Weekblad voor Waddlnxveeir
II
1/ftoccUtj de Vrouw
u
De Spuqd van de week
kou en Pijn itoMW)
Kris-Kras
ZON
IVOROL: De Tandpasta van standing
Nutsspaarbank te
Waddinxveen
Ï4<
jaarSSS^^^
lie Jaargang
Vrijdag 15 Juli 1955
No. 526
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bq vooruitbetaling
Advertentieprqs 6 ct, tamilieadvertenties 7 ct per m.m.
1 Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woensdagsavonds inzenden.
Is met de officiële vacantietijd -
van de vacantiespreiding merkt men
nog maar al te weinig ook de
periode van mooi, zomers weer
aangebroken? Laten wij het no
pen. Niets is echter gevaarlijker
dan hier in Nederland over het
weer te schrijven. Dat kan met de
dag omslaan en ten
;oede of ten
slechte veranderen. Zo kan men
zich niet goed voorstellen, dat het
een dubbeltje op zijn kant was of
H.M. de Koningin de proefvaart
van het nieuwe hospitaal-kerkschip
„De Hoop" zou meemaken. Toen
,,De Hoop" echter uitvoer, was on
danks het minder gunstige weer, de
Koningin aan boord, evenals vele
andere autoriteiten, onder wie mi
nister Mansholt, die niet alleen mi
nister van Landbouw is maar ook
van de Visserij en die zich als een
zeeman leerde kennen in staat
het roer stevig in de hand te hou
den 1
Hel; nieuwe hospitaal-kerkschip,
waarvan het gehele Nederlandse
volk de bouw heeft mogelijk ge
maakt weet u het nog >,De
Hoop" moet varen werd met een
korte kerkdienst ingewijd. Het uit
varen van dit schip was het sluit
stuk van een plechtige onthulling
van een monument te IJmuiden,
ter herinnering aan die vissers, uit
deze gemeente, die de dood in de
golven hebben gevonden.
Voer het hospitaal-kerkschip van
IJmuiden naar Scheveningen, de
nieuwe Willem Barendsz maakte
zijn proefvaart in omgekeerde rich
ting: van Rotterdam, waar hij door
Wilton Feijenoord werd gebouwd,
naar zijn thuishaven: Amsterdam.
Het geweldige schip, het grootste
van onze koopvaardijvloot, voldeed
volkomen aan de verwachtingen en
werd plechtig overgedragen aan de
eigenares, de Nederlands© Maat
schappij voor de Walvisvaart. Be
houden vaart zij beide schepen ge
wenst.
In deze vacantietijd is het bepaald
beangstigend, diat het gevaar van
brand in autobussen lang niet
denkbeeldig is. Zo merkte een
chauffeur van de Eerste Drentse
autobusdienst tussen Dedemsvaart
en Zwolle onderhoudt, dat zijn mo
tor rookte Snel verlieten de 17
passagiers de bus, die dadelijk
daarna in lichterlaaie stond. Wie
wel eens zulk een bus heeft zien
branden, weet, dat hij in zo'n geval
op enkele meters afstand niet is te
benaderen.
Binnen een maand tijdis zijn er
niet minder dan vijf autobussen
door brand verwoest. Men herin
nert zich nog, dat te Osnabrück
daarbij twee kinderen uit Den Ham
om het leven kwamen en nog zeven
van de negentien gewonden zich
daarin een iziekenhuis bevinden,
van wie er nog een in zorgwekken
de toestand verkeert. Men weet
ook, diat twee Groningse bussen in
diezelfde stad uitbrandden en dat
1 Juli 36 kinderen ternauwernood
uit een brandende bus te Goor kon
den ontkomen. Zijn de veiligheids
maatregelen dan toch niet voldoen
de? Men kan ervan overtuigd zijn,
dat men alles in het werk zal stel
len, om dergelijke rampen ih de
toekomst te voorkomen.
Een, gelukkig uitsluitend mate
riële ramp was voor de Spoorwe
gen, dat het afgelopen weekeinde
het treinverkeer tussen Amsterdam
en Haarlem door een ontsporing
ongeveer 24 uur werd gestoord.
Dank zij de genomen maatregelen,
werd! het oponthoud tot het mini
mum beperkt, zodat de vacantie-
gangers niet al te zeer werden ge
dupeerd.
