.BAAK I i A 1/ /‘I chijnt ft HEID iOH Gouda NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, nieuwer- KERK fc d. U„ OUDERKERK a. d. UM OUDEWATER, REEUWDE, SCHOONHOVEN, STOLWUK. WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, cu 9 «o. lesii Vrijdag 2 Novdmber7i928 Dit blad verschijnt dagelijks behalve op Zon-en Feestdagen I fl 5 la I B f qG’S IMINE TTEN 67» Jaargang_ verslapping^ rene slaptetoeslan- I ring brengt. F-OT I e gestellen venlw I Ie proef van. Maar 100 pagina’s IW- INGEN FEUILLETON, Langs verborgen wegen. k ■- V aanklacht n n bitter over zijn ervaringen in de gevangenis een pcrrtoou van be- me 2 beetje vuur winternacht ine meu niets te veel van u vertelt.”** willen (Wordt vervolgd) va een Had llandsche OUSTRIE Ml) cast Vlle‘> - Den Hu| w, 2b— Oen Hang- X innen door D. Fr. IE KRACHTPIL- ibare Bustes. Ook akken. Bekroond eore-diploma’a. In toeneming. Gega- oor Artsen aanbe 5 dankbetuigingen I stuks 3.50, 200 is onder rembours ttwissel. itr. 21, Den Haag. er niet slecht voorstaan, zoodat zij het den heelen tijd kunnen uithouden. Een uitvloei sel der bindendverkhriftg is voorts, dat het aanzyn wordt gegeven aan een nieuwe bin dende overeenkomst inzake de loonen, zoa dat'de arbeiders de niet geoorloofde uitslui ting kunnen beantwoorden met het instellen eener vervolging en de indiening van loon- eischen. Van de politieke partijen in Duitschland; Is er ondertusschen één, die izich in de handen wrjjft: de communistische. Zij begint reeds groot© roesigheid aan den dag te leggen :en hoopt den economischen stryd te kunnen be nutten om een algemeene revolutionaire ge zindheid aan te wakkeren. Afgewacht moet nu worden, of haar ijveren weerklank lal vinden bij de arbeiders; de bezonnenheid dezer laatsten waarom den links-radicafen voorloopig geen succes ,maar hun kansen kunnen beter worden, .wanneer bestendiging van den economischen strijd te eeniger taj<L de werknemers in een hachelijke positie mocht .brengen. terzijde en stond d»*r voorstel; als u i‘gd in alle stilte te zongen. zat hij na eon „is die mijnheer bestuur, genreen belastingen, de lafkantoor, Raad ABONHBionnrsnuBi awortooj /ib, n tadogaiM oor Wartaal Ut «Mk n Mnt, anral wou to bwqrtfor per koper pe.ihl.itt frn« per p<Mt per kwartaal /MS, tort Zonda«.blad /MS. Abeonementen woeden itocaWka aangenomen aan «na Bureau, MARKT SI. GOUDA, aw agenten en Inepesa, dan boekhandel en de poetkantoren. Onna bureau atta dagaU&e ganpid MB S—S toKJ AdmMatntla TH ha. M on koek AirmmtNTimtUSi UM Gaato aa t (tohoe—to te«Sto luiratotoa)! 1—S legato/MO, elke reaal moer/MS. Vu beften Gouda aa dan beoeigkrtagl 1—S ragela LSS, elke regel moor /MS. AdrertonUSa to M Intoedagwanmeer SS ■wfUl Og BUITÉNLANDSCH NIEUWS. DU1TSCHLAND. De Oceaanvlucht van de Zeppelin. Volgens de Duitsche bladen heeft dr. Eckener positief verzekerd, dat de Graf Zeppelin haar rol als passagiersluchtschip over den Oceaan reeds uitgespeeld heeft. „Dit luchtschip”, zoo zei dr. Eckener, tèr- w|jl hij den zin nog één keef langzaam her haalde, „komt, volgens mijn opgedane ondef vindingen, niet voor het geregelde passa- giérverkeer in aanmerking. Wij moeten snellere en sterkere schepen bouwen, wan neer wij 'n geregelden passagiersdienst wil len inrichten.” Bij de plechtigheid die gisteren ter eere van den terugkeer van de Graf Zeppelin plaats had, heette de schout van Friedrichs hafen Schnitzler de bemanning hartelijk welkom. Namens de scheepvaartmaatschappijen huldigde dr. Kiep, lid van den raad van be heer der Hamburg-Amerika Lijn, den tocht van de Zeppelin. Voor de Wurtembergschen automobielclub overhandigde dr. Mattes de oorkonde van het eerelidmaatschap aan dr. Eckener en dr. Duert en voor de Beiersche club stelde dr. Stoermann hun de gouden