Weekblad voor Waddinxveen I 1/ftwcUc de Vrouw De Sfyiujdvan de week Kris-Kras ZOMER Wriji ftou en r ijn weg met PAMPO Uitgaansdag; Ouden van Dagen lie Jaargai No. 522 Vrijdag 17 Juni 1955 lie Jaargang Adres Redactie en Administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438 Verschijnt elke Vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m. Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk 's Woensdagsavonds inzenden. ,/ij zijn er aan gewend geraaKt, at er elk weekeinde nu eens hier, an weer daar een serie verkeers ongelukken gebeurt. Zo reed het afgelopen weekeinde te N oordwij- erhout een autobus tegen een personenauto (twee doden); te \vin- terswijk werd een jongetje op ae liets door een vrachtauto aangere den en gedood; een zeilde ongeluk gebeurde te Dordrecht en te zeist; bij Veenendaal werd een bejaarde fietser door een motorrijder gegre pen en gedood, waarbij de duorijd ster ernstig werd gewond. Wij zijn aaaraan gewend geraakt en hoe vreselijk deze ongelukken voor cte nabestaanden ook zijn, wij weten dat net snelverkeer van te genwoordig geregeld zijn tol vraagt. ons geneie land is echter opge schrikt door de grote ramp, die het plaatsje Den Dam heeft getroffen een ongeluk, dat zo zeer tot onze verbeelding spreekt, omdat „het ons allemaal had kunnen gebeuren. Voor een of ander vacantieuit- stapje toch wordt de laatste jaren meer en meer gebruik gemaakt van het vervoer met autobussen. Onze chauffeurs zijn betrouwbaar m een autobus kunnen de kinderen geen kwaad het is gezellig en men kan ook gemakkelijk voorstel len, met hoeveel vreugde en plezier een vrolijk gezelschap Zaterdag ochtend heel in de vroegte uit het G/erijselse dorpje Den Ham var- trok om een lange trip, Duitsland in, te maken. Het Hervormde Jeugd koor, 43 jongens en meisjes, een bus vol, is vrolijk en zingend, en wuifend naar de „wegbrengers", vertrokken. Helaas hoe anders was de terug keer van het merendeel der kinde ren aan de avond van diezelfde dag. Onder Osnabrück had zïch een ramp voltrokken. Tengevolge van kortsluiting was brand uitgebroken in de bus en slechts met veel moei te hadden 24 kinderen het vege lijf kunnen redden. Twee doden en 17 gewonden, onder wie enige ernstig, moesten jn Osnabrück achterblij ven. Ons aller medeleven gaat uit naar de vaders en moeders, die zo zwaar werden getroffen. De chauf feur ,de 32-jarige Antoon Heuver, wien geen enkel verwijt kan tref fen, heeft alles in het werk gesteld om de omvang van de ramp hier klein mogelijk te doen zijn. Mis schien dat wij door deze ramp hier in Nederland, evenals in Duitsland, de bepaling krijgen, dat extra-ben zine in geen geval met een auto of autobus mag worden vervoerd. De oorzaag van het ongeiuk toch was gelegen in het feit, dat een meege nomen benzine-gallon lekte, waar na door kortsluiting de brand in de autobus in korte tijd een geweldige afmeting kon aannemen. Het ongeluk met de bus te Osna brück wordt nog overvleugeld door de ramp te De Mans, in Frankrijk, waar een auto-race-wagen tussen het Publiek in reed en temidden der toeschouwers ontplofte, waarbij 79 doden en 76 gewonden vielen. Hoe wel de wedstrijd doorging(l) was de Nederlandse Televisie-Stichting, die als „Eurovisie'' een reportage van deze autoraces verzorgde, zo sym pathiek, de uitzending te beëindi gen, nadat men van deze ramp had gehoord. De bfegeerteom nieuws te weten en nadere bijzonderheden te vernemen werd daardoor wel niet 'bevredigd, maar de Telivisie heeft er o.i goed aan gedaan die lust naar sensatie niet te bevredigen. Een ramp als die van Den Ham verdringt voor een wijle alle