SCHOONHOVEN5CHE COURANT
w
Redders.
FEUILLETON.
T MEISJE IN DE WILDERNIS.
Plaatselijk Nieuyvs.
Binnenland.
Afscheid Burgemeester
Uilkcns.
k*S wffik
MAANDA0 4 JANUARI 1MB.
Na
ÏEUWSBIAD VOORZUID HOLIAHD EN UTRECHT
VwiOhijnt Maandag, Wosneda*
en Vryd&g. Prijs bij voon^tbeta-
linï' voor Öcnoonbovsü Pf
Met verzekering t> ,u<M,r'
Telef. 20. Tel.-odree: Vannooten
8. W. N. VAN NOOJEN, SCHOONHOVEN. HAVEN 2D.
Postrekening 18708
Advertentièn an V tot ff re-
K«l|/1.80: elke regel meer 0 20.
Ry 8 mnp.l plaatsing 8e rtianl
n.TO jug. regel ■T'lL-'hen en
tRt» «t ({rlemiuMif* pi F"
AB01fN&'8 vftfl dit blad, in bet bezit van ons Bericht van fnechry^ng, ijjn volgen» de daarin vastgestelde bepalingen tegen ongevallen verzekfrd voor bedragen, gewaarborgd door de KUCUWE HAVBA&K te Schiedam, van
«Ann Gelden by levenslange 1000 ^!1(ien b\) QOfl Gulden bij verlies 900 Gulden bU verlieB \fï(\ Gulde.n bÜ writes AO Gulden b^ verlift* VRn
^UUU/^chiWbaiaJ» IvUU overlijden. 9UU van hand of voet. £Ul/ van een oog. IUU van eert duim. Uw een anderen vinger
Ons èjadls aafigtsloten bij het Bureau voor
pu$titeitswaarde en by den Bond van
1Adverteerders (!.b.A.) waardoor dusonxe
adverteerders zich gegarandeerde gegevens
bunnen verschaffen
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
Eon Amerikaan nitmiriijk «a
Amerikaan heeft een prijs van vijf
millioon guklen uitgeloofd voor dengene,
die het baste voorstel doet, om een «nae
te maken aan de crisis.
Uit het feit alleen, dat die Amerikaan
eoo'n plan bedankt en het uitvoerbaar
acht, blijkt wel, dat hij self niet boo heel
veel begrip heeft van wat de crisis ia.
Ais hij daarvan meer inricht had, zou
hjj ton minste wel weten, dat aan rijn
verlangen, geen onkele menech ter we
reld kan voldoen, dat er geen middel
bestaat of gevonden kan worden, om de
malaise, alsof het een rieke plak was,
te» genezen. Het 'is geen aangestoken
plaats, het ia 'n algemeens verzwakking
een kwaal, die niet met een recept is te
genezen, maar die door zorgvuldige ver
pleging kan worden bestreden en tot her
stel geleid.
Uit de ontvangen antwoorden Wijkt,'
dat de deelnemers aan de prijsvraag even
min op de hoogte waren met het vraag
stuk, waarover zij peinsden, als de paan,
dis den prijs beschikbaar stelde.
•Het is niet de ruimte waard, om alle
dwaze voorstellen hier te gaan vermel
den. Wa willen er één uitnemen, waar
van de opsteller toont althans begip te
hebben van economie 'en die een plan
heeft ontworpen, dat theoretisch zelfs
heel aardig is. Hij wil het persoonlijk be
zit afschaffen en alle bedrijven in handen
van den staat brengen. Geen geld en geen
loon meer, maar in plaats daarvan pres-
tiebonnen. Iedere burger moet werken en
•v gelang van den arbeid, die hij heeft
restoord,""Yrijgt hij bonnen. Doet hij
dan ontvangt hij veel bonnon, voert
II rmnag uit, dan worden he xnook maar
*z boenen ter band gesteld. Om oj^ïi
joping van kapitaal te verhinderen,
Ia,u die bonnen sleobts voor een bepaal
den tijd geldig zijn. Zij moeten worden
uitgegeven. Sparen zou dtjs niet mogelijk
rijn. maar dat zou ook niet behoeven.
