Zondag 26 October.
1879.
N°. 541.
de Lek
■T
11 A".
RING
ns.
TIE.
Weekblad voor Zuid-Holland en Utrecht
endels.
ST”.
HADE
igerak.
I
I
64,
VERF.
□op:
istaken,
drooge'
lER,
ny-
rangen.
i.).
■kapitaal van
Overlijdeh
mie-betaling.
d-Agent voor
Lekkerkerk,
F te Neder-
Herfstgedachten.
BUITENLAND.
Overzicht.
BINNENLAND.
ËCT1E.
Do tot lid
I
et geïllus-
der;
S. W. N. VAN NOOTEN te Schoonhoven,
Uitgever».
ogden te be
ers of Num-
10, weder ia
tige collectie
de C'hainbre,
iveantés, een
lokken, eene
nfc,
r Jr.
de belooning
nur.
teerde Staten
nt, te Obs.
UDA.
■DIMM» COURANT.
a/d Rijn,
on.
■manmaakt
ieuwo on re-
lovende eene
a van Gelder-
a Zutphen.
Lid van de
Brummen.
de Provincie
Zutphen.
te Apeldoorn.
Zutphen.
joen Gulden,
Ijk Reserve
in, Inboedels,
m, voorwaar-
BAAREN te
I. ABBRING
id.
iar zijn bjj
on strakt
voorbij zal zijn,
bottei
/se
dz. Prija
Boekhan-
ieden van
otterdam,
i verzendt.
NOOTW.
Prjjs der Advertentiën Van 1 tot 5 regels 0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending
franco, en uiterlijk tot Zaterdags-voormiddags ten^lO ure.
Alle Binnenlandsche Advertentiën, waarvan
de plaatsing 3 maal wordt opgogevon, worden
slechts 2 maal in rekening gebracht.
Men zij voor indrukken van buiten zoo on
toegankelijk als men soms voorgeeftniemand
kan zich geheel onttrekken aan den invloed dien
de natuur op den menschel ij ken geest uitoefent.
En hoe kan het ook anders: in het koor der
schepping nomen wij onze plaats inwij gevoe
len ons één met al wat daar in de wijde wereld
zich beweegt en leeften zelfs aan de onbezielde
voorwerpen om ons heen hechten we ons met
min of meer sterke draden. Do bloemen des
velds en de boomen van het woud spreken een
taaldie ons hart verstaat en te beter zal ver
staan, naarmate onze schoonheidszin tot hoo-
gere ontwikkeling is gekomen.
Nooit ontdekken wij dat beter, dan in die
perioden van overgang, als de plantenwereld
haar oude kleed begint te verliezenof als
wij een nieuw te voorschijn zien treden. Herfst
en lente zijn de seizoenen dor poëzie bjj uitne
mendheid en vooral de eerste, omdat zij zulke
hoogst ernstige gedachten in het gemoed doet
ontwaken. Als het jaargetijde nadert, waarvan
Tollens zingt:
„Natuur lei weer haar sieraad af,
Haar tooi van bloemen en van blaren
Haar diadeem van korenaren,
Haar bontgekleurden tooverstaf
dan is het als of er een deel van ons zelven ter
ruste gaatwaarvan het niet zeker is of wij het
ontwaken weder zullen mogen aanschouwen. De
wind, die over velden en watervlakten scheert,
roept ons woorden en klanken toe vol weemoed
het verdwijnende schoon herinnert ons onwille
keurig aan zooveeldat ons werd ontrukt voor
altijd, en een breeds reeks van liofeljjke beel
den uit het onherroepelijk verleden doemt op
in de ziel, gedurende het schemeruur, terwijl
sombere wolken de laatste wegstervende licht
stralen onderscheppen.
Maar het zijn niet altjjd droevige gedachten,
die het herfstlandschap bij ons verrijzen doet.
