Blad. Gouda en Omgeving NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN. OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELU NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUW1JK, SCHOONHOVEN. STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHT Deze Courant komt in meer dan 6000 gezinnen in Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feestdagen n nu EERSTE BLAD. 2 apping. 40 Z FEUILLETON. Marie Antoinette. No. 16876 •>- ii;S .■Mj. ladje, twen, I, ent o» Dit nummer bestaat uit twee bladen MODEPRAATJE. >u- 1788 100 aat 96. n. laag. (Slot vpigt). iliteit :len1 C K aardig regu- .mp! - hjj laard slacht ontstaan, die onts ergert en afstoot. Maar onze klachfen en ons velzet helpen ons niet. Aldeen als we werkelijk ons best doen de veranderingen mee te maken, die het leven ondergaat, wanneer we ren volle ibljj'yen meeleven, kunnen onze klacht en ons verzet beteekenis krijigien tegen wat in het nieuwe te misprijtzen valt en kunnen we van dat verzet eenig resultaat verwachten. An ders gaat het leven ons voorbij en Wrijven we aan den kant var. den weg alis ontevre den en mopperende toeschouwers tot schade allereerst van ons zelven. Laten we ons daarvan goed rekenschap geven. Het kan ons in de juiste houding tegenover het leven brengen en zal zeker het meerendeel der klachten doen verstornmen, dlie nu zoo tel kens worden uitgesproken en de ergernis wegnemen, die nu ons leven verbittert. Het ïijn niet het nieuwe opbloeiendie leven, niet het opkomend) geslacht, maar het zyn wij zelven, dïe in1 die eerste plaats schuld hebben^ K. nojcn later kea ,,wt Ik met. Nu was het gedaan met het weinig- je geduld, den woostefting nog overge- btevegj. b r weerklonK een senott en de ntonnik stortte dood ter aarde, voor die deur, welke hij had verdedigd. Op hetzelfde oogenblik werd die deur van; binnen opengerukt. De our Madeleine had Yvonne niet kunnen bewegen alleen te vluchten en zijzeft- ve had geweigerd te gaan, zoolang de heef harer oude meesteres in gevaat verkeerde. Het gedruisch van ’t schot deed haar toesnellen en de uitdruk king van haar gelaat, toen zij met een ehkeden oogopslag Broeder Patricius ontzield zag nederliggen, was schrik wekkend om aan te zien. Haar blik was die van een waakhond), wiens eigenaars Vermoord zijn. Ja zij werd plotseling indrukwek kend'schoon, die oude» vrouw die zelfs Ibï hare jeugd nooit eenige schoonheid had1 bezeten. Zij was al's biet beeld van dat andere, het trouwe deel van Frankrijk, dat vroegere weldaden niet vergeten kon, det stierf voor de vol wassenen, die het eetns als kinderen in de armen had gedragen. Hare grijze lokken fladderden otm haar gerimpeld gelaat, ha’re donkere oogen schenen reusachtig groot en gloeiden. Zij was weder de dochter uit het volk een straatlantaarn niet brandt of door dat er een kuil in de straat is waar Over hij struikeftt. Maar de vraag is oi er hier wel toezicht is gdweest op de boom die waarschijnlijk otid en rot was en dus gevaar opleverde voor Ieder die er onder door liep- Voor gemeentebesturen is het niet van beu lamg ontbloot te weten wat de rechter hierover denkt, want dergeflijke geval len kunnen zich overal en dagelijks voordoen. Hoever reikt de verantwoor delijkheid in deze voor den eigenaar van den botenni? Wij hopen, dat de rechter detoe puz zle een» oplost. Als nieuwigheid krijgt dén Haag ben zine electrfeehe auto’s voor den reini- gingsdiienst, all heeft een deel van den raad die niet gewild. Ook liter gaat men ervaring opdoen. In veile steden, vervangt mm de g(roote auto’s door kleine tractors die. groote wagens kunnen, trekken. Beidie syste men zullen wel hun voordeel heboen en de vaklieden‘billen op dm duur beslissen wat het beste is. Zelfs in die kwesties zit politiek. De gansche ^Godetfractie was tegen de auto’s maar de beide rood® wethouders waren er voor. Waarom juist die alls minder deskundig worden op