medaille ter hand. Namens het bestuur der Lufthansa begroette dr. Hilch, de be manning met den wensch van goede kame raadschap tusschen luchtschip en vliegtuig. Daarna nam dr. Eckener het woord en hy verklaarde te kunnen zeggen: ik kan ook niets uitrichten zonder, zooals men de be manning noemde, „mijne dappere schare” die plichtbewust en bljj haar plicht deed. Het is een zonderlinge tegenstelling, wanneer men dus dan ons als groote helden viert en dan weer het luchtschip prijst ais een veilig instrument tot verbinding der volkeren. Ik heb den tocht over den Oceaan nooit Het ©ontliet in da □uitsche dl staalindustrie Het geschil in de z.g. Noord-Westelijkt! groep der Duitsche metaalnijverheid heeft ernstige vormen aangenomen. Men weec, dat beide partyen het over de loonkwestie niet eens zyn kunnen worden en dat de Duitsche rijksminister van arbeid, Wissell, gisteren de scheidsrechterlijke uitspraak bindend heeft verklaard, zulks zeer tot dn- genoegén van de patroons, die tot uitslui ting zyn overgegaan. Door dezen maatregel worden in Westfalen en Rijnland tallooze arbeiders getroffen, n.l. niet minder dun ongeveer een kwart millioen, een cyfer, dat den omvang van het industrieele conflict ten duidelijkste illustreert. Onvermydelyk is het natuurlijk, dat het geschil, netwelk een uitgebreid stopzetting van bedrijven mee brengt, ook zyn noodlottigen inyloed doet gelden op andere takken van nijverheid, zoodat in ernstige mate het economisch leven wordt bedreigd. De patroons zyn de meening toegedaan, dat de arbitrale uitspraak, welke door den rjjksbemiddelaar dr. Jötten is geveld en bin dend verklaard door Wissell, door hen ón mogelijk kan worden aanvaard. Bovendien achten zy de uitspraak ongeldig zoowel in formeel als materieel opzicht; h. i. had zy door de meerderheid der bemiddelingscom- missi.e moeten worden geveld en niet, zooa's thans is gebeurd, dooi den bemiddelaar alleen. Dit druischt, aldus meent men van werkgeverszijde, in tegen dé desbetreffende verordening. Ook wordt verwerping der ar bitrale uitspraak gemotiveerd met de op merking, dat de stap van den bemiddelaar in stryd is met de bepalingen van het thans af loopend collectieve verdrag. Niet alleen juridische bezwaren, maar ook economische bedenkingen voeren de patroons aan. Deze staan op het standpunt, dat de loonrekening door de gevelde uitspraak minstens met vier tot vyf procent wordt verhoogd en dat door deze toenemende onkosten het tegenwoordig prijspeil niet kan worden gehandhaafd, te meer niet, daar de productiekosten toch al hoog zijn. Om al deza redenen zyn de werk gevers van oordeel, det zy' de reeds feit ge worden uitsluiting niet ongpdaan kunnen maken. H. i. kan het geschil alleen op een vlotte wijze uit den weg worden geruimd, wanneer langs den weg eener vrye overeen komst de gevelde uitspraak teniet wordt ge- daan. Aan de uitsluiting zal dan ook pas een einde komen, wanneer de scheidsrechter de loonregeling derwijze verandert, dat zy voor de patroons aanvaardbaar wordt. Het is te begrijpen, dat de arbeiders er slecht over zijn te spreken, dat de werk gevers hun gedaan hebben gegeven, hoewel het Duitsche ryksnrinkterie van arbeid de uitspraak bindend heeft verklaard. De ver bittering, die hierdoor is ontstaan, vormt natuurlijk een nieuw beletsel voor een spoe dig tot stand komen van een vergelijk, zoo dat de economische stryd vermoedelyk wel in al zyn felheid zal worden gestreden. Naar verluidt, moet de strydkas der uitgeslotenen leder is de smid van zijn eigen geluk. Jammer dat zowelen het handwerk zoo slecht geleerd hebben. als een geringe zaak beschouwd, maar Wat wij op de terugreis beleefd hebben, was zoo moeilijk, dat ik tot de opvatting kwam: De Oceaan is nog lang niets bedwongen. Eckener