Weekblad voor Waddlnxveeir II 1/ftoccUtj de Vrouw u De Spuqd van de week kou en Pijn itoMW) Kris-Kras ZON IVOROL: De Tandpasta van standing Nutsspaarbank te Waddinxveen Ï4< jaarSSS^^^ lie Jaargang Vrijdag 15 Juli 1955 No. 526 Adres Redactie en Administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438 Verschijnt elke Vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bq vooruitbetaling Advertentieprqs 6 ct, tamilieadvertenties 7 ct per m.m. 1 Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk 's Woensdagsavonds inzenden. Is met de officiële vacantietijd - van de vacantiespreiding merkt men nog maar al te weinig ook de periode van mooi, zomers weer aangebroken? Laten wij het no pen. Niets is echter gevaarlijker dan hier in Nederland over het weer te schrijven. Dat kan met de dag omslaan en ten ;oede of ten slechte veranderen. Zo kan men zich niet goed voorstellen, dat het een dubbeltje op zijn kant was of H.M. de Koningin de proefvaart van het nieuwe hospitaal-kerkschip „De Hoop" zou meemaken. Toen ,,De Hoop" echter uitvoer, was on danks het minder gunstige weer, de Koningin aan boord, evenals vele andere autoriteiten, onder wie mi nister Mansholt, die niet alleen mi nister van Landbouw is maar ook van de Visserij en die zich als een zeeman leerde kennen in staat het roer stevig in de hand te hou den 1 Hel; nieuwe hospitaal-kerkschip, waarvan het gehele Nederlandse volk de bouw heeft mogelijk ge maakt weet u het nog >,De Hoop" moet varen werd met een korte kerkdienst ingewijd. Het uit varen van dit schip was het sluit stuk van een plechtige onthulling van een monument te IJmuiden, ter herinnering aan die vissers, uit deze gemeente, die de dood in de golven hebben gevonden. Voer het hospitaal-kerkschip van IJmuiden naar Scheveningen, de nieuwe Willem Barendsz maakte zijn proefvaart in omgekeerde rich ting: van Rotterdam, waar hij door Wilton Feijenoord werd gebouwd, naar zijn thuishaven: Amsterdam. Het geweldige schip, het grootste van onze koopvaardijvloot, voldeed volkomen aan de verwachtingen en werd plechtig overgedragen aan de eigenares, de Nederlands© Maat schappij voor de Walvisvaart. Be houden vaart zij beide schepen ge wenst. In deze vacantietijd is het bepaald beangstigend, diat het gevaar van brand in autobussen lang niet denkbeeldig is. Zo merkte een chauffeur van de Eerste Drentse autobusdienst tussen Dedemsvaart en Zwolle onderhoudt, dat zijn mo tor rookte Snel verlieten de 17 passagiers de bus, die dadelijk daarna in lichterlaaie stond. Wie wel eens zulk een bus heeft zien branden, weet, dat hij in zo'n geval op enkele meters afstand niet is te benaderen. Binnen een maand tijdis zijn er niet minder dan vijf autobussen door brand verwoest. Men herin nert zich nog, dat te Osnabrück daarbij twee kinderen uit Den Ham om het leven kwamen en nog zeven van de negentien gewonden zich daarin een iziekenhuis bevinden, van wie er nog een in zorgwekken de toestand verkeert. Men weet ook, diat twee Groningse bussen in diezelfde stad uitbrandden en dat 1 Juli 36 kinderen ternauwernood uit een brandende bus te Goor kon den ontkomen. Zijn de veiligheids maatregelen dan toch niet voldoen de? Men kan ervan overtuigd zijn, dat men alles in het werk zal stel len, om dergelijke rampen ih de toekomst te voorkomen. Een, gelukkig uitsluitend mate riële ramp was voor de Spoorwe gen, dat het afgelopen weekeinde het treinverkeer tussen Amsterdam en Haarlem door een ontsporing ongeveer 24 uur werd gestoord. Dank