Maandag
Miele
GELD
DE KLERK un;
Drie Prachtboeken
IQ£? eet
Zl *°"en
Wat ongezellig!
Uw Bizondere Aandacht
OOK IN BORDUUR
Mej. t. d. Heuvel
goudsche COURANT
Vrijdag 10 Maart 1939
Tweede blad
Huiduitslag, Jeuk,
Eczeem
VERKIEZING
AANVANG DER 38e WETTIGE PREMIE
TREKKING DER
N.V. „H.A.C.O."
De uitslagen der trekking zullen regel'
matig in DIT BLAD verschijnen.
MAGGI5 JULIENNE-SOEP
m
Koopt een
die electrisch wascht én wringt.
Miele electrische
waschmachines nu ver
krijgbaar vanaf f. 6,15
per maand, of met draai
baren krachtwringer
vanaf f.7,70 per maand.
Verkrijgbaar in alle
eerste klas zaken.
°l OW f, 3.x.«b»"k >^1
165.-
ROTTERDAM
Maar hij is vO)
moe
Niets gaat boven het genieten van
GOEDE BOEKEN
W L. Boldingh-Goemans, DE MOEDER
Basil Mathews, HET LEVEN VAN DEN KONING
Dr. M. J. Langeveld, WEGEN TOT GOD
FRANCIS BARNETT
TWEE CADEAU GEGEVEN.
MECHANICA - Te'efoon 3378 - Westhaven 30
Schortjes hebben wij nu die aardige bloempatronen
KLAVER 4, DE LELIE,
De eigenlijke bestaansbron van ons volk.
Het Engelsche Koningspaar bezoekt Canada.
Waar is mijn vrouw
door RALPH URBAN.
Krabben verergert de
kwaal en mankt IJ on
toonbaar. Bestrijdt de
oorzaak van uw on
dragelijke last en fol-
lijkc jeuk bedaren.
D.Dto dringt diep in
de poriën door en
doodt de ziektekie
men. zoodat ile huid
zich kan heratellen.
Flacons k 76 ct.. f. 1.60
en f. 2.60 bij Apot
hekers en Drogisten.
GENEESMIDDEL
TEGEN HUIDARNDOENINGEN
De VOORZITTER van het HOOFD
STEMBUREAU voor de verkiezing van
,1 qden voor de* Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor Gouda en Omstreken deelt
mede, dat de
(CANDIDAATSTELLING)
van een Lid voor de Afdeeling Grootbedrijf
is vastgesteld op 12 APRIL 1939.
Op dien dag kunnen tusschen 9 en 1G
uur bij dern Secretaris der Kamer Cral}eth-
straat 3 te Gouda, candidaten worden oPg°-
gevén, door indiening van een verklaring,
onderteekend door tenminste 15 kiezers,
die bevoegd zijn deel te nemen aan de vet-
kiezing, waarvoor de candidaatstelling ge
schiedt, en vergezeld van een schriftelijke
mededeeling van den candidaat, dat dete
bereid is een candidatuur te aanvaarden.
Fortnulieren daartoe zijn ter secretarie
der Kamer verkrijgbaar.
De Voorzitter van het Hoofdstembureau.
J. VAN KRANENBURG.
Ambtenaren tot maandinkomen
zonder borg. Wettelijk tarief.
N.V. NATIONALE VOLKSBANK-
GELDSCHIETBANK,
Mauritsweg 3 Rotterdam (C.).
Inlichtingen (postz. v. antw.) en
afwikkeling schriftelijk.
WK woiUur Soep
MAGGIS JULIENNE-SOEP
is een heerlijke, volledige soep.
Bevat het beste wat Hollands
groentetuin ons biedt.
Per tablet voor 2-3 borden 8 cent.
pak k-6 15
,,.-o fiiken. mano
o iken. m»hon'e
«r Tlveiou»
ep,n9 ComP^1 -
HOOGSTRAAT 208
BEIJERLANDSCHELAAN 72-78
Komt dat eens een enkelen keer voor - och, dan is
het niet zoo erg. Maar avond aan avond, dan scheelt
er wat aan. Oververmoeidheid!
Let U maar op - hij voelt zich
niet meer fit, heeft klachten,
moet met rust gelaten worden
en kan niets van de kinderen
velen. Hij wordt humeurig en
ongezellig
Daar is maar één middel tegen.
