Weekblad voor Waddinxveen
De SfUead van de week
GOEDE VRIJimG
Kris-Rras
Maedee de Vrouw
De Kruisig! gig-
No. 407
Vrijdag 3 April 19S3
8e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per in-m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Er is wat met de nieuwe Kruiser
„De Ruyter", die bij zijn eerste
proefvaart volgens sommigen in het
geheel niet - volgens anderen slechts
matig - aan de te stellen eisen heeft
voldaan. Men zou kunnen zeggen: er
is altijd wat met „De Ruyter" ge
weest. Reeds vijftien jaar geleden -
in 1938 - werd besloten deze kruiser
bij Wilton Fijenoord te doen bouwen.
De Duitsers vonden er zowel „De
Ruyter" als de nieuwe „Zeven Pro
vinciën" in aanbouw en het spreekt
vanzelf ,dat zij alles in het werk
stelden, om deze schepen, die in 1942
gereed zouden zijn, ook af te krijgen.
Dat was voor „de heren" niet ge
makkelijk. Van alle kanten werd het
werk gesabbotteerd - er kwam ma
teriaal gebrek bij maar toch gelukte
het in 1944 de „De Ruyter" vroegtij
dig te water te laten. Met de afbouw
zou worden begonnen, toen de oor
log over was ende strijd om de
kruisers kon ontbranden. Wat moest
men ermee? De eisen, die de moder
ne oorlogsvoering aan een kruiser
stelde, waren dusdanig veranderd,
dat men het oorspronkelijke plan zo
grondig moest wijzigen, dat er niet
veel van over bleef. Men durfde dit
echter aan - plan en uitvoering
werden gemoderniseerd en met in
schakeling van de eigen industrie zou
Nederland naar eigen inzicht de
schepen afbouwen. Dat besluit werd
in 1946 genomen, in de tijd, dat
Amerika en Engeland ons, in ver
band met het conflict in Indonesië
geen moderne oorlogsapparatuur (ra-
dar-, anti-onderzeebootinstllaties en
dergelijke) willen leveren. Het af
bouwen van „De Ruyter" moest dus
wel door eigen, krachten, Nederland
se-ingenieurs en Nederlandse marine
geschieden en als er nu, bij de eer
ste proefvaarten fouten aan het licht
komen, dan is zulks alleszins te be
grijpen. Of deze fouten echter zo
ernstig zijn, dat men van een fiasco
moet spreken is een tweede. De heer
Algra, het het Eerste Kamerlid,
heeft hierover de Minister schrifte
lijke vragen gesteld, zodat wij daar
binnen kort nader over zullen horen.
Inmiddels is het vertrek van het
schip naar het hoge Noorden, dat op
Goede Vrijdag zou geschieden, uit
gesteld tot Dinsdag na Pasen.
Minister Staf deelde mede dat nu
alles oké is.
Minister Beel heeft met zijn be
middeling inzake de Vierdaagse suc
ces gehad. Wij krijgen voorlopig niet
de dwaze vertoning, dat er op de
zelfde dagen zowel te Apeldoorn als
te Nijmegen wandeltochten worden
gehouden. Daar de Nijmeegse Vier
daagse in de loop der jaren tot een
internationale gebeurtenis is uitge
groeid, zou dat ook buiten onze gren
zen een vreemde indruk maken. De
tussen de Nederlandse Wandelsport
bond en de Ned. Bond v. Lichame
lijke Opvoeding gesloten overeen
komst, waarbij Nijmegen dit jaar
blijft gehandhaafd, is nog slechts
een voorlopige, doch ónder leiding
van het Ned. Olympisch Comité zal
men trachten op korte termijn tot
een definitieve overeenkomst te ge
raken.
