Weekblad voor Waddinxveen
De 5ptifei van de week
Kris-Kras
Uit het Parlement
De hulpverlening.
De linnenkast gevuld
Weekagenda
'n doosje Lucifers.
No. 401
Vrijdag 20 Februari 1953
8e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Nu de schade min of meer kan
worden overzien, werd vastgesteld,
dat bij de Nationale Ramp tussen
Hoek van Holland en Scheveningen
de duinen voor meer dan de helft
werden weggeslagen. Ook kwam
men tot de verrassende ontdekking,
dat er in plaats van de vroeger ge
telde 46 bunkers er meer dan 90
waren gebouwd. Die laatste waren
in letterlijke zin in het zand onder
gedoken en zij kwamen nu te voor
schijn. Zij vormen voor de duinen
reeks een gevaar en daar het op
blazen ervan alleen door militairen
mag geschieden, zou het gewenst
zijn, dat daarvoor tenminste nog
troepen bleven. Men meende, dat de
militairen in het noodgebied konden
worden teruggenomen om het her
stelwerk verder aan burgers over
te laten. Wij kunnen niet beoordelen,
of dit standpunt juist is en nu de
met angst en vreze tegemoet geziene
springvloed geen schade aanrichtte,
kunnen, wij slechts hopen, dat men
niet te optimistisch is en dat de dij
ken toch weer in zoverre zijn her
steld, dat er verder geen gebied be
hoeft te worden prijs gegeven.
Laten wij er ons toch vooral voor
hoeden, te optimistisch te zijn. Er
kan in het rampgebied nog van alles
gebeuren. Want wel zijn er heel wat
gaten in de dijken gedicht, doch dit
alles draagt slechts een zeer voor
lopig karakter.
De directeur-generSal van de
Rijkswaterstaat, ir. A. Maris, ver
klaarde dan ook ,dat de helft van
de lengte der totale dijken in de ge
teisterde gebieden zwaar is bescha
digd en gevaarlijk is blootgesteld
aan het risico van latere lentestor
men.
Aan tal van dingen is echter te
merken ,dat wij ten aanzien van de
Nationale Ramp in een nieuw sta
dium zijn gekomen. De tijd, dat de
bewoners in angst en vreze de vlucht
voor het steeds stijgende en dreigen
de water namen, is - voorlopig -
voorbij en zij, die bij voorbeeld te
Zierikzee achterbleven en nu, in het
belang van het herstel toch nog
moeten worden geevacueerd, heb
ben hiertegen vele bezwaren. Dat is
volkomen te begrijpen. In de angst
nacht en in de verschrikkelijke da
gen die daarop volgden, dacht men
slechts aan het behoud van het le
ven. De bezittingen kwamen eerst
in de tweede plaats, ofschoon er ook
wel gevallen bekend zijn van men
sen, die ondanks het gevaar weiger
den, hun bezit te verlaten ,en daar
toe min of meer met geweld moes
ten worden gebracht.
Wij zouden de toestand, zoals die
zich nu voor doet, kunnen vergelij
ken met een huwelijk op latere leef
tijd, eer men er toe komt, weegt het
voor en tegen van een huwelijk
zorgvuldig af. Ja, zo is het ook met
de evacuatie. Het is begrijpelijk, dat
men zich hiertegen verzet, als men
meent, zich in de oude omgeving
nog wel te kunnen redden en als
men zijn leven niet meer in gevaar
acht. Daar komt bij, dat het geens
zins een pretje is, te worden geeva
cueerd.
Hoe goed men ook in de eva
cuatie-plaats zal worden verzorgd -
evacueren is toch altijd een sprong
in het ongewisse en menigeen zal
het tegen de borst stuiten, de benen
bij vreemden onder de tafel te moe
ten steken. Met zachte drang werden
de niet-willenden ertoe gebracht,
toe te geven aan de eis der regering,
die het voor de omgeving van Zie
rikzee nodig oordeelde, dat enkel en
alleen degenen, die bij het herstel
werk waren ingeschakeld, op het
eiland bleven.
