Weekblad voor Waddinxveen
ftloedec de Vrouw
de, Spiegel van de week
Wrijf Kou en Pijn
we9 ™et DAM PO
PUROL
SCHOONMAAK
IVOROL: De Tandpasta van standing
E ZOEKT MORGEN DE 3AZAR VANi
No~561
vrijdag 16 maart 1956
lie jaargang
Adres redactie en administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, telei. 438
Verschijnt elke vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1,00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, verslagen, etc. uiterlijk
's woensdagsavonds inzenden.
Twee Haagse agenten surveilleren
door hun stad. Zij praten wat met el
kaar en geven intussen de ogen goed
de kost. Daar zien ze een auto, die
niet goed is afgesloten. De eigenaar
heeft niet eens de moeite genomen,
het raampje omhoog te draaien en de
politiemannen maken er elkaar op at
tent, dat je zonder enige moeite alles
wat in die wagen is acntergelaten kan
meenemen: een tas, sigaren, sigaret
ten„Hier Jan, steek eens op",
doet de een grappig, terwijl hij zijn
collega het aangebroken pakje voor
houdt, dat hij zo voor het grijpen had.
Zo moet het zijn begonnen. Ze
hebben de sigaret gerookt ze heb
ben de auto zo goed mogelijk geslo
ten, opdat die door anderen niet he
lemaal zou worden leeggehaald
misschien hebben ze nog wel gepro
beerd, de nonchalante eigenaar op te
sporen. De volgende nacht schenken
de politiemensen wat meer aandacht
aan de talrijke op straat geparkeerde
wagens. En dan komen ze tot de ont
dekking, dat er heel wat slordige au
tomobilisten zijn, die gladweg verge
ten, hun wagens af te sluiten. Ze stel
len vast, dat ze er „vrij roken" door
hebben. Maar van het een komt het
ander. Fototoestellen en gereedschap
pen worden buitgemaakt. En dan is
het maar een stapje verder om ook
eens een kijkje te gaan nemen in
minder goed afgesloten gebouwen
dat heeft zo anderhalf jaar geduurd.
Nu zjjn beide agenten hoofdagen
ten nog wel door hun collega's ge
pakt en is de gestolen waar in beslag
genomen.
Deze mensen zijn van kwaad tot
erger gekomen en het zal niet veel
helpen, dat een gewoon mens zo goed
kan begrijpen, hoe ^ij tot hun misda
den kwamen.
Minder begrip kunnen wij opbren
gen voor de man, die een college, te
vens medebestuurslid van een sport
club te Arnhem doodsloeg en naast
het voetbalveld begroef. Aan dit ge
val zal nog heel wat worden uitge
zocht. Is hebzucht de drijfveer geweest
van deze moord of doodslag? Is er
een twist geweest? Belangrijk is, dat
de dader bekend heeft en in verze-
kerde bewaring kon worden genomen.
Ook in een andere zaak, die aan
vankelijk duister was; kon licht wor
den gebracht. Te Ede waren verschei
dene wapens gestolen. Twee Hage
naars, broeders, van wie er een stu
dent was en de andere zich in mili
taire dienst bevond, bleken debet te
zijn aan deze diefstallen. Met een an
der hadden zij ook nog een poging
tot inbraak gedaan in een slijterij,
terwijl zij elders schrijfmachines en
dergelijke hadden gestolen. De politie
is van mening, dat zij hier met een
„losgeslagen stel" heeft te maken, dat
bravoure-stukjes uithaalde.
Heit bezoek van de West-Duitse
minister van buitenlandse zaken von
Brentano is ook niet van enige bra
voure vrij te pleiten, als men ver
neemt, dat deze minister in een pers
conferentie meedeelde, dat een van de
zeven uit Breda destijds ontkomen
oorlogsmisdadigers zou worden uitge
leverd. Het betrof hier een zekere
Sander Borgers, een man, die wegens
Silbertannemoorden in Purmerend en
te Groningen tot levenslange gevan
genisstraf was veroordeeld.. Nauwe
lijks was echter deze ministeriële me
dedeling gepubliceerd, ofde te
genspraak verscheen. De Duitse Am
bassade liet weten, dat de politie de
betrokken man nog niet in handen
had, hoewel hij dikwijls in de omge
ving van Oldenburg was gesignaleerd.