Oendat de "staat de zorg op rioh zou ne
tten van hen, die niet mwr tot werken
in staat zijn of dis den leeftijdsgrens be
reikt hebben.
De opsteller van dat plan heeft na
tuurlijk wal begrepen, dat er iets haperde
aan zip» ontwerp, bijvoorbeeld al dadelijk
met de staatslceningen. Die wil hij laten
atfkwsan in natura.
Men stelle zich voor, dat de staat 600
taiflioen leent en dat rente en
aflossingen gedaan moeten worden in ko
ren, aardappelen, steenkolen enz. Maar
als nu de gemeente wil leenen? Moet die
ooa in naturl betalen? En bij wie moet
rij leenen, want baxüdersbedrijven kunhen
•r niet meer zijn, omdat er geen geld
is. Hoe moeten betaald worden de
'ngen voor de bedrijven in het bui-
el? Denkt, de ontwerper, dat, als
bij een hnrhenlandsohe fabriek werk-
gen of grondstoffen bestelt, dat zoo'n
Later op den dag kwamen er meer
teekenen van leven, vleermuizen, die alp
zonderling gevormde vruchten tusschen
de boomen hingen, een paar vogels, die
opgewonden zaten te kwetteren in den
top van een boom. De tocht ging steeds
verder, fiet terrein begon te glooien, fle
boomen werden minder dicht en van tijd
tot tijd viel een zonnestraal neer op de
kleine processie. De dragers, die den
heelen dag 'zwijgzaam waren geweest,
begonnen levendig te praten; Honor keek
dankbaar op naar die enkele ronnestra-
len. Nê een poosje kwam Rimington, die
Iteeds vooraan had geloopen, bij haar
ep zei!
Een lastige tocht, misa Donthorne,
maar binnen een uur zijn we uit het
bosch.
Die mededeeling was voor Honor een
onuitsprekelijke verlichting en ze mar
cheerde moedig verder. Van tijd tot tijd
bleven haar oogen rusten op Mannering,
ufo op een draagbaar lag, blijkbaar sla
pend. Ze zou hem moeten vertellen dat
*e zich vergist had, dat ze zijn vrouw
nooit zou kunnen worden en ze was be-
rneuwd hoe hij het opnemen zou en zei
tot zichzelf dat het er niets toe deed. Het
*fts voor hen alle twee het beste dat de
fout tijdig hersteld was en dat zou ze
oen met een enkel woord, zonder dat ze
ich mengde in dingen die haar niet
Ujgingen.
Eindelijk kwamen ze aan den rand
het bosch, waar de raffiapalmen en
wolfsmelkplanten duidelijk stonden
««teekend tegen de hemel.... een he-
rnel» dfo zóó diep blauw was, als ze nog
•iooit had gezien.
fabriek genoegen nou nemen mot
een betaling in natura? Stellig niet en
ot zou dus een aanzienflk kapitaal moe
ten blijven voor betalingen aan landen,
die niet een stelsel hebben van betalingen
in bons en in natura. Dooh ook zou het
buitenland zijn betalingen blijven doen in
geld en overal in het bonnen-land, «ou
den rich weer kapitalen vormen.
Van die kapitalen zou het geldbezit
rich weer spoedig uit brilden over het ge
heel© land en in korter* tijd zou alles weer
zijn zooals het geweest was. K.
NATION AAL-SOCIALISTEN IN
NEDERLAND.
E«n. partij opgericht
Het hoofdorgaan van de Duitsoh na
tionaal socialistische partij verneemt uit
Amsterdam, dat dtjzer dagen ook in Ne
derland een nationaal-eocialistisohe par
tij ia opgericht. Naar „Het Volk" meldt,
had de stiahting van deze nieuwe partij,
de nationaal-eocialistisohe Nederlandeche
arbeiderspartij (N. S. N. A. P.) plaats op
het kasteel „De Binckhont" bij Den
Haag.
