I
OVERVAL OP TIMOR
Hitier neemt zelf
opperbevel op zich
1
Von Brauchitsch afgetreden
r
idag 22- Decémber 1941 NIEUWSBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Sensationeete onthullingen
Oproep aairde soldaten
ch JflaoH
gang, No .20817
j
ovtr da motieven on voorwendsels voor de Engelsehe Invasie
Uit Berlijn 1wordt gemeld: De Führer heeft met
ingang van 19 dezer het opperbevel van het leger op
zich genomen.
Oproep van Hitier
aan de soldatep.
Met DmtscKland
voor
een vry Nederland.
DIRECTEUR-
GENERjf&L DER
POSTERIJEN.
Ir van der Vegte benoemd
I V
n
OUDSCHE
Bureau: MARKT SI. TELEF. 2741
mtrekenint U4M
Chefredacteur: F. TEETER. Gouda
irnrnddwit Salazar onthult den achtergrond J)
geesch» landdag ia Vrijdag
in een buitengewone zitting
komen. Het Hui» was tot op
i plaat» bezet. In de diploma-
waren de vertegen woo MRgérs
rjaltenlandeche mogendhedellpln-
Voor het paleis waren <H pa-
he organisaties en een duizend-
menigte bijeengestroomd om
i'ftie van den minister-president,
LJoor middel van luidsprekers werd
■onden, te hooren. Toen dr. Sa-
j ie zaal betrad, werd bij begroet
een eindeloos applaus van den
t vin de regeeringsleden en afge-
en.
Jjn rede verklaarde Salazar, dat
fien uiteenzetting wilde geven van
feiten. Woensdagochtend, zoo ver
gde hi), i» een troepenmacht
i het schijnt Australiërs en onder
bevel staande Nedjrlandsch—
strijdkrachten in Dili ge-
op Portugeesch Timor om den
te wenden reden, de kolonie te
_j bescherm ep tegen een voor de
r «taanden Japanschep aanval.'Stil-
passeer ik de campagne
j Salazar die voor eenige weken
i ten zeker deel van de wereldpers
phiezet ten aanzien van Timor en de
.dheid betreffende de Portugee-
koloniale politiek, een campagne,
kiehommelt tusschen geïnteresseerd,
j en belachelijkheid en waarin
4en betreffende niet verleende mo
lles en de schrik voor de Japan-
l „infiltratie", die bestaat uit veer-
i Japansche onderdanen een rol
-den.
|0p 14 November stelde het Foreign
de Portugeesche regeerihg de
i drie vragen:
11 Welke houding neemt Portugal
in In geval van een Japanschen
aanval op Timor?
k Is de Portugeesche regeering be
reid onder deze vooronderstelling
de Britaehe hnlp te aanvaarden?
i Zoo ja, zou het niet gunstig zijn
een plan uit te werken voor eeti
gemeenschappelijke actie?
[Het was onze overtuiging, zoo ging
ar voort, dat een Japansche aan-
it op de Portugeesche bezitting Timor
I onwaarschijnlijk moest worden be-
uwd niet alleen omdat onze vriend
lappelijke betrekkingen met het Ja-
iche rijk dit in den weg stonden,
ut ook, omdat daarvoor geen etrate-
the motieven aanweiig waren. Om
Itralië aan te vallen had Japan
hgeesch Timor niet noodig. In ieder
ten einde alle eventualiteiten te
tomen, en gezien de Engelsehe
ntie, draalde de regeering niet het
*nde antwoörd te geven:
14 De Portugeesche regeering zou
evenals bij welken anderen aan
val ook op gebieden van het moe
derland of van de koloniën door
*elken agressor ook, met de wa
pens ln de hand weerstand bieden
•an een eventueelen Japanschen
aanval op Timor.
I h In haar voornemen om weerstand
te bieden aanvaardt de regeering
riet alleen de Britse he hulp, zij
«•opt ook, dat volgens den tekst
Jer bondgenootschapsverdragen,
"ageland haar bij de verdediging
der kolonie ondersteunt, temeer,
•aar Japan geen reden heeft voor
en aanval op Portugal en in ge
lat een dusdanige aanval onder-
hemen mocht worden, dit slechts
•en gevolg zen knnaea zijn van
*me positie ala „bondgenoot van
Weed of een middel voor een
weren aanval op posities van het
Jritsehe rijk.