Als de Duitse politie „meneer" heeft
opgespoord, zal daarna wel eens door
een Duitse rechtbank worden uitge
maakt, of Borgers al dan niet kan
worden uitgeleverd. In dit licht ge
zien is men ertoe geneigd, ook de
overige besprekingen en toezeggingen
van de Duitse minister met een kor
reltje zout te nemen. Dan hebben
wij meer vertrouwen in de medede
lingen van minister Mansholt, die na
een oriëntatiereis door Pakistan en
India in Nederland terugkeerde. Deze
oosterse landen hebben Nederland
opnieuw om technische en economi
sche hulp gevraagd, aldus onze minis
ter. Hij voegde eraan toe, dat we er
„als de kippen' bij moeten zijn om
ons afzetgebied daar te vergroten.
Reeds heeft het bedrijfschap voor de
zuivel toegezegd, in enkele grote ste
den van India magere melkpoeder te
gen. verlaagde prijzen te zullen leve
ren. Voor onze bouwvakarbeiders
was het een verheugend bericht, dat
zij nog dit jaar twee dagen meer va
kantie zullen krijgen en dat him toe
slag van 2 op 4 procent zal worden
gebracht. Aanvankelijk waren de pa
troons van mening, dat dit „er niet
af kon" indien zij die extra-kosten
niet zouden mogen doorberekenen in
de bouwprijzen. Een bemiddelings
voorstel van de voorzitter van het
college van rijksbemiddelaars, gedaan
in de Stichting van de Arbeid werd
echter dadelijk door de Algemene en
R.K. Patroonsbonden aanvaard Hoe
wel de prot. christelijke werkgevers
organisatie ten deze eerst nog overleg
wilde plegen met haar leden, mag
worden verwacht, dat ook van deze
zijde de toestemming zal komen.
Waarmede dan is bewezen, dat door
gezamenlijk overleg toch nog wel een
en ander kan worden bereikt.
EEN FINANCIËLE OPERATIE.
Geneer U niet Jan, Jaap, Suus
en Truus, Leonard en noem maar op,
ze zitten allemaal in financiële zorgen.
U bent de enige niet.... Soms lijkt
het wel of het in de mode is om te
kort te komen en met z'n armoede te
koop te lopen. Het kon wel eens zijn
dat het allemaal wat meevalt. Die zo
hard klagen zijn de zwaarste patiën
ten niet. Zij, die in stilte lijden zijn er
woonlijk erger aan toe.
Evenwel de toestand van velen is
zorgerlijk. men zou meer met het in
komen willen doen, men zou beter
aan de aanschaf van de grote stukken
willen toekomen, meer geld beschik
baar wensen voor de studie van de
kinderen. Men zorgt en tobt en prak-
kizeert en leeft onder financiële druk.
Daarom is het de moeite waard om
naar geneesmiddelen te zoeken, die
het lijden verlichten of zelfs de kwaal
kunnen genezen.
Probeer het eens met een begroting.
Dat kan de polsstok zijn waarmee U
uit de narigheid springt.
Het onderzoek.
Om te weten hoe het met de pa-
j tiënt nu eigenlijk gesteld is moet U
weten waar het geld blijft. Ga samen
leens een avondje zitten rekenen. Ten
1 eerste is dat knusser, één alleen is
Imaar verdrietig. Ten tweede weten 2
101 eer dan één. Ten derde is het heil-
[zaam als Jaap eens ziet wat er zo
Idiemaal komt kijken. Ten vierde
[Tmus een man heeft zo z'n eigen
|kijk op de zaak en kan soms een zeer
ezonde critiek leveren.
Als U zich samen suf heeft zitten
fekenen en de nodige woorden hebt
fewisseld van„zie je nu wel.
is geen geld voorheb ik je
et gezegdberg dan de spullen
op en ga gezellig een kopje koffie
drinken. U moet de patiënt even tijd
gunnen om op verhaal te komen, in
tussen kunnen de gemoederen wat
bedaren, want voor de operatie moet
U fris beginnen. Kalm aan dus.
Met dat al heeft U toch enig inzicht
verworven, wat nodig is om de ope
ratie te verrichten.
De operatie.
Het kan zijn dat U er spoedig in
slaagt althans op papier elk ding
zijn deel te geven. Gefeliciteerd, U
heeft de maatstaf gevonden, waarmee
U verder kunt werken.
Het kan, zijn dat U tot de ontdek
king komt, dat er te weinig is voor
het fonds Reserve. Troost U, dit deel
is gewoonlijk verreweg het kleinste.
Is er beslist niet genoeg voor aanschaf
en onvoorzien dan zult U moeten gaan
beknibbelen op de andere bedragen.
Hier wat af en daar wat bij, met
schuiven en nog eens schuiven komt
U er. Het snoeimes zult U zo hier en
daar nodig hebben.
