SCH00NH0VENSGHE COURANT.
WEEKBLAD
1870.
N0. 42.
RKT
EER,
fr halve Resch.
stout,
r halve Reach,
ocht), worden
uropa voor
an bevolen.
ZONDAG 17 APRIL
GOUDA,
eenige werk-
len vervoege
ibriek. (588)
L.
I
rs-
eren
)EN,
i, lange en
n Schoren,
ringen om
as jaar gua-
ite prijzen, bjj
Molenmakers
lar reeds 100
ite lengte tot
tal adreaaen
Hoi) -
ÏRN?
van Ohe-
uaten,
K
VOOR DE KRIMPENER-, ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD.
1.
EEN GESCHOKT VERTROUWEN.
BUITENLAND.
41
PRIJS DEZER. COURANT
Voor Schoonhoven per drie maanden 0,60.
Franco per post-- 0,75.
'ER van'
X» E
at de
■ehouflen
1870.
IE KLEUN.
ZENAARS^VAN
nut DER ADVERTtKTlCN
Vau 1 tot 5 regel.J 0,10.
Iedere regel meer 0,10.
Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco.
ng der wormen
6 Cts.
Phiiocotne, sm
adelijk het uit*
rteb tijd eenen
roote flacons
BSOPT.
(600)
gt in te nemen
rking bij bleek-
e hoofdpijn en
T, bekend als
iddel tegen alle
lechte spijs ver-
a 00, J kilo i
zmm, son-
oogenblikkelijk
46 Cts.
verwildert den
Ie tanden. Het
oudt al de dee*
lesch a 90 Cts|
TER, tot be
ticht, in groote
Cta. Ongxwtl
stroop)uit 70
toffen en phos-
rprof. von Lia
ise autoriteiten
del seer aanbe-
kinkhoest en
5U M pliMh MM
sch van 3 Ned.
8. W. N. van NOOTËN te Schoonhoven,
Ui tg eter a
belachelijk zijn, wanneer het niet zoo bedroevend
was. Ouders! past op uwe kinderen, zelfs op uwe
zuigelingen. Morgen gaat gij met uw kleine
bengeltjes wandelen, zij zien iets dat zij «aardig
vindenmaar dat hun niet toebehoort en zij ne
men het in hun onschuldige handjes mede, rast
op, overmorgen zit uw krullebolletje achter de
tralies en na 7 jaar ziet gij een opgeschoten
knaap terug.
Zulke* gevallen treffen het< volk, dat kan het
volk voelen en tasten. Zijn er zulke rechters
denkbaar? Het schijnt zoo. Zoo zijn er dan in
Nederland onbekwame'rechters Het schijnt zoo.
Past op uwe kinderengij ouders! Pas op
uwe rechters, gij regeering! Vraag naar be
kwaamheid en rechtschapenheid, naar die twee
alleen. Betaal ze goed, de mannen, die een
zoo gewichtige taak hebben te vervullen, opdat
knappe inenschen zonder fortuin' naar die eere-
plaatsen kunnen dingen. Breng niet door krui
wagens onbekwamen en iniddelmatigen daar, waar
ze niet •'behooren. Het volk eischt bekwame
rechters.
Ongelukkig het volk, dat het Vertrouwen in
zijn rechters verliest. Wee de regeering die niet
zorgt, dat zij vertrouwen verdienen.
Op den duur wreken zulke toestanden zich
zelf. En hoe? Wie zal het zeggen?
ven
loon.
Jonker Idenberg.
E.v. Santen Kolff.
:h. Houtzager,
[Zadelstraat.
Staart.
Kraijenbrink.
len. (616)
jruikeaanwijtlBg.
Schoonhoven.
Voor ieder mensch wordt het leven ondra
gelijk, zoodra hij zijn betrekkingen, zijn vrien
den, zijn dienstboden, in één woord zijn naaste
omgeving niet meer vertrouwen kan. Onze
huismoeders ervaren dit iederen dag, wanneer
zij als dwarskijksters moeten rondzienof niet
wellicht een langvingerige dienstmeid den voorraad
in keuken, kelder en linnenkast op bijna on
merkbare maar toch zekere wijze vermindert.
