)0P
Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht.
Eerste Blad.
)ven,
itilleerd.
aar de
154,
ar maar de
Zaterdag 24 Februari.
1906
ISTHBCHT.
dteekening
9
ittertai.
ihooDhoven,
ilemborg,
'enten.
irdla".
iheid,
DAM.
i Jaloezieën,
OORLOGSGERUGHTEM.
BUITEKLABD.
Overslckt.
1BINNENLAND.
rys van
eporte- I
ind. Per I
Abon-
NL 1
IX VOLTA”.
a. Prima
S. W. N. VAN NOOTEN n Schoonhoven,
Uitgeven.
Schoonhoven.
Deae Cwurant bestaat uit 3 Bladen.
FES. Overheer-
der en andere.
a/d
iUKDMKCBTT J
«ingoed, nieuwe
Anyssuiker.
raa Vliet,
ea Vliat.
mlandscbe
«t nieuwe
inde
de
ing aal worden
rne gratie en
Vol-
»rig
de
’ASTILLES.
7 urea,
EN.
het Eiyaéd terug
«.er-Presiuent hum
van het Ministerie
nogi
eiger
ingen van houden
I VM
Mj h alt|jd
heeechheid,
ogen.
aastrecht en
1O Ceat.
*u dewater.
onden.
itter.
meester.
ia
'itoveneiad.;
ORDILOOS;
krak;
inx a/dU.;
Lu;
irdrkcht;
ib;
iskrdam;
•I
SGHOOHHOVEK8CHE COURANT.
opz
trai_ _w
Of dit nu
kon de mi
Aan de
de heeren
kers soi
het woord
Wal wil tocl‘ <>8tnl'ik Eur°l,,?
WuiM reikt bet begwr.» d»
marmer.. d«» de 8ro°‘e
ons werelddeel regelen?
Er i. in den laalaten l#d een toenemende
onrust merkbaar. De reriekeringeu
.redenerende gezindheid zoo verd.chl
geworden, dat men ze liefal
meer hooren wil, en wat er dan gewoon!^
aan wordt toegevoegd maakt de zaak V
..trekt niet beter. Want het heel dan dat
me» om te kunnen rekenen op hol behoud
dien '*iorb.ren,di.nnoodz.kel|1ken, d»n
boren alle, te wrmrdooron vrede, zód aterk
moet r»r>. dat oen aanval, van welken kant
“7, niet te doekten ia. Het ia dat voort-
durend wantrouwen, waaraan we do btrzorgd^
heid te wjteo hebben; immer., ah. ateed.
do gedachte op den voorgrond treedtdat
men op z#o hoede moet z|j», en uitgaat
van het beginael, dat elke veraterkmg van
de kracht de. mededinger., hoewel onder
voorwendsel van verdedigbaarheid bewerk,
alelligd. niet, ander, ia dan vermeerdering
,.n zUnkanaen b|| onverhoedachen aanval,
dan moet er wel een oogenblik komen, dat
de immer wakende gedachte doet overgaan
lot daad. Men kan niet lol in het onem-
digo rondloops» mol hel denkbeeld dat de
buurman de va*»"! zonder dat de lual
levendig wordt, om aan die .panning een
Tod lii maken door een Hink. kr.eMmelmg.
