SCHOONHOVENSCHE COURANT
WEEKBLAD
r. 130.
1871.
DEL
ZONDAG 24DECEMBER.
Ecn Saturnus?
K,
beten.
VOOR DE KRIMPENER-, ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD,
8. W. N. van NOOTEN te Schoonhoven,
Uilgeftn.
BUH'E.XLAM).
Ct.
wat een zijner liefste en schoonste
j flinke
e
r.
n Heer
ten der
stellen
oedrijk
K.
(>308)
PRIJS DEZER COURANT
Voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0.60.
Franco per post0,70.
'ATEN
jvolen
T.
undige^
>UB-
efkerk,
Goude-
PRE-
(2321)
rzocht,
rk enz.,
3, niets
en door
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1 tot 5 regelst 0,50.
Iedere regel meer- 0,10.
Groote letters naar plaatsruimte. In/ending franco.
hulp of
irieven.
<2320)
1RIEK
emeen-
INTZEN
pen bij
rouwen
3 jaren
■n hun
i zegen
ladheid
ien van
i danr-
vruch.
(23i4
■,50.§
,00.
Aijkache
ledigen
lestand-
aakt- de
daaruit
m, op-
5 goede
lemend-
die, bij
noutge-
le Huid
n de
ens liet
(2306)
ben zij er mei aan gedachtdat hunne jongens nieuwe twistappel geworpen
en meisjes wei inogéu saiuenkomen op kinderbalsI meen-C-iappelijk i.._
of op de stads* antiei plaatsenui’bij allerlei andere zou tol allerlei i
gezocnle im ongezochte gelegenheden meer. Daarin schen Engeland
immers ziet men niets geen gevaar, doch dan Rusland
Wat wij aan den tegenwoordigen Minister
van Binneninndachc Z>ken, den heer Thorbecke,
te danken hebben vo»r het Middelbaar Onder
wijs in ons vadeilabdis u
Meermalen hebt «ij int uelioord, hoe de Wet
van 1863, welke dit onderwerp regeltdoor dien
Minister is ontworpen en in praktijk gebracht.
«Al had hij mets meer gedaan dan dat zeide
onlangs een der Kamerleden, «dan reeds zoude
hij zijne nagedachtenis oi.sterfelijk hebben ge
maakt.”
Waar dit zoo is, spreekt het o>k wel van
zelf, dat dezen Minister de voortdurende bloei
van dat ondeiwi;» bij uitstek ter harte moet
gaan. H't middelbaar onderwijs is voor hem
als.••en kind, aan welks toekomst hij zno gaarne
een* groot deel zijner werkzaamheid wij/,It, een
kind vol scho, ne verwachtingen een ki .d welks
jeugdige schreden nog met zorg moeten worden
geleid.
Met bijzondere aandacht gaan dan ook allen,
die in deze zaak belangstellen, de houding na,
welke de hier Tliorbtcke, tegenwoordig in zijn
derde ministerie, in zake dat onderwijs aan
neemt. Iedere beslissing, die van hem uitgaat,
wordt breedvoerig besproken en beoordeeld.
Nu is onder die beslissingen van den laat
sten tijd ééne geweest, welke al bijzonder veel
sensatie het ft gemaaktd' toelating van mei-jes
op de Hoogere Burgerscholen voor jongens, liet
gelieele bind door is deze maatregel goed- of
afgekeurd en het was dan ook Ie voorzien, dat
bij d begrootings-debatlen in de Tweede Kamer
dat juist mét onaangeroerd zoude blijven.
Hetgeeh men verwachtte is geschied.
De heer Jonckbloet voornamelijk heeft zijne
bezwaren tegen dien maatiegel uitvoerig ont
wikkeld. Hij meende dat de Minister door den
gedanen stap het middelbaar onderwijs groote
lijks zoude benadeelen en g> loofde dat de Mi
nister, de vader van dal onderwijs, voor zijn
kind niet meer was gebleven de oude. //Ik zal
nu wel met zeggen/’ zeide de heer Jonckbloet
«dat de Minister de rol van Saturnus vervult
en zijn eigen kind verslindt, maar in ieder
geval geloof ik dat hij van een vader- een
st.efvader is ’geworden.”
