Weekblad voor Waddinxveen
Moedec de Vrouw
De> Spiegel van de week
Kris-Kras
Hif wist het.
RAADSVOORSTELLEN.
Nutsspaarbank te
Waddinxveen
No. 535
Vrijdag 16|SeptemberjJ1955
lie Jaargang
Adres Redactie en Administratie
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef.
lef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woensdagsavonds inzenden.
Er is een oud gezegde, dat verze
kert, dat men door de brand wel
eens uit de brand kan komen. Hoe
wel deze zegswijze als regel in min
der gunstige zin wordt gebruikt,
geloven wij, dat zij nochtans kan
worden toegepast op de brand, die
eind vorige week in een der torens
van de bekende Sint Servaaskerk
te Maastricht woedde.
Het zag er aanvankelijk met die
brand lang niet mooi uit: de spits
van de middelste toren viel eraan
ten offer, doch hoewel enige klei
nere luiklokken vielen, is de klok-
kenruimte onder deze torenspits be
houden gebleven. Ai beloopt de
rechtstreekse schade op zijn minst
twee ton, (een onmiddellijk: na de
brand gevormd ^jactie-comitéSint
Servaaskerk" zal er wel kans toe
zien, een bedrag bijeen te brengen
waardoor gelijk Phoenix de
toren, die uit 1880 dateerde, kan
worden vervangen door een, die
zich beter aanpast bij het fraaie
gebouw,dat dan tevens kan worden
gerestaureerd.
Ons volk in al zijn geledingen
en niet alleen het B»K. gedeelte
werd opgeschrikt door het onver
wachte verschetfdien van Kardinaal
De Jong, een paar dagen voordat
zijn zeventigste verjaardag zou
worden gevierd. Deze kerkvorst,
heeft zich vooral in de bezettingsja
ren aJs een voortreffelijk an tac
tisch leider leren kennen. Hij heeft
zeer veel in de geestelijke strijd te
gen de bezetters betekend. Uit alle
kringen van ons volk kwamen dan
ook bewijzen van medeleven bij dit
verscheiden tot uitdrukking.
In katholieke krigen leeft de
hoop, dat wederom een Nederlander
kardinaal zal worden.
Zeer zeker zal ih R.K. Jkringen
eveneens grote, zij het dan een an
dere belangstelling zijn voor de
zaak Anneke Beekman, die 22 Sep
tember voor de vijfde kamer van
de Amsterdamse rechtbank zal wor
den behandeld. Men herinnere zich
deze onverkwikkelijke zaak: de voog
dij over Anneke Beekman, een joods
oorlogspleegkind, werd bij uitspraak
van de Hoge Baad toegewezen aan
de commissie oorlogspleegkinderen,
doch de Hilversumse dame, die tij
dens de oorlog pleegmoeder van An
neke was, wordt nu ten laste ge
legd, dat zij het kind deed ontvoe
ren om het in een klooster in België
onder te brengen. Het vreemde van
dit geval is, dat het meisje, dat nu
14 jaar moet zijn, nog steeds is „on
dergedoken".
Een nog vreemder geschiedenis is
die van de goudzoekerij, die onder
leiding van de heer P. Visser staat.
Men wil met behulp van een ber
gingstoren het goed, dat het wrak
van de Renate Leonhardt in zich
heeft, naar boven brengen. Om het
met een paar woorden te zeggen:
experts hebben verklaard, dat deze
onderneming nooit tot een goed ein
de kan worden gebracht endat
er doden bij zullen vallen, indien
men de plannen doorzet. Die plan
nen schijnen echter niet te kunnen
worden verhinderd, daar het werk
buiten de territoriale wateren zal
geschieden. De enige voorwaarde,
die de Rijkswaterstaat heeft ge
steld is, dat het torengevaarte, dat
een diepgang van 10 meter heeft,
eerst 24 uur in het Noordzeekanaal
zal moeten 'drijven, voor toestem
ming wordt gegeven, het gevaarte
door de IJmuider Noordersluis
te slepen.
In spanning wacht Nederland
en niet alleen de aandeelhouders
van deze bergingsmaatschappij
af, of de deskundigen dan wel
de fantasten gelijk zullen krijgen.
Van de goudvisserij naar de „ge
wone'' visserij is slechts een stap
je.