Onze ouders ervaren het menigmaalwanneer
hun zoons ver van het vaderlijk huis bezig zijn,
de zuur, verdiende en hun met zooveel vrijgevig
heid geschonken gelden te misbruiken en te ver
kwisten. Onze mannen en vrouwen ervaren het
nu en dan, dikwijls meer dan de buitenwereld
vermoedtwanneer zij de verdenking beginnen
te koesteren, dat de liefde van den echtgenoot
niet meer onverdeeld aan hen alleen behoort,
of dat bij de opvoeding der kinderen hetgeen
de een opbouwt door den ander wordt onder
in ij nd. Levensgeluk is zonder vertrouwen on
denkbaar. 'Wantrouwen in het hart is een slang
aan den boezem.
Hetgeen ip dit opzicht waar is voor iederen
mensch, is het niet minder voor een geheel volk.
Wat geeft één natie om haar onafhankelijkheid,
wanneer zij geen vertrouwen stelt in de wetten
en instellinaenwaaronder zij leven moet) wat
geeft een iraue om die wetten en instellingen
zelf, wanneer zij geen vertrouwen stelt in de per
sonen, die ze toepassen.
Een volledig vértrouwen van het geheele
volk in de regeering en de vertegenwoordiging
is moeilijk te verlangen. Is er ‘een ministerie
aan het roerdan is er bij den parlementairen
regeeringsvorm altijd een minderheid in den
lande, welke de oppositie vormt en verklaart
dat ministerie niet - te vertrouwen. Dat kan
nu eenmaal niet anders, want het spreekt van
zelf dat de minderheid zich' in de praktijk naar
de meerderheid schikken moet. Die oppositie
evenwel heeft, dit kan niemand ontkennen, wan
neer zij het ernstig meent, geen ben ij Jens waardig
leven; angstig ziet zij het nemen van iederen
maatregel te gemoet, angstig wacht zij op de
gevolgen. Ten opzichte der volksvertegenwoor
diging geldt hetzelfde. Alle leden der kamer
zijn niet door alle ingezetenen gewild en de
sterkste partij overwint bij de stembus. De
zwakkere moet zich onderwerpen, maar wan
neer het haar ernst is geweest met haar tegen
stand, dan ziet zij met schrik en beving de
dingen te gemoet, die door zulke kamerleden
zullen worden tot stand gebracht.
Gelukkig nogtans die minderheden, wanneer
zij zich kunnen troosten met de gedachte, dat
èn de' ministers èn de kamerleden, al zijn zij
hare politieke vijanden, toch bekwame en eer
lijke mannen zijn.
Eéne macht echter is ih den staat, op welke
het vertrouwen der natie kan wezen volledig en
algemeende rechterlijke macht. Met haar komt
de burger van den staat dagelijks in aanraking.
De rechter beslist tusschen hem en zijn naaste;
de rechter spreekt de straffen uit, welke de wet
bedreigt tegen de verstoorders der orde, tegen
hen die de rechten hunner medeburgers schen
den; de rechter waakt over de vrijheid, het
leven, den .eigendom, en hij beschermt den
eenvoudigsten man tegenover den machtigsten
koning.
Hoe menigmaal is niet de zetel van den
rechter geweest het toevluchtsoord voor hem,
die van een partijdige regeering geen recht
krijgen kon, hoe menigmaal is niet de balie
de eenige plaats geweest, waar de vrijheid van
spreken bleef gehandhaafd, wanneer zij elders
was ontnomen.
Wanneer het vertrouwen in de rechters weg
valt, raakt de zekerste grondslag voor het volks
geluk aan het wankelen» en toch, wpdat dit
vertrouwen kunne blijven, moeten de rechters
zijn eerlijk en bgkw&am.
Over gemis van het eerste vereischte be
hoeft men zeker in Nederland niet te klagen,
en doet men het over het algemeen ook niet.
Onze rechters hebben een reputatie van onpar
tijdigheid, die zij ten volle verdienen. Zij zijn
eerlijk en gemoedelijk, gelijk het volk zelf.
Maar aan eerlijkheid heeft men op verre na
niet genoeg. Van een eerlijk man, die een stum
per is, heeft men geen kwaad tp wachten, maar
ook geen goed. Doch een eerlijk rechter, die een
stumper is, berokkent kwaad. Eén on schadelijk
persoon is een rechter pooit. Doet hij geen goed,
dan doet hij kwaad; geeft hij geen recht, dan
geeft hij onrecht.