Dal onderling wantrouwen hoert c.genljk
„ooit gesluimerd, zoolang »J heugen» bob
ben, en bj acbBubaar .rmndacbappelBke ver
houding» waa bel al««da aanwoug. Waar-
om hebben de groot, militaire mogendheden
een zoogenaamde» inlichtingendienst. - een
TT do organiMtie. in bet «Mi» ge
roepen om den .laat elkander, weer
middelen te bespieden? In hel gewone
leven zou een zoodanig stelsel va» spion-
uge atachuwelftk genoemd worden; m de
militaire wereld, waar bel toch boel dat
de begrippen wan eer Sjnor d,“ m
onze burgermaatachappB. «ehjot d“'
,een bezwaar in te vinden. Er worden at
en toe gevallen verteld van lieden, die delen-
eie-geheünen ontvreemd en aan een andere
Mogendheid verkocht hebben, tegen grove
aommen. WH gewone mensebeu iqn van
oordeel dat, wie iemand tot dietatal aanzei
ten einde hel geatoiene van hem te koopen,
of wie ingaat op een aanbieding van het
geen Ml weel dat niet anders dan door
diefstal kan xttn verkregen, eigenlijk met
minder schuldig is dan wie hel feit beeft
bedreven. Maar hel schijnt wel, .W <s
politiek over alle beginselen vul zedeUkheld
beensl.pl, en geen rekening houdt melden
aard der middelen, door welke zij wil track-
ten baar doel te bereiken.
En nu, nu gaan oorlogsgeruchten door de
wereld. In allerlei vormen dringen tj tot
ons door, zoo aanhoudend, dat niemand ze
langer el. loos alarm durft beschouwen, dj
vinden weerklank in de pent, in vergederm
gen, worden behandeld in brochure., die van
een algemeenen Buropeescheu oorlog als leta
onvermjdeljka gewagen, wjl overal de
brandstoffen liggen opgehoopt. Een .lem
ming wordt gemaakt, die voort tol berua-
ting in hetgeen men niet kan ontgaan, ge
paard met verbittering ten aanxien van den
mededinger.
Maar wie zyn toch de vyanden? Heeft
men, gelyk in vroegere tyden vaak het ge
val was, bepaalde punten van geschil, die
by het ontbreken van een bemiddelings
orgaan, niet anders dan met de wapenen
zjjn op te lossen? Kan men, als de strijd
mocht ontbranden, met eenige juistheid
zeggen waar het om gaat?
Op dit oogenblik is het de Marokkaansche
quaestie, zoo wordt beweerd, die de oude
mededingers op het vasteland van Europa,
Frankrijk en Duitscbland, in bet harnas
jaagt. De ontredderde toestand, waarin het
land vau de» Suil.» verkeert, doordien
veiligheid va» leven en bezit er denkbeeld
njn geworden, zouden aan lr,“kr®k'
bescherming van zjn aangrenzeml. kolome
Algiers, de verplichting opleggen, om daar
een politietoezicht uit te oefenen dal zich
verder uitstrek! dan het grensgebied, - en
dat wil Duitscbland niet loslaten, w|jl het
dan zjn handelsbelangen m dal land be
dreigd sou zien. Eu va» de conferentie der
Mogendheden, die dan heet belegd te zjn,
op Duitachen aandrang, om aan de moei
Inkbeid een eind te maken door bet vast
stellen van een voor alle parijen bevredi
gende schikking, hoort men den «en dag
dat ij op lol»1» mislukking Ml Mt-
jrlin’s uiting
de Premier
«gen, dat de
wilde ver-
'iefhervorming
als waarover zjj nog
icht en praal,
itte Huis was gebet
met een ov<
-uid, door hai
a wit satyn
van zilver t
een diamanten
*gom bad
orebideefin
mes,
van mil
rife dagca
h. Zowdag:
en lS.Se
ek.ZwBdag:
90.
DIRECTIE.
De maj oor-magazjjnmeester
J. R. de Wolft te Gorinchem zal binnenkort
bet leger met pensioen verlaten.
De Dinsdag j.l. te Amsterdam
gehouden vergadering der Vereeniging ter
Behartiging van de Belat
van obligation ten laste
tot Exploitatie van Tramwegen, heeft beelo
1, Der Maatschappij tot Exploitatie
Prfls der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels ƒ0,50. Iedere regel
meer f 0J0. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco
uiterljjk tot Dinsdags- en tot Vrjjdags-nam?ddags 4 uren.
