2
ZONDAG- 8 SEPTEMBER.
1872.
F. 167.
ENIS
KT
Onze Kinderen.
J
I
WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBL ASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN.
STER.
'AB.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
SCHOONHOVENSCHE COURANT
let
ie uitgave
«waardig wordt
herstelling der
a W. N. VAN NOOTEN,
Uitgevers.
Deze Courant wordt geregeld lederen Zaterdag-middag
verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per driemaanden ƒ0,70.
Franco per post door het geheele rgk 0,80.
NOOTl
it:
van
TRI AM. (3184)
randt men iu
PE-
3ST-INDIË,
maands.
per post f 1,
>men en op aan*
JitgevenJ. H.A.
?hen. (3185)
Hen
i echte Beoept,
r attent maakt,
len der MAAG,
rERTERING. Zij
2HERPTE in het
zy zyn ZACHT,
fEND.
t en dubbele doo-
:an van
SCH DOOR
DRUK.
>n?-
toope druk van
llotab, waarin
©on I naar
^waardige wijze
pleet zijn in 12
mg, bevattende
idelijken druk,
ringen prijs van
5D.
i in Nederland
orbaoden en de
lissements-Recht-
23 Augs. jl., is
tl, Koopman en
inovjtN, verklaard
Bsement, inge-
enoeming van den
SL ELIAS Baron
genoemde Becht-
en van den On-
üdatot Curator.
IROOGLEEVER.
(3173)
WH
s verlangen voor
1, geheven opgave
bij (3175)
irktmeester.
l. vak LOON te
schillende dagbladen is toegedacht, dan is het
officiëele programma, dat over 5 dagen loopt,
voorzeker veel te kort.
Dat er over politiek gehandeld zal worden
hoewel het programma daarvan niet rept, is
boven allen twijfel verheven doch wat het voor
name doel dezer bijeenkomst waszal wellicht
eerst aan den dag komen, wanneer de Majesteiten
zullen goedvinden daarvan iets aan het overige
Enropa,bij diplomatieke circulaire, mede te deelen.
Wellicht, want het verleden leert, dat die offi
ciëele mededeelingen dikwijls meer dienen om
de waarheid verborgen te houdendanjwel open
baar te maken.
Gelukkig dat die bijeenkomst eenige afleiding
brengt in de oneenigheid, die er bestond bver het
vieren van een nationalen gedenkdag, ter herinne
ring aan de groote gebeurtenissen tijdens of ten ge
volge van den jongsten oorlog. De-een wil daarvoor
de capitulatie van Sédaneen ander de overgave
van Metz een derde de wederoprichting van het
Duitsche keizerrijknog anderen de ratificatie
van het vredesverdrag kiezen en zoodoende zul
len er tal van feestvieringen plaats hebben
maar met één grooten nationalen gedenkdag.
Alvorens naar Berlijn te vertrekken heeft de
keizer van Oostenrijk de zitting van den
Hongaarschen rijksdag geopend met eene troon
rede waarin de verdere ontwikkeling der bin-
nenlandsche hervorming tot taak voor de nieuwe
zitting wordt gestelden eenige wetsontwerpen
worden aangekondigd. De circulaire van den
premier, door sommige bladen medegedeeld,
waarin de voor Frankrijk geruststellende verkla
ring werd gedaandat liet niets van de bijeen
komst der keizers te duchten hadmaar er
veeleer prijs op gesteld werd, dat het zijne stelling,
noodzakelijk voor het evenwicht van Europa,
zou blijven innemenis geheel uit de lucht
gegrepen.
In dit zelfde gerucht vond de Fransoho
Minister waarschijnlijk dezer dagen aanleiding
om aan de permanente commissie te verklaren,
dat men zich over die bijeenkomst niet ongerust
behoeft te maken daar in de verscheidenheid
van belangen der verschillende Souvereinen den
stelligen waarborg te vinden is, dat alleen po
gingen zullen gedaan worden om den vrede van
Europa te bevestigen.
De Bonapartistische bladen van Parijs zijn dezer
dagen van wege de regeering tot gematigdheid
aaugemaand, met bedreiging van anders te zul
len worden geschorst. Het is niet te hopen dat
tot dien maatregel zal worden overgegaanwelke
aan die partij meer voor- dan nadeel zou aan
brengen. Daaruit zou toch blijken, dat de Re
geering haren invloed vreest, en dit door
die party gretig geëxploiteerd worden.
Door den uitgever van het werk: //Histoire
de Jules César" is eene civiele acte ingesteld
tegen den Ex-keizerals schrijver daarvan. Hij
eischt eene som van 332,299 fr. 65 centimes
voor het drukken en de aflevering van dat werk.
