Weekblad voor Waddinxveen
Sattapjffo kmi
Ihócdtc de Vrouw
van die week
MUNHARDT'S ??„E„5;
Kris-Kras
lUnittidifke. <z4cfy
öe „qouwe RUiteRS" in het ziLveR
N». 5Ê3
Vrijdag 4 Februari 1955
10e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telet. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bQ vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadrertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woensdagsavonds inzenden.
Overeenkomstig haar wens leeft
onze vroegere Koningin bijna onop
gemerkt tussen het volk, waar zij
een halve eeuw over regeerde. Leek
het bijna niet mogelijk, dat de
vrouw, die zo veel jaren op het eer
ste plan had gestaan, zich zo volko
men op de achtergrond kon houden,
'n enkele maalais er iets heel bijzon
ders is, treedt Prinses Wïlhelmina
van de achtergrond weer in het vol.
Ie licht der openbaarheid en bewijst
zij voor de microfoon, dat zij, nog
steeds ten volle met ons meeleeft.
Als er iets bijzonder is
Dit bijzondere heeft onze vroege
re Koningin ditmaal gezien in het
feit, dat het aantal ongelukken op
onze verkeersaders de afmeting
heeft aangenomen van een ramp.
Hare Koninklijke Hoogheid verze
kerde, dat zij voor een raadsel
stond. Het is alsof een mensenleven
bij ongelukken op de straten en
wegen minder telt dan bij een ramp
op een ander terrein, als voor ons
volk geen offer of moeite te groot
te om de getroffenen te hulp te snel
len Het is, of bij verkeersongeluk
ken "onis BolidarAÜeitsbesef niet tot
leven komt, aldus het wijze woord
van de Prinses.
Prinses Wilhelmina legde de vin
ger op de kern van het verkeers
vraagstuk, toen zij veronderstelde,
dat slechts een vrijwillige omme
keer in de geestesgesteldheid der
weggebruikers verbetering zou kun
nen brengen. Zij deed ook een be
roep op de weggebruikers om het
beste in zich paraat te houden voor
zijn naaste.
Het is natuurlijk een samenloop
van omstandigheden, dat wij in de
Maandagochtendkranten eens geen
lange lijst van verkeersongelukken
zagen en wij mogen niet aannemen,
dat met één slag nu alle verkeers
ongelukken tot het verleden zullen
behoren. Maar in elk geval verdient
het weldoordachte woord van onze
vroegere Koningin aller aandachten
zeker zou het aantal ongelukken
aanzienlijk afnemen, indien men
zich instelde overeenkomstig de
wenken, die Prinsen Wilhelmina
voor de microfoon heeft gegeven.
Het zou o.i. aanbeveling verdienen,
indien afdrukken van deze rede
kosteloos ter beschikking van alle
weggebruikers werden gesteld.
Want inderdaad mag van een
ramp worden gesproken, indien naen
de cijfers verneemt van het aantal
verkeersongevallen dat verleden
jaar in ons land gebeurde. Dat wa
ren er liefst.... 95.000.— Daarbij
werden ongeveer 1300 personen ge
dood - 15.000 mensen werden zwaar
en ongeveer 13.000 mensen licht ge
wond. Eten ramp! Misschien 6preekt
dit nog meer aan, als wij daarbij
vermelden, dat in Nederland elk
jaar 300 kinderen de dood op de
weg vinden. Welk een zee van droe
fenis! Welk een wereld van wan
hoop en ellende.
Er zijn ook ongelukken, die met het
verkeer niets hebben uit te staan en
waarbij toch kinderen als slachtof
fer vallen - ongelukken waarbij
kinderen in een of ander onbewaakt
ogenblik zichzelf iets aandoen. De
ze week moesten wij noteren, dat
een klein kind van drie jaar in een
woning te Amsterdam de gaskraan
opendraaide. Toen moeder terug
kwam, bleek de kleine door gasver-
stikking om het leven te zijn geko
men. Gelukkig zijn dergelijke din
gen minder talrijk dan de verkeers
ongelukken, evenals de ongelukken,
die tijdens bepaalde werkzaamhe
den gebeuren en die in de oude tijd
wel werden gepubliceerd onder het
hoofdje „Risico van de Arbeid". Zo
viel iemand te Den Haag tijdens
werkzaamheden op het dak van
zijn huis van een hoogte van 15 me
ter, waardoor hij terstond werd ge
dood.