Alle binnenlandsche Advertentiënvoor S-maal plaatsing opgegeven
worden slechte S-maal in rekening gebracht.
reek in deze
ng, door do
bd. De dank-
»t ónmogelijk
)NIA BAAS,
iet een borst-
it was sleeht,
He middelen
i het met de
dezen raad
n, den Heer
bespeuren en
n het belang
voldoen.
ONIA BAAS
ar aan een
neraal Agent
eest nwwit!
het bewustzijn, dat in den eersten tgd het
meesterschap in bet verre Oosten aan bun
Vaderland niet zal wordej^ betwist
Waarom de groote natiën niet even rus
tig naast elkander kunnen wonen als de
kleine, bogrypt men niet goed; als die
treurige natver niet bestond, die belaas
door de pers nog wordt gevoed, dan zou
het best gaan. Overal waar menschen van
verschillende nationaliteit voor een gemeen
schappelijk doel bijeenkomen, loopt het
uitstekend; men verstaat elkander, men
tracht naar medewerking, men biedt weder-
zijdschen steun. Dat is geheel in de richting
van de openbare meaning, en de pers, die
in een andere richting wyst, vertolkt haar
niet, maar verraadt en vergiftigt haar.
In sommige dier bladen wordt gesproken
van een strijd tusschen Duitscbland aan de
eene, Engeland met Frankryk vereenigd aan
de andere zjjde, als een zeer nabyzynde
waarschijnlijkheid, en dan ligt naar de
meening der deskundigen, het in bezit
nemen van onze havens door den eersten
die ze bereiken kan zoo voor de hand, dat
er geen oogenblik gedacht kan worden dat
men het niet zal doen. De mogelijkheid van
afdoenden tegenstapd onzerzijds wordt zelfs
niet overwogen.
Inderdaad, een mooi vooruitzicht! Laten
wij, die de bevoegdheid van een oordeel
missen, ons daar niet in verdiepen. Maar
wel hebben wy te zorgen, in deze critieke
tijden, dat wy optreden als één volk, dat
wy vertrouwen stellen in onze Regeering,
als één man zich by haar aansluiten. Laten
wy onze partyschappen voorloopig op zijde
zetten, die hebben wy er niet bij noodig.
Wat de toekomst ook moge brengen, zy
vinde ons bereid om gezamenlijk alles te
doen wat de omstaudigbeden van ots
eischen. -<
Deze Courant wordt dee Woensdags- en des Zaterdags
morgens uitgegeven. Prys: voor Schoonhoven per drie maanden f 0,75,
Franco per post door het geheele rpk f 0,90. Men kan zich abon-
neeren by alle Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.
loopen, den anderen dat z|j stellig tot bet
doel zal leiden. Maar omtrent hetgeen de
heeren te Algeciras met bun eindelooze
ha«|wfVingen tot stand weten te brengen,
is tot op dit oogenblik niet veel gebleken.
Is misschien die heele Marokkaansche
geschiedenis maar op touw gezet, om een
voorwendsel te vinden tot vijandelijkheden i
Velen denken dat, en er is wei eenige
grond voor. Duitscbland heeft met dat
land niets meer te maken dan eenige andere
mogendheid, en als Frankrijk daar eens
flink de orde kon hersteUen en hand
haven, dan zou zulks voor den handel en
het verkeer van allen op het Noord-Afri-
kaansebe kustgebied niet dan voordeelig
kunnen z|jn. De bedoeling is niet, van
Marokko een protectoraat te maken gelyk
Tunis is. Op deze verzekering wordt niet
vast gebouwd, en ook daar is reden voor;
in latere jaren zou het er wel van kunnen
komen, als de omstandigheden gunstig zyn;
daarom is misschien vriendschappelijke be
spreking tot het verkrijgen van eenigen waar-
borg Diet overbodig. Maar, kan dat een aan-
leiding zjjn om, als men zijn zin niet geheel kan
doordry ven, oorlog te voeren? Inderlyd heeft
Bismarck gezegd, toen men Duitscbland
wilde betrekken b(j de Oostersche quaestie,
dat die heele zaak niet het karkas van één
enkelen Pommerschen grenadier waard was.