Een aantal leden van Eerste en
Tweede Kamer hebben aan enige
visserij centra een bezoek gebracht.
Daarbij is wel duidejlijk gebleken,
dat de Zeeuwen er zich ernstig on
gerust over maken, dat het Delta
plan, dat binnenkort in de Tweede
Kamer zal worden behandeld, de
doodsklok zal kunnen luiden over
hun internationaal z0 bekende oes
tercultuur. Zou de Oosterschelde
worden afgesloten, dan zouden
daar geen oesters meer kunnen wor
den geteeld. Of verplaatsing van
deze cultuur mogelijk zal zijn, zou
eventueel nader dienen te worden
meegemaakt, konden tevens de
wensen van de treilvisserij te
IJmuiden vernemen en te Apel
doorn en Vaassen de moeilijkhe
den horen, waarmede de IJsselmeer-
vi'ssers hebben te kampen.
Dergelijke dagen hoe ver
moeiend ook voor de Kamerleden
zullen hun nut bij deskundige
behandeling van bepaalde onder
werpen zeer zeker bewijzen.
227
ONS ZWEMBAD.
Waddinxveen prijst zich gelukkig
een zwembad te bezitten en heel
veel dorpen kijken met lede ogen
naar onze goed geoutilleerde zwem
inrichting, waarvan in de zomer
een druk gebruik wordt gemaakt.
Juist daarom heb ik in de afgelo
pen weken mijn aandacht geschon
ken aan de gebruikers van het zwem
bad en ten tweede heb ik met heel
veel moeders gesproken en hen de
vraag gesteld of ook haar kinderen
wel eens gingen zwemmen. Alle moe
ders vlogen dirept op de kast en het
is uit naam van hen dat dit arti
keltje wordt geschreven. En nu
weet ik wel, dat het zwemseizoen
voorbij is, maar ons gemeentebe
stuur kan wellicht °P een van haar
vergaderingen dit punt op de agen
da plaatsen, zodat een volgend sei
zoen een en ander veranderd kan
zijn.
Na mijn speurtocht heb ik het
badrooster 1955 bestudeerd en daar
uit blijkt,, dat jongens en meisjes
tot 14 jaar resp. op Dinsdag en
Vrijdag na 4,15 uur gratis kunnen
zwemmen. Dat kan dan tot 5 uur.
Op de andere dagen mogen kinde
ren blijkbaar niet in het bad ko
men, alleen dames en heren. Daar
onder mag niet worden verstaan
dat ook kinderen toegang hebben,
vanwege de mededeling dat op
Dinsdag en Vrijdag de kinderen
apart vermeld staan. Dat het toe
gestaan wordt is een andere zaak.
Op het volgend badrooster dient
dus vermeld te worden dat ook op
de tijden van dames en heren ook
kinderen toegang hebben. Maar
dan niet voor 25 cent, maar b.v.
vcror een dubbeltje
In de tweede plaats en dit is het
bezwaar van de moeders, dient er
voor gezorgd te worden, dat in de
vacantietijd de kinderen volop kun
nen zwemmen tegen een abnormaal
laag tarief. Dat er juist in de va
cantietijd elke dag een paar uur
gereserveerd wordt voor de vacan-
tie-hebbende jeugd en dan niet van
elkaar gescheiden, maar meisjes en
jongens gezamenlijk,. Want Pietje
heeft een zusje, die met hem mee
zou kunnen en Trijntje een broertje
waarmee ze kan optrekken. Het is
toch overal al lang ui't de mode dat
kinderen gescheiden moeten zwem
men. Geef de kinderen elke dag
van 25 uur; de ouderen kunnen
na die tijd altijd nog gaan zwem
men. En dan b.v. op een abonne
ment, dat geldig is gedurende de
vacantietijd entegen zeer lage
prijs. Er wordt propaganda ge
maakt om zwemmen te leren, wel
nu, geef de jeugd gelegenheid en
deel het badrooster, dat misschien
al 25 jaar ongeveer eender is, an
ders in. We moeten nu eenmaal met
onze tijd mee, ook het zwembad.
Niet alleen dat, ook het publiek ver
andert. En men voorkomt er zeker
mee, dat onze jeugd in de Gouwe
gaat zwemmen. Onze moeders wach
ten op die verandering Ende
jeugd is er mee geholpen.
