Weekblad voor Waddinxveen Q Vftoedu de Vrouw D& iputyX van de week Kris-Kras Nutsspaarbank te Waddinxveen •T VERKEER ST UWEHEfl?? Kanker-^^%. No. 534 Vrijdag 9 September 1955 lie Jaargang Adres Redactie en Administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438 Verschijnt elke Vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m. Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk 's Woensdagsavonds inzenden. De Nederlandse energie demon- eerste prijs toegekend, streert zich van véle kanten. Bij van Venetië naar Utrecht. Daar deze uitspraak denkt u ongetwijfeld wordt, tot en met 15 September de aan de energie-demonstratie van bekende Najaarsbeurs weer gehou- deze zomer te Botterdam, waar de den. Er zullen niet veel zakenlui B o5 Zaterdag jl. werd gesloten, na- zijn] die deze uiting van Nederland dat meer dan drie millioen betalen- Se energie zullen missen, de bezoekers deze grote en grootste expositie hadden oezocht. Bekend is, dat bij de E55 een van ben ik het meisje tegengeko men wat nu mijn vrouw is. Ik vroeg haar direct of ze bang was; ze zei nee. Daarna keek ik of ze soms een gat in haar hand had, maar dat was ook niet het geval. Echter één raad van mijn vader had ik niet opgevolgdhet meisje was zeker en als vrouw is het nu proer werd genomen met commer- cieie televisie. Er werden program ma's vertoond^ die in veel op de be kende reclamefilms geleken en die met nadruk de uitnemende kwali teiten van een product van een of andere firma uitbazuinen, terwijl ook programma's werden vertoond, 'die alleen maar door een bekende tirma waren aangeboden - tegen be taling uiteraard van welke aan- oieding dan aan het begin en einde Toen ik zo ongeveer de leeftijd der voorstelling melding werd ge- had, waarop je gaat denken over Ten slotteeveneens uitingen van Nederlandse energie, er wer den enige schepen te water gelaten. Te Amsterdam een grote tanker en te Vlissingen, door Prinses Beatrix, een ondenzeebootjager, de „Lim burg". wijls getuige is van dergelijke dwaze ruzietjes. Alsof er geen be langrijker dingen in de wereld zijn dan een half of heel geopend raam in een sneltrein. En nu is het een feit, dat een mens nooit helemaal gelijkmatig gehumeurd is. Dat kan men ook niet verwachten. De ene keer heeft nog zo: ze is zeker anderhalve kop men een „goede" bui, een paar da- groter dan ik. Maar jach, je hart gen later een slechte. Daar kunnen spreekt.... Afijn, bang was ze niet, tal van omstandigheden in het da- en- zo lang we getrouwd zijn heb ik gelijks leven zijn, die ons humeur daarvan nooit iets bemerkt totdat beïnvloeden. Lichamelijke conda- we van de week op een avond sa- ties, zakelijke moeilijkheden, kleine men thuis waren en heerlijk zaten tegenslagen in het leven, tijdnood, te rusten in een luie stoel. Het was noemt U zelf maar op. Een dienst- erg stil ook de radio speelde niet, meisje, dat hardleers is en iedere alleen de pendule Het haar tik-tak- keer ophieuw hetzelfde gezegd geluid horen. Plotseling een harde moet worden. Een bakker, die ïede- gil van mijn Kenau Hasselaar, ze re dag een paar uur te laat komt. vliegt op uit haar stoel, loopt een Een groenteboer, 226 DE MUIS. maakt en waarin verder bij de uit zending niets van reclame bleek. Nu achten televisie-deskundigen de studio die te Rotterdam werd opgeoouwd beter aan die te Bus- sum en ofschoon uiteraard de dure eiectronische apparaten te Rotter dam zullen verdwijnen, is reeds be- trouwplannen, kreeg ik op een avond van mijn vader de volgende goede raad. „Jongen, zei hij, „je gaat nu zo'n beetje achter de rok ken aan, maar kijk goed uit welke vrouw je je kiest. Ze moet iets klei- iner zijn dan jij, ze mag niet bang «zijn, geen grote mond hebben en.