P* regeeilng acht een gedachten-
Jhmsllng en de bektudeeriug van
of ander plan van actie gnnatig
December heeft da Britgche
hg met voldoening kennis ge.
i van ons antwoord en medege
noot zij het geval aan de Aus.
:*™e regeering had voorgelegd en
het bericht van de houding
rortugeesche regeerine eveneens
geesche regeering eveneens
ening had vernomen. Het
werd gedaan dat een Portu-
offieier naar Singapore zou
gezonden, ten einde daar te
met Engelsehe en Austfdlische
«iwoordigei3 te beraadslagen
bijzonderheden, waartoe het
'Vel in Oost.Azië moest over-
Bovendien achtte men het
•hg, dat een vertegenwoordi-
«•r -Nederlandsch.Indische regee-
«#u deelnemen aan de beraad-
11", in gevgl *de Portugeesche
g z^ch daarmede accoord ver-
December kreeg de ambassa-
ven Portugal in Londen de vol-
mede te deel en, dat de Portu-
regeering *r geen bezwaar
een officier naar Singapore
om „met de vertegenwoorj
van het Britaehe opperbevel
■ie te bespreken van de veri
van Timor Tn geval van een
lj~.ien aanval op die kolonie".
Lr" "ederlandschrlndischen ver-
diger betrof,
aam. dat een derge.„..
neelnpmen aan onze bespre
ingezien de, tegenwoordige
leek het ona
efijk offi.
alliantie tusschen het Britsche rijk en
de Nederlandsohe instanties in Lon.
den, geen betrekking heeft op Por
tugal. De Portugeesche officier kreeg
echter instructies om zich in verbln.
ding te stellen met den vertegen
woordiger van Nederlandsch Indië en
met hem de eventualiteiten te be.
spreken, die betrekking konden heb
ben op het Nederlandsche deel van
Timor en de daaruit voortvloeiende
gevolgen voor Portugeesch Timor.
Oè o December aprak een verte,
genwoordiger van Nederlandsdh
Indië jegens de Portugeesche regee.
ning over haar besluit zijn erkente
lijkheid uit. Tegelijkertijd vroeg hij
of de Portugeesche regeering bereid
was in geval van een aanval op Por.
tugeesch Timor, de huip te aanvaar
den van Ned.-Indische en Australi.
sche troepen, dië op het Nederland:
sche deel-van het eiland .waren ge
concentreerd. Deze vraag kon niet
terstond beantwoord worden, aange
zien zij-in de eerste plaats vooruit
liep op de onderhandelingen, die zou
den gaan beginnen ift Singapore en
ten tweede omdat men niet wist of de
door de Britsche regeering toegezeg
de hulp ten uitvoer zou worden ge
legd door die dan wel door andere
troepen. De hypothese aannemende,
dat bij een te snellen aanval de be.
sprekingen in Singapore niet meer- tot
stand zouden komen, zouden bespre
kingen met de locale autoriteiten
noodzakelijk zün geworden. Wij had.
den het voornemen deze hulp te aan
vaarden in geval bij een plotselingen
aanval hei verkrijgen van een andere
Engelsehe hulp niet meer mogelijk
ZOIJ rijn geweest. De Engelsehe .re
geering werd in kennis gesteld van
deze sjappen en van de houding der
Portugeesche regeering. De Engel
sehe regeering was niet .-op de hoogte
van'de Ned.-Indische stappen. De En
gelsehe rtgeering had waardeering
voor de houding der Portugeesche re
geering en erkende de mogelijkheid,
dat in geval van - een plotselingen
aanval op Timor, verdere Britsche
strijdkrachten uit Oost-Azië niet zou.
den kunnen worden ontboden. De
Engelsehe regeering bood nu de Por.
uugeesche regeering, gezien haar
lichten als bondgenoot, de hulp aan
■an Ned..Indische en Australische
troepen, die op het Nederiandsche
deel van het eiland Timor waren ge
concentreerd.