andere gebeurtenissen en stelt die min of meer op de achtergrond. Ware het niet zo, dan zouden wij zeker meer aandacht! hebben geschonken aan de vreemde en in haar opzet zeker sensationele escapade van de be kende Westerling, die met het jacht „Evipan'' naar Ceram zou vertrek ken o>m daar in de vrijheidsstrijd een handje te helpen. Die „Evipan" schijnt echter niet zo zeewaardig te zijn als de geldgevers, onder wie de heer Van Wijk van het veelbe- streden tandheelkundige instituut was, veronderstelden. Nadat het jacht door een trucje buitengaats was gekomen, liep het al spoedig averij op, waarna de man, voor wie de hele escapade was opgezet nog rustig in Den Haag bleek te zitten. Of hij bij zijn pogingen, Ceram bij zijn bevrijding te helpen, succes zal hebben gesteld al, dat de man er komt, is de grote vraag. Reeds heeft de Majoemi medegedeeld, dat zij Westerling in geen geval zal steunen. Sensatie deze week genoeg. Want hoewel de bewoners van het Lim burgse Brunsum op hun door de mijnen in letterlijke zin ondermijn de grond wel zo een en ander ge wend zijn, stonden zij toch vreemd te kijken, toen op een heideveld in de omgeving een vijver ten gevolge van een aandverschuivig ver dween .Een beboste heuvel van 18 meter hoog was omlaaggekomen en had de vijver gedempt. ECHT WAAR. Ik heet klein Kris-Krasje en moet deze week de grote Kris-Kras, die een studie-reis maakt naar een land, waar hij niet in vier dagen heen en weer kan reizen. Ik heb het in mijn atlas nagekeken en ik moest vele bladzijden na de pagina waarop Nederland staat, omjslaan om het te kunnen vinden, dus zal best heel erg ver weg zijn. Ik heb net zo lang gezanikt om deze keer te mogen schrijven, tot dat pappa het zat werd en mij toe stemming gaf. Ik had namelijk een wel heel bijzondere reden om plaatsvervanger te zijn. Ik lees al tijd de stukjes van mijn grote Kris- Kras en al ben ik pas vijftien jaar, ik heb toch wel bemerkt, dat pappa het altijd over een an^er heb en nooit eens over zichzelf. Dat kan hij natuurlijk niet doen, want dat is opscheppen. Ik heb wel eens ge hoord, dat pappa aan mamma vroeg waarover hijj nu weer eens zou schrijven en dan zei mijn moeder „vertel maar eens aan je publiek dat ik eigenlijk je stukjes maak, want je zit meestal net zo lang te piekeren tot ik je inspiratie geef". Wat dat betekent weet ik niet pre cies, maar ik geloof toch wel, dat het heel moeilijk in elke week wat anders te hebben. En daarom bekijk ik mijn pappa met enige trots, die toch kans ziet elke week weer het hoekje vol te maken. En ik zou het daarom erg leuk vinden als nu vele mensen in ons dorp mijn pappa met zijn verjaardag, dat is op 21 Juni, een mooie ansichtkaart stuurden of zo iets. Heus, mijn vader verdient het. En ik geloof vast, juist omdat ik, de kleine Kris-Kras, het U zo beleefd vraag, dat U het niet zult vergeten. U stuurt uw kaarten maar naar Oranjelaan 30 daar wordt wel gezorgd dat pappa ze krijgt. Vindt U het leuk dat ik nu ge schreven heb Ik ook, hoor. En al les wat hier nu staat is echt waar en ik verwacht voor mijn pappa veel kaarten DE KLEINE KRIS-KRAS NOGMAALS HET TWEEDE HUWELIJK ZON- EN SCHADUWZIJDE Ik ben werkelijk verrast doen- de vele reacties, die ik van heinde en ver kreeg naar aanleiding van mijn artikel over „het tweede huwelijk", dat eigenjiijk geen artikel was, maar een resumé van lezeressen, die allen voor de tweede keer ge huwd, en gelukkig gehuwd zijn. Wel, wel, ik kon niet bevroeden, dat dit onderwerp zoveel belang stelling geniet onder onze lezeres sen. En ik moet er onmiddellijk bij voegen, dat ik ditmaal ook heel wat reacties