I
.1
u
1882.
K. 656.
4
Zondag 8 Januari*
RK,
een nette en
ijarten,
ran
beland
n eindigende
182.
iquetten.
ode;
‘PEl
Weekblad voor Zuid-Holland en Utrecht
2
4
a
de,
1
I
zullen
vaarde,
IEIO
kmeid.
R.
indsche
IBONS
l van
I1ME8,
em,
te middel tegen
mz.
/I
j
a
400.
>zen !i
lillende Airs. i
arenstanders
Llbums, Inkt-
zen, Brieven-
igarenkokers, (i
feitjes, Fles-
jrteinonnaies,
Muziekwerk. 1
lortreffeljjkste
jring daarvan
•ken ii
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Het Fransch-Neder-
landsch handelstractaat
I
,50. Ij
an.
wordt gevraagd
S. W. N. VAN NOOTEN tb Schoonhoven,
Uftgwen-
r*«el
franco, en
lenlandsche
wenworden
1CARDT, Turf-
agt eene flinke
iederen Zaterdi
maanden f 0,!
0 stuks.
Dw. Dienaar,
ILUIEV.
member 1881.
fN-VREEDE
Februari een
0 IW
leinontolr, be-
op de tentoon-
ii 30 Cents, te
HOFMAN.
■1
ikt bij deze aan
bekenddat bij
RUINKOOL B
geschikt voor
i, en welke we
en zindelijkheid
lig geschreven
good gedrag,
an den Hoer
Penningmeester
SCHOOSHOVEIfSGHE COURANT.
sr gemonteerd
in Kristal.
Ignrenatel met
Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag verzonden.
Prys: voor Schoonhoven per drie maanden 0,70. Franco per post
door het geheele rjjk 0,80. Men kan zich abonneeren bjj alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievengaarders.
in de Uitgeve
Prijs der AdvertentiSn: Van 1 tot 5 regels 0,50.
moer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzondi
niterlijk tot Baterdags-voormiddags te 10 uren. Alle 1
AdvertentiSnwaarvan de plaatsing 9 maal wordt opoe
slechts 2 maal in rekening gebracht 7
ireukoker met
»t.
randeerd door
Sliedrecht.
too te n, de prijs
ir in leggeld.
audt zich het
-Van redenen,
te laten.
A. q O T.
te Bern, i'
and.)
ichtstreeksche
de echtheid 1
erde Pnjscou- o
arzonden.
lOpJOA oimsjd t
10^ UBA UOJf J
op jopuo nep
a Bvjpeq uee
™a ooi
RAAGD, ter
st Hoogheem-
rd met Arkol
jOuO -«O J0
o Prijs.
.Hie,
billende stuk-
der „Expies-
>m, Carillon, J
lestes, Harp- t>
Ten aanzien van Ierland heeft de regeering
een nieuwen maatregel genomen om aan
den toestand van wanorde een einde te
makeh. In "vijf der meest onrustige dis
tricten van Ierland zijn buitengewone mili
taire gemachtigden benoemd met uitgebreide
volmacht. Zij zullen de regeering met
raad dienen, welke maatregelen tet verdere
onderdrukking van den opstand dienen ge
nomen te worden.
Egypte heeft weer een gelijkluidende
nota van zijne beschermers, Engeland en
Frankrijk, te wachten. Daarin zal militaire
hulp zoo die noodig mocht zijn worden
aangeboden.
Overzicht.
Sinds de nieuwjaarsontvangsten on toe
spraken uit de dagen van het laatste Fran-
sche Keizerrijk, die de belangstelling van
geheel Europa wektentot de geschiedenis
behooren en tot een blooten vorm zijn ge
worden, wordt wat meer aandacht geschon
ken aan Hetgeen andere potentaten bij die
gelegenheid ten beste geven. Het meeste
gewicht wordt gehecht aan het woord in
Berlijn gesproken en is die opvatting
juist dan mogen we het jaar 1882 met
goeden moed ingaan, want het wachtwoord
uit Diiltschland’s hoofdstad luidde „Vrede”!
Vrede naar buiten althans, want, wat
Duitschland’s inwendigen toestand betreft,
ziet hét er alles behalve vredelievend uit.