Er heerschtook een toon van vrede, die ons niet
slechts doet berustenmaar tevens onsmetbljjde
hoop vervult. De bleeke zonnestraal dringt door
het dunnend loover, en spiegelt vrooljjke beol-
den voor onze voetenen plotseling voelen we
ons verplaatst te midden van vroegere toonoelen,
toen dezelfde zonneschijn ons blijmoedig stem-
de, - toen wjj ons daar zoo gelukkig gevoelden
in het bijzijn van haar of van hemdie sedert
getrouw aan onze zijde leefde en genoot, leed
en streed, en zelfs onder de moeielijkste om
standigheden schatten van liefde strooide om
de oneffenheden van ons pad te bedekken. En
op nieuw drukken wij de hand die de onze
nimmer los liet, die ons, zoo God^het wil,
zal blijven steunen bij de hevigste winterstor
men staren wjj in de vriéndelijke oogen
welker glans nog bjj het woeden der orkanen
een lentelied in ons hart doet leven. Waar de
liefde niet is gebluschtdaar is do wereld schoon
als een paradijs, al stuiven dorre bladeren langs
de beemden: waar zjj is woggevloden, daar
verliest de roos haar glans en heel de schepping
haar heerlijkheid.
Van alle raadselen die ons omringen, en waar
van wjj vruchteloos naar een oplossing zoeken
is het leven zelf het ondoorgronde!jjkst. Ja, kon
den wjj zijn als de kinderen, die zich verblijden
over elk glimlachje van hot geluk, die eiken
bonten vlinder en iedere kleurige bloem mot ver
rukking aanschouwen, bjj wie de traan nog
ter nauwernood is gedroogd wanneer zjj reeds
door een gullen lach wordt vervangen, konden
i wij, in óen woordhet loven opvatten gelijk het
zich vertoont, zonder te vragen naar dingen
waarop het antwoord niet gegeven kan worden
gewis, we zouden ons vele bekommernissen sparen.
Doch het is ons niet mogeljjk, ons te bepajen
tot hetgeen wjj zien: wjj begeeren den samen
hang te kennen, het waarom te peilen; wjj verlangen
ons rekenschap te geven van hetgeen wjj zijn
van het dool des levens. Het „te zijn of niet
te zijn" is voor ons iets meer dan een droomorigo
verzuchting; de quaestie van hot „worden en
vergaan” kunnen we niet uit do gedachten ver
bannen, vooral niet in uron‘als deze, nu de
volle nadruk valt op de. eeuwenoude les der ver
gankelijkheid.
Waartoe zjjn wjj, waarheen gaan wij?
Schoonheid en roemkracht en luister
de herfstwind [doet zo verstuiven. Hot teder
rozenblad, het sierlijk loof van den laurier, eon
zelfde ademtocht rukt ze af en voert zo weg,
niemand weet waarheen. Al wat we hebben
nagejaagd, 't is vervlogen als oen hersenschim,
of indien wo het na onafgebroken inspanning
móchten bereiken, dan laat het ons toch onbe-
'vredigd, omdat het bjj nadere aanschouwing veel
van zjjn ingebeelde waarde verloor. Telkens
weer blaast de najaarswind over onze illusiëh
heen, en drijft ze in alle richtingen uit elkan
der; en menig onzer staat daar, als de geplnn-
-het waterschap van de Linge-
uitwatering. Aan dit ontwerp zijn toegevoegd
eon zeer' uitvoerige memorie van 'toelichting en
cone lijst van verschillende amendementen der
commissie, naar aanleiding van ingokomen be-
zwaarschriften voorgosteld.
entaire bezigheden, in Oostenrijk- Do „Willem Barondsz" is Woeni»
de oude strijd tusschon de Duitsch- dag-middag te IJmuiden binnengekomen.
Aan het Departement van Water-
doen hun best om door geven en nemen do staat werd 22 dezer aanbesteed: hot maken van
hartstochten in bedwang te houdendoch do oen strekdam on een dwarskrib in de Benoden-
verkiezingen van presidentenvice-presidenten Merwede, beoosten do ontworpen overbrugging
adros-commissie enz. hebben reeds bewezendat bjj Baanhoek, ten behoove van don spoorweg
op verzoening en matiging niet voel te reke- van Dordrecht non- ri.» l...
non valt.