De reden waarom hij dien eisch eerst nu instelt
is zeker te zoeken in veranderde politieke ge
loofsbelijdenis. Dat er echter ook nog wel ge
trouwe aanhangers van Napoleon gevonden wor
den bewijst het adres van den gemeenteraad
te Ajaccio, bij gelegenheid van een naamdag aan
de Ex-keizerlijke familie gericht, waarin de toe
stand des lands als zeer betreurenswaardig wordt
afgeschilderden alleen van eene herstelling der
gevallene dynastie alles goeds voor de toekomst
gehoopt wordt.
Spanje biedt ons het zonderlinge schouwspel
aan, dat dezelfde kiezers, die zich vooreenigen
tijd met groote meerderheid voor de conservatieve
staatkunde verklaardenthans met nog veel
grooter meerderheid een radicaal kabinet steunen.
Trots de verzekeringen van de regeering op dat
punt, blijkt het hier maar al te zeer, dat deze
de verkiezingen in handen heeft, terwijl het ook
geen hoogen dunk geeft van de staatkundige ont
wikkeling van het Spaansche volk.
op te trekkeneenvoudig omdat de grondslagen,
waarop hij arbeidde, valsch waren.
Hoe vinden wij hier den goeden weg, dia,
even als bij zoovele andere dingen, in let
midden ligt?
Aan de eene zijde hebben wij den plat of
rond of vierkant geschoren boom: alles wat bui
ten het bepaalde model uitsteekt, is weggeno
men, zonder in het minst te letten op den bij
zonderen aanlegop de richting waarin de boom
het liefst zijn vruchtdragende takken zou uit
schieten.
Aan de andere zijde zien wij den boom, die
nooit met het snoeimes in aanraking is geweest;
weelderig schiet hij op, hij maakt hout in over
vloed, maar van de vruchten blijft zoowel de
hoeveelheid als de hoedanigheid beneden het
middelmatige.
Maar beschouwen wij nu eens den boomdie
van jongs af aan door een verstandigen kweeker
behandeld is: er is voor gezorgd, dat zijn takken
zich vrij kunnen ontwikkelendoor weg te ne
men volgens bepaalde regelendie op natuur
kundige waarnemingen zijn gegrond, wat daar
aan schaden kanlucht en licht kunnen overal
doordringen; de natuur is niet verkradht, maar
geleid; de vrijheid is niet onderdrukt, maar
door orde veredeld.
Wij kunnen, wij mogen bij onze kinderen i
den natuurlijken aanleg niet onderdrukkenten
einde daar iets anders voor in de plaats te stellen
dat misschien meer met onze inzichten overeen
komt. Is uw jongen opvliegend, heeft hij da
delijk de vuist gereed om zich over een we
zenlijk of ingebeeld onrecht te wreken zet
er den domper van uw kunstmatige bedaard
heid niet op, maar leer hem het onderscheid
zien tusschen recht en onrecht, opdat hij een-
maal een flink kampioeu worde tegen de on-
rechtvaardigheden, die hem en anderen bejegenen.
Ontdekt gij bij uw kind werkelijke verkeerdhe-
deu en als gij de oogen niet opzettelijk sluiti
dan zult gij daartoe geen lantaarn noodig heb
ben ga ze te keer met ernst en met liefde
bovenal, laathemzien, door uw eigen voor-
beeld, dat zijn wijze van doen niet in den
haak is. Zelfs zijn goede neigingen moeten zorg
vuldig geleid wordenopdat zij nietdoor zich
al te weelderig te ontwikkelen, in ondeugden
verkeeren.
Een Latijnscb schrijver zegt ergens: //Laat
ons maken, dat onze daden onberispelijk ziju,
uit vrees dat onze kinderen hun gebreken niet
door de onze gewettigd achten; want wij allen
worden geboren als trouwe navolgers van het
kwade." Weder een getuigenis van de kracht
van het voorbeeldwoord en daad moeten sa
menwerken om tot een goede uitkomst te ge
raken. Steeds oogen oor geopenddoch alleen
dan tusschenbeiden tredenwanneer het bepaald
nootzakelijk is, ten eiude de vrije ontwikkeling
niet te belemmeren. De opvoeding moet de na
tuurlijke vorming veredelen, niet haar verdrin
gen. De bedding, waarlangs de frissche stroom
des levens vloeit, moet van hindernissen en on
reinheden gezuiverd worden, doch men moet
dien stroom niet dwingen, een andere bedding
te vormen. Ook hier moeten orde en vrijheid
innig verwant zijnomdat die beide krachten
tot één beginsel vereenigd, den grondslag der
groote-menschen-maatschappij moeten uitmaken.
Worden deze regels overal en ten allen tijde
in het oog gehouden?
’t Is er nog ver af.
Waarlijk, sommige lui kunnen wondervreemd
met huu kinderen omspringen; en wat er dan
nog goeds van terecht komt, is inderdaad niet
wegens, maar ondanks de opvoeding.