schilderde dan de moeilijkheden van den tocht door mirt en storm by New- Foundland, waarbij het, schip een heel eind afdreef en zeide dat men vaak het gevoel had, dut het schip dreigde door te breken, want de storm was ongehoord. Eerst uit de couranten vernamen wft, hoever wy naar het Noorden teruggeslagen, werden. Doeh daar na werden wy den toestand meester en be merkten d«r de ijsbergen onder ons, dat de grillen van deze zee nog gevaarlijker zijn dan men zich voorstellen kan. Zeker, het schip hield zich goed, dank zy de constructie van mijn vriend Durr, .doch dit was slechts mogéljjk ook, omdat wy de eischen, dde aan de weerstandskracht gesteld werden, tot een minimum terugbrachten. Wij willen nu de handen niet in den schoot leggen en ons gewoon laten huldigen. Uit de ervaring moeten lessen gehaald worden en wy moeten naar verbeteringen streven. Wij weten dat wy de middelen voor dezen voor uitgang in handen 'hebben. Wy kunnen sterkere machines in het luchtschip bouwen, zoodat men niet meer als een willoos ob ject aan de elementen prijs gegeven is. Slechts hy, die den toestand by New-Found land meegemaakt heeft in mist en storm, weet waar en begryp^/hoe vfele Oceaanvlie- gers hun graf vonden.'1 Als conclusie van onzen tocht beloven wij dus aan het Duitsche volk, dat wy' de ge dachte verder ontwikkelen zullen. Het schip heeft zich goed gehouden, maar wij moeten een sterker schip bouwen, opdat de over tocht van den Oceaarf*niet enkel door het wyken voor de onweders mogelyk wordt. In dezen zin hef ik myn glas op, op een voor spoedige, doelbewuste en krachtige verdere ontwikkeling der Duitsche luchtscheepvaart. Na afloop van de plechtigheid hield de bevolking een fakkeloptocht ter eere van de bemanning, waarbij de heele stad op de been was. De toekomst van Hussmann. Plannen van zijn moeder. Volgens het „N. Wiener Journal” bevindt de moeder van Hussmann (zooals men weet is zyn vader sinds lang dood) zich sinds korten tijd te Weenen. Zij is een Duitsch- Amerikaansche en vertoeft by na steeds in Z.-Amerika, waar zij uitgestrfekt plantages bezit. Mevrouw Hussmann heeft op de boot het bericht gekregen van het proces en is dade lijk naar Essen gegaan, heeft echter op aan raden van den advocaat haar zoon toen niet bezocht. Thans zou zy van plan zyn een Amerikaansch defectieve het onderzoek van den moord op te dragen. Het blad publiceert verder twee brieven van Hussmann aan zijn moeder, in de ge vangenis geschreven. Hij schrijft erin, dat hij nog niet weet wat hy na afloop van het proces verder za’l gaan doen. Hy klaagt hif+p»' nvpr vil-n artravinnram in zip ..p.(c Rossi, die een blind vertrouwen in zya vriend stelde en Bianca Traversa reeds by naam kende, omdat hy aan haar adres zyn brief voor Filippelli verzond, aarzelde niet en ’s avonds kwamen de oude vrouw en haar metgezel ons met de auto afhaien om ons naar Bissone te brengen. Wy schoten snel voort in het duister, doch instede van den weg naar Bissone, nam de auto dien naar Campione, de Italiaansche enclave, en plotseling werden wy omgeven door een heele troep mannen, waarvan de aanvoerder een groen-wit-roodé sjerp zwaai de en uitriep: „Gy zyt op Italiaansch ge bied! Ik verklaar u in staat van hechtenis!” Dit tooneel werd beschenen door de lich ten van onze auto. De oude dame en haar gezel verdwenen in de duisternis. Rossi en ik werden met geweld naar een huis gesleept, dat als politiepost dienst deed en waar men ons fouilleerde. Daarop wer den wy gescheiden en onder bewaking in twee verschillende huizen opgesloten. Den volgenden ochtend bracht men ons naar Porto Ceresio op de Italiaansche grens met twee Zwitsersche booten over Zwtt.ser- sche wateren en vandaar naar Como, waar wy den nacht doorbrachten in de gevangenis