)0P Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht. Eerste Blad. )ven, itilleerd. aar de 154, ar maar de Zaterdag 24 Februari. 1906 ISTHBCHT. dteekening 9 ittertai. ihooDhoven, ilemborg, 'enten. irdla". iheid, DAM. i Jaloezieën, OORLOGSGERUGHTEM. BUITEKLABD. Overslckt. 1BINNENLAND. rys van eporte- I ind. Per I Abon- NL 1 IX VOLTA”. a. Prima S. W. N. VAN NOOTEN n Schoonhoven, Uitgeven. Schoonhoven. Deae Cwurant bestaat uit 3 Bladen. FES. Overheer- der en andere. a/d iUKDMKCBTT J «ingoed, nieuwe Anyssuiker. raa Vliet, ea Vliat. mlandscbe «t nieuwe inde de ing aal worden rne gratie en Vol- »rig de ’ASTILLES. 7 urea, EN. het Eiyaéd terug «.er-Presiuent hum van het Ministerie nogi eiger ingen van houden I VM Mj h alt|jd heeechheid, ogen. aastrecht en 1O Ceat. *u dewater. onden. itter. meester. ia 'itoveneiad.; ORDILOOS; krak; inx a/dU.; Lu; irdrkcht; ib; iskrdam; •I SGHOOHHOVEK8CHE COURANT. opz trai_ _w Of dit nu kon de mi Aan de de heeren kers soi het woord Wal wil tocl‘ <>8tnl'ik Eur°l,,? WuiM reikt bet begwr.» d» marmer.. d«» de 8ro°‘e ons werelddeel regelen? Er i. in den laalaten l#d een toenemende onrust merkbaar. De reriekeringeu .redenerende gezindheid zoo verd.chl geworden, dat men ze liefal meer hooren wil, en wat er dan gewoon!^ aan wordt toegevoegd maakt de zaak V ..trekt niet beter. Want het heel dan dat me» om te kunnen rekenen op hol behoud dien '*iorb.ren,di.nnoodz.kel|1ken, d»n boren alle, te wrmrdooron vrede, zód aterk moet r»r>. dat oen aanval, van welken kant “7, niet te doekten ia. Het ia dat voort- durend wantrouwen, waaraan we do btrzorgd^ heid te wjteo hebben; immer., ah. ateed. do gedachte op den voorgrond treedtdat men op z#o hoede moet z|j», en uitgaat van het beginael, dat elke veraterkmg van de kracht de. mededinger., hoewel onder voorwendsel van verdedigbaarheid bewerk, alelligd. niet, ander, ia dan vermeerdering ,.n zUnkanaen b|| onverhoedachen aanval, dan moet er wel een oogenblik komen, dat de immer wakende gedachte doet overgaan lot daad. Men kan niet lol in het onem- digo rondloops» mol hel denkbeeld dat de buurman de va*»"! zonder dat de lual levendig wordt, om aan die .panning een Tod lii maken door een Hink. kr.eMmelmg. Dal onderling wantrouwen hoert c.genljk „ooit gesluimerd, zoolang »J heugen» bob ben, en bj acbBubaar .rmndacbappelBke ver houding» waa bel al««da aanwoug. Waar- om hebben de groot, militaire mogendheden een zoogenaamde» inlichtingendienst. - een TT do organiMtie. in bet «Mi» ge roepen om den .laat elkander, weer middelen te bespieden? In hel gewone leven zou een zoodanig stelsel va» spion- uge atachuwelftk genoemd worden; m de militaire wereld, waar bel toch boel dat de begrippen wan eer Sjnor d,“ m onze burgermaatachappB. «ehjot d“' ,een bezwaar in te vinden. Er worden at en toe gevallen verteld van lieden, die delen- eie-geheünen ontvreemd en aan een andere Mogendheid verkocht hebben, tegen grove aommen. WH gewone mensebeu iqn van oordeel dat, wie iemand tot dietatal aanzei ten einde hel geatoiene van hem te koopen, of wie ingaat op een aanbieding van het geen Ml weel dat niet anders dan door diefstal kan xttn verkregen, eigenlijk met minder schuldig is dan wie hel feit beeft bedreven. Maar hel schijnt wel, .W <s politiek over alle beginselen vul zedeUkheld beensl.pl, en geen rekening houdt melden aard der middelen, door welke zij wil track- ten baar doel te bereiken. En nu, nu gaan oorlogsgeruchten door de wereld. In allerlei vormen dringen tj tot ons door, zoo aanhoudend, dat niemand ze langer el. loos alarm durft beschouwen, dj vinden weerklank in de pent, in vergederm gen, worden behandeld in brochure., die van een algemeenen Buropeescheu oorlog