De heer Thorbecke een Saturnus!
De oude fabelleer verhaalt dat de God Sa
turnus zijn eigen kinderen verslond.
Van daar dat hij bij de dichters der oude
legenden als de beschermer is besclnjuwd van
den kindermoord. Misschien kent gij de tragedie
van Mtdea. Medea.de ongelukkige vrouw van
Jason, die ter wille van haren hartstocht voer
dien man zelfs har» n vader en haren broeder
vermcoidde, is door dien man verlaten. Met
hare oeide kinderen zwerft zij ron I om den
trouw elooze te zoeken. Z.j vindt liein te Co'-
rinthe, maar hoe? Aan den vooravond van
zijn huwelijk met de dochter des Komugs, de
jeugdige, zachte en rchoone Cieusa. O, Jason
Zigt Int haar Zelf. Haar, Medea heeft hij nood
liefgehad; zij was hem te misdadig, te woest
hij heeft haar alleen gevreesd; thans heeft hij
i
4 11»
vo.jr het eeist erv iren wflt vrouwenliefde belee-
kenl. Dal moet zij houten. Hoe groot haar
hartstocht voor Jason geweest is, haar haat
wordt nog sterker. Alles wraak zucht raapt zij
samen om ze over het hlofd van den echtbre
ker lift te storten. EcrsjT vergiftigt zijCreusi,
en wanneer men haar daarop wil gevangen ne-
zeker allen bekend, i men, wanneer men haar wan hare kin leren wil
brnioven, dan wil zij z Ifs haar moederlijk ge
voel •optifferen aan hare ’wraakzucht, dan wil
zij Jason het schrik kei ij leste leed aan lo m dat
zij verzinnen kan, dan zal zij hare kinderen
(louden. Zij aarzelt. Natuurlijk. Maar d iar
staal het beeld van SiiuAius en bij dat beel 1
pul zij kracht, op het v^et-tuk van dat beeld
dóórsteekt zj hire beide kinderen.
Zulke schrikkelijke denkbeelden heeft de le
gende Sten allen tijde aan den GjI Saturnus
gelieclu.. En nu rijst de gedachte aan dieii-
zellilen hloedigen Saturnus bij een der Kamer
leden op, wanneer hij nagaat de houding van
den heer Thorbecke tegeuBver zijn kind, het
middelbaar o dervvijs. -1*‘
Het was inderdaad nog al erg en het was
dan ook met geheel te verwonderen dat de he r
Thorbicke zich eenigszins gevoelig, eenigszins
geraakt loonde. Hoe! Had hij niet altijd ge
toond voor dat middelbaar onderwijs zijne beste
kmc.itrn over te hebben en had men d.m zoo
weinig vertrouwen op hem, on nu te durven
vreezee d-it h i de toekomst van dat kind be
derven, diens leven verkorten zou!
M.ur die meisjes op de jongensscholen dat
kan toch niet goed zijn.
Had niet de Minister zelf indertijd gezegddat
middelbaar ouderwijs voor in isjes iets anders
moest wezen dan dat voor jongens, en hoe kan
hij dan nu op dergélijke verzoeken van ouders,
die hunne dochters lu-schen de jongens op de
b nken wilden plaatsen, zijne to stem ning ge
ven. Want, bf de mei-jes konden het onderwijs
niet volgen en dan hadden zij er niets aan bf
het onderwijs moest voor haar ge-c.ukt worden
•geinmat en dan werd dat onderwijs be lurven en
hadden de jongens er niet genoeg aan.
D e bezwaren waren niet n.euw en menigeen
onder u zal ze hebben gedeeld.
Pvog verscheiden andere bezwaren kwamen
daarbij bezwaren waarvan vooral buiten de
Kamer nog veel meer diukte is genaakt.