-. die (nooit de groente heeft, die U juist wilt heb ben. De telefoon, die op het meest onmogelijke ogenblik belt. De luide radio van Uw buren. Straaljagers in de lucht. Overgekookte melk. Kiespijn.. Vult U zelf het lijstje maar aan. Tal van omstandigheden kunnen ons humeur als een blad zicht" ftnijn Kee doodsbang pp die aan de boom doen veranderen. En paar keer bijna de tafel rond en uiteindelijk zit ze met een vervaar lijke brul boven op de tafel. „Een. een.-muis", gilt ze tegen me, „jaag ze weg, ik ben doodsbang voor dat beest". De muis was door al de herrie ai lang weg en ik vond het werkelijk een vermakelijk ge- je dat laatste niet snapt, dan denk je daar nog maar eens over na, want het is zeer belangrijk". En met deze raad in mijn oren ge knoopt ben ik het pad der liefde opgegaan. Maar Amor bewandelt wonderlijke wegen en op één daar- sioten, de studio zelf nog niet af te geen gat in haar hand hebben. Als breken, met de gedachte, dat zij la ter nog wel eens te pas zou komen. Het zou de eerste keer niet zijn, dat een gebouw na een grote tentoon stelling bleef staan getuige de Bifteltoren te Parijs. De proefne ming te Rotterdam met de commer ciële televisie genomen, zal nu wor den uitgewerkt en nader worden bekeken. Moge dit met voortva rendheid enmet energie ge schieden. Nauwelijks is de E 55 gesloten, of wederom doet Rotterdam van zich spreken. Als een unicum voor Ne derland wordt er het Twaalf-pro- vinciëngebouw ingericht, waar on- tafel te zien zitten. Ik heb door gaans weinig te vertellen omdat ze meer dan een kop groter is dan ik, maar nu had ik dan de lol. „Ha, ha", lachte ik, „bang voor een muis. Je hebt me lelijk bedrogen toen ik jè vroeg of je bang was". Na veel vijven en zessen kwam mijn vrouw van de tafel af en wat daarna ge beurde Ik, als de held, heb mijn vrouw gerustgesteld zoals men een klein kind doet. Vindt u het gek KRIS-KRAS GOED GEHUMEURD ZIJN. Ook dat is een levenskunst Wïe in de afgelopen zomer op reis is geweest, in de regel in tamelijk volle of overvolle treinen en bus provinciën dagelijks zullen de- sen, en van de gelegenheid gebruik monstreren wat zij vermogen. Men kan er na het winkelen zijn ver maak of ontspanning vinden. Alles in een! Zowel bij de verschillende kermis-attracties als bij goede or kesten, op de dansvloer, dan wel bij toneel- en filmvoorstellingen. Het gebouw wordt eerst deze maand of ficieel geopend, doch wij mochten er ons nu reeds van overtuigen, dat voor ons gehel e land een bijzon dere attractie wordt. Het is ons niet bekend of hiertoe nog pogingen zijn gedaan, doch het zou voor Rotterdam en voor de E 55 een mooi slot zijn geweest, indien de energie van de Aalsmeerse kwe kers, die Zaterdag hun grote bloe mencorso onder het motto Klank heeft gemaakt om zijn mede-reizi gers en -reizigsters een beetje te bestuderen, zal het opgevallen zijn, dat je dan dikwijls humeurige men sen aantreft. Onlangs moest ik per trein naar Groningen en ik was zo wel op de heen- als terugreis in een volle coupé. Mensen met kinderen, oudere paren, jongelui, reizigers, kortom van alles was er bij. Het was een hete dag en de ramen van de electrische stonden allemaal open. We verademden, toen de trein eindelijk