Sanatogen! Dat is het, waar
zijn verzwakte zenuwen naar
hunkeren. Dat zal zijn ver
bruikte krachten weer aanvul
len en hem over zijn vermoeid
heid heen helpen.
Qeef hem Sanatogen. Een kuur
van een paar weken is ruim
schoots voldoende om weer
een vroolijken, gezelhgen man-
thuis van hem te maken.
In het Engelsche Tijdschrift Th»
Medical Echo'* worden weten
schappelijke proefnemingen be
schreven, waarbij werd aange
toond, dat door Sanatogen den
weerstand tegen vermoeidheid
- het uithoudingsvermogen -
verhoogd werd met 58 pCt.
sanatogen
Li.. *71.I IIl1
Het Zenuwsterkend Voedsel
Het bezit ervan schenkt durende vreugde. De kosten bcJioeVen geen beletsel
te ayn. Izeesl eens met aandacht onderstaande bijzondere aanbieding van
Ken bundel proza en poëzie, waarin de moeJere die „staa* in 't hart yan
al'e dingen", door bjjdragen van de beste auteurs wordt geëerd, 372 b*lz.
en 6 platen, hjjn gebonden. Een boek van ontroerende schoonheid.
In dit boek wordt het leven van een Koning beschreven, die geen aardsche
macht begeerde. Hy, Jezus Christus, leefde en stierf om de menschen to
dienen. Door Ds. J. C. Helders op zeer te loven wyze voor Nederljud
bewerkt. Een rjjk geïllustreerd en fraai gebonden boek van 415 bladz.
Grepen uit de godsdienstgeschiedenis. In dit boek worden de wereld-gods
diensten zóó behandeld dat volwassenen en jongeren er beide door geooetd,
worden. 60 teekeningen, 350 bladz. in mooie band Bovendien een zeer
leerzaam boek voor iedereen. Aanbevolen o.a. door Prof. -DiT W. J. Aal-
ders, Prof. Dr. G. van der Leeuw, Dr. C. J. A. Fetter.
I LT(.E\ EftU PLOEGSMA te ZEIST biedt U deze drie pracht-
banden in één pakket franco thuis aan voor slechts f 8.70
(De ooispronkelyke prijs was 13.50).
I)e Boekhandel levert het pakket af voor denzelfden prijs. Stelt U de be
stelling niet uit, want de voorraad is niet groot.
vragen wij voor de
onder de 60 K.G. Er worden er
Vraagt inlichtingen, prijs en condities bij:
WAT DOET GE LIEVER? Duur «onen in
huurhuis en Uw leven lang huur betalen" ui
goedkoop wonen in e«n eigen huie en toen
20 jaar of korter het huis geheel afbe^7°'
Hooge hypotheekrente betalen of het rentebe<ir»l
gebruiken om Uw schuld af te lopsen?
N.V. BOUWKAS „ROHYP" - AMSTERDAM.
Ministerieel goedgekeurd. Bankier: De Twen'wc
Bank N.V., Utrecht. Vraagt inlichtingen by den
Hoofdvertegenwoordiger: JOHAN DESSIN
GOUDA - WESTHAVEN 45.
BURG. MARTENSSINGEL 131. HOOGSTRAA1
De helft der bevolking leeft van den landbouw.
Granen invoeren of zelf produceeren?
door
Dr. H. MOLHUYSEN.
In de laatste algemeene vergadering van
het Koninklijk. Nederlandsch Landbouwco-
mlté, heeft dr. Oortwijn Botjes de aan
dacht gevestigd op de eigenlijke bestaand-
bronnen van ons volk.
,,Een volk", aldus de heer O. B., „kan be
staan van landbouw, van scheepsbouw, van
miïnbouw, metaalindustrie en sommige an
dere takken van nijverheid. Dit zijn de pri
maire bronnen van welvaart. „Geen volk",
zóo ging hij voort, „kan echter bestaan van
het bouwen van huizen, het maken en rei
nigen van kleeren, het bakken van brood
en banket, het fabriceeren van gas en elec-
trischen stroom. Dergelijke takken van be
drijf zijn de secundaire bronnen van wel
vaart."
