij zitten praten en vertel mij wel
ke grappen mijn vroolijke brooders
weer hebben uitgefiaald. Ik heb be
hoefte aan afleiding.”
Maar Antoinette rilde even. „Aflei
ding Ja, dat was heit wachtwoord
aan dit hof gewee&t, van den aanvang
af. Zij ook had1
ten, zoo vaftk er leed' of gevaar
haar levenshemel opkwam, en
toe had het gevoierdi?”
Het Zelfverwijt, dat haar plotseling
onverwacht overlijden heeft in diplo
hiatieke en politieke kringen levendi
ge deelname verwekt. Vooral ook in
kringen der delegatie te Gearêve.
Rijkspreaident Van Hindenburg, rijks
kanselier Herman Miiliier, staatssecre
taris Von Schubert, benevens de an
dere leden der Diriteche dlelegatie te
Genève hebben den broeder van den
overledene tclegralmurten gestuurd waar
in zij liun oprechte deelneming beiui
gen.'
Ook dr. Stresemann, die te Baden-
Baden veftftoeft, heeft betuigingen van
deelname doen zendien.
ENGELAND.
Groote brand te Londen.
1500 gezinnen moeten vluchten.
De grootste brandt, te Londen sinds
vele janen vóórgekomen, brak Zater
dagmorgen uit Op een houtjwerf.
De brand werd mijlen ver in den
oiintrek gerien en was zoo hevig, dat
meer dan^ 1500 gezinnen nabij het ter-
re*n van den brand hun huizen m
nacntgewaadi moesten verlaten.
De vlammen werden snel gedoofd,
doch niet dan nadat een aantal huizen
hadden vlam gevat.
ITALIË.
Ernstig Spoorwegongeval.
Twaalf gewonden.
Een Pulhnan-trein uit Genève is bij
het binnenrijden in het stetion van
Milaan m botsing gekoinen met een
locomotief. Twaalf spoorwegarbeiders
werden gewond, onder wie 3 ernstig.
Het proces-Zamboni.
lvu MiaxtuiJiuwiruti van oü jaar
vungemsstrai werdi zateraag opgo egit
tioor net bijzonder fiabcistisch militair
gerechtshof aan twee leden van ue
ta.idlie van Zambonl, die onmiduelhjk
ni zijn aanslag op het leven van Mus
solini door de volksmenigte werd
geiyncht, te Bologna in octooer 10215
Deze beiden waren beschuldigd van
medeplichtigheid en moreele veranp
wxirdielijkhieid voor den aanslag van
den jongen ZaïmLoni. net zijn zijn
vader, Monolo, Zamboni en zijn tante
van moederszijde Virginia Tabarroni.
t-udovico, de broer van den mioda
diger, werd vrijgesproken b“ij gebiek
aan bewijs. HUj slaagdfe er in een ali
bi te bewijzen, aantoonende, dat hij
in Milaan was op het moment dat de
aanslag plaats vond.
De vader en tante werdeai moreel
veran#waoTd|elijk bevondjenj aan. den
aanslag van dien jongen, daar zij sy
stematisch anarchistische dénkbeelden
in dien geest van den jongen hadden
gegoten.
MomOlo noemde zichzelf tijdiens het
proces een .anarchistisch fascist” wat
door het O. M. een belachelijke „con
tradictio in terminis” genoemd werd.
De VolkenbondsvMrgadering.
Nog eens de kwestie der minderheden. Het Kellogg-pact.
Evenals Minister Beelaerts van Blokland
hébben Hermaan MüHei’ en Dr. Motta, de
Duitsche en Zwitserselw» gedelegeerden op
die Volkenbondsvengadering te Genève een
lans gebroken voor het vraagstuk (betref
fende de bescherming oer nationale minder
heden. Zy verklaarden zich geheel aan te
sluiten bij Minister Beelaerts en gaven ook
als hunne meening te kennen dat men met
deze minderheden in het vervolg meer reke
ning zal moeten houden. Mgr. Seipe! sprak
in soortgeliyken geest.