Do sociale en financieele hervormingen van
tóen Rijkskanselier kunnen nu eenmaal geen
genade vinden in de oogen van den Rijks
dag en naarmate dit lichaam meer van zijn
onwil doet blijken, om tot het in het leven
roepen dier hervormingen mede te werken,
naar die mate toont de Rijkskanselier zich
meer ongenegen om zijne lievelingsdenk
beelden op te geven. Dat het op die wijze
tot een ernstige botsing tusschen beide
machten moet komen, wordt algemeen er
kend en reeds nu laat de officieuse pers
zich niet onduidelijk er over uit, wie daarbij
aan het langste eind trekken zal. De strijd
betreft, zoo luidt het in een der jongste
officieuse beschouwingen, een vraagstuk van
Staatsrecht, nl. ditmoeten de Staatsinkom
sten afhankelijk blijven van de af wisselende
meeningvan een vertegenwoordigend lichaam
of naar duurzame regeeringsgrondslagen ge
regeld worden. Dit laatste is de eisch der
regeering en het verzet daartegen kan niet
van langen duur zijn. Als een der mid
delen om langs vredelievenden weg eene
oplossing te vinden schijnt de Vorst niet
af keerig van het denkbeeld om de tabaks
belasting door eene suikerbelasting te ver
vangen.
Als slotsom van de onderhandelingen van
Pruisen met Rome meldt men, dat de Mei-
wetten niet ingetrokken of gewijzigd, doch
alleen zeer gematigd zullen worden toege
past en dat de openstaando bisschopzetols
allen weder zullen bezet worden, gedeelte
lijk door de vroegere Bisschoppen, gedeel
telijk door andere.
Het blijkt meer en meer dat bij die on
derhandelingen ook de Italiaansche zooge
naamde waarborgenwet is ter sprake ge
bracht en Von Bismarck zijne diensten
heeft aangeboden om daarin voor den Paus
gunstige veranderingen te brengen. Maar
nog duidelijker is gebleken dat Italië die
goede diensten on voor waardelijk afwijst,
onder toejuiching van alle partijen. Dit
laatste vooral, kan leerzaam zijn voor den
grijzen Rijkskanseliep, die, bljjkbaar door
zijn succès verblind, meent dat alles en
allen zich aan hem onderwerpen moeten.
Koning Humbert heeft naar het hart der
natie gesproken, toen hij bij gelegenheid
der niijuwjaarsontvangst onomwonden te
kennen gaf, dat de regeering geene vreemde
inmenging in deze dulden zou.
De wijze waarop Gambetta in Frankrijk
met de zoogenaamde zuivering van het
ambtenaarsp^rsoneel te werk gaat, maakt
hem vele vijanden onder hen, van wier
steun hij afhankelijk is. De natuurlijke zin
voor overdrijving der Fransche natie, ziet
in de benoeming van eenige generaals van
min of moer verdacht allooi, tot opperbe
velhebbers van het leger niets mdfcr of
minder dan voorbereidende maatregelen tot
een coup d'état en de benoeming van iemand,
die op het punt van staatkundige beginsel
vastheid niet te best staat aangeschreven,
als directeur der staatkundige aangelegen
heden bij het ministerie van Buitenlandsche
Zaken, komt die vrees nog versterken.
Daarenboven spreken geruchten van ernstige
verdeeldheid in den boezem van hot Kabinet
over het vraagstuk van het zoogenaamd
Scrutxn de liste. Het wordt tijd dat de
Kamers bijeenkomen om in deze wat meer
licht te ontsteken.
Met het Fransch—Engelsche handels-
verdrag wil het maar niet vlotten. Wederom
zijn de .onderhandelingen daarover afgebro
ken omdat Frankrijk zich zelfs met de
minimum eischen van Engeland niet'kon
vereenigen. De hoop op spoedige overeen
stemming begint te verminderen.
maand zal q*n stoombootdienst voor goe
deren en vee tusschen 's Hertogenbosch,
Gorinchem, Zierikzee, Middelburg en Vlis-
singan worden geopend. De dienst zal ge
schieden met het op het etablissement van
de heeren J. en K. Smit te Kinderdijk nieuw
gebouwde schroefstoomscbip „Zeelandia”.
Hoe groot het tramway-ver-
keer in Amsterdam is, blijkt hieruit, dat
de Amsterdamsche Omnibus-maatschappjj in
het jaar 1881 7.784.972 personen op hare
lijnen vervoerd heeft, tegen 7.549.926 in
het vorige jaar. In het afgeloopen jaar
zijn door den haven-stoombootdienst aldaar
vervoerd: 1.303.801 passagiers.