Inderdaad heeft het Foreign Of-
fice te Londen op 11* December en ,de
Britsche ambassadeur te Lissabon "op
12 December officieel medegedeeld, dat
de Britsche hulp ter verdediging van
Timor in geval van een plotselingen
aanval verleend zou worden door
Australische en Ned.-Indische troepen,
die zich terstond weer zouden terug
trekken, wanneer zij niet meer noodig
zouden zijn. Er werd derhalve ver
zocht den gouverneur van Timor in
structies te geven om zich tg* verstaan
met de locale autoriteiten en om een
zoodanige hulp te verzoeken dan wel
te aanvaarden zonder tevoren instruc
ties uit Lissabon te moeten- vragen.
Wanneer zich pen plotselinge overval
Mocht voordoen. De regeering zegde
toe terstond in den gewenschten zin
bevelen aan .Timor te geven, maar
aangezien bij de besprekingen te Lon
den een niet geheel duidelijk woord
was gevallen, werd de Portugeesche
ambassadeur aldaar geïnstrueerd geen
twijfel te moeten laten opkomen over
de kwestie, dat eei. samenwerking met
buitenlandsch^troepen alleen in aan
merking zou komen m geval van een
werkeiyken aanval en da-t deze sa
menwerking geen preventief karakter
"kon hebben, zooals men wellicht in
Londen wenschte.
liezen, dat de aanval op Portugeesch
Timor niet slechts zou kunnen geschie
den otn redenen, die Portugal eirja-
pan rechtstreeks betreffen "maar op
grrond van het feit, van ons bond ge-
npotschap met Engeland en-onzer lig-
■ging ten aanzien vaa Australië.
f. Wanneer het beginsel ook ia onze
gebieden van een aanval te verdedi
gen, moet toch rekening gehouden
worden met het belang, dat de verde
diging heeft voor de( belangen van het
Britsche rijk.
Intusschen hebben Australische
vliegtuigen op 9, 11 en 12 December
verscheidene malen gevlogen over Ti-
mor en iit het bijzonder over Dili, een
niet te rechtvaardigen schending van
ons gebied en een duidelijk gevaar
voor de Portugeesche neutraliteit. In
Londen ie het noodige protest inge
diend en uitdrukking gegeven aan de
hoop, dat deze tartende vluchten zou
den ophouden.
Op 15 Dec? in den loop van den avond
werd ten slotte den Portugeeschen
ambassadeur in Londen een nota
overhandigd, waardin de Engelsehe
regeering verklaarde „met het oog
op de oude allianties het Portugee
sche Timor een onmiddellijke hulp aan
te bieden en deze te organiseeren met
behulp van haar Auïtraiischen bond
genoot en Nederlandsch-Indische
strijdkrachten". Wanneer de Portu
geesche regeering dit 'ga.cbod aannam
(zoo werd in de nota gezegd), stelde
de Britsche regeering voor terstond
den gouverneur van Timor uit te noo-
digen de „Engelsehe hulp" «n den aan
gegeven vorm te vragen Desondanks
bleef de uitnoodiging voor een bespre
king te Singapore gehandhaafd.
Den volgei den dag, 16 December
des middags, stelde de Engelsehe
ambassade- - het Portugeesche minis
terie van Buitenlandsche'zaken er van
in kennis, dat „met den Portugeeschen
gouvéneur op Timor voor den volgen
den morgen een bespreking is vastge
steld". Aan den Nederlandseh\n kant
van het eiland naderden echter reeds
troepenformaties de stad Deli, ten ein
de ,eer vijandelijke landing te verhin
deren, waarva-n beweerd werd, .dat zij
op handen was.
De kwestie werd tpen nogmaals
zeer duidelijk besproken, opdat de En
gelsehe ambassadeur er geen twijfel
mei U:
zonder U
over zou kunnen hebben, dat men
buiten de aangegane onderhandelin
gen om ging, want de Engelsehe am
bassadeur ad verw.ezen nmar een an
d-ere hypothese dan die eener agres
sie en de Portugeesch^* regeering had
als uitdrukkelijke .basis der hulpver
leening gevaren of verwachtingen be
schouwd, d door de feiten nog geens
zins bevestigd werden. De instructies
van den gouverneur waren duidelijk
en waren ook niet gewijzigd. De ge
vraagde bespreking echter zouden wij
niet van de hand wijzen In dezen zin
werden bevelen aan Timor gegeven.