Dus Duitscbland kan zich zonder zyn aan
zien in gevaar te brengen, verwyderd houden
van zaken, bjj welke het niet door zijn
ligggiug of door bijzondere belangen recht
streeks betrokken is. Waarom het groote
Keizerrijk zich nu met zulk een hardnekkig
heid geworpen heeft op den Marokkaanschen
rommel, waarvan de waarde zeker niet
hooger te taxeeren is, wordt niet begrepen
door ben die alleen kyken naar de zichtbare
dingen. Eu degenen, die in staat zyn den
blik iets verder te doen gaan, vatten het
evenmin.
Misscbie» ia M die »oodI°lt*80 00r‘
logsgerucMen de oorlBBk «Ueeo te toeken
bj de» ouden strjd om de oppermacht, en
ia bel slecbta een quaestie van nationale»
uaqver, die, door de Kegeeringen «gesteld,
door de pers gevoed wordt; iota dat teer
sterk contrasteert met de ideebo va» vredes
conferenties en van arbitrage, met de wen-
seben ven ontwapening, in de laatste jaren
vernomen, - maar dal locb mot den wer-
keljken toestand overeenkomt.
Inderdaad scbjul bet een noodlot te tjn,
aan welks greepmen te vergeefs tracht
rich te ontworstelen. Hel kan niet aan
hel verstand van eonig deukend weren ont
snappen,dal bj de onUeltendo uitbreiding, die
het weerstandsvermogen van de elkander de
beersebappj, vooral ter aeo, belwrslende
Mogendheden verkregen heeft, een strjd,
met welken uitslag ook gevoerd, voor belde
parijen de verderfeljksle gevolgen moet
hebben; dal bj wonden cou slaan, die m
een lange reeks van jaren niet te generen
ronden rjn. Hel kan evenmin de aan
dacht ontgaan, dat, roo aj er in geslaagd
rjn elkander vleugellam te maken, er ginds 10
bet westen, san de overrjde des Atlantische»
Oceaan», iemand gereed staat om die heer
schappij te gaan voeren, tol welke rj riobzelf
en elkander onmachtig hebben gemaakt.
Dat ten slotte de ernst der tjden de
regeeringen niet lot nadenken ral brengen,
vóór rj een daad plegen waarop terugkomen
„iel meer mogeljk is, - wj kunnen het met
umemen. De volken rjn met
tuchtig, althans niet hun groote meerderheid.
ZJ, die het wèl rjn, omdat hun stoffeljke
belangen of hun begeerte naar glorie er toe
prikkelt, mogen rich wel voor den geest
stellen dat bet oogenblik met ver meer
ia, waarop de volken weigeren rullen
hen te volgen, de menigte met langer
als kuddebeest den bals cal reiken aan
de. slachters me», of de vruchten van
den arbeid van ihillioenen wil tien prjs
geven aan do willekeurige beschikkingen
van weinigen. Ook rj, wier neigingen met
gekant rjn teg«» d“ ei8ch<!“ “°8
altnd noodrakeljke relfverdedigmg, rullen
toch ook het rechtvaardigheidsgevoel doen
spreken, en de vraag stellen of een aan
vallende staatkunde in overeenstemming is
met de beginselen van recht, die wel ge-
predikt maar niet gehandhaafd worden.
Is op de Regeeringen van toepassing de
oude spreuk, dat de góden degenen blind
maken die zjj ia het verderf willen storten
Wat de gevolgen zyn van een oorlog, na
dat by heeft uitgeraasd, is door de gebeur
tenissen in Rusland voldoende aan het licht
gebracht. En - ook de o ver winnaar onder-
vindt die. Veel wordt ons niet verteld van
den tegenwoordigen toestand in Japan, alleen
vernemen wj) nu en dan van hongersnood,
die eenige miüioenen menschen tot den
itaat van de bitterste ontbering brengt. Die
menschen kunnen xich do maag vullen met
Chineezen-invoer blfoft intusschen verboden.