In de „Ned. Katholiek” leest
men het volgende:
Eene kloeke, krachtige gestalte, het hoofd
recht op de breede schouders, het voor
hoofd hoog gewelfd, het oog helder blik
kend door de brilleglazen, de zilveren haren
onderhet paarsche kalotje uitkomend en
in lange lokken nedervallond zoo staat
bij voor u en zoo kont hem het groot
aantal menschen, waarmede hij nog voort
durend in aanraking komt, hem, den ka
nunnik en deken van Utrecht, Jacobus
Josephus Putman.
Op 4 Januari 1882 herdacht de waardige
priester ten zeventigsten male zjjnen ge
boortedag, en deze geeft ons aanleiding den
geestelijke en geleerde in enkele regels te
gedenken.
Het stedeke Oudewater— waar zijn va
der een geacht ingezetene was die onder
meer, veel belangstelling in oudheidkundige
zaken toonde en een aardig penningkabinet
bijeenbracht is zijn geboorteplaats. Zijne
moeder, Aletta Van Dam, leidde zjjn jeugd,
totdat hij besloot zich aan het geestelijk
herdersambt te wijden, daartoe eerst het
klein seminarie Hageveld bezocht on ver
volgens de hoogere, de eigenlijk theolo
gische studiën aan het groof seminarie te
’s Heerenberg, op de grenzen des rijks,
nabij Emmerik gelegen, voortzette. Nadat
hij dozo voleindigd had, word hij ton jaro
1835 plechtig tot priester gewijd.
Wat trok den jeugdigen geestelijkenaar
gene zijde der zee, naar de eilanden in
West-Indië onder Nederlandsch gezag? Het
is ons niet vergund dit te weten, maar
naar het oostelijk deel van Curasao, daar
waar de Hollandsche driekleur sints eeuwen
met eere wappert, daarheen leidde de Heer
des Hemels en der Aarde zijnen weg. Daar
begon hij zjjn werk onder eene onkundige
negerbevolking; in dat gedeelte bouwde hij
de eerste katholieke kerk en pastorie. Wie
den grijsaard in zijne stille woning aan de
Biltstraat te Utrecht bezocht, kan er de
afbeeldingen zien van het eenvoudige Huis
Gods, gebouwd uit steenmu uit de naburige
gebergten gehouwen, en ddor de bevolking
een uur ver in de brandende zon gedragen.
Terwijl aldus op dit deel des eilands het
eerste katholieke bedehuis verrees, sloeg de
eerwaarde priester de hand aan het werk,
daar waar hij iets vond te doen. En waar
vond hij dit niet? Naast de godsdienstige
ontwikkeling ging hem de zedelijke en
maatschappelijke ter harte en langzamer
hand verrees schoolgebouw na schoolgebouw
om kerk en pastorie henen.
Na tien jaren van een gezegend werken
verliet de eerwaarde man het arbeidsveld,
waar hij de beste jaren zijns levens had
doergebrachtwaar hij in het volle licht van
zijnen dag had gezaaid en waar langzaam,
langzaam de oogst rijpte van hetgeen hij
in de eenvoudige harten der volwassenen
en in de ontvankelijke gemoederen der kin
deren had gelegd een oogst voor het
leven en voor de eeuwigheid. De vieren-
dertigjarige ging henen, niet om land en
volk, die hem dierbaar geworden waren,
te verlaten, maar om, in het belang zijner
missie, Europa te doorreizen. Van dezen
tocht keerde hij verfrischt naar zijn vroegeren
post terug, nu evenwel vergezeld door acht
Nederlandsche liefdezustersaan wier
hoofd zijne eigene zuster, Johanna Putman,
religieuse der Orde der H. Ursula, geplaatst
was. Deze stonden hem in zijn moeielijk
en omvattend werk ter zijde en werkten
mede tot hetzelfde lofwaardiga doel.
In 1853 keerde do beminde missionaris
naar Nederland terug.
In 1857 werd hij tot pastoor te Utrecht
in hetzelfde jaar, bij de instelling der ka
pittels een gevolg van de invoering der
hiërarchie mede tot kanunnik van de
Metrepolitaankerk van het Aartsbisdom
Utrecht, on kort daarna tot deken der stad,
tot Decanus Civitatonsis benoemd.