contra kreeg stammen, die volgens onze Westerse begrippen „onbeschaafd" heten te zijn .In India zal een vrouw, wier man gestorven is, nimmer hertrou wen. Dat is daar beslist geen ge bruik". En wat wèl gebruik was, dat de weduwe gelijk met het lijk van haar man werd verbrand, is gelukkig ssdert enkele jaren ver boden. Of zou mevrouw L. soms wensen, dat deze barbaarse metho de ih heel de wereld op de weduw vrouwen werd toegepast Het spijt me, maar ondanks het uitvoerig be toog van 4eze lezeres - de twee passages spreken genoeg voor zich zie ik beslist niet in, waarom een tweede huwelijk „onzedelijk" huisje. Een vroegere buurjongen, met wie ik al voor mijn eerste hu welijk verkering heb gehad, kwam me weer opzoeken. Hjj was lief voor de kinderen en die waren al spoedig gek op oom PHij vroeg me ten huwelijk, maar ik weigerde). Toch bleef hij aandrin gen en misschien heeft hij me wel vijftig keer gevraagd. Tenslotte bezweek ik voor zijn aandrang. Ik mocht hem wel, maar of het liefde was, .kan ik nog niet verklaren. Na ons trouwen veranderde hij als een blad aan de boom. Al zijn lelijke, oude karaktertrekken kwamen weer boven, die indertijd oorzaak waren, dat ik dje verkering verbrak. Hij heeft nooit vast werk en de kin deren, ook zijn eigen, zijn als de dood zo bang voor hem. Bovendien weet ik sinds kort, dat hij ook wel eens naar andere vrouwen gaat. Hier hebt U de andere kant. Zo zijn er meer gevallen en veel van dergelijke huwelijksellende zal wel altijd verborgen blijven voor de wereld. Als we allemaal wisten, wat er voor huwelijksleed geleden wordt, dlan zouden we boekdelen kunnen vullen. Ik zou nog een brief kunnen cite ren van een man weduwnaar die hertrouwd is met een weduw vrouw van zijn leeftijd, die (twee kinderen uit haar eerste huwelijk meebracht, maar biet meer kinde ren wil hebben. Iets, wat ze eerst na het huwelijk vertelde aan haar tweede man. Dat ook dit huwèlijk voor de vrouw uit berekening gesloten, omdat de man een ruim inkomen heeft ongelukkig is, behoeft wel geen betoog. Ik denk aan de brief van een 16- jarig meisje, oudste dochter in een gezin van elf kinderen, waarvan zeven uit een eerste huwelijk, dat schrijft geregeld heimelijk lastig ge vallen te worden door haar tweede vader (welk geval ik inmiddels al doorgegeven heb aan de kinderpo litie in de betrokken gemeente) en er niet over durft te spreken met haar moeder. Ik denk aan nog er gere dingen, die mij per brief zijn medegedeeld door vrouwen, die voor de tweede keer gehuwd zijn, maar ook door mannen, die hun tweede vrouw hebben, maar die ik niet kan publiceren. Ik kan U wel zeggen, dat in enkele brieven een wereld van ellende en sexuele wan toestanden mij bekend zijn gewor den, die me zo heeft aangegrepen, (Als U het soms nog niet wist Dinsdag begint althans vol gens de kalender de zomer). Als t een en twintig Juni is, Of het nu warm is, dan wel fris En of je kachels branden ziet, Dan heet het zomer, warm of niet. 't Is de kalender, die 't ons zegt, Al is het weer dan nog zo slecht 't is zomer, en dat merk je ras Je huivert in je regenjas Tot nu toe bleef de zon nog zoek, De wind kwam uit de regenhoek, De lucht ziet meest naargeestig [grauw, Je zuchtWat doe je in de kou De regenbakken staan steeds vol En 's avonds kruip j' onder de wol, Verkleumd en rillerig, want ■ach, Het was alweer geen zomerdag Ik weet niet, wat er wel aan schort, Je komt heel wat aan zon te kort En zij, die met vacantie zijn, Die hebben vaak een nat festijn. Je hebt een strop, hoe je 't bekijkt, Daar 't soms nog niets op zomer [lijkt. Het weer werkt helemaal niet mee, Als 