zij de genomen maatregelen, werd! het oponthoud tot het mini mum beperkt, zodat de vacantie- gangers niet al te zeer werden ge dupeerd. Dat het water in deze warme tijd zijn slachtoffers vraagt, ligt helaas voor de hand. Een spectaculaire Moerdijkbrug ingevaren. Per 1 Oc tober zal op de brug over dubbel spoor kunnen worden gereden. Ver der heeft de Minister van Weder opbouw en Volkshuisvesting, ir. Witte, te Den Haag een internatio naal archjtecjtencongres geopend, waarbij hij zeide, dat goede, aan trekkelijke en goedkope woningen nodig zijn hield de K.A.B. te de voorzitter te kennen guf> dat hij bedrij fStakge wijze loonmaatregelen de voorkeur gaf boven algemene loonrondes. Het Chr. Nationaal Vak verbond liet mededelen, dat ook hij een loonronde niet in het belang van ons volk achtte. Het beste is aldus het C.N.V. het prijspeil te doen dalen, ofschoon er voor vele urgente sociale voorzieningen in de toekomst toch nog wel loonronden noodzakelijk zullen blijken wrijft U weg met Irfll V 218 EINDELIJK. NU is het dan bijna zo ver Maanden tevoren loop je uit te re kenen op welke tijd je met vacantie zal gaan en kijk je in de weer-al- manak welke week het zomer zal zijn. In Februari ben ih d°°r de dikbesneeuwde bossen heen wezen kijken naar mijn vacantie-oord waar ik 10 dagen zal vertoeven. In dat huisje is op alles gerekend, zelfs op koude dagen of avonden in de zoamer, want er staat een elec- trisch kacheltje..! Na mijn terug keer hebben we de wandelkaart op tafel gelegd en met vlaggetjes aan gegeven welke tochten we zullen maken. We hebben afspraken ge maakt met een bakker, slager, melk boer en kruidenier, zodat ze pre cies weten wat ze ons elke dag voor 8 uur moeten bezorgen. Nog later hebben we alle spaarpotten van jong en oud tot ep de bodem geleegd en de begroting opgemaakt. En deze week zijn we koffers gaan pakken. We zitten daar wel in een bijna onbewoonde wereld, maar 's avonds is -het een beetje vreemd in een korte khakie-broek rond te lopen. De volgende week Woensdag worden de koffers vooruit gezon den en Vrijdagmiddag gaan wij er achteraan. Eindelijk is het d|an zo ver Na een jaar van zwoegen, zorgen en moeilijkheden, problemen en schrij verij gaan we van een welverdien de rust genieten. Tien dagen lang, die om zullen vliegen. Tien dagen vrij van: ja, mijnheer, nee mijn heer ,hoe moet dit en hoe moet dat, tien dagen vrij van de sner pende telefoon op je bureau. Tien dagen ïn de vrije en ongerepte na tuur. Wat zijn we dan bevoorrecht boven d|uizenden en nog eens dui zenden die moeten zwerven in de zelfde natuur omdat ze moeten vluchten voor een regiem, waaron der ze niet leven kunnenDeze mensen slaken een zucht van ver lichting als ze eindelijk een tehuis vinden. Wij hebben een tehuis en wij ontvluchten het omdat we „er uit" willen zijn. En we zuchten volgende week Vrijdagmorgen ook: eindelijk vacantie KRIS-KRAS. DE TOEKOMST VAN UW KIND. Dit moet geleid worden, niet gedwongen. Het komt in vele gezinnen voor, dat dje ouders menen iets bizonders ih hun kind op te merken: een be paalde aanleg, een zekere belang stelling, een hardnekkige liefhebbe rij. Klassiek is het oude verhaaltje van die vader en moed|er, die hun kind ten doop hielden in de- kerk. De baby huilde tijdens de dienst, maar zwee'g onmiddellijk, zodra het orgel begon te spelen. Waaruit vader en moeder meenden te moe ten opmaken, dat him zoon van vier weken oud/ ongetwijfeld een groot organist zou worden Hier staat evenwel tegenover, dat