Zo komen wij toch, geleidelijk aan,
van het noodstadium in het stadium
van de meer normale opbouw. In
het feit, dat men in het overstroom
de gebied de toestanden, die bij lan
ge na nog niet normaal kunnen
worden genoemd, toch onder de knie
krijgt, schuilt het grote gevaar, dat
men aan die toestand gaat wennen
en dat dit zijn terugslag zal ge
ven op de offergezindheid van ons
volk.
De leiders der inzamelingsactie zij
daarom de goede raad gegeven, niet
te versagen, omdat er nog zo onnoe
melijk veel nodig is. Gelukkig heb
ben de radioomroepverenigingen el
kaar ten deze gevonden. De eerste
avond van de inzamelingsactie
„Beurzen open, dijken dicht" - ook
door de televisie uitgezonden - le
verde meer dan f 800.000 op. Het is
te hopen, dat de twééde avond, Za
terdag te Eindhoven, eveneens door
de Televisie-Stichting uitgezonden -
een nog groter bedrag zal opbrengen.
Het nieuwe stadium waarin wij
ten aanzien van de Ramp verkeren,
brengt tevens mede, dat wij ook
weer belangstelling krijgen voor an
dere gebeurtenissen.
Het leven gaat voort. Zo moest er
weer een spoorwegongeluk worden
geregistreerd - ditmaal bij Gouda,
waar een motortrein van de lijn Al-
phen-Boskoop - Waddinxveen-Gou-
da op een rangerende locomotief
reed. De materieele schade was
groot - de treinvoerder werd zo
zwaar gewond, dat hij kort na de
botsing overleed.
De Nederlandse Spoorwegen zit
ten de laatste maanden wel in het
hoekje waar de slagen vallen!
HET VERWACHTE „JA-WOORD"
(Vervolg)
Ze is een flinke boerendochter ge
worden. Ja, waarom zouden boeren
dochters niet flink zijn? Over het
algemeen wordt er met een scheef
oog door stedelingen naar platte
landsbewoners en -bewoonsters ge
keken.
Maar de groep heeft zich op alle
mogelijke manieren aangepast aan de
overige bevolking, zij het dan met
enkele uitzonderingen.
Zo ook de boerendochter over wie
ik het in deze vervolg-serie-artikel-
tjes zal hebben.
Die heeft zich in elk opzicht ver
anderd. En dat is niet geweest om
dat zij zich „anders en beter" zou
kunnen voordoen, maar louter alleen
om haar algemene ontwikkeling op
hoger niveau te brengen. Zij wilde
van alle dingen, van problemen, van
maatschappelijke toestanden, kort
om, zij wilde op de hoogte zijn.
Is dat vreemd? Of past het soms
niet voor boerendochters om iets
meer te willen weten? Verloochent
zij dan niet de groep waarvan ze
deel uitmaakt? Of zou ze, denkt U
nu ze iets meer weet, met een klei
nerende blik haar vriendinnen, die
het maar blauw-blauw lieten, aan
zien of niet meer met hen willen
omgaan? Niets van dat alles! Zij is
dè boerendochter gebleven. Omdat
zij weet, dat het werk op de boerde
rij niet mag verwaarlozen. Omdat
zij nu weet, dat door meerdere ken
nis de arbeid op een boerenbedrijf
geperfectioneerd kan worden. Dat er
ook meer economisch gewerkt kan
worden en" daardoor de bedrijfsre
sultaten gunstiger,zullen zijn. En de
kennis die ze heeft verzameld past
ze ook toe, daar kunt u van op aan.
Ze heeft niet voor niets het mid
denstandsdiploma gehaald! Aan de
andere kant is het zo, dat iemand
die „gestudeerd" heeft, zich ook aan
past aan de omgeving waar gestu
deerd is.
En dat valt aan haar op. Juist om
dat ze een boerendochter is. Maar
omdat ze boerendochter is en veel
kennis bezit, speciaal van het boe
renbedrijf, is het ook logisch, dat
boerenzoons, die een eigen „stee" te
wachten staan, al hun best doen om
,,haar" tot vrouw te krijgen. Een
goede boerin vindt je niet overal, is
hun standpunt.
Maar daarover de volgende week.