't droog is, ben je al tevreê. Maar tochde zomer is nog lang, Ik maak me dus niet al te bang Straks haalt de zon haar scha wel [in, Dan hebben we toch onze zin Heb dus nog eventjes geduld, Straks wordt Uw en mijn wens [vervuld; Schijnt straks de zon, wees dan [verblijd, Geniet van deze zomertijdi HENK VAN HEESWIJK. tweede keer gesloten, die zeer on gelukkig zijn, moet ik dan ieder tweede huwelijk belslist afraden? Ik doe geen van tweeën. Maar raad iedere vrouw en iedere man aan, die van plan is een tweede hu welijk te sluiten weeg alle voor- en nadelen af. En vergeet niet, dat alléén liefde een hechte basis is voor constant geluk. Wanneer een tweede huwelijk uit werkelijke we derzijdse liefde wordt gesloten, dan acties coiiua meeg. ecu ■•"J" j*- wp„t w„, ju "-"c "■Li Laat ik eerst wat rechtzetten. Ik zou zijn, en een weduwe niet zou uat nog met goea w w zal in de meeste gevallen een de heb met het vorige artikel helemaal niet willen aantonen, datalle twee de huwelijken gelukkig zijn, even min dat alle tweede huwelijken zui ver uit liefde worden gesloten en nog minder heb ik willen beweren, dat ik alle weduwen, jong of niet jong, aanbeveel een tweede huwe lijk aan te gaan. U moet mij maar eens wijzen, waar ik dat geschre den heb. Ik heb mijn resumé er nog eens op nagezien, maar hit er niét uit kunnen halen. Mijn (standpunt is kort en bondig aldüs een twee de huwelijk is een persoonlijke aangelegenheid, zowel voor de man als voor de vrouw. Dat moet iedere man en iedere vrouw zelf, helemaal alleen uitmaken. Er kunnen zich in het levén omstandigheden voor doen, dat een tweede huwelijk be slist nodig is. De beste oplossing, zou ik willen zeggen. Daarvoor zouden verschillende motieven aan te voeren zijnmoeilijkheden met de opvoeding van de kinderen, fi nanciële zorgen, sexuele nood, de angst voor het alleen-zijn, e.d. Daar staan tegenover andere omstandig heden, die nopen, dat een weduwe niét 'hertrouwt, een weduwnaar evenmin. Men kan in deze delicate aangelegenheid nu eenmaal niet ge neraliseren en elk geval moet indi vidueel beziën worden. Mag ik over deze kwestie in twee de instantie wat uittreksels uit ont vangen brieven publiceren Een zeer uitvoerig schrijven van mevr. L. uit Emmen is een felle veroor deling van het tweede huwelijk. Ik citeer een J paar korte passages „Een tweede huwelijk is onzedelijk. De man behoort één vrouw en de vrouw behoort één man. Gaat één der beide huwelijkspartners dood, dan behoort de overledene niet te hertrouwen doch haar leven verder te wijden aan de opvoedig harer of zijner kinderen". En als het hu welijk kinderloos is, mevrouw L Verder „In dit opzicht kunnen we wat leren van bepaalde volks mogen hertrouwen. Een passage uit een brief van de heer G. uit Medemblik „Mijn eer ste vrouw had een hartkwaal, die zich pas manifesteerde kort na ons huwelijk. Na verschillende specia listen geraadpleegd te hebben, moest zij zeer rustig leven, mocht geen kinderen krijgen, geen huiswerk doen, niet fietsen e.d. Ik heb veel van haar gehouden en op de avond dat ze stierf, zeven jaar na ons hu welijk, bezwoer zij me, dat ik zou hertrouwen. Mevrouw Werth, ik ben altijd goed en zorgzaam ge weest voor Men hield veel van haar. Vorig jaar ben ik hertrouwd met een gezondje jonge vrouw en nu hoop ik binnenkort vader te worden. Vindt U niet, dat ijs ge handeld heb in de geest van mijn eerste vrouw Zeer zeker, mijnheer G. En ik hoop ,dat U met Uw tweede vrouw veel geluk in dit leven zult mogen smaken. Omdat, zoals U zelf schrijft: „Ik zal Mnooit kunnen verge ten, want ik hield van haar zeer veel. Ook van G(tweede