r 164.
ZOOAG 18 AUGUSTUS.
1872.
WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN.
«4“£
Een Spookgeschiedenis.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
SIK».
StliMIOTENSCII C0IIK1NT
1.100.
S. W. N. V.
-NOOTEN,
isk.
o*
en
dat sij zoo
eeoe stof i
64.
li
en
120
g.
1869.
Prijs der Advertentiën Van 1 tot 5 regels ƒ0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen
ding franco, en uiterlyk tot Zaterdags-voor middags ten 10 ure.
pers. Ziet
Nederlau-
hoede, daar nadert, wan-
in het land iseen
‘ok. Het is de Internatio-
lutiemoord plundering
idstichting in haar gevolg
167,
081
118
118«/,
IIO"/.
W/.
145 7,
41»/.
«*7.
14>/'
7»O
229J
22^7,
Wr.
71
197,
M7»
.5
5
.17
.'6
6
.6
5
4|
3
8
landeel.
5
000. 5
5
.5
.at. 100. 6
5
3
Ie Sectie. 7
2e Sectie. 7
gecons. 7
1869. 7
3
5
7
6
6
8
3
3
ICHTEM.
Hennep, schilprijs f 22
per 50 kilo; goeboter 60
per half kilo; kaas f22
keus 26 a 30 et; jonge
Q f17 19aardappeleu
2,60; appelen f 4 A 5,
Aangeroerd 105 partijen;
1 Augustus aai alhier eene
worden.
i wei- dito f 1,10 1,20
i per kilo. Vette arkeu»
or Engeland 21 24 ct.
f 12 18; nuchtere kal*
Aangeroerd: 822 runde
ren, 6 nuchtere kalveren,
173 rarken», 59 biggen
*1.90 ct., 2de qual. 75 ct.;
2de qual. 70 ct.; schapen
6 ct., voor Londen 48 tot
2de qual. 58 ct. en 3de
en Zeeuwaobe f 13,00 A
kkeeaehe en Oreraiaassche
oblauwe f 10,80 11,80,
teeuwsche f 6,70 7,20,
e, Orennaassche en Noord-
nieuwe 7 7,75.
15,220 223 per 2100 k.
Ginter- f 4,90*5.00, Jarige
»e Winter f 4,50 a 5,50.
10, lange t 2,80 3,80.
O^mindere f 5,80 4 8»40-
Jngereer 300 stuks ree.
koeien f 220 a 290, min-
i raarien f 150 a 220en-
0, hokkeling stieren f 180
►0, nuchtere dito f 14 18.
kilo 54*56 01, van 120
ran 60 70 kilo 43 45
a-8 weken f 8 11 per
ctrper week duurder.
weiboter f 1,10 1,20.
26 stuks.
Vwe. Puike Zeeuwaobe
f 12,60 13,30, ordinaire
en blauwe 110,00 i 11,80,
be en Vlwueba f 6,50 4
I. mNwtn, Mmbm.,
8
4
3
3
3
I. 8
3
1- 3
iHiq. 5
Jl
obq. 5
obq. 6
8e l«u. 4}
169. 4
3
-Not. 6
.-b-'Aug. 6
—Juli. 8
—Oct. 5
)U, 1860. f
1864. r
9 Aug.
89>/,
41»/.
99
3
M7J
97'/J
MV*
met de openbare orde en alzoo verboden, om
dat zij ten doel zoude hebben wetsovertreding
en wetachennis. Waaruit blijkt dat? Omdat
zij nch idealen vormt van toestanden, met onze
tegenwoordige wetgeving geheel in strijd? Maar
dat doet immers ieder, die op wetsherziening
aandringt. Met de openbare orde in strijd zou
de vereeniging alleen dan wezen, wanneer zij
onwettige middelen wilde aanwenden om die
ideale toestanden in het leven te roepen. Wie
kan dit van de Internationale bewijzen?