zij gezet is een politiek raadlsel, dat wij niet vermo gen op te tossen. Natuurlijk hebben Hij terdege het vraagstuk bezien en beft is dus die vraag of zij niet beter cp de hoogte zijn dan de overige raadsleden. Zelfs in de vuilniswagens zit dus pobtiok en politieke verdeeldheid. i e Hwagscne tra.ui heeft weer eens één harer lijnen die niet genoeg op- leverue, vermoord, uan is een bus altijd weer goed genoeg om het pi bliek te helpen. Het is het oud© lied je: als een lijn niet genoeg oporengt en de train geen kans ziet er meer uit te halen, gaat ze de exploitatie zoo slecht maken, dat het heelemaal mis loopt. Op een goeien dag wordt uan de lijn opgehesen want hel te een te onvoordeeiige. En maar weer goedig slikt de geuneentdraadl zoo n opheffing. Nu mee dpt gemiengd© bedrijf au:jn wij er in die stad' naet bqter op ge worden. Van belang 1» het voor ouzo stad dat eindelijk die staking der loodve ters is opgehevenj.. Heel veel schade en ongemak is daardoor al ontstaan wan» de aftjwerkhig der nieuwe wonjn gen kwam leelijx in hot gedrang. Die mag natuurlijk niet stilstaan wantw’j kunnen den nieuw-bouw niet missen Mi «motet er tylijkens de statistieken een flink overschot aan woningen zijn. In dezen mooien 'zomer waarin onafge broken droog weer is geweest, was de bouw van woningen juist zeer gemak- kelijk geweest en goedkooper omdat geen slecht weer deze belemmerde. Het id dus dubbel erg dat juist die tijd is verloren gegaan. Nog altijd te er hier heel veel werkloosheid en on dier die omstandigheden is het dubbel pijnlijk dat werkgelegenheid' wordt opgeofferd. .De vierde uitbreker uit de Scheve- ningscihe gevangenis is gevaaigen. De rust kan dus weerkeeren in die ang stige gemoederen. Waarom «entje meter van dat sport zooveel extra angst brengt, begrijpen wij niet. Bijna da gelijks worden er van; dat kaliber uit de gevangenis losgelaten omdat zij hun straftijd uitzaten. Men zégt dat deze vierde al dien tijd ongestoord in den Kaag heeft vertoefd' en dat hij niet) er voor terugdeinsdei om op straat te wandellen. Natuutrliijk moest dat spaak loopen en het is dan ook het einde geweest dat hij in den val liep. HAGENAA». „Ik vrees oen uood niet, mian, nu '"""r', luidde bet onverscnroK- ■at spreken bebreit, dat üoe 77 »Er is goed voor haiar gezorgd; dat i- i. uutu 2.MUB on kundig gelaten van uw gedrag, dat i zou hey|)eu gebroken,, 2ij r» hrww sen oogweiu nare zijde verlaten naa en nu met een zwaar voorwerp terug- heerae. „Dood of levena, nier wooii- uo mijne meesteres, en zoolang ik er ben, za> ik tiaar huis verdedigen. Eu gij,, die den heilige vermoord) nebt, die een zoon voor haar was, ziedaar mijn antwoord.” Voordat Sylvain, nog geheel duize lend van Yvonnes minachtende taal, ter zijde had kunnen w.ijken, had zi; iieim een siag met haar blljl toege bracht. Ook hij zonk, ofschoon slechts zwaar gekwetst, op den vloer. En nu verloor die oude wreekster barer meesters zelfs de gedachte aan Yvonne uit het hoofd. De mannen wa ren vooruit gedrongen de waakhond allen bleef over. Zij stond daar, haar wapen zwaai ende met de door arbeid! gestaalde armen. Nog twee offers eischto het toen trof haar een schot in de bor«t én onder een laateten kreiet„Leve i de koningin stortte zij in hare volle lengte achterover. Nu volgde er een ontzettend tooneel. De bende wiftdie zich wreken op de eten’g overgeblevene. Zij grepen Yvon ne aan en in d)e worsteling schoorden z j haar de kleedieren van bet üjt, zoodat de verminkte armen zichtbaar werden Norbert kroop overeind', om haiar te beschermen, dlie hij eenmaal Zoo hartstochtelijk hedl bemind doch zwak als hij wae, werd! hij onwerge- gtuweeme zien niet acnter overuiaciA mMcuuueffl\ ten tunue geen scnadevei^ goeuiiig te moeten gdyenl Is u© ge meente nu met moreel verplicht vergoeding te geven? Dé reduor uil nej nu miissctmen moeten uitmaked wa«t de raad weigerde op voorstel van' net