Gezien de houding der Portugeesche
re aering kwam de Engelsehe ambas
sadeur er njet toe eeij ontwerp? van
een gemeenschappelijke verklaring
der heide regeeringen over de troepen-
la, ding voor te leggen, De Ned.-
Indische vertegenwoordiger deed den-.
zelfden dag soortgelijke stappen. Dit
zijn paralelien met de bespreking met
den Portugeeschen ambassadeur op
het Foreign Office. Ook daar verwees
men naar de snelle ontwikkeling der
gebeurteniasen naar het ingrijpen der
troepen, naar het ontwerp voor een aan
der men 'een verdrag met de Portu
geesche regeering verstond, dat in
dezen tekst echter onmogelijk was. De
argumenteering van onzen ambassa
deur werd niet afgewezen. Maar de
onderstaatssecretaris gaf uitdrukking
aan de „vrees, dat de actie reeds ten
uitvoer was gelegd". Op 17 December
des ochtends handhaafde de Britsche
ambassadeur in een nieuwe conferen
tie deivorige argumenteering, volgens
welke een samenwerking met de
Australische en Ned.-Indische troe
pen reeds bij een loutere bedreiging
moest geschieden op de wijze, waarop
zij door de Ned. Indische autoriteiten
op Timor werd geïnterpreteerd Deze
discussie kon e< h ter riet worden voort
gezet, aangezien zij een stand van
zalftn vooronderstelde, die voor de
Portugeesche regeering onmogelijk
was: de troepenland-i-ng tegen den wil
wan de regeering op grond van de
veronderstelling van gevaren, die niet
bewezen waren en zich ook niet aftée-
kenden.
Op hetzelfde oogenblik, waarop de
Bptsche ambassadeur in Lissabon nog
trachtte de Portugeesche regeering te
overreden haar toestemming te geven
tot een optreden van vreemde troepen,
niet alleen in geval van een aanval op
de Portugeesche souvereniteit, maar
ook in geval van een slechts vermoede
bedreiging, werden reeds in Timor de
aangekondigde „beschermingstroepen"
ontscheept. Het onderhoud, dat men
voos dezen ochtend met den gouver
neur had aangevraagd, was niet be
stemd voor onderhandelingen, maar
had alleen ten doel hem uit te noo-
digen de landing "te Veroorloven. De
gouvern», hield zich aan zijn instruc
ties en weigerde toestemming te geven
tot de landing, waaraan hij echter met
de bescheiden strijdkrachten en gezien
deze ovenrompelende ontwikkeling
geen weerstand kon bieden. nF
Dit zijn de laatste officieele berich
ten van Timor. De gouverneur heeft
zijn bevelen ten uitvoer gelogd en
Toen Ldfiden er van in kennis werd
gesteld, dat de Portugeesche regeering
instructies aan Timor had gegeven,
werd den Portugeeschen ambassadeur
medegedeeld, dat eveneens bevei was
gezonden aan het commando der
Australische troepen om zich in ver
binding te stellen met den gouverneur
van Timor. De instructies, die op 12
December aan Timor wanen gegeven,
wezen desi gouverneur er op dat hij
zich moest wenden tot den gouver
neur van Ned.-Indië om de hulpver-
leerring dek Australische en Ned.-In-
dische troepen te bespreken. De gou
verneur gaf bevel zich strikt te hou
den aan de volgende beginselen:
a. De voorgenomenhulp is die.
jvelke de Britsch^ regeering ons krach
tens de borodgeneotschapsverdragen
moet verleenen en die deze regeeriflg
verleent door middel van Australische
en Ned.-I*dische troepen onder En-
gelsch opperbevel
b. De aan te nemen hypothese is
alleen <fe Japansche aanval op Timor.