Doch ook al is eene vereeniging in strijd met
de openbare orde, dan heeft nog de wet daar
tegen alléén voorzien door straf te bedreigen
tegen de deelneming, maar heeft zij nergens
de bijeenkomsten van de leden dier vereeniging
verboden.
Sommigen mogen hierin eene leemte zien,
het is niet anders. Alle bijeenkomsten hebben
alleen betrekking tot het recht van vergadering,
en dat recht is volkomen vrij, behouden* deze
beperkingen, dat voor het houden van vergade
ringen in de open lucht de toestemming noodig
is van het hoofd der gemeente, en dat iedere
vergadering, vaar het publiek wordt toegelaten,
toegankelijk moet wezen voor de politievoorts
dat in geene der zoodanige vergaderingen wa
pens mogen worden gedragen en eindelijk dat,
wanneer iu vergaderingen de menscheu worden
opgeruid tot misdrijvendie vergaderingen uit
een moeten gaan, en de bestuurders, zoowel als
de opruiers strafbaar zijn.
Alles wat de regeering meer mocht doen
zoude wezen buiten de wet.
Zij mag op liet Congres der Internationale
alleen de genoemde wetsbepalingen toepassen,
anders niet. En de politie zal zeker scherp
luisteren, wanneer dat Congres voor het publiek
en alzoo ook voor haar toegankelijk is. Willen
de leden besloten vergaderingen houden, gelijk
hier en daar het gerucht zegt, dau zijn zij
daarin natuurlijk vrij. Publiciteit kan niet wor
den bevolen. Wel vreezen enkelen dat in die
geheime vergaderingen samenzweringen zullen
worden gesmeed, samenzweringen welke ook
volgens onze wetten straf baar zijndoch mocht
dat bet geval zijn, dan staan aau de justitie
de gewone middelen ten dienste, die ter opspo
ring van misdrijven haar door ons wetboek van
strafvordering gegeven zijn. Meent zij b. v.
aanwijzingen genoeg tc bezitten om het bestaan
eeuer misdadige samenzwering te vermoeden
welnu, dan is de strafrechter daar, om huiszoe
king en papieronderzoek in het huis der bijeen
komst te bevelen.
Evenwel vreest men de vertoogen der bui-
tenlandsche regeeringeu, die, zooals b. v. de
Duitsche, sterk tegen de Internationale gestemd
zijn. Doch voor geene buitenlandsche regeering
mogen wij onze wetten schenden, en voor zoover
Under de hier vertoevende leden der Internatio
nale vreemde misdadigers mochten zijn, kunnen
die buitenlandsche mogendheden gebruik maken
van de bestaande tractaten, om te eischen dat
hun die misdadigers worden uitgelcverd, welk
recht van uitlevering steunt op de vreemdelin
genwet vau 1849. Aan zoodanige eischen, in
dien zij in overeenstemming zijn met de ge
sloten tractaten, zal onze regeering zeer zeker
voldoen en dan hebben die vreemde staten niets
te klagen.
Want de vreemdelingen buiten onze grenzen
houden mag onze regeering niet. De genoemde
vreemdelingenwet laat dat niet toe, inditn die
vreemdelingen voldoende voorzien zijn van stuk
ken, waaruit blijkt wie ze zijn en met welk
doel zij hierheen komen. Daarop zouden wij
nu wel wenschen dat de regeering ten opzichte
der leden van hel Congres door de politie scherp
deed toezieu. Immers is in den tegenwoordigen
tijd dal oude voorschrift omtrent liet afvragen
der papieren en hel afgeven der verblijfpasstn
vrijwel in onbruik geraakt. Doch het recht
heeft de regeering krachtens die wet nog
beiders uit alle oorden der werelddie zich ten
doel stellen den toestand der arbeidende klasse
te verbeteren. Huns inziens dient daartoe de
geheele maatschappij te worden hervormd en op
hunne congressen, te Genève, te Zurich, te
Londen te Brussel en te Bazel gehouden, heb
ben zij steeds allerlei wenschen uitgesproken
allerlei idealen geschetst betreffende den hervorm
den toestand der maatschappijgelijk zij zich
dien droomen. >De bebouwbare grond moet
gemeenschappelijk eigendom wordenalle mid
delen van gemeenschap moeten aan den staat
bebooren het erfrecht moet worden afgeschaft”.
