Weekblad voor Waddinxveen
Verschijnt elke Vrijdag
De Spiegel van de week
Waarheen met de bromfietsen?
Overpeinzing.
Uit het Parlement
No. 321
Vrijdag 3 Augustus 1951
7e Jaargang
IAdres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen
Abonnementsgeld per kwartaal f 0.90 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m.
I Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Dat is in Woerden een onver
kwikkelijke geschiedenis geweest.
In het kort komt zij hierop neer,
dat de Ambonnezen, die elke maand
het ontstaan van de Republiek der
Zuid-Molukkcn herdenken, het bevel
kregen, zowel de Nederlandse vlag
als die van hun Republiek neer te
halen, toen enige hoge ambtenaren
uit Den Haag het kamp bezochten.
Nu is die Republiek der Zuid-
Molukken niet door de Nederlandse
regering erkend we zouden haast
zeggen: integendeel! en ware het
niet, dat door het zonderlinge optre
den van „Door de Eeuwen Trouw"
op de steun der Molukkenactie een
eigenaardig licht is geworpen, dan
zou men zeggen: laat deze mensen
hun herdenking, ook al vindt men
dan een maandelijkse plechtigheid
naar Nederlandse begrippen wat veel
van het goede.
Maar ja, formeel hebben de heren,
die de woongelegenheid bezochten,
natuurlijk gelijk. Alleen de Neder
landse vlag mag er waaien als er
reden is om te vlaggen en zéker
geen vlag, die, uiteraard evenmin
erkend is als de republiek, die zij in
het dundoek vertegenwoordigt.
Indien en in hoeverre de ambte
naren minder tactisch zijn opgetreden,
zal nog wel worden uitgemaakt. In
elk geval is er geen rekening mee
gehouden, dat die Ambonnezen in
hun liefde voor ons land en voor
hun eigen nieuwe republiek minder
lauw zijn, dan de Nederlanders zelf.
Waren er dus te Woerden bezwa
ren tegen het vlaggen die bezwa
ren golden een paar dagen tevoren
zeker niet voor de Vijfherenlanden
en voor de Alblasserwaard, waar
Koningin en/of prins een over-harte-
lijke ontvangst ten deel zijn gevallen.
Het bezoek is een weldoende demon
stratie geweest van Oranjeliefde en
Oranje-trouw.
De afgelopen week waren er trou
wens meer demonstraties. De drie
daagse Internationale Luchtvaart
Show Ypenburg, de ILSY werd een
succes.
Generaal Eisenhower in hoogst
eigen persoon kwam uit Parijs over
om bij de officiële overdracht van
de eerste Thunderjet straaljagers van
Amerika aan Nederland getuige te
zijn. Inderdaad werd het gehele
vliegfeest tot een geweldig succes,
waarbij duidelijk bleek, hoe zeer de
luchtvaart is vooruit gegaan, tot
welk een formidabele macht zij is
geworden.
En tochtoch zien wij deze
demonstratie van macht als een
noodzakelijk kwaad. De demonstra
ties, die te Hilvarenbeek werden
gehouden de Groot-Kempische
Cultuurdagen zijn ons liever.
Daar geen overdonderende straal
jagers, doch een tentoonstelling van
schilderijen en tekeningen demon
straties in vendelzwaaien en vrolijke
volksdansen. En bekende schrijvers
die uit eigen werk lazen.
Zou men kunnen zeggen, dat de
demonstratie op Ypenburg eigenlijk
vreemd voor Nederland was, Neder
land trok ook naar den vreemde.
In Griekenland zullen enige lagunen
worden drooggelegd en om daarbij
leiding te geven, vertrokken Neder
landse ingenieurs naar het land van
Koning Paul. Verder waren er niet
veel berichten, waar wij wild-enthou-
siast over konden worden. De kolen
voor huisbrand en industrie werden
in prijs verhoogd en gas en electrici-
teit „mogen" dientengevolge één cent
per meter of per kw in prijs stijgen.
