.BAAK
I
i
A
1/
/‘I
chijnt
ft
HEID
iOH Gouda
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieuwer-
KERK fc d. U„ OUDERKERK a. d. UM OUDEWATER, REEUWDE, SCHOONHOVEN, STOLWUK. WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, cu
9
«o. lesii
Vrijdag 2 Novdmber7i928
Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen
I
fl
5
la
I
B
f
qG’S
IMINE
TTEN
67» Jaargang_
verslapping^
rene slaptetoeslan- I
ring brengt. F-OT I
e gestellen venlw I
Ie proef van. Maar
100 pagina’s
IW-
INGEN
FEUILLETON,
Langs verborgen wegen.
k
■-
V
aanklacht
n
n
bitter over zijn ervaringen in de gevangenis
een pcrrtoou van be-
me
2
beetje
vuur
winternacht
ine
meu niets te veel van u vertelt.”**
willen
(Wordt vervolgd)
va
een
Had
llandsche
OUSTRIE Ml)
cast Vlle‘>
- Den Hu|
w,
2b—
Oen Hang- X
innen door D. Fr.
IE KRACHTPIL-
ibare Bustes. Ook
akken. Bekroond
eore-diploma’a. In
toeneming. Gega-
oor Artsen aanbe
5 dankbetuigingen
I stuks 3.50, 200
is onder rembours
ttwissel.
itr. 21, Den Haag.
er niet slecht voorstaan, zoodat zij het den
heelen tijd kunnen uithouden. Een uitvloei
sel der bindendverkhriftg is voorts, dat het
aanzyn wordt gegeven aan een nieuwe bin
dende overeenkomst inzake de loonen, zoa
dat'de arbeiders de niet geoorloofde uitslui
ting kunnen beantwoorden met het instellen
eener vervolging en de indiening van loon-
eischen.
Van de politieke partijen in Duitschland; Is
er ondertusschen één, die izich in de handen
wrjjft: de communistische. Zij begint reeds
groot© roesigheid aan den dag te leggen :en
hoopt den economischen stryd te kunnen be
nutten om een algemeene revolutionaire ge
zindheid aan te wakkeren. Afgewacht moet
nu worden, of haar ijveren weerklank lal
vinden bij de arbeiders; de bezonnenheid
dezer laatsten waarom den links-radicafen
voorloopig geen succes ,maar hun kansen
kunnen beter worden, .wanneer bestendiging
van den economischen strijd te eeniger taj<L
de werknemers in een hachelijke positie
mocht .brengen.
terzijde en stond
d»*r voorstel; als u
i‘gd in alle stilte
te zongen.
zat hij na eon
„is die mijnheer
bestuur, genreen
belastingen, de
lafkantoor, Raad
ABONHBionnrsnuBi awortooj /ib, n tadogaiM
oor Wartaal Ut «Mk n Mnt, anral wou to bwqrtfor per koper pe.ihl.itt
frn« per p<Mt per kwartaal /MS, tort Zonda«.blad /MS.
Abeonementen woeden itocaWka aangenomen aan «na Bureau, MARKT SI. GOUDA,
aw agenten en Inepesa, dan boekhandel en de poetkantoren.
Onna bureau atta dagaU&e ganpid MB S—S toKJ AdmMatntla TH ha. M
on koek
AirmmtNTimtUSi UM Gaato aa t (tohoe—to te«Sto luiratotoa)!
1—S legato/MO, elke reaal moer/MS. Vu beften Gouda aa dan beoeigkrtagl
1—S ragela LSS, elke regel moor /MS. AdrertonUSa to M Intoedagwanmeer SS
■wfUl Og
BUITÉNLANDSCH NIEUWS.
DU1TSCHLAND.
De Oceaanvlucht van de Zeppelin.
Volgens de Duitsche bladen heeft dr.
Eckener positief verzekerd, dat de Graf
Zeppelin haar rol als passagiersluchtschip
over den Oceaan reeds uitgespeeld heeft.