Nog verder gaat de heer J. Smid in het
Januari-nummer van het Nederlandscae
Volk op deze kwestie in. Deze neemt het
standpunt in, dat de landbouw (inclusief
de visschery) de primaire bestaansbron der
geheele menschheid vormt. Alle andere be
staansbronnen acht hy secundair, omdat zij
staan of vallen met den landbouw. Voor-
Nederland is de toestand z.i. zóó, dat om
streeks de helft der bevolking van den
landbouw leeft. De andere helft leeft van
den buitenlandschen landbouw door middel
van vnze exportindustrie, onze aan het
buitenland bewezen scheepvaart- en han
delsdiensten en onze buitenlandsche, vooral
koloniale beleggingen.
Onze landbouw vormt de primaire be
staansbron van de eene helft van ons volk.
Onze exportindustrie, onze aan het buiten
land bewezen scheepvaart-, handelb- en
kapitaaldieneten vormen de primaire be
staansbron van de andere helft van ons
volk. Alle andere belangrijke bestaans-
bronnen zijn secundair en vervallen met de
ineenstorting der genoemde primaire be-
staansbronnen.
Nu is er echter een groot verschil tus
schen den landbouw en andere primaire
bestaansbronnen. De exploitatie van onzen
bodem is een primaire bestaansbron van
de eerste orde, aangezien het buitenland
ons daarvan niet kan berooven. Wil men
onze bodemproducten niet koopen, dan
kunnen wy den bodem exploiteeren voor
eigen behoefte, zooals wij in de oorlogsja
ren deden. Opgemerkt worde hierbij, dat
het los van den bodem staande nevenbe-
drijf, dat bestaat in het omzetten van bui-
tenlandsch voer in te exporteeren dierlijke
producten en waarvan de beteeken ig met
politieke bedoelingen zeer wordt over
schat, op één lijn is te stellen met de ex
portindustrie.
De exportindustrie, alsmede het verrich
ten voor het buitenland van scheepvaart-,
handels- en kapitaaldiensten, vormen pri
maire bestaansbronnen van de tweede or
de, aangezien wij daarvan alleen kunnen
leven voor zoover het buitenland van onze
producten en diensten wil gebruik maken.
Daardoor is bet op deze primaire bestaans
bronnen steunend deel vair onze welvaart
zoo kwetsbaar. Dit laatste is, zooals dé
heer Smid zegt, te vergelijken met een huis,
dat rust op pajen, die staa» op een anders
groqd, zoodat het ineenstort als het bui
tenland deze palen wegneemt. De oorlogs
jaren hebben ona dit kunnen leeren.
En voor zoover wij van oorlog in de toe
komst mogen verschoond blijven, dreigt er
een ander gevaar. Dit is gelegen in de
structuurverandering* van de wereld, die
een eind maakt aan een toestand, zooaïs
die zich in de laatste eeuw heeft ontwik
keld, n.1. "dat West-Europa en inzonderheid
Nederland een groot-deel van hun land-
bouwfundament in het buitenland hebben
liggen.
John Maynard Keynes heeft er in zijn
kort na den wereldoorlog verschenen boek
over de economische gevolgen van den oor
log op gewezen, dat in de tweede helft der 1
19e eeuw zich in West-Europa een zeer bij- I
zondere toestand heeft ontwikkeld, onge-
evenaard in de geschiedenis. Deze abnor- J
male toestand bestaat hierin, dat het te
dicht bevolkte West-Europa een deel van
zijn bestaan moet ontleenen aan het njj-
len van zijn arbeid tegen de landbouwpro-
ducten van andere deelen der wereld. Deze
abnormale toestand nu wordt al te zeer als
een normale beschouwd en de huidige on
derbreking van dien toestand als een ab
normale. Men zou zich daarin echter wel
eens leeltfk kunnen vergissen. Om die ver
gissing in te zien, is men echter al te zeer
den kijk op een normale maatschappij
structuur kwijt geraakt.
De heer Smid wijst er op, dat velen zich
blind staren op onze primaire bestaans
bronnen van de tweede orde, n.l. de-export
industrie en het verrichten voor het bui
tenland van scheepvaart-, handels- en ka
pitaaldiensten en die daaraan willen op
offeren de primaire bestaansbron van de
eerste orde, n.l. den landbouw en den stede
lijken en industrieelen bovenbouw, welke
daarop rust. En h(j vervolgt: „Nog erger
echter maken zij het, die uitbreiding van
onze bodemexploitatie voor de behoeften-
bevrediging van eigen volk willen tegen
gaan met het oog op hetgeen handel en
scheepvaart verdienen aan den invoer van
landbouwproducten, speciaal van granen.
