Weekblad voor Waddinxveen ftloedec de Vrouw de, Spiegel van de week Wrijf Kou en Pijn we9 ™et DAM PO PUROL SCHOONMAAK IVOROL: De Tandpasta van standing E ZOEKT MORGEN DE 3AZAR VANi No~561 vrijdag 16 maart 1956 lie jaargang Adres redactie en administratie: Oranjelaan 30, Waddinxveen, telei. 438 Verschijnt elke vrijdag Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m. Bijdragen, verslagen, etc. uiterlijk 's woensdagsavonds inzenden. Twee Haagse agenten surveilleren door hun stad. Zij praten wat met el kaar en geven intussen de ogen goed de kost. Daar zien ze een auto, die niet goed is afgesloten. De eigenaar heeft niet eens de moeite genomen, het raampje omhoog te draaien en de politiemannen maken er elkaar op at tent, dat je zonder enige moeite alles wat in die wagen is acntergelaten kan meenemen: een tas, sigaren, sigaret ten„Hier Jan, steek eens op", doet de een grappig, terwijl hij zijn collega het aangebroken pakje voor houdt, dat hij zo voor het grijpen had. Zo moet het zijn begonnen. Ze hebben de sigaret gerookt ze heb ben de auto zo goed mogelijk geslo ten, opdat die door anderen niet he lemaal zou worden leeggehaald misschien hebben ze nog wel gepro beerd, de nonchalante eigenaar op te sporen. De volgende nacht schenken de politiemensen wat meer aandacht aan de talrijke op straat geparkeerde wagens. En dan komen ze tot de ont dekking, dat er heel wat slordige au tomobilisten zijn, die gladweg verge ten, hun wagens af te sluiten. Ze stel len vast, dat ze er „vrij roken" door hebben. Maar van het een komt het ander. Fototoestellen en gereedschap pen worden buitgemaakt. En dan is het maar een stapje verder om ook eens een kijkje te gaan nemen in minder goed afgesloten gebouwen dat heeft zo anderhalf jaar geduurd. Nu zjjn beide agenten hoofdagen ten nog wel door hun collega's ge pakt en is de gestolen waar in beslag genomen. Deze mensen zijn van kwaad tot erger gekomen en het zal niet veel helpen, dat een gewoon mens zo goed kan begrijpen, hoe ^ij tot hun misda den kwamen. Minder begrip kunnen wij opbren gen voor de man, die een college, te vens medebestuurslid van een sport club te Arnhem doodsloeg en naast het voetbalveld begroef. Aan dit ge val zal nog heel wat worden uitge zocht. Is hebzucht de drijfveer geweest van deze moord of doodslag? Is er een twist geweest? Belangrijk is, dat de dader bekend heeft en in verze- kerde bewaring kon worden genomen. Ook in een andere zaak, die aan vankelijk duister was; kon licht wor den gebracht. Te Ede waren verschei dene wapens gestolen. Twee Hage naars, broeders, van wie er een stu dent was en de andere zich in mili taire dienst bevond, bleken debet te zijn aan deze diefstallen. Met een an der hadden zij ook nog een poging tot inbraak gedaan in een slijterij, terwijl zij elders schrijfmachines en dergelijke hadden gestolen. De politie is van mening, dat zij hier met een „losgeslagen stel" heeft te maken, dat bravoure-stukjes uithaalde. Heit bezoek van de West-Duitse minister van buitenlandse zaken von Brentano is ook niet van enige bra voure vrij te pleiten, als men ver neemt, dat deze minister in een pers conferentie meedeelde, dat een van de zeven uit Breda destijds ontkomen oorlogsmisdadigers zou worden uitge leverd. Het betrof hier een zekere Sander Borgers, een man, die wegens Silbertannemoorden in Purmerend en te Groningen tot levenslange gevan genisstraf was veroordeeld.. Nauwe lijks was echter deze ministeriële me dedeling gepubliceerd, ofde te genspraak verscheen. De Duitse Am bassade liet weten, dat de politie de betrokken man nog niet in handen had, hoewel hij dikwijls in de omge ving van Oldenburg was gesignaleerd. Als de Duitse politie „meneer" heeft opgespoord, zal daarna wel eens door een Duitse rechtbank worden uitge maakt, of Borgers al dan niet kan worden uitgeleverd. In dit licht ge zien