Ongelukken met kindteren en
kinderen die ongelukken veroorza
ken. Dat is weer iets anders. Het
geval van een 16-jarige jongen, die
iemand, die een twist wilde beslech
ten met een mes aanviel en ernstig
verwondde, behoort gelukkig tot de
hoge uitzonderingen.
«Hoewel het in ons land een uitzon
dering is, dat na korte of langere
tijd de pleger van diefstallen en in
braken niet wordt ingerekend, begint
rten zich in het Gooi zo langzamer
hand toch ongerust w over te ma
ken, dat de onverlaten, die hier ope
reren maar al te lang uit de han
den van de politie en justi'tie blij
ven. Verscheidene inbraken in het
Gooi zijn nog steeds niet opgehel
derd, doch inbrekers, die hun slag
wild«n slaan in een villa te Naar-
den en die de voordeur van de knip
hadden gedaan, zagen toch kans te
ontsnappen, toen zij door de terug
gekeerde bewoners werden gestoord.
Wel werden er drie Amsterdam
mers gearresteerd, die in een ande
re villa te Naarden hadden ingebro
ken en een grote voorraad goede
ren hadden gestolen.
voor kindwen,mgfThijm en Honing
IN ZAK EN AS.
Ik heb deze week, mannen van
Waddinxveen, een dag of vier in
zak en as gezeten en als er in onze
gemeente een klaagmuur had ge
staan, hadj U mij tegen of aan die
muur bezig gezien met klagen. Nu
te één ding waar: als ik klaag is
het noodzakelijk! Ik ken wel men
sen di« altijd klagen en het toch
zo best hebben. Maar die klagers
hebben geen nood, hun klagen is
een ziekte geworden. Toch schaam
ik me een beetje om zo maar aan
V te vertellen, dat ik geklaagd heb.
Want mannen van mijn slag doen
dat niet zo gauw. Wat toch was het
geval? Welnu, U moet weten, dat
de vier zusters van mijn vrouw het
plan hadden opgevat vier dagen bij
mijn vrouw te komen logeren. En al
heb ik grote woorden gebruikt en
met de vuist op de tafel heb gesla
gen vóórdat mijn schoonzusters er
waren, het heeft niet geholpen. Nu
heb wel een huis met diverse
slaapvertrekken, maar het is toch
niet berekend op een zo grote in
vasie. Dus er moest raad worden
geschaft. Het probleem werd van
alle kanten bekeken en het resul
taat was, dat ik, met mijn rheuma-
tische aanleg, op een kermisbed op
de vloer moest slapen. Nou man
nen, dat is je wat, zo midden in de
winter, al kwakkelt het. Je voelt
overal tocht, 's Morgens bij het op
staan vroeg mijn jongste schoon
zuster. heb je lekker geslapen,
zwager? Dat is hatelijk, mannen.
Ik heb tegen mijn vrouw geklaagd
en al zit ik niet onder de duim het
werd toch niet anders. Ach jo, zei
ae, het is maar voor vijf nachten.
Nos, mannen, ik zou me nu kun
nen voorstellen hoe je tot een ech
telijke ruzie komt. Maar ik heb re
vanche genomen! De laatste avond
ben ik stiekum naar boven geslopen
en heb een natte spons onder de
dekens gelegd van het bed waarop
mijn jongste schoonzuster moest
slapen. Laten de dames nu net de
ze avond van bed verwisselen! Toen
ging mijn vrouw op die natte spons
zitten! Begrijpt U nu dat ik in zak
en as zat?
Ik heb altijd pech!
Kris-Kras.
de na-oorlogse jaren zedelijk en
moreel verongelukte. De zwarte
handel, het clandestiene slachten,
het er op uit trekken om levensmid
delen te bemachitgen, het onderdui
ken, de angst voor de arbeidsinzet,
en zo voorts, waren allemaal fac
toren, die onmiskenbaar van invloed
zijn geweest op het bepalen van het
karakter onzer kinderen, die juist
min of meer tot de gave des onder
scheids waren gekomen. Is het te
verwonderen, dat vele kinderen
van 10-16 jaar in die periode wel
eens moeite hadden met het onder
scheid tussen goed en kwaad?
De gevolgen van deze benarde en
abnormale jaren leven nog voort.
Het kind heeft een knauw gehad.
Maar vele opvoeders hebben hier
over te lïcht gedacht, of de gevol
gen ervan niet voorzien.