De leider der partij is Adalbert Smit,
die reeds vroeger in de fascistische par
tij een leidende rol heeft gespeeld. Tot
eersten secretaris is benoemd Br. E. Bid
der van Rappard.
Het program van de NB.N.A.P. komt
in het algemeen overeen met dat van de
Duitsohe narionaal-sodalistlsche partij en
van <le Zwaadsoh nationaal-eocialistische
partij. Het is uitgesproken anti-eemle-
tisch en bestrijdt 't internationale kapi
talisme en rijn organteatialeven, de trusts
de groote banken, de beurzen en de wa
renhuizen.
De parij staat in nauw oontact met de
gelijkgezinde beweging in Vlaanderen,
het Verbond van Dietsche Nationale So
li daris ten.
DE RAMP VAN DE „OOIEVAAR".
Het rapport van da Siamea-
sche commissie.
De oomntaste, door da Siameeoahe re
geering benoemd om een onderzoek in
U» tellen daar de xan*p, welke de „Ooie
vaar" te Bangkok overkwam, heeft haar
rapport uitgebracht.
Volgons een Beuter-telegram, is de oom
missie van oordeel, dat het vliegtuig niet
te zwaar belast was, maar niet behoorlijk
vliegklaar was gemaakt. Het staartgedeel-
te was te |waar, hetgeen noodlottig word
door dé toevallige omstandigheid, dat een
luik openstond.
Daarnaast staat een eenigazdrus afwij
kende lering van het rapport door Ane-
ta. Volgens dit berioht waren naar het
oordeel der oommissie de factoren, wel
ke beletten, dat de vliegmachine op juis
te wijze van den grond loskwam:
t$n eerste: het noodluik stond open.
ten tweede: ds machine was niet op de
juiste wijze in goeden staat gebracht. De
machine was uitgerust met een stabilisa
tor en deze word na het ongeluk in neu
tralen stand govonden.
De machine was zwaar beladen, doch
niet overbelast. Het terrednperaoneel
heeft voor den start de aandicht dor pi
loten gevestigd op het feit, dat het nood-
luik openstond. Dit luik had afmetingen
van 90 bij 60 centimeter.
Het land voor haar baadde zich in de
stralende zonneschijn, die hen na het
halfduister van het bosch bijna ver
blindde. De dragers versnelden hun stap
steeds wijder strekte het landschap zich
voor hen uit en ovfer de open vlakte woei
een lichte wind. Rimington riep van rijn
plaats aan het hoofd van de colonne iets
in het inlandsche dialect. De dragers
herhaalden het tegen elkaar en lachten
als kinderen, toen glinsterde plotseling
door de struiken iets dat op water ge
leek, waar om heen hooge palmen groei
den. De dragbrs begonnen verrukt door
elkaar te praten en Rimington, zijn ge
laat een en al glimlach, kwam haastig
op Honor toeloopen.
We zijn er, miss Donthorne. We
zijn niet meer dan twee mijlen van de
plaats af waar we wezen moeten. Bin
nen drie kwartier zijn we in mijn kamp.
De man was verrukt als een schooljon
gen en daar had hij alle reden voor. Ho-
nor begreep maar vaag wat een onna
volgbaar- stuk werk deze tocht geweest
was; maar zij vermoedde wel, dat hij
heel wat gewaagd had met dien mar»ch
door het dichte bosch, terwijl Legrand
zijn achtervolging al begonnen was.
Ik feliciteer U van harte, meneer
Rimington, antwoordde ze met 'n glim
lach. Ik weet niet hoe het klaarge
speeld hebt, maarhaar stem brak
even en de glimlach stierf weg, maar
ik ben U oneindig dankbaar.
Onzin, zei hij, het is me een ge
noegen U van- dienst te kunnen zijn.