Dat het water in deze warme tijd
zijn slachtoffers vraagt, ligt helaas
voor de hand. Een spectaculaire
Moerdijkbrug ingevaren. Per 1 Oc
tober zal op de brug over dubbel
spoor kunnen worden gereden. Ver
der heeft de Minister van Weder
opbouw en Volkshuisvesting, ir.
Witte, te Den Haag een internatio
naal archjtecjtencongres geopend,
waarbij hij zeide, dat goede, aan
trekkelijke en goedkope woningen
nodig zijn hield de K.A.B. te
de voorzitter te kennen guf> dat hij
bedrij fStakge wijze loonmaatregelen
de voorkeur gaf boven algemene
loonrondes. Het Chr. Nationaal Vak
verbond liet mededelen, dat ook hij
een loonronde niet in het belang
van ons volk achtte. Het beste is
aldus het C.N.V. het prijspeil te
doen dalen, ofschoon er voor vele
urgente sociale voorzieningen in de
toekomst toch nog wel loonronden
noodzakelijk zullen blijken
wrijft U weg met Irfll V
218
EINDELIJK.
NU is het dan bijna zo ver
Maanden tevoren loop je uit te re
kenen op welke tijd je met vacantie
zal gaan en kijk je in de weer-al-
manak welke week het zomer zal
zijn. In Februari ben ih d°°r de
dikbesneeuwde bossen heen wezen
kijken naar mijn vacantie-oord
waar ik 10 dagen zal vertoeven. In
dat huisje is op alles gerekend,
zelfs op koude dagen of avonden in
de zoamer, want er staat een elec-
trisch kacheltje..! Na mijn terug
keer hebben we de wandelkaart op
tafel gelegd en met vlaggetjes aan
gegeven welke tochten we zullen
maken. We hebben afspraken ge
maakt met een bakker, slager, melk
boer en kruidenier, zodat ze pre
cies weten wat ze ons elke dag
voor 8 uur moeten bezorgen. Nog
later hebben we alle spaarpotten
van jong en oud tot ep de bodem
geleegd en de begroting opgemaakt.
En deze week zijn we koffers gaan
pakken. We zitten daar wel in een
bijna onbewoonde wereld, maar
's avonds is -het een beetje vreemd
in een korte khakie-broek rond te
lopen.
De volgende week Woensdag
worden de koffers vooruit gezon
den en Vrijdagmiddag gaan wij er
achteraan.
Eindelijk is het d|an zo ver Na
een jaar van zwoegen, zorgen en
moeilijkheden, problemen en schrij
verij gaan we van een welverdien
de rust genieten. Tien dagen lang,
die om zullen vliegen. Tien dagen
vrij van: ja, mijnheer, nee mijn
heer ,hoe moet dit en hoe moet
dat, tien dagen vrij van de sner
pende telefoon op je bureau. Tien
dagen ïn de vrije en ongerepte na
tuur. Wat zijn we dan bevoorrecht
boven d|uizenden en nog eens dui
zenden die moeten zwerven in de
zelfde natuur omdat ze moeten
vluchten voor een regiem, waaron
der ze niet leven kunnenDeze
mensen slaken een zucht van ver
lichting als ze eindelijk een tehuis
vinden. Wij hebben een tehuis en
wij ontvluchten het omdat we „er
uit" willen zijn. En we zuchten
volgende week Vrijdagmorgen ook:
eindelijk vacantie
KRIS-KRAS.
DE TOEKOMST VAN UW KIND.
Dit moet geleid worden, niet
gedwongen.
Het komt in vele gezinnen voor,
dat dje ouders menen iets bizonders
ih hun kind op te merken: een be
paalde aanleg, een zekere belang
stelling, een hardnekkige liefhebbe
rij. Klassiek is het oude verhaaltje
van die vader en moed|er, die hun
kind ten doop hielden in de- kerk.