Scheepvaart- en handeladiensten, ver
richt ten behoeve van eigen volk, vormen
echter in het geheel geen primaire, doch
slechts een secundaire bestaansbron. En
aan deze secundaire bestaansbron wil men
onze belangrijkste primaire bestaansbron
ondergeschikt maken."
In dit verband wijst de heer Smid op een
becijfering, afkomstig van den heer H. D.
Louwes. Deze berekende, dat op ingevoerd
graan mfet een Nederlandsch schip aange
voerd, in één onzer havens overgeslagen
en naar het buitenland vervoerd, door han-
I del en scheepvaart 0.55 per 100 k.g. wordt
verdiend.Als wij 2500 k.g. graan van het
J buitenland koopen ad 3.— per 100 k.g.
dan moeten wij daarvoor betalen f 75.—.
Door handel en scheepvaart wordt daaraan
verdiend 25 x 0.55 is 18.75. Trekt men
1 deze bate af van het nadeelig saldo van
75.—, dan blijft er toch nog een nationaal
verlies van 61.25. Dit nationaal verlies
wordt voorkomen, indien wij dit graan hier
!te lande laten verbouwen door personen,
die anders werkloos zouden zijn.
Blijkens het courantenverslag van zijn
voor de afd. Rotterdam van de Liberale
1 Staatsparty gehouden rede,"acht prof. mr.
I A. N. Molenaar de zienswijze van den heer
j J. Smid economisch onhoudbaar. Prof. Mo
lenaar is van oordeel, dat de economische
wetenschap aantoont, dat van geen der vier
takken van volksvlijt landbouw, handel,
scheepvaart en industrie gezegd kan
worden, d*t aan den een boven den ander
een primaire plaats moet worden gegeven
De meeste landbouwproducten- "zyn eerst
voor menschelyk gebruik geschikt, aldus
prof. Molenaar, wanneer zy een industriee-
le bewerking hebben ondergaan; men kan
ze zonder vervoermiddelen niet eens op de
meest schamele tafel krygen. Voorts -vees
prof. Molenaar er op, „dat# de landbouw
nimmer het huTdige stadium van ontwikke
ling zou hebben kunnen bereikt, indien de
industrie niet te hulp was gekomen."
Wy willen by" het betoog van prof. Mo
lenaar eenige kantteekeningen maken en
opmerken, dat er inderdaad *en zeer groot
aantal kooplieden, handelaren, agenten,
enz. is, die den in- en verkoop van land
bouwproducten en landbouwproducticnud-
delen in ons eigen land bewerkstelligen,
hetgeen door de verdeeling van de bevol
king over een groot aantal provinciesteden
in de hand wordt gewerkt.
Nederland leent zich voor zyn cultuur
grond by uitstek voor het bedrijven van oe
veehouderij en voor den verbouw van aard
appelen, peulvruchten, groenten, bloembol
len, en nog vele andere producten. Daar
door vormt onze bodem een natuurlijke be
staansbron voor onze bevolking. Onze in
dustrie, die in Nederland is gevestigd,
moet met uitzondering van een kleine hoe
veelheid steenkolen, de noodige grond- en
hulpstoffen van elders invoeren, omdat
deze in ons land niet worden voortgebracht,
met uitzondering van die industrieën, wel
ke in nauw verband met den landbouw wer
ken, zooals de'zuivel-, suiker-,, aardappel
meel- en stroocartonfabrieken.
Prof. Molenaar heeft gelijk als hy zegt,
dat men, „de meeste landbouwproducten
zonder vervoermiddelen niet eens op de
meest schamele tafel kan krijgen".
Al die producten moeten worden ver
voerd door de spoorwegen, de scheepvaart,
de autovrachtwagens. Tal van handelaren,
inkoopers, expediteurs, exporteurs, winke
liers, handelsagenten en verschillend perso
neel zijn noodig om eenerzyds die produc
ten te verzamelen en in de consumptie te
brengen en om anderzijds al hetgeen do
land- en tuinbouw voor hun bedrijf noodig
hebben uit het buitenland naar ons land en
naar het bedryf te brengen, met daarnaast
een goed georganiseerden geldhandel om
de geldelijke transacties te bemiddelen
Gaat het den boer goed, dan gaat het het
geheele land goed, is een aloud bekend ge
zegd. Wanneer de pryzen van de landbouw
producten behoorlijk loonend «ja, dan zal
ook de industrie et* wèl by varen. Het is
dus zaak om den landbouw als primaire
bestaansbron zooveel mogelyk te bevorde
ren, omdat anders de vooruitgang van He
industrie, die op de landbouwvoortbrenging
rust en zich niet kan ontwikkelen boven de
grens, door den landbouw gesteld, zou wor
den tegengehouden.