Dit waren de gewichtigste stellingen, door die
congressen aangenomen. Zoodanige stellingen
echter zijn er meer geuitnu eens door enkelen,
dan weder door velen *koolang er menschen
bestaan, die, gevoelig voor de ellenden der we
reld van de hervorming der maatschappelijke
grondslagen de verdwijning dier ellenden ver
wachten.
Door het uitspreken van wenschen nu is zeker
eene vereeniging niet gevaarlijkzoolang het niet
blijkt dat zij gewelddadige, misdadige middelen
wil aanwenden om de vervulling dier wénschen
te verkrijgen. En dat is van de Internationale
niet gebleken. Alleen, en dit verbergen wij
niet, heeft zij indertijd de commune van Parijs
in een officieele verklaring verdedigd, doch, en
dit moeten wij daarbij voegenalleen op gronden,
aan de bijzondere staatkundige toestanden in
Frankrijk ontleend.
Men bestrijde dus de theoriën der Interna
tionale men be.-trijde die zeer ernstigmaar
men zij piet bang, vooral met in Nederland,
waar ue bevolking degelijk is waar het onder
wijs hoog wordt gewaardeerdbovenal echter,
men make er de regeering geen verwijt van
dat ze het congres niet verbiedt.
Juist het omgekeerde.
Eene regeering verdient alleen dan eerbied
wanneer zij steunt op de wet, en volgens de wet
heeft zij het recht tot verbieden -
Het geldt hier hel lecht van vergadering. Dat
recht wordt met het recht tot vereeniging door
de Grondwet gewaarborgd. Ja, zegt men, maar
alleen aan de ingezetenen niet aan de vreem
delingen, en men beroept zich daarbij nog op
eene bepaling der wet van 1855, tot regeling
dezer rechten, waarbij aan vreemdelingen wordt
verboden aan politieke veieeuigingen deel te
nemen.
Men is hier op een dwaalspoor. De bedoeling
der Grondwet is het nooit geweest om de rech
ten van vereeniging en vergadering aan de vreem
delingen te onthouden; alleen wilde zij in 1848
het groote beginsel uitspreken, dat de vereeni
ging niet langer mocht verboden zijn, gelijk
zij door de bepalingen der strafwet verboden
werd, dat die bepalingen moesten vervallenen
alleen in het belang der openbare orde de rech»
ten van vereeniging en vergadering mochten
worden geregeld en beperkt. Hoe zoude ook
hare bedoeling zoo beperkt hebben kunnen zijn,
in dezen tijd, waarin iederen dag allerlei vreem
delingen in en door ons vaderland gaanwaarin
de gastvrijheid in alle beschaafde staten een
eerste volksdeugd is.
Maar bovendien, al was het nu ook dat de
Grondwetgever die beperkte bedoeling wel had
gehad, waar is dan de wet, welke aan die be
doeling uitvoering heeft gegeven, waar is de
wet, die den vreemdeling het recht vau verga
deren verbiedt, of straf bedreigt tegen hare
overtreders?
Nergens is zij te vinden.
Integendeel. Daar is juist in 1855 eene wet
gemaakt ter uitvoering van het bedoelde artikel
der Grondwet, en die wet maakt het onderscheid
tusschen burgers en vreemdelingen nergens, dan
alleen voor zooveel betreft de straks genoemde
deelneming aan politieke vereenigingen.
In de tweede plaats beweert men dat de In
ternationale zoude zijn eene vereeniging, strijdig
Deze Courant wendt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,70.
- JEmm. per peM door hek gohoab rifk 0,80.
'r'.M
Het was in Nederland zomer, een| warme
zomer, met een onbewolkten hemel, met zon
neschijn des daags, met helder stargeflónker des
nachts.
