3
Zondag 6 Juli.
N°. 525.
1879.
9
DIA”.
I
nachine,
op proef.
EN
v
Weekblad voor Zuid-Holland en Utrecht
IEM:
tten.
OVEN.
>y
«j
L
N,
ed
uf
lie
er
htfej
Het Nationaliteits-begrip.
Gouda.
BUITENLAND.
Overzicht.
BINNENLAND.
hen» en terug.
itoonstclllng!
5, MADERA,
rende macht zou berusten bjj
Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden 0,70.
Franco per post door het gehoele rijk 0,80.
meer
niet
igangskaarten
iltalen onder
chikbaar ten
COERT te
ui
1M
ur.
PÜDDING-
litvalt.
S. W. N. VAN NOOTEN te Schoonhoven,
üitfBvers.
Bureau van
■ÖKOVÏBM COURANT.
Alle Binnenlandsche Advertentiënwaarvan
de plaatsing 3 maal wordt opgegeven, worden
slechts 2 maal in rekening gebracht.
Prijs der Advertentiën: Van 1 tot 5 regels/0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending
franco, en uiterljjk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure.
lieuwe BOE-
te Jaarsveld
!rsfc
n,*
Daar zijn schrijvers en sprekers zonder tal,
die in lange bespiegelingen on redeneeringen
zekero geheimzinnige macht, een ondeelbare
grootheid als het ware, en die zij „de mensch
heid” noemen, ten troon verheffen. Naar de
Opvatting dièr Verheven geesten is nationaal ge
voel niets aüdórs dan een verschoonende naam
voor bekrompenheid, en zal eenmaal de dag aan
breken waarop de banden, die tot dusverre
zekere groepen van personen tot volken veree-
nigen, als verroeste ketens zullen worden afge
worpen. Dan zal er geen oorlog meer zijn,
omdat het nationaal eigenbelang opgehouden
zal hebben zijn werking uit te oefenen. Er
zuUen
Ja, de diep ingrijpende veranderingen die door
deze dood-eenvoudige hervorming in hot leven
geroepen worden, laten zich zoo maar niet in
een paar woorden samenvatten. We zijn wer
kelijk genoodzaakt er even bij stil te staan.
Geen oorlog meer, derhalve ook geen anti-
dienstvervangingbondgeen ministeriëele aan
schrijving betreffende het in gebruik stellen van
versleten kapotjassen en het schillen van aard
appels voor de menageevenmin dure exercitiën
met verschrikkelijk groote kanonnen en mon-
sterachtige projectielen, waarbij ieder schot zoo
veel kost dat een werkmansgezin er vele maan
den van zou kunnen leven. Niemand zal er meer
koloniën op nahouden; volkplantingen hebben
aUeen reden van bestaan zoolang er van volken
sprake is; heeft eenmaal dit verouderd denk
beeld zijn banvonnis ontvangen, dan wordt zoo
wel het eiland Matacong als Canada en Java
oen deel van het groot geheel. Ontdekt men
hier of daar nog een hoekje grond van welks
bestaan men vroeger onwetend was, aanstonds
worden de inboorlingen uitgenoodigd zich bij
do „menschheid” aan te sluiten, en zij voldoen
daaraan natuurlijk terstond. Van Departemen
ten van Buitenlandsche Zaken is om licht te
begrijpen reden geen quaestie meerals iemand
zich buitenslands wilde begeven, dan zou hij de
maan of een der naast bij gelegen planeten een
bezoek moeten brengen, hetgeen bij den tegen-
woordigen stand der wetenschappen nog oenigs-
zins bezwaarlijk gaat. Van internationale con
gressen tot bespreking van letterkundigen eigen-
don», post- en telegrafie-aangelegenheden, straf
wetgeving, en wat er al meer in die deftige
bijeenkomsten wordt behandeld^ zal niets meer
te bespeuren zjjn; elke bijeenkomst zal uit den
aard der zaak een afdeeling worden van „het
wereldcongres” omdat er niets anders kan wor
den besproken dan de belangen der „menschheid.”