De overeenkomst kan niet worden uit
gevoerd zoo lang het slechts gaat otn
meer of minder gemoveerde bedrei
gingen en bezorgdhede i,
c. De samenwerking berust niet op
wederkeerigheid, uitgezonderd het ge
val, dat wij door een Japanschen aan
val op, oris territorium reeds onze neu
traliteit hebben verloren
d. De hulptroepen trekken zich ter
stond weer terug, wanneer hun aan
wezigheid niet meer noodzakelijk is
e. Men mag niet uit het oog ver-
In dit verband wordt het volgende
communique gepubliceerd:
Toen de Führer 4 Februari 1938 het
hevel over de geheele weermacht zelf
op zich nam geschiedde dit uit voor
zorg jegens het reeds destijds dreigen
de militaire conflict waarbij het om
de vrijheid van het Duitsche volk,, zou
gaan. De staatsraison eischte gebie
dend concentratie van alle krachten
in één hand. -Slechts zoo kon de voor
bereiding tot suceesvollen tegenstand
slagen, waarbij men wist, dat dit nog
vnel meer dan fa den wereldoorlog
van 19l4'18, die het Duitsche 'vojk
door dezelfde tegenstanders was op
gedrongen, zou lelden tot een „totalen
oorlog". Toen de staatsman Adotf Hit-
Ier besloot zijn eigen veldheer te zijn,
sprak bovendien nog het bewustzijn
van zijn innerlijke roeping en de hem
eigen bereidheid tot aanvaarding van
verantwoordelijkheid mee.
Het vtrloep van dezen oorlog heeft
de juistheid van deze opvatting meer
en meer bevestigd. In vele opzichten
drong z|j evenwel eerst door, toen bij
den veldtocht In bet Oosten de oorlog
afmetingen aannam, die alle vorige
voorstellingen te boven giggen. De
uitgestrektheid van het oorlogstoo-
neel, de nanwe verbondenheid van de
operatieve oorlogvoering te land met-
de politieke en oorlogaeconomlsche
doeleinden benevens de numerieke
omvang van het leger in verhouding
tot de andere deeten der weermacht
noopten den Führer de operaties - en
de bewapening van het leger volgens
zijn intuïtie ten krachtigste je influen
ceren en zich alle essentieéle beslui
ten op dit. gebied persoonlijk voor te
behonden.
De Führer heeft derhalve als con
sequente voortzetting van zijn besluit
van 4 Februari 1938 19 DecemBer 19«
besloten met volle waardeering voor
de verdiensten van den thans afgetre
den opperbevelhebber van het leger,
generaal-veldmaarsehalk von Brau
chitsch. deleiding van de geheele
weermacht met het opperbevel van
het leger fn zijn hand te vereenigen.
Ter gelegenheid van het feit, dat
de Führer het opperbevel van het
leger op zich heeft genoihen, heeft hij
den volgenden oproep aan de soldaten
van leger en Waffen S.S, uitgevaar*
diid' X
So.daten van leger en Waffen S.S.,
de strijd Voor de vrijheid van ons volk,
ter beveiliging van zijn bestaansvoor
waarden voor de toekomst, ter afwen
ding van de mogefykheid, om ons om
de 20 of„25 jaar onder "een nieuw
voorwendsel maar in den diepsten
grond steeds als gevolg van dezelfde
Joodsch-kapitalistlsche belangen
den oorlog aan te doen, -«ajjert zijn
hoogte- en keerpunt.
Aan het Duitsche rijk en Italië, be
nevens aan de reeds met ons verbon
den staten is het geluk ten deel ge
vallen in Japan een wereldmogend-
heid als nieuwen vriend en strijdmak
ker te hebben gekregen.-Dit land zou
in denzelfden vorm en onder dezelfde
voorwendsels geworgd worden als wij
zelf. Met de bliksemsnelle vernieti
ging van de Amerikaanscbe Pacific-
vloot en van de Britsche strijdkrach
ten te Singapore, de bezetting van
talrijke Engelsch-Amerikaansche steun
punten in Oost-Azië door de Japan
sche weermacht, treedt deze oorlog nu
in een nieuw, vóór ohs gunstig sta
dium.
Daardoor Staan wij echter thans ook
voor beslissingen van wereldomvat
tende beteekenis. De legers in het
Oosten moeten fla hun onverganke
lijke en in de .wereldgeschiedenis
weergaloozeoverwinningen op den
gevaarlijksten vijand van aHe tijden
thans als gevolg van het plotseling in
vallen van den winter van de bewe
ging in een steflingfront worden#ver-
gebracht. Hun taak is het tot het aan
breken van het voorjaar juist zoo fa
natiek en taai datgene vast te hou
den en te verdedigen, wat zij tot dus
ver met onmetelijken heldenmoed en
onder zware offers hebben veroverd
Van het nieuwe Oostelijk front wordt
■daarbij niet anders verwacht dan wat
de Duitsche soldaten destijds, vijfen
twintig jaar geleden, reeds hebben
volbracht ia vier Russische oorlogs
winters. Iedere Duitsche soldaat moet
daarbij het voorüeeld voor onze trou
we bondgenooten zijn.