Mijn man heeft indertijd eens iets
dergelijks meegemaakt. Bij een ka
zerne stond een Duitse soldaat op
wacht. Er loopt een kleine jongen
voorbij, een peuter van een jaar of
zeven. De jongen kijkt spottend naar
de soldaat en zegt: „We hebben
toch lekker twee Joden in huis."
Gelukkig schijnt de soldaat geen
Hollands te verstaan. Mijn man
jaagt de jongen weg, maar volgt
hem en vertelt zijn ouders, zodra
hij de woonplaats heeft ontdekt,
wat zoonlief heeft gezegd. Het kind
had, zonder het zelf te beseffen,
mensenlevens op het spel gezet.
Zoals gezegd, er hebben in de
oorlogsjaren tal van handelingen
plaats gehad, die onder normale
omstandigheden af te keuren zou
den zijn. Maar.het doel heiligde
de middelen en de jeugd was er,
vaak tegen wil en dank, getuige
van, dat er gelogen en bedrogen
werd om bestwil. Voor ons oude
ren was het 9a de bevrijding soms
al moeilijk om weer om te schake
len op fatsoelijke normen. Hoe
noeilijk zal de jeugd het toen ge-
lad hebben!
De gevolgen van dit alles - ik
herhaal het - hebben vele opvoe
ders onderschat. En nog drukken
ie gevolgen op het hedendaagse
leven, want het is niet alleen de
'jeugd geweest, die moeite had om
de weg terug te vinden ,ook tal van
volwassenen kampten hiermee of
kampten hiermee niet. In het laat
ste geval lieten ze de feitelijke toe
stand zoals die was, met alle rui-
ïeuze gevolgen van dien. De ver
ruwing, die na de oorlog zich hand
haafde, zou zonder onder perma
nente omstandigheden ondenkbaar
zijn geweest; nu werd ze in vele
gezinnen aanvaard als iets vanzelf
sprekends.
Het millieu, waarin het kind ver
keert, speelt dus een zeer belangrij
ke rol, zowel in de opvoeding als
in de karaktervorming. Wie bij tijd
po wijle de taal hoort, dis kinderen
van 8 jaar en ouder op straat uit
slaan, vraagt zich verbijsterd af:
Hebben de ouders dit niet gemerkt
bij hun kind? Of vindt men het al
nïets geen bijzonders meer?
Ik ken een gezin bij ons in de om
geving. De man was metselaar, had
een goede verdienste, maar wilde,
met het oog op zijn grote gezin - 9
kinderen - emigreren. Hij nam con
tact op met bepaalde instanties in
Australië en hem werden xoelen
met gouden horens beloofd. Het ge-
SFEER IN HUIS. H
De mentaliteit van het gemiddel
de Nederlandse gezin is de laatste
jaren niet bepaald omhoog gegaan.
Integendeel, Twee wereldoorlogen
in een kwart eeuw hebben onmis
kenbaar hun stempel gezet op de
sfeer in huis. En vooral de laatste
oorlog, waarin wij allen min of
meer een aandeel gehad hebben
van het leed, dat oorlog en bezet
ting nu eenmaal met zïch meebrengt
heeft hieraan veel schuld. Wanneer
we alleen maar denken aan de leu
gentjes om (beswil, die wel eens
geuit werden, ook in het bijzijn van
kinderen, en het feit, dat men de
bezet$&r op alle mogelijke manie
ren in de wielen moest rijden, be
driegen en voor dé gek houden, la
oorzaak geweest, dat tal van kinde
ren daarmee zo vergroeid zijn ge-
wordjen, dat een reorganisatie van
de innerlijke gesteldheid met grote
moeilijkheden ging gepaard. We
herinneren ons ongetwijfeld nog wel
het grote aantal jongelieden, dat In
zin vertrok, maar kwam nu ruim
eon jiar totaal ontgoocheld terug.
Men moest genoegen nemen met een
woning in een arbeidersbuurt, ter
wijl m-n voorheen een eigen huisje
hid in ten middenstandswijk. De
kinderen waren streng, maar goed
opgevoed. Binnen enkele maanden
waren ze in de nieuwe buurt „ge
acclimatiseerd" en sloegen or taal
uit, die een bootwerker zou hebben
doen blozen .De omgeving, waarin
de kinderen verkeerden, legde on
barmhartig een stempel op hun doen
en laten, op hun woorden en geba
ren. De strijd, die het ouderpaar te
gen deze verruwing voert, is nope-
loos. Men kan zijn kinderen nu een
maal niet in een kooitje zetten.
