5^1
T'-? r
I
w zvzA^i^ggxei
Zz
Trouw-plaquette
LO-plaquette
66
''TS-'ST'TS
c7/r7s?:?v:.:T.:n“
De LO was in de oorlog vooral een verzorgingsorganisatie geweest. Ze had onderdui
kers en familie van gevangengenomen en omgekomen LO-medewerkers voorzien van
papieren, voedsel en andere benodigdheden. Deze zorgtaak had zij kort na de bevrij-
ding overgedragen aan de Stichting 1940-1945. Toen zag de LO nog één grote op
dracht voor zichzelf: verantwoording afleggen van haar optreden in de oorlogsjaren.
Want na de oorlog bleek al gauw dat een groot deel van de Nederlandse bevolking er
geen notie van had welk verzetswerk er was verricht en waarom zoveel mensen daar
voor hun leven hadden opgeofferd. Daarom zette de LO vaart achter al een bestaand
plan voor een betrouwbare geschiedschrijving van het verzet in de bezettingstijd. Zij
achtte een vastlegging van de gebeurtenissen op korte termijn noodzakelijk, omdat
de herinneringen nog vers waren. Vandaar dat de LO haar mensen met klem opriep
om alles wat ze hadden gedaan en hun ervaringen daarbij uitvoerig op te schrijven,
zodat een gedenkboek zou kunnen worden uitgegeven. Na het samenvoegen van de
LO en de Landelijke Knokploegen (LKP) in de Stichting LO-LKP in oktober 1945, kre
gen ook de LKP-ers deze vragen voorgelegd. In het LO-archief bij het NIOD liggen
veel van hun getuigenissen, ook uit de Krimpenerwaard.3
3 Amsterdam, Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD), Archief Stichting Lan
delijke Organisatie voor hulp aan Onderduikers en Landelijke Knokploegen toegang: 251a