Kris-Kras
Na het belangwekkende debat in
de Tweede Kamer over de waters
nood, waarbij de regering duidelijk
kon maken, dat ze heeft gedaan wat
ze kon en waarbij minister Algera
verschillende maatregelen heeft op
gesomd die het vertrouwen in zijn
beleid beslist groter maakten, heeft
men deze week op het Binnenhof
nog een vervolg gehad op deze zaak
die nu niet bepaald van de alleraan
genaamste aard was. De Kamer had
besloten een watersnoodcommissie
in te stellen, die regelmatig met de
regering de situatie zal bespreken.
Tal van wetsontwerpen zullen o.a.
door deze commissie worden bestu
deerd. Nu rijst tegenwoordig in de
Kamer van Honderd direct de vraag
of ook communisten deel moeten uit
maken van dergelijke
Het criterium dat men daarvoor
stelt is het landsbelang. De commu
nisten zijn daarom *wel vertegen
woordigd in de commissie voor on
derwijs e.d., maar niet in commissies,
die de verdediging van ons land be
spreken, hetzij militair, hetzij in het
kader van de bescherming der bur
gerbevolking.
Het was de socialistische fractie
voorzitter, Burger, die de knuppel in
het hoenderhok gooide. Voordat
Kortenhorst de namen had genoemd
van de vijftien personen, die naar
zijn mening in dgze tijdelijke com
missie zitting moeten nemen, diende
de heer Burger een motie in om te
voorkomen dat communisten een
kans kregen.
Doe de omsta .^gheden lat is.
Zand een beetje laat in de Kamer
was, ontbrak zijn handtekening
onder tl., voorstel, dat hij "overigens
hartelijk steunde. De voorzitter van
de liberale fractie, de heer Oud, was
dus de enige - de communisten ui
teraard uitgezonderd - die deze mo
tie niet ondersteunde. Meenden de
heer Burger en de andere onderte-
kennaars, dat deze watersnoodcom
missie tal van zaken te behartigen
krijgt die niet voor communistische
oren bestemd zijn, de heer Oud was
een geheel andere opvatting toege
daan. Zoveel mogelijk moet men de
communisten in de commissies be
trekken, zo zeide hij. Ook in deze
commissie, want het landsbelang
wordt er niet door geschaad.
De heer Oud ging verder: .„Zij
moeten juist in deze commissie. Hun
voze critiek zal dan nog duidelijker
worden en door hun dwaze en on
gefundeerde houding komen zij no£
grondiger in hun hemd te staan".
De houding van de heer Oud sproot
dus beslist niet voort uit communis
tische neigingen. Met afschuw waag
de hij van hun houding in het wa
tersnood-debat. Maar we moeten het
communisme met geestelijke wapens
bestrijden, zo vervolgde hij. Na elke
verkiezing moeten er minder verte
genwoordigers van deze groep in de
Kamer komen. Door hun optreden
in deze dagen leveren zij daarvoor
zelf een waardevolle bijdrage.
De meningen waren dus verdeeld.
Een nadeel van het standpunt Oud
is, dat de vergaderingen van de wa
tersnoodcommissie geheim zijn. Ook
al komen de communisten dan ook
in hun hemd te staan ;dit zal alleen
maar duidelijk zijn aan de leden van
de commissie, die daarvan in het
openbaar niet mogen laten blijken.
Overigens komt het werk van de
Tweede Kamer steeds meer in nor
male banen. Zij ging accoord met
een verlaging vn de vereveningshef
fing tot vier procent. Een half pro
cent lager dus. Dit is het gevolg van
de invoering der Wachtgeld- en
Werkloosheidswet. Minister V d.
Kieft is met dit ontwerp door het
oog van de naald gekropen. Het is
reeds vrij oud en heeft een terug
werkende kracht tot I Juli 1952.
De vereveningsheffing wordt door
de werkgevers betaald. De regering
financiert daaruit verschillende so
ciale maatregelen die te harer laste
komen, o.a. de Noodwet Ouderdoms
voorziening. Het is een Duitse maat
regel, waartegen de vjprkgevers zich
uit alle macht verzetten.
Daarover was de Kamer zeer vol
daan. Moeilijker werd het toen de
mogelijkheid aan de orde kwam op
de Lagere school Esperanto te on
derwijzen.
Stemmingen over het Esperanto
zijn in de 'Tweede Kamer altijd
spannend. Nu hebben de tegenstan
ders dus weer gewonnen en voorlo
pig zal deze kwestie daarmee wel
van de baan zijn.