„Dit luchtschip”, zoo zei dr. Eckener, tèr-
w|jl hij den zin nog één keef langzaam her
haalde, „komt, volgens mijn opgedane ondef
vindingen, niet voor het geregelde passa-
giérverkeer in aanmerking. Wij moeten
snellere en sterkere schepen bouwen, wan
neer wij 'n geregelden passagiersdienst wil
len inrichten.”
Bij de plechtigheid die gisteren ter eere
van den terugkeer van de Graf Zeppelin
plaats had, heette de schout van Friedrichs
hafen Schnitzler de bemanning hartelijk
welkom.
Namens de scheepvaartmaatschappijen
huldigde dr. Kiep, lid van den raad van be
heer der Hamburg-Amerika Lijn, den tocht
van de Zeppelin. Voor de Wurtembergschen
automobielclub overhandigde dr. Mattes de
oorkonde van het eerelidmaatschap aan dr.
Eckener en dr. Duert en voor de Beiersche
club stelde dr. Stoermann hun de gouden
medaille ter hand. Namens het bestuur
der Lufthansa begroette dr. Hilch, de be
manning met den wensch van goede kame
raadschap tusschen luchtschip en vliegtuig.
Daarna nam dr. Eckener het woord en hy
verklaarde te kunnen zeggen: ik kan ook
niets uitrichten zonder, zooals men de be
manning noemde, „mijne dappere schare”
die plichtbewust en bljj haar plicht deed. Het
is een zonderlinge tegenstelling, wanneer
men dus dan ons als groote helden viert en
dan weer het luchtschip prijst ais een veilig
instrument tot verbinding der volkeren.
Ik heb den tocht over den Oceaan nooit
Het ©ontliet in da □uitsche dl staalindustrie
Het geschil in de z.g. Noord-Westelijkt!
groep der Duitsche metaalnijverheid heeft
ernstige vormen aangenomen. Men weec,
dat beide partyen het over de loonkwestie
niet eens zyn kunnen worden en dat de
Duitsche rijksminister van arbeid, Wissell,
gisteren de scheidsrechterlijke uitspraak
bindend heeft verklaard, zulks zeer tot dn-
genoegén van de patroons, die tot uitslui
ting zyn overgegaan. Door dezen maatregel
worden in Westfalen en Rijnland tallooze
arbeiders getroffen, n.l. niet minder dun
ongeveer een kwart millioen, een cyfer, dat
den omvang van het industrieele conflict ten
duidelijkste illustreert. Onvermydelyk is
het natuurlijk, dat het geschil, netwelk een
uitgebreid stopzetting van bedrijven mee
brengt, ook zyn noodlottigen inyloed doet
gelden op andere takken van nijverheid,
zoodat in ernstige mate het economisch
leven wordt bedreigd.
De patroons zyn de meening toegedaan,
dat de arbitrale uitspraak, welke door den
rjjksbemiddelaar dr. Jötten is geveld en bin
dend verklaard door Wissell, door hen ón
mogelijk kan worden aanvaard. Bovendien
achten zy de uitspraak ongeldig zoowel in
formeel als materieel opzicht; h. i. had zy
door de meerderheid der bemiddelingscom-
missi.e moeten worden geveld en niet, zooa's
thans is gebeurd, dooi den bemiddelaar
alleen. Dit druischt, aldus meent men van
werkgeverszijde, in tegen dé desbetreffende
verordening. Ook wordt verwerping der ar
bitrale uitspraak gemotiveerd met de op
merking, dat de stap van den bemiddelaar
in stryd is met de bepalingen van het thans
af loopend collectieve verdrag. Niet alleen
juridische bezwaren, maar ook economische
bedenkingen voeren de patroons aan. Deze
staan op het standpunt, dat de loonrekening
door de gevelde uitspraak minstens met vier
tot vyf procent wordt verhoogd en dat door
deze toenemende onkosten het tegenwoordig
prijspeil niet kan worden gehandhaafd, te
meer niet, daar de productiekosten toch al
hoog zijn. Om al deza redenen zyn de werk
gevers van oordeel, det zy' de reeds feit ge
worden uitsluiting niet ongpdaan kunnen
maken. H. i. kan het geschil alleen op een
vlotte wijze uit den weg worden geruimd,
wanneer langs den weg eener vrye overeen
komst de gevelde uitspraak teniet wordt ge-
daan. Aan de uitsluiting zal dan ook pas een
einde komen, wanneer de scheidsrechter de
loonregeling derwijze verandert, dat zy voor
de patroons aanvaardbaar wordt.