Twaalf jaren later maakte de verdienste
lijke man eene grootero reis door Noord
en Zuid-Italië en verbleef tijdens het Con
cilium Vaticanum meer dan drie maanden
te Rome. Van deze reis huiswaarts ge
keerd, gevoelde hij zich niet meer sterk ge
noeg alle zijne geestelijke betrekkingen to
vervullen, legde daarom zijn herderlijk werk
neder, doch bleef te Utrecht, als kanunnik
on deken der stad, metterwoon .gevestigd.
Evenwel, de kundige man, aan gezetten
arbeid gewoon, laat thans geen tijd verjo-
ren gaan on houdt zich in zijne vrije uren
met letterkundige studiën, hoofdzakelijk op
het gebied dor Spaansche lettèrkunde, bezig.
Verschillende tijdschriften bevatten kleine
positie staan, maar ook, dat de toestand
uiterst ingewikkeld is en hei zeer onwaar
schijnlijk is dat we, bij weigering der Ka
mers om het' öntwerp-tractaat goed te keu
ren, iets beters zouden kunnen bedingei
Alle krachten zyn door de Nederlandsche
gevolmachtigden ingespannen om sommige
drukkende cyfers te verlagen, maarzonder
gevolg. We verwachten dus, dat de schrif
telijke en mondelinge gedachtenwisseling
der Regeering met de Vertegenwoordiging
op de bezwaren den vollen nadruk zal leg
gen, met het oog op latere wyzigingen als
de économische begrippen in het buitenland
yveer een anderen koers uitgaanmaar dat
men eindigen zal met het verdrag goed te
keuren, omdat het betere dikwijls de
vyand is van het goede.
leer in toepassing, dat twee handen, om
schoon te worden, elkander moeten was-
schen,—- door het aangaan van overeen
komsten waarin de goederen die van weers
zijden binnengevoerd mochten worden met
name werden genoemd. Zeer schroomvallig
was men over het algemeen echter met
het toestaan van die vryheifl ten aanzien
van artikelendie het land zelf opleverde of
die met eenig product des lands konden con-
curreerenelk gouvernement achtte zich ver
plicht, de binnenlandsche voortbrenging te
oeschermen door haar te verdedigen tegen
de gevaren der mededinging. Men begreep
niet, en de Staatslieden van den tegen-
woordigen tijd begrypen evenmin, dat het
algemeen belang voorschrijft, de producten
van landbouw en industrie zoo goedkoop
mogelyk te makendat concurrentie een
uitmuntende en onmisbare prikkel is om
de voortbrenging te vermeerderen en te
verbeteren, en dat hoogeinvoerrechten wel
tydelijk in het voordeel van enkele personen
kunnen zyn, doch de natie die ze heft,
dooreen genomen verarmen.
In de wetgeving van de verschillende
Staten vinden we, vooreerst, een zooge
naamd >algemeen tarief”, zijnde de globale
opgave van de rechten, op onderscheiden
artikelen van invoer te heffen, en welk
tarief de grondslagen aangeeft waarop de
verdragen met andere mogendheden rusten.
Worden er nu onderhandelingen gevoerd,
dan betreffen dezen de afwykingen van dat
algemeen tarief, die men elkander wil toe
staan in rui! voor andere concessiën. Zoo
bepaalt bijvoorbeeld het algemeen tarief,
ruim een jaar geleden door de wetgevende
macht in Frankrijk vastgesteld, het invoer
recht op aardappelenmeeleen artikel
dat uit het Noorden van ons land tot dus
ver in yr-y belangrijke hoeveelheden wefd
uitgevoerd, op 6 francs per 100 kilo
gram, terw^l* er, krachtens het bestaande
verdrag, slechts 1,20 francs van wordt ge
heven. In het outwerp-tractaat is datcyfer
op 4 francs gebracht, zoodat we, ja wel
eenige vermindering hebben bedongen
maar toch gevaar loopèn dat het recht,
zoo hoog in vergelflking met de waarde
van het artikeleen beletsel zal zyn om
tegen de Fransche fabrieken te corccur-
reeren, en aizoo deze industrie met terug-,
gang wordt bedreigd.