vanuit de gloeiend-hete overkapping wegreed en de frisse lucht ons in het gezicht woei. Maar toen begon het pas en van Gronin gen tot Zwolle, alwaar ik moest overstappen, hebben enkele mensen en Kleur hielden, op de stad aan de niets anders gedaan dan ruzie ma- Maas hadden gericht. Hiertegen zullen echter wel bezwaren van practische aard zijn geweest, zodat 4e Amisterdamnters zich ook deze keer weer He ogen hebben uitgeke ken op de bloemenpracht, die op vijftig prachtige praalwagens de ti tels van Ibekende muziekstukken vertolkten. Het uitverkochte Olym pisch stadion heeft bovendien kun nen genieten van het spel, waaraan honderden leden van Aalsmeerse sportverenigingen deelnamen. Op dezelfde dag dat Aalsmeer zijn energie demonstreerde, werd het eveneens meer en meer bekende bloemenfeest te Zundert gehouden. Ook hier hebben vele duizenden kunnen genieten van de kunst en Schoonheid- Het bloemencorso te Zundert is de laatste jaren uitge groeid tot een machtige gebeurte nis, waarnaar niet alleen duizenden Nederlanders komen kijken, maar waarvoor ook duizenden Belgen de grens overkomen. Heeft de Nederlandse industrie „het" met bloemen gezegd, het ziet ernaar uit dat ten opzichte van de Nederlandse film tot nu toe in ternationaal weinig gewaardeerd een kentering is gekomen. Voor het eerst toch werd bij het bekende filmfestival te Venetië een Neder landse speelfilm gedraaid: Ciske de Rat, bewerkt naar het bekende boek van Piet Bakker. In de afdeling voor documentaire films werd „De strijd zonder einde" van Bert Haanstra, waarin de strijd van mens tegen insect op het celluloid is vastgelegd, reeds een ken over het al of niet open hou den van de ramen. Ik heb dat to neeltje met belangstelling gadege slagen en me verwondert, dat er mensen zijn, die over zulke kleinig heden zoveel woorden kunnen ver spillen, Het is typisch, dat zovele mensen niet in staat zijn zich in gezelschap fatsoenlijk te gedragen. Niet ieder mens heeft een gelijkmatig humeur en als een kind in de trein dreint om iets, dat onmogelijk is, dan geef je het een snoepje of een draai om de oren. Beide mogelijkheden zijn nu niet bepaald de meest paedago- gische, maar dikwijls wél doeltref fend. Maar van een volwassen mens mag men toch verwachten, dat het zich onder bepaalde om standigheden 'weet te beheersen. Hoe bedrogen komt men dan vaak uit. Ik wil hiermee maar zeggen, dat het humeur van de mens ten goede of ten kwade kan vormen. Een feit, waarmede we met de opvoeding van onze kinderen terdege reke ning moeten houden. Want wie een kind jong in de goede richting vormt, zal later hiervan de vruch ten plukken. En zal constateren, dat de opvoeding niét nutteloos is geweest. Want een boompje kan alleen dan gebogen worden, als het nog jong is. Probeert U het 'eens met een stam van 15 cm dikte? Het is onmogelijk geworden en wie de kracht toch zou hebben om bewe ging in de stam te krijgen, loopt de kans, dat het boompje niet meer buigt, maar wel breekt. De karaktervorming van onze jonge kinderen is een belangrijke aangelegenheid, waarvan vele ouders jammer genoeg niet de ernst inzien. Op de duur komt men en dan is het te laat tot de conclu sie, dat er wel het een en ander aan de opvoeding heeft ontbroken en om dan nog pogingen in het werk te stellen om een verlate vor ming te forceren, zal hetzelfde er varen als de man, die de te dik ge worden boom wilde buigen. Het werd: breken. Het behoeft wel geen betoog, dat ook ons eigen humeur