Hermann Müller sprak op bezadigde,
maar rViettemin energieke wijze en spoordie
verder er den Volkenbond, toe aan nu edn-
d'elyk eens met verblijdende daden voor den
dag te komen. Het speet den rykskanselieT
vast te moeten stellen, diat de langdurige
discussies en onderhandel inken te Genève
tot dusver het ontwapeningsviaagstuk nog
niets verder hébben gébradit. Mül'ler be
oogde met nadlruk dat 't hoog tijd werd tot
algemeene ontwapening over te gaan, nu
Duitachland reeds goruimen tij<l op eenzij
dige wijze was ontwapend. Nadrukkeiijk
waarschuwde hy voor de ernstige gevolgen
voor het bestaan van den Volkenbond, wan
neer deze er niet in slaagde op het gebied
der ontwapening te bereiken wat de volke
ren hoopten en verwachtten. De Volken
bond mag, aldus de beteekenis van Müller’s
uiteenzettingen, niet falen en hy achtte het
dringend noodig, «lat het besluit, om de
eerste ontwapeningsconferentie te houden,
met langer op zich liet wachten. Blijft de
Volkenbond in verzuim, dan is het onver-
mijidel'yke igevoilg daarvan, dat de bneede
massa zyn vertrouwen in dit instituut ver
liest. Verwyizend naar de negatieve uitkom
sten der ontwapeningsibesprekiingen, merk
te de rykskanselier dan ook terecht op, dat
de wereldvrede ónmogelijk tot stand kan
komen, wanneer de ontwapening daaraan
niet vooraf gaat. Op het gebied der ont
wapening eiischt Duitsehland van de ove
rige staten niet, dat «ueze hals ove>- kop
algeheel ontwapenen, maar wel, dat ttappe-
gewijae een progressieve ontwapening
plaats, vindt. Reeds de eerste étappe
aldus Müller moet een gevoelige veran
dering brengen in het tegenwoordige be
wapend ngspeil.
De Zwitsersche giedélegeerde Motta be
paalde zich alleen tot het bespreken van het
minderheidsregime en was van meening dat
die Raad meer gebruik moest maken van «Ie
adviezen van het Perm. Hof van Int. Ju
stitie.
Hy stelldle aan de Bonavergadering voor,
een wensch te uitten, waarin aan den Raad
wordt verzocht om door het Perm. Hof in
Den Haag zelf te laten beslissietn, of de
Raad adviezen van. dit Hof kan vragen met
gewone meerderheid van stemmen, dan
wel of hiervoor eenstemmigheid noodig is.
Dit is een quaesti«»41ie tot dusver nog nooit
op bezuinigingen, overal en altijd,
werd ton laatste oncHragelijk. Filips
zegt terecht...”
Filips van Orleans?” riep Mare
Antoinette driftig int en, zijn hand, los
latende, stond zij ijlings op, als wilde
zij zadi tegen den vijand verdedigen.
„Hoe is het mogelijk, dat gij luistert
naar zijne inblazingen. Hij wil slechts
onzen ondergang ik zou het gevoe d
hebben, ook al had men het mij niet
gezegd1.”
„(rij hebt zonderlinge zegslieden,
lieve”, antwoordde haar gemaal, on
tevreden „Onze neef is belasterd en
ikzelf was wel eens «xwechlvaardig ge
noeg te twijfelen aan helm maar nu
ik höb leeren inzien hoe weinig hii
dat verdient, welke een trouw vriend
hij integendeel voor mij is, zal ook
niets mij te veel rijn, om iu zake Nec-
ker, zijn raad te volgen die is als al
tijd die van een oudejren broeder.”
„Welnu. Geloof dlan in hem”, Monk
het met klimmende opgewondenheid.
Overlaad hem 'net gunstbewijzen, zoo
gij wilt maar verhoor ook mijne be
den. Ik heb er recht op, Lodowijk.
Geen vorstin werd' ooit zoozeer mis
kendl door een volk, met zooveel slijk
overdekt als ik. Honderdniaal heb ik
op het mint gestaan dit voor mij »oo
onherbergzame land' voor altijd te ver
laten. te vluchten naar mijn eigen va
derland, waar men mij met heel de
curie liefde rxxi liebben ontvangen
BUITENLANDSCH NIEUWS.
DUiASUttLAND.
Familiedrama' in Aussig.
Een werklouze doodt vrouw
kind en pleegt zelfmoord.
.dsiemmorgen vroeg ixrab in een
de naljijl.eia van Aussig slaand' t uis
orand uit «ie te huiip snellende bu
ren vonden de deur gesloten, l’oen zij
de deur hadden openge|b|roKen, vouden
zij badena m naar bloem op eten vloer
oe djken van die vrouw van den werK
leuzen ntoteelaar Sfliwskel en zijn <kch-
terije. Schickel vond men opgehangen
op den zolaeir. Men neemt aam, dat de
mooirdenaar zijn daad beging in een
vlaag van waanzin^ daar hij herhaal
de malen last
stoornissen
oiitkwamen, doordat zij kort tevoren
naar school waren gegaan.
De Zaak-Stinnes.
Belangrijk materiaal in beslag ge
nomen.