Na met voldoening gewezen te hebben op
den toestand van vooruitgang van bet Ryk,
gelyk die blykt nit het gestatig stygen der
uit- en invoerctyfers, kondigt de troonrede
dan verder maatregelen aan tot verbetering
van den toestand der arbeidende klassen
en van een beter beheer van Ierland, waarby
aan bet volk zelf daarin deel zal worden
toegekend.
Er is dus vooreerst werk genoeg in 't Brit-
sche Parlement.
By het debat over het adres van antwoord,
dat in *t Lagerhuis ettelyke dagen pleegt
in beslag te nemen, voerde in plaats van
de oud-Premier, die nog geen lid is, de heer
Chamberlain het woord. Hfj stemde toe, dat
de tegenpartij een overweldigende over
winning had behaald, maar dat sloot zjjne
party daarom nog niet voor goed van de
Regeering uit, en hy bleef er bjj dat tarief-
hervorming noodig was. Hy verheugde
zich over de Buitenlandeche Staatkunde der
nieuwe Regeering en vroeg hoe het Kabinet
stond tegenover de Marokkaansche confe
rentie en wat haar plan was met Transvaal.
De nieuwe Premier diende aaustouds van
antwoord. Het ideaal der Regeering voor
Transvaal is een Zuid-Afrikaanschen Staten
bond. Wat do conferentie te Algeciras be
treft, vond de Regeering dat deze wel lang
zaam, maar toch op bevredigende wyze
voortwerkt.
En in antwoord op Chamber!
over de tariefsquaestie, eindigde
met aan de oppositie toe te voe|
Regeering van haar wel eens
nemen hoe zy nu wel een tarief!
dacht aan te vatten,
steeds blyfe spreken.
Namens de Ieren verklaarde de heer Red
mond geen genoegen te zullen neihen met
andere hervormingen voor het eiland dan
die van volslagen eigen beheer, waartoe
trouwens, naar zyn zeggen, de Regeering
zich ook had verbonden.
De Britsche Premier zeide terecht, dat
men op de Conferentie te Algeciras met de
Marekkaansche quaestie niet hard
opschiet. Scheen het eerst, dat het voorstel
van Frankrijk om den Sultan tot de keuze
van Frame he en Spaansche politieofficieren
te verplichten, ook in Duitscbland ingang
zou vinden, thans weigert Duitscbland op
dat voorstel in te gaan. Ea is men dus
weer even ver. Toch blyft men hopen tot
overeenstemming te komen.
De Duitaclie Keizer moet op een bijeen
komst der Automobielclub” verklaard
hebben, dat het»een dwaasheid zou zyn te
gelooven, dat Duitscbland om Marokko een
oorlog zou beginnen.
De Keizer was juist teruggekeerd van zyn
reis naar Kopenhagen, waar Z. M. de be
grafenis van Koning Christiaan van Dene
marken bewoonde.
Met veel plechtigheid is het stoffeljjk
overschot in den alouden Dom te Roshilde
bjjgezet, in tegenwoordigheid van de geheele
Koninklijke familie, den Duitschen Keizer
en van de grootwaardigheidsbekleeders des
Rijks. De kist was gedekt met de Deensche
vlag en de Vorstelijke personen omstuwden
haar in plechtigen optocht. Na het uitspreken
der lijkrede, werd de kist, onder koraal
gezang, door 8 hoofdofficieren naar de kapel
gedragen en in de Sarcophaag neergezet.
De vorstelijke personen gingen mdde in de
kapel; de Koning en de Koningin van Dene
marken voorop en daarna de Keizer.
De Hofprediker Paulli hield by den Sar co-
phaag een korte toespraak en volbracht de
gebruikelijke begrafenisceremoniéo. Een
battery, welke nabjj den Dom was opgesteld,
loste een rouw-saluut en de infanterie drie
salvo’s.