is men ertoe geneigd, ook de overige besprekingen en toezeggingen van de Duitse minister met een kor reltje zout te nemen. Dan hebben wij meer vertrouwen in de medede lingen van minister Mansholt, die na een oriëntatiereis door Pakistan en India in Nederland terugkeerde. Deze oosterse landen hebben Nederland opnieuw om technische en economi sche hulp gevraagd, aldus onze minis ter. Hij voegde eraan toe, dat we er „als de kippen' bij moeten zijn om ons afzetgebied daar te vergroten. Reeds heeft het bedrijfschap voor de zuivel toegezegd, in enkele grote ste den van India magere melkpoeder te gen. verlaagde prijzen te zullen leve ren. Voor onze bouwvakarbeiders was het een verheugend bericht, dat zij nog dit jaar twee dagen meer va kantie zullen krijgen en dat him toe slag van 2 op 4 procent zal worden gebracht. Aanvankelijk waren de pa troons van mening, dat dit „er niet af kon" indien zij die extra-kosten niet zouden mogen doorberekenen in de bouwprijzen. Een bemiddelings voorstel van de voorzitter van het college van rijksbemiddelaars, gedaan in de Stichting van de Arbeid werd echter dadelijk door de Algemene en R.K. Patroonsbonden aanvaard Hoe wel de prot. christelijke werkgevers organisatie ten deze eerst nog overleg wilde plegen met haar leden, mag worden verwacht, dat ook van deze zijde de toestemming zal komen. Waarmede dan is bewezen, dat door gezamenlijk overleg toch nog wel een en ander kan worden bereikt. EEN FINANCIËLE OPERATIE. Geneer U niet Jan, Jaap, Suus en Truus, Leonard en noem maar op, ze zitten allemaal in financiële zorgen. U bent de enige niet.... Soms lijkt het wel of het in de mode is om te kort te komen en met z'n armoede te koop te lopen. Het kon wel eens zijn dat het allemaal wat meevalt. Die zo hard klagen zijn de zwaarste patiën ten niet. Zij, die in stilte lijden zijn er woonlijk erger aan toe. Evenwel de toestand van velen is zorgerlijk. men zou meer met het in komen willen doen, men zou beter aan de aanschaf van de grote stukken willen toekomen, meer geld beschik baar wensen voor de studie van de kinderen. Men zorgt en tobt en prak- kizeert en leeft onder financiële druk. Daarom is het de moeite waard om naar geneesmiddelen te zoeken, die het lijden verlichten of zelfs de kwaal kunnen genezen. Probeer het eens met een begroting. Dat kan de polsstok zijn waarmee U uit de narigheid springt. Het onderzoek. Om te weten hoe het met de pa- j tiënt nu eigenlijk gesteld is moet U weten waar het geld blijft. Ga samen leens een avondje zitten rekenen. Ten 1 eerste is dat knusser, één alleen is Imaar verdrietig. Ten tweede weten 2 101 eer dan één. Ten derde is het heil- [zaam als Jaap eens ziet wat er zo Idiemaal komt kijken. Ten vierde [Tmus een man heeft zo z'n eigen |kijk op de zaak en kan soms een zeer ezonde critiek leveren. Als U zich samen suf heeft zitten fekenen en de nodige woorden hebt fewisseld van„zie je nu wel. is geen geld voorheb ik je et gezegdberg dan de spullen op en ga gezellig een kopje koffie drinken. U moet de patiënt even tijd gunnen om op verhaal te komen, in tussen kunnen de gemoederen wat bedaren, want voor de operatie moet U fris beginnen. Kalm aan dus. Met dat al heeft U toch enig inzicht verworven, wat nodig is om de ope ratie te verrichten. De operatie. Het kan zijn dat U er spoedig in slaagt althans op papier elk ding zijn deel te geven. Gefeliciteerd, U heeft de maatstaf gevonden, waarmee U verder kunt werken. Het kan, zijn dat U tot de ontdek king komt, dat er te weinig is voor het fonds Reserve. Troost U, dit deel is gewoonlijk verreweg het kleinste. Is er beslist niet genoeg voor aanschaf en onvoorzien dan zult U moeten gaan beknibbelen op de andere bedragen. Hier wat af en daar wat bij, met schuiven en nog eens schuiven komt U er. Het snoeimes zult U zo hier en daar nodig hebben. Denkt U dat voor elke