Het is te begrijpen, dat de arbeiders er
slecht over zijn te spreken, dat de werk
gevers hun gedaan hebben gegeven, hoewel
het Duitsche ryksnrinkterie van arbeid de
uitspraak bindend heeft verklaard. De ver
bittering, die hierdoor is ontstaan, vormt
natuurlijk een nieuw beletsel voor een spoe
dig tot stand komen van een vergelijk, zoo
dat de economische stryd vermoedelyk wel
in al zyn felheid zal worden gestreden. Naar
verluidt, moet de strydkas der uitgeslotenen
leder is de smid van zijn eigen geluk.
Jammer dat zowelen het handwerk zoo
slecht geleerd hebben.
als een geringe zaak beschouwd, maar Wat
wij op de terugreis beleefd hebben, was zoo
moeilijk, dat ik tot de opvatting kwam: De
Oceaan is nog lang niets bedwongen.
Eckener schilderde dan de moeilijkheden
van den tocht door mirt en storm by New-
Foundland, waarbij het, schip een heel eind
afdreef en zeide dat men vaak het gevoel
had, dut het schip dreigde door te breken,
want de storm was ongehoord. Eerst uit de
couranten vernamen wft, hoever wy naar het
Noorden teruggeslagen, werden. Doeh daar
na werden wy den toestand meester en be
merkten d«r de ijsbergen onder ons, dat de
grillen van deze zee nog gevaarlijker zijn
dan men zich voorstellen kan. Zeker, het
schip hield zich goed, dank zy de constructie
van mijn vriend Durr, .doch dit was slechts
mogéljjk ook, omdat wy de eischen, dde aan
de weerstandskracht gesteld werden, tot een
minimum terugbrachten.
Wij willen nu de handen niet in den schoot
leggen en ons gewoon laten huldigen. Uit de
ervaring moeten lessen gehaald worden en
wy moeten naar verbeteringen streven. Wij
weten dat wy de middelen voor dezen voor
uitgang in handen 'hebben. Wy kunnen
sterkere machines in het luchtschip bouwen,
zoodat men niet meer als een willoos ob
ject aan de elementen prijs gegeven is.
Slechts hy, die den toestand by New-Found
land meegemaakt heeft in mist en storm,
weet waar en begryp^/hoe vfele Oceaanvlie-
gers hun graf vonden.'1
Als conclusie van onzen tocht beloven wij
dus aan het Duitsche volk, dat wy' de ge
dachte verder ontwikkelen zullen. Het schip
heeft zich goed gehouden, maar wij moeten
een sterker schip bouwen, opdat de over
tocht van den Oceaarf*niet enkel door het
wyken voor de onweders mogelyk wordt. In
dezen zin hef ik myn glas op, op een voor
spoedige, doelbewuste en krachtige verdere
ontwikkeling der Duitsche luchtscheepvaart.
Na afloop van de plechtigheid hield de
bevolking een fakkeloptocht ter eere van de
bemanning, waarbij de heele stad op de
been was.
De toekomst van Hussmann.
Plannen van zijn moeder.
Volgens het „N. Wiener Journal” bevindt
de moeder van Hussmann (zooals men weet
is zyn vader sinds lang dood) zich sinds
korten tijd te Weenen. Zij is een Duitsch-
Amerikaansche en vertoeft by na steeds in
Z.-Amerika, waar zij uitgestrfekt plantages
bezit.
Mevrouw Hussmann heeft op de boot het
bericht gekregen van het proces en is dade
lijk naar Essen gegaan, heeft echter op aan
raden van den advocaat haar zoon toen niet
bezocht. Thans zou zy van plan zyn een
Amerikaansch defectieve het onderzoek van
den moord op te dragen.