als leta onvermjdeljka gewagen, wjl overal de brandstoffen liggen opgehoopt. Een .lem ming wordt gemaakt, die voort tol berua- ting in hetgeen men niet kan ontgaan, ge paard met verbittering ten aanxien van den mededinger. Maar wie zyn toch de vyanden? Heeft men, gelyk in vroegere tyden vaak het ge val was, bepaalde punten van geschil, die by het ontbreken van een bemiddelings orgaan, niet anders dan met de wapenen zjjn op te lossen? Kan men, als de strijd mocht ontbranden, met eenige juistheid zeggen waar het om gaat? Op dit oogenblik is het de Marokkaansche quaestie, zoo wordt beweerd, die de oude mededingers op het vasteland van Europa, Frankrijk en Duitscbland, in bet harnas jaagt. De ontredderde toestand, waarin het land vau de» Suil.» verkeert, doordien veiligheid va» leven en bezit er denkbeeld njn geworden, zouden aan lr,“kr®k' bescherming van zjn aangrenzeml. kolome Algiers, de verplichting opleggen, om daar een politietoezicht uit te oefenen dal zich verder uitstrek! dan het grensgebied, - en dat wil Duitscbland niet loslaten, w|jl het dan zjn handelsbelangen m dal land be dreigd sou zien. Eu va» de conferentie der Mogendheden, die dan heet belegd te zjn, op Duitachen aandrang, om aan de moei Inkbeid een eind te maken door bet vast stellen van een voor alle parijen bevredi gende schikking, hoort men den «en dag dat ij op lol»1» mislukking Ml Mt- jrlin’s uiting de Premier «gen, dat de wilde ver- 'iefhervorming als waarover zjj nog icht en praal, itte Huis was gebet met een ov< -uid, door hai a wit satyn van zilver t een diamanten *gom bad orebideefin mes, van mil rife dagca h. Zowdag: en lS.Se ek.ZwBdag: 90. DIRECTIE. De maj oor-magazjjnmeester J. R. de Wolft te Gorinchem zal binnenkort bet leger met pensioen verlaten. De Dinsdag j.l. te Amsterdam gehouden vergadering der Vereeniging ter Behartiging van de Belat van obligation ten laste tot Exploitatie van Tramwegen, heeft beelo 1, Der Maatschappij tot Exploitatie Prfls der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels ƒ0,50. Iedere regel meer f 0J0. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco uiterljjk tot Dinsdags- en tot Vrjjdags-nam?ddags 4 uren. Alle binnenlandsche Advertentiënvoor S-maal plaatsing opgegeven worden slechte S-maal in rekening gebracht. reek in deze ng, door do bd. De dank- »t ónmogelijk )NIA BAAS, iet een borst- it was sleeht, He middelen i het met de dezen raad n, den Heer bespeuren en n het belang voldoen. ONIA BAAS ar aan een neraal Agent eest nwwit! het bewustzijn, dat in den eersten tgd het meesterschap in bet verre Oosten aan bun Vaderland niet zal wordej^ betwist Waarom de groote natiën niet even rus tig naast elkander kunnen wonen als de kleine, bogrypt men niet goed; als die treurige natver niet bestond, die belaas door de pers nog wordt gevoed, dan zou het best gaan. Overal waar menschen van verschillende nationaliteit voor een gemeen schappelijk doel bijeenkomen, loopt het uitstekend; men verstaat elkander, men tracht naar medewerking, men biedt weder- zijdschen steun. Dat is geheel in de richting van de openbare meaning, en de pers, die in een andere richting wyst, vertolkt haar niet, maar verraadt en vergiftigt haar. In sommige dier bladen wordt gesproken van een strijd tusschen Duitscbland aan de eene, Engeland met Frankryk vereenigd aan de andere zjjde, als een zeer nabyzynde waarschijnlijkheid, en dan ligt naar de meening der deskundigen, het in bezit nemen van onze havens door den eersten die ze bereiken kan zoo voor de hand, dat er geen oogenblik gedacht kan worden dat men het niet zal doen. De mogelijkheid van afdoenden tegenstapd onzerzijds wordt zelfs niet overwogen. Inderdaad, een mooi