Bij zijn vertrek naar Amerika, om
er zijn door de Ramp uitgestelde af
spraken na te komen, deelde Prins
Bernhard reeds mede ,dat hij voor
president Eisenhower een brief van
de Koningin bij zich had. De inhoud
van deze brief werd de afgelopen
week gepubliceerd. Onze Koningin
doet een dringend beroep op presi
dent Eisenhower, het vluchtelingen
vraagstuk „een van de gevaarlijkste
en meest tragische factoren in een
onzekere toekomst", persoonlijk ter
hand te nemen. Hare Majesteit vond
tevens gelegenheid, het Amerikaanse
Volk dank te brengen voor zijn war
me sympathie, getoond voor dege
nen, dié door de watersnood in ons
land hun thuis hebben verloren en
in diepe kommer verkeren. Geen
wonder, dat de brief van onze Ko
ningin de volle sympathie heeft van
onze regering, die reeds verscheide
ne duizenden guldens ter beschik
king van de internationale vluchte
lingen stelde.
Uit het teveel van de goederen
hulp voor de Nederlandse slachtof
fers van onze watersnood werd een
totaal van 1500 ton kleren aan Oost-
duitse vluchtelingen gezonden.
Inmiddels werd de grote gezamen
lijke actie der radio-verenigingen
„Beurzen open, dijken dicht", met
een bijeenkomst in het Amsterdamse
Concertgebouw plechtig afgesloten.
Een klinkend slot: f 5.212.960,83 kon
aan het Rampenfonds werden over
gedragen.
Terwijl wij dit schrijven, buldert
buiten de Zuidwester. Mogen de
voorlopig gedichte dijken in het
Rampgebied het houden!
Gelukkig hebben ze het gehouden,
al was het soms dreigend.
Om dit vernielen te voorkomen
raad ik ons gemeentebestuur aan bij
de plantsoentjes een z.g. „jeugdpo
litie" te plaatsen met enkele politio
nele bevoegdheden. Als de ouderen
zien dat onze jeugd de plantsoentjes
bewaakt, gaan zij heus wel om eind
je om. Engeef de jeugd de taak
om deze plantsoentjes onder toe
zicht, vrij te houden van onkruid.
Dat doet de liefde tot de natuur toe
nemen en zij zijn tegelijkertijd een
voorbeeld voor de ouderen.
Tot de volgende week.
Kris-Kras.
o
Kris-Kras is in z'n wiek geschoten,
daar door het uitvallen van het
woord Woensdag, z'n Aprilmop, vo
rige week, niet geheel tot z'n recht
kwam.
Het voorhang scheurt, de aarde is doods en duister;
Uit 't uitgeputte lichaam perst een zucht.
Daar hangt Gods Zoon, ontdaan van alle luister,
en Zijn discipelen zijn weggevlucht.
Het ruw geweld heeft Golgotha gekozen,
't is dra geschied, gering nog is de kracht.
Hoe is het? Triumpheert dan toch de Boze?
Nog klinkt Zijn stem aan 't kruis: „Het is volbracht!"
De zon is weg, die uren heeft geschenen,
een rilling vaart er door de mensen henen,
men kijkt ontzet en ieder is bevreesd;
de hoofdman spreekt en treedt nog even nader:
„Dit was Gods Zoon" - Nog éénmaal klinkt het: „Vader,
in Uwe hand beveel ik Mijnen Geest
Nu is ten eind' 't onmenselijke lijden,
stil is de dag, de dood kreeg d'overhand.
Het grootste drama aller tijd en tijden
is nu vöórbijverbroken is de band.
Verlaten, zwervend zijn de volgelingen,
de Heer' is heen, Hij, die Zijn leven gaf
En allen zijn, ontzet over de dingen,
die zijn geschied: de Meester rust in 't graf.
Het is verzegeld, zie, daar staat een wachter,
nu, na Zijn dood nog is 't gepeupel bang:
drie dagen slechts, die duren niet zo lang.
En Bar-Abbas kwam vrij uit het gevang
Men peinst en menig oordeel wordt thans zachter
het kruis is weg; d'omwoelde aard' bleef achter..
KINDERACHTIG
't Is pas gebeurd Bij een in aan
bouw zijnde blok woningen, waren
zo juist de ramen geplaatst. Na be
ëindiging van de dagtaak der
bouwlieden kwam de waker om toe
te zien dat er niets gebeurde. Toen
kwamen, zo tussen licht en donker
in, enige opgeschoten jongens van
18 of 19 jaar, langs de woningen in
aanbouw. Een van hen vroeg de
waker om wat vuur en terwijl hij
dat gaf mikten de anderen met ste
nen een 6-tal ramen kapot. Daarna
kozen zij het hazenpad. Dat is nu
werkelijk kinderachtig, vindt U ook
niet?