Hij nam zijn plaats aan het hoofd van
de dragers weer in en de lange rij trok
weer verder. De wind werd sterker en
zelfs de felle zonneschijn was opwekkend
na de drukkende, broeiende hitte van
het bosch. De voortdurende onrust van
de laatste paar dagen scheen van Honor
af te vallen en ze voelde zich opgewek
ter dan ze geweest was, sinds zs Lon-
RaadsvepgaUirlng ts Ammsrstol
Bergambacht-/Aimn9r$tol. De heer J.
A. A. Uilkens hfeeft op Oudejaarsdag af
scheid genome^ als burgemeester van
deze beide gemeente:»
Des morgens om 11 uur begon te Am-
merstol de laatste raadsvergadering die
de heer Uilkens zou leiden.
De publieke tribune, die anders steeds
ledig is, whs nu geheel gevuld met be
langstellenden en op de raadstafel prijkte
een bloemenmand ven het secretarieper-
soneel en de politie.
Toen burgemeester Ufikena, als voor
zitter de vergadering had goópend, kreeg
wethouder De Jong het woord, die
den burgemeoster namens den raad toe
sprak. Hij overhandigde daarbij den
heer Uilkens diens eigen portret, ge
schilderd" door een ingezetene van Am-
merstol, den héér A M. Brand.
Spr. zei dat de raad dit geschenk had
gekozen, omdat het blijvende waarde zou
hebben en nog na vele jaren, ook aan het
nageslacht, een tolk zou zijn van de
waardeering van Ammorstol voor een
burgemeester, die hier 86 jaar lang de
gemeentebelangen heoft behartigd.
De Vooraitter zegt den wethouder
dank voor deze woorden en stelde
daarop' de
btnoemlno van «en gemeente
secretarie
aan de orde. Met f Jgemeene stemmen
benoemde de raad den heer P. H. v. d.
Berg, ambtenaar ter secretarie in deze
gemeente.
Daarop volgde de
afscheidsrede van den bur-
meester.
Deze verklaarde niet te hebben ge
dacht, dat het afscheid hem zoo moeilijk
zou worden gemaakt. De verrassing, die
men spr. hier bereid bad, maakte het
hem moeilijk zijn* erkentelijkheid te
betuigen. Ret was das: juist 8*
jaar geleden dat spr. zijn intrede deed
in Ammerstol. Hij herinnerde zich nog
gaarne hoe hij toen vol illusie's zijn taak
had aanvaard en beloofd, ze naar den
eed en zijn gevoelen te vervullen. Het
oordeel, in hoeverre spr. hierin was ge
slaagd, liet hij aan anderen over; het
afscheid, ^lat men hem bereidde, gaf spr.
een kleioA hoop, dat dat oordeel niet al
te oryfunstMviou zijn.
De subslmëering, die Ammerstol ja
renlang vanlrijkswege noodig had, wijst
op weinig tenancieele draagkracht, in
AmmersflJfc^-y
Bijzonder rooskleurig was dan ook de
toestand hier de laatste jaren niet. Het
zielental, hoewel nu en dan stijgende,
heeft de 1800 nooit overschreden. Met de
vissoherij is het niet zoo gunstig gesteld
als vroeger; de mandenmakerij heeft
blijkbaar den gouden tijd achter den rug
en in de aannemersbedrijven is het werk
voor een deel naar elders verplaatst.
Dat sinds kort de financieele toestand
in de gemeente verbeterd is, dankt zij
dan ook hieraan, dat de omstandigheden
ten gunste van de arbeiders zijn veran-
den verlaten had met haar ten doode op
geschreven broer.
Hun weg liep evenwijdig aan het meer
en na een half uur zag ze plotseling bet
licht blinken op een tent, die in de scha
duw van een paar boomen stond en toen
ze scherper tuurde, ontdékte ze naast de
tent een half dozijn plaggenhutten.
Verder trokken ze, tot eensklaps een
luid geroep van uit de verte tot hen
doordrong.
Ahil Ahee!