Hoe nu, heeft men geroepen, mei-jes en jon
gens naast elkaar op de schoolbanken Maar
weet de Minister dan niet meer hoe hel behoort;
en wanneer sommige ouders zoo dwaas zijn, om
hunne dochters daaraan te wagen, dm moest de
Minister ten miusle zoo verstandig wezen van
die ou Iers in die onbehoorlijke denkbeelden niet
te stijven. Meisjes bij meisj. s en jongens bij
jongens; dal is ou l-H dlanüsch en «amnerde
neer Jonckbloet roest dat de M mstrzijn kind,
hel middi lu.iar onderwijs, wr-hnden zd, dan
vicvzen wij nog veel meer, dat hij de Holland-
sche mciSjCS er bij zal verslinden.
Er is weder sprake van, dat de heer de
Lesseps In t Suez kanaal aan de daarbij belang
hebbende slaien wil verko ipe.n. De Times is
met het plan volstrekt met ingenomen, omdat
„v... d- verhouding van de groole Mogendheden on-
Zoo hebben veltn geredeneerd. Natuurlijk heb- derhng niet lijden kan, dat tusschen hun een
i....1.. ii ......i h.vu>) worije, en het ge
meenschappelijk eigendom van 't Suezkauaal
tot allerlei oneenigheid en wangunst tus-
gcland, Frankrijk, Duitschland eu
aanleiding geven.
vragen wij, waarom samen dansen samen wan
delen samen spelen geen kwaad maar samen
leéteii wel kwaad zal kunnen.
En bovendien, dit is eene zaak van de ouders.
De ouders m ieten vo >r de karakterontwikkeling
hu iner docnlers zorgen. De Slaat heeft toch
da irme.de met te maken. Gij wilt toch niet van
Ien Staat maken den grooten voogd van alle
landskin leren. Mij dunktgij alle i die kinderen
hebt, beschouwt het als ten uwer eerste vooirech-
ten dat gij vrij zijt in de opvoeding dier kin
deren, dat gij naar uwe wenschen en uwe inzich
ten de tdeko nstdier kinderen ku it voorbereiden.
Gij kunt de opvoeding verkeerd inzien, dat is
zoo, maar dit kan de Staat ook. En wat gij
bezit en de Staat mistdat is de liefdeniet
wair? Neen, uwe vrijheid is uw voorrecht.
Wat nu aangaat Let an-lere gedeelte der quaes-
tiehet belang van h.-t ondbrio'jsdal naar veler
vrees onder dien m latregel zou 1.1 lijden en waarom
de M uister bijna een Svtumus is genoe nd, moe
ten wij opmerken dat de Minister T lorbecze nog
meer kinderen heeft, behalve het m.ddeloaar ou
derwijs alleen.
En weet gj
kinderen is?
De vrijheid. Zij is zeker het kind van het
iranscha Ncderlandse.ie volk en niet van den
Munster alleen, miar toch hij heeft bij (men
deuke aan 1813) veel, zeer veel voor dit kind
gedaan.
En wat wil nu de Minister?
Hij wil met de opriclitinvan afzonderljkv
middelbare mei-jesscaoleu belemmeren, neen,
mair hij wd dat eerst olijke of dergelijKe scnolen
door paruculie e i en gemeenten worden opge-
rient, of er behoefte aan blijkt te bestaan en
vo >r de voldoening dier benoeften staatssubn-
dieën noj.lig zijn. D.»Ci waaro nz/gt de Mi
nister nu, daar waar zoodanige scnolen nog niet
zijn, de meisjes van de j tageiisscholen te verwijde
ren en alzoo b iiten ahu mi l.lcloiar on lerwijs te
hou Ien, wanneer de on Iers lit vragen en de direc
teuren en leeraren der schooi daar met legen
heb i.-n. Want alleen in die gevahen beeft de
Minister de verzoeken toegeslaan.
Middelbiar onderwijs en vrijli -i.l, het zijn twee
veelbelovende kinderen vin de Ne lerlaudsche
natie. Zij hou Ien ze beiden in eere. Zij laten ze
samen hun weg miken De twee kinderen kun ien
elkaar zoover! goeddoen. Beider Ocko »rlijkhcden
zullen bij dien Wcderzijdscnen omgang verhoogd
worden.
Maar dan is ook hijdie ze beiden samen doet
opgroeien geen Saturnus.
