AKKERTJE
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8500
ex
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BOSKOOP, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle,
Zaterdag 25 Februari 1939
77e Jaargang
nieuwerkerk, ouderkerk, oudewater, rèeuwijk, schoonhoven, stolwijk, waddinxveen, zevenhuizen,
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
*1
cJfianteleostuum
IniL
evenhuizen
No. 19968
HS
vraagt
U tv da nd acht.
Jmann
Wapenmantels!
Zomerplannen van den
A. N. W. B.
Brieven uit de Hofstad.
Eén polsslag nog: wjj zijn niet meer
Onze geestelijke
herbewapening.
««.Hl,
▼*n
daar,
Dat
naar
HAGENAAR.
I
1
De dichter Helmers, eveneens geheel ont
moedigd, schreef toen:
oed in.
in M.
IN; Teunis Muit, 91 j. echt;
gshof. Willem den Tow
van
het
Schreit, schreit mijne «ogen,
bloed 'oor tranen,
ik heb geen vaderland meer.”
soliede Boek-
>r de plaatsing
Enorme
keuze
Dit nummer bestaat uit twee bladen
EERSTE BLAD.
GOUDA
urgerlijke Stand.
Aaltje Adriana, d. van L
Dam. Alexander Berth
an W. Kapteijn en F. I.
Ook in
„Armoe, rondsluipend op d’ontvolkte
straten,
Van de koopbeum als een doode vallei,
V an het eenzame strand en de van de zee
verdreven vlag.
Een Fransche Sultan zendt zijn benden met
ketenen naar Holland neer!
Eén polsslag nog: wij zijn niet meer!
De kiezerslijst,
jst 1839-1940 dezer
ezers.
J. M.
A. Verburg n.
aar Ter Aar;
srcapelle
tand sloot de voorzitter
.ijk woord de uitvoering
uk blijspel volgde. Tot ri
Jlegenheid tot dansen.
Monuniententocht, enz.
Februari ia dit jaar in het algemeen een
sombere maand en daarom is het een ver
kwikking iets te hooren van zomerplannen,
zomerplannen van den Kon. Ned. Toeris
tenbond A.N.W.B. In het aanstaand zomer
seizoen zal de bond ook werkzaam zyn ter
bevordering van het kampeeren en or zal
dit jaar weer een monumententocht door
het geheele land worden gehouden, waar
voor echter de aan de deelnemers te stellen
cischen belangrijk zyn vereenvoudigd.
Zjj ontvangen thans een Ijjst, waarop 22
monumenten zijn vermeld (2 in elke pro
vincie). waarvan zy ten minste 15 moeten
hebben bezocht om voor het ontvangen van
de uitgeloofde plaquette^ in aanmerking te
komen. Bovendien moeten zy alle provin
cies van ons land hebben bezocht. Verder
zijn provinciale monumententochten uitge
schreven, met een bezoek aan 15 monumen
ten in elke provincie. Voor 1939 staan de
provincies Gelder en Zeeland op het pro
gramma. In volgende jaren komen de an-
ng Burg. Armbestuur.
het Burpj.
-»-t en uij
?n van secretaris en pennirtf
»n onder dankzegging pd
heeren C, Doomhein, A F.
V Dijksman werden metbjja
mmen herkozen als bestirs
jchillende huishoudelijke i
prettige bespreking plu»
srzitter in zijn sluitingsw
■t komen.
Amsterdam over de lieden die ook zy op
het kussen had helpen brengen: „Moeten
wij zuchten onder het domme geweld van
hongerige smeerlappen? Of moeten wy den
geliefden Stadhouder weder inhalen en nog
maals laten bespotten, smaden, uitplunde
ren en verjagen? Hebben wij dan zooveel
tevergeefsch geleden?’’
Tien jaren later, toen, niettegenstaande
de mooie beloften der Patriotten, de jam
mer nog veel grooter geworden was en er
byna geen huis in Nederland was waar men
niet in angst verkeerde over de naar het
een of andere vreemde oorlogsveld wegge
voerde vader of zoon, en de nood zóó hoog
gestegen was dat men bijna niet meer aan
eten wist te komen, noch wist waarmede
zich te kleeden, ja, toen Nederland zelfs
weggevaagd was uit den rjj der Natiën,
hadden zelfs de felste Patriotten meer dan
genoeg van hun proefnemingen.