Beter ging het met het Fries. Mi
nister Cals deelde mede, dat er wet
telijke maatregelen worden voorbe
reid waardoor het mogelijk zal zijn
om de Friese taal op de lagere
school, het voortgezet lager onder
wijs en de U.L.O. te onderwijzen.
De Friezen kunnen dus tevreden
zijn. Hun taal is erkend. Maar de
Limburger Peters (k.v.pj.) liet een
geluid horen waaruit men zou kun
nen opmaken, dat de Limburgse taal
strijd voor de deur staat. Zo'n vaart
zal het echter wel niet lopen.
afgesloten
Ook in Waddinxveen werd de eer
ste phase van de hulpverlening af
gesloten.
Het Verenigingsgebouw van de
Gereformeerde Kerk werd ontruimd
en de nog in voorraad zijnde goede
ren werden in een vrij lokaal van
de openbare lagere school B. opge
slagen.
Gaarne wil ik een bijzonder woord
van dank brengen aan de dappere
vrouwen van de Federatie voor
Vrouwelijke Vrijwillige Hulpverle
ning, die zulk uitstekend werk heb
ben verricht.
Niet alleen werden de goederen,
die door de burgerij beschikbaar
werden gesteld, opgehaald, doch de
ze werden ook gesorteerd, zodat zo
wel naar de Ahoy hallen in Rotter
dam, ais naar het Rode Kruis in den
Haag enige goed gesorteerde zendin
gen konden worden verscheept.
Een gedeelte van de beschikbare
goederen werd hier gehouden met
het oog op de evagué's die in Wad
dinxveen terecht zouden komen.
Een kleine honderd mensen zijn
door de dames, vanuit de winkel,
die in het Verenigingsgebouw was
ingericht,bediend.
Er was vooraf absoluut niet te
schatten hoeveel evacué's hier zou
den komen. Het hadden er even goed
500 als 100 kunnen zijn. Daardoor
kon ook niet precies geschat worden
de hoeveelheid goederen, die hier
moest blijven, voor de eigen evacué's.
Wat er nu nog over was is opge
slagen in het lokaal van school B,
maar niet nadat de dames alles nog
eens hadden nagezien, van motbal-
len voorzien enz.
De hier nog aanwezige goederen
zijn nu overgedragen aan het Ge
meentebestuur. Een speciale dames
commissie zal er echter toezicht op
blijven uitoefenen. Er zal voor deze
goederen ongetwijfeld een goede be
stemming worden gevonden.
Zoals men heeft kunnen lezen zal
Waddinxveen een van de getroffen
gemeenten adopteren. Wat nog over
zal zijn, als het eenmaal geregeld is,
kan naar die gemeente toe. Inmid
dels kan aan verschillende aanvra
gen worden voldaan, die ongetwij
feld nog van tijd tot tijd zullen bin
nen komen.
Hiermede is de eerste phase, de
hulpverlening;, in de ogenblikkelijke
nood, afgesloten.
Natuurlijk lopen de. verschillende
geld-inzamelingen door, want er zal
nog zeer veel nodig zijn.
En zodra bekend is welke gemeen
te door Waddinxveen zal worden ge
adopteerd, zullen wij moeten trach
ten met elkaar weer allerlei plannen
en acties uit te denken, die zullen
kunnen bijdragen om die gemeente
weer zo spoedig mogelijk op de been
te helpen.
De burgemeester v. Waddinxveen,
A. WARNAAR Jz.
Op mijn woord: tot voor kort had
ik nog nooit van dominee Breeuws-
ma gehoord - ds. J. Breeuwsma van
Zevenbergen .En ik heb zo het idee,
dat ik ook nimmer iets van deze
predikant zou hebben vernomen, als
de Nationale Ramp er niet was ge
weest. Maar goed. In dat Zevenber
gen van ds. Breeuwsma is een beetje
gekke geschiedenis gebeurd. Daar
werden na de Nationale Ramp een
2200 bewoners geevacueerd - de
mensen werden liefderijk opgeno
men in Tilburg en Breda - zij wer
den rijkelijk van nieuwe kleren
voorzien en toen ja, toen bleek,
dat er in dat goede oude Zevenber
gen niets aan de hand was geweest.