Uitleverings-contracten behoeven niet meer ge
sloten te worden; voor zekere soort van finan
ciers zal het precies hetzelfde zijn of zjj zich
naar Kralingen of naar New-York begeven;
waar zjj komen staat de heilige Hermandad ge
reed om hen in ontvangst te nemen. Alle na
tionale schulden zullen worden saamgesmolten
tot ontzaglijk fonds (een negatief fonds wel
te verstaan,) van zóóveel honderd duizenden
milliarden waarvan de renten uit de gezamen
lijke belastingen van alle leden der menschheid
worden betaald, totdat het humaniteits-beginsel
zoo diepe wortels zal hebben geschoten dat alle
houders van obligation en effecten op een ge
geven oogenblik van hun rechten afzien on door
de jammerljjke nalatenschap van een barbaarsch
verleden een streep halen. Blijft dat oogenblik
wat al te lang uit, dan zal wellicht de „w*ereld-
vertegenwoordiging” die al de zaken van het
grootsch geheel bestuurt en regelt, eenvoudig
bjj de wet de oude schuld-vorderingen vervallen
verklaren, - hetgeen stellig een zeer gemakke-
Ijjk middel zou zjjn om de berooide wereld-
financiën weer in normalen toestand te brengen.
Een aantal andere vraagstukken, waarover heden
ten dage ernstige mannen met saamgetrokken
wenkbrauwen en grjjze haren zich stomp zitten
te peinzen, zouden opeens van de baan worden
geschoven; de suiker-quaestie zou de zoetheid
van het riet- of beetwortolsap niet langer ver
bitteren, de geschillen over beschermende
rechten en vrijen handel hielden op de lui tegen
elkander in het harnas te jagen, en het zou
belachelijk zjjn nog langer van een munt-quaestie
te gewagen. De muntstukken die in de univer-
seele werkplaats te Weenen of te Philadelphia,
één is genoeg, geslagen werdën, zouden net
zoo goed gangbaar zjjn in de Poolstreken als
aan de oevers van den Njjl. Insgeljjks zou een
postzegelverzameling der toekomst met slechts
een klein getal exemplaren volledig zijn.
Voor de vorsten en de Presidenten van repu
blieken zou de verandering geen verbetering
zjjn; hun rol zou natuurljjk afgespeeld wezen,
en zoowel de opvolger van Keizer Wilhelm als
die van Koning Theebay van Birmah zouden
hun gezag kwjjt zjjn. De wetgevende en uitvoe
rende macht zou berusten by de reeds genoemde
den oud-minister Bardoux van het linkorcentrum,
de strekking hebbende om aan de congregatiën
vrjjheid van onderwjjs te geven, behoudens toe
zicht van den Staat. Met gloed en overtuiging
heeft de minister de noodzakelijkheid betoogd
om aan de niet erkende godsdienstige vereenigin-
gen, mot name aan de Jezuieten, het recht tot
het geven van onderwijs te ontnemen. Met 366
tegen 150 stemmen besloot de Kamer tot de
behandeling dor paragrafen over te gaan.
In den Senaat lokto de minister van justitie
een motie van vertrouwen uit, naar aanleiding
van eono interpellatie, waarbjj de regeering be
schuldigd word van partijdigheid in de benoeming
en het ontslaan van magistraats-personen.
De grooto meerderheid van den Senaat oor
deelde echtor vrij natuurljjk, dat van de amb
tenaren eerbiediging van den republikeinschen
regeeringsvorm geëischt moet worden.