Hier zien we ouders, die hun kiud oppron
ken, alsof zij er mee te kijk moesten; ontmoet
gij die menschen, dan is het nöodig dat gij,
na de gebruikelijke praatjes over gezondheids
toestand en weersgesteldheid, er dadelijk bij-
Prys der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels /0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen
ding franco, en uiterlijk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure.
voegt: »En wat is onze kleine mooi!" De
ouders zijn verrukt, de kleine aanvaardt het
compliment als een rechtmatige huldeen neemt
zekere pauw-achtige houding aanArm
kind! T zal waarlijk uw schuld niet zijnals gij
op lateren leeftijd uitsluitend de buitenzijde der
dingen der beschouwing waardig zult achten
als uw persoonlijkheid aan een gepleisterd graf
gelijk wordt.
Niet gering is het aantal dergeuen, die zich
verbeelde» dat hun kinderen genieën zijn. Op
zichzelf zou die inbeelding dood onschuldig zijn,
ware het niet, dat juist daardoor zoo menig
kind verknoeid wordt, Zoodra de eerste levens
uitingen van zulk een kind zich openbarendan
worden deze bekeken door een wankleurig glas
men ziet er iets geheel buitengewoons in, iets,
dat gewis groote verwachtingen doet koesteren.
Trekt de kleine leelijke gezichten tegen de maan,
dan doet zulks aanleg voor de sterrekunde blij
ken; springt hij op bij de verrukkelijke klanken
van een draaiorgel, dan behoeft men niet te
vragen, of hij ook aanleg voor de muziek heeft.
Zoo gaat men voort: het kind wordt niet be
handeld als een mensch in wording, maar als
een wezen van een hoogere orde, dat slechts de
wieken behoeft uit te slaan om op te stijgen
tot een duizelingwekkende hoogte. Is het niet
te vreezendat de maatschappij weinig nut zal
trekken van een zoodanig wondermenseb
Ginds zien we jongen, die uitgeleerd is in
allerlei guiterijen. We lachen er somtijds om,
maar vaak moeten wij erkennen, dat hij het
wat al te bont maakt. Niet alzoo papa. rDe
knaap toont, dat er wat in zit; hij is geen druil
oor, er kan iets goeds van terecht komen. Jon
gens, die graag kwaad doen, zijn gewoonlijk
ook leerzaam" enz. *Dat die gevolgtrekking
geheel en al onjuist is, behoeft geen betooj.
Papa gaat in ziju geestdrift nog verder; vertelt,
dat hij net zoo is geweestdebiteert vervolgens
eenige van zijn vroegere heldenfeitendie waar
lijk ook niet altijd door den beugel konden
tot groote stichting van mijnheer Zoon, die met
open ooren staat te luisteren.
Het groote gebrekdat in onze dagen de op
voeding aankleeft is, dat men de kinderen zoo
graag vroeg groot wil hebben. Vandaar dat
knapen van tien, twaalf jaar zich in het gesprek
van volwassenen mengenen adviezen uitbrengen
zoo logisch, dat men er zich over moet verbazen.
Meisjes van denzelfden leeftijd mogen niet meer
met de pop spelen foei, zoo kinderachtig
maar moeder zal niet verzuimen haar meening
te vragen in verschillende aangelegenheden, de
huishouding betreffende. Knaapjes aan den in
gang van den jongensleeftijd ziet ge sigaren roo-
ken dat het een lust is en ongelukkig is
menigmaal vader dwaas genoeg, om dien on-
natuurlijken trek aan te moedigen, door den
kleinen dreumes te begiftigen met een siga
renkoker en een pijp.
v Kinderen moeten kinderen zijnzullen ze
eenmaal menschen worden l" zegt onze dich
terlijke opvoedkundige Dr. Heije. Dan als
de kinderlijke natuur niet verbasterd is door
allerlei afschuwelijke bijmengsels van pronkzucht
en waanwijsheid, van onkmderlijke driestheid
en oudmannetjesachtigheiddan kunt gij vor
mend optredenen blijvende, heilzame indrükken
griffelen op het blanke blad papier.
Ata wij, door woord en voorbeeld, ons beij
veren aan de maatschappij goede leden te be
zorgen, dan doen wij haar grooter dienst, dan
wanneer wij gansche boekdeelen vol schrijven
met allerlei gemoedelijke beuzelarijen.
H—e.