Toen waren zy genezen van hun dwaas
heden! Maar toen kwamen óók de wan
hoopskreten!
De oud-patriot Feith zong toen, terwijl
het stokte in z’n keel:
ring Middenstandsbond.
>nd hield de afd. Nieuwerieii
n de Kon. Ned. Middenstand!
irvergadering in de zaal val
lonkoop. De voorzitter, dl
opende de vergadering a
“zigen een harteljjk welk»
te hun een gelukkig jaart»
■rsoon, familie en zakenlew»
oreerde spr. met enkele
>rden het heengaan van dn
r, de heer Ed. ScMma
adering zijn instemming M
gem*®”
Immerwel
Zoeten»»1
M M
x"nM. Herï
a.s. een PredUc^ it
te vervullen we«eM
chart.
Neem dadelijk1 ’n
als de Griep U grijpt
1 of 2 "Akkertjes", direct genomen,
stuiien dien aanval. Die nare hoofd-
i‘ pijn, dat grieperige, rillerige gevoel
ien die opkomende koorts verdwijnen.
jPer koker van 13 stuks -12 stuivers.
Per doos van 2 stuks - 2 stuivers.
rdacht het overlijden v»n
lid der vereeniging, mej
ij de aanwezigen van hun
en eenige oogenblikken st"
men. Hierna werd een W’
het uitgebreide programn*
den heer J. Compeer, u
>mt alle hulde toe voor
es. Door jeugdige leden wj
leeuwwitje”, wat door a®1*1'
n goede Wfehthig erg i»
was het resultaat van het bewieroken
van een andere natte en het inhalen van ons
vreemde denkbeelden: „een wanhoopskreet!
Eén polsslag nog: wij zyn niet meer.”
P. D. MUYLWIJK.
kwartaal 2.25, per week 17 cent, overal waar de
Franco per post per kwartaal ƒ3,15
Abonnementen werden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyh dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
[nterc. 2745. Postrekening. 48400.
Geestelijke herbewapening! Dat is niet het
dapperder en volhardender en krachtiger
vechten met de oude wapenen, maar het
vernieuwen van onze geestelijke uitrusting,
het ons zelf vernieuwen. En deze zelfver
nieuwing kan dan en zal dan ook naar bui
ten uitstralen in nieuwen arbeid ten bate
van anderen, van ons volk, van de mensch-
heid. Meer nog zy zal ook aan het leven
Zoo zong dat patriotsgezinde jongmensch
van een Oranje wiens kleed onbezoedeld
was.
Dergelyk optreden was het gevolg
het importeeren van denkbeelden die
Nederlandsche volk vreemd waren, en ge
heel in stryd met Neerlands glorierijk ver
leden.
Toen jaren later de Patriotten de afgrond
zagen waarin hun revolutionnair voelen het
vaderland gestort had, en hun eigen kroost
door de ingehaalde vreemde heerschers op
buitenlandsche slagvelden voor kanonnen-
vleesch werd gebruikt, leerden zy wel an
ders praten.
De beroemde schrijfsters Bet je Wolf en
Aagje Deken hadden reeds spoedig meer
dan genoeg van de uit den vreemde geïm
porteerde denkbeelden die ook zij verheer
lijkt hadden.
Betje Wolf schreef reeds in 1801 over de
Stadhouder: „Hadden wij die goeiert nog
maar.”
Aagje Deken schreef terzelfder tijd aan
haar beider vriend Mr. H. Vollen'hoven te
'Iging lot wering
«ehoolrernitm.
de commissie tot wedn,M
IMS blijkt het volgWdM
rerd een onderzoek inj
dat In 26 gevallen
had plaats gehad,
gevallen waren er met betr^
hr. school Onderweg 18,
weg 2 en openb. school dorpj.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstrexen (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-ad verten tien de helft van den prys.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1--1 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zee? gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnn worden ingezonden door tusschenkomst van
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóói
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
varen, be-
Oranjegc-
een leemte is, die dringend aanvulling ver-
eischt.