Den 28sten dezer maand zullen do zittingen
van don Prulshclien Landdag door don Koning-
Keizer mot eon troonrede geopend wordon Men
hoopt dan spoedig tot zekerheid te komen om
trent do houding, wolke de regeering tegenover
do verschillende partijen zal aannemon. Vóór dien
tjjd of althans zeer spoedig zalvolgons do Ger
mania, hot verdrag met het Vatioaan tot stand
komen. Aan do wjjze van handelen van don
Minister van Eerodienst zou men ook wel zeg-
gen dat er zoo iets in do lacht ziU&
In Frankrijk is nog altjjd do amnestiV^uachtio, 1
derde boom, bladerloos, omdat do ruwe werke
lijkheid het loof der schoonste verwachtingen
afrukte. Maar elk vallend blad laat een knop
achter; on straks, wanneer de ijzige winter
voorbjj zal zjjndan zullen wo die allen zien
zwellen en botton on openbarsten, om eon nog
milderen ove vloed van nieuw groen langs allo
twijgen to doen verschijnen. Do hoop, ’s men-
schen trouwste metgeze1, is als het levonbarend
sap, dat onder do sneeuwlaag van den tegen
spoed niet verstijft, en onophoudelijk nieuwen
wasdom schenkt aan schijnbaar dorre takken.
De smart mogo de ziel overmeesterennooit is
zij alleen, want onder' haar droevig kleed voert
zij de vriendeljjke troosteres mede die nog de
stervenssponde des afgematten strijders omzweeft.
Waartoe leven wjj om te hopenom lief
te hebbenom to arbeiden. Daten niets an
ders predikt ons de herfst.
Veel gaat er om in onze hedendaagsche maat
schappij. ’t Is alsof we heen|edreven worden naar
eon dier keerpuntendie in de geschiedenis dor
beschaving de treden zijn van de ladder langs
welke de mensehheid zich opwaarts beweegt.
Op elk gebied openbaart zich dat onbehagelijk
gevoel van spanning, ’t welk oen crisis pleegt
vooraf te gaanen al kan er nog een men-
schenleeftjjd of meer voorbijgaaneer nieuwe
toestanden zich vestigen, die op hun beurt weer
plaats zullen maken voor anderetoch kunnen
we het oog niet sluiten voor de waarheiddat
er verhoudingen bestaandie niet houdbaar meer
zijn. Meer licht, moèr vrijhe 1, is de kreet
die van alle kanten wordt nangehoven; voor de
groote massa, gewoond- dingen slechts van óén
kant te beschouwen, lost zij zich op in het geroep
om meer stoffeljjke welvaart, doch dat is slechts
de buitenzjjde van het vraagstuk. De individuen
verlangen zich meer zelfstandig te ontwikkelen
en daartoe is het noodig dat ook do uiterljjke
levensomstandigheden wijziging ondergaan; en
al wat beproefd of voorgosteld wordt om Be zoo
genaamde maatschappelijke quaostio tot oen begin
van oplossing te brengen, is tot dusver slechts
een rondtaston naar de middelen tot bevrediging
van nieuwesoms onbewuste behoeften des geos-
tes. Oudo bandon zijn te knellend geworden en
drukken thans als boeienmen wil ze afwerpen
tot olken prijs. Niet te vrodon met ovorgelevorde
waarhedendie vorige geslachten zonder naden
ken aannamensmacht de ziel van al wie den
ken en gevoelen kan naar iets hoogers dan de
afgepaste volzinnen der overleveringzij vraagt
naar brood in plaats van de steenen die men
haar te verduwen hoeft gegeven. Er blaast eon
kille herfstwind over de harten van do kinderen
dezer eeuw, en ganscho wolken van bladeren
wordon weggerukt. Hier zien wo het autoriteits
geloof wegwaaien, ginds spoelt de storm met
hetgeen tot heden beschouwd werd als do grond
zuil van het staatsgebouwelders beukt do
orkaan mot vreeseljjk geweld tegen de muron
van het maatschappelijk leven: ongeloof, |pcia-
lismo on nihilisme heoten zjjdio herfstvlagon
diq het gemoed met angst en .vrees vervullen.