Egypte heeft een nieuwen onderkoning, TeWsik-
Pacha, waarmede dus aan de eischen der Mo
gendheden voldaan is. De Porie heeft bjj die
verwisseling van personen gelegenheid gevonden
om hare rechten van oppergezag, die door den
thans afgetreden Khedive tot een minimum her
leid waren, opnieuw te doen erkennen en de
Mogendheden hopen van den nieuwen titularis,
dat hij zich aan de Europeesche voogdij niet
zal onttrekken. De verwachtingen daarover
loopen nog al uiteen en afwachten zal ook in
deze wel het beste zijn.
De Belgische regeering hoeft de invoering
van eenige nieuwo en de verhooging van som
mige bestaande belastingen voorgesteld, tot dek
king van het tekort dat 12 millioen francs
bedraagt.
De commissie voor de feestviering, ter her
denking van Belgie’s 50-jarige onafhankeljjkhoid
vraagt een crediet van 7 millioen francs, waar
onder 400.000 fr. voor de onthulling van het
standbeeld van Leopold I en daarbij plaats heb
bende feesten, optocht, enz.2.000.000 voor de
nationale tentoonstelling; 250.000 fr. voor illu
minatie on vuurwerk enz.
IE.
26 per anker
i half ankers,
rd.
vreugde, geschiedkundige herinneringen, ver
wachtingen, idealen en illusion zelfs, die men
met elkander gemeen heeft en die de ijzige
adem van het egoïsme niet kan doen verdwij-
'3 mannen en
millioen meerderjarige leden der „menschheid” i beroemde vrouwen, wier arbeid wel is waar ge-
maar een of twee afgevaardigden koos, wier a—ï. j-
mandaat na een bepaald getal jaren verviel om
de kiezers en kiezeressen in do gelegenheid te
stellen van hun goed- of afkeuring over hun beleid
uitspraak te doen.
Er zou ’t kan niet andersslechts één
taal zjjn. Of een der bestaande talen daarvoor
geschikt isbehoort nog onderzocht te worden
zooniet, dan moet er maar een nieuwe worden
vervaardigd. Do geest der „menschheid” deinst
voor niets terug; en ofschoon het in het begin
eenige moeite zou kosten zoowel de Ama-Zoeioe
als de Nieuw-Caledoniërs aan het gebruik dier
wereldtaal te gewennen, na eenige jaren,
laat het zjjn na het vierde deel eener eeuw,
zou het pad voor den algemeenen vorm van
gedachte-uitdrukking zoo effen zjjn als een
rolschaatsenbaan.
Voor schrijvers en dichters ware daarmede
de gouden eeuw aangebroken. De vruchten van
hun denken en werken zouden dadeljjk voor
elk lid der „menschheid” genietbaar zjjn, on de
uitgevers konden gerust beginnen met een op
laag van een millioen exemplaren, waar zjj nu
nog geen armzalig duizendtal aandurven. En
welk een vereenvoudiging in ons onderwjjs I
Terwijl we nu onze kinderen kwellen met het
gebrekkig aanleeren van drie vreemde levende
talen en een paar dpodo op den koop toe,
u*igr4<ud is men zoo dwaas
niet, maar wij willen 1 gaarne met alle buiten
opreken en correspondeeren,”
thans daaraan wordt vermorst
gymnastiek en natuurkennis,
'skunde en ewemmen.
De tol- en tarievenwet, thans in behandeling
bjj degjJluitschon Rijksdag, zal, is zij eenmaal
tot stand gekomen, een feit zjjn in de geschie
denis van het Duiieehe Hijk, waarmede de ge
schiedschrijver te rekenen heeft. Niet alleen
om het financiëel belang, maar vooral ook om
den Staatkundigen ommekeer, die er het gevolg
van is, trekt dio wet meer en meer de algemoene
aandacht.