een zeer gro te rol speelt in de opvoeding. Wie zelf om eens een voorbeeld) te noemen last heeft van de z.g. ,^mor genziëk te'moet zich niet verwonderen, als zijn kinderen de zelfde kwaal krijgen. Het is een kwestie van zelfdwang en soms ook van zelfverloochening, om onder alle omstandiigheden opgewekt te zijn. Dat werkt op de lange duur aanstekelijk bij de kinderen en ze zullen in de loop der jaren een zon nige natuur ontwikkelen. Ik kom wel eens bij een gezin, waar negen kinderen zijn, thans in leeftijd variërend van 3 tot 19 jaar. En ik wil eerlijk erkennen, dat ik dit gezin soms een uurtje opzoek, als ik zelf wat down ben. Door te drukke arbeid of anderszins ge beurt het me wel eens, dat ik er even uit moet. En als ik daar dan ben, waan ik me vanuit de woestijn in een oase aangekomen te zijn. Want vader en moeder zijn beiden begiftigd met een zeldzaam opge wekt en prettig humeur en de kin deren hebben tot nu toe allen deze goede eigenschappen over genomen. Het is er altijd gezellig, iedereen helpt iedereen, en een onvertogen woord heb ik er nog nooit gehoord. Al zal er in dat gezin ook wel eens „mot" zijn. Want per slot van re kening i!s niemand volmaakt. Dan zou de wereld wellicht oerverve- lend zijn. Met een variatie op een bekend gezegde, zou ik willen vaststellen: „Zeg mij, hoe Uw kinderen zijn en ik zal zeggen, hoe U zelf bent". Want de meeste kinderen zijn eigenlijk verkleinde uitgaven van onszelf. Van vader en moeder. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar we willen het nu over de al gemene lijn hebben. Wie b.v. ruzie zoekt in de trein om een raam, dat open of dicht is, zal later ervaren, dat zijn "kinderen ook om allerlei beuzelarijen kwaad worden. Temeer, als het kind dik- dan moeten de mede-huisjgenoten er ook onder lijden. Hoe vaak hoort men thuis wel eens: O, wat hééft vader weer een slechte bui. Of: moeder is zeker vanmorgen weer met het verkeerde been uit bed ge stapt. Kijk, en nu is het een levens kunst, om Uw omgeving niets te la ten merken van Uw slechte, of on gelijkmatige humeur. U zou eigen lijk net moet zÜn als de clown in het circus, wiens vrouw ernstig ziek is. Maar hij moet optreden en het publiek verwacht van hem, dat hij dwaze dingen zal gaan doen, waar door men zal kunnen lachen. Iets van het clown-zijn moeten we allemaal in ons hebben. Dat, wat ons op een gegeven ogenblik dwars zl't, moeten we uit ons hoofd kunnen zetten, of diep, heel diep weg kunnen duwen in ons binnen ste. Het kamertje dicht en het slot er op. Weg met de gefronste wenk brauwen en de rimpels en een zon nig gezicht. Niet laten merken, dat U iéts dwars zit. Houdt het voor U zelf, in ieder geval niets laten mer ken in het bijzijn van Uw kinderen. Er is altijd wel eens gelegenheid, als het bij U binnenin te vol gaat zitten, om bij iemand Uw "hart uit te storten: bij Uw man, Uw vader of moeder, zuster of een vertrouw de kennis. Doe ziets dan onder vier ogen en degene, aan wie U al de moeilijkheden vertelt hebt, zal in staat zijn om U wat op te beuren en te troosten, te bemoedigen en wat van Uw last over te nemen. Ik sprak van een levenskunst. Er is zoveel in ons dagelijks leven, wat we als een kunst moeten be schouwen. En nïet ieder mens ver staat wat van de levenskunst. Dat moet aangekweekt worden, niet door anderen, maar door onszelf. Dat is een kwestie van zelfbeheer sing, wilskracht. Zo kweekt men innerlijke adeldom en ik heb heel wat eenvoudige mensen in mijn le