Het was dus zéker geen tijd om aan spook
geschiedenissen te denken. Zulke griezelige ge
dachten worden (natuurlijk bij hen wier geest
zich nog met dergelijke bijgeloovighedpn bezig
houdt) alleen opgewektwanneer de stormeu
loeiende regenstroomen tegen de) glasruiten
kletterende dichte duisternis van den nacht
het den eenzamen wandelaar bijna onmogelijk
maakt zijn weg te vinden door een onherberg
zaam woud of een eindelooze heide. Maar in
de heldere zomernachten wie denkt dan aan
spoken
Wie?
De Nederlandsche conservatieve p—
riep men op eenmaal van die zijde,
ders! weest op uwe I
neer de Septembermaand in het land
spookeen rood spool
nale. Zij, die revolu
verkrachting en brandstichting w
heeftzij zal zich opmaken tot een bezoek aan
het schoone den Haag. In de residentie van
uwen Koningin de zetelplaats van uwe regee
ring in de vorstin uwer steden zal zij haar
congres doen bijeenkomen. Uit alle oorden der
wereld zullen die woestelingen naar de hofstad
toestroomen en wat daarvan de gevolgen zullen
wezen ja dat wagen wij nietu te voorspellen.
Verwoesting, omkeering, gewelddadige omkee-
ring der maatschappelijke orde dat zal het einde
wezen tenzij ja tenzij de Minister van Justi
tie dat congres verbiede. Maar wat bouat gij
op dien liberalen minister? Hij is een radi
caal d. i. hij heeft sympathie voor de Interna
tionale hij belijdt theoriëndie slechts tot
hare consequent iën behoeven te worden door
gevoerd om de heerschappij te verzekeren van
de revolutiehet communismede Internatio
nale. Vreest dus en vereenigt u, beproeft om
gezamenlijk bij dien liberalen, liebtzinnigenge
vaarlijken minister nog een poging te wagen
opdat hij wellicht nog tot ernstiger inzicht worde
gebracht. Richt tot hem een verzoekschrift,
bezweert hem om de komst van het spook tegen
te houdenwant het is een spookmaar een
spook dat verderf om zich heen verspreidt
het spook komt. Weest gewaarschuwd.
Zoo riep op eenmaal de conservatieve pers
zoo vulde zij de kolommen barer bladen dag
aan dagzoo verhaalde zij bare spookgeschiedenis.
Hare liberale zuster, die niet aan spoken ge
looft bleef baar bet antwoord iMit schuldig
en was misschien niet zoo geheel ontevreden
op eenmaal in den komkommertijd
vond, waarover zooveel te schrijven
viel en waarmede zij haar publiek een geruunen
tijd koude verzadigen. Doch aan den anderen
kant was sij diep verontwaardigd. Zij verdacht
hare zuster van slechts in die spookhistorie een
stok te bebbeu gezocht, om er het nieuwe
ministerie mede te slaan. Zij bad geene woor
den van afkeuring genoeg voor zoodanige bang
makerij der rustige Nederlanders.
Onze lezers gelooven, naar wij vertrouwen,
niet aan spoken. Zij zullen zich niet hebben
laten bang maken. Zij zullen iu ieder geval
naar wij hopen niet begonnen zijn om wan
trouwen te koesteren tegen de regeering, toen
zij vernamen dat de regeering volstrekt niet
voornemens was om eenig verbod tegen de bij
eenkomst van het congres uit te vaardigen.
Immers wat is er vau de zaakDe regeering
heeft geen recht die bijeenkomst te verbieden.
De regeering is gehouden aan de wet en geene
Nederlandsche wet bestaat er, die baar zoodanig
recht reeft.
De Internationale ie eene vereeniging van ar-
steeds en het zou niet ongeraden zijn van dat
recht thans gebruik te maken. Controleering
der personen is dan gempkkelijker.