De geheele geschiedenis door is telken
male bewezen, dat de welvaart van een volk
ton nauwste verband houdt niet die van
den landbouwenden stand. Slechte tijden
voor den boer, doen hun invloed in sterke
mate op den handels- en nijéerheidsstand,
op het geheele economische leven gevoe
len, zooals we in den tijd, dien wy thans
beleven, iederen dag kunnen waarnemen.
Onder al de groote wereldproblemen, die
op een oplossing wachten, is de be'angry k-
iite hei vinden van een uitweg uit de im
passe voor den landbouw, omdat de vrede
en de rust in Epropa vooral worden ge-
sèhraugd door de landbouwende bevolking
van ons continent, sterker dan door welk
internationaal verdrag ook.
Wy hebben gemeend aan bovenstaande
beschouwing een plaats te moeten ruimen
ter voorlichting van hen, die de voorkeur
geven aan het invoeren van landbouwpro
ducten, inzonderheid van granen, böven het
hier te lade produceeren van deze artikelen,
en van hen, die hpt- spoor zijn bijster ge
raakt by de van zooveel zijden geboden
minder juiste voorlichting.
Nadruk verboden
II k 6 F I T 'n Driohook op t'n
f punt (rood. rond, gaen
*0 teekening arin) wü wg-
A g«i: „pos op, gii nadorl
'SV —a Toorrangtwog".
Viorkani op rijn
V '•a PM' (oranje met wit-
t ten rand) vindtU langs
Kleedingzorgen van een vorstin.
Vijftig robes voor een reisje naar Amerika!
koppen hebben,
JJet aanstaande bezoek van het Err^
gelsch koningspaar aan Canada wordt
beschouwd als een zeer belangrijke
gebeurtenis. Zulk een bezoek brengt
echter vele zorgen mede, niet alleen
voor den gastheer, den Amerikaan-
schen staat, doch ook voor de gasten
en vooral voor de koningin. Want hoe
zal de vorstin gekleed moeten gaan,
wanneer zij naar de Vereenigde Sta
ten afreist en wat zal zij fnoeten dra
gen bjj de officieele ontvangst al
daar? De koningin moet haar land
vertegenwoordigen, zij moet de mode
van haar land brengen in elk ge-
val de mode van het seizoen. Geen
wonder, dat de meest vermaarde
Amerikaansche „mode spionnen"
naar Londen zijn gezonden om een
blik te werpen achter de coulissen,
waar men druk in de weer is met de
vorstelijke voorbereidingen op mode
gebied. Maar in Londen is men op zijn
hoede. Alles dient geheim te blijven!
Men mocht in de Vereenigde Staten
eens de brutaliteit hebben een crea
tie, welke de Engelsche koningin in
Amerika zal dragen, te copieeren!
Shocking zou Engeland dat vinden...
Maar... ondenkbaar als men ziet hoe
Londen de vreemde pottekijkers op
een afstand weet te houden!
Ook als broche te gebruiken.
Het staat vast, dat ook de Keizer
lijke kroon mee naar Canada gaat. In
de kroon van de koningin bevindt zich
de beroemde Kóh-i-noor, die, volgens
een zeer oude overlevering, slechts
door een vrouw mag worden gedra
gen, wil het juweel geen ongeluk aan
brengen. Deze Koh-i-noor, een der
schoonste diamanten ter wereld, is
echter zoodanig in de kroon geplaatst
dat hij er met gemak van worden uit
gehaald en als sierspeld kan dienen.
Natuürlijk gaat een aantal detectives
mee, belast met de bewaking der ko
ninklijke juweelen. Het zijn mannen,
die er niet voor mogen terugschrik
ken hun eigen leven te wagen wan
neer het gaat om het behoud van deze
vorstelijke schatten.
Door het overlijden van haar moe
der, was Koningin Elisabeth kortge
leden nog in rouw, doch op de reis
naar Amerika worden geen rouwklee-
ren meegenomen, wel enkele zwart
witte robes, welke zij ook reeds naar
Parijs meenam.
1000 Pond sterling voor het
geheim!