Het blad publiceert verder twee brieven
van Hussmann aan zijn moeder, in de ge
vangenis geschreven. Hij schrijft erin, dat
hij nog niet weet wat hy na afloop van het
proces verder za’l gaan doen. Hy klaagt
hif+p»' nvpr vil-n artravinnram in zip ..p.(c
Rossi, die een blind vertrouwen in zya
vriend stelde en Bianca Traversa reeds by
naam kende, omdat hy aan haar adres zyn
brief voor Filippelli verzond, aarzelde
niet en ’s avonds kwamen de oude vrouw
en haar metgezel ons met de auto afhaien
om ons naar Bissone te brengen.
Wy schoten snel voort in het duister, doch
instede van den weg naar Bissone, nam de
auto dien naar Campione, de Italiaansche
enclave, en plotseling werden wy omgeven
door een heele troep mannen, waarvan de
aanvoerder een groen-wit-roodé sjerp zwaai
de en uitriep: „Gy zyt op Italiaansch ge
bied! Ik verklaar u in staat van hechtenis!”
Dit tooneel werd beschenen door de lich
ten van onze auto. De oude dame en haar
gezel verdwenen in de duisternis.
Rossi en ik werden met geweld naar een
huis gesleept, dat als politiepost dienst deed
en waar men ons fouilleerde. Daarop wer
den wy gescheiden en onder bewaking in
twee verschillende huizen opgesloten.
Den volgenden ochtend bracht men ons
naar Porto Ceresio op de Italiaansche grens
met twee Zwitsersche booten over Zwtt.ser-
sche wateren en vandaar naar Como, waar
wy den nacht doorbrachten in de gevangenis
van San Dominio. Den volgenden dag bracht
men ons naar Rome. Ik heb Rossi sindsdien
niet weer gezien.
Te Rome werd ik opgesloten in de ge
vangenis van de Mantellate en bijna twee
maanden verborgen gehouden. Ik heb tever
geefs met nadruk gevraagd van welke mis
daad ik beschuldigd werd en om gehoord te
worden door den een of anderen rechter-
lyken ambtenaar. Men heeft myn verzoek
nimmer ingewilligd.
Ik ben maar ééns verhoord door Bocchini,
den commissaris van politie tot wiens res
sort ik behoorde. Er is geen proces-verbaa!
van dit verhoor opgemuakt, evenmin als van
de besprekingen, die ik daarna gehad heb
met den heer Angelucci, quaestor van Rome,
en met den heer Poli, de commissaris van
politie, die my had aangehouden. Zij dron
gen er allen op aan, dat ik inlichtingen zou
verstrekken over het (toen en laten van an
dere 'bannelingen in Frankryk en my bereid
zou verklaren my ten dienste te stellen van
de Italiaansche. politie te Parys.
Men heeft in de krant gezet, dat ik op
vrye voeten gesteld ben „tengevolge van
een gebrek aan bewys, daar het onderzoek
van een commissie van de buitengewone
rechtbank geer! enkel feit ten mfone nadeel e
aan het licht had gebracht.” Dat is niet
waar. Zooals ik reeds zeide, ben ik door
geen enkel rechterlyk ambtenaar verhoord,
zelfs niet door iemand van de buitengewone
rechtbank, en van den eersten dag van myn
aanhouding af heeft men my steeds ver
zekerd, dat er niet de minst®
legen my bestond.
Ziethier het verhaal van mejuffrouw
Durand. L’Oeuvre vraagt of de Fransche
regeering, nu zy het relaas van mej. Durand
kent, deze onrechtmatige vryheidsberooving,
begaan ten aanzien van een Fran-
i sehe, zonder verzet voorby zal laten gaan.
d^n afUiruk
Mi i<, t
'W alku
chei, mijnheer Eokstein., opgeheld
gevraiigid in aiH« stilte voor een
i’tdruk o_...