Ai de dragers antwoordden luidruch
tig en drie of vier naakte zwarten kwa
men hen haastig tegemoet hollen. Uit
bundige begroetingen weerklonken en
tien minuten later hadden'ze hun be
stemming bereikt. Rimington deelde zijn
bevelen uit en voegde rioh toen bij het
meisje.
Mijn hoofdkwartier, zei hij. U
zult wel doodmoe zijn. Ik zal Uw tent la
ten opzetten, dan kunt U wat rusten
voor het avondeten.
Haar blik dwaalde af naar Mannering
en hij raadde haar gedachten en stelde
haar gerust.
Maak U maar niet ongerust over
hem. Ik zal wel voor hem zorgen. Dat
komt in orde.
Dan U, zei ze eenvoudig, terwijl hij
zich weghaastte.
Toen ze bij de draagbaar kwaïn zag
ze dat Mannering wakker was en met
wijd open oogen verwonderd om rich
heen lag te staren.
Toen hij haar zag vroeg hij zwak:
Honor, waar rijn we?
Ze legde het hem snel uit. Bij
iemand die ons te hulp ie gekomen
een Engelschman, Aleo Rimington, je
weet wel, de olifanten jager. Je zult Wal
ter wel over hem hebben hooren praten.
Hij zal ons naar MTBuba brengen.
i Er kwam op Marmering'gericht een
derd en vooral aan de wjjriglng in de
finanoi&rie verhouding tussctien rijk eri
gemeente. Met nadruk wees spr. ser flbh-
ter op, dat de uitkering uit het gemeen
tefonds slechts voor 5 jaren' is» vaqtfce-
steld en dat de raad cjpp moet
dat ze na afloop dier periode
lager kan. zijn.
De kapita§ldienst der begrooüng VoojP
1932 bevat een bedrag van f 800Q voor
verbetering van de Capellelaan. Spreker
achtte het van. belang, dat dat werk "ten
uitvoer zou worden gebracht, want ge
meenten, die niet zorgen voor goede aan
sluitingen op het provinciaal wegenplan
dreigen daardoor zichzelf op den achter
grond te plaatsen.
Met enkele woorden wees spr. voorte
op de waterleidingplannen en de verbe
tering van de school, voor welk laatste
werk ook reeds een bedrag is uitgetrok
ken.
Spr. was erkentelijk voor de wijze,
waarop de ambtenaren hem steeds ter
zijde hadden gestaan. Zondlr" allen bij
name te noemen, bracht de burgemeester
dank aan het personeel van secretarie,
politie, electriciteitsbedrijf en onderwijs
en ook aan den armmeester, die in deze
dagen een moeilijke en vaak ondankbare
taak heeft. Spr. achtte het ounoodig in
bijzonderheden te treden; zij allen ken
nen hem 'en weten hoe hij het bedoelt.
Hij was hem dankbaar zonder eenige ro-
Bervo..
Tenslotte kwam spr. tot den raad en
daarin zag hij tevens de burgerij. De
toespraak van weth. De Jong had spr.
veel gezegd. Hij «al rioh de sympathie,
in Ammerstol ondervonden, blijven her
inneren en hoopte, dat de raad en de in
gezetenen hem ü'et zouden vergeten, zoo
min als hij Ammerstol vergeten zou.
Nadat de pas benoemde secretaris den
raad zijn dank had betuigd voor het
vertrouwen, in hem gesteld en den bur
gemeester in het bijzonder voor diens
medewerking tot zijn benoeming, sloot
de Voorzitter de openbare vergadering.
Nadien hebben verschillende ingezete
nen de gelegenheid benut om den burge
meester de hand te drukken
De heer J. E elke ma, hoofd der
school, sprak den burgemeester harte
lijk toe Ts tren gewoon op Oudejenrs-
dag zijn gedachten te laten dwalen door
het afgeloopen jaar, die van den burge
meester zouden, naar spr.'s overtuiging,
ditmaal veel verder teruggaan. Hij zou
zich het werk herinneren, dat hij tijdens
zijn 86-jarigen ambtsduur hier heeft ver
richt. Een van zijn vele zorgen in deze
jaren, was die voor het onderwijs. Voor
wat hij daarvoor deed, zijn de leden der
commissie van toezicht op het lager on
derwijs, het personeel der school en de
leerlingen, hem dankbaar. Zij allen had
den hun naam geschreven in een herin
neringsalbum, dat de heer Eikema den
burgemeester aanbood.