Denkt U dat voor elke post reeds
het minimum is berekend dan is de
toestand zeer ernstig en zult U moe
ten snijden. Uitgaven, die tot een
kwaadaardig gezwel kunnen uitgroei
en en Uw hele budpet overwoekeren
zijn gevaarlijk zij brengen U blijvend
in moeilijkheden. Voorbeelden? De
sommen, die U voor verzekeringen,
huishoudelijke hulp, voor verwarming,
voor huur, of voor hypotheekaflos
singen neertelt, kunnen de draag
kracht van Uw inkomen verre te bo
ven gaan. Helaas kunt U niet alles
wegoperera, maar er zijn wel eens mo
gelijkheden.
Ieder zoeke voor zich de oplossing,
die het minst pijnlijk is.
De behandeling.
Verdeel Uw inkomen over drie
fondsen en tracht deze gelden streng
gescheiden te houden. Lukt het U
voor elk fonds een vast bedrag aan te
houden dan slaagt de sanering.
Tot goed begrip; U kunt Uw inko
men niet in drie gelijke parten ver
delen. De portie voor ieder fonds moet
nauwkeurig berekend of geschat
worden. Gewoonlijk krijgt het huis
houdgeld die grote slokop de
grootste portie en de reserve moet
het met de kleinste portie stellen.
Leg op de eerste van de maand een
bedrag voor vaste lasten opzij, stop
het in enveloppen. Niet iedere maand
zult U al het geld uitgeven. Worden
er niet veel rekeningen gepresenteerd
dan groeit het saldo, komt er een dik
ke beer aankloppen (belasting, verze
keringen) dan raakt U onder Jail. In
dat geval zult U leentje buurt moeten
spelen bij de reserve (post onvoor
zien). U haalt daarmee uw achter
stand in. Houdt U vol regelmatig de
volle portie voor tJw vaste lasten weg
te leggen dan zult U op de duur
zonder enige moeite of pijn aan al
Uw vaste verplichtingen kunnen vol
doen.
Breng het geld bestemd voor de re-
serve op de Spaarbank. Spaarders
zijn goede kopers. Door ijverig sparen
komt U aan veel dingen, toe. Wie gro
te bedragen heeft te betalen voor ver
zekeringen, belastingen, brandstof
fen eens of tweemaal per jaar
kan deze posten beter onder reserve
brengen. Het geld op de spaarbank
gezet, en is ten alle tijde opvorder-
baar.
Het huishoudgeld en het zakgeld is
het bedrijfskapitaal, dat U in handen
houdt. Daarmee moeten alle dagelijk-
Ruwe Handen?
se uitgaven bestreden worden. Een
knappe huisvrouw haalt uit een cou
ponnetje een hele jurk. Zo is het ook
met het afgepaste huishoudgeld. Wie
wil, die speelt het klaar met niet
meer dan het begrote bedrag uit te
komen. Mocht het erg tegenzitten, wel
dan is er een achterdeurtje: Reserve
post onvoorzien!
Het geneesmiddel.
Het werken met een begroting heeft
belangrijk meer effect als U kas houdt.
Daarbij,, opschrijven van de uitgaven
werkt als een rem op Uw beurs. Maak
aan de hand van Uw kasboek een
maandoverzicht en houdt dit geregeld
bij. Wees er zuinig op, het is een
waardevol en leerzaam document.
Niet iedere patiënt is te helpen. Er
zijn ongeneeslijke kwalen. Echter veel
kan verholpen worden als de patiënt
bereid is de kuur te ondergaan en
^elf van harte meewerkt.
Losse flodders
Toen onlangs een onzer kunstschil
ders te Waddinxveen op het station
stond, verzuchtte hij: „Wat een lucht!
Wat een lucht!'' En dat niet uit be
wondering voor het azuren gewelf
wat zich zo af en toe over de Sniep
koepelt. Op zijn zachtst gezegd: Het
riekt hier extra ordinair kwalijk! Het
welk geen wonder is. Wat kan men
anders verwachten van een massagraf
van afgewerkte menu's? En hoe ie
mand het in zijn hoofd haalt om naast
deze geparfumeerde plas een kleuter
school te plaatsen, dat is mij een
raadsel. Dat is wel iemand met een
fijne neus geweest.
Neen, dierbare plaatsgenoten, wé
hoeven heus niet met onze Pette te
geuren. Dat doet hij zelf wel. En als
U daar twee seconden getuige van
bent, dan zucht ook U: Grote plas. 'k
wou je leeggemalen was! Wij staan
hier wel in een erg- kwade reuk, ook
bij die autoriteiten die ons van deze
gasvormige ellende kunnen verlossen.