vooruitzicht! Laten wij, die de bevoegdheid van een oordeel missen, ons daar niet in verdiepen. Maar wel hebben wy te zorgen, in deze critieke tijden, dat wy optreden als één volk, dat wy vertrouwen stellen in onze Regeering, als één man zich by haar aansluiten. Laten wy onze partyschappen voorloopig op zijde zetten, die hebben wy er niet bij noodig. Wat de toekomst ook moge brengen, zy vinde ons bereid om gezamenlijk alles te doen wat de omstaudigbeden van ots eischen. -< Deze Courant wordt dee Woensdags- en des Zaterdags morgens uitgegeven. Prys: voor Schoonhoven per drie maanden f 0,75, Franco per post door het geheele rpk f 0,90. Men kan zich abon- neeren by alle Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders. loopen, den anderen dat z|j stellig tot bet doel zal leiden. Maar omtrent hetgeen de heeren te Algeciras met bun eindelooze ha«|wfVingen tot stand weten te brengen, is tot op dit oogenblik niet veel gebleken. Is misschien die heele Marokkaansche geschiedenis maar op touw gezet, om een voorwendsel te vinden tot vijandelijkheden i Velen denken dat, en er is wei eenige grond voor. Duitscbland heeft met dat land niets meer te maken dan eenige andere mogendheid, en als Frankrijk daar eens flink de orde kon hersteUen en hand haven, dan zou zulks voor den handel en het verkeer van allen op het Noord-Afri- kaansebe kustgebied niet dan voordeelig kunnen z|jn. De bedoeling is niet, van Marokko een protectoraat te maken gelyk Tunis is. Op deze verzekering wordt niet vast gebouwd, en ook daar is reden voor; in latere jaren zou het er wel van kunnen komen, als de omstandigheden gunstig zyn; daarom is misschien vriendschappelijke be spreking tot het verkrijgen van eenigen waar- borg Diet overbodig. Maar, kan dat een aan- leiding zjjn om, als men zijn zin niet geheel kan doordry ven, oorlog te voeren? Inderlyd heeft Bismarck gezegd, toen men Duitscbland wilde betrekken b(j de Oostersche quaestie, dat die heele zaak niet het karkas van één enkelen Pommerschen grenadier waard was. Dus Duitscbland kan zich zonder zyn aan zien in gevaar te brengen, verwyderd houden van zaken, bjj welke het niet door zijn ligggiug of door bijzondere belangen recht streeks betrokken is. Waarom het groote Keizerrijk zich nu met zulk een hardnekkig heid geworpen heeft op den Marokkaanschen rommel, waarvan de waarde zeker niet hooger te taxeeren is, wordt niet begrepen door ben die alleen kyken naar de zichtbare dingen. Eu degenen, die in staat zyn den blik iets verder te doen gaan, vatten het evenmin. Misscbie» ia M die »oodI°lt*80 00r‘ logsgerucMen de oorlBBk «Ueeo te toeken bj de» ouden strjd om de oppermacht, en ia bel slecbta een quaestie van nationale» uaqver, die, door de Kegeeringen «gesteld, door de pers gevoed wordt; iota dat teer sterk contrasteert met de ideebo va» vredes conferenties en van arbitrage, met de wen- seben ven ontwapening, in de laatste jaren vernomen, - maar dal locb mot den wer- keljken toestand overeenkomt. Inderdaad scbjul bet een noodlot te tjn, aan welks greepmen te vergeefs tracht rich te ontworstelen. Hel kan niet aan hel verstand van eonig deukend weren ont snappen,dal bj de onUeltendo uitbreiding, die het weerstandsvermogen van de elkander de beersebappj, vooral ter aeo, belwrslende Mogendheden verkregen heeft, een strjd, met welken uitslag ook gevoerd, voor belde parijen de verderfeljksle gevolgen moet hebben; dal bj wonden cou slaan, die m een lange reeks van jaren niet te generen ronden rjn. Hel kan evenmin de aan dacht ontgaan, dat, roo aj er in geslaagd rjn elkander vleugellam te maken, er ginds 10 bet westen, san de overrjde des Atlantische» Oceaan», iemand gereed staat om die heer schappij