Huldiging te Bergambacht.
Des middags had zich op de bovenzaal
van hotel 't Centrum te Bergambacht
een groote schare ingezetenen, vrienden
en familie van den aftredenden burge
meester vereenigd, om tegenwoordig te
zijn bij diens huldiging.
Nadat de burgemeester met het ge
meentebestuur was binnengekomen,
voerde het eerst het woord de heer S.
van den Oever, wethouder te
blik die haar woordenstroom deed stui
ten en hij vroeg bruusk;
Waar is Legrand?
Legrand! Ik weet het niet. Ergens
in het bosch waar we hem achter gela
ten hebben. Hij
Zijn we niet meer bij hem?
De klank van zijn stem deed haar
schrikken, maar ze antwoordde eqMou-
dig:
Ja, hij is een door en door slecht
mensch. We waren niet veilig bij hem
en omdat jij niets doen kon, heb ik mr.
Rimington'om hulp gevraagd. Hij is met
me meegegaan om jou te halen. Het
ging niet gemakkelijk, ze vochten en Leg
rand verloor het bewustzijn en....
Groote hemel.fluisterde Man
nering heesch, terwijl bij haar aankeek
met oogen waarin doodelijke angst was.
Zijn lippen bewogen, maar er kwam
geen geluid en het meisje staarde ver
bijsterd naar zijn vertrokken gericht. Er
kwam een half gesmoorde klank over
zijn lippen, zijn eene hand klemde rich
krampachtig om den rand van zijn
draagbaar, terwijl de andere naar rijn
keel greep.
Honor werd btyig en ze draaide rich
haastig om om Rjmington's hulp in te
roepen, toen afè Mannering's stem
heesch en opgewonden achter zich hoor
de praten:
Het is heel verkeerd van je ge
weest I Jules Legrand meent het goed
met onsJe moet ham zoekenik
ik moet hem hebben Er is iets dat
je niet weetiets waarmee hij me
kan helpenHemel! je weet niet wat
je gedaan hebt, Honor!
Hij had rich half opgericht op zij**
draagbaar, maar bij die laatste woorden
schenen zijn krachten uitgeput te rijn
en hij viel machteloos achterover en
bleef liggen met gesloten oogen.
Het meisje keek met gemengde gevoe-
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Hier werkt
ha» geaft maor waeritand
OooiSnl Jpmpff,
Schoonhoven. Aangezien de burgemees
ter dier gemeente verhinderd was om
hier tegenwoordig te zijn, wilde spr. dén
feHH Uilkens hartelijk dank brengén
voor de altijd vriendschappelijke ver
standhouding. Wij begrijpen, aldus spr.,
dat dezen dag er voor U één ls van wee-
moed, daar U moet neerleggen een ambt, j f'
dat U zoo vele jaren met zeer groote
ijver en belangstelling hebt waargen oma» Jr
Wij hopen dat U nog lang een aangena-'
me runt zult mnran genieten. tÉ#
me rust zult mogen genieten.
Vervolgens sprak de heer B. van
den Dool als bestuurslid der Christe
lijke School. Spr. wist dat het openbaar
onderwijs de Volle sympathie had van
den burgemeester, maar toch had hij ge
noemd bestuur altijd, als het besprekin
gen met hem wensohte te houden, zeer
vriendelijk te woord gestaan en soms nog
milder steun verleend dan het verwacht
te. Wij verzekeren U, zoo besloot spr.,
dat U als burgemeester in aangename
herinnering bij ons zal blijven voortte
ven.