KRIS-KRAS
„MOET JE VANAVOND WEER DE
DEUR UIT?"
Wederzijds begrip voor el
kanders hobby's is nodig.
De lange avonden naderen weer
met rasse schreden. Dit betekent,
dat het verenigingsleven uit zijn
zomerslaap gaat ontwaken; de clubs,
organisaties en wat dies meer zij in
dorpen en steden, komen geleidelijk
aan weer op volle toeren. Mijn man
zei een paar jaar geleden eens spot
tenderwijs: „Als het zwembad dicht
gaat, nemen de voorzitters hun ha
mers weer op". En daar zit inder
daad wat In.
Het vergaderen zit ons, Nederlan
ders, in het bloed. Er is geen land
ter wereld officiële statistieken
van de Ver. Naties hebben het uit
gemaakt dat zo rijk is aan aller
lei verenigingen en organisaties als
het onze. In dit opzicht zouden we
dus kunnen concluderen, dat we
een gezellig volk zijn, dat begrip
heeft voor saamhorigheidsgevoel en
organisatorisch geschoold is. En
dat is waarlijk niet de slechtste zij
de van ons volk.
Ik ken evenwel heel wat huisvrou
wen, die er maar een gruwelijke
hekel aan hebben, dat hun mannen
avond aan avond de deur uitgaan.
Vader is hiervan lid en daarvan, e»
vele avonden in het winterseizoen
worden doorgebracht in een of an
der vergaderlokaal. Terwijl moeder
de vrouw in haar eentje thuis zit te
koekeloeren. In afwachting van
haar dierbare echtgenoot. Dat het
doorgaans laat wordt, behoeft ook
wel geen betoog. Dat er over al dat
„de deur uitgaan" wel eens harde
woorden zullen vallen, ligt eveneens
voor de hand. Dikwijls zijn er klei
ne kinderen en één van beiden moet
dus thuisblijven. In de regel is moe
der dan degene, die voor dat kar
weitje opdraait. Is het te verwon
deren, dat tal van huismoeders te
gen de lange wintertijd opzien?
In dit artikel wil ik het evenwel
niet hebben over de vrouwen, dïe er
zelf schuldig aan zijn, dat hun man
nen hun vertier 's avonds buitens
huis zoeken. De man houdt van ge
zelligheid. Vindt hij die 's avonds,
na volbrachte dagtaak thuis niet.
dan zoekt hij die ergens anders. Dat
dit in vele gevallen een café is, be
hoeft wel geen betoog. En dat dit
geld kost, begrijpt ook iedereen.
Moeder de vrouw kan er dus zelf
ook heel wat aan doen, om man-
li'ef's uithuizigheid te beperken.
Zorg des avonds kant en klaar te
zijn en schep een sfeer van gezel
ligheid. Vele vrouwen verstaan ge
lukkig deze kunst. De anderen moe
ten er zich niet over verwonderen,
dat hun mannen een hekel hebben
aan een vrouw, die om acht uur
's avonds nog strijken gaat. Dan ver
dwijnt hij. En neem het hem eens
kwalijk!
Het „moet ie vanavond weer de
deur uit?" is een traditionele vraag
in vele woningen. Vooral in de ko
mende weken. In die vraag ligt al
een mate van ontstemming opgeslo
ten. En het bevordert nu niet be
paald het wederzijds begrip.
Ik zal de laatste zijn om de man
te critïseren over zijn liefhebbe
rijen. Er zijn mensen die een weke
lijks kaart-, dam- of schaakavondje
hebben. Er zijn mannen, die lid
zijn van een soort sociëteit. Die
graag biljarten. Er zijn er, die lid
of bestuurslid zijn van diverse ver
enigingen. En in hun functie veel
voor hun verenigingen doen. Ik stel
dit alles op prijs en ik kan geen
vervelender man bedenken, die de
huishen, die iedere avond over zijn
krant in slaap valt. Of de radio
maniak, dïe ieder hoorspel wil be
luisteren en vóór die tijd zijn kin
deren naar bed stuurt. Om over de
televisie nog maar te zwijgen. Het
ene uiterste deugt dus al evenmin
als het andere. Zoals in vele geval
len, is ook hier de gulden midden
weg het beste.