van San Dominio. Den volgenden dag bracht men ons naar Rome. Ik heb Rossi sindsdien niet weer gezien. Te Rome werd ik opgesloten in de ge vangenis van de Mantellate en bijna twee maanden verborgen gehouden. Ik heb tever geefs met nadruk gevraagd van welke mis daad ik beschuldigd werd en om gehoord te worden door den een of anderen rechter- lyken ambtenaar. Men heeft myn verzoek nimmer ingewilligd. Ik ben maar ééns verhoord door Bocchini, den commissaris van politie tot wiens res sort ik behoorde. Er is geen proces-verbaa! van dit verhoor opgemuakt, evenmin als van de besprekingen, die ik daarna gehad heb met den heer Angelucci, quaestor van Rome, en met den heer Poli, de commissaris van politie, die my had aangehouden. Zij dron gen er allen op aan, dat ik inlichtingen zou verstrekken over het (toen en laten van an dere 'bannelingen in Frankryk en my bereid zou verklaren my ten dienste te stellen van de Italiaansche. politie te Parys. Men heeft in de krant gezet, dat ik op vrye voeten gesteld ben „tengevolge van een gebrek aan bewys, daar het onderzoek van een commissie van de buitengewone rechtbank geer! enkel feit ten mfone nadeel e aan het licht had gebracht.” Dat is niet waar. Zooals ik reeds zeide, ben ik door geen enkel rechterlyk ambtenaar verhoord, zelfs niet door iemand van de buitengewone rechtbank, en van den eersten dag van myn aanhouding af heeft men my steeds ver zekerd, dat er niet de minst® legen my bestond. Ziethier het verhaal van mejuffrouw Durand. L’Oeuvre vraagt of de Fransche regeering, nu zy het relaas van mej. Durand kent, deze onrechtmatige vryheidsberooving, begaan ten aanzien van een Fran- i sehe, zonder verzet voorby zal laten gaan. d^n afUiruk Mi i<, t 'W alku chei, mijnheer Eokstein., opgeheld gevraiigid in aiH« stilte voor een i’tdruk o_... „Mhar hier - jk' zie, dat u hier ook een mijn hazoekor, van den man en noemt het een raadsel, als hy alles nog eens overdenkt, dat een mensch dat alles kan verdragen en niet krankzinnig daarby wordt. „Ik zou het zeker geworden ,zyn, als ik mr. Ruschen (zijn advocaat) nie» gehad had schryf my in hemelsnaam, wam ik snak naar een woord van deelneming van buiten.” folo hebt van “K de lift Gok divt zal ik u ui (doggen. Dien heb ik gefotografeerd terwijl u in de keuken was azijn te zoeken. Want ook hier moest t onze zich tc i als het wakt is; Igeheele zal dan ben -Tamino n in hun ójzonder .r zij het cn zui ve le zenuw- enkrach- ie vitami- heilzaam. !i een doos muWgestcl iderdadige jc talen wij ig na ont- lige doos, ('ooien van I 2.50 bij de otliekers cn A\ outuren van den beroemden Engdsclien detective HERBERT PORTER. Vrij naar het Engelsch door J, van der Sluys - tewuU,- worleik, wat hij 114 d.e huizen heeit 111 (gevoerd. *„L houdt hemXoor iwi*” 7 „Als niet alle» bedriogt poos gezwegen le lasbbeu, „1» u*e niajuiuwr degeen. die zoowel uw college WVingarten, ah \uiahuig uw bezoeker neergeslagen Iwetl. en bijna vermoord. Else hiej-.l den tulum in. Zo keek naar den liemek; do wind was omgestagen. Uit het Zuiden kwamen donkere wolkgevaarten aanjagwi', die dreigend hun zwarte sChadu- ven over de aarde wierpen. Tegelijk zag Else dat Ihirberi Portee lui hét helder ge pochte bekken van een kapperszaak keek, dal in de buurt van een straatlantaarn hing. Verwondeni volgde zij zijn blik en plotseling mdlirok zij hevig. ../Minde overkant, in de schadi$v van do huizen, kiopt iemaiid”, Nui.sti'rdo zij. Haar motgl»zel knikte alleen maar, weet hot-. Kijk niet naar de overkant .Gelooft u, dat hij ons volgt? „Ja1. Ze (rilde een oogenblik van sdhrik. Maar zo koek naar de gepierde geetallto van haar begpleider on> stapte dapper verder. Ze gingt'n over een van de groote brug gen on kwanwn in de breede Mnrkwalder- allee, die in zwijgende rust voor hen lag. „Het vijfde huis daar, Mr. Porter. Daar logeer ik.” „Hdbt u den sleutel? „Ja, mijn vriendin heelt stuurd.” 