Zulloij wjj bjj dit alles don moed verliezenen
wanhopen aan het behoud der maatschappoljjko
orde
Verre van ons die gedachte. Even zeker als
eon nieuwe lente het afgevallen groon door nieuw
Joof zal vervangenzullen ook uit den schok
dor denkbeelden andere on krachtiger beginselen
zich baan breken. Dezelfde macht, die do schep
ping na elk tijdperk van schijnbaren doodslaap
doet ontwaken, doot ook op hot gebied des
geestes op de puinhoopen van als verstorven neer
geworpen denkbeelden hot frissche leven kiemen,
wortel schieten en tot vollen wasdom komen.
Onbevreesd kunngn wjj de toekomst tegengaan
zelfs al treden wij den winter te gemoet. Op
óén voorwaar j echter: Wij moeten het geloof
bewaren.
Zoolang wjj do monseliheid niet beschouwen
als een reddeloos wrak te midden van do bran
ding maar vasthouden aan de overtuigingdat
zjj voorwaarts gaat, in weerwil van allo beroe
ringen als wij die schjjnbare stoornissen loeren
aanmor ken als de onmisbare voor waarden voor
haar ontwikkelingals worstelingen op hot on
gebaande pad dat naar de volmaking voortals
wjj rekening houden mot de lesson van het ver
leden, die ons er op wjjzon dut iedere schrede
voorwaarts langs den wog van onrust word af
gelegd dan zal de twijfel aan de toekomst
ons vreemd blijven. En, terwijl we peinzen over
het doel des levens, wordt het ons duidelijk, dat
ons aller streven daarheen moet gericht zjjn,
waar het „Naar hooger” ons als een ster in de
oogen blinkt; dat elk van ons door zjjn arbeid,
van wolken aard ook, dat schoon ontwikkelings
proces moet bevorderen.
Alleen dat geloof, nauw samonliangende mot
vertrouwen op de leiding d^r Voorzienigheid,
kan ons bewaren voor de krankheid onzer dagen
die nu hier, dan daar haar slachtoffers volt, on
daaronder soms odolo ngturert. Wij bedoelen de
levenlnufeheid. Vrecseljjke vrucht van het ver
keerd opvatten des bestaanson die tot waanzin
en zelfmoord voert. Reeds de groote donkers
der oudheid werden door dit verschjjnsel veront
rust? een Socrates wiens tijdgenooten ook zoe
kende waren naar iets betersomdat het geloof
der vaderen hen niet meer bevredigde, zegt:
„Niemand is het geoorloofd, zjjn leven te ver
korten. Op aarde geplaatst als op een post,
mogen wj dien niet verlaten dan met toestem
ming der góden."
Zoo is het. En als wo den twijfel aan de
waarde dts levens als een kille herfstwind de
gemoederen zien bewegenlaat ons dan deernis
hebben mst hen die er door noergeveld worden.
Doch kleumen wjj ons des te vaster aan de ver
wachting van d£ onvermijdelijk volgende lento
dio allo bezorgdheid zal doen verdwijnen. Als
trouwe schildwachten handhaven wjj onzen post
steeds donkendo aan het wachtwoord, door den
Oneindige ons toegefluisterd Geloofthoopt
hebt lief!
Naarmate do berichten uit Indië en de Kaap
gunstiger luiden, nemen do Engolsche ministers
ook in spraakzaamheid en openhartigheid toe.
Voor enkele dagpn geleden heeft de Engelsche
minister Lord Salisbury te Manchester nogmaals
met niet te miskennen eigenwaan gewezen op
do vele diensten door Engeland in den laatston
tjjd aan Europa bewezen. Bjj het begin dier
redevoering komt men echter al spoedig tot het
besluit, dat die diensten voornameljjk bestaan
in het „binnen de grenzen houden" van Rusland.
Daartoe moest Cyprus bezet, Bosnië geannexeerd
wordon en, geen wonder, dat do minister daarom
ook het verbond tusschen Oostenrijk en Dnitech-
land «et ongeveinsde vreugde begroet. Dat
verbond de Duitsche pers verdiept zich nog
altijd in gissingen of hot verbond reeds defini
tief geteekend en of het oen défensief dan wel
eon of- èn dófensief verbond is is dan ook,
zooals hoe langer zoo jhcer blijkt, tegen Rus
land gericht, en Rusland is, uit den aard der
zaak, de aartsvijand van Engeland. Wat in
Azië tegenwoordig omgaat is uiterst geschikt
om dio vijandschap en ijverzucht te voeden.