Nu is het een feit, dat Frankryk naar
ons land veel meer uitvoert dan wy daar
heen,en hadden we alleen met de Re
publiek te makendan zouden ongetwijfeld
de concessiën grooter zyn geweest, tegen
over de voorrechten die wy den Franschen
toestonden. Zoo hebben we ons verbonden,
(voorloopig natuurlyk zoolang het verdrag
niet is geratificeerd,) den accijns op wijn,
Frankrijks voornaamste uitvoer-artikelniet
hooger te stellen dan 20 gulden per héc-
toliter; bovendien deden we omtrent andere
goederen de toezegging, dat bet bestaand
recht niet zou worden verhoogd. Dat dus
zij wier beurs het toelaat ook in de toe
komst “hun wijn niet duurder dan tot he
den zu|]en betalen, is een voordeel dat we
niet met onverschilligheid bejegenen,
maar, ook de Fransche wijnbouwers en
wynmakers profiteeren er vanen daarom
had Frankrijk op andere punten wel een
weinigje tóeschietelyker mogen z(jn. Doch
ook deze Staat was niet vrij in zyn be
wegingen. Verreweg de meeste contracten
van dien aard namelijk houden de bepaling
in, dat beide partijen elkander zullen be
handelen op den voet van meest begunstigde
natie.
Duitschland heeft, door zijn protectionis
tische handelspolitiek, den stoot ge^eVen
aan de tegenwoordige richting, die ons
verder dan ooit verwijdert van het ideaal,
onbelemmerde ruiling van handelswaren
tusschen alle volken der aarde. Duitschland
had aan zijn milliardenoogst van 1871 niet
genoeg om de klimmende militaire uitgaven
te bekostigen, en onder het schoonschijnend
doch onwaar voorwendsel, den bjnnenland-
scheri landbouw en pijverheid te beschermen,
en den buitenlander te doen bijdragen aan
de kosten voor de staatshuishouding, wer
den de tarieven verhoogd. By het sluiten
van verdragen met Duitschland moest met
dien nieuwen toestand rekening worden
gehouden, en al waren de andere mogend
heden overtuigd geweest dat men een ver
keerden weg insloeg* ondanks zichzelven
moesten zij wel tot gelijke maatregelen
overgaan. Dit had een algemeene verhoo-
gmg van tarieven ten gevolge, een ge
heel breken met de goede beginselen, die
vooral krachtig waren uitgekomen in het
EngelschFransche tractaat van 1860, on
der de regeering van Napoleon III door de
beroemde vrijheidsmannen Richard Cobden
en Michel Chevalier gesloten. Waar nu
Frankryk overeenkomsten aangaat met
stalen zooals Nederland, die zich niet door
den leactionnairen stroom hebben laten
medeslepen, kan het toch geen lagere rpch-
ten toesiaan dan in het verdrag met Duitsch
land zyn vastgesteld, omdat laatstgenoemd
keizerryk, krachtens zyn recht als nmeest
begunstigde natie”, terstond op dezelfde
verlaging aanspraak zou maken.
Uit een en ander blykt, dat we tegen-
tevens bracht men dan de over de Republiek in geen zeer gunstige
- Z. M. heUt C.' H. L. Nilant,
ontvanger der di bel. en acc. te Mèppel,
benoemd tot ontvanger derzelfde middelen
te Gouda.
Bij de op Dinsdag gehouden
verkiezing voor een lid van de Tweede Kamer
in het Hoofdkiesdistrict Snoek zijn uitge
bracht 3894 stemmen. Gekozen werd de heer
A. Buma, met 1966 stemmen. De heer W.
M. Oppedijk verkreeg 1904 stommen. Door
een kiezer uit Abbega is protest aangotee-
kend tegen de geldigheid der verkiezing van
den heer A. Bumaop grond dat op onge
veer 130 stembriefjes niet was aangeduid,
dat bedoeld werd de heer A. Buma te Hin-
deloopen.
Bij de verkiezing van een lid
der Tweede Kamerin het hoofdkiesdistrict
Middelburg, is gekozen de heer Mr. P.O.
’tHooft, met 1228 stemmen. Op den heer
H. J. Bool waren 1109 stemmen uitgebracht.
Het getal uitgebrachte geldige stemmen
was 2337.
Bij de laatste verkiezingop 29 Nov., had
de heer Bool 989 en de heer ’t Hooft 968
stemmen.