Een enkele maal is er wel eens een tee-
ken dat er op duidt, dat de bouw van een
nieuw stadhuis toch geleidelyk vordert. D.
w. z. nog a.tyd de voorbereiding tot den
bouw, want er is nog geen spade in den
grond gestoken. Thans is weer besloten tot
den aankoop van diverse perceelen teneinde
den toegang tot het nieuwe raadhuis groot-
scher te maken, in den loop der tijden wa
ren voor dit doel al diverse panden aange
kocht, maar het is nog altyd niet voldoen
de. Het laat zich aanzien, dat er nog wei
meer voor noodig zal zyn en dat op den
duur de gentele ry heerenhuizen aan de
Javastraat, die aan den achterkant op het
Alexanderveld, waarop het stadnuis wordt
gesticht, het uitzicht hadden, zal moeten
verdwijnen. En daarmede is het misschien
nog niet eens uit. De toegang naar den
ouden Scheveningschen weg tegenover het
redespaleis dient ’ook verbreed te worden
en ook hiervoor zullen wel eenige panden
moeten vallen. Dat zijn dan alle kosten die
bU den stadhuisbouw behoofen, maar die
in posten van begrooting en leeningen ver-
dwynen, zoodat niemand ze ziet. Men kent
die bureaucratische tactiek van verbergen
en camoufleeren, die men altyd toepast als
de bedragen wat al te hoog dreigen te wor
den. Indertyd zyn op een andere plaats in
deze oude stad tal van panden aangekocht
toén men aldaar het stadhuis nog had ont
worpen. Over die kosten praat niemand
meer, want zy zyn allang vergeten, al zit
ten zy natuurlijk nog dik-op in de gemeen-
te-leeningen.
By hel Binnenhof is men thans ook druk
aan het sloopen. Alles wat tegen het Twee
de Kamergebouw aangeplakt zat en er niet
byhoorde, wordt thans afgebroken, gedeel
telijk voor verbreeding van de verkeersw-g
het Buitenhof. Nog verkeert de af
braak in den chaostoestand en kunnen wy
geen overzicht krygëfl van de nieuwe si
tuatie, die inderdaad daar ter plaatse het
oude stadsbeeld weer zal wyzigen. Van het
middeleeuwsche is hier niet veel meer over:
de oppermacht van het snelverkeer heeft
alles weggevaagd wat in den weg stond;
alleen het mooie architectonische wordt
althans nog gered, zy het ook al ten koste
van het rustige en gemoedèlyke der om
geving. Mooier wordt het in ieder geval
niet.
ABONNEMENTSPRIJS: per
bezorging Per lo°Per geschiedt.
van ons volk, aan het leven der ilensch-
heid nieuwe grondslagen kunnen geven, zij
zal een vernieuwing kunnen worden van het
leven der menschheid. O, we zyn daar nog
ver van af. Maar geestelijke herbewapening
is het eenige middel tot nieuwe orienteering
van het menschelyk leven tot het scheppen
van een nieuwe menschheid en een nieuwe
aarde.
lering Perseverance.
'an den heer Joh. Boerop
zangver. „Perseverance”
■de' uitvoering onder leidi^
K. J. de Beun uit Got'a
imers werden, zooalg wij
■ance” giewoon züa. pracht»
a de pauze werd opgevow!
n de Olmehoeve” een spel
eestavond O.S.S.
rond heeft de gymnastierifr
I. haar jaarlyksche uitvoerig
lotel Vos. De avond werd rt*
i défilé van alle deelnemen
irzitter, de heer A. van Zoj-
zigen welkom heette en
ider richtte tot burgemeesW
Ginkhamer. Hü herinne*
[ifgeloopen jaar behaalde'*
C. Scherf"
•UW. werd geheel dooriJ
g op de planken gebracht
bedrijf „Wie is GerartC
Het geheel stom"
van Hoogwaarde,
muzikale gedeelte werd
de „Nieuwerkerksche
Het geheet was
e avond.
e telefoonkabel.
en begonnen met het
i telefoonkabel vanaf
aar den Groeneweg to
plannen ter automate
elefoon.