Vrijdag 27 Februari Ledenvergade
ring C.B.T.B. lezing met licht
beelden. Spr. de heer van Putten.
Donderdag 5 Maart Uitvoering
T.O.O.S. Cantine Dobbelmann.
Dinsdag 10 Maart Vergadering
Stichting Landbouw in lunchroom
v. d. Water. Spr. Voedselcommis-
saris v. d. Hoek.
Zaterdag 28 Februari Toneelavond
„Elck wat Wils" cantine N.V.
Dobbelmann.
Donderdag 12 Maart Propaganda-
avond Volksonderwijs cantine N.V.
Dobbelmann.
Woensdag 18 Maart Uitvoering
„Concordia". Cantine Dobbelmann.
De mensen konden allen weer in
hun niet geschonden huizen terug
keren. Wat dat even een meevaller
tje? Ja, dat was het.
Zij waren er met hun nieuwe kle
ren en pas gekregen schoenen stuk
voor stuk beter van geworden. Er
moeten zelfs een paar snodaards bij
zijn geweest, die zich tot drie keer
toe door het Rode Kruis in het
nieuw lieten steken!
M'n goede dominee is daar ver
ontwaardigd over, zelfs zo erg, dat
hij van zijn preekstoel af heeft ver
kondigd, het gedrag van die Zeven
bergers „Godgeklaagd" te noemen.
Ik kan mij de heilige veronwaardi-
ging van dominee begrijpen. Het
Nederlandse volk draagt kleren aan
voor de getroffenen en daar lopen
nu (mensen in rond ,die helemaal
geen schade hebben. Ik kan me ook
voorstellen, dat anderen verontwaar
digd zullen zeggen: Terug met die
spullen. Jullie hebben geen schade
- het is niet nodig, dat je er voordeel
van hebt! Natuurlijk is het mijn
domme, misschien wel misdadige in
slag, die mij deed grinniken, toen ik
het verhaal over die dominee las.' Ik
zit daar te ver vandaan - ik ken
die snode Zevenbergers niet zo goed.
Ik dacht dadelijk: moeten we daar
nu zo'n drukte van maken? Moeten
we dat zo ernstig nemen? Kunnen
we het geval niet van de humoris
tische kant bekijken? Of nee - hu
moristisch is het toch ook weer niet.
Ik zou zeggen: laten we het breder
zien - zo breed als de burgemeester
van Zevenbergen, de edelachtbare
heer Schamineé, deed. M'n mensen
hebben in een angstpsychose geleefd,
zo zeide hij ongeveer. Zij hebben
in de oorlogstijd ook al veel geleden
- zij zijn arm - ik gun hun dat
extratje wel
Wij zouden nu over het „drama
van Zevenbergen" ellenlange be
schouwingen kunnen geven en
nauwkeurig het standpunt van do
minee en van burgemeester tegen el
kaar kunnen afwegen. Het is echter
net als altijd, dat de waarheid in
het midden ligt. En ik geloof, dat er
heel wat kleren zouden terugkomen,
als er te Zevenbergen een actie om
te geven zou worden ontketend!
Opmerker.
Het Koningin Wilhelmina Fonds
voor de kankerbestrijding prijst zich
gelukkig in staat te zijn ook een
steentje tot leniging van de nood te
kunn.en bijdragen, niet uit eigen kas-
middelen, doch door een luciferac
tie.
Zoals bekend brengt het Koningin
Wilhelmina Fonds K.W.F.-lucifers
op de markt met een toeslag van 5
cent jer pak van 10 doosjes, welke
toeslag aan de kankerbestrijding ten
goede komt.
Dr. L. G. Kortenhorst heeft reeds
via de radio medegedeeld, dat ons
bestuur besloten heeft de K.W.F.-
lucifers voorlopig en onder een spe
ciaal etiket als Ramplucifers uit te
brengen. Dezelfde toeslag van 5 cent
per pak komt dan aan het Rampen
fonds ten goede.
Op 7 Februari werden de eerste
Ramplucifers reeds afgeleverd. Dit
was mogelijk, doordat alle arbeiders
van de fabrieken te Eindhoven en
Breda belangeloos overwerkten. Het
loon en overwerkgeld voor 8 uur
