Dezelfde avond nog werden de circa 90 personen in gesloten vrachtauto's getransporteerd
naar een kamp in de Schoorlsche duinen.3
Het kamp te Schoorl
Het barakkenkamp te Schoorl was eenige maanden te voren gedeeltelijk bevolkt met
gearresteerde communisten, zoowel mannen als vrouwen. Dit gedeelte was afgescheiden
van de andere barakken, wat niet verhinderde dat eenig contact werd gemaakt. Zoo kon het
gebeuren, dat een bekend communistisch kamerlid als Lou de Visser, via corveediensten,
ontmoetingen had met antirevfolutionaire] kamerleden en oud-ministers. De anti-
revfolutionaire] groep, waaronder ook enkele chr[istelijk]- historischen zich bevonden, hadden
de positie van gijzelaars. Zij genoten zekere voorrechten. Beperkte briefwisseling en de
ontvangst van pakketten was toegestaan. Al spoedig werden wegen gevonden om ook
clandestien met de buitenwereld in contact te komen, dank zij ook de gewaardeerde hulp
van den kampkok, een hotelier uit het naburige Schoorl. Verblijfplaats was de barak no. 11a
en 11b onder één dak. Tegenover deze barak bevond zich een dito, waarin gehuisvest een
groep gearresteerden uit Maassluis. De Maassluische burgemeester was met twee hervormde
en één gerefformeerde] predikant aanwezig.
Tusschen deze beide barakken bevond zich de met trottoirtegels bedekte
kampstraat. Dit was de wandelplaats en tevens de plaats waar de openluchtsamenkomsten,
de appèls, etc. werden gehouden. De oppervlakte was niet al te ruim, precies geteld 212 bij
28 tegels. Dit was de z.g. "Oranjeboulevard". Barakcommandanten waren Dr.[A.A.L.J Rutgers
en Ds.jB.AJ Knoppers. Dezen deden elke morgen hun "rijzen heeren!" en elke avond hun "en
nu slapen heeren!" hooren. Dit laatste commando werd niet altijd vlot opgevolgd, zeer tot
ergernis van de Duitsche bewaking. Het is wel voorgekomen dat deze eenvoudig de uitgang
dichtspijkerde, waartegen dan natuurlijk protest rees, vanwege het brandgevaar en
anderszins. De stemming was uitstekend. De oorlog met Rusland, kort tevoren uitgebroken,
gaf hoop op een spoedige verlossing; menigeen voorspelde vóór Kerstmis 1941!!!
De dagverdeeling was zoodanig, dat verveling was uitgesloten. Scheren (Philips zond
electrische apparaten), wasschen, ontbijt, aardappelen schillen, middageten werden afgewis
seld met schaak- en damwedstrijden, lezingen, avondwandelingen achter accordeonmuziek
en avondsluiting. Bij de avondsluiting gingen bij toerbeurt alle aanwezige predikanten voor.
Aan tafel kreeg iedere kampbewoner de beurt als voorganger bij Schriftlezing en gebed. Des
zondags werd tweemaal een kerkdienst gehouden. Bijbels en zangbundels waren in ruim
voldoend aantal toegezonden. Lezingen en bijbelcursussen vonden regelmatig plaats. Zelfs
werd tweemaal plechtig een "doctorsbul" uitgereikt. Alles op dezelfde wijze als in de vrije
wereld geschiedt, met dit verschil dat het hier in de openlucht plaats vond. Zelfs de
gebruikelijke costuums werden geïmiteerd.4
3 In het Gedenkboek Gijzelaarskamp ’Beekvliet’ (1946) 383, staat per abuis dat de internering van Polet in schoorl begon op
8 juli 1941, in plaats van op 30 juni 1941.
4 A. Dubois, De muren spreken,(Den Haag 1946) 31 en 32, geeft nog de volgende bijzonderheden. De Amsterdamse
predikant Dr. Knoppers werd eerst "ont-doctord”. De kostuums werden geïmiteerd met toga's van omgekeerde jassen en
witte beffen van papier. De pedel met zijn staf ontbrak evenmin. In de stellingen kregen verschillende barakgenoten
speciale aandacht Stelling 10 was gericht aan het adres van W. Wagenaar, directeur van De Nederlander, het dagblad van
de CHU en stelling 11 had betrekking op het Tweede-kamerlid Chr. van den Heuvel, die zich bij het schillen van de
aardappelen meestal op de achtergrond probeerde te houden en liever ging schaken met burgemeester Mr. G. van Baren
van DelftVan den Heuvel kreeg bij de tweede gespeelde promotie te horen, dat dit voortkwam uit een "doopersche
mijding". Stelling 12 sloeg op C. Smeenk, de tweede voorzitter van de Tweede Kamer. C. B. van der Wal, "die nogal de
gewoonte had, veel zekere -niet ernstig gemeende- voorspellingen te doen, waarom in het kamp de ronde deed, dat ie
nog al loog", werd in het zonnetje gezet door het inzenden van een verzoek voor een erepromotie.
28