Is de Pette niet te verkopen ais
Lago di Giero aan Italië? Dan zouden
zij er de Po in kunnen laten uitmon
den. Voor de Pette maakt het uitein
delijk weinig uit of dat nu hier ge
beurd of ginds.
Eigenlijk vind ik onze vroede va
deren verkwistend. Immers bij de
gasfabriek worden, kosten noch moei
te gespaard om gas te produceren voor
onze keukens. Aan de andere kant
laten wij millioenen kubieke meters
gas onbenut van de Pette opstijgen,
met als enig resultaat; zwarte ge
zichten en zwart tafelzilver van de
omwonenden. Is dit gas niet op te
vangen? Of is het explosief? Mocht
dit inmiddels al van hogerhand onder
zocht zijn. zou U dan niet een lucht
verversingsproefstation kunnen ver
leiden in de onmiddellijke nabijheid
van de Pette te komen experimente
ren? Dit moet voor bedoelde firma's
toch een zeer attractief terrein* zijn.
B.v. de ene dag een groot bord: Wat
U nu ruikt is 100 Pette. En de vol
gende dag: Dit is de Pette plus Air-
Wick.
Is hier nu werkelijk niets aan te
doen? Zijn er /nu zoveel technische
problemen om de Pette te verplaat
sen? Een paar kilometer verderop,
midden in de polder bijvoorbeeld?
Laat het meer van nu desnoods be
staan, maar dan met helder water en
vol zwanen en vissen.
Tot slot: Pet af voor de man die
ons verlost van deze Pette, want be
ter tien Petten in de hand dan de
lucht van één
Sniper.
Een geheimzinnige brief
Enkele weken geleden werd in de
tuin van ons gemeentehuis een brief
gevonden, die, bij nader inzien, niet
in de vuilnisbak terecht kwam. Er
stonden n.l. zulke vreemde tekens op
dat deze brief naar het politiebureau
gebracht werd voor een nader onder
zoek. Zou het geheimschrift zijn van
een inbreker? Zou het werk zijn van
een spionnagedienst?
Men stond voor een groot raadsel.
Ook in Den Haag en zelfs in Londen
bleef men het antwoord schuldig, wat
die vreemde krullen en krasjes be
tekenden.
Tot onze commandant van Politie
het denkbeeld opperde, deze brief
eens te laten onderzoeken door de be
kende dr Portielje. En jai, enkele da
gen geleden werden we verblijd door
antwoord van deze doctor.
Na een paar slapeloze nachten
had deze geleerde heer het ont
cijferd en we zijn er bijzonder trots
op ,dat we de primeur hebben om de
vertaling van de geheimzinnige brief
in de Waddinxveense Courant op te
nemen.
Deze luidt aldus:
Zeer geachte inwoners van
Waddinxveen,
Het is vier uur in de ochtend als
we ons opmaken afscheid te nemen
van Waddinxveen en bij ons laatste
rondje boven uw gemeente past het
mij, als aanvoerder van de ganzenfa-
milie, deze brief te schrijven en we
zullen hem „droppen" boven het ge
meentehuis, in de hoop dat het in
goede handen komt en u het kimt
vertalen, want het spijt ons echt, maar
we kennen de Hollandse taal nog te
slecht om 'n mensenbrief te schrijven
en daarom neem ik m'n ganzenpen
maar en schrijf ik in m'n eigen gan-
zentaal, zoals u weet, wonen we in
het hoge Noorden; daar, waar de
grote meren,, uitgestrekte bossen en
hoge bergen zijn, enwaar weinig
mensen wonen,
In de winter moeten we echter een
beetje naar het Zuiden trekken, want
zonder eten gaan we dood.
Deze winter echter zullen we ons
ganse ganzenleven niet vergeten. Wat
een vreselijke kou! De Siberische
wind woei dwars door 't ijzeren gor
dijn heen. Steeds verder moesten we
vluchten voor de moordende koude.
Zo kwamen we in Nederland te
recht en ontdekten .hier, dat 't dwaas
heid was om nog Zuidelijker te gaan,
want overal heerste de strenge vorst.
Bovendien waren we aan 't eind' van
onze krachten.
En toen we midden in 't sneeuw
landschap een slootje ontdekten, waar
geen ijs was, besloten we hier ons lot
maar af te wachten. Al was het dan
ook in de buurt van onze grootste
vijand: De mens!
En jawel hoor amper waren we er
of daar kwamen de mensen al 't land
in. 'k Zag een paar politieagenten;
een jachthond werd nog even vast
gebonden, maar die zou straks ook
wel op ons afgestuurd worden.