Een derde gedeelte van onze kolen
komt uit het buitenland dat is de
reden, het zout ging echter naar
beneden.
Die invoer weet wat. Volgens de
laatste berichten zal hij wel drastisch
moeten worden beperkt, omdat het
directoraat-generaal van de Europese
Betalings Unie het quotum van ons
land waarschijnlijk niet met de ge
vraagde 60 millioen dollar wil ver
hogen. Heel wat aanvragen om
invoervergunningen zouden dan in
de toekomst worden afgewezen en
men kan er slechts bij hopen, dat
daarbij het domme potlood niet zal
regeren. Wij moeten nu eenmaal
bezuinigen en Amerika schijnt te
redeneren: niet goedschiks, dan maar
kwaadschiks. Zie maar, Nederland,
dat je er komt laat je Benelux-
vrinden je maar helpen. De vrijheid
moet vaak duur worden gekocht, al
zullen de vier zware jongens, die op
klaarlichte dag uit de Groningse
gevangenis, ontsnapten, misschien
de enige in Nederland zijn, die deze
uitspraak ten volle onderschrijven,
maar intussen zijn ook deze weer
gepakt.
Het nog steeds aan populariteit
winnende vervoermiddel dat officieel
„rijwiel met hulpmotor" heet, maar
dat algemeen „bromfiets- wordt ge
noemd, vormt ook door zjjn stjjgend
aantal eenniet onbelangrijkverkeers-
probleem. Het aantal bromfietsen
dat op dit ogenblik in Nederland
rondrijdt, wordt op ruim 150.000 ge
schat, het accres op 2000 per week.
Een eenvoudig rekensommetje toont
dus aan dat er over drie jaar bijna
een half millioen bromfietsen over
de vaderlandse wegen zullen voort
snorren, vooropgezet dat een dalend
welvaartspeil deze groei niet zou be
lemmeren.
Waar behoort deze nieuwe cate
gorie van weggebruikers thuis Dat
is de vraag, waarop zij zelf graag
een afdoend antwoord zouden willen
hebben, een antwoord dat de wet
gever tot nog toe verzuimd heeft te
geven. Wij hebben dit probleem voor
gelegd aan de heer H. J. van Balen
directeur van de A.N.W.B-, de ver-
keersbond, die zich thans ook het
lot van de bromfiets heeft aange
trokken. De heer Van Balen juichte
de opgang, die het rijwiel met hulp
motor maakt, toe. De bromfiets is
een uitkomst voor postbodes, wijk
verpleegsters, winkelende platte
landsvrouwen, dierenartsen en gaat
u maar door. Dat dit goedkope ver
voermiddel is ingeslagen, is heel be
grijpelijk. Het zou mij ook niet ver
wonderen als over een jaar of drie
500.000 van deze bromfietsen zouden
rondrijden.
Hiermede is tevens de keerzijde
van de medaille blootgelegd, want
waar moeten wij met die honderd
duizenden bromfietsen heen? Op de
grote weg vormen zij een direct ge
vaar, zowel voor het overige verkeer
als voor zichzelf. Het aantal onge
vallen, waarbij een bromfiets betrok
ken was, heeft in 1950 niet minder
dan 1549 bedragen: 36 berijders van
bromfietsen verloren daarbij het le
ven, 426 werden zwaar en 304 licht
gewond. Opvallend is hierbij het feit,
dat van de 36 slachtoffers, die het
leven verloren, er 27 boven de 50
jaren waren en van deze 27 zelfs 17
boven de 60 jaren. Dat zijn beden
kelijke cijfers. De nieuwe verkeers
wet, die op 1 Januari 1951 van kracht
is geworden, opent de mogelijkheid,
dat bepaalde motoren op twee wielen
worden toegelaten tot de verplichte
rijwielpaden, maar spijkers met kop
pen zijn er nog steeds niet geslagen.