te gaan voeren, tol welke rj riobzelf en elkander onmachtig hebben gemaakt. Dat ten slotte de ernst der tjden de regeeringen niet lot nadenken ral brengen, vóór rj een daad plegen waarop terugkomen „iel meer mogeljk is, - wj kunnen het met umemen. De volken rjn met tuchtig, althans niet hun groote meerderheid. ZJ, die het wèl rjn, omdat hun stoffeljke belangen of hun begeerte naar glorie er toe prikkelt, mogen rich wel voor den geest stellen dat bet oogenblik met ver meer ia, waarop de volken weigeren rullen hen te volgen, de menigte met langer als kuddebeest den bals cal reiken aan de. slachters me», of de vruchten van den arbeid van ihillioenen wil tien prjs geven aan do willekeurige beschikkingen van weinigen. Ook rj, wier neigingen met gekant rjn teg«» d“ ei8ch<!“ “°8 altnd noodrakeljke relfverdedigmg, rullen toch ook het rechtvaardigheidsgevoel doen spreken, en de vraag stellen of een aan vallende staatkunde in overeenstemming is met de beginselen van recht, die wel ge- predikt maar niet gehandhaafd worden. Is op de Regeeringen van toepassing de oude spreuk, dat de góden degenen blind maken die zjj ia het verderf willen storten Wat de gevolgen zyn van een oorlog, na dat by heeft uitgeraasd, is door de gebeur tenissen in Rusland voldoende aan het licht gebracht. En - ook de o ver winnaar onder- vindt die. Veel wordt ons niet verteld van den tegenwoordigen toestand in Japan, alleen vernemen wj) nu en dan van hongersnood, die eenige miüioenen menschen tot den itaat van de bitterste ontbering brengt. Die menschen kunnen xich do maag vullen met Chineezen-invoer blfoft intusschen verboden. Na met voldoening gewezen te hebben op den toestand van vooruitgang van bet Ryk, gelyk die blykt nit het gestatig stygen der uit- en invoerctyfers, kondigt de troonrede dan verder maatregelen aan tot verbetering van den toestand der arbeidende klassen en van een beter beheer van Ierland, waarby aan bet volk zelf daarin deel zal worden toegekend. Er is dus vooreerst werk genoeg in 't Brit- sche Parlement. By het debat over het adres van antwoord, dat in *t Lagerhuis ettelyke dagen pleegt in beslag te nemen, voerde in plaats van de oud-Premier, die nog geen lid is, de heer Chamberlain het woord. Hfj stemde toe, dat de tegenpartij een overweldigende over winning had behaald, maar dat sloot zjjne party daarom nog niet voor goed van de Regeering uit, en hy bleef er bjj dat tarief- hervorming noodig was. Hy verheugde zich over de Buitenlandeche Staatkunde der nieuwe Regeering en vroeg hoe het Kabinet stond tegenover de Marokkaansche confe rentie en wat haar plan was met Transvaal. De nieuwe Premier diende aaustouds van antwoord. Het ideaal der Regeering voor Transvaal is een Zuid-Afrikaanschen Staten bond. Wat do conferentie te Algeciras be treft, vond de Regeering dat deze wel lang zaam, maar toch op bevredigende wyze voortwerkt. En in antwoord op Chamber! over de tariefsquaestie, eindigde met aan de oppositie toe te voe| Regeering van haar wel eens nemen hoe zy nu wel een tarief! dacht aan te vatten, steeds blyfe spreken. Namens de Ieren verklaarde de heer Red mond geen genoegen te zullen neihen met andere hervormingen voor het eiland dan die van volslagen eigen beheer, waartoe trouwens, naar zyn zeggen, de Regeering zich ook had verbonden. De Britsche Premier zeide terecht, dat men op de Conferentie te Algeciras met de Marekkaansche quaestie niet hard opschiet. Scheen het eerst, dat het voorstel van Frankrijk om den Sultan tot de keuze van Frame he en Spaansche politieofficieren te verplichten, ook in Duitscbland ingang zou vinden, thans weigert Duitscbland op dat voorstel in te gaan. Ea is men dus weer even ver. Toch blyft men