dageiijksdh oestuur iedere to^ gemoetkoming eai dus zullen die be*- tamghebbieindien zich tot de rechter moeten wenden als zij daar in ‘iusl hebben. Men is natuurlijk 'bang voor d© ge)viO|lgen en die consequentiei als men hienmedle begint. Morgen kan ieuiartd een ongeluk krijgen doordat d’ ^,en heetft haar zelfs haar buut z— stelde u zoo hoog.” Norbert rilde even. „Jft”, gaf hij met een ruwen spot lach toe, terwijl hij zich de verwildter- de haren ondier de roode muts van het voorhoofd streek, ,,er is weinig meer overgebleven van den braven jongefling, die van niets anders droom de dian een zonnige^ huiselijker haard Ik ben een wild dier gewordten, ziel* mijn loopbaan vejrvolgde ik niet; waar van ik! de laatste jare^ geleefd' heb, moet niemand vragen. Maar wie te daarvaln de schuld Gij en gij alleen, die mij mijn levensdoel hebt ontno- mien in die dagpn, waarin hef karak ter zich vorrn^ En gij zult er voor boeten ook. Alleen wil ik Yvonne's lot kennen. Wees dankbaar voor de ©ogenblikken uitstel, qie ik je gdef.” ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de 'MMijing per looper geschiedt Franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 3.F0. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Rui eau: MARK1 81, GOUDA, bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en"de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Telef. Interc. 82; Redactie Telef. 83. Postrekening 48400. worpen, en onder zijne oogen zag hij de weerlooze jonge vrouw vermoor den, door hen, ai® hij zelf tot dte woning haa gevoerd. Dat was het laatst wat hij op aarde aantaahouwae. Hoe uk ter ook die onzekerheid om treilt de naaste toakomist, de vernede ring van het heden voor Marie An toapeitte mochten zijn, die eerste lijd van haar gevangenschap was nog dra gelijk. Men hiad haar en d® haren naar den Temple gevoerd, een oua kasteel, dat eenmaal aan den graaf van Artois toebehoorde. Hier waren zij althans vereenigd de koning deel de eene slaapkamer met zijn zoontje, de vrouwen waren bijeen met de klei ne Madame Royale en overdag kwam mien te zamen, terwijl hunne bewa kers ook nog een schijn van eerbied in acht namen. Maar daarop volgde de scheiding. Lodewijk XVI was ter doodl vetropr deeld en zeide zijne ongelukkige ge. meilin en zuster voor altijd' vaiarwel, voor het eerst zed1' in tranen uitbar stende. Daarna werd! de koningin nog slechts de weduwe Capet genoemd, van hare kinderen losgescheurd en overgebiracht naar den kerker de Con- ciergerie. terwijl de kleine datephijn in den Temple bleef toeverürouwd aan d© zorgen van den schoenlapper Si mon, die aangesteftd- werd' tot zijn gouverneur” Oude en nieuwe denkbeelden W© hooren ze tegenwoordig telkens en telkens weer en van alle kanten de klachten over den geest van onzen ttfd en van onze jeuigd in het bijzonder, over de decadentie, den snellen achteruitgang van ons leven, over het tekort aan idealisme en het brutale, het igirove, het niets ontziende van het tegen woordig geslacht. En die voortdurende herhaling is oorzaak, dat wjj geneigd zijh de juistheid van deze klachten te erkennen en diat wjj ouderen en zelifls wie nog nauwelijks de eerste jeugd achter zich hebben, het 'hoofd schudden in bedliïchtheid over de toekomst. Een derge- Ijjke beduchtheid en een dergelijke geestes gesteldheid in het algemeen leveren gevaar op ook vooj- de rustige ontwikkeling van het leven, maar wel allereerst voor ons zel ven, omdat we ons daarmee als 't ware bui ten het leven sluiten, ons opsluiten in een zelf gekozen isolement, waaaibjj het leven aan ons voorbijgaat en we niet meer ten volle deel hebben aan zijn werkzaamheid en ontwikkeling en daairmee verstarren in ons geestel jjik leven- En het is daarom goed, dht we ons duidelijk rekenschap trachten te geven van de .juistheid van een dergelijke beduchtheid. Het leven verandert voortdurend, neemt voortdurend nieuwe vortmen