1) Zie de uitgegeven brieven van Betje
Wolf en Aagje Deken.
,,’t Was’nacht toen u uw moeder baarde,
Een nacht zoo zwart als immer was,
Een stoet van helsche geesten waarde, enz.”
MCDLXVIO.
De vele inbraken.
Niet geheel ten onrechte begint men zich
in onze stad wat ongerust te maken over
de vele inbraken en. „opensluitingen”, die
door de politie niet achterhaald zyn. In een
paar maanden tjjd is_voor een bedrag van
ongeveer vijftig mille op deze wyze ver
donkeremaand. Niet ten onrechte dus wordt
de vraag gesteld of er wel voldoende poli
tietoezicht is èn wat weer iets verder
gaat of dit toezicht wel voldoende ge
organiseerd is. Het is moeilyk te beoordee-
len, maar sommige verschijnselen zijn toch
niet bemoedigend.
Velen hindert dat gedraaf van de motor
politie en alweer niet ten oprechte, heeft
men van dit instituut niet den hoogen dunk
als de verwachtingen wel zouden zyn. Zij
vestigen het meest hun aandacht op het
verkeer en op de rest letten zy niet, kunnen
zy ook niet letten, want zy snorren veel te
hard voorbij. Ons viel dat dezer dagen nog
weer op. By een der postkantoren staan
altyd eenige bedelende vrouwen geposteerd
bij den ingang. Hinderlyk-vervelend. Ook
vaak is daar over geklaagd ook door den
leider van dat kantoor. Maar het baat niets.
Toevallig zien wij dat ze weer hinderlijk
iemand met hun bedelpraatjes volgen op
hetzelfde moment dat de motorpolitie voor-
by snort. Die zag niets!
Behalve die motor-brigade zyn er de
agenten op de fiets. Dat lykt ook een aar
dig systeem, maar het fietsryden in een
groote stad is altyd een min of meer hache
lijk bedrjjf; het vraagt wel voortdurend de
aandacht van den rijder en het is dus de
vraag of een fietsende agent nu wel veel
gelegenheid over houdt om naar wat anders
te kijken. De wandelende agent is, gelooven
wy, een historische figuur geworden. Hij
had zijn bezwaren, maar er was ook iets
goeds in hem, dat nu verloren is gegaan.
Hij was n.l. veel beter op de hoogte van
hetgeen er in zyn „wyk” gebeurde. Toen
het straattoezicht nog gedecentraliseerd
was en er allerlei secties waren, was fei
telijk de stad gesplitst in dorpjes, die een
eigen hermandad bezatne. Van dat gemoe
delijke is met de centralisatie niets over
gebleven. Niemand kent in een wyk ook
nog maar één politieman en het lydt geen
twyfvl of omgekeerd kent de politie nie
mand van de bewoners.
Het particulier initiatief heeft allang ge
tracht in de leemte aan nachtelyk toezicht
te voorzien door de instelling van de vei
ligheidsdiensten. Ontegenzeggelyk hebben
die veel goed gedaan al valt nooit te con-
stateeren wat zy door hun aanwezigheid
hebben voorkomen. En dit maakt natuurlyk
dat velen zich daarbij niet aansluiten. Daar
door ontstaat natuurlijk ook een onbillijk
heid. Als in zoo’n wykje een man van den
nachtveiligheidsdienst rondloopt, beschermt
hy niet alleen de huizen die bij zyh dienst
zyn aangesloten, maar ongetwijfeld ook de
niet bij hem aangeslotenen, die profiteeren
van het toezicht. Het is begrijpelijk, dat
thans stemmen opgaan om in deze richting
van wijkbewaking verder te gaan. Aan dui
zenden werkloozen wordt steun verleend,
zonder dat daar eenige arbeidsprestatie te
genover staat. Men gaat nu allicht beden
ken, dat de gemeente misschien door steun
te verleenen aan die particuliere diensten,
een aantal werkloozen aan eenigen arbeid
kan helpen, waardoor de veiligheid wordt
uitgebreid. Natuurlyk wordt dit?,een inge
wikkelde zaak en wy vreezen dat het op
die ingewikkeldheid zal afstuiten.