De jacht naar het geheim van de
coupe der 50 door de vorstin mee te
nemen kleedingstukken overtreft el
ke voorstelling. Een Amerikaansche
agente bood bijvoorbeeld 1000 pand
sterling aan de costumière van d?
vorstin aan, indien zy het geheim
wilde verraden, doch de costumière
had voordien de noodige instructies
gekregen en heeft slechts te zwijgen
Zij gaf de Amerikaansche agente
aan bij een van de leden der Geheime
Hofwacht. Natuurlijk, men vindt in
Engeland, evenmin als elders, geen
wettelijke maatregelen tegen een der
gelijke overtreding, maar wel werd
de Amerikaansche dame te verstaan
gegeven, dat ze beter deed Engeland
te verlaten
Yvanneer men bedenkt, dat de reis
van het koningspaar circa 50 dagen
duurt, kan men zeggen, dat de konin
gin voor iederen dag een andere robe
neelt, maar men dient niet te verge
ten, üat er speciale dagen zijn, waar
op de koningin zich driemaal op één
üag moet verkleeden.
Wij geven hieronder enkele prog-
nosen weer
W ij merkten reeds op, dat de konin
gin enkele wit-zwarte robes zal dra
gen. Verder weet men in Londen te
vertellen, dat blauw in verschillende
schakeenngen zal worden aangewend
terwijl enkele pastelkleuren zullen
dienen voor ontvang- en avondtoilet
ten.
De gewone „dagjaponnen" zullen
waarschijnlijk bloempatronen heb
ben. Bloemen zullen op vrij platge-
bolde hoeden worden gedragen.
De handschoenen zullen gedeelte
lijk lang zijn en by speciale gelegen
heid, zooals bij „gardenparties" tot
aan den elleboog reiken.
In de V. S. alléén als toeristen.
Het zal den buitenstaander mis
schien verwonderen, dat van deze
reis zooveel ophef wordt gemaakt en
vooral dat men aan de kwestie der
kleeding zooveel aandacht schenkt.
Doch men moet hierbij de mentaliteit
van de Amerikaansche zoowel als van
de Canadeesche vrouw in aanmer-
j king nemen. Deze vrouwen volgen op
een slaafsche manier het voorbeeld
j der mannequins, die bij de groote mo-
j dehuizen in dienst zijn.
i Een reden temeer om zich te ver
wonderen over den ophef, dien En-
geland maakt omtrent de kleeding-
kwestie is het feit, dat de vorstelijke
j personen, zoodra zy voet op Ameri-
I kaanschen bodem zetten, als gewone
i toeristen zullen worden beschouwd.
Het vorstenpaar brengt immers geen
staatsbezoek, maar maakt eenvoudig
een „reisje" naar het buitenland.
Maar hoe het ook zyEngeland en
ook Amerika zien met nieuwsgierig-
heid en belangstelling uit naar het
aanstaande bezoek en de Amerikaan
sche modehuizen trachten, ondanks
de zorgvuldige maatregelen van En
gelsche zyde, al reeds een tipje op te
I lichten van den sluier, die over Ko
ningin Elisabeth's garderobe hangt...
Ik moet vanavond Weg, zeide
Frank Besten onder het eten.
Alweer? vroeg Paula, z'n vrouw.
Ze zuchtte even en haar gezicht leek
opeens erg moe.
Alweer, alweer, zei Frank on
geduldig. Ik ga toch niet voor mijn
plezier uit? Het gaat om dat geval
met Rotterdam, je weet wel en dat is
werkelijk belangrijk genoeg. Boven
dien moet jij vanavond toch naar de
Reskers toe. Waarom kyk je dan in
eens zoo zielig? Er is toch niets en
je weet, dat die zaak van groot ge
wicht is.
Ik heb hoofdpijn, antwoordde
2\jn vrouw, Kom je dus ook niet met
het eten thuis?
Nee, maar ik zal probeeren om
11 uur weer thuis te zijn. Eerder ben
Jij toch ook niet terug.
Vergeet je sleutel dan niet mee
te nemen, want Annie heeft een vrijen
«wond. Ze stond op en streek met haar
hand over haar voorhoofd. Ze aarzel
de nog even, alsof ze nog iets wilde
zeggen, maar toen liep ze langzaam
I de kamer uit.