De baby huilde tijdens de dienst,
maar zwee'g onmiddellijk, zodra
het orgel begon te spelen. Waaruit
vader en moeder meenden te moe
ten opmaken, dat him zoon van
vier weken oud/ ongetwijfeld een
groot organist zou worden
Hier staat evenwel tegenover,
dat bepaalde begaafdheden zich
meestal heel jong openbaren. Beet
hoven was reeds in zijn prille
jeugd een bekwaam pianist en in
de zwem wereld zijn gevallen be
kend ook in ons land dat zeer
jeugdigen zich in korte tijd ont
plooiden als zeer snelle zwemmers
en zwemsters. Onze jeugdige Mary
Kok is hiervan b.v. wel een voor
beeld.
Nu is het zo, dat heel wat vaders
hun kind gaarne een bepaalde rich
ting zien uitgaan. Overigens zijn er
ook heel wat moeders, die in stilte
hun toekomjstdromen hebben over
een of meer bepaalde kinderen. Het
„doorleren" is vooral ïn deze jaren
min of meer een kwaal geworden,
waarmede tal van ouders behept
zijn. Of het kind er nu zin bi heeft
of niet, of het er de capaciteiten
voor bezit, is van ondergeschikt be
lang. Pa kan het betalen en waar
om zal zoonlief dan niet zijn Ulo-
dïploma halen? Alsof het bereiken
van zo'n waardevol document-bezit
hetzelfde is als het halen van een
pakje sigaretten in de winkel om
de hoek Een zee van tranen is
er de laatste jaren geschreid door
de Nederlandse jëugd, die Ieren
móet en niet leren kan.
spreekwoord zegtMet on
plotseling een pracht van een baan,
kon een auto gaan houden en in
een mooie villa gaan wonen. Waar
het meisje op het punt stond exa
men te doen, mocht ze alsnog blij
ven, maar met haar diploma Huis
houdschool in de zak en 15 Jaar
oud, moest en zou ze naar de Ulo.
Op 18-jarige leeftijd naar de 2e
klas H.B.S. en met veel moeite en
misschien ook nog wei doordat de
betrokken directeur, moe was ge
worden van het gezeur van de plot
seling deftig geworden pa, werd
het diploma gehaald. Het meisje
was toen al bijna 21 jaar.
Dat is nu deze maand een
jaar geleden en het-meisje met di
ploma HBS is thans mevrouw Zus
en, Zo geworden, ondanks hevige
protesten van pa en ma, want die
meneer Zus en Zo was een jeugd
voorbij is, dat een kind van 12 jaar
naar een baas of een dienstje
moest, mogen we ook beschouwen
als een mijlpaal.
Maaral is de gelegenheid er
voor ieder kind, dat wil nu nog niet
zeggen, dat Ieder kind dan ook be
slist middelbaar onderwijs moet
gaan volgen. En dit nu is juist de
grote fout van deze tijd. Want lang
niet ieder kind heeft de begaafd
heid om middelbaar onderwijs met
redelijk resultaat te volgen.
Dit is helemaal geen schande. In
tegendeel. Het is maar goed, dat er
verschil is in ontwikkeling, want
de stratenmaker, die de hele dag
op zijn knieën zit ih een manches
ter werkpak, is op zijn gebied een
even grote kunstenaar als de inge
nieur, die de nieuwe Botlek-brug
heeft gebouwd. Alleen heeft de in
genieur middelbaar en hoger on
derwijs gevolgd, terwijl de straten
maker het wellicht alleen met de
zes of zeven klassen der lagere
schóól heeft moeten doen. Maar
beiden zijn in dit leven onmisbaar.
Als iedereen ingenieur werd, zou
den de straatwegen in een dusda
nig deplorabele toestand komen te
verkeren, dat er wantoestanden
zouden ontstaan en de grootste
helft van de ingenieurs geen em
plooi zou kunnen vinden.
Daarom is het absoluut verkeerd,
als wij onze kinderen in een be
paalde richting gaan dwingen. Je
moet en je zult zijn termen, die in
de regel geen vruchtbaar resultaat
geven. Wel tranen, moeite en narig
heid en dikwijls weggegooid geld.
Laten wij als ouiders toch ons
verstand gebruiken en de kinderen
leiden in de richting, die qua hun
ontwikkeling het beste is voor hun
toekomst. Maak van een kraai geen
lijster, want er zal nooit een goede
zangstem uit komen, hoogstens wat
veredeld gekras.
