vicieuze
DIER VERMIST
OF GEVONDEN?
MUZIEKLESSEN
VOOR
DREUMESEN
EN PEUTERS
JAZZTIEK
BIJ O.S.S.
RABO-BEDRIJVENADVISEUR CIJNIE SPEKMAN
"KOESTER MIJN OPGEBOUWDE RELATIES"
pagina 6
Hart van Holland 21 september 2005
[zevenhuizen - moerkaTTTTTI
www.amivedi.nl
Veranderingen
Tendens
Kenmerken
Onbetaalde facturen
Nesselande
Oogstfeest
IIII1V
I li
Dorpsstraat, Ons Dorp
Stichting AMIVEDI, Kosteloze re
gistratie vermiste en gevonden
huisdieren. Hulppost 3B-Hoek-
Zevenhuizen/Moerkapel Ie-Pij-
nacker/Nootdorp.
VERMIST:
Kater, (rossig)rood/witte bef,
borst. Leliestraat,
Zevenhuizen;
GEVONDEN:
Kater, cypers-grijs/ witte kin
nek, hals, borst, poten. Twee
manspolder, Zevenhuizen;
GOED TEHUIS GEZOCHT VOOR:
Cyperse kater gecastreerd van
3 jaar
Cyperse kater gecastreerd van
1 jaar
Rode kater gecastreerd van
2 jaar
ledereen die vragen heeft of
informatie kan geven kan bellen
naar: Stichting Amivedi Hulppost:
3B-Hoek - Pijnacker/Nootdorp -
Zevenhuizen-Moerkapelle,
telefoon 010-5121937 of kijk op
Zevenhuizen - De Zeven Muzen
start dinsdag 27 september de cur
sussen Muziek op Schoot. Acht
muzieklessen voor ouders met een
baby (4-12 maanden), dreumes (12-
24 maanden) of een peuter (2-4
jaar). De lessen vinden plaats in
dorpshuis Swanla aan de Burg
Klinkhamerweg 86.
Tijdens de cursusochtenden kunnen
de baby's, dreumesen en peuters
genieten van samen zingen, dan
sen, bewegen en het spelen met
kleine instrumenten. Ouders heb
ben voor deze cursus geen muzika
le kennis nodig. Van hen wordt ver
wacht dat ze samen met de kinde
ren zingen en spelen. Deelnemers
aan de cursus kunnen de liedjes
mee naar huis nemen zodat de kin
deren ook thuis kunnen zingen.
Voor meer informatie en aanmel
ding: 0180-632829 of email:
v_gestel@hotmail.com.
Zevenhuizen - JAZZTIEK is een les
voor kinderen van groep 1en 2,
waarin dans - en bewegingsvormen
en gymnastiek-elementen worden
aangeboden.
Het eerste gedeelte van de les
bestaat uit het bewegen op muziek
en dansexpressie. De kinderen leren
zich vrij te bewegen op muziek.
Door middel van kleine opdrachtjes
en het luisteren naar de muziek
worden de kinderen gestimuleerd
hun fantasie te gebruiken. Daarbij
wordt het lichaam van het kind uit
gedaagd tot soms vreemde bewe
gingen en is het kind grensverleg
gend bezig en leert zijn lichaam
beter kennen.
Het tweede gedeelte bestaat
meestal uit een klim- en- klauter-
baan. Hier worden toestellen in een
uitdagende maar veilige situatie
neergezet. Het kind wordt op eigen
niveau gestimuleerd zijn motori
sche ontwikkeling te bevorderen en
ook hier grensverleggend bezig te
zijn. Ook hier worden tijdens de
activiteit eenvoudige opdrachtjes
gegeven.
Donderdagmiddag van 15.30 tot
16.30 uur wordt deze les gegeven
in de gymzaal aan de Dorpsstraat.
Voor meer informatie: www.ossbe-
fit.nl
Bart Bakker weet al jaren via zijn pen door te dringen tot iemand zijn leef- en gevoelswereld.
In de wekelijkse rubriek 'Het Voetstuk' zet hij mensen uit de lokale samenleving in de schijnwerpers.
e
entree
van de
plaatselijke
Rabobank
Zevenhuizen-
Moerkapelle is
meer dan repre
sentatief. In een
moderne, fraai inge
richte en rustige omgeving wor
den de klanten en relaties ontvan
gen. Dit geldt ook voor de onder
nemers uit het midden- en klein
bedrijf, waarvan een groot aantal
meteen naar Cijnie Spekman
vraagt. De bedrijvenadviseur, sinds
juni 1977 werkzaam in het filiaal
van de Rabobank in de Dorps
straat, is al enige jaren een vast
aanspreekpunt voor de (kleinere)
ondernemer en vertegenwoordi
gers van stichtingen en verenigin
gen. Sterker nog, ook degenen die
(nog) geen klant zijn, vragen
regelmatig naar Cijnie Spekman
"Natuurlijk is het aardig als men
sen je naam al weten, zonder dat
je hen eerder hebt ontmoet",
lacht Cijnie. "Ik heb kennelijk een
bepaalde naam opgebouwd. Maar
in mijn gesprekken maak ik wel
een duidelijk onderscheid tussen
bancaire aangelegenheden en
andere zaken. Uiteraard blijft alles
vertrouwelijk, maar over het alge
meen staan de zakelijke aspecten
voorop. Het geeft me plezier in
m'n werk dat ik veel contact met
de mensen heb. Ik zie dat als een
meerwaarde en koester dan ook
deze opgebouwde relaties."