bepaalde begaafdheden zich meestal heel jong openbaren. Beet hoven was reeds in zijn prille jeugd een bekwaam pianist en in de zwem wereld zijn gevallen be kend ook in ons land dat zeer jeugdigen zich in korte tijd ont plooiden als zeer snelle zwemmers en zwemsters. Onze jeugdige Mary Kok is hiervan b.v. wel een voor beeld. Nu is het zo, dat heel wat vaders hun kind gaarne een bepaalde rich ting zien uitgaan. Overigens zijn er ook heel wat moeders, die in stilte hun toekomjstdromen hebben over een of meer bepaalde kinderen. Het „doorleren" is vooral ïn deze jaren min of meer een kwaal geworden, waarmede tal van ouders behept zijn. Of het kind er nu zin bi heeft of niet, of het er de capaciteiten voor bezit, is van ondergeschikt be lang. Pa kan het betalen en waar om zal zoonlief dan niet zijn Ulo- dïploma halen? Alsof het bereiken van zo'n waardevol document-bezit hetzelfde is als het halen van een pakje sigaretten in de winkel om de hoek Een zee van tranen is er de laatste jaren geschreid door de Nederlandse jëugd, die Ieren móet en niet leren kan. spreekwoord zegtMet on plotseling een pracht van een baan, kon een auto gaan houden en in een mooie villa gaan wonen. Waar het meisje op het punt stond exa men te doen, mocht ze alsnog blij ven, maar met haar diploma Huis houdschool in de zak en 15 Jaar oud, moest en zou ze naar de Ulo. Op 18-jarige leeftijd naar de 2e klas H.B.S. en met veel moeite en misschien ook nog wei doordat de betrokken directeur, moe was ge worden van het gezeur van de plot seling deftig geworden pa, werd het diploma gehaald. Het meisje was toen al bijna 21 jaar. Dat is nu deze maand een jaar geleden en het-meisje met di ploma HBS is thans mevrouw Zus en, Zo geworden, ondanks hevige protesten van pa en ma, want die meneer Zus en Zo was een jeugd voorbij is, dat een kind van 12 jaar naar een baas of een dienstje moest, mogen we ook beschouwen als een mijlpaal. Maaral is de gelegenheid er voor ieder kind, dat wil nu nog niet zeggen, dat Ieder kind dan ook be slist middelbaar onderwijs moet gaan volgen. En dit nu is juist de grote fout van deze tijd. Want lang niet ieder kind heeft de begaafd heid om middelbaar onderwijs met redelijk resultaat te volgen. Dit is helemaal geen schande. In tegendeel. Het is maar goed, dat er verschil is in ontwikkeling, want de stratenmaker, die de hele dag op zijn knieën zit ih een manches ter werkpak, is op zijn gebied een even grote kunstenaar als de inge nieur, die de nieuwe Botlek-brug heeft gebouwd. Alleen heeft de in genieur middelbaar en hoger on derwijs gevolgd, terwijl de straten maker het wellicht alleen met de zes of zeven klassen der lagere schóól heeft moeten doen. Maar beiden zijn in dit leven onmisbaar. Als iedereen ingenieur werd, zou den de straatwegen in een dusda nig deplorabele toestand komen te verkeren, dat er wantoestanden zouden ontstaan en de grootste helft van de ingenieurs geen em plooi zou kunnen vinden. Daarom is het absoluut verkeerd, als wij onze kinderen in een be paalde richting gaan dwingen. Je moet en je zult zijn termen, die in de regel geen vruchtbaar resultaat geven. Wel tranen, moeite en narig heid en dikwijls weggegooid geld. Laten wij als ouiders toch ons verstand gebruiken en de kinderen leiden in de richting, die qua hun ontwikkeling het beste is voor hun toekomst. Maak van een kraai geen lijster, want er zal nooit een goede zangstem uit komen, hoogstens wat veredeld gekras. Ik weet wel, heel wat kinderen