Het gemeentebestuur van Wad
dinxveen doet, zoveel maar mogelijk
is, haar best onze gemeente een fleu
riger aanzien te geven. Ze zijn de
gedachte toegedaan dat een Wad-
dinxvener met lust en plezier een
wandelingetje moet kunnen maken.
Daarom wordt er aan verfraaiing
gedaan; er worden plantsoentjes
aangelegd en inderdaad geeft dit een
heel ander aanblik. Zo is er ook
een aardig geheel ontstaan langs de
Puttelaan, de nieuwe verbindings
weg langs de spoorbaan. Alle eer
voor dit initiatief!
Maar' ach, er zijn nu altijd men
sen, jong en oud, die MOETEN ver
nielen. Vlug kijken of er geen politie
in de buurt is en danwippen zij
door de perken heen om enkele mi
nuten tijd te winnen. Vindt U dit
niet kinderachtig? 'K weet maar één
woord:„Bah
HET PROBLEEM:
ZOMERVACANTIE
Reeds enkele weken ligt er op m'n
bureau een brief van een lezeres.
Uit de brief citeer ik het volgende,
uiteraard belangrijkste deel: „Mijn
man heeft een behoorlijk gesala
rieerde functie op een fabriek, dus
financiële zorgen hebben we niet.
Dit neemt niet weg, dat ik aan het
eind van de maand schoon op ben.
We hebben negen kinderen, waar
van de oudste 16 is (meisje: op de
huishoudschool) en de jongste 3. Ge
lukkig zitten ze allemaal behoorlijk
in de kleren en krijgen ze op tijd
hun natje en droogje. Maar het gro
te probleem is ieder jaar weer: de
zomervacantie. Mijn kinderen wil
len graag ergens heen, desnoods een
dagje. Maar de kosten voor ons elf
tal, zoals mijn man dat altijd zegt,
zijn zo hoog, dat we het onmogelijk
kunnen doen. Aan een week pension
kunnen we helemaal niet denken. En
er zijn in de vacantiecentra niet zul
ke grote gemeubileerde huisjes te
huur, dat we er met z'n elven in
kunnen. Mijn man heeft 14 dagen va-
cantie per jaar. Sedert 1939 zijn we
nooit meer des zomers ergens heen
geweest. Het kan er niet af. Nu is
mijn vraag: Weet U misschien een
mogelijkheid voor ons, om op een
redelijke manier des zomers ergens
heen te gaan? Ik vraag dit niet voor
mezelf, doch voor mijn kinderen."
Tot zover dan de brief van mevr.
B. Natuurlijk zijn er mogelijkheden.
Meerdere. Zelfs voor grote gezinnen.
In de eerste plaats denk ik aan de
z.g. vacantieruil. Dicht bij ons in de
buurt woont een gezin (man, vrouw
en twee kindeen), dat sedert de oor
log ieder jaar veertien dagen ruilt
met een gezin, dat aan zee woont.
Men heeft dan alleen de reiskosten
en natuurlijk het levensonderhoud.
Gezin X uit Scheveningen woont 14
dagen in de woning van gezin IJ in
Renkum en gezin IJ geniet 14 dagen
lang van de zee in het huis van ge
zin X. Natuurlijk zijn er wederzijds
bepalingen gemaakt; o.a. wat men
breekt, wordt vergoed en het spreekt
natuurlijk vanzelf, dat men zich ge
draagt als behoorlijke mensen.
Ik weet wel, dat heel wat mensen
huiverig zijn voor een dergelijke va
cantieruil. Desondanks vindt het in
ons land reeds vele jaren op beschei
den schaal plaats. En het is een
goedkope vaeantie.
Een tweede mogelijkheid is, dat
men de kinderen individueel ruilt.