hopen tot overeenstemming te komen. De Duitaclie Keizer moet op een bijeen komst der Automobielclub” verklaard hebben, dat het»een dwaasheid zou zyn te gelooven, dat Duitscbland om Marokko een oorlog zou beginnen. De Keizer was juist teruggekeerd van zyn reis naar Kopenhagen, waar Z. M. de be grafenis van Koning Christiaan van Dene marken bewoonde. Met veel plechtigheid is het stoffeljjk overschot in den alouden Dom te Roshilde bjjgezet, in tegenwoordigheid van de geheele Koninklijke familie, den Duitschen Keizer en van de grootwaardigheidsbekleeders des Rijks. De kist was gedekt met de Deensche vlag en de Vorstelijke personen omstuwden haar in plechtigen optocht. Na het uitspreken der lijkrede, werd de kist, onder koraal gezang, door 8 hoofdofficieren naar de kapel gedragen en in de Sarcophaag neergezet. De vorstelijke personen gingen mdde in de kapel; de Koning en de Koningin van Dene marken voorop en daarna de Keizer. De Hofprediker Paulli hield by den Sar co- phaag een korte toespraak en volbracht de gebruikelijke begrafenisceremoniéo. Een battery, welke nabjj den Dom was opgesteld, loste een rouw-saluut en de infanterie drie salvo’s. Toen Keizer Wilhelm in Kopenhagen terug gekeerd was, werd hij door desaamgestroomde menigte, by ’t verlaten van de haven, luide toegejuicht, waarvoor de Keizer her- haaldelyk bedankte. Ia het KaBsische Ministerie schijnt men bet nog vaak oneens te zyn. Tusschen den Minister-President Witte en den Minister van Binnenlandsche Zaken Durnovo kwam het zelfs weder tot hooggaande woorden wisselingen. Er schynen wet veranderingen op til te zyn. Witte moet al wel driemaal om ontslag gevraagd hebben, maar dit zou telkens door den Czaar geweigerd zyn. De heer Witte zou verklaard hebben.dat men nog niet voldoende is voorbereid op de Duma-verkiezingen, die over zes weken moe ten plaats hebben en aan eenige zyner ambt- genooten vertraging hebben verweten. Het Hangaarsche Parlement is nu toch door den Koning ontbonden en in een buitengewoon nommer van het Staatsblad wordt daarvan kennis gegeven. Als reden wordt opgegeven, dat de verbonden partyen weigeren de Regeering op zich te nemen. De Koning behoudt zich voor zoo spoedig mogelyk een nieuw Parlement byeen te roepen. Met het brengen der Komnklyke boodschap tot ontbinding van het Parlement was belast de buitengewone Koninklyke Commissaris Generaal Ny-ry. Ia het Huis der Magnaten (Eerste Kamer) hoorde meu de boodschap aan. Het Volkshuis (Tweede Kamer) evenwel weigerde den Koninkiyken Commissaris aan te hooren of kennis Je nemen van diens brief, de zitting, by wyze van protest, tot Woensdag verdagend, ea daarop uit ééngaande. De plaatsvervangende commissaris, Kolonel Fabrici, beklom daarop de Presidentstribune en las van daar af voor een leege zaal het sluitiogs-decreet voor. De zalen werden toen met gewapei macht afgezet, om te voorkomen dat leden opnieuw zouden gaan vergaderen. De Kouinkiyke Commissaris kondigde den volgenden dag af, dat elke poging der leden om vergadering te houden van het ontbonden Parlement met geweld van wapenen zal De aftredende President der FraUBche Republiek, de heer Loubet, beeft de laatste dagen van allen, met wien hy in de vervul ling van zyn ambt in nauwere aanraking kwam, afscheid genomen. 