Kletsende buurvrouwen
De buurtwinkels op de Raam die het beste liepen - want er waren er ook die maar
een kwijnend bestaan leidden - hadden ook een soort nevenfunctie als informatie
centrum voor alles wat de buurt aan nieuws opleverde en ook voor wat er verder in
Gouda zoal gebeurde. De vrouwen in de buurt deden in die tijd immers bijna dage
lijks hun boodschappen, vooral waar het de bederfelijke waren betrof, want een
koelkast was in de tijd voor veel mensen in de buurt nog iets, waarvan ze het be
staan niet eens vermoedden. Zodoende kwamen de vrouwen uit de buurt elkaar in
zulk soort winkels tegen en wisselden dan zo onderling de informatie van de dag
uit. En ook de winkelierster zelf had dikwijls heel wat te vertellen over dingen die
ze weer van andere buurtgenoten had gehoord.
Boodschappen doen in zo’n winkel kostte dus nogal wat tijd en geduld als
je niet alleen in de winkel was. Dat weet ik uit eigen ervaring, want als jongen
werd ik er nog wel eens op uit gestuurd, om iets te halen wat niet zo zeer tot de da
gelijkse boodschappen behoorde, zoals bijvoorbeeld kachelglans, om het potka
cheltje, dat er na langdurig gebruik wat armoedig uitzag, weer mooi te laten glim
men. Dit artikel moest ik dan bij Bennis halen, een winkel waar ze behalve
kruidenierswaren ook kachelglans, lijm en schoensmeer en zo verkochten. En ook
snoep voor de kinderen in de buurt, maar dat is weer een hoofdstuk apart.
Die winkel van Bennis was eigenlijk niet op de Raam te vinden, maar op
een gedeelte van de Bogen dat ook allang niet meer bestaat. Het stond haaks op een
stukje van de Raam dat aansloot op de bebouwing van de Vest aan de waterkant. Je
moet de situatie van toen eigenlijk goed gekend hebben om het te kunnen plaatsen.
3
Zelf heb ik wel een paar van die kleine vervallen huisjes, aan de overkant
van de Raam, dichtbij de Kuipersstraat, helemaal afgebroken zien worden, waarna
op die plaats een huis werd gebouwd waarin de logementhouder Karei Kerk ging
wonen, de eigenaar van het logement ‘De Rode Leeuw’ in de Kuiperstraat. Dat lo
gement had blijkbaar ook vaste gasten, die als het mooi weer was op de stoep van
het logement zaten, achterstevoren op hun stoel met hun armen op de rugleuning.
Als jongen was ik eigenlijk wel een beetje bang voor die er wat ruig uitziende, be
snorde mannen, vooreerst omdat hun onderlinge conversatie op zijn zachtst gezegd
nogal pittig was, maar vooral ook omdat ze, meestal kauwend op een tabakspruim,
wel eens een straal tabakssap tot vlak voor je voeten konden spuwen, zelfs als je
aan de overkant van de straat voorbij liep.
Watje dan ook wel op moest vallen, als je in die tijd over de Raam liep, was
het grote aantal buurtwinkels en -winkeltjes. Je kon op de Raam inderdaad bijna van
alles kopen, behalve kleding en schoeisel. Ook voor het kopen van potten en pannen
en allerlei drink- en eetgerei moest je wel naar de echte winkelstraten in het centrum.