Naar men verneemt, zullen
HH. MM. de Koning en de Koningin van
Nederland, btj hun aanstaand Terblijf In
Engeland ter gelegenheid der voltrekking
van het huwelijk tusschen Prins Leopold
en Prinses Helena van Waldeck-Pyrmont,
de gasten zijn van H. M. Koningin Vic
toria en dus hun intrek nemen in Harer
Majesteits paleis. Het huwelijk zal vol
trokken worden in de St.-George-kapel te
Windsor, op een nadei; te bepalen dag in
het eind van Maart of het begin van April.
HH. MM. zullen met een oorlogschip van
do Kon. Ned. marine naar Engeland over
steken en van een groot gevolg vergezeld
zijn.
Burg, en Weth. van Rotter
dam hebben, ter voorziening in de vacature
van gemeente-secretaris, aan den Gemeen
teraad do volgende aanbeveling ingediend:
Mr. J. J. Tavenraat, hoofdambtenaar ter
plaatselijke secretarie, en Mr. 8. De Swart,
secretaris der gemeente Dordrecht.
Aan het gebouw van het pro
vinciaal bestuur te Utrecht werd Zaterdag
aanbesteed hot driejarig onderhoud van de
schipbrug over de rivier de Lek tusschen
Vreeswijk en Vianen (raming f7510 per
jaar). Van de 5 inschrijvers was de minste
de heer J. Barneveld te Vreeswijk, voor
f6640 per jaar.
De werkzaamheden aan de
spoorlijn GorinchemGeldermalsen zijn voor
het grootste gedeelte gestaakt. In de vorige
week is de brug over het Zederikkanaal
gelegd. Volgens de voorwaarden bij de
aanbesteding moest de aardebaan reeds Nov.
1881 opgeleverd worden, maar thans spreekt
men van Januari 1883. Een enkel perceel
aan den Diefdijk is eerst onlangs onteigend.
Op den 6. December van dit
jaar zal de planeet Venus voorbij de zon
gaan, een verschijnsel, dat ook in 1874
plaats had, maar in meer dan 100 jaar
niet weer zpl voorkomen. In bijna alle
landen worden personen uitgezonden om op
die plaatsen, waar-de waarneming van dit
verschijnsel voor de wetenschap van belang
is, waarnemingen daarover te doen. Door
onze regeering is de luit, ter zee 2e kl.
de heer Heijning met het doen van die
waarnemingen belast en wel op Curasao.
Hoe belangrijk de Zwolsche
veemarkt ïs, blijkt uit de volgende cijfers:
In hei jaar 1881 worden op de weekmark
ten aldaar aangevoerd: runderen 35.598
stuks; kalveren 1086 stuks; schapen 1482
stuks; lammeren 874 stuks: loopvarkens
2173 stuks; biggen 22.366 stuks; tezamen
63.579 stuks, waarvoor aan markt- of staan
geld werd ontvangen f 6050,29. Daaren
boven werden op de stallen aldaar aange
voerd en verhandeld ruim 17.000 runderen
en kalveren.
Mejuffrouw Besier, de gouver
nante van prinses Wilhelmine, heeft om
redenen van gezondheid zich verplicht ge
zien voor die betrekking te bedanken.
De heer Dr. Th. F. Burgers,
voormalig President der Zuid-Afrikaansche
Republiek, is op48-jarigen leeftijd overleden.
Ook te Helder heeft zich een
geval van pokken voorgedaan, en wel bij
een niet ingeënt kind.
In het begin der volgende
‘I
De winterrust, die den leden van de
Tweede Kamer gewoonlijk wordt vergund
na de zeer inspannende werkzaamheden
van de Staatebegrootingzal dit jaar veel
korter zyn dan in den regel het geval is.