Frank keek haar eenigszins onze
ker na. Als vrouwen in een slecht hu
meur zyn, zeggen ze altijd dat ze
hoofdpijn hebben. Dat is altijd maar
1 een uitvlucht. Nu ja, hy kon er ook
niets aan doen. Die zaak ging nu een-
maal voor. Ze moest niet zoo onrede
lijk zyn. En vooral nu ze toch uit
ging. Ze had dien afspraak met de
Pvesken6, *i een week geleden gemaakt.
Hy rooiae zyn sigaar op, zag toen
tot zijn grooten schrik, dat het al laat
was, sprong toen op en holde weg 't
huis uit. Pas later dacht hij eraan,
dat hy vergeten had zijn vrouw goe
dendag te zeggen. Dat was voor het
eerst in de drie jaar dat ze getrouwd
waren, dat hij zonder te groeten uii
huis was gegaan.
Het zakengesprek verliep vlotter
dan hy verwacht had. Ze werden het
vrij gauw eens en de andere moest
dienzelfden avond nog terug, zoodat
hij niet veel tijd te verliezen had.
Besten bracht hem naar den trein.
Toen hij weer uit het station kwam,
wist hy eigenlijk niet goed wat hy
zou gaan doen. Hy kon Paula afhu-
len by de familie Resker, maar hy
had daar niet veel zin in. Ze zouden
hem dan natuurlijk vragen om nog
een tydje te blijven, het zou weer laat
worden en hy was trouwens heele-
maal niet in een stemming om over
koetjes en kalfjes te praten. Het bes
te was om gewoon naar huis te gaan
en op Paula te wachten. Ze konden
dan samen nog een kop thee of zoo-
Iets drinken. Misschien zelfs oen
flesch wijn. Ze konden het nog bost
gezellig maken, zóó laat zou Paula
toch wel niet thuis komen en hy had
haar den laatsten tijd een beetje ver
waarloosd, omdat het met zyn werk
j zoo ontzettend druk was geweest.
Het huis lag in het stikdonker.
Geen raam was verlicht. Maar ja, na
tuurlijk, Annie was óók uit, dus er
kon ook nergens licht branden. Hij
zou zich dus eerst nog een uurtje in
zyn eentje moeten vermaken. Hij
maakte de deur open en ging naar
binnen. Hy hing zyn hoed en jas op
en liep toen meteen door naar zijn
studeerkamer beneden. De slaapka
mers waren boven, maar hii besloot
om beneden op zijn vrouw re wach
ten.
Hij ging in een van zyn diepe stoe
len zitten, ham een boek en begon te
lezen. Het begon al direct heel span
nend en hij was er al gauw in ver
diept. Toen hy op bladzijde 100 was
gekomen, keek hy eens naar de klok
en liet meteen het boek uit zijn hand
vallen van schrik. Het was bijna één
uur.
Nee, zei hy hardop, terwyl hij
uit zijn stoel opsprong. Nee, dat
wordt toch te gek! Hy liep naar de
telefoon en belde de Reskers op. Na
een heelen tyd hoorde hij de slaperige
stem van zijn vriend aan den anderen
kant.
Waar Paula blijkt? vroeg Res
ker, toen hij eindelijk begrepen had,
wat de andere bedoelde.
Maar man, die is toch heelemaal
niet by ons geweest vanavond!
Frank Besten hing den hoorn weer
op en bekeek nadenkend zijn schoen
punten.- Daarna belde hy alle kennis
teen van zijn vrouw op en haalde die
arme menschen uit hun slaap. Maar
het hielp niets, niemand wist waar
Paula was en niemand had haar ge
zien. Frank begon zenuwachtig door
de kamer heen en weer te loopen. Wat
had dat alles te beteekenen? Waar
was zyn vrouw op dezen tyd nog?
Plotseling bleef hy staan. Hy hoor
de een zacht geluid by de voordeur
en begreep, dat er iemand zachtjes
binnenkwam. Met een paar groote
j stappen was hy by de deur en draai
de het licht aan.
Annie het dienstmeisje, stond met
een beschaamd gezicht voor hem.
Ach, ben jy het! zei Frank. Ik
1 dacht, dat het mijn vrouw was. Ze is
nog niet terug. Hoe laat is ze uitge-
gaan?
j Ik weet het niet, meneer. Ik ben
al om 6 uur uitgegaan. Maar me-
i vrouw is nog nooit zoo lang wegge
bleven, er zal toch niets...
Ik weet het niet, zei Besten be
zorgd. Er is iets niet in orde.
O, wat ontzettend, riep Annie