Is het nodig om te zeggen, dat ik
het beslist afkeur, als de vrouw
haar man zijn liefhebberijen niet
gunt? Zelfs als hij daardoor één of
twee avonden in de week de deur
uitgaat? Wij vrouwen, hebben toch
ook onze hobby's? En de man, die
overdag gewerkt heeft, heeft het
recht zijn liefhebberijen te botvie
ren gedurende een paar avonden in
de week.
Maar zoals gezegd dezelfde
rechten heeft ook de vrouw. En
daarom zou men vóór de aanvang
van jhet volle winterseizoen beter
een soort van „werkverdeling" kun
nen maken. Een soort uitgaanspro-
gramma dus. Doe het dan zo, dat
men elkander nooit in de wielen
kan rijden. Met andere woorden,
dat er altijd één van beiden thuis
is en slechts in sporadische gevallen
de hulp van een oppas moet wor
den ingeroepen. Als vader Dins
dagsavonds zijn clubavond heeft
onverschillig of dit schaken, dam
men, biljarten, kaarten of iets an
ders' is reserveer dan gedurende
het winterseizoen die Dinsdagavond
voor Vader. Maar als moeder Vrij
dagsavonds haar eigen clubje heeft
vrouwenvereniging, naaikrans,
enz. dan dient die avond' ook
voor moeder gereserveerd te wor
den en als er op een bepaalde ver
eniging soms eens de Vrijdagavond
ter sprake wordt gebracht, zal de
man de moed moeten hebben om te
zeggen: „Dan kan ik niet, want dan
heeft mijn vrouw haar uitgaans-
avondje". Omgekeerd zal moeder
dit moeten zeggen ten aanzien van
de Dinsdagavond.
Ik heb hier een enkel voorbeeld
genoemd en U zult nu wel begrijpen,
wat de bedoeling I's. Ieder krijgt zo
dus één of twee keer in de week
zijn of haar eigen avondje. En ik
vind, dat het daarbij moet 'blijven.
Incidenteel kan het natuurlijk wel
eens voorkomen jaarvergadering
b.v. dat er nog een derde avond
aan vastgeknoopt wordt. Maar de
man, dïe meer dan twee avonden in
de week de deur uitgaat, doet zijn
gezin in het algemeen en zijn
vrouw in het bijzonder tekort. Van
zelfsprekend geldt dit omgekeerd
ook voor de vrouw. Wie lid is van
een regiment organisaties en ver
enigingen, waardoor hij vrijwel
geen avond thuis is, vergeet, dat hij
een vrouw heeft. Die is er niet al
leen om het huis schoon te houden
en de kinderen te verzorgen en op
tijd het eten klaar te hebben. Het
moet ntet zo zijn in een gezin, dat
je als man en vrouw elkaar alléén
maar ziet tijdens de maaltijden en
in de slaapkamer. Dan deugt er iets
niet. Men kan alles overdrijven, ook
de vergaderwoede. Een verstandig
man zal dan ook voor teveel organi
saties bedanken.
Nu weet ik wel, dat er heel wat
mannen zijn, die een vooraanstaan
de plaats in het verenigingsleven be
kleden. Toch mag het gezin daar
door niet tekort komen. Moeder de
vrouw evenmin. Het is heel mooi,
om voorzitter hiervan te zijn en se
cretaris daarvan, maar men I's ook
huisvader en hoofd van het gezin.
En dat is in een mensenleven toch
wel het belangrijkste.
Doch wie wederzijds begrip heeft
voor elkaar's liefhebberijen ook
vergaderen is een soort hobby zal
(Historisch)
Kees ,een Rotterdamse jongen,
Opgewekt, vrolijk en blij,
Die deez' zomer eens logeerde
Op een kleine boerderij
Ergens in een Veluws dorpje,
Bracht veel leven en vertier
Op de hofsteê en de mensen
Hadden met hem veel plezier.
Kees was ook een flinke jongen,
Zorg'loos en een echte guit,
En als ied're stadse jongen
Keek hij bei zijn ogen uit
Naar dat landelijke leven,
Zo gezond, zo frank en vrij,
En hij wilde alles weten,
Alles, van de boerderij,
d 'Eerste middag ging hij dra al
Met de knechten naar het land
En hij dreef, saam met de and'ren
Alle koeien aan de kant.