B.v. twee meisjes van mevr. X gaan
veertien dagen naar mevr. IJ en
daarna komen de 2 kinderen van
mevr. IJ 14 dagen bij mevr. X. Ook
hier zijn de kosten dus uitsluitend
reisgeld en een zakcentje. Deze
vorm van vacantieruil vindt ook op
vrij grote schaal in ons land plaats.
Een derde mogelijkheid is de oud
ste: sparen. Laat ik U een bekentenis
doen: wij kunnen het evenmin er
zo maar afnemen, doch we gaan ieder
jaar een dag of tien er tussen uit,
naar een pension nabij de Friese me
ren. Mijn man houdt van zeilen en ik
van zwemmen, zodat we beiden kun
nen genieten. Maar zodra we van va
eantie thuis zijn, beginnen we reeds te
sparen voor het volgend jaar. Daar
voor gaat iedere oude cent, dubbel
tje, gulden en rijksdaalder in een
busje. Vorig jaar hadden we zo
ruimschoots onze reis, verblijf en
nog een extraatje bij elkaar ge
spaard en het gaat min of meer on
gemerkt. Ook dit jaar hopen we
weer genoeg bij elkaar te hebben
om enkele dagen te genieten van een
prettige vaeantie. Dochwe ont
zeggen er ons in de overige elf
maanden van het jaar verschillende
dingen voor. We gaan zelden of nooit
uit en bezuinigen dé laatste jaren
op overbodige luxe.
Nu weet ik wel, dat men in dit
geval niet kan generaliseren. Wat
wij in een jaar kunnen overhouden,
is misschien voor een ander gezin
onmogelijk. Vooral als er veel kin
deren zijn, worden de kosten groter.
En als iemand dan nog een zelfstan
dige positie bekleedt en niet in loon
dienst is (kleine zelfstandige b.v.)
dan verkeert hij t.o.v. de werkne
mer in een ongunstige positie, want
de kleine zelfstandige heeft geen
kinderbijslag (de inkomensgrens is
zo laag, dat maar een zeer klein
deel der zelfstandigen voor kinder
bijslag in aanmerking komt).
Mochten er meerdere huismoeders
zijn, die met ditzelfde probleem in
de zomer te kampen hebben die wat
voelen voor vacantieruil, hetzij voor
het gehele gezin, dan wel voor kin
deren individueel, laten ze me dan
schrijven. Ik wil gaarne belangloos
mijn bemiddeling ten deze verlenen.
Want ik ben van mening, dat zeker
de huismoeder van een gezin met
kinderen, recht heeft op een jaar
lijkse zorgenvrije vaeantie van min
stens een week.
In het geval van de geachte leze
res zou ik dit nog willen adviseren:
Volgens Uw brief beschikt Uw gezin
over vijf fietsen. Ga in de zomerva
cantie eens een dag met drie of vier
Uwer kinderen op de fiets er uit.
Uw oudste dochter kan dan op de
overige kinderen passen. Wissel het
eens af, zodat elk kind er eens één
of twee dagen uit komt. Mijn beste
wensen overigens en laat me eens
horen, hoe U over dit plan denkt.
Dora Werth.
o
Antwoord op gestelde vragen:
Mejuffr. de G. heeft vuil gewor
den lancaster gordijnen en vraagt of
deze gewassen kunnen worden. -
Voor zover mij bekend is, kunnen
deze niet gewassen worden. Wel kan
men ze met schoon water afsponsen
en daarna met een zeemleer afdro
gen. Dat doet men, als de gordijnen
opgehangen zijn of plat op een tafel
b.v. uitgestrekt liggen. Als ze bijna
droog zijn, dan strijken.
Mevr. L. G.-van H. - Zwarte zijde,
die glimmend geworden is, behan
delt men als volgt. Het is misschien
een ietwat ouderwets recept, maar
het is in ieder geval beproefd: Men
neemt gefiltreerde koffie, maakt
daarin een zachte zwarte lap van
wollen stof nat en wrijft daarmede
de glimmende plekken goed in. Vet
of andere vlekken moeten eerst ver
wijderd worden met benzine (denk
om brandgevaar!)
En toen zij kwamen aan de
plaats genaamd Schedel
plaats, kruisigden zij Hem
aldaar en de boosdoeners, de
een ter rechter en de ander
ter linkerzijde. Lukas 23 33.