post reeds het minimum is berekend dan is de toestand zeer ernstig en zult U moe ten snijden. Uitgaven, die tot een kwaadaardig gezwel kunnen uitgroei en en Uw hele budpet overwoekeren zijn gevaarlijk zij brengen U blijvend in moeilijkheden. Voorbeelden? De sommen, die U voor verzekeringen, huishoudelijke hulp, voor verwarming, voor huur, of voor hypotheekaflos singen neertelt, kunnen de draag kracht van Uw inkomen verre te bo ven gaan. Helaas kunt U niet alles wegoperera, maar er zijn wel eens mo gelijkheden. Ieder zoeke voor zich de oplossing, die het minst pijnlijk is. De behandeling. Verdeel Uw inkomen over drie fondsen en tracht deze gelden streng gescheiden te houden. Lukt het U voor elk fonds een vast bedrag aan te houden dan slaagt de sanering. Tot goed begrip; U kunt Uw inko men niet in drie gelijke parten ver delen. De portie voor ieder fonds moet nauwkeurig berekend of geschat worden. Gewoonlijk krijgt het huis houdgeld die grote slokop de grootste portie en de reserve moet het met de kleinste portie stellen. Leg op de eerste van de maand een bedrag voor vaste lasten opzij, stop het in enveloppen. Niet iedere maand zult U al het geld uitgeven. Worden er niet veel rekeningen gepresenteerd dan groeit het saldo, komt er een dik ke beer aankloppen (belasting, verze keringen) dan raakt U onder Jail. In dat geval zult U leentje buurt moeten spelen bij de reserve (post onvoor zien). U haalt daarmee uw achter stand in. Houdt U vol regelmatig de volle portie voor tJw vaste lasten weg te leggen dan zult U op de duur zonder enige moeite of pijn aan al Uw vaste verplichtingen kunnen vol doen. Breng het geld bestemd voor de re- serve op de Spaarbank. Spaarders zijn goede kopers. Door ijverig sparen komt U aan veel dingen, toe. Wie gro te bedragen heeft te betalen voor ver zekeringen, belastingen, brandstof fen eens of tweemaal per jaar kan deze posten beter onder reserve brengen. Het geld op de spaarbank gezet, en is ten alle tijde opvorder- baar. Het huishoudgeld en het zakgeld is het bedrijfskapitaal, dat U in handen houdt. Daarmee moeten alle dagelijk- Ruwe Handen? se uitgaven bestreden worden. Een knappe huisvrouw haalt uit een cou ponnetje een hele jurk. Zo is het ook met het afgepaste huishoudgeld. Wie wil, die speelt het klaar met niet meer dan het begrote bedrag uit te komen. Mocht het erg tegenzitten, wel dan is er een achterdeurtje: Reserve post onvoorzien! Het geneesmiddel. Het werken met een begroting heeft belangrijk meer effect als U kas houdt. Daarbij,, opschrijven van de uitgaven werkt als een rem op Uw beurs. Maak aan de hand van Uw kasboek een maandoverzicht en houdt dit geregeld bij. Wees er zuinig op, het is een waardevol en leerzaam document. Niet iedere patiënt is te helpen. Er zijn ongeneeslijke kwalen. Echter veel kan verholpen worden als de patiënt bereid is de kuur te ondergaan en ^elf van harte meewerkt. Losse flodders Toen onlangs een onzer kunstschil ders te Waddinxveen op het station stond, verzuchtte hij: „Wat een lucht! Wat een lucht!'' En dat niet uit be wondering voor het azuren gewelf wat zich zo af en toe over de Sniep koepelt. Op zijn zachtst gezegd: Het riekt hier extra ordinair kwalijk! Het welk geen wonder is. Wat kan men anders verwachten van een massagraf van afgewerkte menu's? En hoe ie mand het in zijn hoofd haalt om naast deze geparfumeerde plas een kleuter school te plaatsen, dat is mij een raadsel. Dat is wel iemand met een fijne neus geweest. Neen, dierbare plaatsgenoten, wé hoeven heus niet met onze Pette te geuren. Dat doet hij zelf wel. En als U daar twee seconden getuige van bent, dan zucht ook U: Grote plas. 