't Begon, zooals wy reeds meldden, met den Ministerraad. Den 18. dezer nam de heer Loubet op barteiyke wyze afscheid van de buitenlandeche gezanten en nog den- zelfden avond ontving de President de jour nalisten, die hem op zyn binnen- en buiten- landsche reizen vergezeld hadden. Van de 1250 dagen, dat de heer Loubet President was, is hy 180 dagen op reis geweest. Hy bezocht o.a. Rusland, Denemarken, Enge land, Ilalifi, Spar je, Portugal, Algerié en Tunis. Zondag j.l. was het de laatste dag. gens het programma, dat wy in een voi overzicht reeds mededeelden, werd nieuwe President, dé heer Failières, door den Minister-President Bouvier naar het Elysée geleid, waar de heer Loubet, om geven door de Ministers en de Bureaux der Kamers, benevens de leden van het civiels en militaire Huis der Presidenten, zyn opvolger ontving. Aan het slot zyoer korte toespraak was de heer Loubet zeer ontroerd. Zeer vleiend voor den ouden president was de toespraak, waarmede de heer Failières hem beantwoordde. Hy zeide o.a.: .Ik kom eenvoudig myn plicht vervullen en weet, dat ik het geluk heb, by het volbren gen van myn taak te worden gesterkt door de herinnering aan de verheven burgerdeug den, waarvan gy my het voorbeeld hebt gegeven gedurende uw zevenjarig bestuur. Ik zal my, evenals gy, geheel wyden aan Frankryk en de Republiek.” Na afloop daarvan deed de nieuwe Pre sident zyn voorganger uitgeleide ea bracht hem met het rytuig en het kurassiers-escorte naar zyoe particuliere woning, Rue Dante, by welken rit de menigte beiden levendig en aanhoudend toejuichte. Toen de heer Failières op kwam, bood de Minister- andermaal het ontslag aan't welk evenwel nogmaals door den nieuwen President geweigerd werd. Van alle kazernes en militaire gebouwen in Frankryk woei de vlag ter eere van de ambtsaanvaarding van het nieuwe Hoofd der Republiek, terwyl de manschappen ieder een halven dag vry van dienst en een pint wyn ontvingen. Z. H. de Paus heeft in zake de scheiding van Kerk ea Staat tot het Fransche volk en de Fransche geestelykheid een schryven gericht, waarin Z. H. met klem tegen de nieuwe wet opkomt en de breuk daardoor ontstaan betreurt, zich voorbehoudende voor de practyk instructies uit te vaardigen, die als richtsnoer kunnen dienen. lo Engeland is het Parlement nu met een troonrede, die, zooals reeds voorspeld was, weinig verbazingwekkends bevat, door den Koning geopend. Het overzicht der buitenlandacbe verhou dingen wees er op, dat het nieuwe Kabinet in de richting der oude Regeering wil voort gaan, op dit gebied althans. Wat de te verrichten werkzaamheden be treft, werd in de eerste plaats genoemd een nieuwe grondwet voor Transvaal, dan wordt een verantwoordelyke Regeering voor den Oranje Vrystaat ook overwogen. De verkie zingen in Transvaal worden anders geregeld en wanneer Transvaal een zelfbesturende kolonie zal zya, zal zti zelve over de Cbi- neexen quaestie uitspraak doen, De verdere I worden tegengegaan. De coalitie moet trouwens besloten hebben voor de overmacht te wyken en heden niet byeen te komen, maar in plaats daarvan eene rouwgodsdienstoefening te houden. Amerika. Het huweiyk tusschen mejuf frouw Alice Roosevelt en het Senaatslid Nicolaas Longworth is te Washington vol trokken. Niet zoo eenvoudig mogelyk, geRjk de heer Roosevelt wilde, maar met groote pracht en praal. De oosterzaal van het Witte Huis was geheel wit met goud en versierd met een overvloed van bloemen. De bruid, door haar vader binnengeleid, was gekleed in wit satyn met kant en tulle en een sleep van zilver brocaat. Z(j droeg om den hals een diamanten snoer, dat zQ van haar bruidegom had gekregen en had een ruiker van orchideeèn in de hand. In de oosterzaal, waar het huweiyk voltrokken werd, waren 950 gasten. Na afloop van de receptie wist de bruid de gasten te verschalken en onopgemerkt weg te komen. Ztf sprong uit een niet ai te hoog venster en snelde naar een automobiel, waarin haar echgenoot haar wachtte en waarmede het jonge paar (jlings heenreed. STATEN .GEK EBAAL. TWEEDE KAMER. Dinsdag 20 Februari constateerde de heer Goeman Borgesius, dat alle sprekers voor het