Er was een lange weg van lijden
aan vooraf gegaan eer Jezus werd
overgegeven om gekruisigd te wor
den. Hoe vreselijk verblind moeten
toch de Overpriesters en Schriftge
leerden zijn geweest om in Jezus
een boosdoener te zien. De gehele
Bijbel is vol van Hem. In het oude
Testament zien wij Hem als de: „Ik
ben die Ik ben," n.l. als: Jehova.
Ook als de Engel des Verbonds; als
de Immanuel, God met ons. Als: des
Heeren Spruit; als: het rijsje uit de
afgehouwen tronk van •Isaï. En niet
minder als de Messias, de Koning
Israëls. Als Pilatus dan zegt: „Zal ik
Uwen Koning kruisigen?" dan zeg
gen de Overpriesters: „Wij hebben
geen koning, dan de keizer." Dan
levert Pilatus Jezus aan hen over
om gekruisigd te worden, en leiden
zij Hem weg naar de plaats genaamd
„Schedelplaats". Het is misschien
wel goed er even op te wijzen, dat
deze dingen alzo moesten geschieden.
Jezus zelf zegt dit als Hij is opge
staan aan Zijn discipelen in Lukas
24 46-48 met de volgende woorden:
„Alzo staat er geschreven, en alzo
moest Christus lijden en uit de do
den opstaan ten derde dage: en in
Zijn naam gepredikt worden beke
ring en vergeving der zonden onder
al de volken, beginnende van Jeru
zalem. En gij zijt getuigen van deze
dingen." Dat laatste nu is wel het
belangrijkste voor onze tijd, die zulk
een behoefte heeft aan een getuige
nis, wat door zo velen wordt gelo-
chend. De kruisiging wil men nog
wel aannemen, maar dat door het
lijden en sterven van onze Heiland
ons in Zijn Naam gepredikt kan
worden bekering en vergeving van
zonden onder al de volken, begin
nende van Jeruzalem, neen, dat wil
men niet aannemen. Maar er staat
geschreven ,dat Jezus gestorven is
voor onze zonden en opgewekt ter
onzer rechtvaardigmakiiig. Rom. 4
25. En dat het bij God aldus besloten
was, dat Zijn Christus zou lijden en
sterven, dat is uit de gehele Bijbel
te bewijzen, beginnende bij Gen. 2
15 en eindigende in het Boek Open
baring, waar wij hem weer zien als
het rijsje en de wortel uit het ge
slacht van David, en als de blinken
de Morgenster.
Als Jezus dan aan het kruis hangt,
zijn er twee boosdoeners, de een ter
rechter- en de ander ter linkerzijde
van Hem. Math, zegt dat het rovers
waren en alzo ook Marcus. Sommige
vertalingen hebben Moordenaars. En
zo werd de Schrift vervuld, die zegt:
„En Hij is onder de misdadigers ge
rekend." Jes. 53 12. Hij werd niet
in het midden der misdadigers ge
hangen, omdat hij meer geëerd werd
dan zij, maar God heeft dat zo be
stuurd,' want dat was onze plaats.
Tussen de moordenaren, als de
grootste moordenaar, hing Jezus. Op
Hem moest de aandacht gevestigd
worden van de ganse wereld. Op
Hem kwam het oordeel aan, het gan
se oordeel. Als God het niet verhoed
had, zou men Hem ook nog in de
kuil der moordenaren geworpen
te hebben. De krijgsknechten namen
Zijn kleren om ze te verdelen, want
Hij zou sterven en ze niet meer no
dig hebben .Dat alles hebben wij
mensen, Jezus aangedaan, door onze
zonden! Met de misdadigers is Hij
geteld geweest! Met de snoodste
misdadigers! Maar dat alles, opdat
Hij de grootste zondaar, de meest
afgewekene, zou kunnen redden van
verderf!
Jezus sterven was een vrijwillige
daad van overgave in de dood voor
zondaren en naar Gods bestel tot
redding van verlorenen. Hij gaf Zijn
leven voor Zijn vrienden, en Hij
zeide: „Gij zijt Mijn vrienden, zo gij