De opstand in Kabul heeft den Ehgclschon
gelegenheid gegeven het vonnis te herziet», dat
zij oenige maanden geleden over Afghanistan
velden, en die herziening, die ongetwjjfeld eono
vermeerdering van Engelschen invloed en oene
uitbreiding der grenzen in Azië ,zal ten gevolge
hebben, wordt natuurlijk door Rusland met arg
waan aangezien. Er is dan ook ernstig sprake
van, dat Engeland voorloopig de teugels van
het bewind in Afghanistan geheel in handen zal
nemen. De Emir Jakub Khan nl. heeft, wel
inziende dat hij zich door zjjno laatste hande
lingen bjj zijne onderdanen ónmogelijk heeft
gemaaktzijn ontslag als Emir genomen en do
Engelschen denken er over om don vjjf jarigen zoon
van Jakub-Khan als diens opvolger te benoemen
en gedurende de jaron van minderjarigheid als
voogden en plaatsvervangers op te tredendo
laatst uitgevonden en dougdeljjk bevonden wjjze
van annexeeronmen denko slechts aan Sleeswjjl^
Bosnië en Cyprus.
Doch al is Turkije nu,-door het Duitsch-
Oostenrjjksch verbond en do sympathie yan En
geland vrjjwel togen oen vernieuwden aanval
van Rusland beveiligddo zaken gaan er niet
beter door. Een nieuwe .Minister-orisis hooft
de heerschendo verwarring op nieuw vermeerderd
on ook de ondorhandelingen mot Griekenland
weder op de lange baan geschoven. Do Alba-
neozen willen nu hot spreekwoord toepassen van
de drio honden met het beenZjj wenschen een
eigen staat te vormenwelke ook dio plaatsen
omvatwaarop Griekenlandop grond van hot
Borljjnscho verdrag, aanspraak maakt.
In Oost-Rumelio houden verwarring on bur
geroorlog nog altijd aan, terwjjl in den Libanon
de Druzen en Maronieten aan het vechten zijn.
Goen benijdenswaardige erfenis dus voor het
nieuwe bewindtenzij ditals naar gewoonte
eenvoudig Gods water over Gods akker laat
loopen. Ook in Griekenland is men bezig met
het zoeken van een stel nieuwe ministers, voordat
do Kamers, 6 November e. k., bijeenkomen.
Zooals te verwachten was, is bjj den aan vang
der parlementaire bezigheden. »i«.
Hongarije, de oude strijd tussuuuu uu i>uimch-
liberale on do Zocben ontbrand. Do Ministers
hartstochten in bedwang te houdendoch do 1 een strekdam
--J— Merwede, boot
dat bij Baanhoek, „VMUO,O TH„ uon 8poorwe-
VIUI Dordrecht naar El»t. Minute in.chrii.er
I de hoor A. Ph. Volker te Sliedrochtvoor f.34 200
I Nog word aanbesteed: do lichting en oprui-
ming ran non in do ri.ior ilo Lok. dwar. van
don Streofkortoobon korenmolengoaonkon zand
bak. Mmote in.ohrijver, waren do hoeren D.
Vormaa» on W Tolling to Rotterdam roor f555.
- Voor do op 20 dezer to Zeren-
bergen plaats gehad hebbende aanbesteding van
hot leveren oenor tweede jjzeron bascuio-brug
over do haven aldaar zjjn ingokomen 8 inschrjj-
vingabiljetten: laagste inschrijvers waren H.
Oosterbroek 4 Zn. te Gorinchom voor f4997,.
Het werk is nog niet gegund.
door de teruggekeerde geamnestieerden aan de
orde gesteld, de quaeilton brulante van den dag.
Hoe de regeering over die zaak denkt, heeft ay
getoond door een schrijven van den Minister van
Justitie aan de Procureurs-gencraal, waarin deze
worden aangemaand ernstig acht te geven op
de taal der Communistische pers. De tot lid van
den Parijschen gemeenteraad benoemde commu
nist Hubert is even als de redacteur van de
Marseillaise beboet wegens het opnemen of schrij
ven van opruiende artikels. De verkiezing van
Hubert zal nietig worden verklaard, omdat hjj,
eerst onlangs uit Caledoniö teruggekeerd, niet
lang genoeg te Parijs verbljjf houdt.