Ik weet wel, heel wat kinderen
kunnen op 12- en 13-jarige leeftijd
nog geen positief antwoord geven
op vader's of moeder's vraag: En,
wat wil je nu wordeh, als je >gr°ot
bent. Ik vergeet nooit het naïeve
anjtwoord, diat een 12-jarig meisje
bij ons in de buurt eens gaf, toen
haar deze vraag gesteld werd, na
dat ze de 6 klassens van de lagere
sohool doorlopen had. Wat denkt U,
d^t dit antwoord was? „Moeder".
Dat was voor dit kind het mooiste,
wat bestond. Gelukkig had dit kind
twee behoorlijk verstandige ouders
en daarom ging deze 12-jarige moe-
der-in-dop naar de Huishoudschool.
En nu ben ik ervan overtuigd,
dat heel wat lezeressen hun schou
ders zullen ophalen en lachend zeg
gen: Die mevrouw Wèrth.. Natuur
lijk ,ze zit al zoveel jaren in het
onderwijs op die Huishoudscholen
Natuurlijk, dat zij een lans breekt
voor de Huishoudschool.
Nu brandt de zon met warme gloed
En koestert zij ons met haar stralen;
Wat heerlijk is het, nu in 't veld
Of op de heide rond te dwalen!
Neen, 'k mopper niet: Wat is het
[heet!
'k Ben met m'n zomerzon tevreden,
We hebben immers lang genoeg
De laatste maanden kou geleden.
We zijn wat dankbaar, nu de zon
Haar schade kenn'lijk in wil halen
En we zijn blij, al brandt zij nog
Zo onbarmhartig met haar stralen!
De ijscomam maakt onverwacht
Zodoende ook weer goede zaken,
Want als het warm is, nu, dan zal
Een ijsco zeker lekker smaken!
We kledjen ons weer luchtig aan:
de shirts en polo's domineren;
't Is zomer en de zon schijnt, mens,
Wat kun je nu nog meer begeren!
Het water lokt, verkwikt hen, die
Van baden of van zwemmen
[houden;
De dokters hebben ook wat rust,
Want niemand raakt haast meer
[verkouden!
De zomerzon straalt naar beneê
En geeft ons tal van moog'lijk-
[heden;
En de vacantiegangers zijn
Nu ongetwijfeld zeer tevreden.
Dus, mopper niet want toch,
[hoe lang
Moesten wij steeds geduld
[betrachten,
Omdat in 't koude voorjaar maar
De warme zon op zich liet wachten.
Nu schijnt de zon, de zomer kwam
En' al de koude is vergeten;
Hoe heerlijk is nu de natuur!
Ik ben tevreê: ik wil 't wel weten!
Eén ding fe jammer, onbewist
Ik zou het zeker ieder gunnen -
Dat wij van al die zonnegloed
Voor later thans niets hamst'ren
[kunnen.
HENK VAN HEESWIJK
gedurende de reis naar de zesde of
zevende klas. Wie zou een beter
oordeel kunnen geven over de be
gaafdheden, die er in Uw kmd
schuilen? Zijn advies mag dan ook
beslist niet verwaarloosd worden,
betekenis zijn voor de toekomst
integendeel. Het ban van beslissende
van Uw kind.
En daarom gaat het: de toekomst
van Uw kind. Besef, vaders en moe
ders ,dat U ook ïn* deze een grote
verantwoordelijkheid draagt! Met
dwang bereikt U weinig of niets.
Goede leiding brengt in de regel de
gewenste keuze. Ook al is die vaak
niet ïn overeenstemming met Uw
gedachtengang. Daarom dient U zich
te verplaatsen in de positie van Uw
kind .Als U niet sterk bent, kunt U
ook geen last van 200 pond optillen
Het
redding "werd te Scheveningen uit- willige honden is het kwaad hazen
gevoerd waar een Duitse vrouw vangen. En dit gezegde behoeft dan
door een helicopter, 200 meter uit ook geen nadere uitleg. U begrijpt
de kust, werd gered. Daar Zondlag allemaal wel dat ik hiermee bedoel
dat gedwongen leren in de regel
weinig of geen resultaat geeft.