„Mhar hier - jk' zie, dat u hier ook een
mijn hazoekor, van den man
en noemt het een raadsel, als hy alles nog
eens overdenkt, dat een mensch dat alles
kan verdragen en niet krankzinnig daarby
wordt. „Ik zou het zeker geworden ,zyn, als
ik mr. Ruschen (zijn advocaat) nie» gehad
had schryf my in hemelsnaam, wam ik
snak naar een woord van deelneming van
buiten.”
folo hebt van
“K de lift
Gok divt zal ik u ui (doggen. Dien heb ik
gefotografeerd terwijl u in de keuken was
azijn te zoeken. Want ook hier moest
t onze
zich tc
i als het
wakt is;
Igeheele
zal dan
ben
-Tamino
n in hun
ójzonder
.r zij het
cn zui ve
le zenuw-
enkrach-
ie vitami-
heilzaam.
!i een doos
muWgestcl
iderdadige
jc talen wij
ig na ont-
lige doos,
('ooien van
I 2.50 bij de
otliekers cn
A\ outuren van den beroemden Engdsclien
detective
HERBERT PORTER.
Vrij naar het Engelsch door
J, van der Sluys -
tewuU,- worleik, wat hij 114 d.e huizen heeit
111 (gevoerd.
*„L houdt hemXoor
iwi*” 7
„Als niet alle» bedriogt
poos gezwegen le lasbbeu, „1» u*e niajuiuwr
degeen. die zoowel uw college WVingarten,
ah \uiahuig uw bezoeker neergeslagen
Iwetl. en bijna vermoord.
Else hiej-.l den tulum in. Zo keek naar
den liemek; do wind was omgestagen. Uit
het Zuiden kwamen donkere wolkgevaarten
aanjagwi', die dreigend hun zwarte sChadu-
ven over de aarde wierpen. Tegelijk zag
Else dat Ihirberi Portee lui hét helder ge
pochte bekken van een kapperszaak keek,
dal in de buurt van een straatlantaarn
hing. Verwondeni volgde zij zijn blik en
plotseling mdlirok zij hevig.
../Minde overkant, in de schadi$v van do
huizen, kiopt iemaiid”, Nui.sti'rdo zij.
Haar motgl»zel knikte alleen maar,
weet hot-. Kijk niet naar de overkant
.Gelooft u, dat hij ons volgt?
„Ja1.
Ze (rilde een oogenblik van sdhrik. Maar
zo koek naar de gepierde geetallto van
haar begpleider on> stapte dapper verder.
Ze gingt'n over een van de groote brug
gen on kwanwn in de breede Mnrkwalder-
allee, die in zwijgende rust voor hen lag.
„Het vijfde huis daar, Mr. Porter. Daar
logeer ik.”
„Hdbt u den sleutel?
„Ja, mijn vriendin heelt
stuurd.”
01" 1 wn. ,,,v>
ik met do mogKflij kheid rekenen, dat
vrfond om een of andere réden, die ik
Voorloopig niet ken, het röadzaam zou. vin
den om te verdwijnen.”
Elsie Hoiffman slaakte een zuoht
den detective recht in de oogen.
„Schitterend, Mr. Porter. Ik merk, dat
1—4 ragela L55, elke regel 1—---
bijslag op dee pry*. Liefdadigheido-advortentl8n «te helft vm dm
INGEZONDEN MEDEDEKUNGRNi 1-4 regete /MS, el» M
de voorpagina 50 booger.
Gewone advèrtenüta Ingeaondee ■MdedeeltngeB UJ 11 tl art tot BOMT |Mlm*
den pHja Groote letten cn randen worden berekend naar ptaaterahute,
Advertentiën kunnen worden Ingezonden door tuaochenkomat van ooHode tocldte»
dolaren, Advertentiebureanx en onze Agente» en woeten de pinatatag
aan het Bureau ztjn tngekomen, teneinde ven opname venekted
Up oei» wenk van Pörtcr bracht du kell-
n.-r de rvkentfng.