De Rijkskanselier, zooeven nog de afgod van
nationaal-liberalen, thans samengaande met con
servatieven en centrumpartjj, die op in hetoog-
loopende wij zo met hun ouden vijand coquet-
teoren. .Bedenkol ijk schudde menigeen reeds
het hoofu, toen als gevolg van die nieuwe po
litiek de algemeen geachte voorzitter van den
Rjjksdag, Von Ferokenbeck, zjjn ontslag als
zoodanig nam on zijn plaats zag innemen door
een lid van het centrum. Een tweede gevolg
was de scheuring in den boezem der nationaal
liberale partij, waarvan een deel hare oude liefde
voor de rijksregeering nog niet vergeten kan en
eene afwachtende houding aanneemt. En nog
is de gisting niet afgeloopen. Volgens de laatste
berichten hebben de ministers van Financiën,
van Eeredienst on van Landbouw, Hoirocht,
Falck en Friedenthal hun ontslag ingediend en
weigeren ook deze dus langer met den Rjjks-
kanselier mede te gaan. Zou het misschien
waar zijn wat sommige bladen wel eens gefluis
terd hebben, dat het slot van al deze dingen
zal zijn het einde van den culturkampf
Niets zou zeker meer gewenscht zjjn’t komt
slechts op de vredesvoorwaarden aan. Over die
voorwaarden, die oen punt van onderhandoling
uitmaken tusschen het Vaticaan en Berlijn, hoort
men intusschen in de laatste dagen niets moer.
Hoezeer do betrekkingen tussohen Duitschland
en Frankrijk niet veranderd, en dus van vriend-
schappelijkon aard zijn, constateert de ministe
riëele Duitscho pers, don dood van den ox-kei-
zerlijken prins besprekenden, toch blijkbaar
mot genoegen, dat de Bonapartistische partij
in prins Jerome Napoleon oen nieuwen preten
dent gevonden heeft. Hoewel deze nu wel niet,
zooals een oogenblik gedacht werd, afstand heeft
gedaan van zijne „aanspraken op den Franschen
troon”, zooals de keizerljjkon hunne onzinnige
eischen noemen, toch is de sympathie die hij
vindt niet algemeen. De clericalon, die van den
vrijzinnigen pretendent natuurljjk niets willen
weten, scharen zich om prins Karei Bonaparte,
kleinzoon van Luoion, thans voorzitter van den
gewosteljjken raad op Corsica. Anderen, zooals
ook Rouher, vinden nu eene gewenschte gele
genheid om zich aan den openbaren strijd te
onttrekken of zoeken heul bjj rechter- of lin
kerzijde.
Misschien was do plechtige lijkmis, die Zater
dag jl. te Parijs in do Augustinus-kerk gehouden
werd en allo aanhangers van het Keizerrijk te
zamon bracht, wel do laatste eendrachtige de
monstratie dier partjj.
De ex-keizerin Eugenie^ die universeele erf
gename is geworden van het vermogen van
haren zoon, is nog altijd zeer lijdende en denkt
er over hare ±»atsto dagen in een klooster te
gaan doorbrdngon.
De algomeene beschouwingen over de onder
wijs-voorstellen van Jules Ferry in do Kamer
van Afgevaardigden zijn eindelijk gesloten. Met
overgroote meerderheid verwierp de Kamer twee
tegenvoorstellen: dat ingediend door Langle en
Mitchell, namens de BonapartUton en dat van
Bjj koninklijk besluit is benoemd
tot notaris to Rotterdam J. J. L. Mees, cand.-
notaris aldaar.
Do zomervergadering der Provin
ciale Staten dezer provincie is Dinsdag door don
Commissaris des Konings geopend. Na de mode-
deeling der ingekomen stukken werden verschil-
lendo onderworpendie in deze voorjaarsverga
dering aanhangig worden gemaaktaan commis-
siën uit de Staten opgedragen. De vergadering
is vervolgens uiteengegaan tot Donderdag 10
Juli e. k.
Tot oxouteuron in de nalaten
schap van wijlen Z. K. H. den Prins van Oranje
zijn benoemd de hoeren Van Goens en Mr. G.