Het gevolg hiervan is een vrij chao
tische toestand, te meer waar de
ene bromfiets wat de snelheidsont
wikkeling betreft zo afwijkt van de
andere. Er zijn er welker capaciteit
niet veel meer opbrengt dan een
maximum-snelheid van 20 km per
uur, maar andere stellen hun berij
ders in staat snelheden te ontwik
kelen van 35 tot 45 km per uur.
De A.N.W.B. heeft er thans bij de
minister van Verkeer en Waterstaat
op aangedrongen als maatstaf een
maximum-cylinderinhoudvanöO kub.
centimeter voor te schrijven. Ik besef
wel, zei de heer Van Balen, dat de
constructeurs van deze kleine hulp
motoren wel kans zullen zien uit
een cylinderinhoud van 50 c.c. toch
nog wel uursnelheden van 40 of 50
km te toveren, maar er moet toch
ergens een grens getrokken worden.
Dit is ook niet zo belangrijk, omdat
de wet thans reeds voorschrijft dat
een bromfiefs, die naar het verplichte
rijwielpad wordt verwezen, op dat
rijwielpad geen grotere snelheid mag
ontwikkelen dan 20 km per uur.
De berijders van rijwielen met hulp
motor voelen zichzelf niet veilig op
de autowegen en zij streven er zelf
naar tot de verplichte rijwielpaden
te worden toegelaten. Onze opzet is
dan ook alle bromfietsen tot een
cylinderinhoud van 50 c.c. van de
grote autowegen te weren. Hoe het
dan zal gaan op de fietspaden hangt
grotendeels af van de fatsoensnor
men van de bromfietser zelf. Hij zal
moeten beseffen dat, afgezien van
het wettelijk voorschrift inzake de
20 km maximum-snelheid, een vaart
van 40 45 km op een druk gebruikt
fietspad onbehoorlijk is, zoals ook
een autorijder die met 70 km door
een bebouwde kom jakkert, weet
dat hij een gevaar is voor zijn mede
mensen. De wetgever heeft door de
maximum-snelheden voor auto's op
te heffen de verantwoordelijkheid van
de automobilisten verzwaard. Deze
zelfde verantwoordelijkheid zou ik
ook willen leggen op de schouders
van de bromfietsers. Er worden na
tuurlijk bezwaren geopperd tegen
de toelating van bromfietsen op de
verplichte rijwielpaden, maar wat het
zwaarste is, moet het zwaarste we
gen.
Aan de reeks verongelukte brom
fietsers op de autosnelwegen moet
een einde komen. Weet U dat som
mige Ziekenhuizen tegenwoordig een
speciaal „bromfietszaaltje" bezitten?
Niet genoeg kan ik de berijders van
bromfietsen op het hart drukken dat
zij hun rijwiel met hulpmotor ook
inderdaad beschouwen als een rijwiel
met hulpmotor: een fiets dus die
men niet behoeft te trappen. Dat is
ook de opzet geweest van hen, die
destijds de bromfiets creëerden. Door
het ding te gaan berijden als een
soort miniatuur-race-motor, schiet
men zijn doel voorbij op een wijze,
We dachten al, dat we er waren
met al het verhogen in prijs;
maar kijk nu, de mijnen in Limburg,
die brengen ons weer van de wijs,
De brandstoffen worden weer duurder,
voornamelijk de anthraciet.
Ik zit in een shirtje te puffen,
nü deert me dit eigenlijk niet.
De zon blijft haar koest'rende stralen
ons zenden voor nul komma nul.
Die warmtebron kost geen deviezen,
de zon is als ze er is gul.
Ik zit dit alleen te bepeinzen:
Waarom is het 's zomers zo warm;
en 's winters, wanneer w' er naar
[snakken,
is 't zonnetje als warmtebron arm.
Och, konden we zonnegloed
[hamst'ren!
O, mensheid, ge zijt zo geleerd!