Toen Keizer Wilhelm in Kopenhagen terug
gekeerd was, werd hij door desaamgestroomde
menigte, by ’t verlaten van de haven,
luide toegejuicht, waarvoor de Keizer her-
haaldelyk bedankte.
Ia het KaBsische Ministerie schijnt
men bet nog vaak oneens te zyn. Tusschen
den Minister-President Witte en den Minister
van Binnenlandsche Zaken Durnovo kwam
het zelfs weder tot hooggaande woorden
wisselingen. Er schynen wet veranderingen
op til te zyn. Witte moet al wel driemaal
om ontslag gevraagd hebben, maar dit zou
telkens door den Czaar geweigerd zyn.
De heer Witte zou verklaard hebben.dat
men nog niet voldoende is voorbereid op de
Duma-verkiezingen, die over zes weken moe
ten plaats hebben en aan eenige zyner ambt-
genooten vertraging hebben verweten.
Het Hangaarsche Parlement is nu
toch door den Koning ontbonden en in een
buitengewoon nommer van het Staatsblad
wordt daarvan kennis gegeven. Als reden
wordt opgegeven, dat de verbonden partyen
weigeren de Regeering op zich te nemen.
De Koning behoudt zich voor zoo spoedig
mogelyk een nieuw Parlement byeen te
roepen. Met het brengen der Komnklyke
boodschap tot ontbinding van het Parlement
was belast de buitengewone Koninklyke
Commissaris Generaal Ny-ry. Ia het Huis
der Magnaten (Eerste Kamer) hoorde meu
de boodschap aan.
Het Volkshuis (Tweede Kamer) evenwel
weigerde den Koninkiyken Commissaris
aan te hooren of kennis Je nemen van
diens brief, de zitting, by wyze van protest,
tot Woensdag verdagend, ea daarop uit
ééngaande.
De plaatsvervangende commissaris, Kolonel
Fabrici, beklom daarop de Presidentstribune
en las van daar af voor een leege zaal het
sluitiogs-decreet voor.
De zalen werden toen met gewapei
macht afgezet, om te voorkomen dat
leden opnieuw zouden gaan vergaderen.
De Kouinkiyke Commissaris kondigde den
volgenden dag af, dat elke poging der leden
om vergadering te houden van het ontbonden
Parlement met geweld van wapenen zal
De aftredende President der FraUBche
Republiek, de heer Loubet, beeft de laatste
dagen van allen, met wien hy in de vervul
ling van zyn ambt in nauwere aanraking
kwam, afscheid genomen.
't Begon, zooals wy reeds meldden, met
den Ministerraad. Den 18. dezer nam de
heer Loubet op barteiyke wyze afscheid
van de buitenlandeche gezanten en nog den-
zelfden avond ontving de President de jour
nalisten, die hem op zyn binnen- en buiten-
landsche reizen vergezeld hadden. Van de
1250 dagen, dat de heer Loubet President
was, is hy 180 dagen op reis geweest. Hy
bezocht o.a. Rusland, Denemarken, Enge
land, Ilalifi, Spar je, Portugal, Algerié en
Tunis.
Zondag j.l. was het de laatste dag.
gens het programma, dat wy in een voi
overzicht reeds mededeelden, werd
nieuwe President, dé heer Failières, door
den Minister-President Bouvier naar het
Elysée geleid, waar de heer Loubet, om
geven door de Ministers en de Bureaux
der Kamers, benevens de leden van het
civiels en militaire Huis der Presidenten,
zyn opvolger ontving. Aan het slot zyoer
korte toespraak was de heer Loubet zeer
ontroerd. Zeer vleiend voor den ouden
president was de toespraak, waarmede de heer
Failières hem beantwoordde. Hy zeide o.a.:
.Ik kom eenvoudig myn plicht vervullen en
weet, dat ik het geluk heb, by het volbren
gen van myn taak te worden gesterkt door
de herinnering aan de verheven burgerdeug
den, waarvan gy my het voorbeeld hebt
gegeven gedurende uw zevenjarig bestuur.