Bovendien echter worden, evenals
in den afgeloopen winter, pieuwe for
maties opgesteld en vooral nieuwe,
betere wapens uitgereikt. De be
scherming van dit front aan de Weste
lijke zijde wordt van Kirkenes tot
aan de Spaansche grens versterkt. De
moeilijkheden der organisatie van de
verbindingen aan dit front, die thans
eep geheel werelddeel omvatten en
tot Noord-Afrika reikep, zijn te over
winnen. Ook dit zal gelukken. De toe
bereidselen voor de onmiddellijke her
vatting van den offensieven strijd in
het voorjaar tot de definitieve ver
nietiging van den tegenstander in het
Oostqi moeten onverwijld worden
getroffen. De inleiding tot beslissen
de oorlogsmaatregelen vaa anderen
aardas aanstaande.
Deze1-taak eischt, dat weermacht en
vaderland worden aangezet tot de
grootste prestatie en .gebracht wor
den tot gemeenschappelijke activi
teit. De voornaamste drager van den
strijd ger weermacht nu is het* leger.
Derhalve heb ik onder deze omstan
digheden t^miaag besloten als opper
ste bevelhebber der Duitschê weer
macht de leiding van het leger zelf'
op mij te nemén.
Soldaten, ik ken den oorlog reatfs
uit de vier jaar van de gewejdige
worsteling in het Westen van 1914 tot
1918. Ik heb de verschrikking van
bijna alle groote materiaalslagen als
eenvoudig soldaat zelf meebeleefd
Tweemaal ben ik gewond en dreigde
tenslotte blind te worden. Wat u ook
kwelt, belast en betjauwt, is 'mij der
halve nieft vreemd. Maar, ik heb na
vier jaar oorlog geen seconde getwij
feld aan de wederopheffing van mijn
volk en het met mijn fanatieken wil
als eenvoudig Duitsch soldaat klaar
gespeeld de geheele Duitsche natie na
meer dan vijftien jaar werk weer aan
een/te sluiten en van het doodvonnis
van Versailles te bevrijden.
Mijn soldaten, gij zult derhalve be
grijpen, dat mijn hart u geheel toebe
hoort, dat mijn wil en mijn werk
standvastig de grootheid van mijn en
uw volk dienen, dat mijn verstand en
mijn besluitvaardigheid slecht» de ver
nietiging van den tegenstander kent,
d. w. z. de victorieuze beëindiging van
dezen oorlog.
Mijn soldaten van leger en Waffen-
S.S., wit ik voor u kan doen ten aan
zien van de behartiging van uw be
langen en ten aanzien van de aanvoe
ring, zal geschieden.
Wat gij voor mij kunt en guit doen
dat wéét ik: mij trouw en gehoorzaam
volgen (tot de definitieve redding van
het rijk en daarmee van ons Duitsche
vojk. De Heer nu zal de overwinning
niet weigeren aan Zijn dapperste sol
daten.
Hoofdkwartier van den Führer,
19 December 1941.
Zon op 9.49, onder 17.29.
Maan onder op 12.54.
Men is verplicht te- verduis
teren van zonsondergang tot
zonsopkomst.
Lantaarns van voerluiden
moeten een hali urn na ^ons-
onderpand ontstoken worden
Lmoeti
ondei
»sv
h 1U
telegrafisch protest ingediend bij den
Australischen minister president en
den gouverneur generaal van Ned.
Indië. In de kolonie heerscht rust. De
gelande troepen zelf hadden, naar het
schijnt, de onjuiste overtuiging, dat
zij optraden met die toestemming van
de Portugeesche regeering en in haar
belang. De regeering trachtte terstond
d feiten op te helderen. De verkla
ringen en jevoelens der Britsche en
Ned. Indische regeeringen jegens da
Portugeesche kunnen helaas niets ver
anderen aan den toestand De aange
legenheid is nog niet ten einde. De
regeering zal het land van de gebeur
tenissen in kennis stellen, wanneer zij
dat noodig acht. Intusschen gaat zij
veder met haar onderzoek en haar
voorbereidingen om het garnizoen
van Timor te versterken, ten einde,
voor zoov t het van ons afhangt, de
rust in dat gebied in stand te houden,
dat thans rechtstreeks is blootgesteld
aan de vérwarringeit van den oorlog.