,,En nu wendkfo do Engelscdiinau zich
(ot E!se, terwijl hij hqt gold dat hij van
den kellner terug had gokrugou, iu zijn
portefeuille stak, „wwt bont u van plan;
om vanmcJit in uw eigwn woning te sla
pen
Zij schuilde, een weinig verlegen, ont-
kenuMid het hoofd.
„Neen, Mr. Porter. Misschien vindt u het
dwa®s; ik zou het niet Icunnwn. Ik zou
den heelen nacht geen oog toedoen en, ik
lie> morgen te werken. Ik logeer bij een
wiiindin; we hchlien al door de telefoon
afgiesproken.
„Heel verstandig.” Herbert Porter knik
te. „Woont die dame verweg?
„Tamelijk. Al» u zoo vrieodolijk zoudt
willen zijn om oven een taxi- voor me te
Ixw.ullen.
Herbert Porter sdioof ziijn mokka-kopje
op. Ik doe u een an-
het goedvindt breng ik
u ttrulis on gaan we te voel.”
„Heel graag,, Mr. Porter.”
Ik denk dat do heerlijke
ons goéd zal doen.”
De naohtelijke stad baadde in zilveren
maanlicht. Met krachtige stappen, die in
do klare winterkou verre klonken, stapten
z(j voort. De luidrncthtige wereldstad was
ter ruste gegaan. Hier en daar liep nog
een late nachtwandelaar, de handen dliep
in#de zakken, met sinelie partsen naar huis.
Af en toe droeg de nachtwind klagende
,!k
GOI IffliE millAM
hem ge-
15
>,Wel, dat. is heul eenvoudig. Ik had er
“P Bereikend, <fot ik misschien een twoe-
•■mX zou itoodig hebben... Daarom
«Direct nadat we vanmiddag afetehoid
luit hadden genomen, uw viroegeran
1 en hom
tweeden
itoite tonen verder, signalen van de scue-
pem In de verre havcni.
Zij 1 epen sleede verder, naar het Wes
ten der stad toe. De oude (gevels stiardjn
als mi.>t Uoode oogen naar de beide owiza-
wwnJtkaars, die ouwlUekeurig langpa
mier waren gaan loopeu. De smalte straun
hïin de oude stad lagen als gehuld in zwar
te- duisternis. Ergon» vauldmm kwam een
mysterieus geluid: een paar maten vaneen
li'Ai, dat terstond weer afgebroken wer.l
Ze kwaaien nu weer in (te breeder® s ra
ten van het nieuwe, westelijke gedeelte dek
stal en een paar malen- geloofle Else in
de nabijheid voetstappen te hooren Ze
wijde juitJt het lnoofd omwenden toen de
detective haar bij de arm pakte en haar in
hot oor beet:
„Alstublieft niet omkijken».
Ze keek hem verbaartl aan, imkr zeide
nets.
Ik denk”, begon Herbert Porter, na
korte pauze, „dat u morgen- of o'-er-
morgmilicht weer veilig en w*l in uw
eigen woning zult kunnen slapen Ik zal
morg!‘nochten l een paar bezoeken afleggen:
op do Augurtlurt-Boulevard, in de Leipzi-
gerstraat en op dc Wosterbouiward.*’
„Dat will dus zogigrtn, in de huizen waar
de man uitkwaïn, di® zich mot (te appelpn-
venterrt bemoeide?”
„Juist.”
„Bent u du van meening dot in deze
huizen een oplossing van het raadsel tc
vinden i»?
„Ik zou in elk geviel wei eens
ZWITSERLAND.
Ernstige stremmingen in het
spoorwegverkeer.
Tengevolge van de groote hoeveelheden
regen, die gedurende dt laatste dagen in het
kanton Tessino zyn gevallen ,is het verkeer
op den St. Gotthardspoorweg opnieuw ge
stremd. In de nabyhéid van Castigliono
werd de spoordyk weggeslagen, zoodat de
rails irt de lucht kwamen te hangen. Het
verkeer, dat nog niet geheel hersteld was
tengevolge van de overstroomingen in het
begin dezer week, moest weer geheel wor
den gestaakt.