'k wou je leeggemalen was! Wij staan hier wel in een erg- kwade reuk, ook bij die autoriteiten die ons van deze gasvormige ellende kunnen verlossen. Is de Pette niet te verkopen ais Lago di Giero aan Italië? Dan zouden zij er de Po in kunnen laten uitmon den. Voor de Pette maakt het uitein delijk weinig uit of dat nu hier ge beurd of ginds. Eigenlijk vind ik onze vroede va deren verkwistend. Immers bij de gasfabriek worden, kosten noch moei te gespaard om gas te produceren voor onze keukens. Aan de andere kant laten wij millioenen kubieke meters gas onbenut van de Pette opstijgen, met als enig resultaat; zwarte ge zichten en zwart tafelzilver van de omwonenden. Is dit gas niet op te vangen? Of is het explosief? Mocht dit inmiddels al van hogerhand onder zocht zijn. zou U dan niet een lucht verversingsproefstation kunnen ver leiden in de onmiddellijke nabijheid van de Pette te komen experimente ren? Dit moet voor bedoelde firma's toch een zeer attractief terrein* zijn. B.v. de ene dag een groot bord: Wat U nu ruikt is 100 Pette. En de vol gende dag: Dit is de Pette plus Air- Wick. Is hier nu werkelijk niets aan te doen? Zijn er /nu zoveel technische problemen om de Pette te verplaat sen? Een paar kilometer verderop, midden in de polder bijvoorbeeld? Laat het meer van nu desnoods be staan, maar dan met helder water en vol zwanen en vissen. Tot slot: Pet af voor de man die ons verlost van deze Pette, want be ter tien Petten in de hand dan de lucht van één Sniper. Een geheimzinnige brief Enkele weken geleden werd in de tuin van ons gemeentehuis een brief gevonden, die, bij nader inzien, niet in de vuilnisbak terecht kwam. Er stonden n.l. zulke vreemde tekens op dat deze brief naar het politiebureau gebracht werd voor een nader onder zoek. Zou het geheimschrift zijn van een inbreker? Zou het werk zijn van een spionnagedienst? Men stond voor een groot raadsel. Ook in Den Haag en zelfs in Londen bleef men het antwoord schuldig, wat die vreemde krullen en krasjes be tekenden. Tot onze commandant van Politie het denkbeeld opperde, deze brief eens te laten onderzoeken door de be kende dr Portielje. En jai, enkele da gen geleden werden we verblijd door antwoord van deze doctor. Na een paar slapeloze nachten had deze geleerde heer het ont cijferd en we zijn er bijzonder trots op ,dat we de primeur hebben om de vertaling van de geheimzinnige brief in de Waddinxveense Courant op te nemen. Deze luidt aldus: Zeer geachte inwoners van Waddinxveen, Het is vier uur in de ochtend als we ons opmaken afscheid te nemen van Waddinxveen en bij ons laatste rondje boven uw gemeente past het mij, als aanvoerder van de ganzenfa- milie, deze brief te schrijven en we zullen hem „droppen" boven het ge meentehuis, in de hoop dat het in goede handen komt en u het kimt vertalen, want het spijt ons echt, maar we kennen de Hollandse taal nog te slecht om 'n mensenbrief te schrijven en daarom neem ik m'n ganzenpen maar en schrijf ik in m'n eigen gan- zentaal, zoals u weet, wonen we in het hoge Noorden; daar, waar de grote meren,, uitgestrekte bossen en hoge bergen zijn, enwaar weinig mensen wonen, In de winter moeten we echter een beetje naar het Zuiden trekken, want zonder eten gaan we dood. Deze winter echter zullen we ons ganse ganzenleven niet vergeten. Wat een vreselijke kou! De Siberische wind woei dwars door 't ijzeren gor dijn heen. Steeds verder moesten we vluchten voor de moordende koude. Zo kwamen we in Nederland te recht en ontdekten .hier, dat 't dwaas heid was om nog Zuidelijker te gaan, want overal heerste de strenge vorst. Bovendien waren we aan 't eind' van onze krachten. En toen we midden in 't sneeuw landschap een slootje ontdekten, waar geen ijs was, besloten we hier ons lot maar af te wachten. Al was het dan ook in de buurt van onze grootste vijand: De mens! En jawel hoor amper waren we er of daar kwamen de mensen al 't land in. 'k Zag een paar politieagenten; een jachthond werd nog even vast gebonden, maar die zou straks ook wel op ons afgestuurd worden. 