kunnen op 12- en 13-jarige leeftijd nog geen positief antwoord geven op vader's of moeder's vraag: En, wat wil je nu wordeh, als je >gr°ot bent. Ik vergeet nooit het naïeve anjtwoord, diat een 12-jarig meisje bij ons in de buurt eens gaf, toen haar deze vraag gesteld werd, na dat ze de 6 klassens van de lagere sohool doorlopen had. Wat denkt U, d^t dit antwoord was? „Moeder". Dat was voor dit kind het mooiste, wat bestond. Gelukkig had dit kind twee behoorlijk verstandige ouders en daarom ging deze 12-jarige moe- der-in-dop naar de Huishoudschool. En nu ben ik ervan overtuigd, dat heel wat lezeressen hun schou ders zullen ophalen en lachend zeg gen: Die mevrouw Wèrth.. Natuur lijk ,ze zit al zoveel jaren in het onderwijs op die Huishoudscholen Natuurlijk, dat zij een lans breekt voor de Huishoudschool. Nu brandt de zon met warme gloed En koestert zij ons met haar stralen; Wat heerlijk is het, nu in 't veld Of op de heide rond te dwalen! Neen, 'k mopper niet: Wat is het [heet! 'k Ben met m'n zomerzon tevreden, We hebben immers lang genoeg De laatste maanden kou geleden. We zijn wat dankbaar, nu de zon Haar schade kenn'lijk in wil halen En we zijn blij, al brandt zij nog Zo onbarmhartig met haar stralen! De ijscomam maakt onverwacht Zodoende ook weer goede zaken, Want als het warm is, nu, dan zal Een ijsco zeker lekker smaken! We kledjen ons weer luchtig aan: de shirts en polo's domineren; 't Is zomer en de zon schijnt, mens, Wat kun je nu nog meer begeren! Het water lokt, verkwikt hen, die Van baden of van zwemmen [houden; De dokters hebben ook wat rust, Want niemand raakt haast meer [verkouden! De zomerzon straalt naar beneê En geeft ons tal van moog'lijk- [heden; En de vacantiegangers zijn Nu ongetwijfeld zeer tevreden. Dus, mopper niet want toch, [hoe lang Moesten wij steeds geduld [betrachten, Omdat in 't koude voorjaar maar De warme zon op zich liet wachten. Nu schijnt de zon, de zomer kwam En' al de koude is vergeten; Hoe heerlijk is nu de natuur! Ik ben tevreê: ik wil 't wel weten! Eén ding fe jammer, onbewist Ik zou het zeker ieder gunnen - Dat wij van al die zonnegloed Voor later thans niets hamst'ren [kunnen. HENK VAN HEESWIJK gedurende de reis naar de zesde of zevende klas. Wie zou een beter oordeel kunnen geven over de be gaafdheden, die er in Uw kmd schuilen? Zijn advies mag dan ook beslist niet verwaarloosd worden, betekenis zijn voor de toekomst integendeel. Het ban van beslissende van Uw kind. En daarom gaat het: de toekomst van Uw kind. Besef, vaders en moe ders ,dat U ook ïn* deze een grote verantwoordelijkheid draagt! Met dwang bereikt U weinig of niets. Goede leiding brengt in de regel de gewenste keuze. Ook al is die vaak niet ïn overeenstemming met Uw gedachtengang. Daarom dient U zich te verplaatsen in de positie van Uw kind .Als U niet sterk bent, kunt U ook geen last van 200 pond optillen Het redding "werd te Scheveningen uit- willige honden is het kwaad hazen gevoerd waar een Duitse vrouw vangen. En dit gezegde behoeft dan door een helicopter, 200 meter uit ook geen nadere uitleg. U begrijpt de kust, werd gered. Daar Zondlag allemaal wel dat ik hiermee bedoel dat gedwongen leren in de regel weinig of geen resultaat geeft. Vorige week was ik getuige tij dens een huwelijk van een mijner vroegere leerlingen. Het meisje volgde de premaire opleiding aan een Huishoudschool maarvader kreeg in die tweejarige leerperiode jl. de Oostenwind het baden iin zee zeer gevaarlijk deed zijn, moesten