01" 1 wn. ,,,v> ik met do mogKflij kheid rekenen, dat vrfond om een of andere réden, die ik Voorloopig niet ken, het röadzaam zou. vin den om te verdwijnen.” Elsie Hoiffman slaakte een zuoht den detective recht in de oogen. „Schitterend, Mr. Porter. Ik merk, dat 1—4 ragela L55, elke regel 1—--- bijslag op dee pry*. Liefdadigheido-advortentl8n «te helft vm dm INGEZONDEN MEDEDEKUNGRNi 1-4 regete /MS, el» M de voorpagina 50 booger. Gewone advèrtenüta Ingeaondee ■MdedeeltngeB UJ 11 tl art tot BOMT |Mlm* den pHja Groote letten cn randen worden berekend naar ptaaterahute, Advertentiën kunnen worden Ingezonden door tuaochenkomat van ooHode tocldte» dolaren, Advertentiebureanx en onze Agente» en woeten de pinatatag aan het Bureau ztjn tngekomen, teneinde ven opname venekted Up oei» wenk van Pörtcr bracht du kell- n.-r de rvkentfng. ,,En nu wendkfo do Engelscdiinau zich (ot E!se, terwijl hij hqt gold dat hij van den kellner terug had gokrugou, iu zijn portefeuille stak, „wwt bont u van plan; om vanmcJit in uw eigwn woning te sla pen Zij schuilde, een weinig verlegen, ont- kenuMid het hoofd. „Neen, Mr. Porter. Misschien vindt u het dwa®s; ik zou het niet Icunnwn. Ik zou den heelen nacht geen oog toedoen en, ik lie> morgen te werken. Ik logeer bij een wiiindin; we hchlien al door de telefoon afgiesproken. „Heel verstandig.” Herbert Porter knik te. „Woont die dame verweg? „Tamelijk. Al» u zoo vrieodolijk zoudt willen zijn om oven een taxi- voor me te Ixw.ullen. Herbert Porter sdioof ziijn mokka-kopje op. Ik doe u een an- het goedvindt breng ik u ttrulis on gaan we te voel.” „Heel graag,, Mr. Porter.” Ik denk dat do heerlijke ons goéd zal doen.” De naohtelijke stad baadde in zilveren maanlicht. Met krachtige stappen, die in do klare winterkou verre klonken, stapten z(j voort. De luidrncthtige wereldstad was ter ruste gegaan. Hier en daar liep nog een late nachtwandelaar, de handen dliep in#de zakken, met sinelie partsen naar huis. Af en toe droeg de nachtwind klagende ,!k GOI IffliE millAM hem ge- 15 >,Wel, dat. is heul eenvoudig. Ik had er “P Bereikend, <fot ik misschien een twoe- •■mX zou itoodig hebben... Daarom «Direct nadat we vanmiddag afetehoid luit hadden genomen, uw viroegeran 1 en hom tweeden itoite tonen verder, signalen van de scue- pem In de verre havcni. Zij 1 epen sleede verder, naar het Wes ten der stad toe. De oude (gevels stiardjn als mi.>t Uoode oogen naar de beide owiza- wwnJtkaars, die ouwlUekeurig langpa mier waren gaan loopeu. De smalte straun hïin de oude stad lagen als gehuld in zwar te- duisternis. Ergon» vauldmm kwam een mysterieus geluid: een paar maten vaneen li'Ai, dat terstond weer afgebroken wer.l Ze kwaaien nu weer in (te breeder® s ra ten van het nieuwe, westelijke gedeelte dek stal en een paar malen- geloofle Else in de nabijheid voetstappen te hooren Ze wijde juitJt het lnoofd omwenden toen de detective haar bij de arm pakte en haar in hot oor beet: „Alstublieft niet omkijken». Ze keek hem verbaartl aan, imkr zeide nets. Ik denk”, begon Herbert Porter, na korte pauze, „dat u morgen- of o'-er- morgmilicht weer veilig en w*l in uw eigen woning zult kunnen slapen Ik zal morg!‘nochten l een paar bezoeken afleggen: op do Augurtlurt-Boulevard, in de Leipzi- gerstraat en op dc Wosterbouiward.