'k Zei: „Jongens, ons laatste uurtje zal wel geslagen zijn. Maar laten we proberen nog een keer onze vleugels te gebruiken." Met moeite stegen we op en vlogen een eindje terug. Nog geen tien minuten later kwamen ze weer op ons af en wij d'r maar weer Ieder jaar. meestal in maart, Als het weer is opgeklaard, Dan is 't feest weer voor de vrouwen Én begint het poetsent sjouwen, 't Dweilen, boenen, schrobben, zemen, Ja dan gaat ze 't er van nemen En als man neem je het voor lief; 't Is het schoonmaakoffensief. Blijf dan kalm al is 't een toer; Heel het huis in rep en roer, Nergens kun je veilig zitten, Moeder en de werkster vitten Loop ons niet steeds voor de voeten. Voor de schoonmaak moet je boeten, Alles staat op stelt in huis, Ach, die schoonmaak is een kruis. Heel de week zijn ze in touw En als man zit je in 't nauw Emmers water, valpartijen, Stukken zeep, die je uit doen glijen, Kale wanden, kale vloeren, Nergens kun je je haast roeren, Ja, 't is schoonmaak, en je zucht In een zeepsopwaterlucht. Ja, de huisvrouw weet wel raad 't Doet haar teint en lijn geen kwaad. En bij 't boenen, poetsen, klied'ren, Hoor je allerhande lied'ren. Kraan en pomp tappen maar water, Wachten kan het niet tot later. Neen, je komt er toch niet af, Ach. die schoonmaak't is een straf. En zo zit je iedere dag Onder 't schoonmaakste rsgezag Vele lange, lange uren Moet je dat gepoets verduren, Maar eens is het leed geleden En dan ben je toch tevreden Ja, één ding maakt je toch blij. Want zo n week is gauw voorbij HENK VAN HEESWIJK. vandoor naar ons vorige plekje. En toen?? Zien kon ik met m'n half be vroren ogen maar slecht. M'n reuk was nog in orde. 'k Rook: Vis.... brood.voer! Ik, als aanvoerder, waagde het, op onderzoek uit te gaan en even later kon ik. net als die Leidse jongens van 3 oktober, uitroepen; Eten - eten! Wij zjjn. gered! Weet u nog, beste Waddinxveners, hoe in de hongerwinter van 1944-1945 dat Zweedse wittebrood smaakte? Dat vergeet u toch nooit, he? Zo zullen wij ook nooit vergeten dat heer lijke eten. dat hier voor ons klaarge legd was, en we zullen er heel erg dankbaar voor blijven. En elke dag kwamen de mensen met het onmiskenbare voedsel. En nu wil lito, Gojs Gans. aanvoerder niet alleen namens onze ganzen, maar ook namens alle eenden, smierten, ta lingen, hazen en verdere dieren; u deze brief schrijven om u ten zeerste te bedanken. In de allereerste plaats alle Wad dinxveners, die ons brood, graan aardappels enz. enzj. afstonden. Treffende staaltjes van dierenlief de hebben we gehoord. Zo een moe dertje in de Sniep. die, op de vraag van een Jeugdnatuurwachter, of ze wat eten had voor de vogels, naar de keuken ging. de helft van een brood afsneed en dit meegaf, zeggende; dan eten wij vanavond wel een paar sneetjes minder! Verder danken we allerhartelijkst de jongens en de meisjes van de Jeugdïiatuurwacht Van Waddinxveen Ondanks de strenge kou gingen jullie de straat voor op. Wat hebben julliie dat brood' in dobbelsteentjes gesneden. Wat een werk was dat. We danken de scholen voor hun medewerking. We danken de politie die zich ook zo buitengewoon ver dienstelijk heeft gemaakt. We danken de mensen, die hun auto beschikbaar gesteld hebben, can 't voedsel te ver voeren. Er was zelfs zoveel, dat ook onze familieleden in Bodegraven en Bergambacht konden meeeten! We danken de redactie van dit blad voor de oproepen om voedsel die ge plaatst werden. We danken ja. laat ik niemand vergeten - u allen. Het is een daad geweest om nooit te vergeten! En nu gaan we weer op reis. Mogen we u één ding vragen? Als er nog eens zo'n strenge winter komt, kunnen we hier dan weer vei lig landen? En denkt u dan ook weer aan ons? Met de meest hartelijke ganzengroe- ten, Uw GIJS GANS 1^ IN LUNCHROOM VAN DE WATER. HONDERDEN GULDENS AAN PRIJZEN

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1956 | | pagina 1