Nog onlangs sprak ik een mijner
vroegere leerlingen. Na aanvanke
lijk twee jaar op de Huishoudschool
te zijn geweest, is ze op wat latere
leeftijd toch nog verder gaan stu
deren en werd ze onderwijzeres. Ze
heeft de le klas van een school in
een volkbuurt. Ze vertelde me, dat
ze het eerste halfjaar een zware
strijd moeten voeren tegen alle ru
we en liederlijke taal, die blagen
van zes en zeven jaar soms al „ten
beste" geven. Het beroerde is, dat
dit onderwijzeresje, dat de haar toe
vertrouwde kinderen wil helpen op
voeden tot behoorlijke mensen, niet
de minste medewerking heeft van
de (kant der ouders. Integendeel,
die vinden het dikwijls nog leuk, als
hun ki'nd één of andere vroegwijze
uitdrukking bezigen, die wij, oude
ren wellicht nimmer op onze lippen
laten komen.
Denkt U niet, dat dit probleem
•pecifiek Nederlands is. Het is in
Zweden al net eender en in België
misschien nog erger. Wie b.v. de
Parijse straatjeugd hoort, en ver
staat, slaat zijn handen van verba
zing in elkaar. De mentaliteit der
Duitse (West Duitse) jeugd is al
evenzo. Dit najaar was ik enkele
dagen in Keulen. Prostitutie van
14- en 15-jarigen is daar een nor
maal verschijnsel. De politie bepaalt
zich tot razzia's op gezette tijden,
en recidivisten gaan naar een
tuchtschool. Maar het is een drup
pel op de gloeiende plaat. Ten op
zichte van West-Dultsland steekt
ons land nog gunstig af. In België
(Luik b.v.) zag ik kinderen van 10-
12 jaar op straat dobbelen om geld.
Anderen speelden kaart met mini
mum inzet één franc. Rokende
meisjes en jongens van 12 en 13
jaar is b.v. in Parijs iets heel ge
woons. In Zweden heeft men in De
cember een complete bende van
kinderen van 10-17 jaar opgerold,
die auto's stalen, sloopten en de on
derdelen verkochten. Deze bende
bestond uit ruim veertig kindereu.
U ziet, ook in het buitenland kampt
men met deze en dergelijke proble
men.
Daarom rust op ons, ouders een
zware, verantwoordelijke taak ten
opzichte van de opvoeding onzer
kinderen. Dit kunnen we nooit ge
noeg beseffen. De sfeer in huis is
daarom van zeer groot belang voor
de vorming van het karakter van
het kind. Een gezellig thuis, lief
hebbende ouders, die desondanks
niet mogen schromen te straffen, als
dit nodig is, zullen onbetwist hun
stempel zetten op de mentaliteit van
hun kinderen. En hoe beter de
sfeer in huis is, des te meer im-
muum is het kind voor verkeerde
invloeden.
DORA WERTH.
Jaarvergadering
Oranjevereniging
Maandagavond hield de Oranje
vereniging ha.ar jaarvergadering in
lunchroom v. d. Water. Nadat de
voorzitter, de heer H. van der Loo,
met een kort overzicht de vergade-
Een Koninklijke Vrouw
sprak pas weer tot ons volk;
Zij was met Haar gesprek
zeer zeker veler tolk,
want ieder die het goed
met medemensen meent,
smacht naar een oplossing,
di'e veiligheid verleent
nu 't opgeschroefd verkeer
steeds mensenlevens eist,
wat onze statistiek
helaas zo sterk bewijst.
Zij stelde dat ons volk,
bij rampen eensgezind,
door 't razend snelverkeer
klaarblijk'lijk is verblind.
Voor het verkeer van rechts
heeft lang niet elk respect;
er rijden op de weg
veel wagens, oud, defect;
wielrijders slingeren
voor snelle auto's heen,
geen zelfbeheersing i's
er in het algemeen.
Voetgangers kijken vaak
zeer onvoldoende uit;
zij zien de drommel niet,
die grijnst bij rijker buit.
Dat Wilhelmina's stem,
bezorgd en verontrust,
voor velen zij een rem
op snode snelheidslust.
SCHEEPERS.
•ing had geopend en de notulen
Waren goedgekeurd, volgde het
'aarverslag van de secretaris. Hier.
bit merkten wij o.a. op dat het le
den aantal was gestegen tot 910.