aan. Met die verandering moet onze innerlijke verande ring gelijken tred houden, willen we niet vreemd tegenover het leven komen te staan. Diat wi'l zeggen, wjj moeten ons aanpassen aan het veranderde leven1. Doen we dat niet, dan stoeten we ons telkens, be grijpen het leven niet meer, ergeren ons aan de veranderingen wegens de disharmonie, die tusschen ons zelven en de levensvormen ontstaat en 'komen tot de niuttelooze klachten over het verkeerde van de tegenwoordige levensvormen en de gewoonten, de geestes gesteldheid, de levenshouding van het op komend geslacht. De meesten van ons, wan neer ze ouder worden, ontkomen daaraan niet. En dat is de reden, waarom we voort durend djie klachten hooren, waarvan we in den aanhef van dit artikel spraken. Het is niet het leven en niet het opkomend ge slacht, het zijn wij zelven, die oorzaak zijn van de onvermijdelijkheid dier klachten. Dit wil natuurlijk met zeggen, dat we a'le veranderingen in het leven hebben te prij zen. Ongetwijfeld valt er in de Levenshou- De nieuwe Avondjaponnen. Opvallend mooi zjjn de nieuwe modellen der avondjaponnen. Opvallend is de lynr rijk is het snit, met de tallooze fijne détails, kunstig en vlot zien de vele losse drape rieën en puntige aanhangsels er uit., „De lijn* is alles; zij maakt de glorie van het toilet uit, zij is onregelmatig en bizar en schept een silhouet dat verborgen is onder een vloedgolf van draperieën, van losse pandjes en slippen, van touffen en strikken. De eigenlijke r^be is als een koker, waar op men losse lappen ztfde^ fluweel of anders zins gespeld heeft en dlie men, zóó maar heeft afigeknipt eni tot graaieuse puntsrtroo- ken en wijdtebundels bijeengenomen hoeft. Soms zitten deze wijdte-golven aan beide kanten van het figuur, doch meest plaatst ADVRRTENTIEPRDSi Uit Gouda an omMrekan (beboerende tot den betorgfcring) 1—-6 regels 1.30, elke regel meer ®J6. Van buiten Gouda en dan bezorgkring 15 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentidn in bet Zatardagnummet 20 0 beslag op den prjjs. Uefdadigheids-adTeitdptiOn de helft van den prijs. INGEZONDEN MER1EDEE1LINGEN: 1-U regels MO, elke regel meer de voorpagina 50 fe booger. Gewone advertentUin en ingezonden mededeeüngen bg contract tot zeer gereduceardeu prijs. Groote lettere en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiln kunnen worden ingezonden door tuescbankop) rt van eoliede Boekhande laren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaataing aan be* Bureau zjjn üigekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. ofln, oen halve eeuw van beschaving verdween in haar toorn. ,„Wie heen aat gedaan? viroeg zij op een toon, zoo dreigend, dat de bend® onwillekeurig terugweek. ,,Ik’ antw'oordid'e( Syivaiin onoe- schaanud „het was rechtvaardig. Ja- ren geleden ontstal hij mij mijne Druid Yvonne Miouron..” E®n luid kreet volgde. Hij keek den kant uit van waar die weeirklonk en sprong toe. Yvonne”, schreeuwdte hij „Yvon- n«”- .tii „Terug”, riep aij, „terug. Raak mij niet aan. Gij zijt een moordenaar, ae moordenaar van den man, dli© mij uit onze brandende woning redde, mij stervend bij zijne oude bloedverwante bracht, den man, wien ik allies had te danken. Terug."' „Yvonnef’, stainjeWie Norbert ander- mlaal, buiten staat iet® anders uit te brengen dlan dien naaim. hernam zij, buiten zichzelve vian smart, „dat hebben zij voor mij. gedaan, die man, dien gjjj hebt ge dood, die vrouw, wier woning gij gaat plunderen. Zij nam mij als hare dbch ter, de markiea'n de Montorgel, en 'beiden veravegen mij uit medelijden wat gij geworden waart, w«4 wetende dat ik die schande niet zou overleven. Ga voort thans met uw werk ik za' u niet weer houden.’” „Maar ik wel”, riep Madleledn©, die 1 dipg van het opkomend geslacht en in de I geestesgesteldheid, dlie - tegeniwooixtig héarscht, te laljceh’. Ons leven wondt tengc- völge>a« <Jen ontwikkelingsgang, die