De Vries Azn., lid van den Raad van State.
Te ’sllago is overleden de heer
jhr. mr. J. L. Cromer van den Berch van Heem
stede, sinds 1873 lid van de Tweede Kamer
(voor het kiesdistrict Leiden). Do heer Van
don Berch behoorde tot de anti-revolutionaire
richting.
De Commissie, belast met de ont
eigening ten behoeve van den Staatsspoorweg
DordrechtEist, gedeelte station Gorinchem—
Geldorsche grens, zal op Woensdag 9 dezer te
Arkel in do herberg bjj N. Buyserd en op Don
derdag 10 Juli te Gorinchem ten huize van M. Do
Gier vergaderen, ten einde belanghebbende grond
eigenaren in kennis te stellen met do voorwoor
den waarop on do som waarvoor de Staat genogen
is do hun toebehoorende onroerende goederen,
1 welke ter onteigening zjjn aangewezen, aan te
koopon.
Op aanvrage van den Ministervan
waterstaat tot afstand van pl. m. 200 meter
gemeentegrond ten behoeve van een op te rich
ten post- on telegraafkantoor te Woorden, heeft
do Gemeenteraad aldaar dien afstand goedge
keurd, tegen f 10 por vierkante meter.
De Minister van Oorlog hooft
oen voorschrift uitgevaardigd, waarbjj o. a. be
paald wordt dat hot, in het algemeen, aan oen>
onderofficier of minder militair vrij staat, zich
voor eigen rekening, buiten het kleeding- en
reparatiefonds, geheel of gedeeltelijk te voorzien
van schoeisel, voorworpen van linnengoed on
verdere kleine kleeding- en uitrustingstukken,
mits die voorwerpen, volgens het oordeel van den
compagnies-, escadrons- of batterjj-kommandant,
in goeden staat en voor den militairen dienst
volkomen geschikt zjjn; welke bepaling mede
van toepassing is op de groote kleedingstukken,
mits deze in elk opzicht in overeenstemming
zjjn mot do bestaande modellen.
Aan Rjjks veeartsenijschool te
Utrecht is o. a. tot veearts bevorderd de heer
J. J. Westbrook.
Naar men ons bericht, kan men
weldra eon kabelstoomslcepdienst van Keulen
naar Rotterdam, langs Rijn en Lek, te gemoet zien»
In de Waal hebben zich een paai*
gevallen voorgedaan dat de sloepvaart-kabel
„wereldvertegonwoordiging”, dio niet in twoo'
kamers behoefde gesplitst te worden, aangezien
haar besluiten terstond kracht van wet hadden
het bureau werd dan belast met de zorg voor
de uitvoering. Het best zou wezen dat elk zen, de nagedachtenis van groote
heel het menschelijk geslacht, maar toch in de
eeste plaats hot volk waarvan zjj deel uitmaakten
ten zegen is geweest. Het kan gebeuren, dat
cel ernstig verschil van meening de kinderen
vaa hetzelfde vaderland schijnbaar in twee of
r vjjandehjko kampen verdeelt, evenals er
veel gezinnen zullen gevonden worden waar
nipt nu en dan do harmonie wordt gestoord door
een kleine wolk van misnoegen of zelfs door
gekrakeel. Maar zoodra een belangrijke gebeur-
tenia de gemoederen in beweging brengt, zijn
alle geschillen vergeten en legt men de handen
ineen
We beschouwen de afzonderlijke natiën als
de kleuren van den regenboogdie elk op zich
zelf bjdragen tot do onvergolijkeljjke schoonheid
van het geheel. Zoodra die kleuren in een-
smeltez verkrijgt men een wit licht, waaraan
elke toon en tint ontbreekt. In den strijd der
bescharing heeft elke natie haar bepaalde roe
ping te vervullen, haar nauwkeurig aangewezen
post te verdedigen. Ook in dit opzicht heeft
er verdeeling van den arbeid plaats.