Ik zal my, evenals gy, geheel wyden aan
Frankryk en de Republiek.”
Na afloop daarvan deed de nieuwe Pre
sident zyn voorganger uitgeleide ea bracht
hem met het rytuig en het kurassiers-escorte
naar zyoe particuliere woning, Rue Dante,
by welken rit de menigte beiden levendig
en aanhoudend toejuichte.
Toen de heer Failières op
kwam, bood de Minister-
andermaal het ontslag
aan't welk evenwel nogmaals door den
nieuwen President geweigerd werd.
Van alle kazernes en militaire gebouwen
in Frankryk woei de vlag ter eere van de
ambtsaanvaarding van het nieuwe Hoofd
der Republiek, terwyl de manschappen
ieder een halven dag vry van dienst en
een pint wyn ontvingen.
Z. H. de Paus heeft in zake de scheiding
van Kerk ea Staat tot het Fransche volk
en de Fransche geestelykheid een schryven
gericht, waarin Z. H. met klem tegen de
nieuwe wet opkomt en de breuk daardoor
ontstaan betreurt, zich voorbehoudende voor
de practyk instructies uit te vaardigen, die
als richtsnoer kunnen dienen.
lo Engeland is het Parlement nu met
een troonrede, die, zooals reeds voorspeld
was, weinig verbazingwekkends bevat, door
den Koning geopend.
Het overzicht der buitenlandacbe verhou
dingen wees er op, dat het nieuwe Kabinet
in de richting der oude Regeering wil voort
gaan, op dit gebied althans.
Wat de te verrichten werkzaamheden be
treft, werd in de eerste plaats genoemd een
nieuwe grondwet voor Transvaal, dan wordt
een verantwoordelyke Regeering voor den
Oranje Vrystaat ook overwogen. De verkie
zingen in Transvaal worden anders geregeld
en wanneer Transvaal een zelfbesturende
kolonie zal zya, zal zti zelve over de Cbi-
neexen quaestie uitspraak doen, De verdere
I worden tegengegaan.
De coalitie moet trouwens besloten hebben
voor de overmacht te wyken en heden niet
byeen te komen, maar in plaats daarvan eene
rouwgodsdienstoefening te houden.
Amerika. Het huweiyk tusschen mejuf
frouw Alice Roosevelt en het Senaatslid
Nicolaas Longworth is te Washington vol
trokken. Niet zoo eenvoudig mogelyk, geRjk
de heer Roosevelt wilde, maar met groote
pracht en praal. De oosterzaal van het
Witte Huis was geheel wit met goud en
versierd met een overvloed van bloemen.
De bruid, door haar vader binnengeleid,
was gekleed in wit satyn met kant en tulle
en een sleep van zilver brocaat. Z(j droeg
om den hals een diamanten snoer, dat zQ
van haar bruidegom had gekregen en had
een ruiker van orchideeèn in de hand. In
de oosterzaal, waar het huweiyk voltrokken
werd, waren 950 gasten.
Na afloop van de receptie wist de bruid de
gasten te verschalken en onopgemerkt weg
te komen. Ztf sprong uit een niet ai te hoog
venster en snelde naar een automobiel, waarin
haar echgenoot haar wachtte en waarmede
het jonge paar (jlings heenreed.
STATEN .GEK EBAAL.
TWEEDE KAMER.
Dinsdag 20 Februari constateerde de heer
Goeman Borgesius, dat alle sprekers
voor het spoorwegpersoneel meer wenechten
te doen dan tot dusver. Door de belofte
van 1903 mocht men niet nalaten verbete
ringen in te voeren. De oppositie van vele
leden links verstomde destyds, wyl de rechts
positie van het personeel behooriyk geregeld
zou worden. Al had de toenmalige enquête
commissie haar plicht gedaan, toch was
heden de arbeidspositie nog niet behoorlijk
geregeld. Etndelyk wees spreker aan, welke
verbeteringen z. i. noodig waren.