De justitieele autoriteiten te Berlijn
hebben de laatste dagen in het bui
tenland! omvangrijk materieal in be
slag doen nemen, diat volgens het oor
deel van het O M. aanmerkelijk heelt
bijgedragen tot opheldering van de
knoeierijen met de obligatie» der oor
lügsleeningen. Onder "het in beslag ge
nomen materiaal bevindlt zich o m een
belangrijke correspondJentie, waarnaar
men reedls geruinnen tijd had gezocht.
Graaf Brockdorff-Kantzau plotseling
overleden.
Deelneming in diplomatieke krin
gen te Berlijn en Genève.
zaterdagavond is te, Berlijn in de
woning van zijn broeder, waar hij
'ijuelijk verloefdie. plotseling aan hart-
venamiiiing overleden, de Duitsche ge
zant te Moskou, graaf Van BrockdorB
Raulzau.
De overledene was 59 jaar oud
Het bericht van het plotseling en
aangreep, stemde naak zacht voor dien
zwakke en in het hairnstochtelijk ver
langen hem, al ware het d'an ook
slechts één dlag, geestkraicht te schen
ken, knielde zij naast hem neder en
omklemde zijn hand.
Verrast zag de koning haar aan.
„Hoe nu, Toinon?” vroeg hij glim
lachend. „Dat ben ik niet van mijne
lieve, trotsche aartshertogin gewoon
Heeft aj mij om een gunst te vragen?
„Ja, Lodbewijk gaf zij ernstig ten
antwoord!, „een groote gunst zelfs. Is
het waar, dat gij minister Necker wilt
doen aftreden
,.Ja, wïïromen. waar maar hoe kunt
gij dat reeds weten, lieve?” vroeg,,
t ij verwonderd'.
„Dat doet weinig aan de zaak toe.
Ik iwist het en dat is mij genoeg om
u on de knieön to smdeken zet, dat
heilfooze plan niet door. O, Lodtewijk,
die man is zulk een ftrouw dienaar
geweest, hij toonde zich zoo eerlijk,
zoto belangeloos, onder alle omstandig
heden maar bovenal, hij ie zoo be
mind bij het volk', zijn heengaan zal
onlusten veroorzaken.”
„Dat ’aatete alleen geloof ik niet
antwoorddle de koning hoofdschuddend
„Men zal verstandig zijn en tóch schik
ken in het onvermijdelijke Nedkerbe
zit al de döugden waarvan gij spreekt
maar hij heeft één groot gebrek hij
is de minister van het volk, niet die
der kroon geweest. Zijn aandringen
Ramp by Au to-rennen.
Een auto, met een vaart rij
dend van 200 K.M. tusschen
de menigte geslingerd. 19
dooden; 26 gekwetsten.
Bij die autorennen te Mila n ou^den
tiraod Prix u Europe k.ee^ uereuuer
Mat was i om, terwijl lüj een vaart van
meer dan 200 kilometer uursneihcid
bad'. Zijn wagen wdrd tusschen detme-
mgte geslingerd en maaide alle men
schen die zich op zijn weg bevonden
eenvoudig weg. De renner zelf werd
gedood, ri.enzoo allen die door den
wagen waren geraakt. De menseben,
hel waren er 19, werden op slag ge
dood en a/grijselijk verminkt.
Niet minder dan 26 personen weerden
gewond'. Lichaambideelefli waren, geheel
afgeirukt, kermend lagen tusschen de
lijken de vele gewonden. Het geheel
had den aanblik van een slagveld op
net oogenhllik, dat een, granaat tus
schen een troep soldaten is ingesla-
Een gAjdige paniek ontstond
onder de nMhigtet, diie in wildlet vlucht
wegrendo, *og niet beseffend, welk
een ontzettende ramp had plaatsgegre
pen Vele dlamee, dfie op de publieke
tribune stonden, vielen flauw en eeni-
ge oögenblikken heerschte et een ver
warring gediurendle welke iedereen
het hoofd verloren scheen te hebben.
Daar het Roodie Kruis slechts posten
haa uitgezet, op die ppnten, waar hei
meeste gevaar dreigde, was deskun
dige hulp niet direct ter plaatse, doch
aS spoedig snelden vele vrijwilligers
en politie-agenten. toe, die de eerste
hulp verleenden. De lijken, geheel om
der bloed, boden zulk een prijselijk
schouwspel, dat z:j met kleedingstuk-
ken en kranten werden hediekt. waar
na verder alle zorg aan de zwaarge
wonden wetrd besteed. Aangezien
draagbaren niet beschikbaar waren,
werden de deuren van de tribune af
gehaald en met behulp daarvan wer
den de gewonden naar die palrtidulie-
re aüto’s gebracht, die voor het ver
dere vervoer naar het ziekenhuiszorg
droegen.