En daar is reden voor, want het tractaat
van handel en scheepvaart, onder voor
behoud van pflidere goedkeuring door de
beide Parlementen gesloten tusschen Frank
ryk en Nederland, moet ten spoedigste
worden behandeld Hef bestaande verdrag,
dat van 1865 dagteekent, is door Frankryk
tegelyk met andere overeenkomsten, op
gezegd, en kwam met 8 November j.l. te
vervallendaar intusschen reeds eenige
maanden vroeger de groote waar^chijn-
lykheid was geblekendat men op dien
fatalen termyn nog niet met een nieuw
tractaat klaar kon zijn, en men wederzyds
liever niet tractaatloos wilde blyven, tverd
de tyd van beslissing bepaald op 8 Februari
door verlenging met drie maanden. Is het
nieuw tractaat dan nietgbehoorlyk geratifi
ceerd, dat wil zeggen, Joor de gevolmach
tigden geteekend na goedkeuring door de
Kamers goo hier als taParys, dan ja,
dan zou het per slot nn rekening toch
wel terechtkomen, maaAer zou tusschen
het vërvallen Van het oude <*4 het in werking
treden van het nieuwe verofcyg een onge
regelde toestand geboren worajm die tot
allerlei verwikkelingen aanleiding’-gevtn en
op den handel telvep een nadeeligen jnvloed
uitoefenen zou. Daarom waardeerea we
zeer den yver, door de Kamer bij de be
handeling dezer zaak tot dusver aan deh
dag gelegd; Zaterdag den 24en December
zijn de leden nog in de sectiën samenge-
konten, om over hét ontwerp-tractaat van
gedachten te wisselen, terwyl, volgens de
belofte, dienzelfden dag in de openbare
vergadering afgelegd door den heer Tak,
Woensdag daaraanvolgende de Commissie
van raporteurs (de hh. Tak, Borgesius,
SchimmelpenninckDe Bruyn Kops en
Heydenrijck) reeds de punten voor het
voorloopig verslag zou vaststellen., De Re-
geering van haar kant beloofde de schrif-
telyke behandeling fcooveel mogelyk te ver
haasten zoodat de discussiën omstreeks
half Januari kunnen aan vangen, Den 16en
komt de Eerste Kamer weder bijeen
dus alles kan zyn tydig en gerégeld ver
lóóp hebben.
Maar als nu de Tweede Kamer,of,
wat evengoed mogelyk is, de Fransche,
zich met sommige punten van het ontwerp
verdrag niet kan vereenigenkunnen er
t dan door oïize Afgevaardigden an^ende-
menten worden voorgesteld en aangenomen?
Neen. Overeenkomsten, van dien aj»rd
U hebben niet het karakter van gewone
A»etsvoordrachteneenvoudig omdat er
minstens twee contractanten in betrokken
zyL Van weerszyden hetfbén onderhan-
delmgen plaats gehaddié lang genoeg
duurden om de verwachting te wettigen dat
niet terstond aan alle eischen wérd toege
geven. Dat de Nederlandsche gedelegeerden
by die gelegenheid in frankryk met veel
onderscheiding werden bejegendvermelden
we slechts in het voorbygaan; we zyn nu
juist niet zoo byzonder ingenomen met
soortgelijke vvleiende betuigingen”, die men
vroeger ook weleens over ons hoofd uitstortte,
vooral inhetcompliment-minnendeFrankrijk,
maar die ons in ’t algemeen weinig voordeel
hebben aangebracht. Genoeg, hebben beiden
partyen eindelyk, na veel loven en bieden,
de cyfers voor de nieuwe overeenkomst
vastgesteld, dan vangt de taak der Volks
vertegenwoordigers aan doch dezen
moeten het tractaat aannemen zooals het
daar ligt, of, zoo hun dit om de een of
andere reden niet mogelyk is, het in zijn
geheel verwerpen. Natuurlyk is daarmee de
weg tot nieuwe onderhandelingen niet afge
sloten. Gebeurt dit echter hier, de 8e
Februari blijft onherroepelyk de laatste dag
voor de werking van het oude verdragin
geen geval is verlenging van het laatste
mogelyk. Reeds dit zou de Kamer wel
licht nopenheen te stappen over de be
zwaren die de nieuwe regeling aanbiedt,
gelyk wy aanstonds zien zullen.
In den loop der tijden zyn de handels-
verdragen aanmerkelyk van aard en strekking
veranderd. In de Middeleeuwen, toen al
gemeen nog het denkbeeld heerschende
was dat de vreemdeling een vijand is, al
thans iemand wiens belangen lijnrecht in
stryd zyn met die van de eigen ingezetenen
werd de invoer van handelswaren beschouwd
als een gunst, toegestaan in ruil voor be
wezen diensten of met geldelyke opoffe
ringen gekocht, soms ook als een recht
dat men met het zwaard in de vuist had
veroverd. Eerst naarmate de behoeften
zich uitbreidden, en onderscheiden natiën
niet meer genoeg hadden aan hetgeen de
eigen landbouw en nyverheid opleverde,
werd men er meer op bedacht, de be
lemmeringen uit den weg te ruimen die den
invoer van die artikelen, welke men bepaald
uit den vreemde moest hebben, bemoeie-
l'ykten, en