Ik wilde, zoo besloot Salazar,
slechts de nuchtere reeks van feiten
geven en neb mij er van onthouden
daar ook maar het geringste commen
taar aan toe te voegen. Ik zou echter
nog twee punten willen noemen,
waarvan het eene ons betreft, terwijl
het tweede betrekking heeft op ande
ren. De regeering heeft het zuivere
geweten, dat zij met trouw en ernst,
zelfs met ijver, gehandeld heeft voor
de belangen van anderen, nauwkeurig
kennis dragen ie van de -bondgenoot-
schaplplichter. en de rechten IHer
natie. Terecht verwachtte zij beBan-
cteld te «orden in den vorm, waarin
zij de aangelegenheden, vooral de
onderhandelingen met de Britsche
regeering, heeft behandeld. Wat ons,
kleinen en zwakken volken, niet ver-
oorloofd is, is ook den regeeringen
niet veroorloofd, dje de groote imperia
regeeren. Het is hun niet verooriopfö,
de kalmte te verliezen, die vereiSfïit is*
om 'diensten van' onrecht te onder- -
scheiden. En op grond van het ver-'
trouwen op den moed hunner soldaten
moen zij ook niet een streven met
overijldheid verwisselen. Het eerste**
zou er toe geleid hebben te waken
over het recht van anderen, het
tweede heeft er toe geleid het gebied
van een neutraa' land en bovendien
van een vriend en bondgenoot, onge
motiveerd te-bezetten.
Besluiten van Portugal»
Nationale Vergadering
Nadat minister-presid-ent Salazar
zijn rede in d nationale vergadering
onder stormachtige toejuichingen van
de afgevaardigden beëindigd hat},
gaven verscheidene afgevaardig<kfn
uiting aan hun verontwaardiging over
den oyerva op d« Portugeesceh be
zitting Timor.
Vervolgens heeft de nationale ver
gadering het rolgende letterlijk-weer-
glgeven votum van vertrouwen in de
regeering eenstemmig aangenomen:
„Met het oog op de uiteenzettingen
van den minister-president en minis
ter van Buitenlandsche Zaken oyer de
recente gebeurtenissen op Timor, in
welker verloop ondanks de Portu
geesche neutraliteit en* het volkomen.,
vertrouwen in d« vervulling der in
ternationale verplichtingen, or,ze
souvereine rechten werden miskend,
besluit de nationale vergadering, ter
wijl rij op rustige wijze het gevoel en
de wenschen der natie tot uiting
brengt, het Volgende:
a. Zij betuigt onvoorwaardelijk
haar instemming met de buitenland-'
sche politiek der regeering.
b. Zij verklaart de Portugeesche
souvereinsteit over alle nationale ge
bieden voor onaantastbaar en on
wrikbaar.
c. Zij- geeft formeel uiting aan haar
protest tegen den op Timor ge pleeg
den aansleg op de eeuwenoude vreed
zame Portugeesche souvereinifeit.
d. Zij vertrouwt -ten volle op de
regeling .welke de regeering zal
treffen, in een voor de natie eervolle
en waardige behandeling der betrok
ken aangelegenheid io overeenstem
ming met het gevoel voor vaderlands-
liefde van alle Portugeezen.
I Het Rijkscommissariaat- maakt be.
kend:
De secretaris-generaal van het de.
partement van Binnenlandsche Zaken
heeft den directeur-generaa! der Ne.
deriandsche posterijen dr ir M. H.
Damme bij het bereiken van de leef.
tiidugrers met ingang van 31* Decem
ber 1941 eervol ontslag verleend en
op pensioen gesteld! In zijn plaats
heeft de Riikücommissaris voor het
bezet Nedcrlandscbe gehied op
grond van par. -IxVan zijn verordening
no 108/40 vierde verordening he.
treffende Bijzondere bestuursrechte
lijke maatregelen) den >aadadv(-eur
ir W. L. 2 van der Vegte te Oen
Haag met ingang van 1 "Januari 1942/
tot directeur.genera»! -'«r Nederland
sch» posterijen benoemd.
->>*