Blijkt het eindelijk dat die vreemdelingen ge
vaarlijk zijn voor de openbare rust, dan kunnen
zijhoewel van een verblijfpns voorzienaltijd
nog worden uitgezet bij besluit des Konings.
Ziet hier dus de geheele gedragslijn aan de
regeering voorgeschreven door de wet. Streng
blijve zij aan die gedragslijn vasthouden. Door
handhaving der wet is de rust in een land het
best gewaarborgd. Vrees voor spoken daaren
tegen zou leiden tot allerlei onwettige hande
lingen. Zoo zou willekeur de plaats innemen
der wet, en met orde, regel, rust zoude het
voor goed zijn gedaan. Dat zijn de gevaren
die dreigen, indien men bang is voor spoken
op de manier d$r conservatieve pers.
Ook het Engelsohe parlement heeft ein
delijk behoefte aan rust gevoeld en is voor
eenigen tijd uiteengegaanin het zoete bewust
zijn van gedurende eene langdurige zitting veel in
het gemeenschappelijk belang tot stand gebracht
te hebben. Dit laatste zouden de Engelsche
bladen evenwel niet zoo grif toestemmen. Bij
het overzicht dat zij geven van de wetsontwer
pen welke gedurende deze zitting kraclit van
wet verkregen, klagen ze, evenals in andere
landen plaats heeft, dat er betrekkelijk zoo
weinig tot stand kwamdat er zooveel kostbare
nationale tijd verpraat en verbeuzeld wordt, en
sommen zij eene lange lijst van zaken en ont
werpen op, welke onafgedaan bleven.
Toch vergeten ze niet te wijzen op het goede,
dat er was in de regeling van het lager on
derwijs in Schotland, de waarborgen van ge
heimhouding bij de verkiezingende wet tot ver
betering van de openbare gezondheid, op het
politie-toezicht bij den arbeid in de mijnen
en eenige andere ontwerpenin deze zitting
aangenomen. Ook de rede, waarmede de zitting
namens de Koningin werd gesloten, somt dit
alles op. Zij meldt daarenboven dat er rust
heerscht binnenslands en de betrekkingen met
het buitenland vriendschappelijk zijn, hoopt het
beste van het handelsverdrag met Frankrijk en
zegt dat het verschil met Amerika op bevredi
gende wijze is uit den weg geruimd.
Of dit laatste, nl. het oude maar altijd nog niet
geheel beëindigde Alabama-verschil, wel zoo heel
bevredigend voor Engeland zal zijnmaken de ge
ruchten vau de laatste dagen wel wat twijfelachtig.
Ook uit Amerika meldt men namelijk, dat
het Scheidsgerecht te Genève de schadedoor
het kaperschip Florida op 506,000 pond ster
ling en die door de Alabama te weeg gebracht
op L millioen pond stelling geschat heeft, en
de dagbladen daar te lande zijn met die schat
ting tevreden. Engeland, zooals schijnt, even
wel mindér. Een rechtsgeleerde van naam, door de
regeering indertijd mede belast met het uitbrengen
van een rapport omtrent de schade, door die
kaperschepen veroorzaakt, is plotseling naar
Genève vertrokken, om de vertegenwoordigen
van Eugeland met raad bij te staan.
Op den 1 en dezer maand heeft te New-York
een eigenaardige feestviering plaats gehad. De
Hollanders daar ter stede, vergezeld van vele
notabele ingezetenen, hebben een optocht met
muziek en fakkellicht gebonden ter eere vau de
daarstelling van de brug over den Oceaan. Het
eerste stoomschip van Rotterdam naar New-York
was daar aangekomen. Mochten wij Hollanders
nu maar zorgen, dat de brüg niet al te wijde
opeuingeu heeft!
In Amerika hebben in de laatste dagen groote
gebeurtenissen plaats gehad. Mexico verloor
namelijk zijn president, Juarez, ten gevolge van
eene beroerte. Hij werd opgevolgd door den
President vau het Hooge Gerechtshof, tot dat het
Congres een opvolger zal benoemd hebben. Ver-