aan de kust de reddingsbrigades meermalen optreden. Alleen te Scheveningen werden tien personen geredOndanks de vacantietijd gaat het gewone leven voort. Zo werd het laatste gedeelte van de vriend, die maar een gewone baan heeft en dat was toch eigenlijk geen stand voor de dochter van die deftige mensen. Maar doze jonge vrouw is thans overgelukkig en het paar heeft een eenvoudig huisje be trokken, maar was ver weg van de ouders van het meisje, alwaar ze ongestoord! kunnen genieten van hun geluk. Vader en moeder hebben hun zin gekregen: het HBS-diploma is ge haald. Wat heeft mevrouw Zus en Zo er nu aan? Zij zoü beslist veel meer practisch nut gehad hebben van een of andere vervolgcursus op de Huishoudschool. Nu ligt het documentje als een waardeloos vod je papier ergens in een doos. De zomervacantie staat voor de deur. De lagere scholen zullen deze maand weer enige tienduizenden afgestudeerden hun „loffelijk ont slag" meegeven naar huis. En dan? De leerplichtwet gebiedt, dat het kind van 12 en 13 jaar vervolgon derwijs gaat genieten. Of V.G.L.O., óf Huishoudschool, Technische (Am bachtschool, Ulo enz. Natuurlijk, er zijn mogelijkheden genoeg. En dat is maar goed ook. Realiseren we ons wel eens, dat het een zegen is in deze tijd, dat er voor leder kind, ongeacht rang of stand, gele genheid is om verder te leren? Zich te ontwikkelen en zo beter besla gen ten ijs in de maatschappij te ko men? Dit is een ongekend voor recht, waarvoor we niet dankbaar genoeg kunnen zijn. En dat de tijd Goed, beschuldig me van chau vinisme.. Het zij zo. Maar een kind, dat ongeschikt is voor de Ulo (c-a. 60 volgens de jongste statistie ken!) kan in de meeste gevallen wel meekomen op de Huishoud school, of op de Ambachtschool. De Ulo's 'zijn tegenwordig overbevolkt en de kwaliteit is helaas niet even redig aan de kwantiteit. Ik zou het er wel bij U allen in willen hame ren :staar U niet blind op de Ulo, want ik vreès dat er nog eens een tijd zal komen, dat men veel min der waarde zal gaan hechten aan het Ulo-diploma dan thans het ge val is. Het is net als met bankbil jetten: hoe groter het aantal, dat in circulatie is, des te geringer is de reële waarde ervan. Mijn slotconclusie is: dwing Uw kind niet een kant uit te gaan, die het -ingevolge zijn of haar aanleg toch niet met vrucht zal kunnen volgen. Zucht dan gerust maar eens over de teleurstelling we willen immers allemaal bekwame mensen maken van onze kinderen en laat het kind leren, wat het werkelijk kan leren. En als U èn Uw kind het niet weet, pleeg dan overleg met het hoofd van de lagere schoool. Dat is een man van ervaring, en die zal ongetwijfeld het juiste ad vies kunnen geven. Immers, hij heeft Uw kind al die jaren op zijn school gehad, zelfs één of meer ja ren in zijn eigen klas! Hij heeft vanaf de eerste klas ook Uw kind kunnen observeren en gadeslaan en wegdragen. Een kind, dat geen fielïng heeft voor bepaalde vakken, krijgt een last van 200 pond te dra gen, als U het toch dwingt dingen en zaken te leren, die het niet kan leren omdat de verstandelijke ver mogens daartoe niet toereikend zijn. Ik kom op dit onderwerp nog wel eens nader terug. DORA WERTH Wie op deze plaats een gratis reisje naar de Ardennen zou aan bieden, zou tot de ontdekking ko men dat het door een ieder gelezen zou worden. Het resultaat zou dan ook geweldig zijn. Wie probeert het eens Zij sparen bij de Kanaalstraat 9 Telefoon

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1955 | | pagina 1