Cijnie Spekman heeft de plaatse
lijke Rabobank in de loop der
jaren zien veranderen. Zowel het
pand als bij diverse bankaangele-
genheden. "Vroeger was hier nog
een grote wachthal", vertelt ze.
"Op een marmeren vloer was er
een balie waar je dan achter de
klanten hielp. Hoewel deze perio
de best zijn charme had, is het
voor de uitstraling goed geweest
dat het pand is gemoderniseerd.
Van het interne bankproces heb ik
de omslag van de handmatige
naar de geautomatiseerde syste
men meegemaakt. In eerste
instantie was er sprake van een
geleidelijke omslag van vijftig pro
cent. Daarna ging het snel en
inmiddels verloopt alles via het de
computer. De praktijk leert dat
dankzij de computer veel zaken
nu efficiënter verlopen en dat de
systemen veiliger zijn geworden."
Cijnie, die overigens samen met
Anita de Ruygt de ondernemer
sportefeuille beheert, signaleert
een tendens dat steeds meer men
sen een eigen bedrijf beginnen.
"In veel gevallen gaat het om ex-
werknemers of startende onder
nemers die al in een bepaalde
branche werkzaam zijn", aldus Cij
nie. "Men stort zich dan enthousi
ast het ondernemersavontuur in.
Desondanks wijzen we de starten
de ondernemer er op dat hij of zij
zich goed moet realiseren wat
ondernemerschap allemaal
inhoudt. Er moet tenslotte wel
brood op de plank komen. Het is
daarom belangrijk dat een
accountant of de brancheorgani
satie de helpende hand biedt bij
de opstartfase, waarin het onder
nemersplan centraal dient te
staan. Want zonder een goed
onderbouwde aanpak kom je ner
gens, zeker niet in de huidige eco
nomische tijden."
"Een ondernemer moet aan een
aantal kenmerken voldoen", ver
volgt Cijnie. "Hij moet een helde
re visie hebben, over de juiste
expertise beschikken en sociaal
aangelegd zijn. Of een over zijn
lijk mentaliteit eveneens noodza
kelijk is? Zeker als het gaat om het
werken met een strakke planning
en de discipline om de opdrachten
naar behoren uit te voeren. Maar
zo'n mentaliteit moet hij zeker
niet uitdragen. Zoiets schrikt
opdrachtgevers af en blijft het
vaak een eenmalige opdracht."
Maar hoe moet het dan als factu
ren lang onbetaald blijven? De
laatste cijfers van het MKB laten
zien dat ondernemers gemiddeld
drie tot vier maanden moeten
wachten alvorens hun klanten
betalen. Door deze ontwikkeling
zijn er spanningen in het MKB en
kampen bedrijven met liquiditeits
problemen.
"Bij het innen van facturen is het
raadzaam om je in eerste instantie
niet al te hard op stellen", vindt
Cijnie. "Je moet er tenslotte ook
voor zorgen dat de relatie met de
klant goed blijft. Hoewel het
lastig kan zijn, moet je proberen
om hier zo slim mogelijk in te han
delen."
Ook Cijnie volgt de ontwikkelin
gen over het voortbestaan van de
gemeente Zevenhuizen-Moerka
pelle met interesse. "De plannen
staan al vast", aldus Cijnie. "Daar
ben ik echt van overtuigd. We
worden onderdeel van Rotterdam,
zoals dat nu het geval is met Nes
selande. Als bewoonster van het
Zuideinde zal ik daar weinig
invloed op kunnen uitoefenen.
Zevenhuizen zal een wijk van Rot-1
terdam gaan worden. Ik vrees dat
we daar weinig aan kunnen doen
en dit moeten accepteren."
Cijnie Spekman heeft nog steeds
een prettig gevoel bij de Zeven-
huizense gemeenschap. "Zo'n I
Oogstfeest, waarbij diverse onder
nemers actief zijn betrokken, is
toch fantastisch?", zegt ze. "Hier
door wordt Zevenhuizen jaarlijks
op de regionale kaart gezet. Ik
constateer dat Zevenhuizense
bedrijven ook scoren in het onder
linge gunningcircuit. Doordat men
elkaar in het dorp kent, is men
eerder geneigd om zaken met
elkaar te doen. En als de opdracht
is verstrekt, dan is er ook sprake
van enig prestige. Want in je
eigen dorp, doe je natuurlijk extra
best om een prima stukje werk af
te leveren."