spoorwegpersoneel meer wenechten te doen dan tot dusver. Door de belofte van 1903 mocht men niet nalaten verbete ringen in te voeren. De oppositie van vele leden links verstomde destyds, wyl de rechts positie van het personeel behooriyk geregeld zou worden. Al had de toenmalige enquête commissie haar plicht gedaan, toch was heden de arbeidspositie nog niet behoorlijk geregeld. Etndelyk wees spreker aan, welke verbeteringen z. i. noodig waren. De heer Bos prees het personeel wegens zyn oplettendheid, voorzichtigheid en plichts betrachting. In ’t algemeen drong spreker op een betere regeling aan. Ernstig keurde hy den regentengeest by de directeuren der spoorwegmaatschappyen af. De heer Troelstra bracht in herinne ring, dat minister Havelaar 15 jaren geleden by de behandeling der spoorwegovereen- komsten gezegd had dat de regeering met de verhouding van het spoorwegpersoneel tot de directiên niets uitstaande bad. Daardoor werd een eigen organisatie gevormd. De slechte arbeidstoestanden hebben de latere staking veroorzaakt. Daar de liberalen de dwangwetten alleen ondersteunden op voor waarde, dat de belangen van het per soneel zouden worden behartigd, hadden zy later de intrekking dier wetten moe ten vragen, toen die belangen verwaar loosd werden. Spreker wenschte vrye orga nisatie van het spoorwegpersoneel en van regeeringswege de ruiteriyke erkenning van de noodzakeiykheid der vakorganisatie. Thans zyn de directies de baas en de bonds-adviseurs haar hazewindhonden. De Nederlandsche Vereeniging, die de toestanden kent en de meeste dryfkracht tot verbete ring er van was, wordt „gehaat als de pest’’. De tegenwerking ontstond z. L alleen uit vrees voor het socialisme. Nadat nog de heeren Mees en Smeenge op verschillende verbeteringen hadden aan gedrongen, werd het verder debat tot dan volgenden dag verdaagd. Woensdag beantwoordde de heer De Sa vorn in Lohman den aanval van den heer Schaper. Deze laatste had zelf erkend, dat het staatsbelang als de som der particuliere belangen door hem beschouwd werd. Dit nu betwistte spreker. Noch particuliere be langen, noch familiebelangen, noch klasse- belangen zyn staatsbelangen. De vakver- eenigingen nemen besluiten, waarvoor zy gehoorzaamheid eischen en waarmee zy haar doel bereiken willen, terwyl de groepver- eenigingen het eene belang niet aan het andere opofferen. Zy verdonkeremanen de belangen der arbeiders niet, maar pogen die in overeenstemming te brengen met de be langen der gemeenschap. Natuurlijk kan de in 1903 tot stand ge brachte regeling niet allen bevredigen. Ten slotte verklaarde spreker niet bevreesd te zyn voor de socialistische party, maar hy vreesde hen, die om de socialisten te sparen op unfaire wyze stryden. De Minister van Waterstaat be- twyfelde niet, of de spoorwegdirecties zullen bereid gevonden worden met de regeering mede te werken tot herziening der regle menten. Zoo niet, dan zou artikel 117 der Spoorwegwet gewyzigd worden. Al was de regeling der arbeidsvoorwaarden niet vol maakt, toch wilde de regeering de stakings- wetten niet intrekken. Dit ware reeds strydig met het beginsel der continuïteit in de wetgt'^iig. Voor 't overige waren de maat- schappyen bereid aan rechtmatige grieven te gemoet te komen, voor zooveel dit -niet te sterk met hare fiuanciêele belangen streed. Wat de tramwegen betrof, een enquste ten opzichte daarvan was zeer bezwaariyk. Het tramweg reglement was nog pas van 1901. reeds herzien zou moeten worden, linister niet beslissen. i repliek namen dien dag nog deel i Janssen, De Klerk, Van der j en Troelstra. De volgende spre- mden eerst den volgenden dag aan komen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1906 | | pagina 1