'k Zei: „Jongens, ons laatste uurtje
zal wel geslagen zijn. Maar laten we
proberen nog een keer onze vleugels
te gebruiken." Met moeite stegen we
op en vlogen een eindje terug. Nog
geen tien minuten later kwamen ze
weer op ons af en wij d'r maar weer
Ieder jaar. meestal in maart,
Als het weer is opgeklaard,
Dan is 't feest weer voor de vrouwen
Én begint het poetsent sjouwen,
't Dweilen, boenen, schrobben, zemen,
Ja dan gaat ze 't er van nemen
En als man neem je het voor lief;
't Is het schoonmaakoffensief.
Blijf dan kalm al is 't een toer;
Heel het huis in rep en roer,
Nergens kun je veilig zitten,
Moeder en de werkster vitten
Loop ons niet steeds voor de voeten.
Voor de schoonmaak moet je boeten,
Alles staat op stelt in huis,
Ach, die schoonmaak is een kruis.
Heel de week zijn ze in touw
En als man zit je in 't nauw
Emmers water, valpartijen,
Stukken zeep, die je uit doen glijen,
Kale wanden, kale vloeren,
Nergens kun je je haast roeren,
Ja, 't is schoonmaak, en je zucht
In een zeepsopwaterlucht.
Ja, de huisvrouw weet wel raad
't Doet haar teint en lijn geen kwaad.
En bij 't boenen, poetsen, klied'ren,
Hoor je allerhande lied'ren.
Kraan en pomp tappen maar water,
Wachten kan het niet tot later.
Neen, je komt er toch niet af,
Ach. die schoonmaak't is een straf.
En zo zit je iedere dag
Onder 't schoonmaakste rsgezag
Vele lange, lange uren
Moet je dat gepoets verduren,
Maar eens is het leed geleden
En dan ben je toch tevreden
Ja, één ding maakt je toch blij.
Want zo n week is gauw voorbij
HENK VAN HEESWIJK.
vandoor naar ons vorige plekje. En
toen?? Zien kon ik met m'n half be
vroren ogen maar slecht. M'n reuk
was nog in orde. 'k Rook: Vis....
brood.voer!
Ik, als aanvoerder, waagde het, op
onderzoek uit te gaan en even later
kon ik. net als die Leidse jongens van
3 oktober, uitroepen; Eten - eten!
Wij zjjn. gered!
Weet u nog, beste Waddinxveners,
hoe in de hongerwinter van 1944-1945
dat Zweedse wittebrood smaakte?
Dat vergeet u toch nooit, he? Zo
zullen wij ook nooit vergeten dat heer
lijke eten. dat hier voor ons klaarge
legd was, en we zullen er heel erg
dankbaar voor blijven.
En elke dag kwamen de mensen
met het onmiskenbare voedsel. En nu
wil lito, Gojs Gans. aanvoerder niet
alleen namens onze ganzen, maar
ook namens alle eenden, smierten, ta
lingen, hazen en verdere dieren; u
deze brief schrijven om u ten zeerste
te bedanken.
In de allereerste plaats alle Wad
dinxveners, die ons brood, graan
aardappels enz. enzj. afstonden.
Treffende staaltjes van dierenlief
de hebben we gehoord. Zo een moe
dertje in de Sniep. die, op de vraag
van een Jeugdnatuurwachter, of ze
wat eten had voor de vogels, naar de
keuken ging. de helft van een brood
afsneed en dit meegaf, zeggende; dan
eten wij vanavond wel een paar
sneetjes minder!
Verder danken we allerhartelijkst
de jongens en de meisjes van de
Jeugdïiatuurwacht Van Waddinxveen
Ondanks de strenge kou gingen
jullie de straat voor op. Wat hebben
julliie dat brood' in dobbelsteentjes
gesneden. Wat een werk was dat.
We danken de scholen voor hun
medewerking. We danken de politie
die zich ook zo buitengewoon ver
dienstelijk heeft gemaakt. We danken
de mensen, die hun auto beschikbaar
gesteld hebben, can 't voedsel te ver
voeren. Er was zelfs zoveel, dat ook
onze familieleden in Bodegraven en
Bergambacht konden meeeten!
We danken de redactie van dit blad
voor de oproepen om voedsel die ge
plaatst werden.
We danken ja. laat ik niemand
vergeten - u allen. Het is een daad
geweest om nooit te vergeten!
En nu gaan we weer op reis. Mogen
we u één ding vragen?
Als er nog eens zo'n strenge winter
komt, kunnen we hier dan weer vei
lig landen? En denkt u dan ook weer
aan ons?
Met de meest hartelijke ganzengroe-
ten, Uw
GIJS GANS
1^ IN LUNCHROOM VAN DE WATER. HONDERDEN GULDENS AAN PRIJZEN