Vorige week was ik getuige tij
dens een huwelijk van een mijner
vroegere leerlingen. Het meisje
volgde de premaire opleiding aan
een Huishoudschool maarvader
kreeg in die tweejarige leerperiode
jl. de Oostenwind het baden iin zee
zeer gevaarlijk deed zijn, moesten
aan de kust de reddingsbrigades
meermalen optreden. Alleen te
Scheveningen werden tien personen
geredOndanks de vacantietijd
gaat het gewone leven voort. Zo
werd het laatste gedeelte van de
vriend, die maar een gewone baan
heeft en dat was toch eigenlijk
geen stand voor de dochter van die
deftige mensen. Maar doze jonge
vrouw is thans overgelukkig en het
paar heeft een eenvoudig huisje be
trokken, maar was ver weg van de
ouders van het meisje, alwaar ze
ongestoord! kunnen genieten van
hun geluk.
Vader en moeder hebben hun zin
gekregen: het HBS-diploma is ge
haald. Wat heeft mevrouw Zus en
Zo er nu aan? Zij zoü beslist veel
meer practisch nut gehad hebben
van een of andere vervolgcursus
op de Huishoudschool. Nu ligt het
documentje als een waardeloos vod
je papier ergens in een doos.
De zomervacantie staat voor de
deur. De lagere scholen zullen deze
maand weer enige tienduizenden
afgestudeerden hun „loffelijk ont
slag" meegeven naar huis. En dan?
De leerplichtwet gebiedt, dat het
kind van 12 en 13 jaar vervolgon
derwijs gaat genieten. Of V.G.L.O.,
óf Huishoudschool, Technische (Am
bachtschool, Ulo enz. Natuurlijk,
er zijn mogelijkheden genoeg. En
dat is maar goed ook. Realiseren
we ons wel eens, dat het een zegen
is in deze tijd, dat er voor leder
kind, ongeacht rang of stand, gele
genheid is om verder te leren? Zich
te ontwikkelen en zo beter besla
gen ten ijs in de maatschappij te ko
men? Dit is een ongekend voor
recht, waarvoor we niet dankbaar
genoeg kunnen zijn. En dat de tijd
Goed, beschuldig me van chau
vinisme.. Het zij zo. Maar een kind,
dat ongeschikt is voor de Ulo (c-a.
60 volgens de jongste statistie
ken!) kan in de meeste gevallen
wel meekomen op de Huishoud
school, of op de Ambachtschool. De
Ulo's 'zijn tegenwordig overbevolkt
en de kwaliteit is helaas niet even
redig aan de kwantiteit. Ik zou het
er wel bij U allen in willen hame
ren :staar U niet blind op de Ulo,
want ik vreès dat er nog eens een
tijd zal komen, dat men veel min
der waarde zal gaan hechten aan
het Ulo-diploma dan thans het ge
val is. Het is net als met bankbil
jetten: hoe groter het aantal, dat
in circulatie is, des te geringer is de
reële waarde ervan.
Mijn slotconclusie is: dwing Uw
kind niet een kant uit te gaan, die
het -ingevolge zijn of haar aanleg
toch niet met vrucht zal kunnen
volgen. Zucht dan gerust maar eens
over de teleurstelling we willen
immers allemaal bekwame mensen
maken van onze kinderen en laat
het kind leren, wat het werkelijk
kan leren. En als U èn Uw kind het
niet weet, pleeg dan overleg met
het hoofd van de lagere schoool.
Dat is een man van ervaring, en
die zal ongetwijfeld het juiste ad
vies kunnen geven. Immers, hij
heeft Uw kind al die jaren op zijn
school gehad, zelfs één of meer ja
ren in zijn eigen klas! Hij heeft
vanaf de eerste klas ook Uw kind
kunnen observeren en gadeslaan
en wegdragen. Een kind, dat geen
fielïng heeft voor bepaalde vakken,
krijgt een last van 200 pond te dra
gen, als U het toch dwingt dingen
en zaken te leren, die het niet kan
leren omdat de verstandelijke ver
mogens daartoe niet toereikend zijn.
Ik kom op dit onderwerp nog wel
eens nader terug.
DORA WERTH
Wie op deze plaats een gratis
reisje naar de Ardennen zou aan
bieden, zou tot de ontdekking ko
men dat het door een ieder gelezen
zou worden. Het resultaat zou dan
ook geweldig zijn.
Wie probeert het eens
Zij sparen bij de
Kanaalstraat 9 Telefoon