Als de drie keizersdie op dit oogen blik in
Prulsen’S hoofdstad samenzijnomtrent alle
politieke en maatschappelijke quaestiën moesten
overeenkomenwier regeling hun door de ver
in het levende geslacht teekent zich zoowel
de toekomst als het verleden. De ouden van
dagen zijn daar, om ons te doen denken aan
vervlogen gebeurtenissen en voorbijgegane toe
standen de jeugddie dartelt om ons heen
spreekt ons van de toekomst, vertelt ons, dat
de kiem van hetgeen worden zal, aanwezig is;
doet ons gevoelen, dat de hartstochten, welker
naïeve uitingen ons thans doen glimlacheneen
rol zullen spelen op het wereltooneelwanneer
wij voor immer zijn afgetreden.
Gij, die theoriën bouwt en stelsels uitdenkt,
volgens en met welke de menschheid, naar uw
meening althansgewis het rechte spoor zal be
treden, die u afslooft om ingewikkelde vraag
stukken op te lossen, even alsof het na ons
komende geslacht noodzakelijk van dergelijke
moeieiijkheden moet worden bevrijd, en het onze
plicht is, het pad voor de toekomst zoo effen
te maken als een kolfbaan komt het u nooit
in de gedachten, dat al uw theoriën holle klan
ken zullen zijndat uw stelsels zullen verwaaien
als kaartenhuisjes, en dat al uw hoofdbreken
ijdel zal wezen, indien uw kinderen niet toe
genat worden met de noodige kracht, om een
maal u w wegen te betreden gesteld dat die
wegen goed zijn?
Ja, van alle vraagstukken die den mensche-
lijken geest beroerendie het hoofd en het hart
van de besten onzer vervullen, is er één, dat
al de andere beheerscht, waaraan al de andere
zijn verwant: het is de quaestie der opvoeding.
En het is niet het machtwoord van enkelen,
dat hier den rechten weg zal aanwijzen en doen
volgen, het is de vlijtige inspanning en voort
durende waakzaamheid van allen.
Wie een geschiedenis schreef, niet alleen van
de opvoedkundige begrippendie in verschillende
tijden bij onderscheiden volken heerschende wa
ren, maar ook van de wijze, waarop die denk
beelden werden verwezenlijkt hij zou voor de
kennis van den ontwikkelingsgang der mensch
heid onschatbare bouwstoffen leveren. Ten allen
tijde was de opvoeding in de eêne eeuw van
grooten invloed op den loop der gebeurtenissen
m de volgende.
Er was een tijd, toen het dwangsysteemdat
in het staatkundige heerschte of. geiieerscht had
met onverbiddelijke gestrengheid werd toegepast
bij de opvoeding. Men meende dat er een be
paald ideaal van volkomenheid was, volgeus het
welk alle kinderen noodzakelijk moesten gevormd
wordenalle neigingendie met dat denkbeeld
in strijd waren, moesten met geweld onder
drukt - alle gegevens, die er aan ontbraken, door
allerlei kunstmiddelen aangebracht worden. Qp
die wijze werd de opvoeder gelijk aan den roover
Procustus, die de reizigers op zijn bed legde,
en hun de beenen af kapte of de leden uitrekte,
naarmate zij te lang of te kort warende jeugd
was bet ongelukkig slachtoffer. Trouwens, zulks
geschiedde in den tijd van de glad geschoren
boomen en de lijnrecht getrokken wandelparken
men meende met een passer het oneindige af
te bakenen.
Op elke actie volgt reactie, zij volgde ook
op deze. Dat verkrachten van de natuur wekte
de verontwaardiging van Rousseau en van dui
zenden op zijn voorbeeld. Welsprekend toonde
bij aan, dat men verkeerd deed, en meende
nu, dat het voldoende zou zijn, indien er juist
andersom werd gehandeld. Uitgaande van de
verkeerde stelling, dat alles, wat uit de hand
van de natuur komt, goed is, betoogde hij, dat
de opvoeding alles wat in den mensch is, ont
wikkelen moetdoor het zich aanhoudend voedsel
te laten verschaffen of daartoe behulpzaam te
zijn. Ofschoon de klank van zijn stem de mu
ren van het oude gebouw deed ineenstorten,
toch mocht het hem niet gelukken een nieuw
A den Ondatea.
H. Glinderman.
rf (JVünw), A. Stam.
B, Kruithof.
P.C.van Harmekn.
t. G. H. Port.
i, A. Bot».
A van der Toorn,
Vagenrt.
f. Altena, op het
over de Donkerrtr.
M. L. Florie.
L. Ruijtan.
Hen, ainda zoovele
gebruik, i» door
en uitsluitend
(8178)
Zoon.
wordt imtantelijk
acht, wel attent te
aders,de Urbanna-
Recept, in Dépot
opgegntn Sftdtn
Mpótko*dtrt. In
ngenhandu/t naam-
Kuknkm Zoon,
>k bevindt op het
ld zyn. Wy w-
»1 op te letten, en
Hen men daDooe-
irin een biljet mat
*flen, en zich te
imaaksek.
M, Bahoonhoraa.