Maar alles, wat wordt uitgevonden,
gebruikt men doorgaans glad
[verkeerd
Augustus staat op m'n kalender,
en daarop prijkt 't cijfertje één;
m'n kolenboer loopt naar m'n
[schuurtje
en, werk'lijk, hij is niet alleen.
De anthraciet rolt uit de zakken
in de hoek bij m'n tweedehands flets.
In Juni reeds vroeg ik om kolen,
maar toen had de goeie man niets.
Nu krijg ik vijf mud en de nota;
ik reken het eventjes na:
die kolen nu inplaats van in Juni
beteek'nen mij acht gulden scha
HENK VAN HEESWIJK
die zelfs mensenlevens gaat kosten.
Er worden ook bezwaren gemaakt
tegen de toelating van bromfietsen
op de z.g. landelijke rijwielpaden, die
zijn aangegeven door de bekende
zwarte bordjes. Dit zijn rijwielpaden
die niet voor het kleine toerisme ge
maakt zijn. Het zijn typische streek-
verbindingen, waarvan de bewoners
uit de omliggende dorpen een druk
gebruik maken. Ook onder hen be
vinden zich talloze bromfietsberij
ders. Het gaat niet aan hen van deze
specifieke rijwielpaden te weren en
daarom pleit de A.N.W.B. ook voor
de openstelling van deze paden voor
de rijwielen met hulpmotor. Ik weet
wel dat sommige merken een sto
rend knetterend geluid produceren,
dat de rust in de natuur op een zeer
onaangename wijze verjaagt, maar
ook daar is wel een mouw aan te
passen. Er is niets tegen om som
mige landelijke fietspaden, ik denk
aan 't fietspad door de Imbosch en
dat door het Speulderbos voor brom
fietsen te sluiten.
Het is te hopen, dat de wettelijke
regeling nu niet lang op zich zal
laten wachten. Zfl komt al veel te
laat, aldus de heer Van Balen.
Elseviers-weekblad
Ruim twee jaar geleden, om precies
te zijn op 1 Juli 1949 aanvaardde
de Tweede Kamer het wetsontwerp
inzake de werkloosheid- en wacht
geldverzekering en enige tijd daarna
volgde de eerste kamer dit voorbeeld.
Nu kon er een Algemeen Werkloos
heidfonds worden opgericht en de
werknemers kunnen gedurende 78 da
gen per jaar 'n uitkering krijgen als zij
buiten hun schuld zonder werk zijn.
In geval van tijdelijke werkeloosheid
krijgen zij maximaal 48 dagen wacht
geld tenzij de bedrijfsvereniging van
oordeel is, dat deze termijn moet
worden verlengd.
Dit was dus een zeer belangrijke
sociale maatregel, welke door ieder
een met groot enthousiasme werd
begroet. Zij, die een vlotte invoering
van deze wet verwachtten zullen wel
danig zijn teleurgesteld. Tot op de
dag van vandaag is de wet nog niet
in werking getreden, een bewijs, dat
ons sociaal gebouw slechts kan rusten
op een goede economische fundering.
En daar ontbrak het juist aanDe
moeilijkheden van de laatste jaren
behoeven we niet op te sommen.
Maar het is een feit, dat de invoering
van de Werkloosheidswet de dupe
daarvan is geworden. Het is n. 1. de
bedoeling dat de premie voor de
Werkloosheidsverzekering 2,8 °/o van
het loon zal bedragen. De helft hier
van, 1,4 wordt betaald door het
bedrijfsleven. De gemiddelde premie
voor de wachtgeldverzekering wordt
geschat op 2,6 °/o. Als deze cijfers
op dit moment nog juist zijn, zij
worden in studie genomen, betekent
de invoering van de wachtgeld- en
werkloosheidverzekering een totale
last voor het bedrijfsleven van 1,4%
plus 2.6% is 4% waarvan werkgevers
en werknemers elk 2% zullen betalen.