Wjj Nederlanders moeten de wereld het bewjjs
leveren, dat ook ons bestaan als natie in dit
opzicht volkomen gerechtvaardigd is.
en een p
in Frankrijk en Eiq
landers kunnen
komt de tijd die
beschikbaar voor o
voor teekenan, wis]
In afwachting van dio schitterende toekomst,
waarvan wjj het alleen kunnen betreuren,* dat
het ons niet verguffd zal zijn haar te aanschou
wen, hebben wjj nog wel oven tijd om de
vraag te stellen: Is inderdaad het nationali
teits-begrip oen bekrompenheid, die de kiemen
van zjjn ondergang mot zich draagt on onver
mijdelijk plaats moet maken voor broeder op
vatting
Zeker is het niet gomakkeljjk oen juiste be
paling te geven van het woord natie. Op ’t ge
bied der taal moeton we ’t niet zoeken,want
dan zouden er, om maar iets te noemen, geen
Belgen zijn en geen Zwitsers, juist twee
volken die een vrjj belangrjjke rol spelen in de
geschiedenis der beschaving. Ook het onder
zoek naar de afstamming laat ons in den steek;
de Friezen bjj voorbeeld hebben hun wieg in het
hooge Noorden, en niettemin zjjn zjj zoo goed
Nederlanders als de besten. De Engelscho natie
bestaat uit de samensmelting van Britten, Pieten,
Angelen, Saksers, Normandiërs on de hemel weet
wat nog al meer, en noem eons één volk dat
moer prat is op zjjn „nationale eigenschappen
en hooger loopt met zjjn nationale belangen.
Nog minder kunnen wjj terecht, als we de ge
schiedenis tot leidsvrouw nemende toevalligste
omstandigheden, de willekeurigste beschikkingen
hebben do grenzen dof natiën bepaald, en de
zoo hoog geroemde eenheid is niet zelden het
resultaat van eon dwang waaraan mon zich eerst
onderwierp toen alle middelen uitgeput waren.
Wil men het terrein dor wetgeving betreden,
om daar den grondslag voor de nationale af
scheidingen te vinden, dan worden we insgeljjks
teleurgesteld; want menige regeling, met veel
ophef door eon regeering voorgedragen en na
eindelooze discussion tot rijpheid gekomen, is
niets anders dan een navolging van hetgeen in
andere landen word vastgestold. Laat ons daarbij
niet vergeten, dat we ongeveer drie vierdedeelen
eener eeuw ons tamelijk wol hebben beholpen
met strafwetten, die doof een buitenlandschen
overheerscher in het leven werden geroepen.
En toch, ons gevoel zegt ons, dat het na
tionaliteits-begrip meer is dan een waan. Al
staat daar een redenaar op, die met kracht van
argumenten de verdwijning der grenzen en de
wenschelijkheid van eon oplossing der nationa
liteiten in één ondeelbaar geheel bepleit, onze
innigste overtuiging stelt hem in het ongeljjk,
al kunnen .we hem niet op ieder punt weder
leggen. Verscheidenheid is een onafwijsbare be
hoefte van het maatschappelijk leven, en die
eenheid, die door velen wordt gedroomd, zou
de dood wezen voor allo ontwikkeling. De so
cialist jjvert voor oplossing van het familieleven
en voor gemeenschappelijke verzorging van elk
lid der associatiemaar dio theorie zal nooit in
praktijk worden gebracht zoolang we nog sym
pathie gevoeleh voor wie door de banden des
bloeds aan ons zjjn gohecht. Zoo moet ook een
volk beschouwd worden als oen min of meer
uitgebreide vereeniging van monschen die iets
in gemeenschap hebben, iets dat zij bjj an
deren niet vinuen; overeenkomst van neigingen,
gezamenlijk arbeiden tot bereiking van een be
paald dool/ samen doorleefde rampen of gesmaakte