m
Een zonnige oefenrit
HART VAN HOLLAND ZUIDPLAS 15 JUNI 2011
33
Zwarte Piet die geen cadeautjes bij zich had
Gemeente maakt Zuideinde levensgevaarlijk.
M-
Door Elly van Gelderen
De Moord rechtse Elly van Gelderen gaat voor het Hart van Holland op pad
om oude tijden te doen herleven. Elly is als vrijwilliger en interviewer actief
bij de Moordrechtse Historische Vereniging.
Zij is auteur van de boeken "Herinneringen rondom de Hollandse IJssel"
en "Leven en werken rond IJssel en Lek", waarin zij onder andere verhaalt
over de slechte arbeidsomstandigheden van de steenplaatsen en touw-
banen langs de IJssel, over verdwenen beroepen (rietsnijders en zalmvis
sers), verdwenen scheepswerven en andere bedrijven, oorlog, watersnood
enzovoort.
Mevrouw Ada Baas-Rosenboom, geboren 1927, vertelt over:
In een klein huisje aan de Tweede
Tochtweg in Nieuwerkerk ben ik
opgegroeid. Mijn vader was boe-
rendaggelder bij Boer Huib Ver
doold aan de Derde tochtweg.
We moesten een eind lopen naar
de schooi in Zevenhuizen. Mijn
ouders hadden vier kinderen, 's
Winters hebben we veel in de
polder geschaatst. Later kregen
we een oud huisje-aan de Derde
Tochtweg.
Toen ik van school kwam ging ik
bij schoolmeester Dirkzwager in
de huishouding werken en later
bij Reym aan de Parallelweg. Ik
trouwde met Henk Baas die toen
bij de kolenhandelaar (kolenboer
genoemd) Qijs Dekker werkte.
Het bedrijf was gevestigd aan de
Nieuwerkerkse Kerklaan. De vader
van Henk was ook knecht bij een
kolenboer. Het hele jaar door kon
men kolenzegeltjes sparen, dan
was het niet zo'n grote uitgave
in de winter. Henk kwam vrese
lijk zwart thuis, het kolenzwart
zat zelfs in zijn poriën. We had
den in die tijd geen douche, dus
moest hij zich in een teil wassen
met groene zeep. Het was erg
zwaar werk, de zakken met kolen
wogen vijftig kilo. Als hij in de
Rotterdamse bovenhuizen met
die smalle trappen kolen moest
bezorgen, dan nam hij zelfs twee
zakken op zijn rug, dus honderd
kilo. En dan te bedenken dat ze
tegenwoordig van de Arbo nog
twintig kilo mogen dragen.
Kinderen riepen: 'Daar komt
zwarte Piet weer', dan riep hij
terug dat hij geen cadeautjes bij
zich had. Zijn kleren kreeg ik ook
bijna niet schoon gewassen. De
punt van de kolenzak werd over
het hoofd geschoven als de kolen
werden versjouwd. De volle zak
ken moesten vaak op de vreemd
ste plaatsen worden gestort. In
een kolenhok op zolder, onder de
vloer, of buiten.
Als Henk vakantie had, een keer
per jaar, kwam zijn baas vragen
of hij niet kwam werken, want
dan had hij hem nodig. Mijn man
deed dit niet. Hij maakte erg lan
ge dagen voor een karig loon. Hij
reed later ook voor Van der Eist
op een oliewagen en soms moest
hij stenen met de hand laden
op de steenplaats in Hitland. Zij
werden dan vaak naar Limburg
gebracht. In die tijd woonden we
De heer en mevrouw Baas.
aan de Parallelweg en later in de
Ju I ia nastraat.
Konijnen
We hadden een gezamenlijke
hobby. Het fokken van konijnen.
We hadden twee rassen: Vlaam
se reuzen en kleine Pooltjes, dat
waren witte konijntjes met rode
ogen.
De Vlaamse reuzen waren erg
groot en in verschillende kleu
ren. Het was erg leuk als zij weer
jongen kregen. Je had er wel veel
werk aan maar dat hadden we er
•voor over.
We gingen vaak naar tentoon
stellingen en sleepten veel prij
zen in de wacht.
De prijzen bestonden meestal uit
wisselbekers of levensmiddelen
pakketten.
Onze drie kinderen deden mee.
En zelf de kleinkinderen houden
nu ook nog konijnen.
We hebben tien kleinkinderen en
vier achterkleinkinderen, waar
van een tweeling van zestien
jaar. Mijn man had nog een hob
by, zelf groenten kweken op de
volkstuin. Deze lag bij het Em-
mahofje vlak langs de spoorlijn.
Zelf ging ik op de zangvereniging
Nieuw leven.
In die tijd ging je niet zo vaak
optreden.