STATEN-OBNERAAL.
De laatste zittingen der vorige en de eerste
van deze week werden door de Tweede Kamer
gewijd aan wetsontwerpen betreffende de militaire
rechtspleging en de scheepvaart. Eerstbedoelde
hebben de strekking, de lijfstraffen bjj het leger
on de vloot af te schaffen; het laatste versterkt
de verantwoordelijkheid van don schipper bij
zeerampen. Allen worden aangenomen.
Dinsdag werd een aanvang gemaakt met de
algemeene beraadslagingen over de Indische be
groeting. De heer Lenting besprak o. a. de
nederaetting eener kolonie van Engelschen onder
baron Von Overbecke op het noordeljjk gedeelte
van Borneo, vóór ruim een jaar geschied onder
goedkeuring van den sultan van Broenai; spr.
meende dat de regeering dit door alle mogeljjke
middelen had moeten beletten. Do heer Keu-
chenius wijdde eon uitvoerige rede aan de patent
belasting in Indië en aan de wjjze waarop in
zonderheid te Samarang de aanslag had plaats
gehad; hjj wees op de bedenkeljjko hoogte, dio
de ontevredenheid over dion maatregel bereikt
hoeft. Andere sprekers drukten den wensch
uit naar afschaffing van heerendiensten en be
handelden het vraagstuk van do financiöele ver
houding tusschon moederland en koloniën.
Do Minister, die - Woensdag nan hot woord
kwam, betoogde dat wjj niet bjj machte zijn, in
’t Noorden van Borneo souvereiniteitsrcchten uit
te oefenen, vooral niet, dowjjl do gewraakte ves
tiging geheel een particulier karakter bezit. Do
grieven van don heer Keuchenius moest hjj af-
wjjzengenoemde afgevaardigde had zich in zjjn
pleidooi voor de belangen der Indische maat
schappij aan overdrijving, zelfs aan onjuistheden
schuldig gemaakt.
Donderdag werd de behandeling van do on-
derdeelen der Indische bogrooting begonnen.
Met ongewonen spoed werden dien dag niet
minder dan 69 onder-afdeelifgon behandeld,
waarbij eon aantal onderwerpen kortelings ter
sprake kwamen. In ons volgend hoofdartikel
willen we eonige hoofdpunten uit de debatten
bespreken; thans wordt dit belet door gebrek
aan plaats.
In de najaarszitting dor Provin
ciale Staten van Zuid-Holland zullen o. a. wor
den behandeldaanvragen van de gemeenten
Benthuizen, Lekkerkerk, Heinenoord, Ridder
kerk, ’s-Gravesando, Monster, Oud-Beierland,
Everdingen, Woubrugge, Hoornaar, Nieuw-Lok-
kerland, Heukelum, Heonvliet, Stad aan ’t Ha
ringvliet, Papondrecht, Barwoutswaarder en Oud-
dorp om subsidie voor het lager onderwjjs.
Reeds zjjn gunstige adviezen van Gedep. Staten
uitgobracht omtrent deze aanvragen van Bent
huizen, Heinenoord, Woubrugge, Niouw-Lokker-
land, Heukelum en Stad aan ’t Haringvliet;
voorstellen tot vaststelling van reglementen voor
don polder Vliet en Djjkveld, voor hot water
schap dor gemoono waterontlasting van de pol
ders Stolwijk, het Bojjerscho, don Agtorbroek
en het Veorstalblolt. Eindoljjk zal in deze zit
ting worden behandeld het door oene commissie
uit de Staten gemoenschappoljjk mot zoodanige
commissie uit de Staten van Gelderland ontwor
pen reglement voor 1
..U Aan dit c
uitvoerige memorie
Deze Courant wordt geregeld iederen Zatordag-middag
verzonden. Prijs: voor Schoonhoven por drie maanden 0,70.
Franco per post door het geheele rijk 0,80.