ons «economisch leven neemt, mechanischer en daarmee grover, derder, nuchterder. Maar wanneer we begnijpen willen, dat niet dit en ons verzet daartegen de ergernis en de klachten over het leven sdheippen, die we bij de ouderen van dezen tijd waarnemen, dan hdbben we ons slechts te herinneren, hoe in den tijd, dat wij jong waren, de ouderen dezelfde of soortgelijke klachten uitspraken en soortgelijke ergernis toonden en hoe heel de geschiedenis dooi- de ouderen altijd het verdorvens van den nieuwen tijd hebben ge hekeld, zich over de jeugd en haar geest en gewoonten en levenshouding hebben druk gemaakt. Wat is er al niet veroordeeld dat een gunstige en zegenrijke verandering bleek! Hoe sterk verzet is er niet vaak ge boden tegen het nieuwe, waaraan men zich tenslotte van zelf aanpaste en dat volgende geslachten ate van zelfsprekend aanvaard den! De igroote oorzaak van al dat verzet en van ons eigan. verzet is, dat we nalaten ons zelf aan te passen aan 'het altijd en eeuwig aich veranderende leven. Dlie eeuwigdurende verandering, dat opkomen telkens weer van nieuwe vormen, nieuwe behoeften-, nieuwe gedachten verliezen we a^jd uit het oog. En omdat we daarmee geen rekening hou den, ons daarop n'iet instellen, moet onver mijdelijk de disharmonie tusschen onszielven BRIEVEN Uil DE HOFSTAD. CMJXXVII. De benoeming yan Air. P. Drteogle ver Foi’iu'ijn ux Wgemeester vUu Kot- terdaimi is voer onze »tau een valies ie acnitea. veze m«uwe burgeirviaa.er h-eieit een bedjain^rÜKe plaais iiigepo men in het gemeentelijk bestuursbe leid en hiij behoort tot de zeer wei nigen die met hoofd en schoudlers, bo ven heft; gros der gemeentedijke politici en wie diaarvoor gehouden wenschen te woircteii', uiikouit. Al® wethouder een, functie die hij meer dan Ijen iaar ver vuilde bradhit hij heel veel tot stand en al is er ve©! bij diat onze instem ming niet heeft, toch brengen wij hem gaainnie hukte voor zijn beleid. Hij was eeD] scherpzinnig man, een man van de dlaM en niet van woorden al leen. Zijn belangstelling voor het heil der gemeente was veelsoortig en daar om had hij ziD vele besturen zitting, meest al® leider. Want leddersgaven en capaciteiten bezit hij en daarom getooven wij weft dat net burgemees lerambt voor hem ge®cbi.kt en| passend is. Het Rotterdaimsehe ambt aal hooge eischen aan hem stellen malar hij zal dïe weten te vervuMen. In ieder geval krijgt Rotterdam een burgemeester die dóórzicht heeft, ta lent vain initiatief en volhardend in dooraettelu. Als lid; der Tweede Kamer wa® hij --- niet een groote figuur. Malnnen als hij en het nieuwe leven en het opkomend ge- (hebben niet zoo n goede kans omi daar op den voorgronOte -treden, want hun kracht ligt meer in hiet doen dan in het uitvoeren van hetgeen anderen gedaan hebben. Mogen wijj dub Rotterdam geftuk'wetn sdien, voor 0‘en Haag is zijn vertrek een schadepost- Hij* is doorkneed jn Haagschie zaken en is dus voor velen een vraagbaak. Dat zullen wij moeten missen en bij het geringe aantal per sonen, van wie hetzelfde gezegd kan worden, is dit een des te aanzien'ij zer verlies. Voor de sport interesseer de hij zich zeer en hij was de leider van het groote Zujdtersportpark, dat in hem een goede kracht zal moeten derven. Reeds nar^hij afscheid van den ge meenteraad waarin zefer waardeerende woorden werden gesproken voor al hetgeen h,;j heeft tot stand gebracht. Een niet onvermakelijk geval heeft de gemeenteraad behandleltó. Er viel 'op zekeren dag op de markt eefn boom om en deze velmietigde eenige kra men met dte goederen die» er op uitge- staldl waren. Van storm of iets dierge lijks was geen sprake en dus kan de Om een goeden strijd te beginnen is de zekerheid der overwinning niet noo- dig, noch aanmoediging om een goeden strijd vol te houden. Willem de Zwijger. Koningin en martelares.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1928 | | pagina 1