In Nederland heeft men over de bekwaamheid
der rechters niet veel nagedacht. Die heeren
worden door den koning benoemd,die heeren
hebben in de rechten gestudeerddie heeren zit
ten er om recht te spreken en de justitiabelen
gaan naar hunne rechtszalen zónder, gemor. Daar
wordt wel menigmaal een vonnis gewezenwaar
over de. rechtsgeleerden de schouders óphalen,
maar het volk kan dat niet beoordeelen. Beide
partijen kunnen toch geen gelijk krijgen en de
geleerde heeren verschillen ?oo dikwijls.
Doch ziet, daar verspreiden zich eensklaps
schrikbarende geruchtenen die geruchten behel
zen de' waarheid. Een provinciaal gerechtshof
veroordeelt een meisje van 15 jaar ter dqbd, om
dat het kind opgegeven had 22 jaar oud te zijn
en er bij de stukken geen geboorteacte was over
gelegd. De ’zaak wordt bpkend. Dat kind heeft
terecht gestaan voor een hof, dat over haar niet
oordeelen mochtis verwezen tot een straf, die zij
nooit mocht ondergaan, en men heeft verzuimd,
hetgeén de wet voor misdadigers benedenj 16 jaar
voorschrijft, bepaald onderzoek te doen of het
kind met oordeel des onderscheids heeft gehan
deld. Waarom heeft men het overleggen dier ge
boorteacte verzuimd!
En nu kort daarop hoort men iets nog veel
ergers, iets dat ten hemel schreeuwt. Een kind
van 5 jaar wordt’ tot een gevangenisstraf van 7
jaar veroordeeld. Maar mijn God, hebben die
rechters dat kind dan niet gezien? Neen, op de
openbare zitting was het niet verschenen. Maar
weten zij dan niet, wat een 5jarig kind is. Een
oud romeinsch jurist zegt, dat wanneer een kind
beneden 7 jaar iemand schade toebrengt, dat
gelijk staat met het geval dat een> diét hwdoet,
of een pan die van het dak valt. Een kind van
5 jaar aansprakelijk voor een misdrijf! Het zon
In Frankrijk heeft eene wijziging in het
ministerie plaats. Ollivier zal naar alle waar
schijnlijkheid minister blijven.
De werklieden van Creuzot, die zich aan
verzet hebben schuldig gemaakt, zijn allen door
het hof van Autun tot langdurige gevangenis
straffen veroordeeld. Zij zijn van net vonnis
in appel gekomen. Die buitengewone gestreng
heid heeft algemeen een ongunstigen indruk en
bij de werklieden groote verbittering veroorzaakt.
Bij gelegenheid der schipbreuk van de
stoomboot Normandy, onlangs midden in zee
gezonken, had, volgens Victor Hugo’s Rappel,
’t volgend treffend voorval plaats. Aan boord
van dat schip bevond zich een timmerman met
zijne vrouw, die van Londen terugkwamen,
waar zij geweest waren om een abces aan den
arm van den man te laten genezen. Toen de
eenige sloep, die nog tot redding overbleef,
op het punt stond van het zinkende schip te
verlaten, riep de man: vwaeht nog even, wij
zullen meewaarop men hem uit de volle
boot toeroept: //Er is geen plaats meer! Uw
vrouw kan er nog in, laat haar af klimmen!”
De man aarzelt geen oogenblik en zegt: sGa
vrouw!” Maar »Nee nee!” is haar antwoord,
ffik ga niet: als je niet mee kunt, sterven We
samen.” Dat snee nee!” {nenni in ’t gemeen
zame Fransch) zegt Hugois aanbiddelijk I Déze
heldenmoeddie patoispraat treft het hart. Een
zacht nee neeeen glimlach om de lippen
bij den aanblik van den dood! En de arme
vrouw klemde zich vast aan haar man, om
weldra in de diepte te verzinken, terwijl de
sloep zich haastig verwijderde
De' Parijsche correspondent van the New
York World onthaalt zijne lezers op 't volgende
curieuse sensatiebericht, dat op de natuurnjkste