Mijn' man overleed op 75-jarige
leeftijd, dat is nu veertien jaar
geleden. Ik ben toen naar Dian-
thus verhuisd en nu woon ik in
het nieuwe zorgcentrum. Het is
wel wennen, alles is nieuw en
groter. Ook andere buren, nieu
we bewoners en vreemd perso
neel. Maar in de noodgebouwen
waar we eerst zaten was het ook
gezellig, ledereen kende elkaar.
Vaak zitten we met drie vrou
wen, oud bewoners van de Julia-
nastraat, bij elkaar op de kamer,
dat is gezellig.
De gemeente zorgt voor levensgevaarlijke verkeerssituaties aan het Zuid
einde tussen de bebouwde kom van Zevenhuizen en de Middelweg. Stonden
er eerst wekenlang snelheidsborden met maximaal 40 kilometer per uur, zijn
deze ineens vervangen door borden die een maximumsnelheid aangeven van
60 kilometer over dit kleine stukje dijk en waar het Zuideinde overgaat in de
gemeente Rotterdam (Nesselande), is de snelheid 50 kilometer.
Gevaarlijker dan die onduidelijk
heid met veranderende snelheden is
het maken van drie opeenvolgende
wegversmallingen met betonblok
ken, waardoor automobilisten ge
dwongen worden hun rijrichting te
veranderen naar het midden van
de weg. Van beide kanten moet de
automobilist naar het midden en
nog wel op hetzelfde punt. Door het
ontbreken van voorrangsborden is
de verkeerssituatie volstrekt ondui
delijk en daardoor levensgevaarlijk.
Wie er voorrang heeft of moet verle
nen staat niet aan gegeven. Voor au
tomobilisten is het een kwestie van
fatsoen of het recht van de sterk
ste voor wat betreft de voorrang.
Het is slechts wachten op de fron
tale klap tussen deze betonpoortjes.
Nog gevaarlijker is het voor fietsers
en scooterrijders, die de zijkant van
de weg moeten verlaten om de be
tonblokken te passeren. Tegemoet
komend verkeer zal gezien kunnen
worden, maar welke tweewieler
ziet achteropkomend verkeer goed
en bijtijds. Het Zuideinde is dage
lijks de fietsverbinding van vele
scholieren naar Nieuwerkerk of
Rotterdam en de gemeente maakt
deze fietsroute levensgevaarlijk.
Als het de bedoeling is om het Zuid
einde verkeersluw te maken, dan
zou de gemeente kunnen denken
aan eenrichtingsverkeer, 's Ochtends
gedurende de spits Zevenhuizen uit
en in de namiddag tijdens de spits
eenrichtingsverkeer naar Zevenhui
zen toe. Veilig voor fietsers en eerlijk
voor de dorpsbewoners om dorp in
of uit te rijden. Een andere maatre
gel zou kunnen zijn het Zuideinde
tussen Zevenhuizen en Middelweg
voor alle verkeer af te sluiten, be
halve voor bestemmingsverkeer of
aanwonenden. Dus eenzelfde maat
regel zoals die jarenlang van kracht
is geweest op de Wollefoppenweg
bij Oud Verlaat. Daarmee wordt de
dijk veilig voor scholieren, kunnen
bus en aanwonenden probleemloos
over de dijk en wordt er gelijk een
einde gemaakt aan al het sluipver-
keer dat van de nieuwe rotonde via
Zevenhuizen het Zuideinde op gaat
om richting Nesselande te rijden. In
ieder geval dient deze levensgevaar
lijke situatie onmiddellijk ongedaan
te worden gemaakt. Of wacht de ge
meente tot het kalf verdronken is?
H. van Dongen, Zevenhuizen
Gevaarlijke verkeerssituaties op het Zuideinde.
Zuidpias - Ook dit jaar organiseert
de fietscommissie van de Stichting
Zuidpias Helpt een aantal oefenrit-
ten om te wennen in het rijden in
een peloton voor de lange fiets
tochten van de Stichting op 10 s^p
tember. Zondag 12 juni werd onder
prima omstandigheden een rit ge
maakt door de Krimpenerwaard.
Het aantal inschrijvingen voor de
tocht op 10 september is inmiddels
opgelopen tot 31 voor de 150 ki
lometer en pas twee voor de 200
kilometer. Het aantal deelnemers
.oor de 150 kilometer is beperkt
tot 75. Aangeraden wordt om snel
in te schrijven en snel te betalen op
www.zuidplashelpt.nl.
De volgende oefenrit staat ge
pland op zondag 10 juli, ook za
terdag 9 juli is het een mogelijk
om de benodigde kilometers te
maken, dan zonder begeleiding
van een fietser van de organisa
tie. Op beide dagen is de start om
9.00 uur voor het gemeentehuis
in Nieuwerkerk.