ÏHet financiëel verslag gaf de vol
gende oijfers te zien: ontvangen
t 7640.55 en uitgaven f 7032.37, zo-
iat er een voordelig saldo is' van
f 608.18. By dè bestuursverkiezing
(werden de heren M. Heemskerk en
iB. van Nielen met algemene stem
den herkozen.
Vervolgens werden de feestelijk
heden op 30 April a.s. besproken.
Daar echter 5 Mei tot nationale
eestdag is gekozen, werd aan het
jestuur van de Oranjevereniging
verzocht ook deze dag voor B. en
W. te verzorgen. De feestelijkheden
op 30 April beginnen dan ook pas
om 2 uur en wel met algemene
volkspelen. In dé eerste avonduren
zal er speciaal voor de kinderen
een programma gegeven worden..
Daarna komt iets geheel nieuws
en orgïneels voor Waddinxveen, nl.
een groot ijsrevue, ditmaal op rol
schaatsen op een verhoogd, podium.
Als dit programma doorgaat wordt
dit uitgevoerd door een grote groep
Nederlandse en Duitse artisten. Het
muzikale gedeelte zal verzorgd
worden door Bietenbouwers uit
Bergambacht. Een groot vuurwerk
zal de feestelijkheden besluiten.
N.
Maandag herdacht de Landelijke
Rij vereniging „De Gouweruiters"
haar 25-jarig bestaan. In een hier
voor gehouden receptie werd gele
genheid geboden h^t bestuur te
complimenteren. Vijf en twintig
jaar geleden werd de vereniging
opgericht op initiatief van wijlen
burgemeester P. A. Troost, de he
ren A. van der Breggen Sr., A. van
der Breggen Jr., F. M. van Tol, E.
de Jong en B. dé Ruiter. Het te
genwoordige bestuur bestaat uit de
heren P. Ripping, voorzitter, G. J.
van der Horst, secr-penningm, Ph.
van der Breggen, M. Donker en Ph.
Koetsier Lz.
Voor deze receptie bestond grote
belangstelling, zowel van de zijde
der gemeentenaren als wel van die
van verschillende rijverenigingen
uit de omtrek. Het gemeentebestuur
was vertegenwoordigd door burge
meester Warnaar, wethouder Ou-
dijk en de heer Jenné, gemeente
secretaris. Verder zagen wij afge
vaardigden van de Oranjevereni
ging, Middens(tandsveiteniging, IJs
club, Sportweek, Coop. De Een
dra chjl, Holl. Mij. (van Landbouw,
Notaris van der Most, de heer van
Vliet, instructeur der vereniging, de
Rijverenigingen uit Stolwijk, Berg
ambacht, Zevenhuizen^ Benthuizen,
Gouda, Bodegraven, Lekkerkerk,
Overschie, Alphen aan dé Rijn, ver.
der de vereniging van Plattelands
vrouwen, en het Streekverband van
Landelijke Rijverenigingen. Van de
heer A. Kreupelihg was er schrif
telijke gelukwens binnengekomen.
Het woord werd gevoerd door de
heer A. Ververs, als voorzitter van
de IJsclub en het Sportweekbe-
stuur. Namens laatstgenoemd be
stuur werd een voorzittershamer
aangeboden. Een aantal bloemstuk
ken vergezelden de felicitaties. Na
afloop van de receptie dankte de
heer Ripping allen dié blijk hadden
gegeven van hun belangstelling. Hij
memoreerde de goede ruitergeest,
welke in de vereniging heerste, zo
ook bij de zusterverenigingen. Zo
als alle andere verenigingen had
ook de „Gouweruiters" haar ups en
downs gekend, perioden van, suc
cessen, maar ook van teruggang.
Toch vertrouwde hjj op een blijven
de kern en hij meende dat er voor
de ruitersport nog een toekomst
was.
Vermeld dient nog te worden dat
de heer G. J. van der Horst 23 jaar
onafgebroken secretaris-penning
meester van de Gouweruiters is ge
weest
In een tweetal bijeenkomsten in
de Beursklok te Gouda werd het
jubileum feestelijk herdacht. Na
mens de federatie van Landelijke
Rijverenigingen sprak de heer P. K.
Kistemaker uit Hoofddorp, woor
den van gelukwens, gevolgd door
de heer C. de Groot, als vice-vooF-
zitter van het district Z-Holland en