Tengevolge van den gestadigen regenval
hebben zich op den Loetschberg-spoorweg
tusschen Brig en Lalden eenige aardver
schuivingen voorgedaan, waardoor het
spoorwegverkeer op dit traject onderbroken
moest worden. Doordat de Loetschberglyn
thans ook belast is met het verkeer, dat an
ders over de door overstrooming onbruik
bare St. Gotthardlyn gaat, is deze tweede
verkeersstremming dubbel storend. De ver
binding -JX X. J
in auto’s onderhouden. De eenige overbiy-
Is
Hot tweetal bleef staan. Elrte keek schuw
naar (te overkant. De ombekende bleef nog
steeds in hun buurt-. Nu pas merkte ze,
dat hij met onzekere passen liop, hij maak
to niet den indrink nuchter to zijn.
Herbert Porter reikte zijn cliënte de
band. „Maakt u u nu maar heef>maal niet
mteer ongerust on wees zoo vriéndelijk mor-
geinuiiltiag mot mij samen te eten. Ik ge
loof wel, dat ik u dan wat nieuws zal
kunnen vertellen.” Hij stak zijn hand in
do zak on haal/le er een sönMtntapevouwen
stuk papier uit „Jk donk wel, dat de
foto mij goede diensten zal bewijzen. Het
moest al raar loopen, ad» ik niet op
van de plaatsen. Iterl»ert Porter
deze laatste woorden opmerkelijk luid ge
sproken, zoodat Else, hem verwonderd luid
aangekeken.
Plotseling kwam d» beschonkene de straat
over gezwaaid, direct op hen 1>eiden af.
Scheef in den mond had hij oen sigaar, die
niet brandde. „Pardon,, mijnheer, stotterde
hij. „Hebt u misschien oen beetje vuur
voor me?”
Heri/ert Porter haalde een sigarenaanste
ker uit A' zak en dood hem ont lammen.
Do onbekende greep er haastig naar; juist
wilde hij de benzirte^viam met zijn onze
kere hand naar den mond brengen, toen
liij was bet onhandigheid of opzet? -
ploteeling duizelde en de hand van den
detective greep... en in het volsunde ©ogen
blik stond het papier dnt deze in de band
liMd, in lichtelaaie.
van
sn, Zi-
hangen.
ig wordt thans door het overstappen
fn’c nndorhniirlATi rto oenino nvorhlii-
vende doorgaande spoorwegverbinding
nog slechts de lyn LausaüneSimplon.
IMJSLAND.
Vyf en veertig arbeiders bedolven.
Naar uit Moskou wordt gemeld, werden te
Sretensk 45 mynwerkers door een instor
ting in een myn bedolven. Onmiddellyk zyn
reddingspogingen in het werk gesteld. Tot
nu toe werden vier dooden geborgen.
ITALIË.
Hoejtossi’s gezellin behandeld is.
Mej. Marguerite Durand, die Cesare Rossi
vergezelde toen deze door handlangers van
de Italiaansche politie van Zwitsersch op
Italiaansch gebied gelokt en in hechtenis
genomen werd, heeft van haar ervaringen
het volgende relaas gedaan aan l’Oeuvre:
Al maanden lag had de advocaat Filippo
Filippelli, die in Ita'ië woont, Rossi uitge-
noodigd naar Lugano te komen, waar Filip
pelli hem in een villa van vrienden van hem,
Cristiani geheeten, zou ontmoeten om han-
delszaken met hem te bespreken, waarbij
beiden belang hadden.
Wij kwamen 27 Augustus te Lugamo aan
en namen onzen intrek in hotel Adler. Den
volgenden middag dienden zich een oude
dame, Bianca Traversa, en een jongmensch,
dat zeide Cristiani te heeten, bij het hotel
aan om ons namens Filippelli voor te stel
len. dat zy ons dienzelfden avond per auto
zouden afhalen om ons naar het Zwitsersche
dorpje Bissone te brengen, waar wy Filip
pelli zouden ontmoeten, die niet te Lugano
kon komen, „omdat hy nauw bewaakt werd
door de Italiaansche politie.”