Stomverbaasd stond hij te kijken
Toen de boer aan 't melken ging;
Melk kwam zo maar uit de koeien,
Dat had zijn bewondering
En natuurlijk mocht hij proeven
Van dit zilver' eed'le nat,
Net zoveel, tot onze Keesje
Er genoeg van had gehad.
d' And're morgen was ons Keesje
Al heel vroeg weer bij de hand,
Juist toen men weer huiswaarts
[keerde
Van het melken op het land.
En met grote passen stapten
Boer en knechten weer in huis;
Tot de boerin zei de baas toen:
,,'t Is hier in de buurt niét pluis.
Eén der koeien is verdwenen,
'k Heb het beest nog niet gezien,
'k Denk zo bij mezelve, dat ze
Wel gestolen is misschien".
Kees die stil had zitten luist'ren,
Zette grote ogen op
En hij zeide plompverloren
„Heeft die dief effe een strop!"
Vol verbazing kijkt de boer nu
Naar 't gezicht van Kees, dat
[straalt:
„Gister hebt U uit die koe zelf
Alle melk er ui't gehaald m
HENK VAN HEESWIJK
zichzelf de nodige beperkingen kun
nen opleggen en niet alleen aan
zichzelf denken. Ik verfoei bijvoor
beeld de politieke propagandisten
en de dito mensen van de Vakver
enigingen, dïe avond aan avond uit
spreken gaan en hun vrouwen een
zaam thuis laten zitten. Is men
daarvoor getrouwd? Trouw dan niet
met een vrouw, maar met de poli
tiek of met de vakbeweging. Wie
op een vergadering met een reeks
schone, hoogdravende leuzen komt
aandragen en avond aan avond zijn
vrouw in eenzaamheid laat zitten,
moet zijn eigen theorie maar eens in
praktijk brengen. Maar dan thuis.
DORA WERTH
De nummering van de huizen ïn
onze gemeente laat veel te wensen
over. Niet alleen, dat de leesbaar
heid niet best *s> maar er wordt
veel met a- en b-nummers gewerkt.
Daarom hebben B. en W. beslo
ten uitvoering tegeven aan de arti
kelen 55 t.m. 60 van de Algemene
Politieverordening, door voorschrif
ten vast te stellen, waaraan de huis-
nummering moet voldoen.
De daaruit voortvloeiende kosten
zullen, voor zover het vernumme
ring van straten betreft, voor reke
ning der gemeente komen.
Voor dekking van de eerste kosten
verzoeken zij een crediet van
500,beschikbaar te stellen.
De leden van de Advies-Com
missie voor de verdeling van woon
ruimte zijn per 1 October a.s. af
tredend, maar terstond herkiesbaar.
B. en W. stellen de raad voor de
ze leden, t.w. Mevr. C. E. Schutte-
van Kersen, en de heren F- Alblas,
W. J. Moons, J. van Nielen en M.
Schouten wederom voor een jaar te
benoemen.
Naar aanleiding van een inge
steld onderzoek, zulks in verband
met een vraag bij de behandeling
van de gemeente-begroting, werd
B. en W. medegedeeld, dat een ver
hoging van subsidie voor kinderuit
zending niet nodig was.
Inmiddels zijn de verpleegprijzen
met ingang van 1 Januari 1955 ver
hoogd van 3,op 3,30 en per 1
Mei 1955 tot ƒ3,60 per dag.
Daarom heeft hen een verzoek be
reikt het gemeentelijk subsidie te
verhogen.
Zij stellen voor het subsidie, dat
thans 75 cent per dag'bedraagt, met
ingang van 1 Januari 1955 alsnog te
bepalen op 1,per dag.
De Jachtwet 1923 kende ver
schillende soorten jachtakten, in
verband waarmede in de gemeente
lijke legesverordenïng verschillende
tarieven waren opgenomen over de
heffing van leges.
Inmiddels is een nieuwe 'acht-
wet in werking getreden, die slechts
Z akten kent, nl. de grote jachtakte
en de bijzondere akte (voor jacht °P
waterwild). De op deze akten te
Kanaalstraat 9 Telefoon 6