Een dorp heeft ontzettend veel
charmes. Het is intiem, overzich
telijk, dichtbij en persoonlijk. In
deze mondiale tijd is er vooral
ook de menselijke maat. Het is
overzichtelijk en het voelt eigen.
Een stad kenmerkt zich door het
tegenovergestelde, hoewel het
intieme daar ook bestaat maar
dan in de vorm van anonimiteit.
Deze beleving van een dorp
wordt op tweeërlei wijze ervaren.
Zo heb je de autochtone bevol
king en anderzijds wat in de
volksmond 'de buitenlanders'
worden genoemd. Het verschil
tussen deze twee groepen zit
hem vooral in het feit dat de een
het met de paplepel heeft mee
gekregen en dat de andere aan
den lijve heeft ondervonden hoe
het ook anders kan zijn. Vaak zie
je dat de een is gevlucht en de
ander zou willen vluchten. Het
onbekende trekt en het gras lijkt
elders altijd groener. Het is een
spanningsveld wat ergens diep
van binnen meespeelt in de rela
ties die er in een dorp zijn en die
op cruciale momenten onbewust
kunnen meespelen. Men is eigen
lijk allemaal bang het kwijt te
raken, maar vanuit een iets ande
re achtergrond. Deze angst heeft
men gemeenschappelijk en dat
maakt het een kernwaarde van
een dorp.
Ik ben persoonlijk een buitenlan
der, maar dat hoef ik de binnen-
landers niet te vertellen, zij ken
nen hun pappenheimers. Ik ben
opgegroeid in een stad en ik ken
alle voor- en nadelen. Ik vind het
heerlijk om nog eens naar de stad
te gaan, maar ben altijd blij wan
neer ik weer terug kan. Je denkt
daar niet bij na, want het is een
gevoel waar je je niet van bewust
bent. Onze kinderen wonen
inmiddels in de grote stad. Het
kon niet anders, de beschikbaar
heid en de prijs/kwaliteit verhou
ding van de woonruimten was
daar te verleidelijk. De beperkin
gen van een dorp drijft de jeugd
naar elders. Er zijn daar echter
nog zeer weinig faciliteiten en ze
moeten voor hun aankopen naar
een andere plaats. Wat mij daar
bij opvalt, is dat Zevenhuizen bij
hen nog steeds de voorkeur
heeft. In eerste instantie verklaar
je dat heel rationeel naar het feit
dat ze daarmee bekend zijn.
Wanneer je echter wat nauwkeu
riger kijkt dan valt op dat ze nog
even naar Jan gaan voor vleeswa
ren, dat het brood van Geurt het
lekkerste is, dat bij Klaas alles zo
vers is, dat Remco de auto kent,
dat Fransje de fiets effe nakijkt,
dat Cees altijd wel een advies
heeft bij het klussen, dat Nellian
van die mooie boeketten heeft,
dat mijnheer Man precies weet
wat ik lekker vind en dat Peter de
nummers van de kleuren verf uit
zijn hoofd kent. Natuurlijk ver
geet ik mensen te noemen, maar
u begrijpt mijn punt. Daarbij is
het ook nog zo dat de herken
ning en het noemen van hun
naam de relatie bij binnenkomst
al bevestigt. Ik kan u zeggen dit
komt in de stad maar sporadisch
voor. Het is een uiting van de
kernwaarde van een dorp.
De vorm en intensiteit van rela
ties is de voedingsbodem van
coherentie en chemie in een
groep of gemeenschap. Dat heb
ben wij, maar we zijn als de dood
dat we juist dat gaan verliezen.
De oprukkende Randstad met
eerst Nesselande en nu de Zuid-
plas, het vernieuwen van een
dorpskern brengt onze kern
waarden in gevaar, dat voelen
we. Het vraagt aanpassing en
twijfel en die beide brengen ons
eerder in een passieve dan in een
actieve houding. Het is het ont
staan van vicieuze cirkels, waar
van we het doorbreken maar lie
ver uitstellen in de hoop dat het
zich vanzelf oplost. En dat is juist
een misrekening, het wordt eer
der een self-fulfilling prophecy
(waarbij je juist krijgt wat je niet
wilt). Een gezegde is: 'Waar je je
tegen verzet, blijft. Waar je naar
kijkt, verdwijnt.' Dit zou inhou
den dat wanneer we ons verzet
ten, dat alles bij het oude blijft- Er
zit echter juist een verdraaiing in.
Wanneer je je tegen een bedrei
ging verzet
dan blijft hij, maar wanneer je
vanuit je kernwaarden met een
bedreiging omgaat, dan ver
dwijnt hij naar wat, hoe en waar
jij wil. Angst voor verlies, een sel -
fulfilling prophecy en een vicieu
ze cirkel vraagt maar een ding.
DURF. Het vraagt gewoon lemana
die, ondanks de regels en de ro
len, op het cruciale moment M
DE VUIST OP TAFEL SLAAT. Dit
brengt bij de ander waardering
en respect voor kernwaarden.
Arno Lamot (arno@lamot.nl)