vrouw), maar toch weer heel an ders". Mevr. R. in Kolham klimt ook nog even in de pen over dit onder werp. Zij vindt, dat ik met de pu blicaties der brieven alles te veel op één lijn heb gesteld en zegt ver der „ik denk over alle tweede hu welijken niet gelijk". Nee, natuur lijk niet, ik evenmin. Ik weet b.v. aan de hand van enkele brie ven, die ik na het eerste artikel kreeg, dat er ook veel ongelukkige tweede huwelijken zijn. Een voor beeld ?Hïer hebt U een citaat uit een brief van een 37-jarige vrouw drie kinderen uit het eerste hu welijk vier uit het tweede van wie ik natuurlijk initialen en plaats naam weglaat. ik had een schat van een man. In de oorlog omgekomen.Ik bleef over met drie kleine kinderen: 2, 5 en 6 jaar, een klein pensioentje en een eigen er mee aan moet. En als ik nu van enkele tweede huwelijken weet, dat ze ideaal zijn, moet ik dan een tweede huwelijk iedere weduwe en iedere weduw naar aanbevelen. En als ik weet van enkele huwelijken, ook voor de raillement niet voorkomen. Wie niet werkelijk van zijn of haar a.s. (tweede echtgenoot(e), houcjt, zal verstandig doen weduwe of we duwnaar te blijven. DORA WERTH Zoals men ziet is een en ander prachtig voor elkaar gezet. Ditmaal is de reis groter als voorgaande ja ren zeer ten gerieve van de deel nemers. We wensen allen prachtig weer en een goed humeur toe en twijfe len er niet aan of deze dag zal ook weer slagen. Zo zal a.s. Woensdag dé lang ver beide dag aanbreken waarop de zo overbekende reis van Ouden van Dagen zal plaats vinden. We kun nen ons zo voorstellen dat de deel nemers nieuwsgierig uitzien naar het programma van deze dag. Hoe laat, waarheen, met wie, zijn zo de vragen die aller hart vervullen. Welnu we zijn in staat.de nieuws gierigheid te bevredigen en enkele mededelingen te doen, op deze dag betrekking hebbende. Allereerst het vertrek. Dit is be paald om 10 uur vanuit de Station straat. Via rijksweg wordit naar Utrecht gereden, en langs Soester- berg, Ret grote militaire kamp, naar BergzipHt te Woudenberg, v/aar 'n kopje koffie zal gepresen teerd worden. Vandaar langs Scher- penzeett, Barneveld, Voorthuizen naar Apeldoorn. Hier zal in het mooie Prins Bernharddal een twee de consumptie gebruikt worden. Vanuit Apeldoorn gaat de reis langs de in aanbouw zijnde fabriek van fa Verheul, Hoge Veluwe naar Ede, om daarna bij de Pyramide van Austertitz| nog even neer te strijken. Vervolgens via Bunninki de Meern, Oudewater naar Haast recht, waar even vertoefd zal wor den in de bekende „kleine Betuwe", om vandaar huisfwaarts te keren. Omstreeks 8.45 uur kan men weer in Waddinxveen terug zijn. Aan alle deelnemaris zullen ge nummerde corpsumptijebonnen uit gereikt worden, t.w. no. 1 voor Bergzicht, no. 2 en 3 in Apeldoorn, no. 4 voor de Pyramide 4 en no. 5 in Haastrecht. AMBACHTSBEDRIJVEN IN EN OM WADDINXVEEN. Aan de hand van gegevens ont leend aan de Hoofdgroep Ambach ten Het Nederlandse Ambacht van 1 Jan. 1949, werd voor het ver zorgingsgebied Gouda waarin Waddinxveen begrepen en voor de afgeronde provincie Zuid-Hol land een overzicht samengesteld van de ambachtsbedrijven per bedrijfs groep. In totaal zijn deze cijfers resp. 2100 en 36580 verdeeld als volgt metaalverwerkendene ambachten 740 en 9800 voedse^voorzieningsambachten 440 en 53.10 ederver werkende ambachten 160 en 2820 loutverwerkende ambachten 270 en 3510 bouw- en aardewerkambachten 190 en 2640 verzorgings en reinïgingsambachten 140 en 3120 textielverwerkende ambachten 140 en 2580 20 en 500 E. v. E. grafische ambachten

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1955 | | pagina 1