Het is trouwens de moeilijke kant van
de werkloosheidsbestryding, dat er nog ge
noeg arbeid te verrichten zou zyn, die nu
niet gedaan wordt, maar die heel nuttig
zou zijn. Voor dien arbeid mogen geen
werkloozen worden aangenomen, want dan
loopt het vast met de uitkeering. Vandaar
dat er eigenlijk niets gebeurt en de open
bare kas maar bly’ft betalen. In vele be
drijven wordt telkens overwerk verricht,
dat best door een tydelyke kracht zou kun
nen worden verricht, maar die is niet te
krijgen, want een heele week werken voor
het verschil tusschen loon en uitkeering
trekt niet aan.
Inmiddels blijft het vraagstuk der klaar
blijkelijk verminderde veiligheid bestaan en
wacht men op het volgende geval van een
brutale inbraak, om daardoor weer opge
schrikt te worden. Waar hier de fout ook
moge schuilen, het publiek gevoelt dat er
eoiim coniiM.
Het is opvallend hoe in de tachtiger jaren
van de 18e eeuw buitenlandsche invloeden
een groot deel van ons volk tot allerlei on-
Nederlandsche woorden en daden brachten.
De Staten van Holland veranderden zelfs
terwyl er nog een Oranje stadhouder
was de namen van de oorlogsschepen die
aan Oranje deden denken.
De Willem de Eerste moest voortaan de
Brutus heeten, de Prins Maurits: de Dap
pere, de Staten-Generaal: de Wassington,
de Frederik Willem: de Gelijkheid, de Prins
Frederik: de Revolutie, de Wilhelmina: de
Furie.
In die kringen die zich aanpasten by den
geest des tyds, koos men meer en meer
vóór Frankrijk en tégen Oranje.
Beschaafde en geleerde menschen ont
zagen zich niet in allerlei ongekuischte taai
over het Huis van Oranje te spreken. En
dat niet alleen binnenskamers, maar even
goed in het publiek.
De rechtzinnige predikanten waren,
houdens enkele uitzonderingen, OxaHjcjjc-
zind, maar onder hen die de leer der Va
deren verlaten hadden waren er velen die
zelfs de kansel misbruikten om hun haat
tegen het Oranje-Huis te doen blyken.
Een dezer schaamde zich niet op den kan
sel te spreken van: „onze gemeene Vorst en
slecht wijf en hunne in zonden ontvangen
en geboren kinderen”.
En dèt, waar zoowel de Prinses als den
Prins onbesproken van levenswandel waren.
De Luthersche dominee Justus Hoop, van
Schiedam, bad op den kansel: „dat Zyne
Doorluchtige Hoogheid, benevens zyn ge
heele aanhang, als Korach, Dathan en Abi-
ram door de aarde mocht verzwolgen wor
den”.
De Doopsgezinde dominee Van der Kemp,
van Leiden, commandeerde des Zondags na
de preek in uniform het vrijcorps der Pa
triotten. Hij vergeleek in zyn preek de
Stadhouder by Rehabiam, en ontzag zich
niet op één knie, als in biddende houding,
te drinken op df*h gelukkigen uitslag van
de poging tot moord op Prins Maurits door
Slatius.
De R^monstrantsche dominee Gjjsbert
van Leeuwen, van Waddingsveen, was daar
commandant van het Vrycorps.
Zelfs professor Van der Palm ging, toen
hy nog als jong predikant te Maartensdijk
stond, des Zondogs na zyn predicatie naar
het exerceeren der vrycorporisten kyken.
De Utrechtsche student Bellamy dichtte
zijn berucht ver» onder het opschrift: „Aan
een verrader des Vaderlands”, dat vry al
gemeen werd gezien als doelende op den
Stadhouder:
f over 1938 van Lt
ur sluit in ontvangst
tl.676.93 w.o. ii.ioo.5o
ie.
irmbestuur, dat uit drie leda
tgebreid met twee leden,
Man en D. v. Houwellng,
enteraadsleden.