Daarna voerde de heer G. Romeijh,
voorzitter en directeur van de gemeng
de zangver. „Nut en Genoegen" "t woord,
die op deze wijze haar dankbaarheid
wilde betoonen voor de vole conferontie'a
die bet bestuur met den burgemeester
had gehad en voor de inwilliging van
de vele verzoeken, die het tot hem
had gericht. Thans kwam Bpr. met een
nieuw verzoek, het laatste, en wel om
den burgemeester bij het nederleggin
van zijn ambt een zanghulde te mogen
brengen.
Het koor zong den scheidenden bur
gemeester drie poupletten van bet Wil
helmus toe, dat alle aanwezigen staande
aanhoorden.
Vervolgens uitte rich de heer Q. Bui
sing, als bestuurslid en eeoretaris van
„Het Groene Kruis". Spr. nam nog geen
afscheid van den heer Uilkens, als voor-^T
rittor van de afdaling Ifcisgairbccbt-*
Ammerstol van 't Groene Kruis, daar zij
hoopte hem als zoodanig nog in haar mid
den te houden, zoolang hij nog in de ge
meente blijft wonen. De heer Uilkens
was aan Het Groene Kruis altijd zeer
gehecht. Het had zijn voortdurende zorg,
zoodat het wel eens het troetelkind van
den burgemeester is genoemd. Als dè
burgemeester ook van deze v^reeniging
gaat scheiden, hoopt hij nog eens terug
te komen op al hetgeen hij in de afge
loopen 26 jaar heeft gedaan als voor
zitter.
Hierop braoht de heer A. D. Oskam
voorzitter van de muriekvereeniging
„Excelsior", zijn hartelijken dank
voor de medewerking die het muziek
corps altijd van den burgemeester heeft
ondervonden.
De heer Terpstra, hoofd der 2e
openbare lagere school, had, hoewel nog
slechts korten tijd te Bergambacht werk
zaam, reeds ondervonden dat de burge
meester een warm hart had voor het on
derwijs en «altijd de onderwijzers gewil
lig te woord stond. Spr. dankte namens
het geheele personeel, den burgemeester
g»
r*i a
lens van bezorgdheid en afkeer op hem
neer. Ze dacht aan de uitgewiachte op
schriften van de grafsteenen op het een
zame kerkhof en bepeinsde of de oplos
sing van het raadsel daar begraven lag,
toen hoorde ze, een stap achter rioh en
Rimington's stem zei opgeruimd:
De tent is klaar, miss Donthorne,
gaat U nu gauw rusten. Ik zal Manne
ring bij mij nemen, mijn tent is ruimer
dan de zijne-
Het meisje draalde rich snel om en
Rimington's opgeruhndheid verdween
plotseling; want het gezichtje dat rioh
naar hem toekeerde was heel bleek en
er was een uitdrukking in baar oogaar
die hem haastig deed vragen:
Wat is er? Er ie iets gebeurd»
hebt ietsJJ?
Het is niets, zei ze zwak. Heusöh
er is niets. Ik ben alleen moe.
Rimington keek van baar naar Man
nering, op wiens gericht een trek van
gespannen luisteren was. Het was dui
delijk dat er iets tussohen die twee waa
voorgevallen, maar hij aanvaardde haar
verklaring zonder verdere vragen.
Dat is geen wonder, zei hij rustig.
Dia tocht door het bosch is een itevig
stuk werk geweest. Laat U Marmering
gerust aan mij over. Ik zal alles doen
wat noodig is
Ze keek hom dankbaar aan en liep
naar haar kleine, groene tent, zinder
Mannering verder aan te zien Toen ze
binnen was, liet ze i' in een kleine
dekstoel vallen, die 1 j- gastheer voor
haar had klaargezet en begroef haar ge
zicht in haar handen qn weer vroeg zs
zich af wat t ch het afschuwelijke ge
heim zpu ztfn dat ze aan file kanten om
rioh heen voelde
(Wordt vertol*..)