*’ „Dat will dus zogigrtn, in de huizen waar de man uitkwaïn, di® zich mot (te appelpn- venterrt bemoeide?” „Juist.” „Bent u du van meening dot in deze huizen een oplossing van het raadsel tc vinden i»? „Ik zou in elk geviel wei eens ZWITSERLAND. Ernstige stremmingen in het spoorwegverkeer. Tengevolge van de groote hoeveelheden regen, die gedurende dt laatste dagen in het kanton Tessino zyn gevallen ,is het verkeer op den St. Gotthardspoorweg opnieuw ge stremd. In de nabyhéid van Castigliono werd de spoordyk weggeslagen, zoodat de rails irt de lucht kwamen te hangen. Het verkeer, dat nog niet geheel hersteld was tengevolge van de overstroomingen in het begin dezer week, moest weer geheel wor den gestaakt. Tengevolge van den gestadigen regenval hebben zich op den Loetschberg-spoorweg tusschen Brig en Lalden eenige aardver schuivingen voorgedaan, waardoor het spoorwegverkeer op dit traject onderbroken moest worden. Doordat de Loetschberglyn thans ook belast is met het verkeer, dat an ders over de door overstrooming onbruik bare St. Gotthardlyn gaat, is deze tweede verkeersstremming dubbel storend. De ver binding -JX X. J in auto’s onderhouden. De eenige overbiy- Is Hot tweetal bleef staan. Elrte keek schuw naar (te overkant. De ombekende bleef nog steeds in hun buurt-. Nu pas merkte ze, dat hij met onzekere passen liop, hij maak to niet den indrink nuchter to zijn. Herbert Porter reikte zijn cliënte de band. „Maakt u u nu maar heef>maal niet mteer ongerust on wees zoo vriéndelijk mor- geinuiiltiag mot mij samen te eten. Ik ge loof wel, dat ik u dan wat nieuws zal kunnen vertellen.” Hij stak zijn hand in do zak on haal/le er een sönMtntapevouwen stuk papier uit „Jk donk wel, dat de foto mij goede diensten zal bewijzen. Het moest al raar loopen, ad» ik niet op van de plaatsen. Iterl»ert Porter deze laatste woorden opmerkelijk luid ge sproken, zoodat Else, hem verwonderd luid aangekeken. Plotseling kwam d» beschonkene de straat over gezwaaid, direct op hen 1>eiden af. Scheef in den mond had hij oen sigaar, die niet brandde. „Pardon,, mijnheer, stotterde hij. „Hebt u misschien oen beetje vuur voor me?” Heri/ert Porter haalde een sigarenaanste ker uit A' zak en dood hem ont lammen. Do onbekende greep er haastig naar; juist wilde hij de benzirte^viam met zijn onze kere hand naar den mond brengen, toen liij was bet onhandigheid of opzet? - ploteeling duizelde en de hand van den detective greep... en in het volsunde ©ogen blik stond het papier dnt deze in de band liMd, in lichtelaaie. van sn, Zi- hangen. ig wordt thans door het overstappen fn’c nndorhniirlATi rto oenino nvorhlii- vende doorgaande spoorwegverbinding nog slechts de lyn LausaüneSimplon. IMJSLAND. Vyf en veertig arbeiders bedolven. Naar uit Moskou wordt gemeld, werden te Sretensk 45 mynwerkers door een instor ting in een myn bedolven. Onmiddellyk zyn reddingspogingen in het werk gesteld. Tot nu toe werden vier dooden geborgen. ITALIË. Hoejtossi’s gezellin behandeld is. Mej. Marguerite Durand, die Cesare Rossi vergezelde toen deze door handlangers van de Italiaansche politie van Zwitsersch op Italiaansch gebied gelokt en in hechtenis genomen werd, heeft van haar ervaringen het volgende relaas gedaan aan l’Oeuvre: Al maanden lag had de advocaat Filippo Filippelli, die in Ita'ië woont, Rossi uitge- noodigd naar Lugano te komen, waar Filip pelli hem in een villa van vrienden van hem, Cristiani geheeten, zou ontmoeten om han- delszaken met hem te bespreken, waarbij beiden belang hadden. Wij kwamen 27 Augustus te Lugamo aan en namen onzen intrek in hotel Adler. Den volgenden middag dienden zich een oude dame, Bianca Traversa, en een jongmensch, dat zeide Cristiani te heeten, bij het hotel aan om ons namens Filippelli voor te stel len. dat zy ons dienzelfden avond per auto zouden afhalen om ons naar het Zwitsersche dorpje Bissone te brengen, waar wy Filip pelli zouden ontmoeten, die niet te Lugano kon komen, „omdat hy nauw bewaakt werd door de Italiaansche politie.”

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1928 | | pagina 1