De heer Bos prees het personeel wegens
zyn oplettendheid, voorzichtigheid en plichts
betrachting. In ’t algemeen drong spreker
op een betere regeling aan. Ernstig keurde
hy den regentengeest by de directeuren der
spoorwegmaatschappyen af.
De heer Troelstra bracht in herinne
ring, dat minister Havelaar 15 jaren geleden
by de behandeling der spoorwegovereen-
komsten gezegd had dat de regeering met de
verhouding van het spoorwegpersoneel tot
de directiên niets uitstaande bad. Daardoor
werd een eigen organisatie gevormd. De
slechte arbeidstoestanden hebben de latere
staking veroorzaakt. Daar de liberalen de
dwangwetten alleen ondersteunden op voor
waarde, dat de belangen van het per
soneel zouden worden behartigd, hadden
zy later de intrekking dier wetten moe
ten vragen, toen die belangen verwaar
loosd werden. Spreker wenschte vrye orga
nisatie van het spoorwegpersoneel en van
regeeringswege de ruiteriyke erkenning van
de noodzakeiykheid der vakorganisatie.
Thans zyn de directies de baas en de
bonds-adviseurs haar hazewindhonden. De
Nederlandsche Vereeniging, die de toestanden
kent en de meeste dryfkracht tot verbete
ring er van was, wordt „gehaat als de pest’’.
De tegenwerking ontstond z. L alleen uit
vrees voor het socialisme.
Nadat nog de heeren Mees en Smeenge
op verschillende verbeteringen hadden aan
gedrongen, werd het verder debat tot dan
volgenden dag verdaagd.
Woensdag beantwoordde de heer De
Sa vorn in Lohman den aanval van den heer
Schaper. Deze laatste had zelf erkend, dat
het staatsbelang als de som der particuliere
belangen door hem beschouwd werd. Dit nu
betwistte spreker. Noch particuliere be
langen, noch familiebelangen, noch klasse-
belangen zyn staatsbelangen. De vakver-
eenigingen nemen besluiten, waarvoor zy
gehoorzaamheid eischen en waarmee zy haar
doel bereiken willen, terwyl de groepver-
eenigingen het eene belang niet aan het andere
opofferen. Zy verdonkeremanen de belangen
der arbeiders niet, maar pogen die in
overeenstemming te brengen met de be
langen der gemeenschap.
Natuurlijk kan de in 1903 tot stand ge
brachte regeling niet allen bevredigen. Ten
slotte verklaarde spreker niet bevreesd te
zyn voor de socialistische party, maar hy
vreesde hen, die om de socialisten te
sparen op unfaire wyze stryden.
De Minister van Waterstaat be-
twyfelde niet, of de spoorwegdirecties zullen
bereid gevonden worden met de regeering
mede te werken tot herziening der regle
menten. Zoo niet, dan zou artikel 117 der
Spoorwegwet gewyzigd worden. Al was de
regeling der arbeidsvoorwaarden niet vol
maakt, toch wilde de regeering de stakings-
wetten niet intrekken. Dit ware reeds strydig
met het beginsel der continuïteit in de
wetgt'^iig. Voor 't overige waren de maat-
schappyen bereid aan rechtmatige grieven
te gemoet te komen, voor zooveel dit -niet
te sterk met hare fiuanciêele belangen streed.
Wat de tramwegen betrof, een enquste ten
opzichte daarvan was zeer bezwaariyk. Het
tramweg reglement was nog pas van 1901.
reeds herzien zou moeten worden,
linister niet beslissen.
i repliek namen dien dag nog deel
i Janssen, De Klerk, Van der
j en Troelstra. De volgende spre-
mden eerst den volgenden dag aan
komen.