ven ontmoet, die een behoorlijke do sis van deze innerlijke adeldom be zaten. Ik was er vaak jaloers om, want ik ben niets beter dan alle andere gewone mensen en zelf heb ik ook wel eens grote moeite om een goed humeur te behouden, als er wel eens omstandigheden zijn, die me korzelig of kribbig maken. Ons hele leven is eigenlijk één voortdurende strijd. Strijd tegen al het verkeerde in ons. En als we dan als ouders ook nog geroepen zijn om onze kinderen op te voe den, dan wordt het dubbel moei- i Telefoon gg9 Kanaalstraat 9 Waarom toch zouden wij niet allen medewerken c«n 't ongevallental krachtdadig te beperken? Al wat de overheid doet om 't gevaar te keren, zal zonder onze wil haast geen effect sorteren. We kunnen thans geen krant meer in de handen nemen of zij verdiept zich in de wegverkeersproblemen. Maar in dezelfde krant vinden we de berichten van bergen narigheid, dïe het verkeer weer stichtte. En toch, wij kunnen best, als wij het echt proberen, de ongevallen tot de helft wel reduceren. Dan moeten wij niet steeds in het verkeer vermijden, of wij te voet gaan of per fiets of auto rijden. Dan moetx wij niet steeds op voorrang ons beroepen, en zeer voorzichtig zijn als kind'ren samengroepen. Dan moet een elk zichzelf in volle ernst beloven: ik zal vandaag geen mens van zijn geluk beroven. SCHEEPERS lijk. Want dan moeten we soms heel wat van onszelf wegcijferen, omdat we ons moeten geven voor onze kinderen. Daarvoor is zelfop offering nodig, beheersing en ener gie. Dat kun je niet in een winkel kopen. Het kost soms heel wat moeite en zorg, maar wie door zet, plukt dubbele vruchten. Hij krijgt taelf leen gelijkmatiiger hu meur en constateert voorts, dat zijn kinderen het goede ook overgeno men hebben. Hetgeen beschouwt mag worden als een belangrijk Winstpunt in de opvoeding. DORA WERTH In nog geen 50 jaar Is het aantal Inwoners in ons land verdubbeld. En nog steeds groeit ons volk Deze bevolkingsaanwas betekent steeds meer uitbreiding van Industriege legenheid. En dit betekent niet al leen meer werknemers in de idus- trie, maar ook meer chefs, bazen en voormannen. Wie wil er niet vooruit in het le ven. Juist in de jeugd is de gele genheid voor studie het gemakke lijkst; wacht niet tot de militaire dienst je opeist. Zorg, dat je dan een goede voorsprong hebt °P an dere jongens. Directeuren, chefs, ja allerlei werkgevers steunen de jonge men sen, die vooruit willen. Zo beloonde de firma Kempkes haar werknemers, die de vorige cursus voor hun einddiploma slaag den. Iemand, die zijn vak door en door kent, vindt meer waardering en klimt omhoog. Maandag 12 en Dinsdag 13 Sep tember vindt He inschrijving van leerlingen voor de Chr. Avondte- kenschool voor Waddinxveen en omstreken weer plaats in de school Oranjelaan 3. Eén of meer aanwe zige bestuursleden en de directeur willen dan ook aan ieder inlichtin gen verschaffen. Wacht niet te lang. Leer je vak door en door. Met de jaarlijkse collecte voor bo vengenoemd fonds hopen wij a.s. Zaterdag geheel klaar te komen. Het comité van de afdeling Wad dinxveen dankt de burgerij harte lijk voor de spontane gulhartigheid waarmede Is gegeven. Zodat dit jaar hoogstwaarschijn lijk een bedrag wordt bereikt welk alle bedragen van vorige jaren te boven gaat. Om hier geheel zeker van te zijn doen we Zaterdagavond nog een speciaal beroep op de jonge mensen, die zich ophouden bij de

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1955 | | pagina 1