F)e oproep van onze Koningin tot geeste
lijke herbewapening van ons volk heeft
in breetie lagen van dat volk weerklank
gevonden. De oprichting van comité’s en
dergelijke in Groningen werd dezer da
gen op initiatief van den Commissaris der
Koningin in de provincie de stichting ,Dv
Groninger Gemeenschap” gevormd zyn
de uiterlyke teekenen ervan. One volk voelt
en begrypt den ernst der tijden en beseft,
dat het dien met nieuwe wapenen moet te
gemoet treden en een nieuwe geestelyke
uitrusting onontbeerlijk is geworden. Maar
juist daarom moet en kan het bij deze uiter-
ijjke teekenen niet blyven niet alleen, maar
leveren deze uiterlyke teekenen een ernstig
gevaar op voor de bereiking van het doel,
de geestelyke herbewapening. Want men
make zich dit toch duidelijk bewust, dat
het niet gaat om een comité of een stich
ting meer by de talryke, die er zyn, maar
om iets anders en diepers, dat het gaat om
ons zelf.
Geestelyke herbewapening dat is aller
eerst een bewapening niet met stoffelijke
middelen, maar een bewapening naar en
van de» geest, een nieuwe bewapening van
ons geestelyk leven, een nieuwe uitrusting
van onzen geest. Wy behoeven tenslotte
geen nieuwe vereenigingen en comité’s en
hoe we dergelijke lichamen nog meer wen-
schen te noemen op te richten, wanneer we
zelf maar anders worden. Dat anders wor
den, daar komt het op aan. Herbewapening,
dat wil zeggen, dat onze bewapening, onze
geestelyke uitrusting niet voldoende is voor
dezen tijd. Daarin moeten we voorzien. En
dat niet door veranderingen hier en
ihaar door het trekken van nieuwe richt
lijnen. We moeten innerlyk vernieuwd wor
den, dat wil zeggen, dat ons innerlyk leven
een andere basis krygt en dat daarom ons
streven zich ook anders richt. We moeten
nieuwe doelstellingen in ons persoonlijk
leven aanvaarden, doordat we niet meer al
leen en niet meer hoofdzakelyk ons zelven
sien, maar den naaste en het geheel van
ons volk, van de menschheid. Maar aller
eerst we moeten ernst maken, diepen ernst
niet ons leven. We leven over het geheel te
wer aan de oppervlakte en durven vaak
nauwelyks ernst toonen, ook al leeft die
in ons, omdat we vreezen uit den toon te
vallen. Dat beteekent, dat de frivoliteit, de
frivole oppervlakkigheid de boventoon voert
*n ons maatschappelijk leven. En dat ze dat
doet en doen kan, bewyst, dat wy allen, wy
in meerderheid althans deze frivoliteit de
hoogste en beste levensuiting vinden. Dat
in de eerste plaats moet anders worden.
En dat kan alleen anders worden doordat
we een nieuwen grondslag zoeken voor ons
wnerlyk en ook voor ons uiterlijk leven.
Vandaar uit moet de verandering, de ver
nieuwing komen. Geestelyke herbewapening
gint van binnen uit en kan zich dan van
innen uit naar buiten openbaren in nieuwe
«iterlyke doelstellingen, in nieuwe comité’s
«n nieuwe stichtingen. Wanneer we gaan
onken, dat we er met oprichting of deel-
nanie aan nieuwe comité’s ter bestrijding
van de werkloosheid of met welk prachtig
oei er al zyn, dan loopt de geestelyke be-
wapening op niets uit, dan is de oproep van
onze Koningin vergeefs geweest.
Het is goed, dat we ons daarvan, nu al-
«vwege de drang om aan den oproep der
°ningin gevolg te geven zich baan breekt,
men wil toonen dien oproep verstaan te
e door het vormen van nieuwe licha-
^eri ter behartiging van het een of ander
del^v^*8 maat8chaPPelÜk doel, zeer dui-
e tfk rekenschap geven. Doen we dat niet,
dreigt deze zoo mooi bedoelde bewe-
doo<i loopen in het bedriegeltfk zand
er liefdadigheid en maatschappelijkheid.
®n we toch duidelijk het woord verstaan.
lo Ned. Herv Kerk.
I aan de Rotte Pla»*»
ld met do alwezigM»
k.
..-j
